Soms fietst de
geschiedenis door
Heftige stnjd m Frankriii
over rijden met dimli
GRENZEN AAN DE
GROEI IN DE
GEZONDHEJDSZOR G
Plastic melkfles rukt op
EVEN UITBLAZEN
De gewraakte
uitlatingen van
de burgemeester
van Nabloes
"De zenuwen"
voor
dat examen?
PAPIER
IVOOR UW PEN
binnenland
buitenland
„Vies"
Brigade
Jammer
BALLON-RACE
Oogartsen
Rente-aftrek
Jacht en sport
door
Dick Dees
(Lid van de Tweede
Kamer voor de VVD)
Zuiniger
Wolindustrie
verder terug
Plicht"
„Kracht"
DE STEM
VAN WOENSDAG 14 NOVEMBER 1979
Het Westduitse chemie-
roncern Bayer heeft een
kunststoffles ontwikkeld als
alternatief voor de glazen
melkfles. De nieuwe fles vol
doet qua vorm en gewicht
°n de eisen voor weggooi-
uerpakking, maar is toch een
retour«es. aldus desge
vraagd een woordvoerder
van Bayer. Onderhandelin
gen zijn gaande met alle Ne-
derlandse melkfabrikanten
over de invoering van deze
fles. In de V.S. is de nieuwe
fles al op de markt gebracht.
De belangstelling is daar
volgens Bayer zeer goed.
Twee jaar geleden in sep
tember begon één fabrikant
met de produktie.
Vier maan
den later waren het al 15 fa
brikanten, die de fles in
Amerika produceerden.
Bayer wil de kunststoffles in
heel Europa op de markt
brengen. Thans concentreert
het concern zich op Neder
land, omdat hier de .glazen
retourfles nog een groot
marktaandeel heeft. Het ma
teriaal van de nieuwe fles is
even helder als glas. De fles
kan 100 maal gebruikt wor
den. Daarna kan het mate
riaal dienen voor de produk
tie van nieuwe flessen of an
dere produkten. In Nederland
zijn er thans acht tot tien be
drijven die de nieuwe fles
kunnen fabriceren. Bayer le
vert de grondstoffen en de
technische kennis.
Soms fietst de geschie
denis door je eigen
straatje. Dat is altijd weer
een opwindende gewaar
wording. Bij dr. L. de Jong
is de kans dat de geschie
denis van het koninkrijk
der Nederlanden in de
Tweede Wereldoorlog
door je achtertuin trekt,
niet denkbeeldig. Dat
werk is zo gedetailleerd
dat-bij wijze van spreken
- half bejaard Nederland
bij het verschijnen van
een nieuw deel, dit vlug
doorbladert, op zoek naar
eigen naam en (wan)da-
den.
Waarschijnlijk is geen enkel
Nederlands historisch werk
aan zo'n breed publiek ver
kocht als De Jongs oorlogskro-
niek. Geen boekenkast-zo lijkt
het wel - of de naturel-kleurige
en waarschijnlijk daarom snel
verschietende ruggen van De
Jongs werk vullen de bovenste
plank.
Ik vraag me wel eens af wat
de mensen met die pillen doen.
Persoonlijk zet ik ze ongelezen
in de kast, om ze te bewaren
„voor later". Af en toe zoek ik er
wel eens iets in op, maar daar is
het tot nu toe bij gebleven. Mijn
buurman daarentegen leest ze
één voor één helemaal uit. „Ze
lezen als een thriller", zegt hij
en ik begrijp wel wat hij bedoelt.
Zo heb ik lang geleden zelf de
memoires van Winston Chur
chill gelezen. Ook twaalf delen,
maar toch lang niet zo lijvig als
De Jong, In de gauwigheid en
zonder te kijken, schat ik dat die
man, met inbegrip van dubbel-
deel 9, toch al tegen de 10.000
pagina's moet hebben gevuld.
