r
BERT HAANSTRA GERED VAN FAILLISSEMENT
tosse HOMERS
Holland - België:
vooroordeel
na vooroordeel
imufmne
PROGRAMMA
:herp geprijs
'5.000,- v.o.ni
iger woaen met
id dubbelglas
UIT....
GOED VOOR U
HJTH JAZZ BANP^.
G HUIZE
ONIUS"
KOMENDE
:NVERZORGENDE
INHELPENDE
commercieel
aardig
Koningin
Roerend
IJdelheid
Samenstelling: Eajène leemans en Dirk Vellenfa
:-
£HOW°«n
purering van het
ltrum Oudaan
Iciele hart van Antwerpen,
ltrum voor de eerste levens-
li ng ondeMietcentriim/'
xe 3-kamer appartement
i van het strand in
n Zee met huismeester,
luna en parkeergarage
G voor permanente bewoninj
uur het gehele jaar
en modelwoning
rd. Maandag t/m Zaterdag
12-20 uur.
Souwsolid
58 b.g.g. kantoor Amstelveen]
020-471611.
jisolatie
stookkostenbesparing
die (tot max. f 1200,-)-
OMO-keur
e garantie ook op installatie)
itallatieop iedere
it
en en aluminium schuifpuien,
»n en deuren kunnen wij op
»n installeren.
en in envelop zonder postzegel aan
oordnummer 140 4800 VE Breda.
rmatie over thermopane/hardhout
Telefoon
Iedere zondag vanaf
16.30 uur tijdens uw OW
of aperitief
4871
SFEERVOLLE
MUZIKALE
BEGELEIDING
5 juni Kees Hogesteder
21 juni DANSAVOND
!2 juni Gino Mehauden
9 juni Kees Hogesteder
personen, speciaal voor brul'°t^e-
n, congressen, jubilea, comm
snlunches. diners enz.
h en cateringservice
10 4835 CJ Breda tel 076-655650^
NDE
op voor de functie van
chtdienst.
het diploma van genoeffl
overige arbeidsvoorwaarde
aan de C.A.O. voor bejaarde
en verstrekt door de directeur®1
rer M.C. van den Kieboom,
i kunnen schriftelijk solliciteren'
Huize „St.-Antonius", Groenen
rzande, binnen 10 dagen n
dit blad.
Bert Haanstra (64 jaar).
Gmeide op in het Over-
jisselse Goor. („Ja, ik ben
een Goor-ling"). Raakte
bezeten van film via een
toverlantaarn en veelvul
dige bezoeken aan de
plaatselijke bioscoop,
waar hij in de cabine
mocht zitten bij de ope
rateur. Dat was de fiet
senmaker, die dit werkje
erbij deed om wat extra's
te verdienen.
(Door Hans Stemsdorff)
(EeN karakterschets van
lezelf--Oh God, wat moeilijk.
|ou....eh-.ik ben vreselijk ij-
en ik ben ook wat de
luitsers ehrgeizig noemen.
Luchtig? Ja, eerzuchtig,
laar dat klinkt negatiever.
Je hebt zo iets nodig in een
als het onze. Natuurlijk
een film in de eerste
laats met de bedoeling gezien
te worden en te
Kórden verstaan, maar het is
Lwel iets wat je gevoel van
Igenwaarde streelt.
1 Ik geloof degenen niet die
dat kritiek hun niets
E Dan denk ik: Jij liegt! Jij
lowit je flink, maar je leest ze
lel en krijgt tóch de pest in. Ik
i! er rond voor uitkomen, dat
Jkeronder lijd.
|Als het publiek niet naar
hijn film toegaat, zoals met
[Een pak slaag" is gebeurd,
n voel ik me in de steek ge
ilen. Vréselijk, ooooh, vrése
lijk Geen uur van de dag, dat
Ier niet mee bezig bent, dat je
jat niet enorm deprimeert,
f Het is des te erger als je wee t,
|éker weet, dat het een goede
is. De kritieken waren
aed. De mensen, die eraan
pre hebben gewerkt, vonden
jta allemaal beter dan
lokter Pulder zaait papa
irs". En dat vond ik ook, écht,
l méén het.
i daar nu van terugko-
in. Hij is minstens zo goed
maakt, maar „Dokter Pul-
had toch meer attracties
k het verhaal, waardoor een
kt breder publiek werd aan
lokken. Het ging over drugs
spuiterij, en een gek
ken wijf.
|Vergeet niet, dat het bio-
poppubliek voor negentig
icent zit in de leeftijscate-
jrie van dertien tot dertig
ft. De tien procent, die over-
lijft, is mijn publiek. Een on-
Jrzoek in Amsterdam heeft
Itgewezen, dat tachtig pro-
*at van de mensen boven
's avonds niet meer
naar het centrum.
