Dennis Brown met
sprongen vooruit
,Elk optreden was 'n
kwelling voor Hermien'
ontdoet Mayerling van romantiek
Nieuw boek
grand in
kleuter
schooltje
Terneuzen
Vaartuigen in
moeilijkheden
op Westerschelde
SPRAAK
Kans op regen
hoogwater
uina,); G~
Hi Fi
Stonehenge
Eerste Pinksterdag, 1974.
In de Enschedese Baptistenkerk jubelt het koor. ,,Ere Hem,
die zondaars liefhad en zuiverde van schuld en smet. Hallelu
ja".
Solution
Hermien
VAN
MUNT
TOT
KRUIS
De weersverwachting van
het KNMI: Vanuit het zuid
westen toenemende bewol
king, mogelijk gevolgd door
regen. Middagtemperaturen
ongeveer 11 graden.
Vooruitzichten voor maan
dag en dinsdag:
Eerst opklaringen, later
weer regen. Middagtempera
turen omstreeks 11 graden.
Morgen, dinsdag 1 april
B. op Zoom 4.12 en 16.26
Hansweert 3.40 en 15.58
Terneuzen 2.51 en 15.06
Vlissingen 2.31 en 14.45
Wemeldinge 4.24 en 16.37
DAGBLAD VOOR ZUIDWEST NE
J^JTOREN: Terneuzen, Nieuws tra at 9,4531 Cl
H,,w*rterneU2en' 01150-17920 (4 lijnen); Hull
Maand*8 Vm vrijdag 08.15-
KAiSTOOKUKEN: Advertenüe-exploi
076^^555 19 00-20 00 uur 076-222555. Zon
to)to!KïAOT ONTVANGEN? Belt U dan voo
0lI4n i4 .J-Titsluitend buiten kantooruren
SEttvi Midden Zeeland 01100-14 944-
Biervf,C^UNTEN: Boekh. Passage.
13 nTT-ro Schoollaan 9; Breskeni
O1140 Kloosterzande: Mevr. Neve
h»--.. Qr 50» Koewacht: Bakkerij Otto, Nieuws
VerppoW®'11»?' Dhasiens, Burchtstraat 11, 0117
Poeldijk 18, 01158-1300; Terneuzen
®trum Zuidpolder 01150-13950.
^AANSLun^OgN:
Redactie: Chef Zeeu J
ZeeuwSh u?^840' O^burg, 01170-3370; pl
alaen^T"^?anderen: J Jansen, De Kwakkel
01102-9,»o^e<^acteur Zeeland: G. van Berkel,
72-40 p Redacteur Midden-Zeeland: J.A.
Terneii, 10&-28030; redacteur Kanaalzon4
Wnf11, redacteur Oost-Zeeuw
^han^ enstraat 12« Hulst. 01140-14159
Midden 7 Hulst, 01140-16755; reporta
I deBoP. Schipper, 01154-1556; fc
A. Kof^eldeiruztl«an8.TCTneuz«n, 01150-131
ploiUtj. T' Zeidenmstlaan 1. Terneuzen, 011S
1 "e specteur Zeeland: C. Menu. 01150-S
CATHERINE DENEUVE
In Wenen is dezer dagen een nieuwe versie gegeven van het
roemruchte drama van Mayerling, die weinig heel laat van het
waas van romantiek dat er dikwijls omheen gehangen heeft.
Onlangs werd op de Nederlandse tv de filmversie van
Mayerling vertoond met Omar Sharif en Catherine Deneuve
in de hoofdrollen. Het lijkt erop dat men binnenkort kan
beginnen met een versie die minder romantisch is, maar toch
onthutsend genoemd mag worden.
De nieuwe visie op het Mayerling drama staat in een boek
van de hand van een uit Zwitserland afkomstige arts, Gerd
Holler, dat onlangs in de Oostenrijkse hoofdstad is uitgege
ven.
Ik weet niet of het aan mij ligt, maar zolang er een „R" in de
maand zit kan ik met reggae nogal slecht uit de voeten. Het
Jamaicaanse geluid koppel ik onwillekeurig uit zwoele, zon
overgoten zomerdagen, maar de confrontatie ermee in deze
donkere dagen voor Pasen valt me een beetje koud op het dak.
Desalniettemin ben ik behoorlijk in mijn sas met de nieuwe
elpee „Joseph's coat of many colours" van reggae-zanger per
excellence Dennis Brown. Want de manier waarop Dennis in
tien nummers twee platenkanten volzingt is hartverwarmend
en uiterst aanstekelijk.
