De verkwistende teloorgang van 'n prachtige machine Sovjet-Unie en V.S. dingen om hand Teheran Ar de nb b tsopii randii eiding in ng erend goed Inheden 60 m2. EVEN UITBLAZEN s ijfjes iALOW en vol variatk moret limperg Nieuwe carriere-kansen voor gevorderde assistenten accountant J. :kten B.V. Iran krijgt weer vrienden PAPIER VOOR UW PEN DE VROUWEN RUKKEN OP iLCENTRUM ■R NOORD gevestigd: Ie branches: MET WIM KOCK \TI0NSSTRAAT ESIDENTIEEL 5TGOED 078-183300 [me gevraagd EN-LEUR Rothok Koffie Illusie Drama Schroot Buurland Invloed sterhout festein 32 nwoning 159.000.- v.o.n. 1AKELAARS B.V. Aantjes (4) Winst Mythen EINDHOVEN inde Philips Jubileumhallen agentschap P T T cafetaria Iter Ijke artikelen •m zal eind dit jaar lar, exclusief B.T.W. Een bepaald soort zwartkijkers beweert graag dat mensen het moeten afleggen tegen machines. Vandaag stel ik vast dat dit niet juist is. Als alles goed gaat dan is de krant die u nu vasthoudt de allerlaatste welke door de „ouwe MAN-pers" aan het Kasteelplein is afgele verd. Die MAN-pers en ik kwamen ongeveer op dezelfde tiid in dienst van De Stem. jSroep B V te Zoetermeer ZOETERMEER. (eer: 079 - 219350*. irg: 01180 - 29053* Bn Zevenbergen voorzien van vele doeleinden geschikt b.v or aan huis etc, hal, toilet, voorkamer, stu- riante living en suite, open- euken, bijkeuken, c.v./hobby- |4 grote slaapkamers, badka- Jroot zonneterras, 2e centale |che, toilet, wastafel etc. arop zich twee slaapkamers kamers of andere bestemming Vraagprijs 550,000.- k.k, Bandelssector in B.V. of ideling. Contante betaling. tgen op 725 m2 grond. Jan open haard en open let eetbar opp. 65 m2, e badkamer, garage en ding Etten-Leur. 375.000.- k.k. 11608-12956. Twintig jaar geleden was dat. De voorbije twintig jaar zijn de MAN zowel als mij goed aan te zien, maar we kunnen allebei nog best uit de voeten. Toch wordt de MAN afgedankt en ik mag mee naar het nieuwe ge bouw, waar de Wifac staat, de enigszins verwijfde opvolgster van de MAN, die ook prompt gillende geluidjes uitstootte toen enkele weken geleden het eerste papier over haar talloze rondingen gleed. Het L-vormige Stern-ge bouw dat zich uitstrekt van de Reigerstraat, waar het front letterlijk in de slagschaduw van de Grote Toren staat, naar het Kasteelplein waar de flatgevel van de rotatiehal vloekend op steekt uit de oude, nu nogal verwaarloosd ogende gevelrij; deze wonderlijke en bijna per manent in staat van verbou wing verkerende doolhof, heb ik twintig jaar geleden zien in zegenen door de in pontificaal purper gehulde bisschop Bae- ten. „De Stem had een nieuw jasje", heette het in de feest- toespraken. „Een modern, ruim jasje". Ik zou niet meer zo precies weten wanneer de aannemer al weer verscheen, maar het kan niet lang geduurd hebben. Toen ik In dienst trad, kwam ik binnen via het Kasteelplein, waar de redactie gevestigd was in een van de flats boven de drukkerij. Maar na een tijd die nu kort lijkt was de aannemer weer bezig met ergens, in het binnenste van de reusachtige, holle L een nieuw redactielo kaal te bouwen, wat verder van de kantine vandaan, maar dichter bij de zetterij en café De Vrachtwagen, in die jaren een soort bijkantoor en vergaderlo kaal van de redactie. Het was een rothok, zonder uitzicht naar buiten en ik weet nog goed hoe hartelijk de aan nemer plotseling door redac teuren werd bejegend toen bleek dat hij bezig was ander maal een nieuw redactielokaal te creëren. Ditmaal was het