Ear lopen dus in hoofdzaak
fe mensen en die gaan niet
pgauw naar dit soort films. Er
mt geen seks en geweld in
[Uiteet dat allemaal, zeg ik,
toch maakt u een film,
«mr<M u bij voorbaat weet,
II die geen jongeren zal trek-
P- Dat is dus een waagstuk.
rf' dof iets te maken met
pcipes? Weigert u bijvoor-
Wd commercieel te denken?
I Jk heb niets tegen commer-
denken. Ik zal het nooit
P collega kwalijk nemen als
Tl een goedkope commerciële
maakt. Ik neem hem al
ien kwalijk als hij een goed-
p rottige comedy maakt of
goedkope seks- of geweld
naar zal ik mij nooit en te
®ier voor lenen.
|™serseks in een film nodig
|'ma8 )e dat rustig laten zien,
f® zónder de bedoeling dat
T attractief wordt voor de
I' t Waar ik principieel te-
I' ben is de instelling van:
f Sens, nou zullen we es effe
w Sedurfds laten zien: een
io?otere closc-up van de
geneerdie moord nóg in-
er laten meebeleven, alsof
I zelf begaat.
'enk dat het vertonen van
fuwelijkheden - niet alleen in
f, meuws, maar ook in wat
|i«laken - een nog niet ge-
F invloed op het gedrag
heeft. Ik denk dat
tj J i'tse portie moord, die
iJiZjen hijgen - imitatie-
L M wel echte moord -
eer verwerkbaar is voor
mens.
Lu?6 a*® ..Alleman", die
L verborgen camera
s „Üma?kt. heeft men wel
"ld, dat ik mij te aar-
istelri* t°Ver het mens<dom
L derdaad: er komen
Wichelden en geen
aars in voor- Dt heb
genomen: als het
piir k V vertoont, nu eens
■ster? n,6 ie broer of je
Vond dat een prima
Ren bijvoorbeeld een
n ^n meisje afgelegd,
Bert had ook een tante,
in Amsterdam, die hem
tijdens vakanties, bij haar
doorgebracht, erg stimu
leerde, onder andere door
hem op het Waterlooplein
te laten scharrelen, waar
hij stukje bij beetje on
derdelen van een projec
tor en oude spoelen ver
zamelde.
Toen het jongentje
Haanstra zich afvroeg hoe
hij nou aan films kon ko
men, stuurde tante hem
naar meneer Tuschinski.
„Ga maar naar z'n kan
toor en vraag maar naar
em". Hetgeen Bert deed:
„En verdomd, ik kréég
ook nog wat. Een paar
rolletjes van een oud jour
naal. Omdat-ie mij een
kereltje vond, dat lef
had".
Kleine Bert werd groot
en Nederlands ver-
maardste filmer met zo'n
vijfentwintig produkties
op zijn naam.
Documen
taires en speelfilms. En
kele daarvan (in wille
keurige volgorde): Glas,
Rembrandt, Spiegel van
Holland, De stem van het
water, Zoo, De zaak MP,
Bij de beesten af, Fanfare,
Alleman, De overval,
Dokter Pulder zaait pa
pavers en - tot slot - Een
pak slaag.
„Een pak slaag" werd
een desillusie.
De film, die merendeels
goede kritieken kreeg,
sloeg niet aan bij het
publiek. Een ontgooche
ling voor Bert Haanstra,
die heilig in het succes
geloofde. Financieel zou
hij een gebroken man zijn
geweest als hij niet voor
het eerst van zijn leven het
uitbrengen van zijn film
aan anderen had overge
laten: het Tuschinski-
concem, dat het risico
nam van „Een pak slaag",
produktiekosten bijna
anderhalf miljoen.
Bert Haanstra is nu over
de ergste teleurstelling
heen, maar het kostte toch
nog moeite hem te bewe
gen tot een interview. Na
vier telefoongesprekken
gaf hij toe.