„Joseph's coat of many
colours" is bij mijn weten de
tweede studioplaat, die Den
nis Brown bi] platengigant
WEA heeft gemaakt en dat
heeft zeker zijn voordelen
Brown maakte al verschil
lende platen voor Jamai
caanse labels, maar het grote
nadeel daarvan was dat de
persingen, hoe charmant ze
ook mogen klinken, van vaak
abominabele kwaliteit wa
ren, terwijl je ook nog eens
naar de importzaken moest
om die elpees te bemachti
gen.
Met „Joseph's coat of many
colours" is alles okee. De
plaat werd opgenomen in
Channel One, Harry J en Joe
Gibbs Studios en die namen
alleen al staan voor topkwa
liteit. Daarbij komt dat Den
nis Brown wordt bijgestaan
door het puikje van de Ja
maicaanse sessie-muzikan
ten: Sly Dunbar, Earl Chinna
Smith, Winston Wright,
Keith Sterling, Sticky Junior
Delgado, en Bobby Ellis zijn
daarvan de op deze plaat de
bekends ten.
In vergelijking met de
westerse voorganger „Words
of wisdom" is „Joseph's
coat..." een fikse sprong
voorwaarts. De elpee, door
Brown zelf geproduceerd,
klinkt stukken voller en ook
het songmateriaal is heel wat
sterker dan op „Words of
wisdom", waarop „Money in
my pocket" eigenlijk het eni
ge hoogtepunt was.
„Joseph's coat of many
colours" toont aan het Dan-
nis brown als zanger bij de
top drie van Jamaica hoort,
terwijl hij als componist en
producer zeer redelijkg tot
goed presteert. Met deze el
pee moet je het ministens tot
aan de zomer kunnen vol
houden
De groep Hi Fi is gefor
meerd rond Larry Berrigde,
een 28-jarige Engelsman, die
na een heuse conservato-
ruimopleiding, naar India
vertrok om zich in een
klooster met meditatie bezig
te houden. Die meditatie-tik
heeft ie waarschijnlijk over
gehouden aan het lezen van
de verzamelde werken van
Jack Kerouac, want diens
naam en zijn pseudoniem Sal
Pradise (On the road) en de
naam van Neal Cassady (dus
niet Cassidy zoals in de
songtekst staat) passeren de
revue in overigens weinig
enerverende teksen op de el
pee „Towns en bars".
De muziek van Hi Fi is
prima hoor, maar de literaire
pretentie in de nummers
„Car horns in Paris" en
„Camping out" raakt kant
noch wal. al zal die ouwe
Duluoz er zich zeker niet
voor omdraaien in zijn graf.
Geen opzienbarende elpee
die „Towns en bars" maar
wel lekker rockens met een
uitschieter in de vorm van
het nummer „Just like John
ny".
Die Duitsers raken passie
voor runteksten en Keltisch,
c.q. Germaanse symboliek
maar niet kwijt. Nou hebben
ze weer een zekere Chris
Evans uit Engeland over Ia-
ten komen om in de Europa
Sound Studios in Frie-
drichsdorf een hele concept
elpee te maken over het
mysterie van Stonehenge.
Evans is een synthesizer
freak en hij heeft bij onze
oosterburen alle kans gekre
gen om elektronische zeep
sopbellen te blazen in de stijl
van groepen als Eloy en
Triumvirat. David Hansel-
mann zingt erbij en de tek
sten, die hij in roestvrijstaal
Engels bezingt, beslaan, echt
waar, Mozes (In de beginne
enz.), William Blake, de
twaalfde eeuwse dichter
Layamon, ene dr. Thomas
Warton en zowaar ook enkele
overpeinzingen van Evans
over die raadselachtige ste
nen cirkel. Echt een draak
van een plaat, als was het al
leen maar om de hoes waarop
het tweetal als hedendaagse
druïdes staat afgebeeld met
de stenen van Stonehenge op
hun gezicht geprojecteerd en
daar middenin weer het ene
uiteinde van een regenboog.
Knapp verpasst.
WIM VAN LEEST
(Van onze correspondent)
TERNEUZEN-In het hou-
'eenklassige kleuterschool-
He aan de Willem Andnesen-
aan te Terneuzen is zondag
middag brand ontstaan waar-
?chi,nlHk doordat kinderen
onder het gebouw vuurtje had
den gestookt.
