}olitie paak
[itslagen
reekeuring
Heille
DE STEM VAN MAANDAG 13 JUL11981
EXTRA
Ik heb iets schok
kends ontdekt:
„Ik wil onder
houden worden
en een man als
emotioneel stoot-
blok tussen mij
zelf en de we
reld".
Met deze ongeëman
cipeerde bekentenis
begint een boek, dat
door drie vrouwen
geschreven is. Drie
moeders en echtge
notes, waarvan twee
sociale wetenschap-
sters en een journa
liste, hebben geana
lyseerd waarin het
er met veel vrouwen
en meisjes nog
steeds niet zo best
voor staat: alle
emancipatiewerk
ten spijt! Het mate
riaal hiervoor: on
derzoekingen, theo
rieën, opvattingen
en opvoedingsstij
len, hebben ze in een
boek verwerkt:
Eva's dochters.
„Ik wil onderhouden worden
en een man als
emotioneel stootblok
tussen mijzelf en de wereld
doe gratis mee, iedere dag!
fanaalzone
Een groot deel van de
meisjes en vrouwen blijkt
altijd nog te zoeken naar de
man, die de dingen weer
voor hen rechtzet. De gevol
gen hiervan zijn terug te
vinden in de depressies, een
chronisch etterend huwelijk,'
of een onderdrukte woede,
die zich in lichamelijke
klachten uit
Door Marianne Eqbers
Met hun boek, zo zeggen de
schrijfsters Caryl Rivers,
Rosalind Barnett en Grace
Baruch, willen ze essentiële
informatie geven over hoe
meisjes en vrouwen leren,
groeien en gedijen. Zij wei
geren ervan uit te gaan dat
onze maatschappij een rotte
appel is, slechts een deel er
van is rot en vrouwen moe
ten ook het goede deel leren
bevechten.
De rode draad, die door
hun boek loopt is het leren
competent (bekwaam) wor
den van vrouwen, hun angst
daarvoor en wat hen daarin
tegenhoudt. Zij behandelen
onderwerpen als relatie va
der/dochter, moeder/doch
ter, spelletjes, succes, school,
seksualiteit en levenskeuze.
Mannen ervaren het ge
schrijf over en door vrouwen
wel eens als een overdosis,
maar zolang een groot deel
van de bevolking in Zwitser
land zich bij een pas gehou
den referendum nog uit
spreekt tegen gelijkheid van
man en vrouw, zolang er nog
te veel vrouwen slachtoffer
worden van de „sprookje
sprins-mythe" blijft het no
dig aan de bel te trekken. Er
moet druk worden uitgeoe
fend op reëlere levensont
werpen van en voor doch
ters, moeders, ja gewoon
voor vrouwen.
Alleen
Waarin gaat het dan niet
goed, met de meisjes en
vrouwen? Het normale gezin
waarvoor meisjes opgevoed
worden blijkt uiteindelijk
een minderheidspositie te
bekleden. De meeste vrou
wen brengen uiteindelijk het
grootste deel van hun leven
alleen door, of zijn na een
huwelijk gescheiden of we
duwe. De vrouwen blijken
hier vaak slecht op voorbe
reid. Gestudeerde vrouwen
stonden er niet bij stil, dat ze
met hun studie ook zelf him
brood moeten kunnen ver
dienen. Komen ze alleen te
staan om welke reden dan
ook, dan gaan ze vaak bene
den hun niveau werken.
Niet-gestudeerde vrouwen
moeten zich al helemaal in
allerlei bochten en banen
wringen om financieel en so
ciaal het hoofd boven water
te houden. Hoe komt het nu
dat de vrouw, ondanks alle
verworvenheden, nog zo
slecht op eigen benen kan
staan en zo'n korte of lange
tijd vastgekleefd blijft aan
haar eigen hulpeloosheid,
waar ze bovendien nog op
wordt aangevallen ook?
Veel vaders waren in de
jeugd van deze vrouwen af
wezig: of door het vele wer
ken, of doordat ze altijd ach
ter de krant zaten. Sommige
gedragswetenschappers
brachten de meisjes en moe
ders bij dat dit als „liefde"
gezien moest worden (de va
der voldeed aan zijn rol als
kostwinner).