Ik voelde me in
de steek gelaten
Bert Haanstra: Wat krijg ik een oude harses...".
die op een bankje in een park
zaten. Ze hadden kennelijk ru
zie gehad. Je zag aan gebaren
en lichaamshoudingen, dat het
meisje probeerde het weer
goed te maken, en je zag aan
die jongen, dat hij dacht: niet
meteen toegeven, nog èffe
wachten. Het was werkelijk
een prachtig scènetje.
Ineens dacht ik: verrèk, stel
je nou eens voor dat die jongen
getrouwd is en dat hij een slip
pertje maakt met een jong
meisje, mag ik dat dan laten
zien? Ik ben er alles aan gaan
doen om die jongen te vinden.
De énige man in de film, die ik
heb opgespoord. En ik heb hem
gevónden. 't Was een student
en die had geen enkel bezwaar.
Okee hoor, zei hij, vertoon het
maar.
Toen we op het strand film
den, hadden we een jongetje,
dat met zijn vader liep te wan
delen, in beeld. We maakten
gebruik van een telelens en dat
had tot effect, dat je alleen een
kolossaal dikke en hevig
schuddende buik van de vader
zag - dat ging almaar whöp,
whöp, whöp - en daarnaast het
koppie van het jongetje, dat
naar boven keek, druk pratend
tegen zijn vader. En dat was zó
komisch, prachtig eenvoudig.
Maar nou wordt die film
vertoond, dacht ik toen, en de
hele zaal brult van het lachen
om de schuddende buik van die
vader. Hoe zou dat jongetje dat
vinden? Ik dacht: Dat moet een
enorme timmer zijn voor zo'n
jochie. Dus heb ik die scène
niet gebruikt".
U bent betrokken geweest bij
de totstandkoming van de film
„Juliana in zeventig bewogen
jaren".
„Ja. Er is mij gevraagd de
interviews in het paleis te be
geleiden. Koolhaas is de man,
die de film zijn vorm heeft ge
geven en die het commentaar
heeft geschreven.
Wij hadden de koningin
graag spontaan willen filnjen,
dus zonder dat zij vooraf ken
nis had genomen van de vra
gen, die haar werden gesteld.
Maar daar was ze niet toe te
bewegen. Daardoor hebben de
opnamen niet de echtheid ge
kregen die ze hadden moeten
hebben, vind ik.
De koningin was vreselijk
bang, dat ze op de een of an
dere manier fouten zou maken.
Ik geloof dat ze telkens over
woog: Kan ik dat eigenlijk wel
zéggen, had ik niet voorzichti
ger moeten zijn, krenk ik nou
iemand, overtreed ik een of
andere afspraak? Daar was zij
zeer voorzichtig in.
Ze kon ons niet altijd begrij
pen als wij heel erg voet bij
stuk hielden om bepaalde din
gen, waar zij niet voor voelde
tóch in de film op te nemen. Zo
had zij bijvoorbeeld eens in een
kersttoespraak heel bewogen
gesproken over ieders recht op
een privé-leven. De bedoeling
was natuurlijk duidelijk. Wij
wilden graag dat gedeelte van
haar tekst opnieuw door haar
laten uitspreken, maar zij
voelde daar niet voor en werd
echt wel een beetje boos toen
wij bleven aandringen.
Wij hebben toen een actrice
gevraagd de bewuste zinnen te
zeggen. De koningin kwam
vaak naar de studio om naar
onze vorderingen te kijken en
toen ze dèt hoorde, reageerde
ze nogal opgewonden: Wie is
dat, die dat zegt? En toen zei
ze: Maar dat vind ik jezuïtisch,
of zo iets.
We kregen op ons donder. Ze
liet merken, dat ze daar hele
maal niet van gediend was en
dat ze het dèn liever zelf wou
zeggen. Nou, zeiden wij, dat
hebben we natuurlijk veel lie
ver. En toen heeft ze het alsnog
gedaan.
We kwamen natuurlijk ook
op punten, die haar bijzonder
op het hart liggen, zoals bij
voorbeeld de Greet Hofman
affaire en het Lockheed-
schandaal rond prins Bern-
hard. Zij wilde daar niet over
praten. Wij hebben toen ge
zegd: Dat is uiteraard uw goed
recht, maar mogen wij u het
dan töch wel vragen en wilt u
dan ook zéggen dat u deze za
ken als een privé-aangelegen-
heid beschouwt.
Zo is het gebeurd. Wij von
den dat wij het zo wel doen
moesten omdat wij niet het
terechte verwijt wilden krijgen
niet de moed te hebben gehad
bepaalde kwesties aan te snij
den. Ik vond het overigens
fantastisch als je merkt hoe zij
prins Bemhard altijd weer
verdedigt. Erg roerend eigen
lijk en bewonderenswaardig.
