PEUT Renners gebruiken veel preparaten >Ik hoop op begrip voor mijn situatie" iem iORIJF IN B.V. ,Soms voel ik me niet op ui ii gemak te Oostburg tBANTSE >IJ (PNEM) voor de deur! verkrijgbaar vanaf tse elektriciteits' ogenbosch inmelden! is bij gebleken voor somatisch ziekenI lek/aan 7 Oostburg tel. i Zoals U ongetwijfeld reeds zult hebben opge merkt, ontbreekt ditmaal de gebruikelijke, weke lijkse rubriek van Cor Half spits op deze pagina. De reden daarvan is de volgende. Ons is zeer on langs ter ore gekomen dat een eerste onderzoek naar het gebruik van anabole steroïden in de urine van Cor Halfspits positief is uitgevallen. Cor Halfspits heeft overigens onmid dellijk een contra-exper tise aangevraagd. Het leek ons echter raadzaam Cor Halfspits een schor sing op te leggen - uiter aard met een voorlopig karakter - tot het resul taat van de contra-exper tise bij ons bekend is. De sportredactie KEULEN - Manfred Donike is professor aan de Sporthochschule in Keulen, oud-profwielrenner en toxicoloog. Hij is auteur van een boekje over dopingcontroles en mag een fanatiek bestrijder van dopinggebruik in de sport worden genoemd. 25 Jaar nadat hij zijn wielerloopbaan heeft beëindigd, is de professor in wielrennerskringen een omstreden man. „Hij jaagt niets ontziend op ons", wordt door de renners verteld, „die man wil over onze ruggen naam maken". De professor is zich van deze kritiek bewust. „Topsporters zijn zelf schuld aan hun ongelukken", zegt dr. Donike, „je kunt nu eenmaal niet buiten de wetten leven". Het gekke is, dat de profes sor zelf twee zoons heeft, die als amateur de wielersport beoefenen. „Maar ik zal mij er tegen verzetten als ze professional willen worden. Niet omdat ik een hekel heb aan profs, maar omdat ik uit eigen ervaring- weet dat het beroep te onzeker is, en dat ze daarom beter kun nen gaan studeren". Aanvankelijk is de professor niet bereid over de in de afge lopen dagen door hem gehou den anabolica-controle, waar bij hij een verboden produkt in de urine van Joop Zoetemelk vond, te praten. Hij gaat dan ook slechts zijdelings op de affaire in. Waarom heeft het zo lang geduurd, eer het resultaat van de controle bekend werd? Veel mensen vinden het niet juist drie weken na afloop van de Tour nog met zo'n uitslag te komen. Donike: „Dat is niet mijn schuld. Hiemand heeft mij te voren ingelicht dat in mijn la boratorium urine uit de Tour de France zou worden onder zocht. Ik heb hier mijn pro gramma, ons werkschema. Want wij werken ook voor tal van andere sportbonden. En die zitten ook in onze planning. De urine uit de Tour bereikte mij onverwacht. De tijdroven de controles heb ik er tussen door moeten verrichten. Van- daar dat het langer heeft ge duurd. Als het moet, kan ik met een beetje overwerk een ana bolica-controle zelfs binnen 24 uur afronden". De urine die bij de eerste anabolica-controle in Alpe d'Huez werd afgegeven, is bij na twee weken onderweg ge weest, eer ze op het laborato rium aankwam. Was de urine nog bruikbaar? Donike: „Daar geef ik geen antwoord op. Ik heb wel nage gaan waarom het zolang heeft geduurd, eer dat pakje mij be reikte. Het bleek dat de douane het pakje heeft opgehouden. 12 Dagen onderweg kan in dit ge val legaal zijn, daar hoeft u geen opzet achter te zoeken". Hoelang is urine houdbaar? Donike: „Dat verschilt van mens tot mens. We hebben een zogenaamde ph-factor. Die be paalt de houdbaarheid. Verder is van belang of de buisjes zui ver waren. Soms is urine na drie dage al bedorven, bij an dere mensen en/of omstandig heden is de vloeistof na 14 da gen nog geschikt om er proeven mee te doen". Heeft u een idee waarom u tevoren door de UCI niet werd ingelicht over de op handen zijnde opdracht uit de Tour de France? Donike: „De communicatie met de medische commissie van de UCI is een