r BERT HAANSTRA GERED VAN FAILLISSEMENT tosse HOMERS Holland - België: vooroordeel na vooroordeel imufmne PROGRAMMA :herp geprijs '5.000,- v.o.ni iger woaen met id dubbelglas UIT.... GOED VOOR U HJTH JAZZ BANP^. G HUIZE ONIUS" KOMENDE :NVERZORGENDE INHELPENDE commercieel aardig Koningin Roerend IJdelheid Samenstelling: Eajène leemans en Dirk Vellenfa :- £HOW°«n purering van het ltrum Oudaan Iciele hart van Antwerpen, ltrum voor de eerste levens- li ng ondeMietcentriim/' xe 3-kamer appartement i van het strand in n Zee met huismeester, luna en parkeergarage G voor permanente bewoninj uur het gehele jaar en modelwoning rd. Maandag t/m Zaterdag 12-20 uur. Souwsolid 58 b.g.g. kantoor Amstelveen] 020-471611. jisolatie stookkostenbesparing die (tot max. f 1200,-)- OMO-keur e garantie ook op installatie) itallatieop iedere it en en aluminium schuifpuien, »n en deuren kunnen wij op »n installeren. en in envelop zonder postzegel aan oordnummer 140 4800 VE Breda. rmatie over thermopane/hardhout Telefoon Iedere zondag vanaf 16.30 uur tijdens uw OW of aperitief 4871 SFEERVOLLE MUZIKALE BEGELEIDING 5 juni Kees Hogesteder 21 juni DANSAVOND !2 juni Gino Mehauden 9 juni Kees Hogesteder personen, speciaal voor brul'°t^e- n, congressen, jubilea, comm snlunches. diners enz. h en cateringservice 10 4835 CJ Breda tel 076-655650^ NDE op voor de functie van chtdienst. het diploma van genoeffl overige arbeidsvoorwaarde aan de C.A.O. voor bejaarde en verstrekt door de directeur®1 rer M.C. van den Kieboom, i kunnen schriftelijk solliciteren' Huize „St.-Antonius", Groenen rzande, binnen 10 dagen n dit blad. Bert Haanstra (64 jaar). Gmeide op in het Over- jisselse Goor. („Ja, ik ben een Goor-ling"). Raakte bezeten van film via een toverlantaarn en veelvul dige bezoeken aan de plaatselijke bioscoop, waar hij in de cabine mocht zitten bij de ope rateur. Dat was de fiet senmaker, die dit werkje erbij deed om wat extra's te verdienen. (Door Hans Stemsdorff) (EeN karakterschets van lezelf--Oh God, wat moeilijk. |ou....eh-.ik ben vreselijk ij- en ik ben ook wat de luitsers ehrgeizig noemen. Luchtig? Ja, eerzuchtig, laar dat klinkt negatiever. Je hebt zo iets nodig in een als het onze. Natuurlijk een film in de eerste laats met de bedoeling gezien te worden en te Kórden verstaan, maar het is Lwel iets wat je gevoel van Igenwaarde streelt. 1 Ik geloof degenen niet die dat kritiek hun niets E Dan denk ik: Jij liegt! Jij lowit je flink, maar je leest ze lel en krijgt tóch de pest in. Ik i! er rond voor uitkomen, dat Jkeronder lijd. |Als het publiek niet naar hijn film toegaat, zoals met [Een pak slaag" is gebeurd, n voel ik me in de steek ge ilen. Vréselijk, ooooh, vrése lijk Geen uur van de dag, dat Ier niet mee bezig bent, dat je jat niet enorm deprimeert, f Het is des te erger als je wee t, |éker weet, dat het een goede is. De kritieken waren aed. De mensen, die eraan pre hebben gewerkt, vonden jta allemaal beter dan lokter Pulder zaait papa irs". En dat vond ik ook, écht, l méén het. i daar nu van terugko- in. Hij is minstens zo goed maakt, maar „Dokter Pul- had toch meer attracties k het verhaal, waardoor een kt breder publiek werd aan lokken. Het ging over drugs spuiterij, en een gek ken wijf. |Vergeet niet, dat het bio- poppubliek voor negentig icent zit in de leeftijscate- jrie van dertien tot dertig ft. De tien procent, die over- lijft, is mijn publiek. Een on- Jrzoek in Amsterdam heeft Itgewezen, dat tachtig pro- *at