ren Ferdinand Slock bouwt Sas anno 1750 na HOGE BOETEN I00R ILLEGAAL WAPENBEZIT TS Troubadoursmuziek in Hulst ANDSE A. DE LEEllV GENERAAL KAMPIOEN P.V. BLAIWE DOFFER TE HANSVVEERT een A' Weekenddienst ONTDEK DE VERSCHILLEN I Ferdinand Slock bij zijn maquette. van minimaal 21 sn typt, ook in del waring is dan ook ihoolopleiding is sse-opleiding tot werkkring, goed aire arbeidsvoor de» i/e/7genoemde| om. Jeüwe school joofdplaat A 5; j I aE STEM VAN ZATERDAG 6 OKTOBER 1979 T 10 >incie Noord-Brabant. I personeelszaken, de /isie van komponenten revisiebeurten voor de pzichters en wordt voor jestaan door het bedrijfs skontrole en de budget- it te motiveren en met ktor. bereid zijn hier naar te jesteld. Het maximum te de selektieprocedure. >t Hoofd 'van de afdeling 2.40.81. ir ze sektor. de kandidaten inimaal 25-30 jaar dat een voltooide middel- 3, aangevuld met tiediploma's. is zeer gewenst. ig hebben voor ktie, kunnen hun aan de Personeels- laar Wegener, /an Doorn. >te Bickersstraat 74, Pe Sassenaar Ferdinand I slock (69) is al maanden met geduld bezig aan een impo sante maquette van het oude Sas van Gent van rond 1750. Maar eer hij aan de praktische kant»van dit gigantische kar- wei begon, zijn er heel wat maanden verstreken die be steed werden aan onderzoek en het napluizen van oude teke- ningen. Dit napluizen van ge- j gevens doet Fer Slock samen met zijn broer Rob Slock, die zoals bekend „kenner van Sas" bij uitstek is. Vooral de keuze welke tekening het best geno- 1 men kon worden, is al een ver- f haal apart. Maar met het ad- vies van de Menno van Coe- hoomstichting is de keus uit- eindelijk gevallen op een teke ning van Hattinga uit 1750. Hoe is Fer Slock op het idee I gekomen? Fer Slock: „In Ber gen op Zoom zag ik een ma quette staan en ik dacht zo bij m'n eigen dat ga ik van Sas ook maken". Na een gesprekje met zijn broer Rob was de zaak al vlug rond. Het enthousiasme van de heemkundige kring uit Sas van Gent volgde automa- tisch. Na diverse bezoekjes aan Bergen op Zoom is Fer begon nen de oude vesting uit hout te maken op een ondergrond die 1 300 bij 240 centimeter groot is. Deze afmetingen noopten Fer al vlug tot het uitzien naar een andere ruimte. Deze vond hij bij zijn zuster in Axel, die di rect als oud-inwoonster van Sas gastrvij onderdak bood aan dit miniatuur Oud-Sas. De stervormige vesting van die tijd, volgens de overleve ringen een der sterkste van ge heel Europa, is alleen al een kunstwerk op zich. De diverse bastions, ravelijnen en andere verdedigingswerken zijn na tuurgetrouw nagebootst, alles precies op schaal 1:400. Alles kon er net op, alleen de gal die aan de dijk van Philippine stond, viel er net af. Maar Fer piekert er toch over de ma quette wat te vergroten, zodat ook dit middeleeuws gruwel- tuig op de maquette te zien zal zijn. Alle huisjes en dat waren er zo'n 140, maakt hij uit hout, evenals de molens, kerken en de ontelbare barakken, waarin veel soldaten die toen in Sas gelegerd waren, huisvesting vonden. De blikvangers zijn het kas teel van Rapenburg, de pro testantse kerk en het gebouw van de „generaal", Menno van Coehoorn, de zogenaamde ge neraliteit. Gegevens en platte gronden druppelen nog iedere dag binnen, want Fer wil alles zeer secuur nabootsen. Als alle huisjes, kerken, de vele bak kerijen, brouwerijen en cafés een plaatsje hebben gekregen, volgen