Niet naar Moskou
Van wereldkampioen
tot Jehovah's getuige
n
Voor het geld
hoef ik
niet te tennissen
H,
Twijfels
Naamlozen
Dopen
C i, mngeniaSers' die
Computer
Reclame
rk VilUagt
Ihet toneel Romark
grote vermaardheid
lan zijn dierbaarste
lij in staat is zwaar
Ijvaardigheidsproef
lie gave in oktober
uur van een auto, op
(achterzijde van een
van staat de 32-jari-
kld Markham is, te-
luk in Ilford hoe dan
ciddoekt was of niet.
kich, met behulp van
stijf dichtgeknepen
itstukken van tien
ging een fluwelen
J=s centimeter. Aldus
Ide juryleden exact te
ir de indruk moet zijn
In, omdat de oogleden
Ifgrendeingsmateria-
Jde deeg-munt-luikje
leven, onder de blind-
1 toen hij de politiewa-
llotseling zwenkte de
litieauto te vermijden,
in vrouw die de straat
Iers doen dan tegen de
1 aan te rijden", aldus
hat hij met deeg, mun
ten goed kon zien als
ogen.
IRIFTEN
Yjn door de eeuwen
fid en de meest cu-
i terug. In de grote
imatical Epitaphs
terder aangetroffen
1 zameling wel ver-
fft Op de Houdster
Rziland:
I ante
tante
touten en de fout die
1 de Namib-woestijn
te zijn
tb-woestijn.
Moest doen
(pioen.
niet bang,
Ratelslang.
zijn nicht en ver-
Idan goeds te zeggen:
opgericht
reng van 'n nicht,
Ridden of rouwen
onder te hou'en.
beitelen:
loek of 'n scheet
or mij al een weet
JOHN O'MILL
k. jer
m uitgevaardigde Ita-
anse arrestatiebevel. Een
rtigtal Italiaanse bank-
iployees, die hebben mee
werkt aan de kapi-
alvlucht, zijn wel in de
vangenis beland of heb-
n boetes gekregen. Of-
hoon Sofia Loren verle-
37i jaar heeft gezworen
ooit meer een voet op Ita-
aanse bodem te zullen
etten, is zij de laatste tijd
nkele malen in Rome ge-
ignaleerd. Tegen haar
30pt in haar geboorteland
een bevel tot arrestatie.
PIET TUMMERS
Waarde vrienden,
Om met de deur in huis
te vallen - u hoeft nu niet
naar de brievenbus te
lopen, want ik bedoel het
figuurlijk - ik wens u en
de uwen een zeer
aantrekkelijke
zaterdagmorgen. Of vroege
middag als u een beetje
lang tussen de lakens bent
gebleven. Deze week las ik
dat ik volgend jaar tijdens
de Olympische Spelen in
het verre Russische geen
acties mag voeren. U weet
natuurlijk wel dat ik een
aardig stukje kan sporten,
dus ik verwacht niet
anders dan dat het
Nederlands Olympisch
Comité mij een kaartje
voor Moskou zal
aanbieden.
Nu is de moeilijkheid
dat ik uitblink op een wat
ongebruikelijke afstand,
namelijk de anderhalve
meter virspugen. Maar
daar ben ik dan ook
verschrikkelijk goed in,
zodat de Russen vrezen
dat zij een gouden
medaille zeker niet in
eigen beheer achter zullen
houden. Goed, ik heb dus
uitgelegd dat ik voor
Moskou door het NOC in
feite niet te passeren ben.
Maar nu hebben die heren
iets gevonden om mij
alsnog te weren van de
Olympische mat. Ik mag
namelijk niets
ondernemen daar achter
het ijzeren gordijn. Ik
moet braaf meelopen en ik
moet plots alle Russen
verschrikkelijk aardige
mensen vinden. Nu ken ik
toevallig een paar van die
Iwans, dat zijn best leuke
mensen, maar om nu plots
iedereen daar aan mijn
hart te moeten drukken
dat vind ik op z'n zachtst
gezegd vrij overdreven.
