ren
Ferdinand Slock bouwt
Sas anno 1750 na
HOGE BOETEN
I00R ILLEGAAL
WAPENBEZIT
TS
Troubadoursmuziek in Hulst
ANDSE
A. DE LEEllV GENERAAL KAMPIOEN
P.V. BLAIWE DOFFER TE HANSVVEERT
een
A'
Weekenddienst
ONTDEK DE VERSCHILLEN
I Ferdinand Slock bij zijn maquette.
van minimaal 21
sn typt, ook in del
waring is dan ook
ihoolopleiding is
sse-opleiding tot
werkkring, goed
aire arbeidsvoor
de» i/e/7genoemde|
om.
Jeüwe school
joofdplaat
A 5; j I aE STEM VAN ZATERDAG 6 OKTOBER 1979
T 10
>incie Noord-Brabant.
I personeelszaken, de
/isie van komponenten
revisiebeurten voor de
pzichters en wordt voor
jestaan door het bedrijfs
skontrole en de budget-
it te motiveren en met
ktor.
bereid zijn hier naar te
jesteld. Het maximum te
de selektieprocedure.
>t Hoofd 'van de afdeling
2.40.81.
ir
ze sektor.
de kandidaten
inimaal 25-30 jaar dat
een voltooide middel-
3, aangevuld met
tiediploma's.
is zeer gewenst.
ig hebben voor
ktie, kunnen hun
aan de Personeels-
laar Wegener,
/an Doorn.
>te Bickersstraat 74,
Pe Sassenaar Ferdinand
I slock (69) is al maanden met
geduld bezig aan een impo
sante maquette van het oude
Sas van Gent van rond 1750.
Maar eer hij aan de praktische
kant»van dit gigantische kar-
wei begon, zijn er heel wat
maanden verstreken die be
steed werden aan onderzoek en
het napluizen van oude teke-
ningen. Dit napluizen van ge-
j gevens doet Fer Slock samen
met zijn broer Rob Slock, die
zoals bekend „kenner van Sas"
bij uitstek is. Vooral de keuze
welke tekening het best geno-
1 men kon worden, is al een ver-
f haal apart. Maar met het ad-
vies van de Menno van Coe-
hoomstichting is de keus uit-
eindelijk gevallen op een teke
ning van Hattinga uit 1750.
Hoe is Fer Slock op het idee
I gekomen? Fer Slock: „In Ber
gen op Zoom zag ik een ma
quette staan en ik dacht zo bij
m'n eigen dat ga ik van Sas ook
maken". Na een gesprekje met
zijn broer Rob was de zaak al
vlug rond. Het enthousiasme
van de heemkundige kring uit
Sas van Gent volgde automa-
tisch.
Na diverse bezoekjes aan
Bergen op Zoom is Fer begon
nen de oude vesting uit hout te
maken op een ondergrond die
1 300 bij 240 centimeter groot is.
Deze afmetingen noopten Fer
al vlug tot het uitzien naar een
andere ruimte. Deze vond hij
bij zijn zuster in Axel, die di
rect als oud-inwoonster van
Sas gastrvij onderdak bood
aan dit miniatuur Oud-Sas.
De stervormige vesting van
die tijd, volgens de overleve
ringen een der sterkste van ge
heel Europa, is alleen al een
kunstwerk op zich. De diverse
bastions, ravelijnen en andere
verdedigingswerken zijn na
tuurgetrouw nagebootst, alles
precies op schaal 1:400. Alles
kon er net op, alleen de gal die
aan de dijk van Philippine
stond, viel er net af. Maar Fer
piekert er toch over de ma
quette wat te vergroten, zodat
ook dit middeleeuws gruwel-
tuig op de maquette te zien zal
zijn. Alle huisjes en dat waren
er zo'n 140, maakt hij uit hout,
evenals de molens, kerken en
de ontelbare barakken, waarin
veel soldaten die toen in Sas
gelegerd waren, huisvesting
vonden.
