a°^
y° stor
't «£=5.»»"
Ura bij lage van De Stem van donderdag 23 april 181
<£0%
6*
Aanschaf
Op straat
Op stap
Kleedgeld
Twee-ei ige
tweeling
Mager resultaat
1
511
,1" (A
De glans en glitterbeelden van
sommige top-veertig program
ma,s schijnen slechts te be
staan door het grote geld dat
de betrokken t.v.-zenders er
aan kunnen besteden. De
glansbroeken en kruisrijke
mini-jurken doen het op het
swingende beeld beter dan in
de straat. Pantalons in de vorm
van een ijshoorntje ,doen het
prima op de vierkleurendruk
van de Viva, maar worden
slechts door enkelingen ge-
kocht.gewoon omdat men het
geld er niet voor (over) heeft.
Als de nieuwe mode in de rek
ken hangt, dan koopt iedereen
die zich modebewust wenst te
noemen een aantal nieuwe kle
dingstukken. Maar het zou on
zinnig zijn om de hele garde
robe aan te passen aan het
nieuwe genre. Daarbij komt
ook nog eens, dat het „nieu
we" erg betrekkelijk is.Een
beetje wijdere broek, het jaar
erop weer een wat smaller mo
del. De extravagante dingen
worden alleen op modeshows
van bekende couturiers gezie-
n,om het lijf van oogverblin
dend slanke dames en heren.
Wat speelt nu bij jongeren een
rol bij de aanschaf van kleding.
„Het moet toch enigszins mo
dieus zijn,,, want je loopt niet
graag voor gek tussen je klas
genootjes of de mensen op je
werk. "Dezelfde argumentatie
geldt bij te modieuze kleding.
Maar zelfs al zou een jon
gere tussen de vijftien en twin
tig graag in gewaagde kleding
lopen, dan nog is het geld of
liever het gebrek eraan, fnui
kend voor de opvattingen over
mooie kleding. Voor iets ap
arts, niet de geijkte confectie-
,leg je al gauw een aardige
bom duiten op de toonbank.
Werkende jongeren hebben
een en ander dan nog een
beetje in de eigen hand, maar
scholieren krijgen een gemid
deld bedrag aan kleedgeld en
daarmee is de kous af. En dat
geld is vaak binnen een maand
op aan een leuke lp plus een
paar avondjes uit.Want wat heb
je aan leuke kleding als je er
niet mee kan gaan stappen" is
vaak te horen
Op de straat, waar het mode
beeld dan heerst, is weinig te
rug te zien van de droomwe
reld die wordt voorgeschoteld
door toppop-artiesten.Een en
kele punker, maar de massa
voelt zich het meest lekker in
de spijkerbroek. Al proberen
de mode-makers al jaren om
met allerlei creaties dit tenue
naar de Zak van Max te venwij-
zen, jongeren laten zich niet
ringeloren.Die conclusie is al
bij verschillende onderzoeken
uit de bus gekomen.
Otto(19), Cobie (17), Peter (18)
en Lizette (15) zijn scholleren
uit Roosendaal die precies in
het straatbeeld passen. Ze
springen niet echt boven de
grijze massa uit. Alleen Lizette
verraadt een tendens naar de
disco-mode.
Otto:„lk wens me beslist niet
door de opdringerige mode
ontwerpers te laten beinvloe-
den. Ik koop nooit dingen die in
de mode zijn. Tegen bepaalde
kleuren die dan in heten te zijn,
verzet ik me automatisch."
Cobie valt hem van harte bij-
,„lk ben voor orginele dingen,
zegt ze.Ze tekent zich af als
iemand die er graag uit
springt." Maar dat ze daarvoor
nou veel geld spendeert, is niet
het geval. Integendeel, bij een
tweedehandszaakje koopt ze
goedkoop enkele leuke dingen
die ze op maat maakt. De trui
die ze draagt is ook zelfge
breid.
•Opgewonden gaan de vier scholieren Otto, Cobie, Peter en Lizette op stap, benieuwd in wat voor
exentrieke kleding zij naar huis gaan.
Een lach op de gezichten.Een wezenlijk verschil in kleding met een drietal uren daarvoor is niet
te ontdekken. Alleen Lizette springt er iets bovenuit.
hij een aanzienlijk deel aan an
dere dingen besteed. Hij ver
wacht voor zijn honderdvijftig
piek het volgende te kunnen
uitgeven:voor zeventig gulden
een broek, voor dertig gulden
er een overhemd op, dan kan
er nog precies een jack af van
de resterende guldens.