Dat vind ik zelfs voor een thriller
wat veel. Het kan ook zijn dat ik
minder tijd heb dan toen Chur-
chills memoires als paperbacks
verschenen. Mijn buurman
daarentegen zit in het onder
wijs, begrijpt u?
Enfin, ik had het eigenlijk
over de doortocht van de ge
schiedenis over het eigen erf.
Een vriend maakte mij er op
attent dat De Jong in deel 9 ook
opmerkingen maakt over het
Noordengelse stadje Congle
ton. Nu wil ik niet beweren dat
deze stad mijn eigen erf is.
Congleton zou zelfs niet „my
cup of tea" zijn - om met de
Engelsen te spreken - ware het
niet dat deze plaats in het dal
van de Dane, zulke aardige in
woners herbergt. Vandaar dat
ik er sedert 1970, toen ik er voor
het eerst kwam, vele malen
terug ben geweest.
Het is - hoewel het al 707
jaar stadsrechten geniet - niet
wat je noemt een fraai stadje,
maar om het „vies" te noemen,
zoals De Jong doet, gaat me
toch te ver. Aan de andere kant
geeft de geëerbiedigde histori
cus toe dat het ook een ge
noeglijk stadje was, „met een
bevolking (zeer onder de indruk
van de uniformen van de mare
chaussees) die tegenover de
Nederlandse militairen veel
hartelijkheid betoonde". Zo
was het maar net!
In Engeland wonende veteranen van de Irenebrigade in gesprek met de toenmalige burge
meester van Congleton (tweede van links). De foto werd gemaakt in 1970, toen De Stem voor een
reportage over de Irenebrigade, Congleton bezocht. (We waren toen 25 jaar bevrijd). Uit dit
contact kwam de jumelage voort tusssn de Engelse stad en het Brabantse Oosterhout. Een
„twinning" die volgend jaar aan zijn tweede lustrum toe is. Lees ook het verhaal hiernaast.
Begin 1941 werd in Congle
ton de Prinses Irene Brigade
gevormd. De leden daarvan
kwamen uit alle hoeken en ga
ten van de wijde wereld. Uit
Nederland kwamen restanten
van het leger die aan de Duit
sers waren ontsnapt (waaron
der de 200 marechaussees die
in Congleton zo'n indruk
maakten). Verder had je
dienstplichtige Nederlanders
uit Engeland, Canada, de V.S.
en verschillende andere landen
waar de Nederlandse autori
teiten dienstplichtigen hadden
weten te vangen en niet op de
laatste plaats waren daar de
vele overzee wonende Neder
landers, die vrijwillig naar En
geland waren gekomen om te
gen de nazi's te vechten.
De ligging in Congleton was
bar slecht. De Nederlanders
waren ondergebracht in een
leegstaand fabrieksgebouw
(„armoedig, ongezellig, have
loos en vervallen", schreef
veldprediker Van Dorp in '41).
Daartegenover stond dat de
omgang met de bewoners van
de stad hartverwarmend was.
Letterlijk dikwijls!
Al in de zomer van 1941 ver
huisde de brigade-in-opbouw
naar een speciaal voor de Ne
derlanders gebouwd kamp bij
Wolverhampton. Maar de korte
kennismaking met Congleton
resulteerde niettemin in vele
tientallen huwelijken tussen
Congletonse meisjes en Ne
derlandse soldaten.
Vandaag de dag wonen er
nog zo'n dertig ex-lrenesolda-
ten met hun gezinnen. De
meesten zijn al lang grootvader
geworden. Daarnaast bestaan
er vele vriendschappen die de
tand des tijds glansrijk hebben
doorstaan.
Toen in 1975 de veteranen
van de brigade hun reünie hiel
den in Congleton, liep de stad
weer uit. In mei 1980 hoopt
Congleton de „handsome
Dutch" van weleer opnieuw te
mogen ontvangen. Dan zal ook
de kapel van het Garderegi
ment Fuseliers Prinses Irene
waarschijnlijk present zijn.