Maar de hoge heren van
het NOC zijn van mening
dat het zo moet. Daarom
heb ik besloten om mijn
plaats maar beschikbaar te
stellen. Ik waarschuwde
de hoge heren in Den
Haag nog dat zij dan
zeker voor ons vaderland
een goude plak zullen
mislopen, maar daar
raakten zij niet van onder
de indruk. Zij zeiden
doodleuk: „Beste Cor
Halfspits, geen gedonder.
Als je zonodig in Rusland
wilt verspugen dan moet
je je aan onze regels
houden. En wij willen
daar in Moskou op die
verspuugbaan geen
moeilijkheden. Wij willen
dat onze vaderlandse
sportlieden zich netjes en
braaf gedragen. Keurig
met twee woorden spreken
en dergelijke".
Ik moet zeggen dat ik
wat beduusd was. Kijk, ik
had daar in Rusland me
heus wel correct gedragen,
maar een klein protestje
bijvoorbeeld tegen het
schenden van de
mensenrechten zat er in,
dacht ik zo. Maar de hoge
heren van het NOC hebben
dus anders beslist.
Niemand mag wat zeggen
en aan de hand van chef
d'equipe Brammetje
Leeuwenhoek moeten alle
Nederlandse sportlieden
keurig in de rij door
Moskou wandelen. Net
doen alsof het allemaal
koek en ei is daar.
Oogkleppen voor dus. Een
echte Nederlandse taktiek.
Maar goud zullen de heren
er niet mee verdienen. Dat
zeker niet.
MET GOUDEN
BLIJDSCHAP
VAN
COR HALFSPITS
P.S. Hennie Hollik of
Hennie Holjij.
ERP - Brullend, laag overvliegende straaljagers verstoren de
I nedige rust boven Erp. Nauwelijks is het oorverdovende kabaal
verstomd of een krakerige radio doorbreekt de stilte. Uit een
overjarige geluidsbox galmen de schelle tonen van een grijsge-
J|[aaide vaderlandse carnavalshit „In het bos daar zijn de ja-
ters". Een buurjongen fluit op de dreunende melodie mee. „De
Jagers" worden echter weer snel opgeslokt door een nieuwe la
ding gevechtsvliegtuigen van de nabijgelegen militaire vliegba
sis Volkel.
De man tegenover mij ont
gaat het wereldse gebeuren,
hlet ingetogen stem zonder
spoor van opwinding,
lover de hoeveelheid decibels
I die zijn trommelvliezen teis
teren, leest hij vol overtuiging
I voor uit „De nieuwe wereld-
I vertaling van de Heilige
Schrift". „Geloven is de verze-
I kerde verwachting van dingen
waarop wordt gehoopt, een
duidelijke demonstratie van
werkelijkheden die niet wor-
I den gezien", predikt hij.
Iets meer dan vier jaar gele-
I den stond André Gevers in het
I Belgische Mettet op het aller-
I hoogste podium. Vol trots hul-
I de hij zich in de regenboogtrui.
In zijn geboorteplaats Schijn-
del vielen de supporters in el-
I kaars armen. André Gevers
I had zijn eerste slag geslagen,
I een gouden toekomst als prof-
I wielrenner leek voor hem weg-
gd. Anno 1979, op een zon-
I rage najaarsdag in oktober.
1 Niets roept herinneringen op
laan die voor André Gevers
I triomfantelijke dag in België.
[Tegenover mij zit een keurig
ugneerde jongeman, die
twee en half uur - af en toe
I onderbroken om over het me-
tier te praten - vol vuur over
[Jehova's leer vertelde, daarbij
[aangevuld door zijn echtge-
I note Ingrid.
„Ik zocht iets nieuws, het
[wereldse gaf me geen bevredi-
ging meer. Geestelijk kon ik er
I niet meer tegen", verklaart
Gevers. „Ik ben gelukkiger dan
looit. De wereldtitel was mooi,
J maar dit leven is veel prachti-
Dit is het einde. Ik heb nu
Jeen toekomst voor me liggen.
