m
Dertig jaar achter de schermen
van de Nederlandse vervoerswereld
een
o us
SNOEZEN VAN POEZEN
AFSCHEID VAN DE VROUW ACHTER HET BUSBESTEL
smbaden
inne bv
Angelica
'oelmann
uira
im
PAPIER
IVOOR UW PEIM
ANWB
binnenland
buitenland
ie pqrcs ecivee', sorps
Irnats* ae poe sure L
anmaei de pofomaail
uüeiia* p een dag
UigMjMKfóRf
H-t-PWf
F37
iRmfl (®eW 11 jftfiR kiu woert
apart
Geduld
Mode
Minder doden
in verkeer
Met de Internationale
Reis-en Kredietbrief kuntu
altijd de hulp inroepen
van de ANWB Alarmcentrale
:STEM VAN WOENSDAG 20 JUNI 1979
meer alleen van haaruQ
heeft diepe indruk op,
haakt.
|fet is nu halfzes in de mj
Een half uurtje gelei*
ik de kleine Merle
ir moeder gebracht waar
ti de borst heeft gndronkA
le en voldaan liet ze
Wekken. Ze slaapt. Ik
it feiten en gebeurtemssi
deze dagen voor haar o|
hrijven alhoewel een
[efc bijhouden mij nog nooü|
lukt. Misschien is het
irijf voor haar later weltl
jin van haar dagboek. Enl
dan weer moeder uwdt.k
Jft ze misschien met welke
*fde én zorg ik haar de eersl
ligen van haar leven hebol
Ligcf. Maar dan zal ik al ocej
fiotmoeder zijn!
|o/ ik dat dan zal beseffen
ik me dan deze dai
lrinnerenzal het leven mo|
in uitmaken.
;rs en werknemersorganis
les zouden dan wel zich aan
ichtlijnen van die overcei
|omsten moeten houden. A
ten op basis van een dergeli
basisovereenstemmii
lissen de sociale partners
Jet mogelijk om tot een int
atieve planning op middi
inge termijn te komen. In(
atief wil zeggen dat zij min
reer taakstellend is en ge
rijblijvend karakter draaj
le invoering van een dergeli
lanningssysteem zal ongl
wijfeld de positie en de I
loed van de SER versterk
)e vraag rijst evenwel of e
lergelijke middellange t<{
nijnplanning mogelijk is i
ij niet gebonden wordt aanl
luur van een kabinetsperiof
ilk kabinet zou dan als 1
vare bij zijn indiensttredi
Verplicht moeten zijn mee
U-erken aan de totstandkomt
Lan een vierjarenplan voort
economie waarin werkgevt
en werknemers zich in pnn<
pe kunnen vinden. Nu
itructurele problemen in oil
ieconomie en in ons mag
jschappelijk bestel de overlig
[krijgen is een dergelijk
aantrekkelijk geworden-
problemen waarvoor wij in)
jaren tachtig zullen komenl
staan dragen geen korte t«
mijnkarakter. Werkgeleg^
heid, betalingsbalans
handhaving van koopkrafj
zijn niet meer uitsluit^
conjunctureel van aara'
planmatige aanpak °P j
van de instemming van del
ciale partners is een
uitgangspunt voor te on"!
pen strategieën. De diag""]
en taxatie van de hui
moeilijke situatie bij we%
vers, werknemers en over J
zou tot de conclusie n>°'l
voeren dat de tijd tijp 150 1
invoering van de ideëen vanï
Pous te overwegen. De
ciaal-Economische 1
vormt een goed college o
praktisering van de PI
ningsgedachte in deze ric J
op gang te brengen, y
steld dient te worden 3 Ij
leen werkelijke inzet e
stemming van de socia'e H
ners een dergelijk m1 j
kunnen doen slagen. In P J
pe is vakbeweging nooi
geweest van middellang
mijnplanning. Dit gel
eens voor de ^cu
Christelijke Werkgevers e»
VND hoewel hun idee"?
niet zo zijn uitgekristam
op dit punt.