oog van de expanderende Stem-gemeen- schap gevallen op de boven zalen van buurman Graan- beurs. Er werden doorbraken en overlopen gebouwd en wij kregen openslaande ramen naar de Reigerstraat. Ik zit vlak bij zo'n raam en mijn blikveld wordt geheel gevuld met het grijze schip van de kerk, links begrensd door een trapgevel en rechts, ik moet dan een beetje omkijken, door de machtige foren. Later werden we voor een deel weer uit de bovenzalen verdreven, maar aan de Rei gerstraatzijde hebben we ten slotte stand gehouden. Tot vandaag toe. Niet dat het er aangenaam toeven is geweest. U weet hoe dat gaat. Zo'n nieuwbouw werpt zijn schaduw jaren voor uit. Vanaf het moment dat de kogel door de kerk is wordt er aan het oude gebouw niet veel meer gedaan. De bovenlichten van de drie vuile ramen, zijn af gedekt met plastic en oude kranten om het regenwater buiten te houden. Er vallen toetsen van schrijfmachines. Er staan minstens vier soorten stoelen, zonder uitzondering gemaakt lang voordat de Be drijfsgeneeskundige Dienst in een rapport over stress in onze onderneming, het begrip „er gonomie" introduceerde. De schoonmaaksters hebben de strijd tegen de verloedering al lang opgegeven zodat het hele lokaal langzamerhand begint te lijken op het binnenste van een reusachtige, langzaam opdro gende koffiekan waarin te veel suiker heeft gezeten. De grauwheid van het begrip „uit gewoond" is me tenvolle dui delijk geworden, de laatste maanden. Inpakken en wegwezen. Dat was het motto gisteren op de kantoren van De Stem aan de Reigerstraat. Het Stempersoneel hier bezig met de voorbereiding van de grote verhuizing. Alles moet in dozen en in pakjes. In het nieuwe gebouw heb ben we weer stiltecentra, ver trekjes waarin je ongestoord en zonder afleiding kunt werken. Die hadden we in de Reiger straat ook, maar ik betwijfel of er ooit één verhaal in is ge maakt. Binnen de kortste keren waren ze opgevuld met uitdij ende afdelingen. Het gebouw raakte zó vol dat we geen ex cursies meer konden toelaten en de postkamer in een open doorgang gevestigd werd. En telkens was daar weer die aan nemer om met schotten en gla zen wanden, plinten en lambri- zeringen te helpen de illusie dat wij verkeerden in een efficiënt werkgebouw, levend te hou den. Alleen al aan dat perma nente verbouwen onder de moeilijkste omstandigheden heeft Winters het verdiend nu eindelijk eens een echt gebouw voor zijn improviserende op drachtgever te mogen maken. Geen traan zal ik laten om dit gebouw, waarin ik een groot deel van de twintig beste jaren van mijn leven heb gesleten; waar we, altijd weer kampend met „tijdelijke" beperkingen, eerst emotioneel maar dan zo snel mogelijk weer professio neel dramatische schokken verwerkten. De dood van John F. Kennedy, Praag '68, de juni- oorlog van '67, de dood van Martin Luther King, Watergate, de landing op de maan. Mooie, spannende, vrolijke, zenuws lopende uren hebben we er doorgemaakt, nerveus wach tend op verkiezingsuitslagen of stemmingen in de kamer terwijl we de MAN-pers diep beneden ons al grommend in de startblokken hoorden staan. Zo zal het, met uitzondering van de wachtende MAN, ook in de nieuwbouw wel weer gaan. Wat doet zo'n gebouw er ei genlijk toe, zolang de telex- en telefoonverbindingen maar werken? Wie maakt zich druk over de vormgeving van de stoel waarop hij zit, wanneer hij de ten hemel schreiende ver slagen uit een rampgebied probeert te verwerken in een nuchter