[Ik ben door mijn overgang
[naar de getuigen van Jehova
een hoop vrienden kwijtge
raakt, maar ik heb er 2 miljoen
(het aantal aanhangers van de
leer van Jehova) bijgekregen'.-
Sinds april van dit jaar is An
dré Gevers aangesloten bij de
Jehova's getuigen. De fiets is in
de garage geparkeerd en wordt
slechts sporadisch gebruiktom
enkele trainingsritjes te hou
den in de omgeving van zijn
woonplaats. Beroepswielren
ner (twee jaar Lejeune en twee
jaar Raleigh, red.) Gevers heeft
het peloton de rug toegekeerd
om zich te wijden aan de leer
van Jehova en deze onder de
aandacht van de medemensen
te brengen.
„Door mijn zwager ben ik in
aanraking gekomen met jeho
va's getuigen. In het begin
moest ik er niets van weten,
ook Ingrid niet. Maar naar
verloop van tijd boeide het
woord van God me steeds
meer. Ik ben me in de bijbel
gaan verdiepen en kwam tot de
conclusie dat Jehova gelijk
heeft. De wereldis verloederd,
decadent en materialistisch.
De moderne, nieuwe dingen
hebben de mensen weggetrok
ken van God. Geld wordt be
langrijker geacht, maar met
bankbiljetten kun je geen lief
de kopen. Maar de Schepper
gaat ingrijpen, de Grote
Schoonmaak (het einde van de
wereld wordt bedoeld) staat
voor de deur. Vraag me niet
wanneer en hoe, dat weet ik
ook niet. Maar er zal dan ein
delijk gerechtigheid geschie
den. Niemand ontkomt dan
aan zijn gerechte straf. Het ko
ninkrijk Gods staat voor de
deur".
De ommezwaai die André
Gevers maakte is hem niet
OoiT mocht André Gevers (26) gerekend worden tot één
van Nederlands talentrijke wielrenners. Vooral toen hij vier
jaar geleden in Mettet de wereldtitel der amateurs op de weg
greep, leek die veronderstelling gerechtvaardigd. Door het
veroveren van de regenboogtrui werd de weg naar een prof
contract voor de jonge Brabander geëffend. De ploegleiders
verdrongen zich op de stoep bij André Gevers in Schijndel.
Uiteindelijk koos Gevers vier jaar geleden voor het Franse
merk Lejeune. De eerste twee seizoenen draaiden uit op een
teleurstelling, evenals de laatste twee jaar bij Peter Post die
niet opzienbarend waren. Enkele maanden geleden werd Ge
vers gevangen door de leer van Jehovah. Hij raakte er dusda
nig van onder de indruk dat hij zich aansloot bij deze gods
dienstige organisatie. Sinds enige tijd tracht de voormalige
wereldkampioen de mensen met de bijbel in de hand het
woord van God onder ogen te brengen. Aanleiding voor onze
verslaggever en fotograaf André Gevers thuis in het Oostbra
bantse Erp op te zoeken.
Het nieuwe leven van de voormalige wereldkampioen bestaat onder meer uit het dagelijks bezoek
van mensen thuis, om hen de leer van Jehovah te verkondigen.
hen opdringerigheid verweten.
^e verkondigden bijvoorbeeld
dat in 1975 de wereld zou ver
gaan. De mensen klagen bij
voorbeeld ook dat hun zon
dagsrust wordt verstoord. En
bovendien - en dit laatste
brengt hen regelmatig in op
spraak bij verpleegkundigen
en artsen - mag een getuige
van Jehova geen bloed van an
deren krijgen, ook al zou hij
sterven. „Wat is nou 50 jaar
langer leven in vergelijking
met het eeuwige, dat je door
nieuw bloed verspeelt Wij
dringen niemand onze mening
op. Wij kunnen de mensen niet
overtuigen, wél proberen op
het juiste spoor te zetten, te
redden uit deze slechte wereld
en hen te confronteren met de
waarheid, de leer van Jehova.