van de mensen boven 's avonds niet meer naar het centrum. Ear lopen dus in hoofdzaak fe mensen en die gaan niet pgauw naar dit soort films. Er mt geen seks en geweld in [Uiteet dat allemaal, zeg ik, toch maakt u een film, «mr<M u bij voorbaat weet, II die geen jongeren zal trek- P- Dat is dus een waagstuk. rf' dof iets te maken met pcipes? Weigert u bijvoor- Wd commercieel te denken? I Jk heb niets tegen commer- denken. Ik zal het nooit P collega kwalijk nemen als Tl een goedkope commerciële maakt. Ik neem hem al ien kwalijk als hij een goed- p rottige comedy maakt of goedkope seks- of geweld naar zal ik mij nooit en te ®ier voor lenen. |™serseks in een film nodig |'ma8 )e dat rustig laten zien, f® zónder de bedoeling dat T attractief wordt voor de I' t Waar ik principieel te- I' ben is de instelling van: f Sens, nou zullen we es effe w Sedurfds laten zien: een io?otere closc-up van de geneerdie moord nóg in- er laten meebeleven, alsof I zelf begaat. 'enk dat het vertonen van fuwelijkheden - niet alleen in f, meuws, maar ook in wat |i«laken - een nog niet ge- F invloed op het gedrag heeft. Ik denk dat tj J i'tse portie moord, die iJiZjen hijgen - imitatie- L M wel echte moord - eer verwerkbaar is voor mens. Lu?6 a*® ..Alleman", die L verborgen camera s „Üma?kt. heeft men wel "ld, dat ik mij te aar- istelri* t°Ver het mens<dom L derdaad: er komen Wichelden en geen aars in voor- Dt heb genomen: als het piir k V vertoont, nu eens ■ster? n,6 ie broer of je Vond dat een prima Ren bijvoorbeeld een n ^n meisje afgelegd, Bert had ook een tante, in Amsterdam, die hem tijdens vakanties, bij haar doorgebracht, erg stimu leerde, onder andere door hem op het Waterlooplein te laten scharrelen, waar hij stukje bij beetje on derdelen van een projec tor en oude spoelen ver zamelde. Toen het jongentje Haanstra zich afvroeg hoe hij nou aan films kon ko men, stuurde tante hem naar meneer Tuschinski. „Ga maar naar z'n kan toor en vraag maar naar em". Hetgeen Bert deed: „En verdomd, ik kréég ook nog wat. Een paar rolletjes van een oud jour naal. Omdat-ie mij een kereltje vond, dat lef had". Kleine Bert werd groot en Nederlands ver- maardste filmer met zo'n vijfentwintig produkties op zijn naam. Documen taires en speelfilms. En kele daarvan (in wille keurige volgorde): Glas, Rembrandt, Spiegel van Holland, De stem van het water, Zoo, De zaak MP, Bij de beesten af, Fanfare, Alleman, De overval, Dokter Pulder zaait pa pavers en - tot slot - Een pak slaag. „Een pak slaag" werd een desillusie. De film, die merendeels goede kritieken kreeg, sloeg niet aan bij het publiek. Een ontgooche ling voor Bert Haanstra, die heilig in het succes geloofde. Financieel zou hij een gebroken man zijn geweest als hij niet voor het eerst van zijn leven het uitbrengen van zijn film aan anderen had overge laten: het Tuschinski- concem, dat het risico nam van „Een pak slaag", produktiekosten bijna anderhalf miljoen. Bert Haanstra is nu over de ergste teleurstelling heen, maar het kostte toch nog moeite hem te bewe gen tot een interview. Na vier telefoongesprekken gaf hij toe. Ik voelde me in de steek gelaten Bert Haanstra: Wat krijg ik een oude harses...". die op een bankje in een park zaten. Ze hadden kennelijk ru zie gehad. Je zag aan gebaren en lichaamshoudingen, dat het meisje probeerde het weer goed te maken, en je zag aan die jongen, dat hij dacht: niet meteen toegeven, nog èffe wachten. Het was werkelijk een prachtig scènetje. Ineens dacht ik: verrèk, stel je nou eens voor dat die jongen getrouwd is en dat hij een slip pertje maakt met een jong meisje, mag ik dat dan laten zien? Ik ben er alles aan gaan doen om die jongen te vinden. De énige man in de film, die ik heb opgespoord. En ik heb hem gevónden. 