Echter, juist deze meisjes
en vrouwen blijven veelal tot
ucces
Een chronisch etterend huwelijk of onderdrukte woede
in de middelbare leeftijd op
hun „Prins" wachten en ko
men bij het uitblijven daar
van in een (overigens te
overwinnen!) depressie te
recht. De liefdevolle, maar
afwezige vader blijkt een
mythe en een valstrik. Meis
jes die zich gezond ontwik
kelen en zich staande kun
nen houden, blijken een va
der te hebben, die een warme
belangstelling voor haar
heeft, haar niet toestond met
charme en verleiding haar
zin te krijgen, prestaties van
haar verlangde en haar op
z'n tijd durfde te corrigeren.
De vader die zijn rol ten
aanzien van zijn dochter (en
vrouw?) alleen als kostwin
ner zag en afwezigheid tot
liefde liet verklaren maakte
een fout. Hij blijkt zich ver
der onzeker te voelen in de
opvoeding van zijn dochter.
Hij kan haar niet echt helpen
en weet niet hoe hij haar in
zijn wereld moet plaatsen.
Soms geeft hij zijn dochter
alleen bescherming, met als
gevolg een bevestiging van
de door het luchtledige ge
groeide hulpeloosheid en on
bekwaamheid, bij haar. De
dochter (en de vrouw) gaat
dan vaak een leven leiden,
dat totaal niet bij haar past.
Deze hulpeloosheid van
het meisje wordt ook niet
door onderzoeken bevestigd.
Uit onderzoeken blijkt zelfs
integendeel, dat er helemaal
geen overtuigende verschil
len bestaan tussen de twee
geslachten wat betreft ken
nis, vaardigheden, gedrag en
bekwaamheden. Toen echter
vaders de uitslagen moesten
beoordelen en wisten of het
om een jongen of meisje
ging, bleven de vaders de
meisjes als zacht, teer en
hulpeloos ervaren, ondanks
dat dit objectief niet werd
aangetoond.
Meisjes leren door deze be
nadering ook angst voor suc
ces te onwikkelen. Ze zijn
zelfs bang het „beter" te doen
dan een jongen en hem daar
door in zijn gevoel van
eigenwaarde aan te tasten.
Jongens geven echter hele
maal niet de voorkeur aan
„domme Doortjes", zodat ook
deze ontwikkeling naar de
pressies en of chronische
woede leidt.
Met de moeders en doch
ters is het ook niet best ge
steld. Veel meisjes vinden
dat hun moeders zich te veel
als voetveeg laat gebruiken
en willen daarom niet als
hun moeder worden. Op een
ander niveau voelen zij zich
(soms door dezelfde ervarin
gen) toch weer solidair en
kunnen ze zo samen ver
strikt raken in een ingewik
kelde intieme communicatie,
eindigen in
depressie
vol wederzijds wisselende
schuldgevoelens.
Tehuizen
Vrouwen lijden nog vaak
aan het „alma-matersyn-
droom" (de altijd aanwezige
goede moeder!). Ook dit is
weer een mythe door weten
schappers ten tonele ge
voerd. Zij blijkt gebaseerd
op onderzoeken in kinderte
huizen, waar veel hygiëne en
weinig liefdevol personeel
was.
De wetenschappers creëer
den een moederbeeld hieruit,
dat juist de moeder belet,
zichzelf te worden. Deze
waanzin heeft talloze vrou
wen een schuldcomplex be
zorgd als ze werkten of geen
24 uur per dag thuis waren.
Ik vind het werkelijk een
verdienste van de schrijf
sters dat ze op deze manier
een aantal mythen op hun
bronnen en op hun gevolgen
onderzoeken en ze hierdoor
ontzenuwen. De schrijfsters
trekken de conclusie, dat de
moeder die geen eigen in
houd in haar leven kan
scheppen, haar dochters be
let volwassen te worden. El
ke verwijdering van de
dochter van de moeder bete
kent dan dat de moeder zon
der werk komt. Niet zo lang
geleden sprak ik een so
ciaal/pedagoog, die me ver
telde dat hij studenten bege
leidde, maar onvermijdelijk
in de meeste gevallen bij de
moeders uitkwam, die de
pressief waren, zich schuldig
voelden en alleen. Mislukte
emancipatie?
In dit Amerikaanse boek
wordt er dus voor gepleit dat
moeders een eigen be
kwaamheid ontwikkelen,
waardoor ze het hun doch
ters mogelijk maken zich
met hen te indentificeren. Ik
vraag me tegelijk af; hoe
westers zijn nu deze opvat
tingen?