door iedereen in dank afgeno
men. Zijn (katholieke) familie
had het er tamelijk moeilijk
mee en het hem in het begin
dan ook links liggen. „Van huis
uit ben ik katholiek. Ik ben
zelfs nog enkele jaren misdie
naar geweest. De eerste maan
den stond mijn naaste omge
ving erg huiverig tegenover
mijn beslissing. Ik kon die
reactie wel begrijpen. De
mensen staan te gauw klaar
met hun vooroordelen. Maar
daar leer je als Jehova-getuige
mee leven. Ik vind echter van
mezelf dat ik menselijker ben
geworden, meer begrip toon
voor anderen. Opmerkelijk
was dat mijn ex-collega's min
der negatief hebben gerea
geerd. Weliswaar heb ik nog
niet uitgebreid met hun daar
over gepraat, maar in het al
gemeen viel het best wel mee.
Mijn supportersclub daaren
tegen is opgeheven. Een be
stuurslid was er geweldig op
tegen dat ik aanhanger werd
van de leer van Jehova. Hij kon
zich niet verenigen met mijn
nieuwe levenswijze. Zij veron
derstelden dat het geld dat zij
me schonken aangewend zou
worden voor onze organisatie,
maar dat is pertinent niet
waar. Volgens mij wilden ze
gewoon trammelant binnen de
vereniging voorkomen".
„Het image van de Jehova's
getuigen is niet altijd zonder
blaam (geweest?). Vaak wordt
Wij dragen de boodschap van
de Schepper uit en hopen dat
die ook bij anderen gehoor
vindt. Volgens uit de bijbel af
geleide berekeningen zou de
wereld in 1975 zijn vergaan.
Later bleek dat de onderzoe
kingen niet nauwkeurig zijn
gepleegd. Maar het einde is in
zicht. Wanneer het komt, weet
ik ook niet".
Moeten we er van uit gaan,
dat André Gevers niet meer
terugkeert in het leger der
broodfietsers? „Volgende
week rijd ik nog enkele wed
strijden, die al lang te voren
vaststonden. Maar ik ben van
plan om er definitief een punt
achter te zetten. Ik geef toe dat
het in dit jaargetijde gemak
kelijk beslissen is. Het seizoen
is bijna voorbij, maar mocht
volgend jaar blijken dat de
drang naar het metier te groot
is, dan weet ik nog niet wat ik
doe..." Dus toch twijfels? „Het
fietsen wordt niet verboden
door Jehova's leer. Het kan
echter moeilijk samengaan,
maar dat kan veranderen. Vol
gens het woord van de Schep
per is wedijveren niet toege
staan, ja, en dat betekent, dat
ik in feite niet meer op de fiets
kan stappen. Want tenslotte
was en is de inzet van een koers
nog altijd om als eerste over de
streep te gaan".
Nummer twee tijdens het
wereldkampioenschap in 1975
de Zweed Sven Ake Nillson
groeide in de loop der jaren uit
tot een gereputeerde profren
ner. André Gevers peddelde in
die tijd mee in het peloton der
naamlozen. „In etappewed
strijden heb ik nooit kunnen
uitblinken. Andere coureurs
gaan al naar gelang een ronde
vordert, steeds beter koersen.
Ik niet. Ik herstelde erg lang
zaam. Vorig seizoen heb ik me
van top tot teen laten onder
zoeken door dokter Rolink, die
me verzekerde, dat mijn li
chamelijke conditie in orde
was, maar dat ik traag recu
pereerde. En dat is niet goed,
wil je in etappewedstrijden
prestaties leveren. Ik ben in
feite op mijn karakter doorge
stoten naar het profmetier. Ik
wist dat het hard zou zijn. Ik
stuitte op iets, maar wist aan
vankelijk niet wat het was. In
het begin werd ik overrompeld
door alles wat om me heen ge
beurde. Vorig jaar eigenlijk
ben ik al tot de conclusie ge
komen, dat ik niet de capaci
teiten van een Joop Zoetemelk,
Jan Raas of een Gerrie Knete-
mann bezat. Daarbij heb ik me
neergelegd. Het is niet an
ders".