Congleton was en is nog
steeds, voor vele Nederlan
ders, heel wat meer dan een
„vies industriestadje". Jammer
dat De Jong er zelf nooit is ge
weest. Jammer voor hém.
De Britse mevrouw Renée
Thornton is in het weekend
als eerste vrouw Het Kanaal
tussen Engeland en Frank
rijk met een ballon overge
stoken. De vluchr. duurde
dank zij een zeer gunstige
wind slechts een uur. De
ballon van mevrouw Thorton
landde in een veld op 5 km
van Boulogne.
Twee andere Britse dames
die tegelijk met haar waren
opgestegen kwamen ook
veilig op de Franse kust; me
vrouw Williams bij Calais en
mejuffrouw Appleby bij Le
Touquet.
Renée Thornton won de
wedstrijd en daarmee 12
flessen champagne.
II fai e 'mm g KMa
an onze correspondent Jan
Drummen)
PARIJS - Na jarenlange
Discussies en soms heftige
controverses is het Franse
ministerie van Verkeer ertoe
overgegaan om voor het au-
twnobielverkeer een maatre-
8el toe te passen die sedert
™ge tijd in andere landen
schering en inslag was: het
"innen de bebouwde kom
"juenmet zgn. dimlicht. Tot
"asver werd of mocht binnen
De bebouwde kom uitslui-
ena klein licht gebruikt
werden en een aantal jaren
werd, waar de straatverlich-
lng voldoende was, zelfs
nachtelijk rijden zonder licht
getolereerd. Nu is dan ver-
P 'ent de dimlichten aan te
eken als men in bebouwde
"m rijdt. Via pers en radio
n een goed-opgezette tele-
sie-campagne heeft men de
omobilistcn van de nood-
uk en de verplichting van
et nieuwe voorschrift door-
En de Fransen zijn
ujuerdaad met ontstoken
achten in stad en dorp
eaa» rijden.
uil0',61 een soort opstand
Aut„ \Pe Federatie van
„.mobielclubs is in verzet
van T"tegen de verklaring
J te minister van Verkeer,
n,,Jjeze2d had dat zekere
r,.„n s en kritieken op het
kunn voorschrift gegrond
nÏÏ ziin> maar dat het
mogelijk is over de aan-
vell£ eid een oordeel te
v°ór het einde van een
proefperiode „die niet korter
dan een jaar kan zijn". De
Federatie tekent nu protest
ertegen aan dat de minister
een experiment op nationale
schaal onderneemt „en alle
burgers in proefkonijnen"
herschept. En verder heet het
dat „deze zeer aangevochten
verplichting de negatieve ge
volgen vermenigvuldigt en
de oorzaken van ongelukken
doet toenemen, dus het aan
tal doden, gewonden en in-~
validen".
De kritieken op het rijden
met dimlicht hebben vooral
betrekking op de verblin
dingsfactor, met name bij nat
weer.
En de uitspraken van
twee vooraanstaande oog
artsen, die de maatregel ver
oordelen, worden talloze
malen in de contra-propa-
ganda aangehaald. En ten
slotte heeft de secretaris-ge
neraal van de beweging
„Auto-Défense" (een groe
pering ter behartiging van de
belangen van automobilis
ten) opgeroepen tot „een na
tionale dimlichtstaking" op
plaatsen waar de openbare
verlichting afdoende is.
En
verder heeft de beweging bij
het Hof van Cassatie een ver
zoek ingediend om de Raad
van Statehet decreet te laten
veroordelen en dus in te laten
trekken.
