in Sovjetu iubtieler Atheïstische propaganda Bendes jongeren teisteren grote Isteden Sovjetunie lar "kwarts" over rloges gaat. Extra-Extra J MUNTEN vieenteaxel flAKING R 35 140-4314. r van de V.N.U. Ver- /erkoop en distributie schriften zoals Mar- nog veel meer. jusiaste R lijk op het gebied van t een Mavo- of Havo- liervoor). Bekendheid sollicitatie richten aan: riusweg 29, 4382 NC Grote en/of kleine rn buitenlandse at101,Hoek, tel.01154' tuur deze dan aan voor- rgemeester voorno iJsebaert wnd MOSKOU - Enige tijd terug hebben de Russische leiders aan- wkondigd de atheïstische propaganda inde Sovjet-Unie weer op |wzullen gaan voeren. Ruim 60 jaar atheïstische indoctrinatie leeft blijkbaar niet het gewenste resultaat gehad. Integendeel, er tanen steeds meer berichten uit Rusland, dat de belangstelling „met name jonge Russen voor godsdienst stijgt. Een wande- Ij te in Moskouw leert, dat steeds meer jongeren openlijk hun Loot tonen door bijv. een kruis om de nek te dragen. De communistische machts hebbers gaan het dus over een I andere boeg gooien nu de har- I je atheïstische propaganda n averechts effect schijnt te Er is een nieuw insti- I jjut opgericht, dat via ver- I spreiding van politieke en we- I wschappelijke kennis om- I trent atheïsme meer succes wil I bereiken, dan de militantere Toen 's werelds eerste I ruimtevaarder Yoeri Gagarin meen baan om de aarde circel- I ieriep hij via de radio opgeto- I gen, dat hij God niet was te gengekomen. Voor de mach- I ihebbers was dat het sein voor leen nieuwe atheistische cam- re: God bestaat niet. Het is I immers wetenschappelijk aangetoond door de ruimte- I taart. De communistische partij hanteert smaad als het be- langrijkste wapen tegen de I godsdienst, schrijft Laura I Starink in het laatste Rusland- bulletin. De meest toegepaste methode is het aan de kaak I stellen van „uitspattingen" en I „malversaties" van religieuze I leiders. Priesters worden voor- als grote boeven, die met het geld van de goedgelo vigen ware orgiën aanrichten. Met behulp van schei- en I natuurkunde probeert men re- J Ekwieën en andere wonderte- I kenen van hun aureool te ont doen. Zo toonde men graag dat het een koud kunstje is om een ikoon te laten zweten of een Mariabeeld in het duister te laten oplichten. Er zijn in de Sovjet-Unie tal van atheistische musea, waar verguisde relikwieën tentoon worden gesteld. Het bekendste staat in Moskou. „Het is iro nisch dat de enige officieel ga- canoniseerde relikwie, Lenin in zijn vitrine op het Rode Plein in Moskou, veel meer aandacht trekt dan alle atheistische musea bij elkaar", aldus Starink. Het is nog niet zo lang gele den, dat de machthebbers de christelijke godsdiensten trachtten te verdrijven door het communisme als een soort betere godsdienst daar tegen over te stellen. Daartoe nam men z'n toevlucht tot eigen ceremonies zoals „Rode brui loften" en „Rode begrafenis sen". Men was pas een goed vaderlander als men z'n huwe lijk door staat en partij liet „inzegenen" en een „Rode be grafenis" was een eerbetoon aan de partij. Het weren van christelijke namen als Vasili en Nokodim was schering en inslag. Kin deren moesten Molot (hamer), Serp (sikkel), Svoboda (vrij heid), Krasarma (roodleger) of Ninel (Lenin achterstevoren) heten. Christelijke feestdagen Het Pokrofski Sobor Mu seum in Moskou, voorheen het pronkstuk van de Russische orthodoxe kerk, de St. Basil kathedraal. Het is nu een mu seum, waar de geschiedenis van de partij wordt verhaald. werden vervangen door we reldlijke gedenkdagen als ar beidsfeesten en de herdenking van de revolutie. Tegenwoordig tracht men de bevolking subtieler van de godsdienst te halen. Vooral op school wordt de jeugd steeds voorgehouden dat het hoogst ongezond is met je neus in de bijbel te snuffelen. Dat onge zond slaat dan vooral op de weinige kansen, die godsdien stig opgevoedde jongeren later in de „socialistische" Sovjet maatschappij krijgen. 