in Sovjetu
iubtieler
Atheïstische propaganda
Bendes jongeren
teisteren grote
Isteden Sovjetunie
lar "kwarts"
over
rloges gaat.
Extra-Extra
J MUNTEN
vieenteaxel
flAKING
R 35
140-4314.
r van de V.N.U. Ver-
/erkoop en distributie
schriften zoals Mar-
nog veel meer.
jusiaste
R
lijk op het gebied van
t een Mavo- of Havo-
liervoor). Bekendheid
sollicitatie richten aan:
riusweg 29, 4382 NC
Grote en/of kleine
rn buitenlandse
at101,Hoek, tel.01154'
tuur deze dan aan voor-
rgemeester voorno
iJsebaert wnd
MOSKOU - Enige tijd terug hebben de Russische leiders aan-
wkondigd de atheïstische propaganda inde Sovjet-Unie weer op
|wzullen gaan voeren. Ruim 60 jaar atheïstische indoctrinatie
leeft blijkbaar niet het gewenste resultaat gehad. Integendeel, er
tanen steeds meer berichten uit Rusland, dat de belangstelling
„met name jonge Russen voor godsdienst stijgt. Een wande-
Ij te in Moskouw leert, dat steeds meer jongeren openlijk hun
Loot tonen door bijv. een kruis om de nek te dragen.
De communistische machts
hebbers gaan het dus over een
I andere boeg gooien nu de har-
I je atheïstische propaganda
n averechts effect schijnt te
Er is een nieuw insti-
I jjut opgericht, dat via ver-
I spreiding van politieke en we-
I wschappelijke kennis om-
I trent atheïsme meer succes wil
I bereiken, dan de militantere
Toen 's werelds eerste
I ruimtevaarder Yoeri Gagarin
meen baan om de aarde circel-
I ieriep hij via de radio opgeto-
I gen, dat hij God niet was te
gengekomen. Voor de mach-
I ihebbers was dat het sein voor
leen nieuwe atheistische cam-
re: God bestaat niet. Het is
I immers wetenschappelijk
aangetoond door de ruimte-
I taart.
De communistische partij
hanteert smaad als het be-
langrijkste wapen tegen de
I godsdienst, schrijft Laura
I Starink in het laatste Rusland-
bulletin. De meest toegepaste
methode is het aan de kaak
I stellen van „uitspattingen" en
I „malversaties" van religieuze
I leiders. Priesters worden voor-
als grote boeven, die
met het geld van de goedgelo
vigen ware orgiën aanrichten.
Met behulp van schei- en
I natuurkunde probeert men re-
J Ekwieën en andere wonderte-
I kenen van hun aureool te ont
doen. Zo toonde men graag dat
het een koud kunstje is om een
ikoon te laten zweten of een
Mariabeeld in het duister te
laten oplichten.
Er zijn in de Sovjet-Unie tal
van atheistische musea, waar
verguisde relikwieën tentoon
worden gesteld. Het bekendste
staat in Moskou. „Het is iro
nisch dat de enige officieel ga-
canoniseerde relikwie, Lenin
in zijn vitrine op het Rode
Plein in Moskou, veel meer
aandacht trekt dan alle
atheistische musea bij elkaar",
aldus Starink.
Het is nog niet zo lang gele
den, dat de machthebbers de
christelijke godsdiensten
trachtten te verdrijven door
het communisme als een soort
betere godsdienst daar tegen
over te stellen. Daartoe nam
men z'n toevlucht tot eigen
ceremonies zoals „Rode brui
loften" en „Rode begrafenis
sen". Men was pas een goed
vaderlander als men z'n huwe
lijk door staat en partij liet
„inzegenen" en een „Rode be
grafenis" was een eerbetoon
aan de partij.
Het weren van christelijke
namen als Vasili en Nokodim
was schering en inslag. Kin
deren moesten Molot (hamer),
Serp (sikkel), Svoboda (vrij
heid), Krasarma (roodleger) of
Ninel (Lenin achterstevoren)
heten. Christelijke feestdagen
Het Pokrofski Sobor Mu
seum in Moskou, voorheen het
pronkstuk van de Russische
orthodoxe kerk, de St. Basil
kathedraal. Het is nu een mu
seum, waar de geschiedenis
van de partij wordt verhaald.
werden vervangen door we
reldlijke gedenkdagen als ar
beidsfeesten en de herdenking
van de revolutie.
Tegenwoordig tracht men de
bevolking subtieler van de
godsdienst te halen. Vooral op
school wordt de jeugd steeds
voorgehouden dat het hoogst
ongezond is met je neus in de
bijbel te snuffelen. Dat onge
zond slaat dan vooral op de
weinige kansen, die godsdien
stig opgevoedde jongeren later
in de „socialistische" Sovjet
maatschappij krijgen.