De zaak heeft dermate uit
gebreide vormen aangeno
men, dat de „dimlicht-af
faire" (speciaal met het be
langrijke verminderen van
het daglicht in deze periode)
één van de gesprekken van de
dag geworden is. Het aantal
tegenstanders van het de
creet lijkt inderdaad sterk in
de meerderheid te zijn, en zij
verklaren dat een en ander
het averechtse resultaat van
het oorspronkelijk nage
streefde oplevert. De ver
blindingsfactor zou dermate
sterk zijn, dat deze op zich
zelf de oorzaak van een aan
tal ongelukken is. En een zeer
recente „springvloed-op
stopping" van het verkeer
binnen Parijs zou daarvoor
een hele serie bewijzen gele
verd hebben. Toen in de der
de oktoberweek na lange tijd
zonnig weer de eerste herf
stregens op Parijs neer
stroomden, kwam het tot een
ongekende opstopping van
verkeer in tal van wijken van
de stad. Op menig punt deed
men er twee uren over om
drie- tot vierhonderd meter
verder te komen en op een
van de belangrijke bruggen,
de Pont de l'Alma, kwam het
verkeer vier volle uren vol
komen vast te zitten.
En uiteraard werd de pas
ingevoerde verplichting om
met dimlicht te rijden voor de
meeste van de aanrijdingen
die bijdroegen tot de opstop
ping, verantwoordelijk ge
steld.
Brieven voor deze rubriek moeten met volledige naam en adres worden
ondertekend Bi] publikatie zullen deze vermeld worden Slechts bij hoge
uitzondering zal van deze regel worden afgeweken Naam en adres zijn
dan bi| de redactie bekend Publikatie van brieven (verttort of onverfcort)
betekent niet dat de redactie het in alle gevallen eens is met inhoud, c q
strekking
De vraag is of de kwestie van
de rente-aftrek een politiek
heet hangijzer hoort te zijn of
een zaak van inzicht en over
zicht aan de hand van cijfers.
Twaalf jaar geleden bracht een
deskundige ons in herinnering
dat de rente-vrijstelling voor
belastingen van oorsprong een
service was om de mensen en
bedrijven, die geld wilden le
nen om iets te bereiken, tot
sterkere belastingbetalers te
maken. Dus een spiering werd
uitgegooid om een kabeljauw
te vangen. Sparen was in de
ogen van de fiscus een te lang
zaam proces om sterkere be
lastingbetalers te kweken. Le
nen ging vlugger. Vandaar die
rente-aftrek-service.
Twaalf jaar geleden was
rente nog gewoon rente, dus
een redelijke vergoeding aan
iemand die zijn eigen con
sumptie bereid was enige tijd
uit te stellen om dat geld tijde
lijk aan een ander beschikbaar
té stellen. Maar gaandeweg
nam de geldinflatie toe, de
muntontwaarding maakte het
nodig om bovenop de rente ook
elk jaar een stukje geldont
waarding te vergoeden. Dat
onderscheid tussen echte rente
en inflatievergoeding zou men
zakelijk in elk geval moeten
maken, alvorens politici de
voor- en nadelen van rente
aftrek opnieuw gaan afwegen.
Een van de voordelen ervan
is dat de geldontwaarding die
binnen de bouwnijverheid hier
en daar flink hoger is dan
daarbuiten, voor een deel uit
de schatkist wordt gecom
penseerd. Dit lijkt redelijk in
de ogen van de consument van
bouwprodukten - ongeacht
hoe groot zij zijn en hoe duur
de woningen zijn - zolang de
centrale overheid niet zeer
stelselmatig zoekt naar
bouwtechnieken met een be
duidend lagere eigen geldont
waarding. Dus hoe moderner
de bouwtechniek, hoe lager de
rente-aftrek, maar hoe lager
het te lenen bedrag.
Een der nadelen van rente
aftrek is dat deze tot heden nog
mag worden toegepast voor re
creatieve doeleinden buiten en
binnen de bouw, waarvan men
in de meeste gevallen mag
aannemen dat deze niet bij
dragen tot het kweken van
sterkere belastingbetalers.
Hier wordt dan nog steeds een
spiering uitgegooid, maar geen
kabeljauw gevangen.