3l maakt ingevolgeMj lid, van de Wet op tnd, dat Gedeputee^ besluit van 8 mei 19 r. 10/490/79/236^. lerzienmg van n it", zoals deze door^ vergadering van J iiuit van Gedeputeerd imingsplan m®'efge- ,de één maand»,8,, Algemene zaken, an zijn bij Gedeputeerd lezwaren ingedie'n ad en de inspecteu edurende boven instellen bij de Kr MOSKOU (AP) - „Ik be- I koor tot een bende waar ie- 1 dereen bang voor is", I schreef dezer dagen een I ®eisje uit Sewastopol aan I een plaatselijke krant. I »Wij hebben alles in de I ;jle,eltuin omvergehaald. I 'i vechten zowat elke I lv"nd, meisjes net als jon- 18e"s, We hebben allemaal I Seld genoeg dus drank krij- I ru VOfmt Seen probleem. I lp het politiebureau ken- I len ze ons allemaal. We zijn '"sgaan afvragen of we dit P eigenlijk allemaal wel I en, maar niemand van msweet eigenlijk hoe er uit 11 somen". I'e brief kan dienen als -I 'd van boe straatben- .'.n.de steden van de Sow- JL hij het alledaagse le- I vi» gaan b°ren, in weerwil liit,f°®n®en ^r overheid er I ut ®en le doen - ^oor bard I hf|egr!lpen door middel van 12rn.vanPropaganda die fft de jeugd te verbeteren, sen statistiek be- SeL procent van degenen I mirf s'eden wegens allerlei &V»ordt opgepakt en lellte de s°ciologen moet ie ouders 7°rden gezocht bii ie m! 1 wijzen erop dat irnd, I ten ,)7'° ieugdige boosdoe- #s"d'euitmeillg Z'in Uit gezin" De eikaar zijn gevallen. Problem!"1? een van de grc>te I drank feit dat sterke gen genrnkkelijk te krij- I beten l°nge mensen iets avonj.0? handen hadden 's zouden' an men iezen> dan bbidhan^13 11161 in troepen Milten len. op straat of ge- ken. de Poütie uitlok- 'uiisTeS de meeste jonge- I -ois d», behoren tot een bende I le"t in 1 dat ie „anders" I 'iet heil666 gemeenschap die Indikt Van det geüjk-zijn De ie Jarige Sjarief Chai- darow uit Boechara schreef laatst aan een krant nadat hij door de politie was opgepakt; „Toen ik de cel binnenkwam en daar jongens van mijn leef tijd zag wilde ik het uit schreeuwen. Ik kon niet ver klaren waarom ik in de armen van de misdaad was gedreven. Ik dacht eenvoudig dat „lekker rondhangen" het mooiste was dat het leven bood". Het min of meer recente ontstaan van jeugdbenden wordt van officiële zijde vaak toegeschreven als het gevolg van het overwaaien van ge woonten en invloeden uit het westen. Dingen als rockmu ziek en jeans, daar is men het roerend over eens, ondermij nen de socialistische idealen der jeugd. Maar, vinden sociologen, het antwoord op dit alles is veel moeilijker te geven. Zij vinden dat er op de scholen ,,te weinig aandacht wordt gewijd aan morele opvoeding met als re sultaat dat jongemensen vaak mank gaan aan een moreel ni hilisme". Intellectuelen heb ben het ook over de „leegte" in de geest van de jongeren die hen ertoe drijft zich te verzet ten tegen de maatschappij van orde en rust die door hun ou ders is geschapen. Veel nozems in de Sowjet- Unie schijnen de personen te imiteren uit de Amerikaanse film „West Side Story". Zij kleden zich als die jonge New- yorkers, trachten zich te bewe gen op dezelfde manier en ne men hun namen over. De ben den noemen zich als regel naar de straten of de buurt waar hun aanhangers vandaan ko men. Ze schijnen geen moeite te hebben aan nieuwe leden te komen. Zelfs als zij zijn gear resteerd scheppen de jongelui er voor de rechter nog over op dat zij in staat waren een hele wijk te „terroriseren" en te voorkomen dat rivalen zich op hun gebied waagden. Het Moskouse blad Mos- kowski Komsomol beschreef laatst tot in bijzonderheden een gevecht tussen twee hoofdstedelijke jeugdbenden, „de jongens van de Dneprope- trowskistraat" en „de bende van de Rode Vuurtoren". De herrie begon toen 10 a 15 leden van de ene