3l maakt ingevolgeMj
lid, van de Wet op
tnd, dat Gedeputee^
besluit van 8 mei 19
r. 10/490/79/236^.
lerzienmg van n
it", zoals deze door^
vergadering van J
iiuit van Gedeputeerd
imingsplan m®'efge-
,de één maand»,8,,
Algemene zaken,
an zijn bij Gedeputeerd
lezwaren ingedie'n
ad en de inspecteu
edurende boven
instellen bij de Kr
MOSKOU (AP) - „Ik be-
I koor tot een bende waar ie-
1 dereen bang voor is",
I schreef dezer dagen een
I ®eisje uit Sewastopol aan
I een plaatselijke krant.
I »Wij hebben alles in de
I ;jle,eltuin omvergehaald.
I 'i vechten zowat elke
I lv"nd, meisjes net als jon-
18e"s, We hebben allemaal
I Seld genoeg dus drank krij-
I ru VOfmt Seen probleem.
I lp het politiebureau ken-
I len ze ons allemaal. We zijn
'"sgaan afvragen of we dit
P eigenlijk allemaal wel
I en, maar niemand van
msweet eigenlijk hoe er uit
11 somen".
I'e brief kan dienen als
-I 'd van boe straatben-
.'.n.de steden van de Sow-
JL hij het alledaagse le-
I vi» gaan b°ren, in weerwil
liit,f°®n®en ^r overheid er
I ut ®en le doen - ^oor bard
I hf|egr!lpen door middel van
12rn.vanPropaganda die
fft de jeugd te verbeteren,
sen statistiek be-
SeL procent van degenen
I mirf s'eden wegens allerlei
&V»ordt opgepakt en
lellte de s°ciologen moet
ie ouders 7°rden gezocht bii
ie m! 1 wijzen erop dat
irnd,
I ten ,)7'° ieugdige boosdoe-
#s"d'euitmeillg Z'in Uit gezin"
De eikaar zijn gevallen.
Problem!"1? een van de grc>te
I drank feit dat sterke
gen genrnkkelijk te krij-
I beten l°nge mensen iets
avonj.0? handen hadden 's
zouden' an men iezen> dan
bbidhan^13 11161 in troepen
Milten len. op straat of ge-
ken. de Poütie uitlok-
'uiisTeS de meeste jonge-
I -ois d», behoren tot een bende
I le"t in 1 dat ie „anders"
I 'iet heil666 gemeenschap die
Indikt Van det geüjk-zijn
De ie
Jarige Sjarief Chai-
darow uit Boechara schreef
laatst aan een krant nadat hij
door de politie was opgepakt;
„Toen ik de cel binnenkwam
en daar jongens van mijn leef
tijd zag wilde ik het uit
schreeuwen. Ik kon niet ver
klaren waarom ik in de armen
van de misdaad was gedreven.
Ik dacht eenvoudig dat „lekker
rondhangen" het mooiste was
dat het leven bood".
Het min of meer recente
ontstaan van jeugdbenden
wordt van officiële zijde vaak
toegeschreven als het gevolg
van het overwaaien van ge
woonten en invloeden uit het
westen. Dingen als rockmu
ziek en jeans, daar is men het
roerend over eens, ondermij
nen de socialistische idealen
der jeugd.
Maar, vinden sociologen, het
antwoord op dit alles is veel
moeilijker te geven. Zij vinden
dat er op de scholen ,,te weinig
aandacht wordt gewijd aan
morele opvoeding met als re
sultaat dat jongemensen vaak
mank gaan aan een moreel ni
hilisme". Intellectuelen heb
ben het ook over de „leegte" in
de geest van de jongeren die
hen ertoe drijft zich te verzet
ten tegen de maatschappij van
orde en rust die door hun ou
ders is geschapen.
Veel nozems in de Sowjet-
Unie schijnen de personen te
imiteren uit de Amerikaanse
film „West Side Story". Zij
kleden zich als die jonge New-
yorkers, trachten zich te bewe
gen op dezelfde manier en ne
men hun namen over. De ben
den noemen zich als regel naar
de straten of de buurt waar
hun aanhangers vandaan ko
men. Ze schijnen geen moeite
te hebben aan nieuwe leden te
komen. Zelfs als zij zijn gear
resteerd scheppen de jongelui
er voor de rechter nog over op
dat zij in staat waren een hele
wijk te „terroriseren" en te
voorkomen dat rivalen zich op
hun gebied waagden.