Dr. A. A. W
i Jan Karremans uit Zevenbergschen Hoek stuurde deze
lleufce poes met een heel verhaal erbij!
Als je zelf thuis een poes hebt of je houdt gewoon veel van
poezen dan weet je ook hoe poezen kunnen zijn. Meestal erg
grappig en erg eigenwijs. Ze zijn verder vaak nieuwsgierig,
speels of lui, aanhalig of soms echt „kattig".
Alle soorten poeze-eigenschappen vind je uitgeschilderd in
„Snoezen van poezen", een prachtig platenboek. Martin Le-
man, een Engelse schilder heeft de bijzondere schilderijen van
een twintigtal poezen gemaakt. Veel te kijken dus.
Het is wel jammer dat de rijmpjes die erbij staan op het ABC
nogal moeilijk zijn voor kinderen. Verder is het boek niet
goedkoop.
„Snoezen van poezen", uitgeverij Luitingh, Laren NH,
19.90.
Oscar en Carolien hadden
de gang met de tronen ge
vonden en op elke troon had
den ze hun naam met glitter
gezet. Gelukkig konden ze
zich snel verstoppen toen de
boze heks naar de tronen
kwam kijken. De volgende
morgen moesten ze ieder een
tobbe vullen met het water
dat uit hun „eigen" troon
spoot...
„Zo!" zei Brom. „Nou heb
ben we koud en warm water.
De heks moet eerst in het
koude water springen en dan
in het warme. Maar dat doet
ze toch nooit! Ze wil nog lang
niet dood! Wij moeten een
hst bedenken!"
Daar was iedereen het mee
eens. Iedereen was aan het
denken. Niemand wist iets.
Tot Pierewiet naar voren
kwam, was het stil...
en Pierewiet begon: „Als
we zeggen dat ze in de kuipen
moet springen doet ze het
toch niet. Maar als wé zeggen
dat ze een mooie vrouw
wordt dan doet ze het vast
wel". Iedereen vond het een
mooi plan. Dus gingen ze in
optocht naar het paleis.
„Zouden we er wel in mo
gen?" vroegen de dieren aan
elkaar. Eindelijk kwamen ze
bij het paleis. De deur stond
open. Héél voorzichtig gin
gen ze naar binnen. Bij de
kamer van de heks stopten
ze. Langzaam gingen ze naar
binnen.
Daar zagen zij de heks.
4V0
£vrv<WAVWV OSU
„Hallo, majesteit!" zeiieder-
een' „Als u eerst in het koude
water springt en daarna in
het warme, wordt u een
mooie jonge vrouw", zei Ca
rolien. „O ja?" kraste de heks
„Dat wil ik wel!"
En zonder er verder bij na
te denken sprong ze in de ene
en toen in de andere kuip. En
in de hete kuip smolt de
heks
WORDT VERVOLGD
Viatrix en Talja Potters uit
Oosterhout.
Deze plechtige old-timer werd getekend door Merijn (acht jaar) uit Etten-Leur.
„Plurkis" is de naam van een aardappelachtig mannetje dat gaat voetballen. Het loopt niet goed af! Irma Roeien (elf jaar) uit
Klundert heeft het op een erg originele manier getekend! Het is een echt goed stripje geworden, Irma!
u 6 baden met accessoir®5,
nebank etc.
uur
een onzer verslagge
vers)
■JEN HAAG-„Ik heb 't
"ijd een lollige zaak ge-
Men. Lollig in de bete
rs van boeiend en ple-
fdg. Je ontmoet in deze
Wjfstak steeds inte-
«sante mensen en dat is
"slotte ook het wezen
1 het vervoer, het ge
urt door mensen en voor
.tnsen".
r.81 flink deel van het Ne-
plandse vervoer, namelijk
-busvervoer, is na een
'jhge dertig jaar niet
""baar zonder de aanwe-
fitód van de tengere vrouw
aan het eind van haar
r '™jke loopbaan dit cre-
Nfegt.