bericht voor de krant van morgenvroeg? Als ik al emotioneel geraakt word door de verhuizing, dan is het om die oude MAN aan het Kasteelplein. Nog maar twintig jaar geleden stond hij daar fon kelnieuw, roodglanzend op zijn solide fundering, geschraagd doorzijn gietijzeren schouders, met graagte gedemonstreerd aan binnenwaaiende nacht brakers, die tussen twee café bezoeken door de pers van De Stem wel eens wilden zien draaien. Van de nu gepensio neerde chef-drukker Kop mocht dat best, want zijn MAN vertegenwoordigde een kran tentijdperk dat nog gemoedelijk was en ambachtelijk. Wifac, de opvolgster (ik ge bruik de vrouwelijke vorm met opzet) ziet er heel anders uit. Fragieler, alsof zij is gemaakt van de wegwerpmaterialen die een heel wat minder gemoede lijk tijdperk vertegenwoordigen. De nervositeit straalt eraf. Ik hoop dat ze het goed doet, daar niet van, maar een MAN is zij niet. Die wacht intussen een onzeker lot. De transportkosten kunnen al gauw hoger uitvallen dan de waarde die niet ver schijnt uit te stijgen boven de schrootwaarde In zo'n tijd leven wij nu een maal. Wie zei daar dat mensen het moeten afleggen tegen machines? (Door Piet Eggen) Iran krijgt weer vrienden. De klacht van de Iraanse president Bani-Sadr enkele weken geleden dat voor het eerst in de geschiedenis de aangevallen partij het zonder steun uit het buitenland moet stellen, gaat niet meer op. Het Amerikaanse aanbod om wapens en onderdelen te ruilen tegen de 52 Amerikaanse gijzelaars, die bijna een jaar in Teheran vastzitten, lijkt Iran nog op tijd van de broodnodige steun te voorzien. Ook de Sovjet-Unie staat in Teheran op de stoep. Navo- waarnemers in Brussel zeggen dat de Sovjets uit strategische overwegingen wel eens bereid kan zijn om zijn bondgenoot Irak in de steek te laten en te ruilen voor de machthebbers in Teheran. Volgens diezelfde Navo-kringen heeft het Krem lin sedert het begin van de oorlog tussen Irak en Iran nog geen wapens naar Bagdad ge stuurd. De wapenleveranciers die over Akaba in Jordanië naar Irak gingen maken on derdeel uit van verplichtingen die de Sovjet-Unie aanging voor het uitbreken van de oor log. Dat de twee supermachten hun eerder gepredikte afzij digheid nu opgeven ten guns.te van het bewind van de toch weinig stabiele Kohomeiny lijkt zeer vreemd. De oorzaken voor die plotselinge koerswij ziging in Washington en de Iran-vriendelijke houding van het Kremlin liggen toch meer op het strategische vlak. Voor de Sovjet-Unie spelen enkele factoren een grote rol bij de vriendelijke opstelling jegens Teheran. De lange grens met Iran heeft steeds de aan dacht van het Kremlin. Iran wekt met zijn grootte, econo misch gewicht en zijn belang als buurland van Afghanistan een aanzienlijke onrust in Moskou. Voor de Sovjet-Unie geldt vooral dat een rustige zuidgrens een eerste vereiste is. Bij de problemen die Mos kou heeft in Polen en het onder druk houden van de Afghaanse guerrilla's kan grote politieke onrust in het grote buurland Iran alleen maar leiden tot verlies van invloed. Navo- zegslieden beweren dat een echte steun van Rusland aan Irak Iran vrij spoedig naar een verlies kan leiden. De Sovjets zouden daar eventueel gebruik van kunnen maken door delen van Iran in te pikken, maar of Moskou van ruim 5000 kilo meter grensgebied een front wil maken mag betwijfeld worden. Het bewind van Kho- meiny, hoewel ook voor Mos kou geen betrouwbare partner, lijkt voorlopig niet weg te