De brandweer
hestreed het vuur met twee
spuiten. Aan de buitenkant
pan de school was vrij veel
schade.
bond
weer t
sis vanl
FNV, g:
rend w<
Na hun doop zetten Broeder Gert en Zuster Hermien trillend het duet in: „Daarom ben
ik blij, o God van mijn leven". Dominee Bijleveld verbiedt de opdringerige pers het
fotograferen. En laat éénmaal collecteren.
Solution
Godzijdank hebben dc
goeie ouwe Beach Boys de
stijgende lijn doorgetrokken
die op hun vorige album
„Light Album" al was te be
speuren. Het definitieve ver
val dat enige jaren geleden
dreigde, is afgewend. De
nieuwe elpee, „Keepin' the
summer alive" mag er zeker
zijn.
Na het glorieuze succes
van toen volgden enige zeer
magere jaren en in die perio
de zei Bruce Johnston, die
toen de groep had verlaten, in
een interview tegen mij, dat
de Beach Boys de maffe
Brian Wilson gewoon aan de
kant moesten zetten en niet
steeds moesten proberen de
oude held het idee te geven,
dat hij nog steeds het creatie
ve genie van de groep was.
Goed, Brian Wilson is nog
steeds bij, maar Bruce John
ston heeft de zaak in zoverre
bij kunnen draaien dat hij,
nu wee als officieel lid van de
band, de produktie in handen
heeft genomen en de rol van
Brian niet meer zo allesbe
palend is. Fr is weer serieus
aan de vocale harmonieën
gewerkt en niet meer gemak
zuchtig aangelummeld met
oersimpele surf- en high-
schoolliedjes.
Elementen uit dat laatste
genre zijn wél terug te vinden
op „Keepin' the summer ali
ve", maar dan wel naast mu
zikale nummers, die snel en
zonnig zijn met veel meer
stemmige zang. Toch zijn ze
niet schokkend. Naar mijn
idee zijn het juist de andere
nummers die de plaats aan
trekkelijk maken.
Heel mooi is „Santa Ana
Winds", waarin Alan Jardine
het grootste aandeel heeft.
Het heeft een beetje de sfeer
van „California Saga" van de
„Holland"-elpee. Deze keer
is het een ode aan een andere
stukje Californische natuur,
namelijk de woestijnwind
die zich een weg baant naar
de Pacifickust. Vlak daarna
richt Bruce Johnston zich,
gesteund door vervormde
pianoklanken tot de „ocean
lovers". Bruce woont op Ca-
talina Island, dus hij weet er
alles van. Carl Wilson schiet
uit zijn slof in „Livin' with a
heartache", een eenvoudig
melodietje dat toch op een
andere manier indruk maakt
en in je hoofd blijft zweven.
Een aardigheidje is een be
werking van „No particular
place to go" van Chuck Ber
ry. Het heet nu „School days
- Ring, Ring, goes the bell" en
de Beach Boys kunnen de
concurrentie met die andere
schooljongens, de Ramones,
best aan. Er is door de Beach
Boys een beroep gedaan op
enkele andere musici, waar-
Beach Boys
onder Ricky Fataar en Joe
Walsh. Zoals gezegd is Bruce
Johnston weer in de groep en
volgens de laatste berichten
staat Dennis Wilson, die veel
met Christine McVie (Fleet
wood Mac) musiceert en
vooral zuipt, er nu buiten.
De Nederlandse groep
„Solution" is nu een paar
jaar van betrekkelijke stilte,
weer terug met een nieuwe
album, dat optimistisch „It's
only just begun" heet. De
groep heeft altijd zeer be-
mm
wonderenswaardig een eigen
koers gevolgd na aanvanke
lijk het vignet „De Neder
landse Soft Machine" te heb
ben gedragen.
Op de elpee staan zeven
nummers, waarin Solution
zich wat eenvoudiger en wat
minder uitgesponnen laat
horen. Het geluid is vrij open
en helder en waarschijnlijk
heeft het commerciële succes
van het singletje „Canyon to
canyon" van Solution-zan-
ger Guus Willemse, de heren
aan het denken gezet.