De blikvangers zijn het kas
teel van Rapenburg, de pro
testantse kerk en het gebouw
van de „generaal", Menno van
Coehoorn, de zogenaamde ge
neraliteit. Gegevens en platte
gronden druppelen nog iedere
dag binnen, want Fer wil alles
zeer secuur nabootsen. Als alle
huisjes, kerken, de vele bak
kerijen, brouwerijen en cafés
een plaatsje hebben gekregen,
volgen nog de bomen en zal al
les geschilderd worden, want
ook dit wil Fer Slock natuur
getrouw doen. Al met al waagt
hij zich voorlopig niet aan een
voorspelling wanneer de ma
quette gereed zal zijn.
De in Westdorpe woonachti
ge Fer Slock, hij noemt zich
nog altijd Sassenaar, weet ei
genlijk nog niet goed wat hij
met dat brokje mini-historie
gaat doen. Fer: „In ieder geval
is het voor de gemeenschap.
Het moet op een plaats komen,
waar iedereen het kan bekij
ken". Als de gehele maquette
gered is, zal deze zeker een
ereplaats in Sas van Gent ver
dienen.
Amateur-kunstschilder Fer
Slock, is in Sas van Gent en ver
daarbuiten zeer bekend om
zijn schilderkunst. Die „ziek
te", zoals hijzelf zegt, deed hij
al op 15-jarige leeftijd op, toen
hij als opgroeiende jongen in
Afsnee bij Gent in België de
vele kunstschilders bezig zag
de mooie Leiestreek op het
doek te vereeuwigen. Het ge
volg was dat hij op 18-jarige
leeftijd naar de schildersaca
demie in Gent ging en in 1934
het eerste diploma op zak had.
Al vlug volgden er meer diplo
ma's, die hij behaalde in St.
Niklaas in België, waar hij tot
op de dag van vandaag nog ie
dere week op de vrijdagavond,
zaterdag en zondagmorgen
lessen gaat volgen. „Om te le
ren", vertelt hij lachend. De
landschappen hebben nog
steeds zijn voorkeur. Maar nu
hij in St. Niklaas portretten
leert schilderen en tekenen,
begint hij ook da ar liefhebberij
in te krijgen. Wat vooral opvalt
in zijn schildersatelier, dat al
bijna te klein is door de vele
tientallen schilderijen die daar
liggen opgestapeld, is dat veel
werken hetzelfde onderwerp
hebben. Fer: „Dat is geen toe
val. Je mag tien keer hetzelfde
onderwerp nemen, toch zal het
altijd verschillend zijn, onder
andere door de weersomstan
digheden".
Ook de Sasse carnaval heeft
van Slocks artistieke capaci
teiten kunnen profiteren. On
telbare carnavalswagens zijn
gemaakt aan de hand van te
keningen van hem, vooral in de
beginperiode. Toen schroomde
hij zelf ook niet de kwast ter
hand te nemen en mee te wer
ken aan de totstandkoming
van prinsen wagen en dergelij
ke. „Dat was een plezierige
tijd", mijmert hij. „Toch kom
je tot rare dingen", zegt hij
plots, en duikt in zijn kast een
schets op van de St. Jan in Den
Bosch en laat zien, dat hij voor
de kunstgeschiedenis ook niet
uit de weg gaat. Uren heeft hij
in de St. Jan rondgedoold, ge
wapend met het schetsboek in
de hand, en tekeningen ge
maakt van de vroegere St. Jan.
En zo kwam hij weer terecht
bij de „bouwmeesters" van die
tijd. De Keldermans, waarvan
hij en passant ook nog een
stamboom aan het opzetten is,
die terugloopt tot 1454. Zo
komt hij in het gesprek weer
terug op Sas; „Jammer dat er
in Sas zoveel is verdwenen.
Hoe mooi is Sas van Gent niet
geweest, maar er is praktisch
niets meer van over". Waar
schijnlijk is het maken van de
ze maquette zijn belangrijke
reden geweest om Sas toch
weer iets terug te geven van
vroeger.
E. VERMAST
Voor redactionele aangele
genheden kunt u zich dit
weekeinde wenden tot onze
verslaggever G. vanBerkel, tel.
01102-2320.
Elk bouwwerk, zoals hier de molen, wordt zo natuurge
trouw op schaal 1:400 nagemaakt.
aaqapuoS uba paoq 'uibei Sppoqaijp 'uapptui
map 'uoojoranu uba jboa 'uaroj asqids 'sqqaar ]EEd 'fapuoS
uba Saoq 'sajuq jBBd 'S3juq 5goA\ 'raqapuog uba qao^
Lezers schrijven
luhrt aan^e^4ing van per-
PWikaties over de raadsver-
ffnn§ van donderdag 26
f mber spreekt de ouder-
feniging van de r.-k. school
(Hoofdplaat zijn diepe te-
I? Hing uit over enige uit-
X 8en gedaan door de heer J.
paaes betreffende de
fwbouw van de school te
jwdplaat.
