deelt
Wessig
flinke
klappen
uit
Dames turnen
mens-onterend
Sebastian Coe
epgelucht en blij
L DE STEM BIJ DE
OLYMPISCHE SPELEN
Handboogschutters
zorgen
voor verrassing
AAN JACEK WSZOLA
Rey: titel
in
halfzwaar
.A. W. VR00ME
R VERKOPEN:
PROFESSOR LUDWIG PR0K0P;
Verrassend
goede
prestatie
op marathon
Indo
Hulp bij
trimmen
4
3
L STEM
VAN ZATERDAG 2 AUGUSTUS 1980
en semi-overheidsinformatiël
louders van Hulst brengen ter
d de gemeentesekretarie ter in-
net bijlagen van:
Iweg 6 te Nieuw-Namen om ver-
Hinderwet tot het oprichten van
>n -mesterij annex mestopslag op
6 te Nieuw-Namen;
g 65 te Hulst om vergunning in-
it tot het oprichten van een land-
lerceel Tolweg 65 te Hulst;
llestraat 12 te Heikant, om ver-
e Hinderwet tot het oprichten van
j annex mestopslag op het per-
Heikant;
ndustrieweg 13 te Oostburg, om
e de Hinderwet tot het oprichten
innex koelinrichting, op het per-
1 te Hulst.
a dagtekening van deze bekend-
sn ieder de gelegenheid schrifte-
het verlenen van deze vergun-
ïet gemeentebestuur.
ag 4 augustus 1980 te resp. a
r, c 15.10 uur en d 15.15 uur in
Ie Bellingstraat 14 te Hulst, een
en gehouden waarbij mondeling
lliging van dit verzoek kunnen
rop gevestigd, dat inwoners van
/an een aangrenzende gemeente
sgeving, als bedoeld in artikel 9
dt gedaan, later slechts tot beroep
ij in persoon of gemachtigde op de
zijn verschenen. Andere belang-
t dit betreft volstaan met het tijdig
jke bezwaren.
ïeester en wethouders
1st,
jemeester P. Molthoff
retaris J. F. van Denderen.
tuur van het waterschap
rengt ter openbare kennis,
tus 1980 gedurende veer-
'iffie van het waterschap,
Hulst, ter inzage van de
ergelegd en in afschrift of
3 der kosten verkrijgbaar is
ijziging van de begroting
over het dienstjaar 1979 en
ng van de begroting 1980.
leze begrotingswijzigingen
kunnen binnen acht dagen
noemde termijn schriftelijk
in worden ingediend bij de
sring.
stuur van het Waterschap
Hulster Ambacht,
n Collot d'Escury, dijkgraaf
C.B. Ysebaert, griffier.
TEM SPORT
12
0
E
RSP
E
LEN MMW
voor langere tijd
ivereen nacht
antoren over heel
*ouwd advies,
nlijke situatie en
3INNENSTAD HULST
[ustus 1980 des namiddags 2
aan de Overdamstraat 7 te
n de gemeente Hulst
rein gelegen aan het Gods-
traal bekend gemeente Hulst
809 en 2221, beiden gedeel-
Ljke grootte van ongeveer 1
rein gelegen aan het Gods-
rtstraat te Hulst, kadastraal
ulst sectie A nummers 2222,
;ed., ter gezamenlijke grootte
52 centiaren;
e sub 1 en 2 genoemde perce-
zal overeenkomstig de voor-
istemmingsplan „Koekebak-
en/of kantoorruimte moeten
tomen voor rekening van de
1981.
nd te aanvaarden na betaling
e daarover verschuldigde om
it omzetbelasting binnen 30
nnen 6 dagen na de veiling.
en inzage kadastraal plan ten
nr. A.W. Vroome, 's-Graven-
ïl. 01140-14355*.
i Gerard Nijboer (links), Cierpinsky en Dzhumanazarov op het ere-podium.
Ffijboer: zilver
met gouden glans
(Van onze speciale verslaggever)
MOSKOU - Waldemar Cierpinski, de Oost-
Iduitser die voor de tweede keer in zijn carrière
I Olympisch goud op de marathon veroverde,
vertelde na afloop eerlijk dat hij er niets van had
[begrepen. „Nijboer was voor mij de grote ver
gassing".