'is mejuffrouw A.M.H.
j aan bet eind van de
mj Scheid neemt als
r'svan de afdeling Perso-
Wavoer van de Commis-
k CVv0er~^Vergunningen,
01 het grote publiek,
"oor al die busklanten,
een grote onbekende,
'oor alle busbaronnen
haasjes, voor alle ge-
itav uren, voor alle
!ï!eers'nspecties en de
tfJt 00't 'n toenemen-
»diM00r veel act'eëroe-
1 voor het openbare
°pnemen is zij een
!|4eliïteudie mennietge-
fct, ,.ltan passeren.
,e arhjk, de onafhanke-
i-, onimissie Vervoer-
j, "mgen - zeven door
I5j0on benoemde leden
u> ,oud-staatssecretaris
A p. ,,er en Waterstaat ir.
t s'numus als voorzit-
%a kt over alle con-
ik-^vragen van bus-
mingen, alle verzoe-
J'-"']ziging of ophef
fing van lijnen, over aanvra
gen voor personeelsvervoer
of het transport van school
kinderen, over de aantallen
toerwagens die een busbe
drijf op de weg mag hebben.
De CVV beschikt, maar me
juffrouw Sas wikt. Want er
bestaat nu eenmaal één on
aantastbaar staatsstuk
waarop het hele Nederlandse
vervoerbestel berust en dat is
de Wet Autovervoer Perso
nen met de daarbij behoren
de richtlijnen.
Die WAP, zoals de Wet
Autovervoer Personen in
vervoerskringen wordt ge
noemd, dateert van 1939 en
maakte nog juist voor de
oorlog een eind aan de on
voorstelbare wildgroei van
busdiensten en dienstjes: de
streekvervoergedachte was
geboren. Maar na de bevrij
ding moest eigenlijk 't hele
werk opnieuw worden ge
daan. Op dat moment kwam
mejuffrouw Sas bij de Com
missie terecht, na een in de
crisisjaren begonnen aan
loop via de ministeries van
Economische Zaken en van
Waterstaat.
Ze vertelt: „Je moest bij die
eerste concessieronde de hele
voorgeschiedenis oprapen,
want iedereen die tijdens de
bezetting z'n dienst had
moeten overdragen aan de
streekvervoerder kwam zo
niet met rechten dan toch op
'n minst met aanspraken op
de proppen. Dan moest je na
gaan hoe die overdrachts
overeenkomsten hadden ge
luid, of er schadevergoeding
was betaald of niet". Het re
sultaat is geweest dat de
streekvervoergedachte nog
steeds niet voor honderd per
cent is gerealiseerd, hier en
daar zijn er nog een paar
particulieren met maar één
of twee lijntjes. Nog in 1970
lanceerde de CW een
ideeënschets voor de indeling
van Nederland in zeventien
streekvervoergebieden. Ook
daarvan worden de gedach
ten maar heel langzaam ver
wezenlijkt. Is dat niet fru
strerend?
Mejuffrouw Sas: „Je moet
geduld hebben. Aan de ene
kant kun je als CVV meer sa
menwerking tussen de be
drijven opleggen omdat je
een financiële stok achter de
deur hebt: 't hele openbare
vervoer is afhankelijk van de
rijksbijdragen. Aan de an
dere kant bemoeien zich nu
zoveel instanties met het
openbare vervoer departe
menten, studiecommissies,
samenwerkingsverbanden,
noem maar op - dat 't alle
maal erg langzaam gaat.
Neem nu het tarievenplan
van minister Tuynman. Op
zichzelf een goede zaak,
maar de CVV stond die uni
formering van de tarieven al
jaren geleden voor". Ze voegt
eraan toe dat voor hét ver
voersbeleid het politieke eti
ket van de toevallige minister
van Verkeer en Waterstaat
niet zo belangrijk is: „Ver
voer is een continue-zaak, je
kan die niet van de ene be
windsman op de andere ver
anderen".
Overigens: mejuffrouw
Sas is te bescheiden om toe te
geven dat ze zelf nog het
meest de continuïteit in het
streekvervoer heeft beli
chaamd. Ze diende drie voor
zitters en maakte ook drie se
cretariswisselingen mee.