puinhoop. Ik ben nu al vier dagen bezig de voorzitter van deze commissie, prof. Montarani in Rome, te lefonisch te bereiken. Dat lukt me gewoon niet. En een brief schrijven doe ik niet meer, want daar heb ik nog nooit antwoord op gekregen". Acht u het middel dat in de urine van Joop Zoetemelk aangetroffen werd, schadelijk. Donike: „Ik heb u al gezegd, dat ik niet spreek over mijn proeven. Wel kan ik zeggen, dat er door renners veel prepa raten worden gebruikt, die volkomen zonder stimulerende werking zijn. Ik heb zelfs het gebruik van hoofdpijntablet ten in de urine kunnen vast stellen. Maar dat haalt niets uit. Dergelijke middelen heb ben geen invloed op de presta tie. Er bestaat trouwens geen produkt dat als stimulans de amfetamines kan vervangen. En amfetamines worden nau welijks meer gebruikt. Dus zijn we toch op de goede weg". JEAN NELISSEN t en voor een groot deel de Ibant. eer- breid jrg pof. dr. Donike in zijn laboratorium. ikundige A of het diploma i jaar. f.V.U.) organiseert taal- aliaans, Zweeds, Noors, In excursies, ptelling - gegeven in de an, Goes, Kruiningen, len, Axel, Terneuzen, Izendijke. Prof. dr. Manfred Donike met de UCI-dossiers op zijn schoot: „De communicatie met de medische commissie van de UCI is een puinhoop". nden; niet-leden kunnen jZ.V.U.-bureau, Nieuwe 110. 1 tot 12.30 uur. ring en bedraagt maximaa isttoeslag van 501,23 Pe ening van het bedrijf. i (ABP), een gunstige P's' ig in de verhuis- en verpla3" ling wordt bemiddeling ver' n ingewonnen bij de afdeling 3-122333 toestel 2269- aan de directie van de N.V- vermelding van nr. 79-21 (Van onze sportredactie) STEIN -Op de avond van de 22e juli liep in Parijs een man e'een plastic zak in de hand over de Champs Elysees. Vijf ^eerder was op deze beroemde boulevard de mooiste Tour trance van na de oorlog geëindigd. Mensen van de ge- ,e«itereiniging veegden de troep bij elkaar, die de hon den had uren eerder de Guimard is de ploegleider van ,ls. w'Uen aanvaarden, Chaumaz. Er werd overleg ge- Jij had anderhalf uur pleegd. Guimard verklaarde, derdduizenden toeschouwers hadden achtergelaten. Uit de cafés, waar de laatste supporters het glas hieven op hun favorieten, schalde vrolijke muziek. De man op de Champs Elysees was Jean Houben, dopingcommissaris in de Tour. En in de plastic zak droeg hij zestien buisjes met de urine van Hinault, Zoetemelk, Friou en Martens. Bn, 2"ten wachten op de nan Gilbert Chaumaz, °r de controle was op- maar n'et was ko- jsif f?en' Conform de af- .f telefoneerde Houben e voorzitter van de jury, Jsman Jean Court, en ae hem mee dat hij Chau- •jpositief" zou verklaren. scheen daarvan te en, want Chaumaz is Smaat van de invloed- j» aan Houben: „Weet Fe- l v'tan hiervan?". Houben 00™de ontkennend, de Tour-directeur, die -8 was op de huldi- «Pöf °P het Parijse 5- 2e'f aan de telefoon t-evitan vroeg: „Weet Guimard hiervan?". dat hij Chaumaz had gewaar schuwd naar de controle te gaan. Maar deze had daar geen gevolg aan gegeven. Lévitan zei vervolgens: „Als het zo in elkaar zit, dan moet Chaumaz er aan geloven". Jean Houben pikte nog snel een communi qué, pakte de plastic zak met de flesjes urine en liep over de Champs Elysees naar de auto van een familielid, dat op hem wachtte. Diep in de nacht kwam hij thuis in Stein, Hij legde de flesjes urine in de ijs kast en ging slapen. De volgende dag bracht hij de buisjes naar het laborato rium van professor Donike in Keulen, niet vermoedend dat de inhoud er van later zoveel stof zou doen opwaaien. In de affaire Zoetemelk werd Jean Houben ongewild een sleutel figuur. Hij had, toen hij vier jaar geleden in het Engelse Cardiff een cursus als interna tionaal jurylid volgde, nooit kunnen bevroeden, dat hij nog eens als dopingcommissaris de speelbal zou worden van sen timenten. Een Nederlands ju