BREDAIR. A.E.Q. VAN HE-
ZIK
Naar aanleiding van diverse
ingezonden stukjes over de
jacht, voor of tegen, zou ik
graag het volgende hierover
willen schrijven. Mag ik voor
op stellen dat ik noch vlees
noch vis eet. Dit uit principe,
het beest hoeft voor mij niet
voor consumptie gedood te
worden. Met enige verwonde
ring heb ik het ingezonden
stuk gelezen van de heer De
Wit uit Made. Wat mij het
meest verwonderd is dat hij de
jacht als sport beschouwt. Ik
wil nader omschrijven waarom
de jacht in de verste verten
Ondanks Bestek '81 en de
daarin vervatte ombuigingen
op het terrein van de gezond
heidszorg blijft deze sector de
komende jaren flink groeien.
Alleen al hier komen er de vol
gende vijf jaren ongeveer
45.000 arbeidsplaatsen bij.
De totale uitgaven van 26
miljard gulden nü stijgen vol
gens de prognoses tot 31 mil
jard gulden in 1981. Zonder de
maatregelen uit Bestek '81 zou
deze enorme stijging van de
kosten in 1981 nog 2 miljard
meer bedragen.
Verwacht moet worden dat
de opwaartse druk op de kos
ten van de gezondheidszorg
alleen maar verder zal toene
men. Nieuwe vindingen op het
gebied van de medische weten
schap en techniek zullen om
toepassing vragen.
De toenemende vergrijzing
van de bevolking zal leiden tot
een sterkere vraag naar zorg
verlening. En op een aantal
terreinen, - zoals b.v. de ver
pleegkunde, de psychiatrie en
de tandheelkunde - zijn eigen
lijk nu al extra middelen nodig
om de kwaliteit te verbeteren.
Zeker in een tijd van terug
lopende economische groei
plaatsen deze ontwikkelingen
de overheid voor de grootst
mogelijke problemen. Twee
vragen staan centraal: waar
liggen de grenzen van de groei
in de gezondheidszorg en hoe
blijft de gezondheidszorg voor
ons allen betaalbaar?.
Voor wat betreft de eerste
vraag is er gelukkig een enor
me kentering in het overheids
beleid aan de gang. En ook in
de wereld van de gezondheids
zorg zelf is er vollop discussie
over de vraag welke soort ge
zondheidszorg we nu eigenlijk
willen. Is dat een humane ge
zondheidszorg waarin de eigen
verantwoordelijkheid en de
zelfhulp voorop staan of is dat
een zorgverlening waarin de
medische technologie over
heerst?
Terecht constateerde dr. van
Loon enige maanden geleden
in „Medisch Contact" dat ie
dereen er door de verzorgings
staat teveel aan gewend is ge
raakt om vragen rondom de
gezondheid en welzijn per de
finitie direct over te hevelen
aan professionele apparaten,
die voor nagenoeg elk
probleem in het leven zijn ge
roepen. In die situatie, die met
name de afgelopen 25 jaar zo is
gegroeid is de persoonlijke
verantwoordelijkheid voor de
eigen gezondheid sterk naar de
achtergrond verschoven en
wordt de patiënt vaak letter
lijk en figuurlijk als lijdend
voorwerp in fiet hulpverle
ningscircuit opgenomen. Tus
sen regering en parlement
blijkt er thans gelukkig over
eenstemming te bestaan dat
hierin nogal wat moet veran
deren.
De positie van de patiënt zal
versterkt moeten worden. Hij
zal beter dan tot nog toe in
staat moeten worden gesteld
om een eigen verantwoorde
lijkheid voor zijn gezondheid
te dragen, om ziekten zelf te
voorkomen en om hulp zo dicht
mogelijk bij huis te verkrijgen.
Pas als dat geen oplossing
biedt zou een beroep mogen
worden gedaan op meer gespe
cialiseerde hulp. Concreet ge
steld betekent dit dat binnen
het beleid meer nadruk zal
worden gelegd op zelfzorg,
preventie van ziektes en ver
sterking van de zogenaamde
eerstelijnsgezondheidszorg
(huisarts, kruiswerk, wijkver
pleging enz.), waardoor onno
dig en nodeloos lang beroep op
de zeer gespecialiseerde zorg
verlening (ziekenhuis en spe
cialist b.v.) zoveel mogelijk
woidt voorkomen.