I^ds vijf jaar beijveren het
v Schoolbestuur in de
P«nte Oostburg, de ouder
ling van de Hoofd-
,e 'ager school en het on-
i 'l^end Pers°neel zich voor
I ,wbouw. Diverse Instanties
e' ministerie toe zijn na
breed onderzoek en rijp beraad
tot de conclusie gekomen dat
Hoofdplaat hard aan een
nieuw gebouw toe is. Nu toch
minitesriële goedkeuring is
verleend, ondanks verscherpte
normen dienaangaande in het
kader van Bestek '81, kan, me
nen wij, gesteld worden dat de
noodzakelijkheid van een
nieuw gebouw buiten kijf is.
Voor ogen staat ons een
nieuwbouw in een rustige
buurt (tevens nieuw bestem
mingsplan), vastgebouwd aan
de huidige kleuterschool. Zeer
gunstig dus voor de integratie
kleuter- en lager onderwijs.
Daartegenover staat een oud
gebouw (1921), dat geenszins
voldoet aan de minimale eisen
die heden aan het onderwijs
gesteld dienen te worden, gele
gen aan een steeds drukker
wordende weg. Hoeft dit nog
verder betoog? Toch meent ons
plaatselijk raadslid de heer
Thomaes te kunnen zeggen dat
„men" in Hoofdplaat niet voor
een nieuwe school is. Wie zijn
die „men"? Heeft de heer Tho
maes een onderzoek ingesteld?
Bij ons is hij niet geweest. Zijn
het de ouders van de school
gaande kinderen? De ouders
van de kleuters of peuters?
De oudervereniging meent
het tegendeel te kunnen be
weren. Veel mensen in Hoofd
plaat staan wèl achter die
nieuwbouw. De oudervereni
ging vindt het een laakbare
zaak dat een plaatselijk raads
lid op deze wijze de stem van
Hoofdplaat meent te mogen en
te kunnen vertolken. Ze kan
zich moeilijk voorstellen dat
„vele" mensen in Hoofdplaat
„blij" zullen zijn met de wijze
waarop deze „schoolzaak" die
ook een zaak is van algemeen
dorpsbelang en leefbaarheid,
behartigd is geworden binnen
de gemeenteraad. Afsluitend
spreken we de hoop uit dat „de
school" en Hoofdplaat kunnen
„rekenen" op een verder
voorspoedige afhandeling van
deze zaak in de gemeenteraad.
Oudervereniging
r.-k. school Hoofdplaat.
I
Lezers schrijven
(Van een onzer verslaggevers)
HULST - De Oost-
Zeeuwsch-Vlaamse werk
groep van Uit in Zeeland heeft
voor dit seizoen een gevarieerd
koffieconcertprogramma op
touw gezet. Op verschillende
plaatsen worden de zondagse
koffie-uurtjes met muzikale
klanken opgeluisterd.
Zo vond afgelopen zondag in
de Nederlands Hervormde
Kerk te Kloosterzande een
optreden plaats van Marianne
Kweksilber (zang) en Reinbert
de Leeuw (piano), dat veel be
langstelling trok. Komende
zondag gooit de werkgroep het
in Hulst over een heel andere
boeg. Dan treedt vanaf 11.30
uur een ensemble op in Den
Dullaert, dat zich bezighoudt
met Middeleeuwse trouba-
dourmuziek. Het ensemble
Pandora brengt Middeleeuwse troubadoursmuziek in Hulst.
heet Pandora en heeft voor
Den Dullaert een programma
samengesteld met werk van de
componisten Susato, Caprio-
lus, Byrd, Dowland en enkele
andere toonkunstenaars uit
vroeger eeuwen. Pandora be
dient zich van een uitgebreid
aantal Middeleeuwse mu
ziekinstrumenten
(Van onze correspondente)
MIDDELBURG - Het zon
der vergunning in bezit hebben
van vuurwapens of onderdelen
daarvan is zonder meer straf
baar. En zelfs wanneer de be
zitter zijn wapen als onbruik
baar of antiek beschouwt moet
hij rekenen op een forse boete,
wanneer dit bijvoorbeeld bij
een huiszoeking boven water
komt.