„Ik had amper van hem
I gehoord. Ik wist wel dat hij
I in Amsterdam snel was ge
weest, maar dat zei mij toch
niet alles".
De net afgestudeerde 24-ja-
I rige student in de sociale psy-
I ihiatrische verpleegkunde
I werd inderdaad dè sensatie
I van het meest tot de verbeel-
g sprekende onderdeel van
de atletiek, de marathon.
Hoewel de inwoner uit Raalte
pas zijn vierde marathon in
zijn loopbaan liep, handhaafde
I hij zich wederom moeiteloos
vooraan.
Na een werkelijk schitteren
de race mocht hij dan ook te
recht op het erepodium klim
men om door Lord Killanin en
Adje Paulen de voorzitter van
de internationale atletiekfe-
deratie met een zilveren me
daille te worden gehuldigd.
Zilver met een gouden rand!
Nijboer bleef er nuchter onder.
„Ik ga eerst maar eens een
baantje voor halve dagen zoe
ken", sprak de atleet, die een
ongelooflijke prestatie lever
de. Uit het niets te voorschijn
gekomen veroverde hij zich
een fraaie positie aan het in
ternationale atletiekfront.
(Van onze speciale verslaggever)
MOSKOU - Piramides van vlees en bloed bij de gewich-
theffers. Ze kunnen niet eens meer normaal lopen, omdat hun
tonvormige dijen in de weg zitten. Dwergen bij de worste
laars, die eruit zien als lelijke ongeproportioneerde gnomen.
Uitgehongerde kinderen bij het dames-turnen om de groei in
te dammen.
„Deze prestatiesport is
I onmenselijk," zei gistermor-
I Son in Moskou de Oosten-
I rijkse professor dokter Lud-
wig Prokop, voorzitter van
I de wereldbond van spor-
I tartsen en lid van de medi-
I sche commissie van het In-
I ternationaal Olympisch Co-
I "uté. „De mensen worden
I gemanipuleerd. Ze worden
I gedwongen hun biologische
I grenzen te overschrijden."
I Onder de twijfelachtige
j Olympisch leuze: „sneller,
noger, sterker" worden vol-
I gens Prokop met de hulp van
vooral spierversterkende
mannelijke hormonen de
grenzen van het prestatie
vermogen, die onder normale
omstandigheden allang be
reikt zijn, opgeschoven. Dit
gebeurt speciaal bij de tien-
I .f1mPers en de werpers in de
I atletiek, de roeiers en de ge-
I ^'chtheffers. Deze prepara-
en zijn ,j00r ongezon(je
'Jwerkingen nog gevaarlij-
J® de vroeger gebruikte
I n®nolica, omdat ze op jonge
I al impotentie veroor-
I en bij 25-jarigen
°eilijkheden met de pro-
1 s aat (een oude-mannen-
I Waal) met zich meebrengen.
I „rrJujven krijgen problemen
et de menstruatie en gaan
mannelijke trekken verto
nen.
„Dat zijn arme, ongelukki
ge, verhongerde en gekwelde
meisjes," was Prokops me
ning over de turnsters. „Het
dames-turnen is mensonte
rend. Weliswaar zijn ze door'
een bepaald systeem gese
lecteerd, maar ze moeten zes
uur per dag trainen om daar
na haast niets te eten te krij
gen. Ze moeten afvallen vol
gens de trainer. Dat noem ik
een kwelling."
Volgens Prokop is het ook
door toediening van hormo
nen mogelijk om de groei te
remmen. „Als een arts dit
doet, is hij een misdadiger."
Tweederde van de turnsters
moet om gezondheidsrede
nen voortijdig met de sport
stoppen, de meesten hadden
op dat moment nog nooit aan
een grote internationale
wedstrijd deelgenomen. Pro
kop wil de minimum leef
tijdsgrens optrekken. De
Oostenrijker was geschrok
ken van een kleine enquête
onder de Olympische top-
turnsters. Op de vraag naar
hun grootste wensen ant
woordden de meesten; „Op
zondag een keer uitslapen,"
en „met andere kinderen mo
gen spelen".