Want die dingen moeten haar
toch niet niks gedaan hebben".
Bert Haanstra is al zeer vele
jaren een verwoed Ajax-sup-
porter, die meetrekt bij Euro
pacupwedstrijden en geen
thuiswedstrijd overslaat.
„Een enorm goede afleiding.
Je voelt je opgenomen in een
geweldige massa mensen. Het
wonderlijke bij zo'n wedstrijd
vind ik altijd, dat mensen zo
blij kunnen zijn om een goal.
Ze uiten zich op zo'n moment
veel spontaner dan bij welke
andere blijde gebeurtenis dan
ook.
Stel je eens voor, dat iemand
bij z'n baas wordt geroepen en
dat hij tegen hem zegt: Ik ben
erg tevreden over u, u krijgt er
vijftig gulden per maand bij.
En stel je dan eens voor, dat hij
begint te juichen en te springen
en hiep-hiep-hiep-hoera roept
en z'n baas omhelst en op de
schouder slaat. Dat zie je niet
gebeuren, hè? Maar de volgen
de zondag zit hij bij z'n club,
die een goal maakt. Dat brengt
hem geen halve cent op, maar
dan staat hij wél als een gek te
dansen en te hossen en z'n
buurman op de schouders te
hengsten".
Ik vraag Haans tra of hijzelf
ook zo emotioneel reageert
„O ja, wat heet...! Ton van
Duinhoven zegt altijd: Ik blijf
een beetje uit jouw buurt, want
anders krijg ik een dreun.... O
ja, ik ben ontzettend partijdig
en chauvinistisch. Maar ik
krijg het er niet van aan m'n
hart, hoor. Daar geloof ik niet
in.
Als Ajax verliest, vind ik dat
vervelend. En als ze het slecht
doen, maak ik me echt boos.
Dan denk ik: Jongens, je hoeft
je maar anderhalf uur per
week echt voor honderd pro
cent te geven en daar word je
reuze goed voor betaald".
Is er een parallel tussen het
succes van een doelpunt en het
succes van een film?
„Och ja, de voldoening, hè?
Dat wil iedereen graag. Het
streelt je eigenwaarde. En dat
heeft natuurlijk met ij delheid
te maken. O stellig. Maar ik
denk, dat ik mijn ijdelheid zeer
goed in de gaten houd. Ik wil
niet meer voor de televisie ko
men. Je moet dat maar meege
maakt hebben. Al die mensen
die op je afkomen of elkaar
aanstoten van: Kijk, dat is hij.
Maar ach, als mensen zeg
gen, dat ze dat vervelend vin
den, dan zijn ze voor mij niet
eerlijk, ik zweer het u. Ik zeg
dan altijd: Hallo, je moet het
maar eerst eens een keertje
missen. Dan gaan ze denken:
Héééé, zit ik fout? Want waar
om willen mensen zo graag op
televisie? Men wil toch graag
gezien worden? Ik denk dat dat
een heel normale eigenschap
is, als je je maar bewust bent
van de relatieve waarde. Want
het is ook zó weer weg, hoor.
Neem nu eens dit interview.
Het is niet iets wat ik graag
doe. Ik ben óver de periode
heen, dat ik daar nog ijdel over
ben. Maartoch.„.alsernoueen
foto in de krant zou komen,
waar ik lelijk op sta, dan krijg
ik toch de klere in, dan denk ik:
gadverdóééme, wat krijg ik
een ouwe harses.
Ik ben erg gauw getroffen.
Geróérd. Heb heel gauw enor
me tranen in m'n ogen. Die
krijg je, hoe ouder je wordt,
SAD TIDINGS
When The City read Lord Holmes was dead what said The
City? A pity!
When The City knew it was not true what said The City?
A pity!
uit „Hate and State Poems"
The Pall Mall Magazine
September 1893
PAINFUL NEWS
Lord Y was dying, but then he
refused to give up the Ghost.
The first will be painful to many
The second will pain the most.
„Grooks V." Piet Hein
Borgens Forlag. (Copenhagen).
SORRY!
Toen de mensen het hoorden: het nieuws van mijn dood
was de verslagenheid alom en overal groot
Toen mijn dood evenwel maar gerucht bleek te zijn
deed dat evenveel mensen al evenzeer pijn.