nog de bomen en zal al les geschilderd worden, want ook dit wil Fer Slock natuur getrouw doen. Al met al waagt hij zich voorlopig niet aan een voorspelling wanneer de ma quette gereed zal zijn. De in Westdorpe woonachti ge Fer Slock, hij noemt zich nog altijd Sassenaar, weet ei genlijk nog niet goed wat hij met dat brokje mini-historie gaat doen. Fer: „In ieder geval is het voor de gemeenschap. Het moet op een plaats komen, waar iedereen het kan bekij ken". Als de gehele maquette gered is, zal deze zeker een ereplaats in Sas van Gent ver dienen. Amateur-kunstschilder Fer Slock, is in Sas van Gent en ver daarbuiten zeer bekend om zijn schilderkunst. Die „ziek te", zoals hijzelf zegt, deed hij al op 15-jarige leeftijd op, toen hij als opgroeiende jongen in Afsnee bij Gent in België de vele kunstschilders bezig zag de mooie Leiestreek op het doek te vereeuwigen. Het ge volg was dat hij op 18-jarige leeftijd naar de schildersaca demie in Gent ging en in 1934 het eerste diploma op zak had. Al vlug volgden er meer diplo ma's, die hij behaalde in St. Niklaas in België, waar hij tot op de dag van vandaag nog ie dere week op de vrijdagavond, zaterdag en zondagmorgen lessen gaat volgen. „Om te le ren", vertelt hij lachend. De landschappen hebben nog steeds zijn voorkeur. Maar nu hij in St. Niklaas portretten leert schilderen en tekenen, begint hij ook da ar liefhebberij in te krijgen. Wat vooral opvalt in zijn schildersatelier, dat al bijna te klein is door de vele tientallen schilderijen die daar liggen opgestapeld, is dat veel werken hetzelfde onderwerp hebben. Fer: „Dat is geen toe val. Je mag tien keer hetzelfde onderwerp nemen, toch zal het altijd verschillend zijn, onder andere door de weersomstan digheden". Ook de Sasse carnaval heeft van Slocks artistieke capaci teiten kunnen profiteren. On telbare carnavalswagens zijn gemaakt aan de hand van te keningen van hem, vooral in de beginperiode. Toen schroomde hij zelf ook niet de kwast ter hand te nemen en mee te wer ken aan de totstandkoming van prinsen wagen en dergelij ke. „Dat was een plezierige tijd", mijmert hij. „Toch kom je tot rare dingen", zegt hij plots, en duikt in zijn kast een schets op van de St. Jan in Den Bosch en laat zien, dat hij voor de kunstgeschiedenis ook niet uit de weg gaat. Uren heeft hij in de St. Jan rondgedoold, ge wapend met het schetsboek in de hand, en tekeningen ge maakt van de vroegere St. Jan. En zo kwam hij weer terecht bij de „bouwmeesters" van die tijd. De Keldermans, waarvan hij en passant ook nog een stamboom aan het opzetten is, die terugloopt tot 1454. Zo komt hij in het gesprek weer terug op Sas; „Jammer dat er in Sas zoveel is verdwenen. Hoe mooi is Sas van Gent niet geweest, maar er is praktisch niets meer van over". Waar schijnlijk is het maken van de ze maquette zijn belangrijke reden geweest om Sas toch weer iets terug te geven van vroeger. E. VERMAST Voor redactionele aangele genheden kunt u zich dit weekeinde wenden tot onze verslaggever G. vanBerkel, tel. 01102-2320. Elk bouwwerk, zoals hier de molen, wordt zo natuurge trouw op schaal 1:400 nagemaakt. aaqapuoS uba paoq 'uibei Sppoqaijp 'uapptui map 'uoojoranu uba jboa 'uaroj asqids 'sqqaar ]EEd 'fapuoS uba Saoq 'sajuq jBBd 'S3juq 5goA\ 'raqapuog uba qao^ Lezers schrijven luhrt aan^e^4ing van per- PWikaties over de raadsver- ffnn§ van donderdag 26 f mber spreekt de ouder- feniging van de r.