De plaat is in het Gro
ningse Zuidbroek opgeno
men en in Engeland, onder
leiding van Gus Dudgeon
gemixed. Tom Barlage en
Willem Ennes weten zich op
hun synthezers goed te be
heersen en dat is al het halve
werk in het symfonische
genre. Als vanouds vervullen
de fluit en de sax van Barlage
een belangrijke rol. „It's only
just begun" is anders dan de
titel suggereert geen ver
nieuwing maar wel een
knappe consolidatie van een
zeer acceptabel muzikaal ni-
VeaU DIRK VELLENGA
(Van onze correspondent)
TERNEUZEN - Het tien
meter lange zeiljacht „Blue
Bird" van de Brusselaar A. G.
raakte vrijdagavond, op weg
van Antwerpen naar Breskens,
de moeilijkheden op de Wes
terschelde.
Ten gevolge van de
harde wind en de zware regen
val liep het in het Gat van Os-
senisse 2 omhoog op een zand
plaat.
Eerst zaterdagmiddag om
twaalf uur, bij opkomend wa
ter, kwam het vlot. Daar de
schroef van de hulpmotor de
fect was geraakt, moest het
door de sleepboot „Westdiep"
van de Unie van Sleep- en
Reddingsdiensten naar de ha
ven van Terneuzen worden
gesleept.
Ten gevolge van de hoge zee
gang, raakte eveneens vrijdag
avond op de Westerschelde de
duwboot „Santa Cruse" en de
Bakken Ra 21 en 22 in moei
lijkheden. Dè sleepboot „Bet
sy" van Willem Muller bracht
het convooi de haven van Ter
neuzen binnen. Het convooi
was met een lading steenkool'
op weg van Hansweert naar
Terneuzen. Toen een van de
bakken water maakte, moest
sleepboothulp worden inge
roepen.
SLT,
opstal
del
ook
CNV.
geen
en
„Op
kun je i
Dat is J
op i
de keel]
overige]
WaumJ
van dq
zeggen
het CP
collega
gaan i
de ovel
De oa
bedrijf!
al gel
barstte!
dag in T
een gesl
FNV-
niets od
den tot|
waakté
de
gelaten!
een afsl
pakket
560 gul
(afgeke,
extra
derhalf
belonir
Jorri
present
lingspa
eis. Wi
woord,
van de
precies
conflic
van de
De pos
interna
Dat de
steek
Jorritsi
vendier
mansk
derdag
werd g
Waui
met zijl
ge wee
De gro
DE STEM VAN MAANDAG 31 MAART 1980
fans uitsluitend Gert Her
mien wilden horen. Dat heb ik
wel gemerkt als Hermien weer
'ns ziek thuis bleef, en ik alleen
moest optreden. Je moet Her
mien zien als een gedegen
moeder van drie kinderen met
mij als het grootste kind. Ze is
het liefst thuis. Dus gewoon
een huiselijk type, dat nu weer
heel graag op pad gaat om te
zingen van haar Meester".
Gert Timmerman leerde zijn
vrouw kennen na afloop .van
een zaaloptreden in Vriezen-
veen. De toen nog mollige
Hermien vroeg haar idool om
een handtekening en zei, dat
ook haar stem de moeite waard
was. Gert gaf haar zijn tele
foonnummer. Ze moest maar
eens bellen.
Eenmaal ook artistiek aan
Gert gekoppeld, zag ze hoe
langer hoe meer op tegen de tol
van hun succes.
Gert: „Wat wil je... elke
Volgende aflevering
(en slot): „Het is de
Satan, die het later ver
prutst".
,,Nu gaat Hermien weer heel graag op pad om te zingen voor haar Meester".
Als de doopplechtigheid
voorbij is, aarzelt Gert heel
even na het verzoek van de toe
gesnelde persfotografen voor
een kiekje buiten de kerk.
„Nou vooruit dan maar",
grijnst Broeder Gert. Een oog
wenk later raast het bekeerde
echtpaar weg in een knalgele
Ford Mustang.
Zeker vier jaar lang heeft
Hermien gesnakt naar een on
herroepelijk afscheid van de
showbusiness, een keihard lig
gende Gooise Matras, waarop
zij wegkwijnde.
Een wereldje, dat zij allang
niet meer kon bijbenen. Een
jaar voor de bekering knalde ze
uit vermoeidheid tegen een
boom. Diezelfde avond zong
Gert toch in Terwolde, omdat
hij „het publiek niet wilde te
leurstellen". Enkele maanden
later stond Hermien definitief
op tilt. Haar stembanden wei
gerden elke vibratie. Ze was
leeg en uitgeput. Toch duurde
het nog tot juni 1974, voordat
ze besloot voorgoed met zingen
te stoppen. „In het belang van
de kinderen", meldde Story.