Voor wat betreft de betaal
baarheid van de zorg zal de
overheid over meer mogelijk
heden moeten beschikken om
zowel de omvang van de voor
zieningen als de hoogte van de
tarieven in de hand te houden.
Wetsontwerpen die dat regelen
zijn thans bij het parlement in
behandeling. Doch deze zullen
pas op de wat langere termijn
effect kunnen sorteren.
Voor de korte termijn zijn
noodoplossingen onvermijde
lijk. Staatssecretaris mevr.
Veder - Smit heeft hier de moed
getoond om met voorstellen te
komen.
De grootste hap van haar
bezuinigingsvoorstellen be
treft de gezondheidszorg zelf,
waar zonder de kwaliteit te
schaden heus wel wat zuiniger
kan worden gewerkt. Daar
naast wordt - hoewel de PvdA
volstrekt ten onrechte het te
genovergestelde beweertste
vig ingegrepen in relatief hoge
salarissen binnen de gezond
heidszorg. En tenslotte worden
om het plaatje rond te krijgen
heel beperkt wat meer eigen
bijdragen aan de patiënt ge
vraagd. Veel misbaar en onge
noegen is daarover helaas ont
staan. Treffend juist was naar
mijn mening echter het com
mentaar in een ochtendblad:
„Iedereen zal er het zijne uit
kunnen halen om zich tegen af
te zettkn, om zich gepakt te
voelen, van hoogbetaald tot
onder aan de schaal. Maar wie
niet kijkt met de oogkleppen
van één groep op, zal moeten
erkennen dat er een redelijk
totaalbeeld van kostenbeper-
king in steekt naast een ont
wikkeling in de goede rich
ting."
Staatssecretaris mevr. Veder
- Smit, die vanuit het parle
ment nogal eens met onheuse
vuren wordt bestookt, staat
voor de weinig populaire taak
om de grenzen aan de groei in
de gezondheidszorg aan te ge
ven. Niet populair, maar wel
noodzakelijk en gewenst.
Moed kan haar in ieder geval
niet worden ontzegd.
(ADVERTENTIE!
Veel mensen hebben voor of tij
dens school- en rijexamen wat ze
noemen „de zenuwen". Zij kun
nen zich minder goed concentre
ren en maken daardoor vaak on
nodig fouten. Gelukkig is er voor
hen Valdispert, dat ook zonder be
zwaar door kinderen gebruikt kan
worden. Valdispert is een zuiver
natuurprodukt uit de valeriaan
wortel. Valdispert brengt u weer
tot rust maar maakt niet loom of
slaperig. Valdispert dragees zijn
gemakkelijk in te nemen. Vraag
nadrukkelijk Valdispert.
Uitsluitend bij apotheker en
drogist. Lees vooraf de gebruiks
voorschriften.
geen sport kan zijn, maar een
agressieve en sadistische be
zigheid is.
Als men sport bedrijft gaat
het om individuele prestaties
zoals b.v. atletiek of met an
deren onder dezelfde omstan
digheden zoals b.v. wielren
nen, voetballen, boksen enz.
De heer De Wit moet mij eens
vertellen wat de prestatie is om
met een geweer een argeloos
konijn of ree uit het veld te
knallen: Een laffe daad en
niets anders.
Sport is, het konijn of een
ander dier achterna gaan zon
der geweer of knuppel en pro
beren met de blote handen het
dier te pakken, om het daarna
weer de vrijheid te geven, want
het dier heeft immers niets
misdaan.
Dan zeg ik: zo bedrijft men
sport. Vissen en jagen onder de
huidige omstandigheden zoals
nu vind ik geen sport.