branden uit Teheran en is dus een politieke factor geworden. Stabiliteit is voor de Sovjet- Unie rond de Perzische Golf net zo'n levensvoorwaarde als voor Washington. In Moskou bestaat er verder angst dat de oorlog met Irak Iran in de armen van Amerika kan drijven. Hoe dat moet bleek deze week toen Muskie, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken officieel pleitte voor de ruil gijzelaars tegen wapens. Dat zou tevens kunnen leiden tot normalise ring van de betrekkingen tus sen Teheran en Washington. De Sovjets daarentegen pro beren nu langs de as Libië-Sy- rië-Iran meer invloed te krij gen in de Perzische Golf en de Middellandse Zee. Verleden week sloten Syrië en Moskou nog een vriendschapsverdrag dat onder meer militaire steun voor Syrië inhoudt. Daarvoor in ruil krijgen de Sovjets aan landingsplaatsen voor de ma rine aan de Middellandse Zee. Gezien verder de openlijke steun van Syrië en Libië voor Khomeiny kan het Kremlin ook zijn invloed in de Golf uit breiden. Irak blijkt zich verder voor de Russen tot een minder goede bondgenoot te ontwik kelen. De hulp van Jordanië en in achtertuin (met w. Grote Z-kamer met open asmachine/vaatwasmachi- Jaapkamers waarvan één gbad, aparte douche, v.w„ slaapkamer, tevens enorme ilein 12, 040-441655 IE Eindhoven ran 10.00 tot 14.00 uur. Variant-Groep Zuid nformatie en dokumentatie van de Ven, Schoorstuat 33,Uden^ 04241 - I924. „Is het niet verrukkelijk te ien dat de heer Aantjes pro- teert om weer in de kamer te- te komen? Onze Wim Jwingt groot respect af voor kijn doorzettingsvermogen en jef. Wie van ons heeft dat? ïebben de brutalen met altijd 8e halve wereld? Ja toch ze- Kei Ga zo door, heer Aantjes, mm 8* .LEZERS REAGEREN OP DE STEM/REGIONAAL SPFinCGElS BRiE VEN VOOR DE JE RUBRIEK VOLLEDIG ONDERTEKENEN GE EN BRIEVEN OP RUM HOU HE T JC KORT MOGELIJK PUBLICATIE BETEKENT NIET DAT DE REDACTIE HET AUTOMATISCH ME T UW MENING EE*NS IE u moet maar denken: There's no business like show-busi ness. Echte boter of margarine op het hoofd maakt toch niets uit Niet kinderachtig wezen hoor Het minimumloon krijgt u altijd en als 't lukt ook een waardevast pensioen. E. Hagedoorn Breda (ADVERTENTIE) Moret Limperg, één van de grootste accountantskantoren in Nederland, heeft een moderne organisatie, die sterk gericht is op Internationalisering en geïntegreerde dienstverlening. Kenmerken hiervan zijn o.a. de aansluiting bij Arthur Young International en de samenwerking met Moret Gudde Brinkman Belastingadviseurs. Moret Limperg hanteert een gericht sociaal beleid, waarin ruime ontplooiingsmogelijkheden, goede honorering en vergoedingsregelingen, intensieve begeleiding etc. Op verscheidene van onze 25 vestigingen zijn er uitstekende mogelijkheden voor GEVORDERDE ASSISTENTEN ACCOUNTANT, die een aantal jaren ervaring hebben en studeren voor NIvRA of SPD. Belangstellenden voor onze vestiging 's-Hertogenbosch/Breda kunnen zich - in een strikt vertrouwelijke sfeer - voor nadere informatie richten tot de heer H. A. Klerkx, Moret Limperg Registeraccountants, Burg. Loeffplein 17-22, 5211 RZ 's-Hertogenbosch, tel. 073-123331. BREDA - „We pikken het niet meer; die katholieke leer voor de vrouw zet ons allen in de kou, nondeju!" Zo luidde het refrein van een lied waar mee vrouwelijke studenten aan de faculteit voor godge leerdheid in Tilburg onlangs een forum over de ambtsoplei ding open zongen. In bittere bewoordingen werd de onder geschoven positie