Het tegenovergestelde zei
namelijk onlangs een Afri
kaanse vrouw tegen me. Ze
had een prettige werkkring
bij de NOVIB, was ontwik
keld, maar verklapte me dat
ze de hele boel, eraan zou ge
ven als moeder iets over
kwam of haar nodig had.
Wat doen jullie hier in het
Westen toch met jullie
ouders?, zei ze, Oost-Westte
genstelling? Een Indonesi
sche jongen, voor het eerst in
het Westen, zei me: „Hier
zegt iedereen: „Heb je een
probleem? O ja, dat is jam-
then berusten deze gedra
gingen? Hoe reëel is het
wanneer mensen hun aan
pak van problemen op de
wetenschap baseren? Derge
lijke vragen zullen hoop je
komende tijd deel uitmaken
van de losgebarsten emanci
patiediscussies en wrevel.
Het is nog steeds broodnodig.
Abortus
Het boek zou naar mijn idee
ook de „abortusdiscussie"
mogelijk eens wat meer
diepgang kunnen geven. Al
te vaak blijft die hangen in
opgeëiste vrijheden die wei-
mer maar het is jouw pro
bleem". Bij ons ben je als fa
milie voor elkaar in alle op
zichten verantwoordelijk
heid, vertelde hij. Hij koos
voor de opstelling van zijn
eigen land: maar van zijn
vriend hoorde ik, dat hij er
zich ook tegen begon te ver
zetten en de voordelen van
ons systeem (uitkering,
A.O.W. bijstand en zorg ver
der maar voor jezelf) begon
te zien.
Waar begint het en waar
eindigt het? Moeten meisjes
leren competent te worden of
moeten ze solidair blijven
met hun depressieve hulpe
loze moeders? Op welk my-
I
nig meer van doen hebben,
met hoe mannen en vrouwen
met elkaar omgaan, of wen
sen om te gaan. Moeders en
vaders weten dus nog vaak
niet hoe ze met hun dochters
moeten omgaan. Toch kiezen
ze er voor gezaghebbende
ouders te zijn, liever dan hun
onzekerheid te delen en met
hun kinderen tot toegelichte
keuzes te komen. Dit geldt
ook voor seks. De meisjes die
beschermd zijn, als hulpeloos
gezien worden maar char
mant en bang zijn om succes
te hebben leven niet verder
dan de dag van vandaag. Ge
volg: ook seksueel leven
sommigen nog steeds alsof
Wachten op de „prins" die nooit kom'
zwangerschap haar niet kan
overkomen.
Bovendien struikelt het
meisje dat pogingen tot sek
sueel onafhankelijk gedrag
vertoont dan snel over haar
imago trut (als je „het" niet
doet), of hoer (als je „het"
doet met wie jij wilt). Als je
dochter om de pil vraagt, ad
viseren de schrijfsters, vindt
dan als ouders uit, wét het
meisje eigenlijk vraagt;
heeft ze twijfels over zich
zelf, is ze opstandig, staat ze
onder druk van vrienden of
vriendinnen? Als het meisje
niet uit deze problemen
komt, kan ze een verder on
vermogen ontwikkelen om
met conflicten om te gaan,
een chronische onderdrukte
woede koesteren en een on
vermogen voelen om seksu
eel genot te evenaren.
Deze en talrijke andere
waardevolle relaties tussen
opvattingen, wetenschap,
opvoeding en de gevolgen er
van voor kinderen en ouders
vindt u in dit boek. De
schrijfsters hebben een vlot
te stijl ontwikkeld. De ber
gen informatie die ze ver
werken laten hier en daar
aan ordening wat te wensen
over en soms lijkt het erop,
of ze er zelf door meegesleept
worden en er over struike
len.
Maar vanuit hun driedub
bele postie (getrouwd, car-
riëre en moeder) is dit eigen
lijk wel boeiend. Het heen
mij niet erg gestoord. »r
wordt veel gepubliceerd
het meeste is eigenlijk te
simpel, legt niet genoeg rela
ties bloot. Ik meen dat Wl
deze drie vrouwen wel ge
lukt is een stuk waardevolle
informatie te geven, in
door de hoeveelheid mate
riaal door de hoeveelhei'
materiaal die ze onderzoen' j
hebben.
Het boek is uitgegeven
de Kern in Baarn, het is vet'
taald door Parma van L°° J
en kost 27,50.