Maar aan de teksten van de
beschikkingen is dat niet te
merken: die zijn al een kwart
eeuw in dezelfde juridische
vlekkeloze trant geschreven.
De fijnproevers herkennen in
de soms spirituele terzijdes
de onveranderlijke hand van
mejuffrouw Sas.
Intussen veranderde er
natuurlijk toch heel wat. Het
streekvervoer veranderde
van een bescheiden goudmijn
in een schip van bijleg.
„Vroeger kon je nog wel eens
een minder rendabel, maar
toch noodzakelijk lijntje aan
een ondernemer aansmeren
met het motief dat hij zoveel
goede lijnen had. Tegen
woordig moet je je afvragen
of van een bedrijf het hand
haven van sommige verbin
dingen nog wel kan worden
gevergd". Wel is het zo dat
ook het streekvervoer zelf
sterk van karakter is veran
derd. De oude buspioniers,
die zelf als chauffeur op hun
enige voertuig zijn begonnen,
zijn nu vrijwel uitgestorven.
De bedrijfsleidingen werden
de laatste jaren versterkt met
allerlei specialisten op het
gebied van vervoersecono-
mie, stedebouw en planolo
gie, verkeerstechniek en
public-relations.
Mejuffrouw Sas hecht
grote waarde aan de onaf
hankelijkheid van de CVV.
Zo nu en dan gaan er wel eens
stemmen op die de buscon
cessies door de provinciale
besturen willen laten uitge
ven, net als voor de oorlog.
„Dan zijn de vervoersstro
men niet langer bepalend
voor de busverbindingen,
maar de provinciegrenzen.
Bovendien heeft de provincie
nu een veel sterker inbreng
bij de concessie-verlening
dan het geval zou zijn als ze 't
zelf deden. Nu kunnen ze
betrokken worden bij de
voorbereiding en ze kunnen
in beroep gaan tegen de be
schikking. Als ze zelf de con
cessie verlenen kunnen ze
door andere belanghebben
den worden gedwongen zich
in beroep te moeten verwe
ren."
Mejuffrouw Sas verwerpt
ook de kritiek dat de WAP
hard aan een ingrijpende
herziening toe zou zijn. „Het
is een voortreffelijke wet, die
ruimte laat voor allerhande
oplossingen. Je moet je steeds
afvragen: Als dit niet gaat,
welke mogelijkheden zijn er
dan? Dan merk je ook dat
zelfs de veranderde omstan
digheden door de WAP ge
dekt kunnen worden. Zo'n
term als „een redelijke voor
ziening in de vervoersbe
hoeften", waaraan een con
cessie moet voldoen, wordt
vandaag heel anders geïnter
preteerd dan vijf jaar gele
den.
Wij noemen het merk
waardige geval van de bus
verbinding tussen Amster
dam en Den Haag. In 1952
kreeg NS de vergunning met
het argument dat de treinen
vaak overbelast waren. Toen
dat niet meer opging, werd de
busverbinding gezien als een
voorloper van de Schiphol-
lijn, weer later als een snelle
verbinding tussen de bui
tenwijken van hoofdstad en
Residentie. Onze vraag:
„Wat als de Schiphollijn
klaar is?" Mejuffrouw Sas:
„Dan zal er wel weer een
aardige oplossing worden
gevonden".
Jammer dat tegen die tijd
de beschikking van de CVV
niet meer gekenmerkt zal
worden door wat men in ver
voerskringen de „Sassiaanse
formuleringen" is gaan noe
men.
JOOP BARTMAN
Brieven voor deze rubriek moeten met volledige naam en adres worden
ondertekend Bij publikatie zullen deze vermeld worden Slechts bij hoge
uitzondering zal van deze regel worden afgeweken Naam en adres zijn
dan bij de redactie bekend Publikatie van brieven (verVort of onverkort)
betekent niet dat de redactie het in alle gevallen eens is met inhoud, c q
strekking.