Dit bleek weer
eens tijdens de zitting van de
politierechter in Middelburg,
waar zestien vuurwapenbe-
zitters boeten tegen zich hoor
den eisen variërend van 500 tot
1000 gulden. Waarom hebben
mensen vuurwapens in hun
bezit? Ter zitting kwamen drie
motieven telkens terug. Ver
zamelwoede, gevoel van on
veiligheid en behoefte om zo
nu en dan eens een konijntje te
verschalken. T.S. uit Goes was
een typische verzamelaar. Op
de markt in Rotterdam had hij
een militair, niet automatisch
vuurwapen gekocht van 1892.
De verkoper had S. verzekerd
dat het ding onbruikbaar ge
maakt was en S. had het als
pronkstuk in zijn huiskamer
tegen de muur gehangen,
zichtbaar voor de politiea
genten die op een kwade dag
huiszoeking kwamen doen.
Het geweer werd in beslag
genomen en toen bleek dat er
met een eenvoudige verande
ring van de loop het stuk weer
schietklaar zou kunnen wor
den gemaakt met munitie die
nu overal verkrijgbaar is. Vol
ledig uit het veld geslagen
hoorde S. een boete tegen zich
eisen van 50Q. gulden terwijl
het in beslag genomen antieke
wapen verbeurd werd ver
klaard. Een verzoek om het
stuk alsnog onbruikbaar te
maken n de zin der wet had
geen effect. S. was zijn ver
jaarscadeau kwijt. „Want", zo
meende politierechter mevr.
Jantzen-van Oosten, „we wil
len het aanleggen van een wa
penverzameling op geen en
kele wijze stimuleren. S. werd
conform de eis veroordeeld.
Ook L. de S. uit Graauw
(Zeeuwsch-Vlaanderen) had
zijn vuurwapen aangeschaft
omdat hij het ding als curiosi
teit graag in zijn bezit had.
Voor alle zekerheid had hij de
loop met lood laten volgieten.
Toch werd het wapen in juri
dische zin beschouwd als voor
bedreiging of afpersing ge
schikt en dat betekende ook
voor S. een boete van 500 gul
den. Het feit dat het hier om
een Belg ging die verklaarde
niet op de hoogte te zijn van de
strengere Nederlandse regels
op dit gebied, maakte geen in
druk. Overigens hoorde de S.
ook een boete van 100 gulden
tegen zich eisen voor het in be
zit hebben van 75 gram has
jiesj, hetgeen beduidend boven
de toelaatbare 30 gram ging.
Ter verdediging voerde hij nog
aan dat hij de portie met zijn
vrouw wilde delen, maar offi
cier van justitie mr. Besier
vond dit geen steekhoudend
argument. De politierechter
voelde zich hiervoor gevoeliger
en veroordeelde S. tenslotte tot
400 gulden voor verboden wa
penbezit en 75 guldén voor het
in bezit hebben van te veel
hasj.
Mensen in de polder voelen
zich over het algemeen minder
veilig dan degenen die wat
dichter bij de stad wonen. Heel
duidelijk was dit het geval bij
een aantal vuurwapenbezit-
ters uit Zeeuwsch-Vlaanderen
en Tholen. Zeven mannen uit
Tholen stonden in dit verband
gistermorgen terecht. Zij wa
ren „gepakt" omdat een han
delaar bij zijn arrestatie had
doorgeslagen. „Ik voel me zo
afgelegen in de polder, niet
veilig", zo formuleerde een van
hen de reden van de overtre
ding van de vuurwapenwet.
Twee jongeren hadden zich
„zomaar" een wapen aange
schaft. De anderen meenden
op deze manier af te komen van
de konijnen in de zorgvuldig
opgebouwde tuintjes. Maar
dat zijn allemaal nog geen re
denen om het bezit van een
vuurwapen te rechtvaardigen,
zo oordeelde de politierechter
die de zeven mannen boeten
oplegde van 750 tot 1000 gul
den.
