Ln pJ
Tl
Al Asnam
een week
na de ramp:
■ondermülldepo
Miiochehager
Burea
Onvolledig
Maskers
Evacuatie
Zorg
Helderder
Depot
vrn ui
De regering is een grootscheepse inentingscampagne begonnen, om het uitbreken van besmettelijke ziekten te kunnen voorko-
Sinds een paar dagen zijn de redders in El Asnam verplicht om maskers te dragen.
Paniek na elke aardschok
(Van onze speciale verslaggever
Puck Hooglucht)
ALGIERS - Het Rode Kruis in Algerije sleept
momenteel 150 ton eerste levensbehoeften -
eten en kleding - naar het door de aardbeving
geteisterde El Asnam en omgeving. Dat is niet
genoeg.
Vooral voedsel is nog steeds een probleem en zal dat
nog wel even blijven. Er zijn tussen de 300.000 en
400.000 daklozen in de streek. Men heeft Intussen wei
de hoop opgegeven nog overlevenden te vinden in de
puinhopen van de stad.
Uit bet aantal daklozen
valt af te leiden, dat er nau
welijks genoeg tenten kun
nen zijn en dat er een gebrek
is aan dekens. Het is er in
oktober 's nachts behoorlijk
fris. Vanwege de omvang van
de ramp is het begrijpelijk
dat de instanties geen exacte
cijfers kunnen geven over de
doden. Na zes dagen komen
zij niet verder dan 2.000 geï-
dentificeerden en nog eens
4.000 onbekende doden.
Niemand in Algerije gelooft
erin. Zomin als men gelooft
dat het eindcijfer dat het Al
gerijnse Rode Kruis dinsdag
gaf; in een optimistische bui
schatte men dat het uitein
delijke dodencijfer niet bo
ven de 10.000 zou uitkomen.
De man is kennelijk afge
gaan op onvolledige berich
ten. Er blijken inderdaad
dorpen te zijn die vrijwel on
beschadigd bleven. Er zijn
dorpen met weinig schade,
slechts een „klein" aantal
doden. Maar ook is gebleken,
dat een hele reeks dorpen in
de meest geïsoleerde delen
van het rampgebied voor bij
na 100 procent zijn verwoest.
Hoeveel slachtoffers daar
gevallen zijn, is nog helemaal
onbekend. Er zijn dorpen
waar nog nauwelijks iemand
is geweest. Dat geeft velen
aanleiding het uiteindelijke
dodencijfer vier tot vijfmaal
hoger te schatten dan de re
gering
Volgens onofficiële bron
nen onder de Berbers in El
Asnam zouden alleen in die
stad met over de 100.000 in
woners zeker 25.000 slacht
offers zijn geborgen. En er
komen er nog ieder uur bij. In
de enkele uren dat ik gisteren
in El Asnam was, zag ik op
drie verschillende plaatsen
elf dodenbergen. In de rest
van het getroffen gebied
zouden nog eens 10 tot 15.000
mensen zijn omgekomen.
Het begint verschrikkelijk
te ruiken in de stad. Alle
werkers, politie en brand
weer, militairen die gewa
pend patrouilleren, en bur
gers, dragen maskers,
's Nachts vliegen vliegtui
gen boven de stad, die alles
met een desinfecterende
vloeistof bedekken. In bij
zondere gevallen, zoals in de
ruïne van een supermarkt,
waar ik gisteren acht doden
uit het puin zag halen, zetten
de burgers een nevelkanon
met desinfecterende vloei
stof in.
Het gevaar voor het uit
breken van een besmettelijke
ziekte is uiteraard groot. Met
het oog daarop is een groot
scheepse inentingscampagne
op touw gezet. Iedereen
wordt gevaccineerd. Kinde
ren jonger dan zes jaar, onder
meer tegen tetanus, difterie
en rode hond, volwassenen
ook tegen tyfus. Niemand
weet hoeveel mensen er zijn
ingeënt
De talloze hulpver
leners houden geen admini
stratie bij. Desondanks ho
pen de autoriteiten van bin
nen uit een soort sanitaire
cirkel te leggen op het gebied
tot ver buiten datzelfde ge
bied.
Om ook de buitengebieden
zo goed mogelijk te kunnen
bedienen, riep de regering
gisteren iedere bezitter van
een landroover of een soort
gelijk voertuig op haar be
hulpzaam te zijn door het
beschikbaar stellen van de
wagen en een chauffeur. Het
hele gebied is overigens als
„rampgebied" onder mili
taire commando geplaatst.