Het falen als beroepsrenner
heeft dat een rol gespeeld om j e
aan te sluiten bij Jehova's ge
tuigen? „Nee, absoluut niet.
Ondanks het feit dat ik geen
opzienbarende prestaties le
verde, verdiende ik een aardige
duit met het fietsen. Deze wo
ning bijvoorbeeld heb ik aan
het wielrennen overgehou
den".
Het defimtieve einde van de
wielrenner André Gevers lijkt
nabij. Slechts het don
kerblauw kostuum herinnert
de bezoeker eraan dat zijn
gastheer deel heeft uitgemaakt
van Nederlands beste wieler
ploeg sinds tijden. „Mijn
ni euw leven heeft me geestelijk
rustiger gemaakt. Als wielren
ner werd ik geleefd. Nu be
paald Jehova mijn koers. Een
koers, die mij meer voldoening
geeft dan wat dan ook. Ik ge
loof er rotsvast in. In november
laat ik me dopen en dan behoor
ik voorgoed tot een van de twee
miljoen aanhangers van de
enige ware verkondiger van
Gods woord: Jehova. En dan is
het hoofdstuk „André Gevers,
de wielrenner" ook voor immer
verleden tijd. Een tussenop
lossing is er niet".
JOHN VAN DINTER
(Van een onzer
verslaggevers)
EDE - Hoeveel de
I huidige tenniswereld
J beheerst wordt door
I sponsors en andere
1 belanghebbenden on
dervond Björn Borg
[afgelopen week weer
I eens in Ede.
De Zweed zal het waar
schijnlijk zelf niet eens meer
PPgemerkt hebben, gewend als
I hij is alle verplichtingen die hij
■als vedette met zich meebrengt
Isa te komen. Daar Borg voor
zichzelf een training had uit—
[gestippeld in de riante tennis
bal. vond de directeur van het
complex het voor zijn aanzien
Wer als de Zweed hem zou
fgezellen tijdens een gang
(angs een vijftal restaurants
iwaar hij wel eens pleegt te
[oen. Borg voldeed stilzwij-
JÈond aan het verzoek, terwijl
organisators hem vooraf
Pdoofd hadden, dat hij ge-
''iwaardzou blijven van der-
P® vermoeiende en tijd-
j'-spillende escapades
prnamelijk gericht zijn
IP 'Soonlijk voordeel van
(Sponsors.
Het humeur van de Zweed
a er echter niet onder gele-
h-rri.^ tientaIlen jeugdige
l 1 zijn binnenkomst om
verdrongen, keerden al-
L. ,na enkele minuten
gelukkig bij hun ouders
Uj In Het bezit van de be-
L krabbel van de beste
etmsser van de wereld.
Lor& "Dit hoort er natuur-
K allemaal bij. Wat ik hier
staat overigens in
enkele verhouding tot
'k in Amerika onderga. In
!°crn°°i contract staat
Jflvaak opgenomen, dat ik
'toop van een wedstrijd tot
uur 's nachts vriendelijk
takend allerlei mensen
,v. bezighouden met handjes
j en praatjes te verko-
«e niets om het lijf heb-
V' 'r
die
op
de
ben. Het is een onderdeel van
het circus geworden. Ik heb me
er allang mee verzoend".
Dan dringt zich bij het horen
van dergelijke verhalen on
middellijk de vraag op waarom
Borg zich op een dergelijke
manier laat leven. De Zweed
vestigde enkele maanden gele
den een uniek record door voor
de vierde opeenvolgende keer
Wimbledon te winnen. En ook
vrijwel alle andere toernooien
schreven hem als winnaar op
de erelijst. Als 23-jarige heeft
hij een palmares die waar
schijnlijk door niemand in de
naaste toekomst geëvenaard
zal worden. Toch blijft hij deel
uitmaken van het circus dat
door velen als krankzinnig
wordt gekenschetst.