De 54-jarige J.B. uit Yerseke
was wel op een heel bijzondere
manier in het bezit van een
vuurwapen gekomen. Een vo
rige werknemer had het wapen
namelijk gewoon in een van de
loodsen achtergelaten. Vol
gens B. betrof het hier niet
meer dan een bonk oud roest.
Moeder B. dacht daar echter
heel anders over, toen zoon E.
zich bij het soldaatje spelen
fanatiek van het wapen be
diende. Zoon E. bekende te
genover de politie dat hij in
derdaad met het geweer had
geschoten. Hij had ook munitie
gevonden die de officier van
justitie mr. Besier deed uitroe
pen: „Maar wie laat nu toch
zijn zoons soldaatje spelen met
scherpe munitie". B. werd ver
oordeeld tot 500 gulden boete.
De twee bejaarde vrienden
L. v.d. H. en J.V. uit Haamstede
zorgden tenslotte voor een
lachsalvo van de publieke tri
bune toen zij bij het horen van
het vonnis van respectievelijk
500 en 1000 gulden boete, el
kaar aankeken en opmerkten
„Nu begrijpen we van de hele
rechtspraak toch werkelijk
helemaal niets meer". V. had
namelijk last van wilde konij
nen en v.d. H. had ergens nog
een ggweer liggen, dat hij tien
jaar geleden van een Duitser
had gekocht. V. was op konij
nenjacht geweest en v.d. H.
was blij dat zijn geweer nog er
gens voor had gediend. Maar
ook dat vond de politierechter
geen reden om naar een vuur
wapen te grijpen.
(Van onze duivensport
medewerker)
ZAAMSLAG Het generaal
kampioenschap bij de post
duivenvereniging De Blauwe
Doffer te Hansweert heeft dit
seizoen een spannend verloop
gekend. Pas op de laatste
vluchtdag werd het in het
voordeel van A. de Leeuw be
slist, met een minimaal ver
schil in punten op zijn grootste
concurrent H. Vermeulen, de
overwinnaar van Nationaal
Dax.
De Leeuw dit jaar zonder
uitschieters, maar wel regel
matig op vrijwel alle
wedvluchten zijn prijzen ge
speeld, na twee jaar weer de
hoogste titel bij. De Blauwe
Doffer, wint ook het vitesse-
hokkampioenschap oude en
jonge duiven en het midfond-
duifkampioenschap. H. Ver
meulen verliest op de laatste
wedvlucht zijn generale titel,
maar hi] heeft in 1979 wel en
kele enorme resultaten be
haald. Derde in het generale
kampioenschap zijn geworden
De Keijzer en zoon, die daarbij
vitesse duifkampioen bij de
jonge duiven zowel in eigen
vereniging als in de Concours-
bond Zuid-Beveland, werden.
Ter afsluiting van het sei
zoen houdt de vereniging 21 en
22 december haar grote stan
dententoonstelling in zaal
Zeelandia.
UITSLAGEN:
Vitesse hokkampioenschap
oude duiven: 1. A. de Leeuw, 2.
H. Vermeulen, 3. De Leeuw en
zoon. Duifkampioenschap: 1.
H. Vermeulen, 2. De Leeuw en
zoon, 3. A. de Leeuw. Midfond
oude duiven hokkampioen
schap: 1. H. Vermeulen, 2. A.
de Leeuw, 3. A. Dommanchet.
Duifkampioenschap: A. de
Leeuw. Fond hokkampioen
schap oude duiven 1. H. Ver
meulen, 2. A. de Leeuw, 3. C.
Zuidweg. Duifkampioenschap
I. en 2. H. Vermeulen. Vitesse
jonge duiven hokkamioen-
schap: 1. A. de Leeuw, 2. De
Keijzer en zoon., 3. H. Ver
meulen. Duifkampioenschap:
1. De Keijzer en zoon. Fond
jonge duiven hokkampioen
schap: 1. A. Dommanchet.
Koppelrace oude duiven: 1. A.
Dommanchet, jonge duiven 1.
C. Zuidweg. Algemeen win
naar de Keijzer en zoon.
Navluchtkampioenschap oude
duiven: 1. L. van Ertvelde, 2.
Vermeulen, 3M De Keijzer en
zoon. Navluchtkampioen
schap jonge duiven: 1. E. Mol-
let, 2. H. Vermeulen, 3. L. van
Ertvelde.