-k. school (Hoofdplaat zijn diepe te- I? Hing uit over enige uit- X 8en gedaan door de heer J. paaes betreffende de fwbouw van de school te jwdplaat. I^ds vijf jaar beijveren het v Schoolbestuur in de P«nte Oostburg, de ouder ling van de Hoofd- ,e 'ager school en het on- i 'l^end Pers°neel zich voor I ,wbouw. Diverse Instanties e' ministerie toe zijn na breed onderzoek en rijp beraad tot de conclusie gekomen dat Hoofdplaat hard aan een nieuw gebouw toe is. Nu toch minitesriële goedkeuring is verleend, ondanks verscherpte normen dienaangaande in het kader van Bestek '81, kan, me nen wij, gesteld worden dat de noodzakelijkheid van een nieuw gebouw buiten kijf is. Voor ogen staat ons een nieuwbouw in een rustige buurt (tevens nieuw bestem mingsplan), vastgebouwd aan de huidige kleuterschool. Zeer gunstig dus voor de integratie kleuter- en lager onderwijs. Daartegenover staat een oud gebouw (1921), dat geenszins voldoet aan de minimale eisen die heden aan het onderwijs gesteld dienen te worden, gele gen aan een steeds drukker wordende weg. Hoeft dit nog verder betoog? Toch meent ons plaatselijk raadslid de heer Thomaes te kunnen zeggen dat „men" in Hoofdplaat niet voor een nieuwe school is. Wie zijn die „men"? Heeft de heer Tho maes een onderzoek ingesteld? Bij ons is hij niet geweest. Zijn het de ouders van de school gaande kinderen? De ouders van de kleuters of peuters? De oudervereniging meent het tegendeel te kunnen be weren. Veel mensen in Hoofd plaat staan wèl achter die nieuwbouw. De oudervereni ging vindt het een laakbare zaak dat een plaatselijk raads lid op deze wijze de stem van Hoofdplaat meent te mogen en te kunnen vertolken. Ze kan zich moeilijk voorstellen dat „vele" mensen in Hoofdplaat „blij" zullen zijn met de wijze waarop deze „schoolzaak" die ook een zaak is van algemeen dorpsbelang en leefbaarheid, behartigd is geworden binnen de gemeenteraad. Afsluitend spreken we de hoop uit dat „de school" en Hoofdplaat kunnen „rekenen" op een verder voorspoedige afhandeling van deze zaak in de gemeenteraad. Oudervereniging r.-k. school Hoofdplaat. I Lezers schrijven (Van een onzer verslaggevers) HULST - De Oost- Zeeuwsch-Vlaamse werk groep van Uit in Zeeland heeft voor dit seizoen een gevarieerd koffieconcertprogramma op touw gezet. Op verschillende plaatsen worden de zondagse koffie-uurtjes met muzikale klanken opgeluisterd. Zo vond afgelopen zondag in de Nederlands Hervormde Kerk te Kloosterzande een optreden plaats van Marianne Kweksilber (zang) en Reinbert de Leeuw (piano), dat veel be langstelling trok. Komende zondag gooit de werkgroep het in Hulst over een heel andere boeg. Dan treedt vanaf 11.30 uur een ensemble op in Den Dullaert, dat zich bezighoudt met Middeleeuwse trouba- dourmuziek. Het ensemble Pandora brengt Middeleeuwse troubadoursmuziek in Hulst. heet Pandora en heeft voor Den Dullaert een programma samengesteld met werk van de componisten Susato, Caprio- lus, Byrd, Dowland en enkele andere toonkunstenaars uit vroeger eeuwen. Pandora be dient zich van een uitgebreid aantal Middeleeuwse mu ziekinstrumenten (Van onze correspondente) MIDDELBURG - Het zon der vergunning in bezit hebben van vuurwapens of onderdelen daarvan is zonder meer straf baar. En zelfs wanneer de be zitter zijn wapen als onbruik baar of antiek beschouwt