'rotc
kani[
age
eille - De uitslagen van de
Jste veekeuring zijn als
flgt:
[tieren: Luc, R. Focke la,
llarietjes Kempe, St. de
net lb.
laarzen jonger dan 1 jaar:
Jelly 5, A. Tresonie la,
nerrance, J. Ballegeer lb,
(redence, J. Ballegeer lc,
jariska 5 A. Tresoni ld,
iuwke 88, A. Tresoni le.
faarzen 1 tot 1% jaar: Ka tja,
Tresoni la, Sara, R. Focke
laarzen 1% tot 2 jaar: Ma-
liske, A. Tresoni la, Bea, A.
talus lb, Betsie, A. Calus lc,
jlargriet, A. Calus ld, Nelly
A. Tresoni le, Sonja, A.
teoni lf
|)udere vaarzen: Nelly 3 A.
'resoni la, kampioen vaar-
|en: Nelly 3 A. Tresoni la;
:ampioen vaars: Nelly 3
iatja reserve kampioen, bei
evan A. Tresoni.
proepen vaarzen: A. Calus
i, A. Tresoni lb.
foeien geboren 6 juli 1978-6
ili 1979: Odene 4, J. Ram-
pelaere la, Ietske 30, R. Foc-
e lb, Dorien 2, A. Tresoni lc,
|12, R. Focke ld.
I_
loeien geboren 6 juli '77- 78:
felly 2, A. Tresoni 11a, Sara
R. Focke lb, Sabien 2, A.
pesoni lc, beste uier, Lea 3,
l Rammelaere ld, 14 R. Foc-
e le. Koosje 2, A. Tresoni lf
|°eien 6 juli '76-'77: 49 R.
icke la beste uier, Odien 2,
Rammelaere lb, Lia 2, J.
lammelaere lc, 37, R. Focke
P. 514, R. Focke le, Luwke
A. Tresoni lf.
foeien 6 juli '75-'76: Sjora 3,
Rammelaere la, Janna 30,
Rammelaere lb, beste uier,
>abina, A. Tresoni lc, Jantje
[üa R. Focke ld.
PF
dij
ha
ga
va;
gr<
P
we;
kei
oor
ver
vra
ach
ma
ma
ker
gro
(VA
var
nen
lijk
mei
ren
duic
ifrei
tijd
gro
voll
PL
T<
vele
zate
ring
mer
die
had
ren
deel
kom
geer
der!
daar
prik;
te or
zond
hanc
pad
gieb<
rond
plaa
mees
aan
naar
bouv
maa
en a:
voor
Op[
Bi;
vijft
|uaCie Koeien: Nelly, A. Nie
yesoni la beste uier, Jetska, t
Focke lb, Nelly, R. Focke te f
A Hilda, R. Focke ld, Adele,
F- Focke le, Saartje, R. Focke Van
Poepen van 3:1. J. Ramme
iers la, 2. A. Tresoni lb, 2.
F Tresoni lc, 4. J. Ramme-
Fe ld, 5. R. Focke le, 6. R.
I. e lf, 7. R. Focke lg. Beste
F Dorien A. Tresoni.
Pmpioen: Nelly A. Tresoni.
reserve kampioen: Odiene J.
Rmelaere.
AA
arts
vand
nieui
burg.
N. Ja
As;
dag
spree
uur, 1
Fwen: Veli z v H. Eryürük
i D. Celiker, Terneuzen,
Ftijn z v W. van Bunder
E Vergeer, Westdorpe,
m o v F. Burm en C. Blom-
Philippine, Annika d v
Lansen en M. Pieters,
fcn?S'ag' Mathijs z v F.
'L 'nk en M. Amersfoort,
Reuzen, Tamara d v G.
k en G. Mulderij, West-
f Pe. Marion z v G. Simons
lün V°gel, Sas van Gent,
CÏ d v H. Karademir en
t^ka.Axel.
Hertrouw: W. Jansen 23
ft en L. Hoogstraate 19,
3 H. van Wijck 25 Har-
8. G. Veen 25 Terneu-
i Jansen van Rosendaal
'j ®rneuzen en C. Hangoor
er nlneuzen, E. Schuhma-
r Z2 Goes en J. Scheele 25
L^zen, H. de Zeeuw 24
f "euzen en j de Meijer 20
neuzen, p. Vermeulen 27
Tern
21 H
neuz(
Hoek
Getri
de 21
M. O
Hoev
Laar
27 T<
18 en
slag,
Zeeu'
Karv
18 Te
Overl
v J. V
Groot
Duijs:
S. Ba
Terne
ke 72
ve 76
slag,
J. Di
Pluijr
Sas ve