Björn Borg: „Natuurlijk heb
ik veel gewonnen. Natuurlijk
vraag ik me vaak af waarom ik
het allemaal nog doe. Voor het
geld hoef ik al jaren niet meer
te spelen. Mijn ambitie is nog
steeds niet afgenomen. Ik blijf
spelen, zolang ik nog plezier in
het tennis beleef. Dat kan nog
twee jaar duren, maar ook
acht. In die periode wil ik zo
veel mogelijk toernooien win
nen. Ik wil dat de mensen deze
Björn Borg altijd zullen blijven
herinneren als de beste speler
aller tijden. Ik ben nog jong
genoeg om dat ideaal te verwe
zenlijken".
Sinds Borg zijn triomftocht
langs de internationale tenni-
sarena begon, draagt hij de
bijnaam „Iceborg" met zich
mee.
Iedereen die wel eens een
partij van de Zweed verliest,
heeft meerdere malen ver
baasd het hoofd geschud over
het emotieloze, het computer
achtige optreden van de
Zweed. Tot 1 september be
reikte hii acht finales en won
ze allemaal. „Die man is niet
van zijn stuk te brengen", is
een veel geciteerde uitspraak
van Arthur Ashe. „Ik kan niet
zien wanneer hij in de proble
men zit. Dat maakt je als te
genstander geweldig onzeker"
Borg: „Iedereen denkt nu
wel dat ik tijdens een wedstrijd
mijn emoties volledig kwijt
ben, maar dat is maar schijn.
Innerlijk reageer ik wel dege
lijk op bepaalde wedstrijdsi
tuaties. Ik loop er alleen niet
mee te koop zoals vele anderen
wel doen. Wellicht dat ik daar
wel mijn vierde Wimbleton-
titel aan te danken heb. Tanner
heeft het me in de beslissende
fase van de vijfde set ontzet
tend moeilijk gemaakt. Hij had
me vrijwel op de knieën, maar
heeft dat niet aan mijn reacties
kunnen aflezen".
Als 19-jarige knaap won
Björn Borg in 1976 zijn eerste
Wimbledon-titel nadat zijn
zege in het juniorentoernooi
van Wimbledon een jaar er
voor reeds de voorbode was
geweest van de komeetachtige
carrière die Borg vanaf zijn
achttiende jaar doormaakte.
Hoewel voor velen de eerste
grote zege als de meest memo
rabele in het geheugen gegrift
staat, is voor Björn Borg de
vierde zege op Wimbledon van
dit jaar, de belangrijkste in
zijn loopbaan.
Borg: „Vorig jaar kon ik het
decennia-oude record van
Fred Perry evenaren, iets dat
niemand voor mogelijk had
gehouden. Driemaal achter el
kaar Wimbledon winnen is
toch wat. Ik was echter niet te
vreden met het feit dat ik dat
record met een ander moest
delen. Vandaar dat die vierde
Wimbledon-titel het hele jaar
als een zware last op mijn
schouders heeft gedrukt. Ik
moest en zou alleen record
houder worden. Het is gelukt,
ET begon allemaal 14 jaar geleden toen Rune Borg,
textielhandelaar in het onder de rook van Stockholm
gelegen plaatsje Södertalje, op een plaatselijk tafelten
nistoernooi een tennisracket won. Thuisgekomen
schonk hij het speeltuig aan zijn negen jaar oude zoon
Björn, die zich vervolgens herinnerde dat er op zolder
nog een tot op de naad versleten tennisbal lag. De deur
van de garage fungeerde vanaf dat moment als de eer
ste sparringspartner van de jonge Zweed. Rune Borg,
die momenteel met zijn vrouw Margarethe in het fiscaal
beschermde Monte Carlo de Björn Sports Boutique be
heert, zal geen spijt hebben gehad van zijn schenking.