„Je moet Hermien zien als een gedegen moeder van drie kinde
ren met mij als het grootste kind".
avond voor het voetlicht, ter
wijl je kind buiten in de auto
ligt te slapen. Toen we twee
kinderen moesten verzorgen,
moest er een kindermeisje aan
te pas komen. Welke moeder
vindt dat leuk..?
Toegegeven, we wisten dat
deze schaduwkanten bij ons
vak hoorden. Een weg terug
was er echter niet. Het publiek
had ons in zijn greep en omge
keerd. Zelf konden we er ook
niet meer buiten. Ook niet
buiten de niet geringe inkom
sten".
Toen de roddel het tweetal
genadeloos in het gezicht
sloeg, knapte Hermien als eer
ste af. Gekwetst verschool ze
zich achter de bijbel. Waar
Gert vloekte, sloeg zij een
kruisteken.
„Vergeet niet, dat Hermien
door'haar te vroeg overleden
moeder in de liefde van God is
grootgebracht. Zij was god
vrezend. Vloeken was er niet
bij, terwijl er in ons vak juist
ontzettend werd geketterd
Langzaam maar zeker heeft
Hermien mij teruggebracht
naar de Heer".
Op 25 maart 1971 lijkt Gert
Timmerman voorgoed te heb
ben gekozen voor Hermiens
terugtocht naar het Kruis. Aan
het Utrechts Nieuwsblad geeft
hij zijn allerlaatste interview
Op zijn tournees zingt hij
steeds vaker en luider het Avé
Maria.
door Hans Toonen
Gert bouwde zijn studio achter
de villa om tot een praatruimte
voor bekeerde zondaars.
Omdat Hermien weigert met
de pers te praten („ik wacht uw
serie wel af, misschien dat ik
daarna besluit ooit een keer
met u te praten"), moet ik haar
echtgenoot op zijn woord gelo
ven als hij uitlegt: „Bijna elk
optreden was een kwelling
vqor Hermien. Ze heeft het ge
daan uit liefde voor mij. Her
mien bleef zolang mogelijk in
de kleedkamer. En net als nu
het geval is, hield ze zich schuil
voor de pers".
Diverse keren heeft Gert
haar gewezen op de noodzaak
van publiciteit, incluis exclu
sieve roddel, Gerts cliché-ar
gument: wie A zegt, moet ook B
zeggen... gleed langs haar kou
de kleren af. Hermien had na
melijk al spijt van A.
Gert: „Precies., vroeger ging
ze vaak huilend de bühne op.
Ze wilde niet langer het eigen
dom zijn van het publiek. Wel
van mij en onze kinderen.
Maar ze bleef tot het bittere
einde, omdat ze wist, dat de
Volgens de auteur zijn er aanduidingen dat barones Marie
Vetsera, de maitresse van kroonprins Rudolf van Habsburg,
enige zoon en erfgenaam van keizer Franz Joseph van Oos-
tenrijk-Hongarije, niet door hem werd doodgeschoten waar
na hij zichzelf het leven benam omdat hun liefde onmogelijk
was, maar overleed de barones aan de gevolgen van een abor
tus. Rudolf zou zich daarna van het leven hebben beroofd
omdat zijn medeplichtigheid aan de vruchtafdrijving hem te
gronde zou hebben gericht in de ogen van zowel het hof als de
rooms-katholieke kerk. c,
lïoller schrijft dat een vrouwenarts en priester die naar
Mayerling waren ontboden, geen kogelwondop Marie Vetsera
aantroffen en er een brief van de vrouw aan haar vader werd
gevonden, waaruit zou blijken dat zij wist de abortus niet te
zullen overleven en waarin zij vroeg haar bloed te geven aan
vrouwen die bloedingen hadden zoals die welke tot haar dood
leidden.
Holler schrijft dat Marie Vetsera concipieerde tijdens een
verstolen ontmoeting met Rudolph in het keizerlijk paleis op5
november 1888. Op 13 januari 1889 wist het jonge baronesje
dat zij van Rudolphs kind in verwachting was en bood zij hem
een gouden sigarettenkoker aan met de inscriptie: „Ik dank.
het lot".
Kroonprins Rudolph was getrouwd met prinses Stephanie
van België, dochter van koning Leopold II, maar het huwelijk
was niet gelukkig en meer ingegeven door motieven van staat
dan hart...
