HOSTIE. .HOEMPA. ...EN... .PINT.
voor
„Anne
Frank"
OoHkl983>
,Het dagboe
nummers
WOENSDAG 12 JANUAR11983
DU Stum
EXTRA
T6 PAGINA ZEELAND
Serenade voor de exploitant.
EEN beetje verloren
zitten ze voor in de
kerk. Devoot zo vroeg
op de zaterdagmorgen.
Pastoor Ruijloft houdt
voorbede voor de ver
volgden en leest uit de
Handelingen van de
Apostelen. Het is de
'teerdag' van De
Scheldezonen; het tra
ditioneel potverteren
bij de fanfare van
Nieuw-Namen. Hostie,
hoempa en een pint.
De spirituele inne
mendheid zal de reli
gieuze consumptie
vandaag echter verre
overtreffen. „We gaan
ne schone vatten men
sen!"
Achter in de kerk liggen
wat trommels en petten aan
de voeten van de Heilige
Maagd. Op het koor spelen
leden van De Scheldezonen
'Danny Boy'. De jongste le-
We vieren feest tot morgen vroeg
De teerdag van de Scheldezonen
den van de fanfare, opge
schotenjongens nog, lispelen
zachtjes het gebed mee. Dan
is er de hostie en het eind
van de eucharistie. Lang
niet alle Scheldezonen zijn
praktiserend, maar ze gaan
mee omdat de traditie het zo
wil,
„Alles wat God en de du
vel verboden hebben, ge
beurt hier", zegt een van de
muzikanten. Hij voegt er on-
middelijk naar toe: „In de
goeie zin van het woord na
tuurlijk". De Scheldezonen
stellen zich op voor de kerk.
In Nieuw-Namen kun je nog
een kanon afschieten als ze
de eerste tonen blazen. Het
is tweehonderd meter naar
zaal Thilleman, het dichtst
bijzijnde cafe. Eerst is er
daar een serenade voor de
exploitant, vervolgens deelt
Paul de Deckere, de voorzit
ter van de fanfare, de con
sumptiebonnen uit. De eer
ste 'fluitjes' gaan over de
toog. „Allez, de kop is er af
mannen, proost".
De eerste zaterdag na
Driekoningen is de vaste
teerdag voor De Scheldezo
nen. Het is oud gebruik:
eerst een Heilige Mis en ver
volgens een trektocht langs
de cafes in het dorp, samen
eten en desnoods met de
kruiwagen naar huis. Vroe
ger was het drinken tot de
kas leeg was, twee dagen
lang. Nu is het nog een dag,
maar wel een lange de klei
ne uurtjes erbij gerekend. In
die tijd moesten de muzi
kanten geen contributie be
talen. Het geld kwam van de
donateurs. Tegenwoordig
betalen zowel de penning
meester als de leden mee
aan het j aarlij kse feest.
Theodoor Kindt is een van
de vijfendertig leden van de
Scheldezonen. Hij is 74 en al
63 jaar lid van 'de meziek'.
,,'k Heb nog geweten dat we
met honderd vijf tig man gin
gen, twee dagen. We kregen
een pond vlees de man en
soep met ballekes. Soms
ging je de hele nacht door,
dan had je dat wel nodig".
Even na het middaguur
trekken De Scheldezonen
naar het buitenland. Ze
marcheren de grens over,
naar cafe'Maijo in Kiel-
drecht. Weer gaan de pinten
over de toog, de glazen gaan
hoger. Het bier verlaat snel
ler uit de tap dan de noten
de zware basoh when
the saintsde drumsticks
roffelen. De mannen van de
krant krijgen twee halve li
terpullen voorgezet. „Kom
aan" zegt Theodoor „dan
kunt ge beter schrijven".
Beleefd weigeren helpt niet,
gewoon 'meeteren' dus.
Theodoor, de dirigent, blaast
snerpend op zijn fluit: appel
voor de volgende ronde.