Het Moskouse blad Mos-
kowski Komsomol beschreef
laatst tot in bijzonderheden
een gevecht tussen twee
hoofdstedelijke jeugdbenden,
„de jongens van de Dneprope-
trowskistraat" en „de bende
van de Rode Vuurtoren". De
herrie begon toen 10 a 15 leden
van de ene groep op een avond
het territoir van een andere
binnentrok „om iets te veref
fenen". Enige lieden zouden
„beledigd" zijn en de kamera
den namen dat niet.
De krant die de zaak trachtte
uit te leggen, kwam er niet uit
behalve een ding dat zeker
was: „Zij konden niet leven
zonder wraak te nemen". Het
gevecht tussen de twee groe
pen werd geleverd met behulp
van vuisten en stokken „en
werd aangemoedigd door een
plaatselijke bullebak die stijf
stond van de drank", aldus de
krant. Niet lang erna kwam de
politie aangezet die hard in
greep. De vechtersbazen zou
den daarna „streng zijn ge
straft" door de rechter.
Uit een bericht uit Tbilisi, de
hoofdstad van de republiek
Georgië blijkt dat men er daar
ook van kan meepraten. Er was
een bende gearresteerd die, al
dus berichten in de pers, ge
wapende roofovervallen
pleegde en zelfs niet voor
moord was teruggeschrikt. Tot
het gestolene behoorden ma
chinegeweren en bijbehorende
munitie.
„Alle bendeleden woonden
in hetzelfde flatgebouw, in de
zelfde straat of in dezelfde
buurt. Alle leden hadden ge
meen dat zij studeren en school
waren gaan haten en zich al
vroeg hadden onttrokken aan
de invloed van het gezin. He
laas slaagde de school noch het
gezin erin op maar iemand eni
ge invloed uit te oefenen".
Het blad: „De straat kan als
er verstandige mensen wonen
die vooruitzien en plannen
maken met de jongelui voor het
besteden van de vrije tijd, een
goede leermeester zijn. Maar
als dat niet zo is komen er al
leen maar moeilijkheden uit
voort".
(Van onze redactie bui
tenland)
KABOEL - Na de sjah
in Iran is er weer een
staatshoofd dat de strijd
aan kan binden tegen het
islamitisch fanatisme dat
internationaal de kop op
gestoken heeft. Het is
president Moet Moeham-
med Tariki van Afgha
nistan, die zich gecon
fronteerd ziet met een
belangrijke stroming in
zijn land die hem liever
onder dan boven de groe
ne zoden ziet. Zijn tegen
standers hebben gezwo
ren er voor te zorgen dat
hij het niet lang meer
maakt.
Tariki kwam één jaar gele
den aan de macht toen hij het
corrupte regime van Daoed
omver wierp. Tariki kon in
het begin zeker wel steunen
op een redelijk grote sym
pathie van de Afghanen.
Echter: zijn pro-Moskouse
houding stuit op steeds meer
verzet van de islamitische
bevolking. De religieuze fa
natici geloven dat Tariki zich
steeds nauwer aansluit bij de
„goddeloze" Sovjet-Unie.
Gedram
De president heeft zich in
de ogen van vele landgenoten
vooral onmogelijk gemaakt
door het te snel willen door
voeren van zijn grondpoli-
tiek, de bestrijding van het
analfabetisme, het afschaf
fen van het eeuwenoude ge
bruik dat de bruid moet wor
den gekocht en het kwijt
schelden van schulden. „Dat
die mensen hervormers zijn
staat wel vast", zegt een di
plomatieke vertegenwoordi
ger, „maar hun programma's
worden met te veel gedram
en te weinig overreding ten
uitvoer gebracht". Vaak
zouden plaatselijke partij
functionarissen handelen in
de trend van „niet goed
schiks? Dan maar kwaad
schiks". Het gebruik van ge
weld wordt daardoor eerder
regelmaat dan uitzondering.
Behoudende moslims heb
ben onlangs gevochten tegen
veiligheidstroepen in Mazar-
i-sjarief, dat zo'n tachtig ki
lometer van de Russische
grens afligt. Zij waren ge
belgd over de manier waarop
men de veranderingen wilde
uitvoeren.
Atikir kan niet steunen op
een erg eensgezind leger,
verre van dat. Twee muiterij
en en een plan tot een staats
greep bleken mogelijk on
danks vérgaande zuiverin
gen. De voortdurende strijd
van de soldaten tegen hun ei
gen volk en de genoemde zui
veringen blijken het leger
enorm te frustreren.
Dat is duidelijk gebleken
bij rellen in de stad Herat.
De spanning tussen het Atikir-regime en de oppositie is overal voelbaar.
