VIERENTWINTIG DIRECTIES MAKEN PLAN OVERLAST WONEN Topman Tops: „Nee, nee, géén ontslagen" V Kan bouwen goedkoper? PUZZEL VOO S VRIJUIT (Door Piet de Bont) DEN HAAG - „Nee, nee: géén ontslagen. Wij doen dit omdat we onze toekomst willen ver kennen en greep op de planning willen heb ben". De hoogste baas van Rijkswaterstaat, ir. Johan Willem Tops (60), spreekt met nadruk de geruchten tegen, dat de doorlichting van zijn dienst, die op dit moment in volle gang is, opgezet is om mensen de laan uit te sturen. Doorkijk Zeeland Kosten Op de plank (Door A. Goudvis) De woningmarkt ligt plat. Uit de bouw wereld horen we dat er tienduizenden werklozen zijn en het eind is nog niet in zicht. Van verkopers van huizen verneemt men dat zij hun prachtige pand aan de straatstenen niet kwijt kunnen. Makelaars klagen steen en been omdat ze niets om te zetten hebben. Prijzen Wat mag het kosten? Wat dan? NMMMMM Rijkswaterstaat wordt doorgelicht ken". De managementteams in de buitendiensten en op het hoofdkantoor in Den Haag moeten belangrijke ontwikkelingen inventarise ren en prioriteiten aangeven en die toetsen aan het perso neel en het geld die daarvoor beschikbaar zijn. Hierbij worden alle medewerkers zoveel mogelijk ingescha keld. „Ik heb de directies om dat plan gevraagd omdat ef ficiënt werken noodzakelijk is. De minder goede economi sche ontwikkelingen van ons land maken dit steeds urgen ter. Door een integrale plan ning kunnen we onze verlan gens beter onderbouwen en een aantal alternatieven aan onze bazen voorleggen". De directeur-generaal is overi gens niet op eigen houtje te werk gegaan. Hij richtte zijn „herderlijk schrijven" aan zijn 24 directeuren na de Bij zondere Commissie van de Rijkswaterstaat - een soort centrale ondernemingsraad - geraadpleegd te hebben en bij het opstellen van de plan nen zijn de dienstcommissies - de o.r.'s van de 24 directies - betrokken. Inmiddels hebben alle directies - van Middel burg tot Groningen en van Maastricht tot Haarlem - aan het verzoek van de d.-g. vol daan en zeven van hen, onder wie de directie Zeeland en de directie Noord-Brabant, zijn Bij Rijkswaterstaat wer ken 12.000 man. Onder hen dreigde onrust te ontstaan door een studie van een inter ne werkgroep die zich bezig hield met het reilen en zeilen van deze wij dvertakte dienst. Om een beter inzicht te krij gen in de taak waarvoor Rijkswaterstaat in de eerst volgende jaren komt te staan en juist om de onrust onder zijn mensen weg te nemen, liet Tops, die directeur-gene raal is, zijn 24 directies in den lande weten van hen een plan te willen hebben over hun huidige taken en activiteiten en over hun toekomstige. Dit als „follow-up" van de studie van de werkgroep. Ook het hoofdkantoor in Den Haag stelt zo'n plan op, nog niet voor de totale Rijkswater staat, maar als organisatie-onderdeel: „Na tuurlijk bevat het hoofddi rectieplan wel elementen van een overall-Waterstaats- plan. De hoofddirectie is im mers het beleidscentrum van onze organisatie". Tops mikt daarbij op een periode van vij f j aar, met een „doorkijk" op tien jaar. „Dat is moeilijk, maar we trachten deze zaak zo simpel en prak tisch mogelijk aan te pak- Ir. J.W. Tops.... beroep op creativiteit.. al naar Den Haag getogen om er, op verzoek van Tops, de studies nader te bespreken. De andere 17 komen nog aan de beurt. Tops, vol lof over het werk van zijn mensen („Ze hebben het werkelijk uitstekend ge daan") wil er best wat over kwijt. „In Zeeland, waar de directie de beschikking heeft over zo'n 600 man, zij n veran deringen op til. De directie Zeeland krijgt er taken van de Deltadienst bij en samen met de Deltadienst gaan we ons nu in die taken verdie pen. Er komen kolossale wer ken in Zeeland gereed en be heer en onderhoud daarvan gaan naar de directie Zee land". Tops wil er geen twij fel over laten bestaan dat de bouwtaak van de Deltadienst in 1985 afloopt, maar dat hoeft volgens hem helemaal geen problemen op te leve ren. „De andere taken gaan harmonisch naar andere wa terstaatsdiensten over en dat gebeurt met vroegtijdige en volledige inschakeling van het personeel. Er zullen géén ontslagen vallen. We praten hier over een man of 650. Het jaarlijks verloop bij Rijks