Lizette heeft nog totaal geen
idee, in tegenstelling tot de an
deren van wat ze wil gaan ko
pen.„Als ik iets nodig heb, dan
gaat mijn moeder mee om het
te kopen. De ene keer komt het
initiatief van haar, de andere
keer heb ik iets leuks gezien
dat ik graag wil hebben,"zegl
ze. „Maar altijd gaat mijn moe
der mee, zij moet het tenslotte
betalen."
haar keuze niet maken. Ze
staat hevig te twijfelen tussen
een witte en legergroene
broek. Op advies van de jon
gens wisselt ze nog eens van
Peter lijkt de koning te rijk,
want hij krijgt 85 gulden per
maand afs kleedgeld, waarvan
Opgewonden duikt het viertal
de Bergen op Zoomse binnen
stad in. De „degelijke heren
modezaak" wordt door het
viertal met opgetrokken neu
zen voorbijgelopen. Maar ook
een jeansshop biedt hen niet
wat ze ervan verwachtten. „Ik
vind hier eigenlijk nooit wat ik
zoek," verzucht Otto, "Er zit al
tijd wel een bootje op of iets
anders dat ik helemaal niet
leuk vind."
Intussen is Peter in een don
kerblauwe tuinbroek gescho
ten, waarmee hij best gelukkig
lijkt. Tot de anderen op hem in
beginnen te praten. Met een
toch wel lastig die bretels"
hangt hij de het weer in het
rek. Alle jeansshops lijken op
elkaar, daar zijn ze na een slen-
tertocht langs de straten in de
binnenstad inmiddels wel ach
ter. Heb je er een gehad, dan
ken je ze allemaal," is een con
clusie.
Tegen hun verwachtingen in,
slagen Lizette en Cobie in een
mode-warenhuis voor een
broek. Lizette een legergroene
met knopen langs de zijnaden-
,die er voor ze de winkel uit
stapt eerst steviger moeten
worden aangezet. Cobie kan
Het winkelen beu zakt Otto
neer in een paskamer.
broek en besluit dan toch maar
voor de legergroene te kiezen.
„Ik ben een trui aan het breien,
waarin precies dezelfde kleur
zit," en met dit argument heb
ben haar wilde ideeen over een
totaal witte outfit afgedaan.
De jongens, die tijdens het
heen en weer drentelen van de
meiden verveeld rondhangen,
zoeken het toch weer in een
jeansshop. Daar hebben ze het
in een mum van tijd bekeken.
Als de meisjes binnenlopen,
staat Peter al in een blauw pak
dat bestaat uit een donker
blauwe pantalon met een over
hemd en t-shirt in dezelfde
kleur. De berekeningen die hij
aan het begin van de middag
maakte, blijken totaal niet met
de werkelijkheid overeen te
stemmen. „Die jacks zijn hard-
stikke duur, "zegt hij verbaasd
„Meestal honderd gulden per
stuk."
Cobie staat naast Otto voor de
spiegel. En wat zien ze: Iden
tieke kleding, gedragen door
twee mensen die kleding willen
gebruiken om zich te onder
scheiden. En de kleuren van
hun sweater en broek zijn Ie
gergroen en legerbruin.A la
mode.
Zo zie je maar weer hoe een
balletje raar kan rollen. Of heb
ben de mode-makers toch
meer macht over de jeugd dan
we denken.
Lizette kan maar niet vinden
wat ze zoekt. Ze wil een apart
bloesje, maar de winkels waar
zij zoekt, lijken er dun bezaaid
Als ze er geen vinden kan, be
sluit ze om haar kritische blik te
laten, en een lichtgeel polo
shirt te nemen. Omdat ze niet
heeft kunnen vinden wat ze
zocht, troost Lizette zich maar
met een gekke, rode pet. „Dat
bloesje koop ik nog wel eens,
zegt ze.„Daar moet je gewoon
een keer tegenaan lopen."
Een middagje winkelen. Grote
ideeën voor fleurige zomerse
kledij, maar het resultaat is een
niet bijster origineel beeld. Het
lijkt alsof voor deze vier, die zo
als zij zeggen normaal nooit
zoveel geld uitgeven voor kle
ding, geld ook nu geen rol
heeft gespeeld bij het schep
pen van een nieuwe outfit. Kle
ding blijft een kwestie van per
soonlijke smaak,een zeer bein
vloedbare is gebleken.Want de
winkeltjes waarin je je fantasie
eens aan de slag kunt laten
gaan, zijn schaars in de meeste
steden.