Vrouw Loosse, de uitbaat
ster van café Maijo, loopt
ons achterna. „Laat uw niet
kennen mannen", en ze heft
de nauwelijks aangeroerde
pullen. List mislukt derhal
ve en zo krijgen twee eerza
me verslaggevers met be
hulp van een paar muzikan
ten nog wat bier ingego
tenwe vieren feest tot
morgen vroeg en zingen
hupfaldera..hupfalde-
ra
We gaan verder. Naar ca
fe'Huijbrecht, ook in Kiel-
drecht. Weer spelen de
Scheldezonen op straat een
nummertje voor de kaste
lein. Een Belgische bus ma
noeuvreert moeizaam langs
de muzikanten. Kindt, de
veteraan blaast nog een solo
en dan is het alle hens aan
de bierkraan.
De leden van de drum
band roffelen de deuntjes
aan elkaar. Het wordt een
lange sessie van instrumen
tale meezingers. Het houten
deksel van de biljart dreunt
ritmisch mee en een paar
glazen bier dreigen voortij
dig aan hun einde te komen.
Eddy Leenknecht, onver
stoorbaar achter z'n grote
trom, ziet het allemaal rus
tig aan. Z'n sigaret zakt
steeds verder naar de mond
hoek en z'n ogen glimmen
meer en meer... Zijn ge-
tam. .tam moet de zaak mu
zikaal een beetje op orde
houden. Het lukt nog steeds,
al zitten er af en toe wat uit
gerekte maten tussen.
Gerard Pollet, dirigent
van het plaatselijk kerk
koor, houdt aan de bar een
diepzinnig betoog over de
eeuwigdurende harmonie
van muziek en zang: „Ner
gens is dat zo verbonden als
hier in Nieuw-Namen". Hij
heft het glas en zet meteen
in om zijn woorden te illu
streren..„Aan het strand
stil en verlaten.
De teerdag van De Schel
dezonen. Je kunt er wel over
schrijven maar eigenlijk
moet je het een keer meema
ken. Wat er verder zaterdag
gebeurt is? Het was de har
monie van zang en muziek
zullen we Pollet maar na
zeggen en...nou ja...een
paar pinten.Het begint
met een mis en het eindigt
met mist. Proost Scheldezo
nen!
Tekst: Paul de Schipper
Foto's: Cor J. de Boer
Jeroen Krabbé heeft
fiet plan opgevat het
dagboek van Anne
Frank als toneelstuk
op te voeren. Daarvoor
heeft hij een aantal
kinderacteurs nodig.
Op een oproep kreeg
hij 4300 reacties. Je
roen Krabbé is nu be
zig de kandidaten te
testen. Op de foto is hij
in gesprek met een van
de jeugdige „sollici
tanten", ter zijde ge
staan door Margreet
Heemskerk (midden)
en Nelly Frijda.
- FOTO ANP
IILVERSUM -De NOS zend
agboek van Bridget Hitler" i
isie secuur zijn weggeveegd,
'hilip Saville en is gebaseerd
11912 trouwde met het Iersl
en restaurant begon.
Adolf bezocht zijn broer in
.iverpool, waar hij ongeveer 5
laanden verbleef. De schrijf-
ter Beryl Bainbridge raakte
o gefascineerd door het idee
at de man die later als Füh-
er de hele wereld in brand
stte, als arme sloeber rond-
ep in de straten van Liver-
ool, dat ze rond dat gegeven
en verhaal bedacht.
dit boek, „De jonge
idolf", wordt Hitier getekend
Is een onhandige, ij dele, luie
enling, die het in Engeland
iet lang volhoudt. Als Adolf
veer vertrekt, spreekt een
lodse violist de volgende af-
cheidswoorden: „Het is zo'n
nverzettelijke jonge man,,
ammer dat er nooit iets uit
al komen".
Dergelijke woorden zetten
je historie één moment volle-
op z'n kop. Ook Roald Dahl
Peelde op deze manier met de
eschiedenis, toen hij het ver
aal schreef van een dronken
ounane-beambte, die met
in nicht trouwde. Alle kinde
en die geboren werden, stier
en vrijwel onmiddellijk. Ten-
'otte komt er een jongetje ter
vereld, dat zo zwak is dat het
'eigens zijn vader ook wel
nel dood zal gaan. Pas dan
(ADVERTl
l
4