Zijn eerste optreden in En
schede vorig jaar leverde hem
een nationale titel op. In New
York legde hij de befaamde
Olympische afstand eveneens
af in een tijd van rond de 2 urn
en 16 minuten. In april tijdens
de marathon van Amsterdam
waar hij zich voor de Spelen
moest kwalificeren, liet hij de
op één na snelste tijd in de ge
schiedenis noteren: 2.09.01
uur. Alleen de Australiër De-
rek Clayton was in 1969 sneller
geweest (2.08.34). Uiteraard
werd in Nederland onmiddel
lijk getwijfeld of de afgelegde
afstand wel juist was geweest.
In Moskou snoerde Gerard
Nijboer de monden van de cri
tici.
Terwijl atleten als Viren,
Lismont en 'Koh, allemaal ge
respecteerde lange-afstands-
lopers, moesten afhaken
handhaafde Nijboer zich zo
moeiteloos dat zijn coach Bob
Boverman later zou verklaren:
„Het was ongelooflijk. Hij
maakte een geweldige indruk.
Liep zelfs op kop van de groep.
Ik moest hem duidelijk maken
niet te veel werk voor zijn re
kening te nemen".
Nijboer grinnikte toen hij
daaraan werd herinnerd. „Ik
had dit natuurlijk ook niet
verwacht. De afgelopen twee
dagen heb ik last gehad van
darmstoornissen. Een uur voor
de start had ik nog maagkram
pen en zwaar diarree".
Misschien was het daarom
wel gelukkig dat de wedstrijd
in de beginfase werd geken
merkt door een „wandeltem
po". Pas na tien kilometer die
werden afgelegd in 31 minuten
en 16 seconden ging het tempo
werkelijk omhoog. Daarvoor
was de Rus Kotov verantwoor
delijk. Hij rende enige tijd met
zes seconden voorsprong voor
de kopgroep van pakweg
twintig man uit. Daarbij be
vonden zich naast Nijboer ook
nog alle andere Russische
cracks.
Toen er evenwel wat heu
veltjes moesten worden geno
men kreeg Nijboer het moei
lijk. Bij het keerpunt ging de
felle strijd een nieuw stadium
in. De Mexicaan Gomez zag
zijn kans schoon en nam een
voorsprong die tot maximaal
dertig seconden opliep. De
aanval van de Mexicaan was
door de Nederlandse kam
pioen overigens niet gezien.
„Ik was juist bezig in mijn ei
gen tempo terug te komen,
want die Russen bleven de
snelheid maar opdrijven". De
kopgroep werd door die de
marrages behoorlijk geredu
ceerd. Ook Lasse Viren en Ka-
rel Lismont konden de Russen
niet meer bijbenen.
Maar waar de twee laatstge
noemde atleten faalden,
daarin slaagde Nijboer. Hij
kwam weer keurig terug. On
der het toeziend oog van de
tienduizenden militairen die
de dubbelfunctie van bewa
ker-toeschouwer hadden, be
reikte de strijd ongeveer vijf
kilometer voor het einde, de
alles beslissende fase. Nijboer
beslot de aanval te openen. Met
de wind in de rug voerde hij het
tempo nog meer op, waardoor
de laatste concurrenten voor
de keus kwamen van afhaken
of het risico nemen een paar
duizend meter verder te „ster
ven". Gomez werd pijlsnel
achterhaald. Even bleef Nij
boer alleen aan de leiding.
Toen verscheen in de achter
grond Waldemar Cierpinski.
De Oostduitser, die ook twee
keer had moeten lossen, vond
op tijd zijn ritme terug. Hij
voede precies het tijdstip aan
om Nijboer te attaqueren. Nij
boer, die zich maandenlang
met steun van zijn trainer
Arend Karenbeld heeft voor
bereid, vertelde daarover; „Hij
liep tè snel om nog te kunnen
aanpikken. Ik moest me laten
terugvallen". Het gevecht dat
hij vervolgens om de zilveren
medaille voerde, tekende zijn
karakter. Zijn enige over
gebleven concurrenten waren
de Russen Dzhumanarov,
Moseyev en iets meer op ach
terstand Kotov. Ondanks deze
numerieke overmacht weiger
de Nijboer door de knieën te
gaan. Als laatste loste hij
Dzhumanarov om uitbundig
toegejuicht als tweede het Le-
nin-stadion binnen te stuiven.