't Was een student en die had geen enkel bezwaar. Okee hoor, zei hij, vertoon het maar. Toen we op het strand film den, hadden we een jongetje, dat met zijn vader liep te wan delen, in beeld. We maakten gebruik van een telelens en dat had tot effect, dat je alleen een kolossaal dikke en hevig schuddende buik van de vader zag - dat ging almaar whöp, whöp, whöp - en daarnaast het koppie van het jongetje, dat naar boven keek, druk pratend tegen zijn vader. En dat was zó komisch, prachtig eenvoudig. Maar nou wordt die film vertoond, dacht ik toen, en de hele zaal brult van het lachen om de schuddende buik van die vader. Hoe zou dat jongetje dat vinden? Ik dacht: Dat moet een enorme timmer zijn voor zo'n jochie. Dus heb ik die scène niet gebruikt". U bent betrokken geweest bij de totstandkoming van de film „Juliana in zeventig bewogen jaren". „Ja. Er is mij gevraagd de interviews in het paleis te be geleiden. Koolhaas is de man, die de film zijn vorm heeft ge geven en die het commentaar heeft geschreven. Wij hadden de koningin graag spontaan willen filnjen, dus zonder dat zij vooraf ken nis had genomen van de vra gen, die haar werden gesteld. Maar daar was ze niet toe te bewegen. Daardoor hebben de opnamen niet de echtheid ge kregen die ze hadden moeten hebben, vind ik. De koningin was vreselijk bang, dat ze op de een of an dere manier fouten zou maken. Ik geloof dat ze telkens over woog: Kan ik dat eigenlijk wel zéggen, had ik niet voorzichti ger moeten zijn, krenk ik nou iemand, overtreed ik een of andere afspraak? Daar was zij zeer voorzichtig in. Ze kon ons niet altijd begrij pen als wij heel erg voet bij stuk hielden om bepaalde din gen, waar zij niet voor voelde tóch in de film op te nemen. Zo had zij bijvoorbeeld eens in een kersttoespraak heel bewogen gesproken over ieders recht op een privé-leven. De bedoeling was natuurlijk duidelijk. Wij wilden graag dat gedeelte van haar tekst opnieuw door haar laten uitspreken, maar zij voelde daar niet voor en werd echt wel een beetje boos toen wij bleven aandringen. Wij hebben toen een actrice gevraagd de bewuste zinnen te zeggen. De koningin kwam vaak naar de studio om naar onze vorderingen te kijken en toen ze dèt hoorde, reageerde ze nogal opgewonden: Wie is dat, die dat zegt? En toen zei ze: Maar dat vind ik jezuïtisch, of zo iets. We kregen op ons donder. Ze liet merken, dat ze daar hele maal niet van gediend was en dat ze het dèn liever zelf wou zeggen. Nou, zeiden wij, dat hebben we natuurlijk veel lie ver. En toen heeft ze het alsnog gedaan. We kwamen natuurlijk ook op punten, die haar bijzonder op het hart liggen, zoals bij voorbeeld de Greet Hofman affaire en het Lockheed- schandaal rond prins Bern- hard. Zij wilde daar niet over praten. Wij hebben toen ge zegd: Dat is uiteraard uw goed recht, maar mogen wij u het dan töch wel vragen en wilt u dan ook zéggen dat u deze za ken als een privé-aangelegen- heid beschouwt. Zo is het gebeurd. Wij von den dat wij het zo wel doen moesten omdat wij niet het terechte verwijt wilden krijgen niet de moed te hebben gehad bepaalde kwesties aan te snij den. Ik vond het overigens fantastisch als je merkt hoe zij prins Bemhard