groep op een avond het territoir van een andere binnentrok „om iets te veref fenen". Enige lieden zouden „beledigd" zijn en de kamera den namen dat niet. De krant die de zaak trachtte uit te leggen, kwam er niet uit behalve een ding dat zeker was: „Zij konden niet leven zonder wraak te nemen". Het gevecht tussen de twee groe pen werd geleverd met behulp van vuisten en stokken „en werd aangemoedigd door een plaatselijke bullebak die stijf stond van de drank", aldus de krant. Niet lang erna kwam de politie aangezet die hard in greep. De vechtersbazen zou den daarna „streng zijn ge straft" door de rechter. Uit een bericht uit Tbilisi, de hoofdstad van de republiek Georgië blijkt dat men er daar ook van kan meepraten. Er was een bende gearresteerd die, al dus berichten in de pers, ge wapende roofovervallen pleegde en zelfs niet voor moord was teruggeschrikt. Tot het gestolene behoorden ma chinegeweren en bijbehorende munitie. „Alle bendeleden woonden in hetzelfde flatgebouw, in de zelfde straat of in dezelfde buurt. Alle leden hadden ge meen dat zij studeren en school waren gaan haten en zich al vroeg hadden onttrokken aan de invloed van het gezin. He laas slaagde de school noch het gezin erin op maar iemand eni ge invloed uit te oefenen". Het blad: „De straat kan als er verstandige mensen wonen die vooruitzien en plannen maken met de jongelui voor het besteden van de vrije tijd, een goede leermeester zijn. Maar als dat niet zo is komen er al leen maar moeilijkheden uit voort". (Van onze redactie bui tenland) KABOEL - Na de sjah in Iran is er weer een staatshoofd dat de strijd aan kan binden tegen het islamitisch fanatisme dat internationaal de kop op gestoken heeft. Het is president Moet Moeham- med Tariki van Afgha nistan, die zich gecon fronteerd ziet met een belangrijke stroming in zijn land die hem liever onder dan boven de groe ne zoden ziet. Zijn tegen standers hebben gezwo ren er voor te zorgen dat hij het niet lang meer maakt. Tariki kwam één jaar gele den aan de macht toen hij het corrupte regime van Daoed omver wierp. Tariki kon in het begin zeker wel steunen op een redelijk grote sym pathie van de Afghanen. Echter: zijn pro-Moskouse houding stuit op steeds meer verzet van de islamitische bevolking. De religieuze fa natici geloven dat Tariki zich steeds nauwer aansluit bij de „goddeloze" Sovjet-Unie. Gedram De president heeft zich in de ogen van vele landgenoten vooral onmogelijk gemaakt door het te snel willen door voeren van zijn grondpoli- tiek, de bestrijding van het analfabetisme, het afschaf fen van het eeuwenoude ge bruik dat de bruid moet wor den gekocht en het kwijt schelden van schulden. „Dat die mensen hervormers zijn staat wel vast", zegt een di plomatieke vertegenwoordi ger, „maar hun programma's worden met te veel gedram en te weinig overreding ten uitvoer gebracht". Vaak zouden plaatselijke partij functionarissen handelen in de trend van „niet goed schiks? Dan maar kwaad schiks". Het gebruik van ge weld wordt daardoor eerder regelmaat dan uitzondering. Behoudende moslims heb ben onlangs gevochten tegen veiligheidstroepen in Mazar- i-sjarief, dat zo'n tachtig ki lometer van de Russische grens afligt. Zij waren ge belgd over de manier waarop men de veranderingen wilde uitvoeren. Atikir kan niet steunen op een erg eensgezind leger, verre van dat. Twee muiterij en en een plan tot een staats greep bleken mogelijk on danks vérgaande zuiverin gen. De voortdurende strijd van de soldaten tegen hun ei gen volk en de genoemde zui veringen blijken het leger enorm te frustreren. Dat is duidelijk gebleken bij rellen in de stad Herat. De spanning tussen het Atikir-regime en de oppositie is overal voelbaar. Die waren ontstaan naar aanleiding van een slecht in elkaar zittend en te snel ten uitvoer gebracht landher vormingsplan