Zo kon het ook gebeuren
dat de regering gisteren pas
een lijst publiceerde van de
gewonden die verspreid over
het land en ziekenhuizen zijn
opgemaakt. Deze zijn alleen
zo zwaar gewond dat ze niet
ter plekke geholpen konden
worden. Ze zijn vanuit de
noodhospitalen in El Asnam
per helikopter of - na het
herstel van de spoorlijn - per
trein afgevoerd. Op deze
voorlopige lijst - „wordt ver
volgd" staat er wat cynisch
onder - staan een kleine 750
namen. Het merendeel van
deze zwaar gewonden be
staat uit vrouwen en kinde-
Mede uit angst voor besmet
ting hebben de militairen El
Asnam en verre omgeving
gesloten voor iedereen die er
niets te zoeken heeft.
Zij zijn gisteren ook be
gonnen met de evacuatie van
de bewoners van El Asnam.
Die zijn zeer bang voor
eventueel nieuw optredende
aardschokken - zodat zij in
ieder geval buiten slapen.
Alle parken en plantsoenen
in de stad staan dan ook vol
met tenten en andere onder
komens, hetgeen natuurlijk
tot - zeker op dit moment -
onaanvaardbare toestanden
leidt. Daarom hebben de mi
litairen besloten zoveel mo
gelijk mensen uit de stad
naar buiten te brengen in
tentenkampen. Hoe het ver
der met deze mensen moet, is
onduidelijk. Ook hier gaat
het om de maatregel uit di
recte noodzaak. Die wordt
uitgevoerd, hoe de gevolgen
administratief en anderszins
verwerkt moet worden, ziet
men later wel.
Het ontbreken van admi
nistratie is typerend voor de
stand van zaken in Algerije.
Ze zijn uitgegaan van het
principe „Eerst helpen, dan
schrijven". Zo kan het ge
beuren dat in eerste instantie
de hulp zich volledig con
centreerde op El Asnam.
Daar werd het duidelijk, er
waren - vooral gezien de
aard van de gebouwen - ver
uit de meeste slachtoffers te
vrezen. Gedeeltelijk ook ging
men er vanuit, dat de bewo
ners van het platteland zich
zelf zouden kunnen helpen of
anders naar de stad zouden
komen. Hetgeen slechts ge
deeltelijk de waarheid
schijnt te zijn geworden.
Op de rampzalige vrijdag
van vorige week waren de
mannen veelal niet thuis in
verband met het feit dat onze
vrijdag ginds de Mohame-
daanse zondag is. Bij het uit
delen van voedsel en goede
ren „tenten en dekens", heb
ben de militairen in eerste
instantie nogal wat kritiek
ontmoet, omdat zij niet goed
of te willekeurig zouden uit
delen.
„Om in eerste instan
tie een ieder te helpen", zegt
de Deen Thoroird Hansen,
een van de coördinators van
het internationale Rode
Kruis. Hij vindt dat nu heel
wat zaken goed geregeld ziin
„Met name de snelheid
waarmee hulpgoederen van
het vliegveld van de hoofd
stad Algiers naar het ruim
200 km westwaarts gelegen
El Asnam werd gebracht,
stemt tot tevredenheid. Er is
alleen alsmaar te weinig".
De grootste zorg van het
Rode Kruis is momenteel het
inrichten van minstens zes
kampen op een afstand van
40 tot 50 km van de stad.
Hansen weet nog niet hoe,
maar „we zullen het klaar
spelen". Het is volgens hem
van levensbelang dat de
mensen zo snel mogelijk weer
in een georganiseerd geheel
terechtkomen: „Daarin heb
ben zij de grootste overle
vingskansen".
Een tweede zorg voor het
Rode Kruis is de watervoor
ziening in het rampgebied.
Nu wordt alle water nog per
tankwagen aangevoerd,
maar dat is uiteraard op den
duur onhoudbaar. Daarom is
het eerste werk nu een aantal
putten te slaan, waar het Ro
de Kruis grote plastic con
tainers kan vullen om ze dan
vervolgens te distribueren.
Sinds gisteren wordt een van
het Zwitserse Rode Kruis af
komstige waterzuiverings-
Politiemannen doorzoeken de ruimten onder de puinhopen
naar eventueel nog levende slachtoffers.
installatie benut, die goed is
voor 20.000 liter goed water
per dag.