Die waren ontstaan naar
aanleiding van een slecht in
elkaar zittend en te snel ten
uitvoer gebracht landher
vormingsplan dat, doordat
het doorgevoerd werd tussen
twee oogsten in, de hele
landbouw ontwrichtte. De
politie en de manschappen
van het leger zouden gewei
gerd hebben het vuur te ope
nen op de menigte, die vaak
slechts beschikte over stok
ken en stenen. Er is ook ge
meld dat ordebewakers hier
en daar onverbloemd de zijde
van de opstandelingen heb
ben verkozen.
Onderdrukt
Voor de opstand werd on
derdrukt, met behulp van
andere legereenheden die
vliegtuigen en pantserwa
gens gebruikten, zouden mi
litanten aanvallen hebben
ondernomen op tientallen in
die streek werkende Sovjet
adviseurs. De strijd in Herat
moet verschrikkelijk geweest
zijn. Volgens sommige be
richten zouden er 5000 men
sen bij de strijd zijn omge
komen en er zou daarna door
loyale regeringstroepen
weerwraak genomen zijn.
Eén der rapporten spreekt
van het in triomf tonen van
alle mogelijke lichaamsde
len, zoals neuzen, oren en
mannelijke geslachtsdelen
die aan lansen waren ge
spietst.
De regering-Tariki heeft
echter verklaard dat 98%
van de bevolking achter haar
staat en dat de opstand het
werk was geweest van 4000
Iraanse militairen die ver
kleed Herat waren binnen
gedrongen. Teheran heeft dat
met klem ontkend.
Vorige maand werd majoor
Bachra Moeddin, militair
commandant en gouverneur
van de provincie Nangarhar,
gedood toen troepen van het
garnizoen van Zjalalabad
weigerden te worden overge
bracht naar de provincie
Koenar waar op dat moment
fel werd gestreden tussen
opstandelingen en rege
ringstroepen. De muiters
zouden een aantal Sowjet-
adviseurs hebben gegijzeld.
De kazernes werden omsin
geld door gezagsgetrouwe
troepen, die met het vliegtuig
uit Kaboel waren aange
voerd en in drie dagen een
eind aan de opstand maak
ten.
Lede ogen
De Russen zijn opzichtig
aanwezig in Afghanistan
maar toch is de houding van
Moskou ten aanzien van het
huidige bewind niet over
duidelijk. Zij hebben er alle
belang bij een sterke positie
te behouden in bet buurland.
Het Kremlin ziet met lede
ogen de ontwikkelingen in de
Moslim-landen aan. Het reli
gieuze fanatisme is ook voor
de Sowjet-Unie een bedrei
ging. Weliswaar zal een
staatsgreep door moslims in
de USSR tot de onmogelijk
heden behoren maar het
moet niet uitgesloten worden
geacht dat het ontstaan van
een Islamitisch Afghanistan
tot onlusten in de Centraala-
ziatische delen van de USSR
kan leiden. Zo zouden zich
vorig jaar al ongeregeldhe
den in de hoofdstaad van de
Sovjet-lidstaat Tadsik,
Doesjanbe, hebben voorge
daan.
Een Aziatisch diplomaat
die deze gebieden betitelde
als „de zachte onderbuik van
de Sovjet-Unie" was van
oordeel dat de Russen welis
waar uit eigen belang het so-
cialistisch-georiënteerde re
gime in Afghanistan in stand
moeten zien te houden, maar
hij betwijfelde of de Sovjets,
zoals de Amerikanen in Viet
nam, behalve militair mate
rieel ook soldaten naar het
land zouden sturen. Als Ta
riki en zijn rechterhand, de
eerste minister Hafizoellacb
Amin, het zo vergooid zou
den hebben dat zij niet meer
te handhaven zijn, zouden de
Russen hen kunnen vervan
gen door een leider van de te
genpartij, zoals de oud-on
derpremier Karmal, die des
tijds was gevlucht en zich nu
in Oost-Europa ophoudt.
Kansen
De levenskansen van het
regime-Atikir worden zeer
verschillend beoordeeld.
Sommigen zien Atikir zich
nog zes maanden handhaven.
Anderen wijzen op de ver
deeldheid van de oppositie
(gescheiden in een Chinees-
marxistisch en het islami
tisch kamp) en op de steun
van de Sovjet-Unie, die vol
gens hen toch erg ver zal
gaan. In Iran is in ieder geval
gebleken dat het gods-
dienstfanatisme met con
ventionale wapens moeilijk
te bestrijden valt. Als Atikir
zich met het geweer probeert
in het zadel te houden loopt
hij de levensgrote kans door
datzelfde wapen getroffen te
worden.