BREDA F.C.G. VAN DUN
(Van onze redactie binnen
land)
DEN HAAG - Volgens het
jaarverslag van de Federatie
van de Nederlandse Wolin
dustrie (Fenewol) is de pro
duktie vorig jaar weer scherp
gedaald met zo'n 25 procent.
Gezien het slinkende aantal
I leden van de federatie is be-
sloten aansluiting te zoeken bij
het centraal bureau katoen-,
rayon- en linnenindustrie.
(Van onze redactie buitenland)
TEL AVIV - De Israëlische dagbladen „Ha'aretz" en „Jerusa
lem Post" hebben gisteren een officiële versie gepubliceerd van
de uitlatingen van de burgemeester van Nabloes, Bassan Sjaka.
Sjaka is op grond van deze uitlatingen gearresteerd, wat tot
ernstige onrust op de westelijke Jordaanoever heeft geleid.
De twee Israëlische dagbla
den meldden gisteren dat ep
verscheidene versies van het
betrokken gesprek hebben ge
circuleerd. De verhalen die de
twee dagbladen hebben ge
publiceerd zijn vastgelegd
door een getuige, kolonel Tsa-
dok Karim.
Op 6 november had Sjaka,
kennelijk in een redelijk ont
spannen sfeer, een gesprek met
generaal Dany Matt, die het
Israëlische beleid in het be
zette deel van Jordanië coördi
neert. Het gesprek ging aan
vankelijk over de gezondheid
van de nu gewraakte burge
meester, de economische toe
stand en over de behandeling
van Arabieren in de Israëlische
gevangenissen.
Vervolgens vroeg generaal
Matt de burgemeester van
Nabloes naar zijn „persoonlij
ke mening" over de aanslag die
een Palestijnse commando in
maart 1978 pleegde op een
autobus op de weg Tel Aviv-
Haifa. Daarbij vielen 34 doden
en 72 gewonden.
Sjaka: „Deze mensen heb
ben hun actie uitgevoerd we
gens de bezetting. Zij willen
hun onafhankelijkheid. Zelfs
het internationale recht
rechtvaardigt dat en erkent
hen als krijgsgevangenen".
Matt: „Een van hen gooide
een kind in de vlammenzee
(van de brandende autobus).
Rechtvaardigt u dat?".
Sjaka: „Nee, ik rechtvaardig
niet het werpen van een kind in
het vuur. Dat is overdreven,
maar ik was er niet bij. Ik weet
niet of dat gebeurd is".
Matt: „Maar zij (de daders)
hebben zich erop beroemd te
genover de rechtbank".
Sjaka: „Ik heb horen zeggen
dat zij uit plichtsgevoel heb
ben gehandeld, dat zij broe
ders uit de gevangenis wilden
bevrijden. Dergelijke opera
ties gebeuren als reactie op an
dere acties, met betrekking tot
Israël als staat, als reactie op
barbaarse daden, bijvoorbeeld
de bombardementen op Zuid-
Libanon. Zolang de bezetting
en het moorden voortduren,
kunt u veel van dergelijke
operaties verwachten",
Matt: „Rechtvaardigt u
persoonlijk dit soort opera
ties?"
Sjaka: „Ik ben van oordeel
dat dit soort operaties kans
hebben op resultaten, gezien
de situatie waarin wij ons be
vinden. Er zijn situaties
waarin de staat Israël inbreuk
maakt op de rechten van het
Palestijnse volk. Zijn politiek
is er een van kracht en het is
onvermijdelijk dat dit tot der
gelijke reacties leidt. Deze
koers van Israël kan leiden tot
een nieuwe oorlog met de Ara
bische staten. Intussen kunnen
personen individueel reageren.
Dat is de realiteit waarin wij
leven".
Dit gesprek, dat generaal
Matt tenslotte beschouwde als
een „teken van democratie",
werd later door de Israëlische
onderminister van defensie,
Mordechai Zippori, omschre
ven als „de druppel die de em
mer deed overlopen". Sjaka
werd nadat berichten over het
gesprek in de pers waren ver
schenen gearresteerd.