waterstaat is zo ongeveer 750, wat betekent dat de inpas sing zelf van de Deltadienst over enkele jaren gespreid geen probleem behoeft op te leveren. Er zal wél voor bij scholing en omscholing ge zorgd moeten worden en elke ontvangende dienst zal er be grip voor moeten hebben, dat hij waterstaterss van elders krijgt en moet incorporeren. Zij die bij zo'n ontvangende dienst zitten, hoeven zich geen zorgen om hun carrière te maken, want de mensen van de Deltadienst brengen meestal nieuwe taken mee". In Brabant, waar de Rijks waterstaat 600 man in dienst heeft, moet volgens Tops nog veel gebeuren, zowel op het gebied van de wegen als op dat van de vaarwegen. „Er staat een groot bouwproces voor de deur. Denkt u maar aan het nieuwe stuk A 58 ten zuiden van Breda, aan de verbetering van de verbin ding Eindhoven - Den Bosch en aan het in Oost-Brabant gelegen deel van de AE 73. Op langere termijn hebben we de voltooiing van de Zoom- weg en die van de Maasroute. Al die activiteiten komen in het directieplan, dat ik dus inmiddels met het Brabant- 'ste team heb besproken, tot uiting". Tops verwacht niet, dat Rijkswaterstaat in de toekomst in zijn traditionele taken spectaculair zal groeien, wel is er sprake van verschuiving in de traditio nele taken. Hij zegt: „De „harde" bouwtaak (aanleg van we gen, bruggen, enz.) groeit landelijk niet meer en zal zelfs afnemen, de „zachte" - de voorbereiding van projec ten - neemt daarentegen ko lossaal toe en in die „soft sec tor" zullen meer mensen moeten worden tewerkge steld. De vraag hoeveel is af hankelijk van de taakont- wikkeling en van de mate, waarin je de doelmatigheid van je taak kunt beïnvloeden. Inspraakprocedures bijvoor beeld vind ik nuttig, maar ze werken wel kostenverho gend. Dat wil ik allemaal goed onderbouwen en van daar mijn verzoek aan de di recties een plan te maken. Verder wil de Waterstaat on derzoeken in hoeverre hij zich in een aantal nieuwe taakgebieden nuttig kan ma ken. Hierbij kan gedacht worden aan een versterkte overdracht en export van know-how die o.a. door de Deltawerken op waterbouw kundig gebied is opgebouwd. Ook wordt gedacht aan op lossingen voor het energie vraagstuk; voor het opwek ken van energie uit wind en water heeft Rijkswaterstaat de know-how in huis. Het energievraagstuk zal overi gens ook zijn invloed hebben in tal van de huidige activi teiten, zoals de bouw van bruggen en het onderhoud van de wegen. Wat dat laat ste betreft kampen wij nu met grote kostenstijgingen". Tops, niet alleen uiterst te vreden over de ontvangen plannen maar ook over de open gesprekken die hij met de zeven directies heeft ge voerd, vertelt dat uiteinde lijk gestreefd wordt naar een totaal plan voor Rijkswater staat. De som van de directie plannen zal echter meer moeten zijn dan het totale waterstaatsplan. „We moeten in de buiten diensten meer plannen op de plank hebben dan we direct aankunnen, want als er te genvallers zijn bij het ene plan moet een ander plan dat nog niet aan de beurt was, uitgevoerd kunnen worden De ervaring heeft ons geleerd dat we zo te werk moeten gaan". Tops, die vooral meer inzicht wil krijgen in de sa menhang van de werkzaam heden, verwacht van zijn di recties dat zij ieder jaar hun plan actualiseren, met nieu- we visies komen. „Maar nog maals: niet om mensen te la ten afvloeien, doch om de zaak kritisch te kunnen be kijken, om goed in te kunnen spelen op nieuwe maatsch appelijke behoeften, kortom om onze „klant", de Neder landse samenleving, een goed produkt te leveren tegen zo laag mogelijke kosten. Na tuurlijk doen wij dit alles binnen de hiërarchie waarin wij ons bevinden, dat wil zeg gen in overleg met de minis ter en onze collega's van het Ministerie. We proberen eigenlijk alleen maar goed „mee te denken" met wat er om ons heen allemaal veran dert om zo goed onderbouw de alternatieven aan te dra gen. Vergeet niet dat wij door de grootte van onze organisa tie en uitgaven belangrijk kunnen bijdragen aan het reilen en zeilen van de B.V. Nederland die nu een periode van zwaar weer doormaakt. Daar komen we ook weer doorheen, hoor. Er wordt nu een beroep op onze creativi teit en inventiviteit gedaan", mmmmm s-: - 0 IIUÏÏMNI11 lllllÉÉtÉlllllllli