rylid in de Tour als wielersup- porter en onverbiddelijk arbi ter. Op de tweesprong tussen sympathie en plicht. Vraag: Hoe ging het toe in de caravan waar de dopingcon trole plaatsvond? Houben: „Voor 98 procent ordelijk. Er waren wel enkele renners, die misschien in hun achterhoofd hadden om de controle te ontlopen. Maar dat was niet mogelijk, omdat ik vanaf het begin met de aanwe zige arts alle renners over een kam schoor. Shirt omhoog, broek omlaag, en duidelijk zichtbaar plassen. Ik ben in de afgelopen Tour aanzienlijk strenger geweest dan in 1977. Dat deed ik om alle renners het gevoel te geven, dat het niet mogelijk was de dopingcon trole te frauderen". Dat is niet gebeurd? Houben: „Ik ben er honderd procent zeker van, dat er geen onregelmatigheden hebben kunnen plaatsvinden. En ik ben blij dat ik zo streng gehan deld heb. Dat geeft de renners een gevoel van zekerheid. Een dergelijk consequent optreden had in 1978 misschien de af faire Pollentier kunnen voor komen. Er zat ook een sociale kant aan ons gedrag in die ca ravan. De grote wielrenners weten precies wat ze moeten doen, want die worden zo vaak opgeroepen. Maar de kleine coureurs zijn dikwijls volko men onwetend. Na zijn zege in Brussel kwam Jo Maas binnen. Hij vroeg: „Wat moet ik doen, ik weet van niets?". Zo'n de butant moet je dan geruststel len. De dokter verrichtte daai- om ook even een kort onder zoek naar de gezondheidstoe stand, zodat de renner het ge voel kreeg, dat hij te maken had met een medische controle en niet alleen met een soort politie-optreden". Tour-dopingcommissaris Jean Houben: „Ik ben aanzienlijk strenger geweest dan in 1977 Er zijn vaker renners, die heel moeilijk kunnen plassen. Zijn jullie dan bijzonder waakzaam? Houben: „Helemaal niet. Omdat wij weten dat tijdens een wedstrijd de urinebuis op het harde zadel plat wordt ge drukt. Dat bemoeilijkt het plassen. Wij weten dat en hou den daar rekening mee. Vooral na een tijdrit, als de renners diep over hun stuur buigen, ontstaan deze problemen". Het moet toch geen onver deeld genoegen zijn de idolen van een miljoenenpubliek eventueel aan de kaak te stel len? Houben: „Met dat probleem zit iedereen die in de sport een arbitrale taak vervult. Ik ben een groot liefhebber van de wielersport en heb mijn eigen favorieten. Maar ik ben ook jurylid, scheidsrechter als je het zo wilt noemen en ik heb een taak die het correct vol gens de reglementen doen verlopen van een wedstrijd". Het is niet denkbeeldig, dat bepaalde supporters het niet op prijs stellen dat een Neder lands jurylid betrokken was bij de controle die Joop Zoete melk zo in de problemen bracht? Houben: „Ik hoop altijd maardat er begrip is voor mijn positie en ik hoop dat ik door mijn werkzaamheden geen vij andschap zal oogsten. Tot nog toe heb ik met de renners zelf de beste ervaringen opgedaan. Zij blijven vriendelijk tegen me en we hebben na de Tour nog dikwijls een praatje ge maakt. Ik hoop altijd van harte dat de urine, die ik naar het laboratorium stuur, brand schoon zal zijn". Geeft het werk als doping commissaris voldoening? Houben: „Ik heb me soms niet op mijn gemak gevoeld. Wielrennen is een hobby van me en ik zie de wedstrijd liever als gewoon jurylid, dan als medisch controleur. Maar ie mand moet dat werk toch op knappen. Toen in 1977 de Ne derlandse profs klinkende re sultaten begonnen te behalen, werd het logisch, dat een Ne derlands jurylid in de Tour een belangrijke controlerende functie zou gaan vervullen. Toevallig ben ik dat geworden. Maar ik weet niet of ik het nog ooit zal doen. Want ik heb er bijna mijn hele vakantie voor opgeofferd". JEAN NELISSEN Iptember. 01155-1717. tel. 01155-1898. Dlliciteren) Kinfred Donike was zelf vroeger profcoureur

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1979 | | pagina 9