dat, doordat het doorgevoerd werd tussen twee oogsten in, de hele landbouw ontwrichtte. De politie en de manschappen van het leger zouden gewei gerd hebben het vuur te ope nen op de menigte, die vaak slechts beschikte over stok ken en stenen. Er is ook ge meld dat ordebewakers hier en daar onverbloemd de zijde van de opstandelingen heb ben verkozen. Onderdrukt Voor de opstand werd on derdrukt, met behulp van andere legereenheden die vliegtuigen en pantserwa gens gebruikten, zouden mi litanten aanvallen hebben ondernomen op tientallen in die streek werkende Sovjet adviseurs. De strijd in Herat moet verschrikkelijk geweest zijn. Volgens sommige be richten zouden er 5000 men sen bij de strijd zijn omge komen en er zou daarna door loyale regeringstroepen weerwraak genomen zijn. Eén der rapporten spreekt van het in triomf tonen van alle mogelijke lichaamsde len, zoals neuzen, oren en mannelijke geslachtsdelen die aan lansen waren ge spietst. De regering-Tariki heeft echter verklaard dat 98% van de bevolking achter haar staat en dat de opstand het werk was geweest van 4000 Iraanse militairen die ver kleed Herat waren binnen gedrongen. Teheran heeft dat met klem ontkend. Vorige maand werd majoor Bachra Moeddin, militair commandant en gouverneur van de provincie Nangarhar, gedood toen troepen van het garnizoen van Zjalalabad weigerden te worden overge bracht naar de provincie Koenar waar op dat moment fel werd gestreden tussen opstandelingen en rege ringstroepen. De muiters zouden een aantal Sowjet- adviseurs hebben gegijzeld. De kazernes werden omsin geld door gezagsgetrouwe troepen, die met het vliegtuig uit Kaboel waren aange voerd en in drie dagen een eind aan de opstand maak ten. Lede ogen De Russen zijn opzichtig aanwezig in Afghanistan maar toch is de houding van Moskou ten aanzien van het huidige bewind niet over duidelijk. Zij hebben er alle belang bij een sterke positie te behouden in bet buurland. Het Kremlin ziet met lede ogen de ontwikkelingen in de Moslim-landen aan. Het reli gieuze fanatisme is ook voor de Sowjet-Unie een bedrei ging. Weliswaar zal een staatsgreep door moslims in de USSR tot de onmogelijk heden behoren maar het moet niet uitgesloten worden geacht dat het ontstaan van een Islamitisch Afghanistan tot onlusten in de Centraala- ziatische delen van de USSR kan leiden. Zo zouden zich vorig jaar al ongeregeldhe den in de hoofdstaad van de Sovjet-lidstaat Tadsik, Doesjanbe, hebben voorge daan. Een Aziatisch diplomaat die deze gebieden betitelde als „de zachte onderbuik van de Sovjet-Unie" was van oordeel dat de Russen welis waar uit eigen belang het so- cialistisch-georiënteerde re gime in Afghanistan in stand moeten zien te houden, maar hij betwijfelde of de Sovjets, zoals de Amerikanen in Viet nam, behalve militair mate rieel ook soldaten naar het land zouden sturen. Als Ta riki en zijn rechterhand, de eerste minister Hafizoellacb Amin, het zo vergooid zou den hebben dat zij niet meer te handhaven zijn, zouden de Russen hen kunnen vervan gen door een leider van de te genpartij, zoals de oud-on derpremier Karmal, die des tijds was gevlucht en zich nu in Oost-Europa ophoudt. Kansen De levenskansen van het regime-Atikir worden zeer verschillend beoordeeld. Sommigen zien Atikir zich nog zes maanden handhaven. Anderen wijzen op de ver deeldheid van de oppositie (gescheiden in een Chinees- marxistisch en het islami tisch kamp) en op de steun van de Sovjet-Unie, die vol gens hen toch erg ver zal gaan. In Iran is in ieder geval gebleken dat het gods- dienstfanatisme met con ventionale wapens moeilijk te bestrijden valt. Als Atikir zich met het geweer probeert in het zadel te houden loopt hij de levensgrote kans door datzelfde wapen getroffen te worden.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1979 | | pagina 9