altijd weer verdedigt. Erg roerend eigen lijk en bewonderenswaardig. Want die dingen moeten haar toch niet niks gedaan hebben". Bert Haanstra is al zeer vele jaren een verwoed Ajax-sup- porter, die meetrekt bij Euro pacupwedstrijden en geen thuiswedstrijd overslaat. „Een enorm goede afleiding. Je voelt je opgenomen in een geweldige massa mensen. Het wonderlijke bij zo'n wedstrijd vind ik altijd, dat mensen zo blij kunnen zijn om een goal. Ze uiten zich op zo'n moment veel spontaner dan bij welke andere blijde gebeurtenis dan ook. Stel je eens voor, dat iemand bij z'n baas wordt geroepen en dat hij tegen hem zegt: Ik ben erg tevreden over u, u krijgt er vijftig gulden per maand bij. En stel je dan eens voor, dat hij begint te juichen en te springen en hiep-hiep-hiep-hoera roept en z'n baas omhelst en op de schouder slaat. Dat zie je niet gebeuren, hè? Maar de volgen de zondag zit hij bij z'n club, die een goal maakt. Dat brengt hem geen halve cent op, maar dan staat hij wél als een gek te dansen en te hossen en z'n buurman op de schouders te hengsten". Ik vraag Haans tra of hijzelf ook zo emotioneel reageert „O ja, wat heet...! Ton van Duinhoven zegt altijd: Ik blijf een beetje uit jouw buurt, want anders krijg ik een dreun.... O ja, ik ben ontzettend partijdig en chauvinistisch. Maar ik krijg het er niet van aan m'n hart, hoor. Daar geloof ik niet in. Als Ajax verliest, vind ik dat vervelend. En als ze het slecht doen, maak ik me echt boos. Dan denk ik: Jongens, je hoeft je maar anderhalf uur per week echt voor honderd pro cent te geven en daar word je reuze goed voor betaald". Is er een parallel tussen het succes van een doelpunt en het succes van een film? „Och ja, de voldoening, hè? Dat wil iedereen graag. Het streelt je eigenwaarde. En dat heeft natuurlijk met ij delheid te maken. O stellig. Maar ik denk, dat ik mijn ijdelheid zeer goed in de gaten houd. Ik wil niet meer voor de televisie ko men. Je moet dat maar meege maakt hebben. Al die mensen die op je afkomen of elkaar aanstoten van: Kijk, dat is hij. Maar ach, als mensen zeg gen, dat ze dat vervelend vin den, dan zijn ze voor mij niet eerlijk, ik zweer het u. Ik zeg dan altijd: Hallo, je moet het maar eerst eens een keertje missen. Dan gaan ze denken: Héééé, zit ik fout? Want waar om willen mensen zo graag op televisie? Men wil toch graag gezien worden? Ik denk dat dat een heel normale eigenschap is, als je je maar bewust bent van de relatieve waarde. Want het is ook zó weer weg, hoor. Neem nu eens dit interview. Het is niet iets wat ik graag doe. Ik ben óver de periode heen, dat ik daar nog ijdel over ben. Maartoch.„.alsernoueen foto in de krant zou komen, waar ik lelijk op sta, dan krijg ik toch de klere in, dan denk ik: gadverdóééme, wat krijg ik een ouwe harses. Ik ben erg gauw getroffen. Geróérd. Heb heel gauw enor me tranen in m'n ogen. Die krijg je, hoe ouder je wordt, SAD TIDINGS When The City read Lord Holmes was dead what said The City? A pity! When The City knew it was not true what said The City? A pity! uit „Hate and State Poems" The Pall Mall Magazine September 1893 PAINFUL NEWS Lord Y was dying, but then he refused to give up the Ghost. The first will be painful to many The second will pain the most. „Grooks V." Piet Hein Borgens Forlag. (Copenhagen). SORRY! Toen de mensen het hoorden: het nieuws van mijn dood was de verslagenheid alom en overal groot Toen mijn dood evenwel maar gerucht bleek te zijn deed dat