Deze vormde in ieder geval het startpunt voor mis
schien de beste maar zeker de financieel aantrekkelijk-,
ste tenniscarrière die ooit het levenslicht zag. Toen, op
9-jarige leeftijd, moest Björn Borg nog zeuren om lid te
mogen worden van de Södertaljer tennisclub, nu wordt
zijn jaarinkomen geschat op 15 miljoen gulden. Een
gering deel ervan slaat hij bij elkaar aan prijzen (tot 1
september van dit jaar verdiende hij met het pure tennis
432.267 dollar), de rest stroomt met bakken tegelijk
binnen als gevolg van „Promotionele activiteiten", zo
als hij deze zelf graag pleegt te omschrijven. Deze week
verblijft de sterkste tennisvorsf ter wereld in ons land
om al deel te nemen aan het Roxy-tenniscircuit dat
morgen zijn finaledag tennist. Dat Borg in die finale zal
staan is boven iedere twijfel verheven. Onze verslagge
ver sprak met hem tijdens de wedstrijd in Ede.
en hoewel bij vele de indruk
had postgevat dat mijn zelf
vertrouwen voor het winnen
van die titel ongekend groot
was, moet ik achteraf gewoon
eerlijk bekennen dat ik er wei
nig vertrouwen in gehad heb
dat het inderdaad zou lukken.
De kans dat je een toernooi
wint is vooraf erg gering. Ie
dereen kan winnen, als hij alles
meeheeft. Daar kan ook ik het
slachtoffer van worden. Voor
lopig ben ik echter tevreden
met mijn Wimbledon-lijst. Dat
wil niet zeggen dat ik volgend
jaar minder gemotiveerd zal
zijn omdat ik mijn doelstelling
gerealiseerd heb. Nu wil ik vijf
opeenvolgende keren het
sterkste toernooi ter wereld
winnen. Een unieke prestatie
leveren is en blijft mijn uit
gangspunt".
Toen Borg 14 jaar was,
voorspelde Lennart Bergelin,
toenmalig coach van de
Zweedse tennisploeg en mo
menteel in vaste dienst bij
Björn Borg als persoonlijk ma
nager en trainer, een ieder die
het horen wilde: „Daar speelt
de toekomstige wereldkam
pioen". Bergelin heeft gelijk
gekregen. Hoe belangrijk is
Bergelin geweest voor Björn
Borg?
„Bergelin heeft van me ge
maakt wat ik nu ben. Hij is zelf
een toptennisser geweest die
precies weet hoe hij moet be
geleiden en wat belangrijk
voor een speler is. Bergelin re
gelt momenteel alles voor me,
zodat ik me alleen maar bezig
hoef te houden met tennis.
Overal waar ik logeer is Len
nart de man die de contacten
met de buitenwacht verzorgt.
Ik ben .best bereid met fans en
anderen te praten, maar als
Bergelin niet als een soort zeef
zou optreden, deed ik nachten
aan een stuk geen oog dicht".
Maar wie is Björn Borg dat
de halve wereld achter hem
aanloopt?
„De mensen moeten niet
achter mij aanlopen, maar
achter mensen die daadwer
kelijk iets voor de mensheid
betekend hebben, zoals win
naars van Nobelprijzen". Op
het moment dat Björn Borg een
meer dan dik belegde boter
ham begon te verdienen in de
tenniswereld, heeft hij op ei
gen initiatief allerlei zaken op
een commercieel zo voordelig
mogelijke manier aangepakt.
Zijn geschatte jaarinkomen
van 15 miljoen gulden is de uit
eindelijke overrijpe vrucht, die
hij van zijn zakelijke inspan
ning plukt. Toch zegt hij het
geld niet belangrijk te vinden.
Geen opmerkelijke uitspraak
als je ieder moment kunt stop
pen zonder je voor de rest van
je leven financiële zorgen te
hoeven maken.
Björn: „Toen ik al op heel
jonge leeftijd bedragen ver
diende, die het tienvoudige be
droegen van het inkomen van
mijn vader, die er bovendien
van 's morgens vroeg tot 's
avonds laat hard voor moest
werken, heb ik hem meteen
voorgesteld zijn textielzaak te
sluiten".