moet hij rekenen op een forse boete, wanneer dit bijvoorbeeld bij een huiszoeking boven water komt. Dit bleek weer eens tijdens de zitting van de politierechter in Middelburg, waar zestien vuurwapenbe- zitters boeten tegen zich hoor den eisen variërend van 500 tot 1000 gulden. Waarom hebben mensen vuurwapens in hun bezit? Ter zitting kwamen drie motieven telkens terug. Ver zamelwoede, gevoel van on veiligheid en behoefte om zo nu en dan eens een konijntje te verschalken. T.S. uit Goes was een typische verzamelaar. Op de markt in Rotterdam had hij een militair, niet automatisch vuurwapen gekocht van 1892. De verkoper had S. verzekerd dat het ding onbruikbaar ge maakt was en S. had het als pronkstuk in zijn huiskamer tegen de muur gehangen, zichtbaar voor de politiea genten die op een kwade dag huiszoeking kwamen doen. Het geweer werd in beslag genomen en toen bleek dat er met een eenvoudige verande ring van de loop het stuk weer schietklaar zou kunnen wor den gemaakt met munitie die nu overal verkrijgbaar is. Vol ledig uit het veld geslagen hoorde S. een boete tegen zich eisen van 50Q. gulden terwijl het in beslag genomen antieke wapen verbeurd werd ver klaard. Een verzoek om het stuk alsnog onbruikbaar te maken n de zin der wet had geen effect. S. was zijn ver jaarscadeau kwijt. „Want", zo meende politierechter mevr. Jantzen-van Oosten, „we wil len het aanleggen van een wa penverzameling op geen en kele wijze stimuleren. S. werd conform de eis veroordeeld. Ook L. de S. uit Graauw (Zeeuwsch-Vlaanderen) had zijn vuurwapen aangeschaft omdat hij het ding als curiosi teit graag in zijn bezit had. Voor alle zekerheid had hij de loop met lood laten volgieten. Toch werd het wapen in juri dische zin beschouwd als voor bedreiging of afpersing ge schikt en dat betekende ook voor S. een boete van 500 gul den. Het feit dat het hier om een Belg ging die verklaarde niet op de hoogte te zijn van de strengere Nederlandse regels op dit gebied, maakte geen in druk. Overigens hoorde de S. ook een boete van 100 gulden tegen zich eisen voor het in be zit hebben van 75 gram has jiesj, hetgeen beduidend boven de toelaatbare 30 gram ging. Ter verdediging voerde hij nog aan dat hij de portie met zijn vrouw wilde delen, maar offi cier van justitie mr. Besier vond dit geen steekhoudend argument. De politierechter voelde zich hiervoor gevoeliger en veroordeelde S. tenslotte tot 400 gulden voor verboden wa penbezit en 75 guldén voor het in bezit hebben van te veel hasj. Mensen in de polder voelen zich over het algemeen minder veilig dan degenen die wat dichter bij de stad wonen. Heel duidelijk was dit het geval bij een aantal vuurwapenbezit- ters uit Zeeuwsch-Vlaanderen en Tholen. Zeven mannen uit Tholen stonden in dit verband gistermorgen terecht. Zij wa ren „gepakt" omdat een han delaar bij zijn arrestatie had doorgeslagen. „Ik voel me zo afgelegen in de polder, niet veilig", zo formuleerde een van hen de reden van de overtre ding van de vuurwapenwet. Twee jongeren hadden zich „zomaar" een wapen aange schaft. De anderen meenden op deze manier af te komen van de konijnen in de zorgvuldig opgebouwde tuintjes. Maar dat zijn allemaal nog geen re denen om het bezit van een vuurwapen te rechtvaardigen, zo oordeelde de politierechter die de zeven mannen boeten oplegde van 750 tot 1000 gul den. De 54-jarige J.B. uit