ill 11 lïi i 1 i w Hebt u soms ook bu ren, die u hele dagen la ten meegenieten van hun radio of platenspe ler? Zelfs als u persoon lij k een heel andere soort muziek bewondert? Of zit er ergens naast uw woning een fabriekje dat ganse dagen het ge daver van de machines tot in wijde omtrek laat doordreunen? Of is er wellicht een bedrijf dat vieze luchtjes ver spreidt, zodat u zelfs met gesloten ramen misselij - ke geuren moet opsnui ven? Of ergert u zich blauw aan het plotseling uit de hemel vallen van een vliegtuig boven uw dak, dat uw kostbare porselein doet trillen en uw kindertjes de stuipen op het lijf jaagt? Onder- vindt u hinder van uw omgeving in de een of andere vorm? Lawaai, viezigheid, stank? Ja? En kunt u daar nu niets aan doen? Heus wel. Ve le gemeenten in ons land kennen een klachten nummer, dat u in de tele foongids onder mi lieuklachten vindt ofwel in de rubriek gemeente. Daar zit dan tenminste iemand die naar u luis tert. Als het nodig is, wordt er ook iets aan de klachten gedaan. Maar dan moet u wel wat laten horen. Alleen tegen bu rengerucht is weinig of niets te ondernemen. Weliswaar rijdt de poli tie vaak langs als uw bu ren zich misdragen, doch het blijft een koud kunstje de radio dan even lager te draaien en na het vertrek van de agenten weer open. In de praktijk krijgt u luid ruchtige buren nooit he lemaal stil. Uw andere klachten hebben echter een redelijke kans om opgenomen te worden. Het is meestal verstan dig niet in zijn eentje te klagen, doch samen met een paar buren en het liefst schriftelijk. Praat er eens met de omwo nenden over als het u echt te erg wordt. En probeer dan ook contact op te nemen met de boos doeners aleer u van leer trekt. Dikwijls beseft de ander niet zo dat hij u last bezorgt en kunt u de zaak zonder politie op lossen. Laten we in ieder geval stil en lief zij n voor elkaar. Links en rechts gaan aannemers op de fles bij gebrek aan opdrachten. Kopers kunnen de gevraag de prijzen niet opbrengen. De hypotheekrente is en blijft veel te hoog voor de normale portemonnee. En de overheid zit met de han den in het haar en probeert door het nog maar eens op trekken van de subsidies wat schot in de zaak te brengen. Wat overigens volgens bijna iedereen zal mislukken. Wat is er dan aan de hand? Volgens de officiële cijfers worden er jaarlijks rond de 125.000 woningen gebouwd (laat het soms wat minder of meer zijn, dat aantal halen we door elkaar gerekend wel). Diezelfde cijfers ver tellen dat er ongeveer 100.000 woningen in het hele land leegstaan. Van de an dere kant noteert men ook circa 100.000 woningzoe kenden. Een leek zou zeg gen dat de zaak aardig in evenwicht is, want er is meer aanbod dan vraag, zo dat iedereen een ruime keus krijgt. Het draait blijkbaar om de prijzen. Voor menigeen, die wel degelijk zou willen kopen, is het veel te duur. Daarom blijven de verko pers en makelaars met hun prachtige aanbiedingen zitten. Daarom vinden tal loze jongere en oudere ko pers niets van hun gading. Door de inflatie en het ren tepeil blijven de prijzen stijgen en daar helpt geen lieve moederen aan. Dat is op zichzelf heel vreemd. Bij andere produkten, vrijwel alle produkten, gaat het zo dat bij een geringere be langstelling van kopers de voorraden bij fabrikanten en andere leveranciers toe nemen en deze leveranciers dan hun prijzen verlagen om aan de gang te kunnen blijven. Op de woning markt is daar geen sprake van. Jawel, menige eige naar die zelf wil verhuizen naar iets beters of anders, heeft wat duizendjes afge knabbeld van zijn oor spronkelijke prijs, doch de kopers blijven zijn vraag prijs te hoog vinden. Elke nieuwe woning kost weer meer dan dezelfde een jaar of langer geleden. Volgens zeggen van de aannemers en makelaars ligt dat aan de rentelasten, de lonen en de belastingen. Misschien is het waar. In ieder geval moet een verkoper wel op zijn hoge prijs blijven staan, aangezien hijzelf bij verhuizen ook meer moet betalen voor de nieuwe wo ning. Het is duidelijk dat woningen zich heel anders gedragen dan andere arti kelen op een markt. Hier veel vraag, een op papier voldoende aanbod, maar istijgende prijzen die velen boven hun kracht gaan. De deskundigen zijn het