van de vrouw in de katholieke kerk gehekeld. De conclusie van de studentes kregen van de talrij ke aanwezigen een warm ap plaus. De opstelling van de stu dentes aan de Theologische Faculteit Tilburg krijgt nog meer reliëf in het licht van het feit dat ongeveer dertig pro cent van het totale aantal stu denten daar van het vrouwe lijke geslacht is. Dat is een fors aandeel in dit van oudsher mannenbolwerk De studentes maakten ook duidelijk dat ze de theologiestudie niet hebben gekozen uit tijdverdrijf of hobbyisme, maar dat ze na hun opleiding in de kerk aan het werk willen. Maar dan niet als tweede- of derderangsfiguur. De studentes vragen dat niet meer, ze eisen dat. Naarmate er meer vrouwen aan de faculteit voor godgeleerdheid afstude ren, zullen de bisschoppen va-- ker met hun eisen worden ger conf ronteerd. En dat heeft nog een extra dimensie als men be denkt dat de theologische fa culteiten in het algemeen wei nig priesters meer afleveren. De opmars van vrouwen aan de theologische faculteiten is slechts één symptoom van enerzijds de vrouwenemanci patie in de katholieke kerk en anderzijds van het feit dat de ambtsopleiding in de branding staat. Op het forum in Tilburg stond de volgende stelling ter discussie: „De huidige situatie rond het ambt kun je waarde ren als een crisis of een ont wikkeling. De crisisbeoorde ling richt zich naar het verle den en streeft naar het herstel van het „oude" (handhaving van het celibaat, uitsluiting van de vrouw, inperking van de positie van de pastorale werker); de ontwikkelings beoordeling richt zich naar het nu en kenmerkt zich door openheid naar nieuwe vor men". Dat de theologische fa culteit in Tilburg de ontwik kelingsbeoordeling is toege daan, werd op het forum maar al te duidelijk. Nu zijn theolo gische faculteiten van oudsher ook altijd kerkelijke laborato ria geweest, waarin nieuwe ontwikkelingen in gang wor den gezet. Wat op deze facul teiten al gemeengoed is gewor den, dringt pas (veel) later door tot de gehele kerkgemeen schap. Het tekent alleen maar de spanning waarin de ambts opleidingen altijd verkeerd hebben en tegenwoordig in versterkte mate verkeren. De ambtsopleidingen ervaren de branding als iets pijnlijks, al thans in Tilburg. Er vielen dan ook woorden als „creatieve ongehoorzaamheid" aan het kerkelijke gezag; doorbraken forceren in daarvoor rijpe si tuaties. Hoewel een docent aan de faculteit ook grote vraagte kens plaatste bij het echte nut van het conflictmodel. Niet alleen in eigen land staan de ambtsopleidingen in de branding. In tal van ont wikkelingslanden maken de seminaries een radicale ont wikkeling door. Daar wil men ook een nieuw soort priesters opleiden, waarbij de behoeften van de gelovigen in eigen land het uitgangspunt is. Dit on derwerp kwam uitgebreid aan de orde bij de viering van het zestigjarig bestaan van het Pauselijke Missiewerk voor de Priesteropleiding in Ontwik kelingslanden in Den Bosch een week geleden. Hoe die ei gentijdse priesteropleiding er uitziet, vertelde bisschop Pa trick Itaka uit Tanzania in Den Bosch. Familie, parochie en bisdom dragen een student voor de opleiding voor en ne men ook de verantwoordelijk heid op zich de student tijdens zijn opleiding te steunen. Hierdoor groeit de mentaliteit onder de mensen dat „een priester hun priester is die zij hebben gekozen en opgeleid en die voor hen is gewijd". De opleiding is echter met alleen wetenschappelijk gericht, maar