JOHN O'MILL
steeds sneller. Eerlijk hoor. U
vraagt dat en dan wil ik er niet
omheen draaien.
Ik zal me nooit van iets af
maken. Hou me heel erg stipt
aan afspraken. Ik ben altijd
veel te vroeg. Ga liever in de
straat een halfuur staan
wachten dan te laat te komen.
Ik vind het ook heel vervelend
als ze mij laten wachten, dat
begrijp ik dan niet.
Misschien heeft dat iets met
leeftijd te maken, dat wij vroe
ger toch veel nauwgezetter
waren. Alles gold toen dacht ik
zwaarder. Ik geloof dat het al
lemaal veel luchtiger is gewor
den....de hele omgang van
mensen.... vluchtiger, minder
strak. Dat zal misschien wel
z'n goede kanten hebben, maar
ik heb dat niet meegekregen.
Ik ben nu 64 jaar geworden.
Je kijkt al terug en naar de
dood toe. Ja stellig, élke dag.
Elke dag denk ik ook: Wat fijn,
dat ik niet ziek ben. Of: Góh,
het is mooi weer, laat ik ervan
profiteren. Waarom zou ik niet
eens een daggie lekker in de
tuin gaan rommelen. Ik word
er nou niet moe van, heb geen
zere rug.
Ik hecht aan het leven, wil
nog niet dood hoor, helemaal
niet. Mijn vader is 83 gewor
den. Mijn moeder is 87 en die
leeft nog. Je gaat jezelf daar
mee vergelijken. Denken:
Misschien heb ik nog zoveel
jaren, misschien ook minder.
Dan ga je ook denken aan het
nemen van risico's.
Kijk, als de mensen van Tu
schinski het risico van die film
niet hadden overgenomen, dan
had ik toch doorgezet. Maar
dan was ik nu wel failliet ge-
weesten had ik dit huis moeten
verkopen. Op zulke momenten
ga je denken: Maar verrèk, ik
ben nou toch helemaal gek.
Niemand zegt dank-je-wel,
hoor. Niemand zegt: Wat moe
dig van hem. Nee hoor. Weet je
wat het gekke is: het wordt
hélemaal stil. Pas na enige tijd
bellen allerlei mensen je eens
op. Ze zeggen bijna allemaal:
Ik durfde je niet te bellen.
En dan zeg ik: Had het maar
gedaan".
„Toen ik - in de tweede helft van de zestiger jaren - in Amster
dam kwam wonen, hield menigeen mij daar voor een Belg. Was
het mijn zachte g, mijn zuidelijke tongval en mijn Vlaams aan
doende voornaam? Of was het de onnozele blik waarmee ik als
provinciaal de NIEUWE TIJD aankeek?"
Jef Rademakers in het KRO-programmablad Studio en het
Vlaamse radio- en televisieblad Humo. Hij schreef over zijn Bel
gische avonturen naar aanleiding van het programma Holland-
België, dat Roosendaalse Jef voor de KRO heeft gemaakt. Omdat
België 150 jaar de plaats tussen Nederland en Frankrijk op de
landkaart inneemt. Dezelfde Rademakers die in de jaren '75, '76
en '77 in de Haagse Post voor vlijmscherpe televisiekritieken
zorgde. Hij fulmineerde onder andere tegen de steeds katholieker
wordende KRO. Dezelfde KRO, waar Rademakers nu menig pro
gramma-idee kwijt kan.
Rademakers beziet de televisie ook als een pretfabriek en
houdt zich graag bezig met programmavormen die onder de
noemer zachte infiltratie vallen. Een beetje show, een beetje
glitterwerk, en een beetje informatie. De manier voor „een dure
grap" (over de Nederlandse televisie), voor het taaiprogramma
„Een tien voor taal", voor het IKON-hitnummer „De Geloof,
Hoop en Liefdeshow". En nu ook weer voor het Holland-België-
programma. Flitsen van voetbalontmoetingen Holland-België
(en andersom), wisselende interviews met Nederlanders in België
en Belgen in Nederland. Het anderhalf uur durende, langdradige
programma, bevestigt anderhalf uur lang alle vooroordelen die
er aan deze en aan gene zijde van de grens bestaan als er met
elkaar vergeleken wordt. Volgens Ruddy Collier van het Vlaamse
progressieve dagblad De Morgen/levert het programma „een
bedroevende collage op van zure oprispingen, dwaas of ondes
kundig gepraat, geouwehoer en bevestiging van bestaande voor
oordelen, waarbij België even vaak de pineut is als tijdens de
honderdtien interlands Holland-België".