erover eens dat men voor zijn wonen een zesde deel van zijn inkomen mag uit geven. Hoe die deskundigen daaraan komen, doet er niet toe, het klopt gemiddeld wel min of meer met de prak tijk. Als men dan een huis wil kopen voor zeg 140.000 - heus niet de duurste aan biedingen - zou men moe ten beschikken over onge veer 1000 per maand, want de hypotheek kost rond de 1300 en de ingehouden be lasting daalt vanwege de betaalde rente circa ƒ300. Natuurlijk hangt het alle maal af van het ware inko men en de gezinssamenstel ling, maar dit is een redelijk gemiddelde. Naast deze kosten, moet een mens ook nog leven. En dan heeft hij zo iets als de genoemde 1000 nodig voor zijn woning, 1300 voor zijn huishouden en vaste lasten, en bij voor keur enige reserve voor bij - voorbeeld onderhoud, te genvallers en dergelijke. Al met al zal de koper van dit huis van 140.000 dus moe ten beschikken over een in komen van bruto ƒ45.000 per jaar. Maar gemiddeld verdienen Nederlanders dat lang niet. De man die slechts op ƒ30.000 per jaar staat, zou zich voor een eigen woning niet meer dan ƒ60.000 kunnen permitte ren - en daarvoor zijn er geen woningen. Dus moet de overheid bij - springen. Nu is het natuur lijk pure onzin te verlangen dat die overheid op een wo ning a 100.000 (en die moet je ook al met een kaarsje zoeken) bijna de helft bij past. De klant met het lage inkomen zal daarom altijd aangewezen blijven op een huurwoning. Doch ook de huren zijn niet mis en dan kost het de staat handen vol geld aan huursubsidies. Wat dan ook gebeurt. Om tegen de huidige prijzen makkelijk iets te kunnen kopen, dient de koper een inkomen te hebben van bruto minstens ƒ50.000 en dat maakt het voor zeer ve len onmogelijk. Bouwen kan zeker goedkoper, meent de heer P.J. Smit van bouwbedrijf Nijhuis te Rijssen. Dat vertelde hij tijdens een bijeenkomst in Zwolle. We bouwen mooi, maar dat betekent vaak erg veel variatie in eenzelfde straat of pro ject. En die verschillen kosten geld. Je ziet in de praktijk prachtige maar ingewikkelde oplossin gen voor hoeken en dik wijls in één rij drie, vier, vijf typen woningen naast elkaar. Leuk voor wie daar wandelt. Maar kostbaar in een tijd, waarin er geen geld is en velen om huizen zitten te springen. Stel je nu eens voor, zo vertelde hij, dat men geen 150 woningen bouwt maar 400, en dat men de 5 verschillende typen terugbrengt tot 2 typen. Dan wordt er 7% bespaard op de bouw kosten. En dat is alles zins de moeite waard, want het gaat om dui zenden guldens per wo ning. Pas echter op, zo voegde hij er aan toe, voor verkeerde zuinig heid. We denken er niet over varkenshokken te bouwen, waar een mens vandaag de dag niet in kan leven. Er moet veel meer geïsoleerd worden op een verstandige ma nier. Vooreen 2400 kun je vloeren, gevels en dak- isoleren, een goede ketel plaatsen en een pomp- schakelaar toepassen voor een zuinig gebruik van de verwarming. Dat is ook de moeite waard. Door een redelijke be perking in modellen en soorten woningen kun nen er echter beest goede huizen worden opgele verd tegen lagere prij zen. T* Deze kleurige tekening werd gen De zon scheen door het gleufje van het gordijn van Rony's kamer. Precies In Rony's gezicht! En Rony werd wakker. Hij sprong uit bed en ging naar de badkamer om zich te wassen, daarna trok hij zijn kleren aan. Hij ging naar beneden om te ontbijten. Na het ontbijt hielp Rony met de afwas. Toen dat alles gedaan was ging Rony op de bank zitten. ,Poeh, poeh!", zei Rony. „Nou doe ik voorlopig niks meer!" Hij stond op en ging naar het bos. Je zou denken dat het bos een eind weg was. Maar dat heb je mis. Hij woonde in een klein huisje midden in het bos. Hij wandelde een half uurtje. Jullie willen wel weten waarom hij zo stil is? Nou, dat zit zo: Rony is morgen jar ve zo vri die is. W; Tc na He de Rc et Ne be De we ne bi K Zo gaat het er toe op de zwemlel allemaal onder de douche en dai iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim voorp zetsel boren papier zonder doel mig mer Ijverig name lijk I rivier in Frankr, redelijk wezen voor zetsel neer slag V meter- ton bijbelse figuur en an deren vervoer bedrijf

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1980 | | pagina 28