evenveel mensen al evenzeer pijn. JOHN O'MILL steeds sneller. Eerlijk hoor. U vraagt dat en dan wil ik er niet omheen draaien. Ik zal me nooit van iets af maken. Hou me heel erg stipt aan afspraken. Ik ben altijd veel te vroeg. Ga liever in de straat een halfuur staan wachten dan te laat te komen. Ik vind het ook heel vervelend als ze mij laten wachten, dat begrijp ik dan niet. Misschien heeft dat iets met leeftijd te maken, dat wij vroe ger toch veel nauwgezetter waren. Alles gold toen dacht ik zwaarder. Ik geloof dat het al lemaal veel luchtiger is gewor den....de hele omgang van mensen.... vluchtiger, minder strak. Dat zal misschien wel z'n goede kanten hebben, maar ik heb dat niet meegekregen. Ik ben nu 64 jaar geworden. Je kijkt al terug en naar de dood toe. Ja stellig, élke dag. Elke dag denk ik ook: Wat fijn, dat ik niet ziek ben. Of: Góh, het is mooi weer, laat ik ervan profiteren. Waarom zou ik niet eens een daggie lekker in de tuin gaan rommelen. Ik word er nou niet moe van, heb geen zere rug. Ik hecht aan het leven, wil nog niet dood hoor, helemaal niet. Mijn vader is 83 gewor den. Mijn moeder is 87 en die leeft nog. Je gaat jezelf daar mee vergelijken. Denken: Misschien heb ik nog zoveel jaren, misschien ook minder. Dan ga je ook denken aan het nemen van risico's. Kijk, als de mensen van Tu schinski het risico van die film niet hadden overgenomen, dan had ik toch doorgezet. Maar dan was ik nu wel failliet ge- weesten had ik dit huis moeten verkopen. Op zulke momenten ga je denken: Maar verrèk, ik ben nou toch helemaal gek. Niemand zegt dank-je-wel, hoor. Niemand zegt: Wat moe dig van hem. Nee hoor. Weet je wat het gekke is: het wordt hélemaal stil. Pas na enige tijd bellen allerlei mensen je eens op. Ze zeggen bijna allemaal: Ik durfde je niet te bellen. En dan zeg ik: Had het maar gedaan". „Toen ik - in de tweede helft van de zestiger jaren - in Amster dam kwam wonen, hield menigeen mij daar voor een Belg. Was het mijn zachte g, mijn zuidelijke tongval en mijn Vlaams aan doende voornaam? Of was het de onnozele blik waarmee ik als provinciaal de NIEUWE TIJD aankeek?" Jef Rademakers in het KRO-programmablad Studio en het Vlaamse radio- en televisieblad Humo. Hij schreef over zijn Bel gische avonturen naar aanleiding van het programma Holland- België, dat Roosendaalse Jef voor de KRO heeft gemaakt. Omdat België 150 jaar de plaats tussen Nederland en Frankrijk op de landkaart inneemt. Dezelfde Rademakers die in de jaren '75, '76 en '77 in de Haagse Post voor vlijmscherpe televisiekritieken zorgde. Hij fulmineerde onder andere tegen de steeds katholieker wordende KRO. Dezelfde KRO, waar Rademakers nu menig pro gramma-idee kwijt kan. Rademakers beziet de televisie ook als een pretfabriek en houdt zich graag bezig met programmavormen die onder de noemer zachte infiltratie vallen. Een beetje show, een beetje glitterwerk, en een beetje informatie. De manier voor „een dure grap" (over de Nederlandse televisie), voor het taaiprogramma „Een tien voor taal", voor het IKON-hitnummer „De Geloof, Hoop en Liefdeshow". En nu ook weer voor het Holland-België- programma. Flitsen van voetbalontmoetingen Holland-België (en andersom), wisselende interviews met Nederlanders in België en Belgen in Nederland. Het anderhalf uur durende, langdradige programma, bevestigt anderhalf uur lang alle vooroordelen die er aan deze en aan gene zijde van de grens bestaan als er met elkaar vergeleken wordt. Volgens Ruddy