Al met al wordt de situatie
in Algerije en met name in
het rampgebied na zes dagen
een beetje helderder. Er is
nogal kritiek op de mana
gerskwaliteit en het organi
satievermogen van de erg
centralistisch ingestelde re
gering.
In El Asram lijkt men de
situatie nu een beetje in de
hand te hebben. Hoe de hulp
daarbuiten is, is niet duide
lijk. Daarom geloven velen
dat de berichten uit de regio
tegen zullen vallen.
Bij het opruimen van de puinhopen wordt gebruik gemaakt
van groot materiaal.
öffnungszeilen;
Kftag* F:rei!ag-?"~
De Sondermulldepo-
niè ligt verscholen tus
sen de bossen. Slechts
een bord wijst op zijn
Naarmate de mensheid zich ont\
delijker afval. Dat moet veilig opge
de affaire Lekkerkerk wel heel er
eigen Nederland is niet zo geschil
hoge grondwaterpeil kan er nerge
worden vanwege de grote kans
aanraking komen en zich ermee
Alleen verbranden van het afvi
Maar door giftige stoffen verontr
gevonden wordt, laat zich moeili.
storten. Daar moet dus elders ee
worden waar het grondwater geer
Na Lekkerkerk zijn er meer
„vondsten" gedaan en zullen
ér nog volgen. Het Griftpark in
Utrecht wacht om van che
misch afval ontdaan te worden
en in Hilvarenbeek, Rosmalen,
Schijndel, Helmond en andere
plaatsen zijn stoffen in de bo
dem gevonden die daar niet
kunnen blijven.
da
gr
bi
M
ge
bc
Een van de weinige plaatsen
geschikt voor het storten van
verontreinigde grond is de
Sondermülldeponie in Mün-
chehagen bij Hannover. Het is
een van de dichtstbijzijnde de
pots voor die soort afval en ook
een van de weinige die che
misch afval accepteert vanuit
het buitenland. Daar wordt
vanuit Nederland, België en
Frankrijk dankbaar gebruik
gemaakt.
Münchehagen ligt in een ge
bied met bijzondere geologi
sche en geografische eigen
schappen en daarom heeft de
Duitse regering er mee inge
stemd dat daar een depot voor
bijzónder afval werd ingericht.
Er zijn in dé Bondsrepubliek
nog tien gelijksoortige depots.
Twee daarvan hebben éen spe
ciale vergunning om afval
vanuit het buitenland te ac
cepteren: de Sondermülldepo
nie in Münchehagen en Hil-
desheim VFI. Van dat laatste
depot maakte EMK (vroeger
gevestigd in Krimpen aan de
IJssel en nu op het industrie
terrein Moerdijk) weieens ge
bruik.
De andere depots zouden uit
commercieel oogpunt best
buitenlands afval willen ber
gen maar dé regering steekt
2C
sp
E:
Tc
DEN BOSCH-Het blijkt;
de afgelopen jaren hun stt
schulden. Alternatieve onder
onnodig zó zwaar zijn gaan
niemand meer het geld op k
reaus staan in de rij met niej
goedkoper".
Zo is nu het „Buro voor ar-
chitektuur en stedebouw ir.l
Stevens en ir. Trimp" uit Den 1
Bosch, met een woningplan I
gekomen, waarin je al metl
een huur van 150,- totl
200,- per maand uit del
voeten künt. Nederlanders!
zijn sterk gebakken aan uit-|
spraken als „Van de nood eenl
deugd maken" of „De tering!
naar de nering zetten", zodat
kritische attentie gebodenl
blijft.
Het bureau in Den Boscl
constateert dat veel nieuw
bouwwoningen leeg staar
omdat ze onbetaalbaar zijn.
voor hen die ze nodig hebbenj
Er moeten derhalve betaal-|
bare woningen komen. Ik
denk dat het probleem zo te
simpel is gesteld, want del
bouw van nog meer nieuwej
maar dan betaalbare wonin-l
gen, heft die leegstand nieil
op. De problemen van doorJ
stroming, van het te bestederj
percentage van je inkomen
voor de woning, van inzet on
er in een verzorgingsstaat
zelf iets te doen aan je huia
blijven daarbij buiten schob
Stevens en Trimp steller
terecht dat versobering va#
de bouw - waardoor de prijl
zen zakken - nog niet hoeft 11
leiden tot verarming in dl