„Ik ben verbaasd", sprak hij
lachend. „Ik had alles ver
wacht, maar dit niet". De at
leet die grote waarde hecht aan
het eten van snelgroeiende
groenten in combinatie met
bijvoorbeeld brandnetel en
paardebloemblad bleef on
verstoorbaar. Coach Bob
Boverman die de strijd van na
bij had gevolgd, was veel meer
opgewonden: „Het was on
voorstelbaar wat Gerard
presteerde. Hij ging opnieuw
door de pijngrens, alsof het
helemaal niets voorstelde.
Zesde of zevende worden was
al grandioos geweest. Van een
plak hebben we alleen maar
durven dromen"!
In de vreugde bleef het on
opgemerkt dat de tweede Ne
derlandse deelnemer Cor
Vriend een minder gelukkige
wedstrijd liep. De Eindhove-
naar, die goed was geacht voor
een plaats bij de eerste twintig,
moest al na vijftien kilometer
lossen. Hij had zijn dag niet en
moest toezien hoe de kopgroep
met Nijboer in de gelederen
langzaam maar zeker ver
dween. Vriend werd uiteinde
lijk 41ste in 2.26.41 seconden.
Dat kon de feestvreugde in het
Oranje-kamp uiteraard niet
drukken.
(Van onze
speciale verslaggever)
MOSKOU - „Opgelucht".
Zo voelde Sebastian Coe
zich. „Opgelucht en blij".
Wat dreigde een nachtmerrie
te worden ontlaadde zich
tenslotte toch nog in een
vreugdekreet. Niet Steve
Ovett, maar Sebastian Coe
won de Olympische 1500
meter-finale. En daar had
het aan het begin van deze
week niet naar uitgezien.
„Ik zat diep in de put na
mijn nederlaag op de acht
honderd meter", vertelde de
atleet uit Sheffield gister
avond na zijn gouden race.
„Ik was naar Moskou geko
men om de 800 meter te win
nen. Maar zaterdagavond
werd vorige week een enorme
teleurstelling voor mij. Ik
heb erg veel moeite moeten
doen om die te verwerken".
Na enkele dagen was
„Seb" er zo'n beetje over
heen. „Ik heb veel met mijn
vader gepraat en samen zijn
we tot de conclusie gekomen
dat een dergelijk slechte race
maar eens in de zoveel tijd
kan voorkomen. Nooit meer
dan een keer per week. Dat
gaf me weer een beetje
moed".
De terugkeer van het zelf
vertrouwen bij Coe etaleerde
zich al in de series en in de
halve finales van de 1500
meter. En in de slotloop van
deze afstand was hij weer
helemaal de oude Coe.
„Steeds speelde in mijn ach
terhoofd dat het niet zo
mocht gaan als op de 800
meter. Daarom ben ik direct
na de start maar in de voorste
gelederen gaan lopen".
Coe nestelde zich naast de
Oostduitser Straub en samen
hielden zij in de beginfase het
tempo aan de trage kant.
Toen Straub ongeveer hal
verwege versnelde scheurde
het veld. „Dat was gunstig
voor mij, want ik merkte dat
Steve in het tweede gedeelte
liep", aldus Coe en Straub
becommentarieerde zijn de
marrage met: „Ik vreesde de
Dolle vreugde bij Sebastian
Coe na zijn revanche op Ste
ve Ovett.
eindsprint van Coe en Ovett,
daarom probeerde ik maar
vroeg ze allebei kwijt te ra
ken".
De poging van de Oost
duitser mislukte echter.
Want Coe, die hij niet had
kunnen lossen, spurtte in de
laatste ronde weg als van
ouds. „Ik wist niet hoever ik
voor lag op Steve. Ik heb wel
een paar keer omgekeken,
maar ik zag hem niet. Daar
om ben ik maar zo hard mo
gelijk doorgegaan. Na de fi
nish was ik wel verrast dat
Steve derde was geworden.
Maar ja, in mijn eindsprint
heb ik negentiende van mijn
gouden medaille verdiend".
Sebastian Coe gaat inieder
geval door met actief de atle
tiek te beoefenen. „Ik wil er
in 1984 in Los Angeles ook
weer bij zijn. De hele sfeer
van zo'n Olympische finale is
toch geweldig. Al dacht ik
daar een week geleden wel
anders over".