„Nederlanders zien België alleen als autosnelwegen met pa-
tatkramen. Een Belg ziet Nederland als een land waar alleen op
het voetbalveld met geld wordt gegooid," zegt de commentaar
stem in het begin. Het programma doet geen enkele moeite die
/scheefgetrokken visies te veranderen, te nuanceren. Na afloop is
het nog steeds zo. Oppervlakkigheid is troef. De geïnterviewden
denken veel, gebruiken vaak het woordje schijnt, geloven ook
veel. België komt eruit als het land waar de belasting „plezierig
is", waar het eten goed is, waar de sex nog taboe is, waar alleen
maar kasten van huizen staan, waar fascistoïde jeugdclubs zijn.
Het is een scheefgetrokken beeld.
S.C. Kortrijk, oefenmeester Henk Houwaert, tevens „stami-
nee"-houder, (dat doet het altijd goed, Vlaamse woorden gebrui
ken), Hagenaar. Praat over voetbal terwijl hij getoond wordt in
zijn auto en langs de kapitale villa's rijdt. Zelf heeft hij ook een
leuk huis en poseert voor zijn „optrekje" met zijn dikke BMW. De
arbeiderswoningen die er in elke Vlaamse stad zijn, worden niet
getoond. Ze zijn er wel. Ik weet er een serie, die zo een Corona-
tionstreet-achtig beeld geeft. Houwaert vindt de Belgische spe
lers braaf, kan rommelen met de belasting. „Je hebt geen diplo
ma's nodig, het is hier een eiland," zegt Haagse Henk. De vier
Nederlanders die aan het woord komen, zijn in goede doen en
volgens de Morgen zijn ze daarenboven nog „halve schertsfigu
ren, zonder enige diepgang, een paternoster van cliché's debite
rend." Er wordt neergekeken op de Vlaming, ook al woont de
Nederlander in België en ook al wil hij nooit meer weg.
De enige die serieus praat is een Belg, die als historicus naar
Nederland is gegaan, Leo Reijntjes. Hij heeft het over de taal
strijd als afleidingsmanoeuvre voor sociale en economische
problemen. Verder wordt er niet op doorgegaan, wat juist wel de
moeite waard zou zijn. Dat zou veel duidelijk maken, maar dat
interesseert Rademakers niet.
Tegenover Rudi Collier van de Morgen ontvouwt Rademakers
zijn filosofie: „Als een programma maar beweging brengt. Als er
over gediscussieerd wordt, hebben we al iets bereikt. Dat het
opschudding verwekt."
Ik ben geen Belg, heb wel vijf jaar in België doorgebracht, ben
er nog vaak. Ik maak me ook kwaad. Kwaad omdat het beeld niet
klopt. Kwaad omdat vooroordelen worden versterkt. Kwaad
omdat Rademakers met zijn media-studie-achtergrond beter
moet weten. Het is zoals De Morgen blokletterde: „Anderhalf uur
Holland-België op t.v.: aleer 1-0".
AD VAN POPPEL
OPLOSSING ZWEEDS KRUISWOORDRAADSEL:
- g
b
-
b
-
k
P
-
d
a
-
c
P
- i
e
P
e
1
-
e
e
r
b
1
e
d
-
r
O
e
P
- y
z
e
r
-
m
t
s
-
O
e
r
a
1
-
e
r
i
s
- b
O
e
k
-
a
t
O
O
m
-
-
-
a
P
P
e
1
t a
e
1
-
s
t
6
-
-
-
a
k
e
n
e
1
V*
- a
k
-
-
k
-
r
-
n
O
t
a
-
d
-
-
-
r
i
- n
i
1
-
i
O
-
P
O
r
-
s
t
1
1
-
P
O
- -
n
e
e
-
1
s
-
-
P
O
t
e
n
t
i
e
e
1
d o
g
e
-
b
i
-
z
a
a
g
-
n
g
-
n
n
-
-
- b
-
-
k
O
f
f
e
r
-
e
n
t
t
-
-
k
O
b e
d
-
a
1
a
-
g
-
e
n
e
-
s
0
r
V
e
t
- r
i
g
a
-
n
e
g
e
n
-
V
O
1
-
a
a
P
-
- O
-
O
r
a
t
i
e
-
i
r
e
n
e
-
a
d
0
r
i n
c
e
s
t
k
n
a
g
e
n
-
e
1
d
e
r
s