Herhaaldelijk krijgen we via
de krant, tv., reclamefolders en
andere media te horen wat de
ze zomer mode is. Ik kan het
niet nalaten u te vertellen hoe
ik over de mode denk. Ik ben
van mening dat de mode de
persoonlijkheid van een kle
dingstuk vernielt. Alle mensen
lopen een seizoen in dezelfde
soort kleding, de kleding die op
dat moment „mode" is. Ieder
huis dat je binnengaat is in de
zelfde stijl ingericht. We vin
den mooi wat op dat moment
mode is. „Onze smaak" veran
dert dan ook van tijd tot tijd.
Moderne kleren zijn duur, de
kwaliteit vaak bedroevend. We
gooien kleren weg, omdat ze
„ouderwets", „uit de mode
zijn". De mode lijkt ook steeds
sneller, steeds drastischer te
veranderen.
Bijvoorbeeld; vorig jaar
waren natuurlijke kleuren
mode, dit jaar zijn felle kleuren
„in". Nu zullen er veel mensen
zeggen dat de mode de econo
mie in stand houdt, werkgele
genheid schept. Maar wanneer
we niet met de mode meedoen
hebben we ook veel minder
geld nodig. (Nieuwe kleren en
meubels kunnen er toe bij dra
gen dat uit een gezin man en
vrouw gaan werken). Boven
dien slorpt de produktie van
onnodige kleding veel energie
op en zorgt voor luchtvervui
ling. Al het afval dat we toch al
zo moeilijk kwijt kunnen be
staat voor een groot gedeelte
uit afgedankte, uit de mode
geraakte kleding en meubels.
De mode kan ook aanleiding
geven tot jalouzie, wanneer de
een net iets moderners heeft
dan de ander. Dit is een vrij
land, maar er wordt ons be
hoorlijk veel aangepraat; zoals
wat we moeten dragen. En het
lukt ze steeds weer. Mensen die
verstandig zijn laten zich toch
niet voorschrijven wat ze
moeten dragen? Dat kleding
stuk dat u 6 jaar geleden kocht
omdat u het zo mooi vond,
vindt u nu toch ook nog mooi?
Trek het dus gerust aan en let
niet op hen die er iets van zeg
gen. Zij laten een ander uitma
ken wat mooi is. Mijn naam is
Julia Heemskerk en ik lap de
mode aan m'n laars. U ook?
WERNHOUT
JULIA HEEMSKERK
DEN HAAG (ANP) - In de
eerste drie maanden van dit
jaar, toen er wegens de slechte
weersomstandigheden minder
en voorzichtiger werd gereden
op de Nederlandse wegen, zijn
er bij verkeersongevallen 330
mensen omgekomen, zo blijkt
uit de gegevens van het CBS. In
dezelfde periode van het vorige
jaar, kostte het verkeer 570
mensenlevens. Het aantal ge
wonden liep navenant terug.
ADVERTENTIE
Informatie van de ANWB voor wie de grens over gaat
Neem 'm dus
mee, die Inter
nationale Reis en
Kredietbrief (IRK).
Ongeacht of u per auto,
vliegtuig, trein, bus of boot
reist. Krijgt u dan met
pech, ziekte, een ongeval
of andere tegenslag te
maken, dan zorgt de AN WB
Alarmcentrale voor alle
mogelijke
hulp. Hulpvoor
personen.
Variërend van
toezending van
medicijnen tot
organisatie van patiën
ten-vervoer naar Neder
land, zo nodig met
medische begeleiding.
Ook vervoer van eventuele overledenen. Krediet.
Voor 't betalen van onverwachte, hoog uitgevallen
garage-, dokters- of ziekenhuisrekeningen.
Rechtsbijstand. Voor 't geval u in 't buitenland met
de arm der wet in contact komt. Hulp voor voer
tuigen. Variërend van onderdelen-toezending tot
auto-repatriëring. De IRK kost maar f22,50 en is, op
vertoon van een geldige ANWB lidmaatschapskaart,
verkrijgbaar bij alle ANWB kantoren, alle vestigingen
van de Rabobank en alle vestigingen van De Grens
wisselkantoren. Op al deze adressen kunt u ook
ANWB-lid worden.