En over Steve Ovett, die
hem zo als hij zelf een week
eerder ook had gedaan,
slechts met een handdruk
gelukwenste: „Steve heeft
zich net zoveel opofferingen
getroost als ik om hier iets te
bereiken. Drie tot vier uur
trainen per dag, dat is toch
niet niks. Dit keer was ik de
gelukkige, vorige weekhij. O,
wat ben ik blij. Ik weet nu
tenminste dat ik het nog
kan".
Harris Varmaulen
Pator van Pultan
Wil Kastor
(Van onze speciale verslaggever)
MOSKOU Cees Floris, de coach van de mini-handboogequi
pe legde de vinger op de lippen. „Niet praten", zei hij ten over
vloede tegen de wachtenden. „Het komt er nu even op aan". Het
verzoek om stilte was best voor te stellen, want Tini Reniers was
aan een indrukwekkende opmars bezig en had al zijn concentra
tie nodig om de pijlen naar het hart van de roos te jagen.
De handboogschutters mo
gen na drie van de vier dagen
tevreden zijn. Ze staan alle
twee op het bord, dat de acht
besten aangeeft. Tini Reniers
staat zevende met 1775 punten
na 216 pijlen en Carry Floris is
eveneens zevende en doet wat
schuttersprestaties aangaat
nauwelijks voor hem onder
want zij kwam tot een totaal
van 1753. „Als we het zo hou
den dan ben ik dik tevreden",
zei coach Floris en dat is best
begrijpelijk, want wie had nu
verwacht dat de Nederlandse
schutters zich zo trefzeker
zouden tonen
Carry Floris heeft daar geen
problemen mee. Nooit gehad
ook. „Ik vind het natuurlijk
leuk op de Olympische Spelen
goed te presteren, want ik kan
niet zeggen dat het iets bijzon
ders is. Ik ben tenminste geen
moment zenuwachtig geweest.
Meer dan de spanning die ik
voor iedere wedstrijd nodig
heb, heb ik niet gevoeld".
Toch had Carry Floris al
haar zelfvertrouwen nodig op
de derde dag van het schut-
tersfestijn. Zij schoot op de ze-
Gerd Wessig scheert over wereldrecordhoogte (2m36) naar het goud.
(Van onze
speciale verslaggever)
MOSKOU - Het hoogsprin
gen blijkt een uiterst boeiend
nummer. Regelmatig wordt
deze atletiekdiscipline verrast
met de komst van een nieuw
talent. Het is typisch een
nummer waarop atleten van
rond de twintig jaar tot de
beste prestaties komen. In
Montreal verraste de toen pas
19-jarige Pool Jacek Wszola de
wereld door Olympisch goud te
winnen voor geheide favorie
ten als de Canadees Greg Joy
en de Amerikaan Dwight Sto
nes. In Moskou werd Wszola
zelfs het slachtoffer van het fa
voriet zijn. Niet hij, maar de tot
dusver nauwelijks bekende 20-
jarige Oostduitser Gerd Wes
sig ging met het goud strijken.
Wszola leed gisteravond een
dubbele nederlaag, want hij
raakte ook zijn wereldrecord,
dat hij overigens deelde met de
Westduitser Dietmar Mögen-
burg, kwijt. Wessig wipte over
de lat toen deze op 2.36 lag. En
dat was een verbetering van
het oude record met 1 centi
meter.
Gerd Wessig had gister
avond duidelijk de vorm van
de dag. Tot dusver was hij niet
verder gekomen dan 2.29 me
ter. Daarmee verbeterde hij
het Oostduitse record dat op
naam stond van Rolf Beilsch-
midt, die buiten de ploeg voor
Moskou was gevallen. De pro
gressie van Wessig is trouwens
toch opmerkelijk, want vorig
jaar was hij niet verder geko
men dan 2.23 meter.
Het wereldrecord hoog
springen heeft de laatste jaren
een fantastische ontwikkeling
doorgemaakt. Nadat de legen
darische Valerie Brumel het in
1963 het op 2.28 had gebracht,
moest men tot 1971 op een
nieuwe verbetering wachten.
Pat Matzdorf werd opgevolgd
door zijn landgenoot Dwight
Stones, die het record zelfs
driemaal verbeterde.