ook politiek en sociaal. De priesterstudenten worden volgens bisschop Itaka ge traind in de politiek van de so ciale revolutie van president Nyerere van Tanzania. Ze ne men op het seminarie en in hun bisdommen ook deel aan de politieke structuren van het land. Het seminarie heeft ook een eigen afdeling van de poli tieke partij van het land en er worden politieke vergaderin gen gehouden. Achtergrond van dit alles is volgens bis schop Itaka dat de kerk moet leren de revolutie te leiden. De studiesecretaris van de Pauselijke Missiewerken, dr. Jan van Lin, gaf in Den Bosch aan hoe in Azië de priesterop leidingen op een keerpunt staan en hoe dat ook daar spanningen oproept. Hij voeg de daaraan toe dat het decreet van het Tweede Vaticaans Concilie beslist niet alleen in Nederland ter discussie staat. Morgen is het in de katholie ke kerk Wereldmissiezondag. Overal ter wereld wordt in de kerk dan geld ingezameld voor de missie. Een deel van het geld wordt aitijd besteed aan de opleiding van ambtsdragers. In Nederland, België en Duitsland is het motto van Wereldmissiezondag dit jaar „Vreemden worden vrienden". Op het terrein van de ambts opleidingen is er in elk geval veel gemeenschappelijks, te gen wil en dank in. JAN BOUWMANS .iet pro-westerse Saoedt Ara- oië voor Bagdad verkleinen ook de Russische kansen op wezenlijke invloed. Vandaar dat, en Navo-waarnemers gaan daar ook van uit, het waarschijnlijk is dat Moskou van partner wisselt. Voor de Amerikanen, en met name de regering Carter, zou een ruil wapens tegen gijze laars een electoraal succes kunnen blijken van eerste or de. De polls in de Verenigde Staten worden steeds somber der over de winstkansen van Carter de gijzelaars voor 4 no vember vrij te krijgen, dan zulien de kiezers hem daar ze ker dankbaar voor zijn. Er zal Carter dan ook veel aan gele gen zijn. Hoeveel dat bleek donderdag toen Carter in een analyse van het oorlogsgeweld Irak als de aanvaller aanwees en daarmee dus partij voor Iran koos. Wat voor Sovjets opgaat in de race om invloed in de Golf, dat geldt voor de Amerikanen zeker. Ze moeten zien dat ze het verloren gegane terrein dat onder het bewind van de Sjah hadden terugge wonnen wordt. De westelijke vloot die voor de Perzische Golf klaarligt is meer bedoeld om het aanbod te ondersteu nen. En snel Amerikaans han delen is noodzakelijk om met ook de laatste kans op invloed te verspelen. Wie naar de Arabische we reld kijkt ontdekt ook nu weer de enorme tegenstellingen die er tussen de verschillende sta ten bestaan. De mythe die er vanuit gaat dat er zoiets als Arabische eenheid bestaat is de laatste vier weken definitief ontluisterd. Het gemeen schappelijke, de taal, de gods dienst en de radicale overeen komsten heeft toch niet kun nen verhelen dat er wel dege lijk diepliggende verschillende belangen in de Arabische we reld werken. Moskou en Washington ma ken in feite hij hun strijd om invloed gebruik van bestaande tegenstellingen tussen de Ara bische staten. Daarbij kunnen de geschilpunten even gemak kelijk worden aangescherpt als in het als in het geval van een Arabisch-Israëlische con frontatie. De Arabische wereld bevat zelf genoeg springstof. (ADVERTENTIE) DE INTERNATIONALE ZUID NEDERLANDSE BEURS De 29e Familie-Beurs' voor zuidelijk-Nederland Dagelijks t/m 26 oktober, doorlopend van half 2 tot 11 uur; op de zondagen van 11 tot 18 uur.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1980 | | pagina 5