Collier van het Vlaamse progressieve dagblad De Morgen/levert het programma „een bedroevende collage op van zure oprispingen, dwaas of ondes kundig gepraat, geouwehoer en bevestiging van bestaande voor oordelen, waarbij België even vaak de pineut is als tijdens de honderdtien interlands Holland-België". „Nederlanders zien België alleen als autosnelwegen met pa- tatkramen. Een Belg ziet Nederland als een land waar alleen op het voetbalveld met geld wordt gegooid," zegt de commentaar stem in het begin. Het programma doet geen enkele moeite die /scheefgetrokken visies te veranderen, te nuanceren. Na afloop is het nog steeds zo. Oppervlakkigheid is troef. De geïnterviewden denken veel, gebruiken vaak het woordje schijnt, geloven ook veel. België komt eruit als het land waar de belasting „plezierig is", waar het eten goed is, waar de sex nog taboe is, waar alleen maar kasten van huizen staan, waar fascistoïde jeugdclubs zijn. Het is een scheefgetrokken beeld. S.C. Kortrijk, oefenmeester Henk Houwaert, tevens „stami- nee"-houder, (dat doet het altijd goed, Vlaamse woorden gebrui ken), Hagenaar. Praat over voetbal terwijl hij getoond wordt in zijn auto en langs de kapitale villa's rijdt. Zelf heeft hij ook een leuk huis en poseert voor zijn „optrekje" met zijn dikke BMW. De arbeiderswoningen die er in elke Vlaamse stad zijn, worden niet getoond. Ze zijn er wel. Ik weet er een serie, die zo een Corona- tionstreet-achtig beeld geeft. Houwaert vindt de Belgische spe lers braaf, kan rommelen met de belasting. „Je hebt geen diplo ma's nodig, het is hier een eiland," zegt Haagse Henk. De vier Nederlanders die aan het woord komen, zijn in goede doen en volgens de Morgen zijn ze daarenboven nog „halve schertsfigu ren, zonder enige diepgang, een paternoster van cliché's debite rend." Er wordt neergekeken op de Vlaming, ook al woont de Nederlander in België en ook al wil hij nooit meer weg. De enige die serieus praat is een Belg, die als historicus naar Nederland is gegaan, Leo Reijntjes. Hij heeft het over de taal strijd als afleidingsmanoeuvre voor sociale en economische problemen. Verder wordt er niet op doorgegaan, wat juist wel de moeite waard zou zijn. Dat zou veel duidelijk maken, maar dat interesseert Rademakers niet. Tegenover Rudi Collier van de Morgen ontvouwt Rademakers zijn filosofie: „Als een programma maar beweging brengt. Als er over gediscussieerd wordt, hebben we al iets bereikt. Dat het opschudding verwekt." Ik ben geen Belg, heb wel vijf jaar in België doorgebracht, ben er nog vaak. Ik maak me ook kwaad. Kwaad omdat het beeld niet klopt. Kwaad omdat vooroordelen worden versterkt. Kwaad omdat Rademakers met zijn media-studie-achtergrond beter moet weten. Het is zoals De Morgen blokletterde: „Anderhalf uur Holland-België op t.v.: aleer 1-0". AD VAN POPPEL OPLOSSING ZWEEDS KRUISWOORDRAADSEL: - g b - b - k P - d a - c P - i e P e 1 - e e r b 1 e d - r O e P - y z e r - m t s - O e r a 1 - e r i s - b O e k - a t O O m - - - a P P e 1 t a e 1 - s t 6 - - - a k e n e 1 V* - a k - - k - r - n O t a - d - - - r i - n i 1 - i O - P O r - s t 1 1 - P O - - n e e - 1 s - - P O t e n t i e e 1 d o g e - b i - z a a g - n g - n n - - - b - - k O f f e r - e n t t - - k O b e d - a 1 a - g - e n e - s 0 r V e t - r i g a - n e g e n - V O 1 - a a P - - O - O r a t i e - i r e n e - a d 0 r i n c e s t k n a g e n - e 1 d e r s

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1980 | | pagina 7