Yerseke was wel op een heel bijzondere manier in het bezit van een vuurwapen gekomen. Een vo rige werknemer had het wapen namelijk gewoon in een van de loodsen achtergelaten. Vol gens B. betrof het hier niet meer dan een bonk oud roest. Moeder B. dacht daar echter heel anders over, toen zoon E. zich bij het soldaatje spelen fanatiek van het wapen be diende. Zoon E. bekende te genover de politie dat hij in derdaad met het geweer had geschoten. Hij had ook munitie gevonden die de officier van justitie mr. Besier deed uitroe pen: „Maar wie laat nu toch zijn zoons soldaatje spelen met scherpe munitie". B. werd ver oordeeld tot 500 gulden boete. De twee bejaarde vrienden L. v.d. H. en J.V. uit Haamstede zorgden tenslotte voor een lachsalvo van de publieke tri bune toen zij bij het horen van het vonnis van respectievelijk 500 en 1000 gulden boete, el kaar aankeken en opmerkten „Nu begrijpen we van de hele rechtspraak toch werkelijk helemaal niets meer". V. had namelijk last van wilde konij nen en v.d. H. had ergens nog een ggweer liggen, dat hij tien jaar geleden van een Duitser had gekocht. V. was op konij nenjacht geweest en v.d. H. was blij dat zijn geweer nog er gens voor had gediend. Maar ook dat vond de politierechter geen reden om naar een vuur wapen te grijpen. (Van onze duivensport medewerker) ZAAMSLAG Het generaal kampioenschap bij de post duivenvereniging De Blauwe Doffer te Hansweert heeft dit seizoen een spannend verloop gekend. Pas op de laatste vluchtdag werd het in het voordeel van A. de Leeuw be slist, met een minimaal ver schil in punten op zijn grootste concurrent H. Vermeulen, de overwinnaar van Nationaal Dax. De Leeuw dit jaar zonder uitschieters, maar wel regel matig op vrijwel alle wedvluchten zijn prijzen ge speeld, na twee jaar weer de hoogste titel bij. De Blauwe Doffer, wint ook het vitesse- hokkampioenschap oude en jonge duiven en het midfond- duifkampioenschap. H. Ver meulen verliest op de laatste wedvlucht zijn generale titel, maar hi] heeft in 1979 wel en kele enorme resultaten be haald. Derde in het generale kampioenschap zijn geworden De Keijzer en zoon, die daarbij vitesse duifkampioen bij de jonge duiven zowel in eigen vereniging als in de Concours- bond Zuid-Beveland, werden. Ter afsluiting van het sei zoen houdt de vereniging 21 en 22 december haar grote stan dententoonstelling in zaal Zeelandia. UITSLAGEN: Vitesse hokkampioenschap oude duiven: 1. A. de Leeuw, 2. H. Vermeulen, 3. De Leeuw en zoon. Duifkampioenschap: 1. H. Vermeulen, 2. De Leeuw en zoon, 3. A. de Leeuw. Midfond oude duiven hokkampioen schap: 1. H. Vermeulen, 2. A. de Leeuw, 3. A. Dommanchet. Duifkampioenschap: A. de Leeuw. Fond hokkampioen schap oude duiven 1. H. Ver meulen, 2. A. de Leeuw, 3. C. Zuidweg. Duifkampioenschap I. en 2. H. Vermeulen. Vitesse jonge duiven hokkamioen- schap: 1. A. de Leeuw, 2. De Keijzer en zoon., 3. H. Ver meulen. Duifkampioenschap: 1. De Keijzer en zoon. Fond jonge duiven hokkampioen schap: 1. A. Dommanchet. Koppelrace oude duiven: 1. A. Dommanchet, jonge duiven 1. C. Zuidweg. Algemeen win naar de Keijzer en zoon. Navluchtkampioenschap oude duiven: 1. L. van Ertvelde, 2. Vermeulen, 3M De Keijzer en zoon. Navluchtkampioen schap jonge duiven: 1. E. Mol- let, 2. H. Vermeulen, 3. L. van Ertvelde.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1979 | | pagina 21