„Ik was er namelijk achter
gekomen dat mijn inkomen op
zijn rekening gestort werd,
waardoor mijn vader in feite
alleen maar voor de belastin
gen werkte. Toen ik alsmaar
meer geld ging verdienen, be
sloot ik naar het fiscaal uiterst
aantrekkelijke Monte Carlo te
verhuizen. Die beslissing heeft
me echter meer moeite gekost
dan menigeen denkt. In Zwe
den had ik al mijn vrienden en
kennissen zitten. Ik vertrok
dan ook tegen mijn.zin in. Ik
ben nogal honkvast van aard.
Maar ja, die hoge belasting
aanslagen en het bijkomend
feit dat ik in militaire dienst
moest, hebben me toen de
knoop doen doorhakken. Ik
heb er tot dusverre nog geen
spijt van. De militaire dienst
zou wellicht funest voor mijn
carrière zijn geweest.
Over zijn reclameactivitei
ten is de Zweed kort: „Ik weet
heus wel dat men mij ziet als
een wandelende reclamezuil.
Ik kan daar echt niet mee zit
ten. Als ik echt wilde, verdien
de ik nog veel meer met het
maken van reclame". Ik ben
echter zeer selectief. Ik krijg
ontzettend veel aanbiedingen
van de meest» uiteenlopende
bedrijven. Ik ben erg kieskeu
rig in het kiezen van produkten
waarvoor ik reclame wil ma
ken. Het lijkt allemaal erg
overtrokken wat ik aan recla
me verdien, maar het kon nog
veel meer zijn".
De overheersing van Borg in
de tenniswereld is de laatste
jaren enorm geweest. Vrijwel
alle toernooien, waar hij in
schrijft, wint hij. Bij de andere
spelers lijkt er sprake van een
zekere berusting in de gegeven
situatie. Borg is de absolute
nummer één en niemand lijkt
er wat aan te kunnen doen, ook
de komende jaren niet. Borg:
„Ik geloof desondanks niet dat
dit een negatieve invloed heeft
op de tennissport. Tennis
maakt, ondanks mijn over
heersing, een ongekende groei
door en wordt steeds populair
der. Het aantal talenten dat
zich aanbiedt, is erg groot. Ik
verwacht veel van mensen zo
als Noah, Kriek en Lendl. Zij
zouden het tennis eventueel,
een nieuwe impuls kunnen ge
ven.
Björn Borg is op zeer jonge
leeftijd uitgegroeid tot een der
belangrijkste topsporters van
onze tijd. Wat dat betekent on
dervond hij onlangs toen een
dreigement van de Rode Bri
gade om hem te doden hem
bereikte.
Björn echter: „Die affaire is
door de Zweedse pers vreselijk
overtrokken. Het was meer een
macabere grap dan wat an
ders. Ik weet heus wel dat ik
een mooi object ben voor ter
reurgroepen. Het gegeven was
echter voor de pers te mooi om
er niets mee te doen. Het loopt
allemaal zo'n vaart met".
Björn Borg zal ook de ko
mendejaren het internationale
tennis blijven beheersen. Zijn
op degelijkheid en conditie
geschoeide stijl staat garant
voor een succesvolle uitbouw
van zijn inmiddels indruk
wekkende erelijst. De uitspra
ken van insiders dat hij binnen
afzienbare tijd als invalide
door het leven zal gaan vanwe
ge zijn slopende manier van
spelen (zijn topspinslagen
zouden zijn arm helemaal ka
pot maken, red.) wuift hij
glimlachend weg.
„Ik ken al die verhalen. Die
werden ook verteld toen ik pas
was doorgebroken. Er werd me
toen een zeer korte carrière
voorspeld. We zijn inmiddels
echter wel vijf jaar verder en ik
ben nog steeds de beste van de
wereld. En dat is het enige wat
telt"