Het jaar 1977 was het jaar
van Vladimir Jatsjenko. De
Rus bracht het record op 2.34
meter. In Moskou schitterde
hij door afwezigheid. Jatsjen
ko, de meest talentvolle sprin
ger van deze generatie ge
noemd, kreeg te kampen met
een ernstige blessure en moest
aan zijn knieën worden ge
opereerd. Hij is daar nog altijd
niet van hersteld.
Dit seizoen is een glorietijd
voor de internationale hoog
springers. Op 27 mei bracht
Wszola in Eberstadt het record
op 2.3 5. Een dag later evenaar
de de Westduitser Dietmar
Mögenburg in Rehlingen die
hoogte. Ook in dit geval gaat
het om een zeer jeugdige atleet,
want Mögenburg is pas 19.
Duitsland beschikt blijkbaar
over een goede bodem voor het
hoogspringen. Want achter
Mögenburg staat in het Westen
Trannhardt te trappelen en
naast Wessig heeft de DDR de
beschikking over Freimuht.
Die veroverde in Moskou
brons. En de leeftijd van Frei
muht: 18 jaar.
ventig meter een paar series
minder goed en kwam tot een'
totaal van 263, tien minder dan
op de eerste dag. „Een techni
sche fout", legde ze uit. „Ik
schoot met een knikkende pols
en dat heeft me punten gekost.
Merkwaardig, want de eerste
series gingen goed, maar ja
niemand schiet vier dagen
perfect".
Het herstel kwam op de zes
tig meter. Tien meter dichter
bij kwam zij tot een produktie
van 600 precies, waarmee haar
totaal op 1753 kwam. Er zitten
voor de Goirlese nog promo
tiekansen in, want nummer
vijf, de Poolse Maria Szeliga,
heeft maar dertien punten
meer. „Een medaille zie ik niet
zitten, maar ik wil graag mijn
best doen nog wat te klim
men".
Wat Tini Reniers die derde
dag presteerde, grenst aan het
ongelooflijke. Meestal is de
derde dag de zwakste van de
Liesselnaar, maar hij zorgde
voor de uitzondering. Op de
negentig meter kwam hij tot
een totaal van 277 en dat was
maar liefst 29 punten meer dan
toen hij hier in Moskou voor
het eerst de boog spande voor
die afstand. Reniers, die de
eerste dag finishte als vijftien
de, daarna opklom naar de
twaalfde plaats werd met een
zesde plaats de verrassing van
de dag, ook al omdat hij de Ita
liaanse wereldrecordhouder
Santé Spigarelli ver achter
zich liet. Het hoge niveau kon
Reniers op de zeventig meter
niet handhaven. Hij kwam nu
tot 293 punten en dat was tien
punten minder dan bij zijn
eerste poging. Daardoor moest
hij een plaats prijsgeven.
„Maar er komt nog een dag.
Jammer, dat ik in de eerste FI-
TA de negentig meter zo slecht
geschoten heb, want anders
had ik nu bij de eerste drie ge
staan. Het is er nu wat te laat
voor. Hoewel natuurlijk, ik
blijf hopen. Wellicht heb ik
wéér het geluk, net als op de
tweede dag, dat mijn voor
naamste tegenstanders zwak
schieten en ik net niet. Het zou
toch voor mij een aardig af
scheid zijn van de internatio
nale schutterij".
MODKOU - De Fransman
Thierry Rey is winnaar gewor
den in de categorie halflicht-
gewicht (tot 60 kilogram). Hij
versloeg in de finale de Cubaan
José Rodriguez. Brons was
voor de Hongaar Kineses en de
Rus Amizh.
De uitslagen. Halve finales:
José Rodriguez (Cub) wint met
Ippon van Tibor Kineses
(Hon), Thierry Rey (Fra) wint
met Yuko van Armaby Amizh
(Sov). Finale: 1. Thierry Rey
(Fra), 2. José Rodriguez (Cub),
3. Tibor Kineses (Hon) en
Aramby Amizh (Sov).
MOSKOU - „Ik zal instruc
ties doen uitgaan dat geen en
kele militair u iets in de weg zal
leggen, want ik beschouw het
als een olympische prestatie
om van het ene wedstrijdtoneel
naar het andere hard te lopen
in plaats van de bus te nemen".
3
m
