KOK ZIET EINDE KABINET NADEREN Spanje voor een hete zomer WESTDUITSE KIRCHENTAG BEZINT ZICH OP RELATIE MET DE JODEN OUDER W0R Het merendeel van de werknemJ liever vandaag dan morgen uit wille j om mensen, die versleten; die niet vrij uit VERSCHIL Aan flarden Doel Niet stil ETA Als ami van vree DOOR CORN. VERHOEVEN] H OE vaker en hoei meriger ik het woori lijkheid" hoor - somsÏJ het woord op zich i boodschap des te boeJ ga ik het verschil vindt'.] gelijkheid een progml wordt, houdt dat in d[|I verschil moet worden i roeid. Maar als het i»jj verdwijnt, houdt de wei op interessant te ay schrompelt de wereld ;J Veelheid is verschil.1 verschil, alles is alleenn verschil. Er moet dist fundamenteel niet indM zijn met al dat gepraotn gelijkheid. LINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PÈILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN I INGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PE PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN EILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN EILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGE PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN! HINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PElLlNGEt PEILINGEN PEILINGEN N PEILINGEN PEILlNr PEILINGEN PEILING IL^E Federatie Neder landse Vakbeweging gaat dinsdag aanstaande massaal de straat op om te protesteren tegen de kortingsplannen van het kabinet-Van Agt. Die plannen houden in dat de sociale-uitkeringst rek kers, de ambtenaren, de trendvolgers en de mini mumloontrekkers minder meer geld in handen krij gen. De werknemers met inkomens van 55.000 ol meer, moeten ook inle veren. De FNV-manifestatie in Utrecht en de werkonder brekingen in bedrijven moe ten de Tweede Kamer duide lijk maken dat de in FNV- verband georganiseerde werknemers - zo'n 1,1 mil joen - de plannen niet pik ken. FNV-voorzitter Wim Kok meent dat de kortingsplan nen op grond van het bezui nigingsprogramma Bestek '81 het begin is van een af bouw van de sociale voorzie ningen in Nederland. De verminderde dagloonbepa lingen en de korting op de so ciale uitkeringen zijn daar zegt hij symptomen van. „Het gaat allemaal nog maar heel bescheiden. Het zijn voorboden van een proces, waar men nog niet echt aan durft te beginnen. Men wil het proces van geleidelijke afbouw van verworven rechten opstarten. Dat kan nog groter maatschappelijk verzet betekenen, als men werkelijk tot onttakeling van verworven rechten zal over gaan", waarschuwt hij. De FNV wil met de mani festatie in Utrecht en de werkonderbrekingen het parlement duidelijk maken dat het pakket juli-maatre- gelen van de regering moet worden afgewezen. Maar Kok weet dat er bij aanvaar ding van de voorstellen door de Kamer nauwelijks meer iets aan te doen is. „We zullen een besluit van een Kamermeerderheid, hoe klein ook, moeten respecte ren. De parlementaire demo cratie is een groot goed. Maar vooraf keren we ons wel in woord en geschrift tegen het pakket. De vakbeweging heeft niet de instrumenten om dit soort zaken te kunnen trotseren. We hebben wel de taak de heren en dames van hun eventuele onjuiste han delwijze te overtuigen". De FNV-ambtenarenbond ABVA heeft al uitgeroepen dat het kabinet-Van Agt moet verdwijnen. De FNV- voorzitter gaat nog niet zover. De ingreep in al tot stand gekomen CAO's van trendvolgers door het kabi net kan Kok niet los zien van machtigings wetgeving. „Voor ingrijpen moet een drukkende noodsituatie zijn. In normale situaties moeten de vrije onderhandelingen tussen werkgevers en werk nemers prevaleren. Zo'n noodsituatie is er niet". Hij meent dat bezuinigin gen op de gemeenschapsuit gaven, zoals Bestek '81 wil, voor de werkgelegenheid juist averechts werken. Zo'n aanpak zet de werkgelegen heid in de dienstensector op de tocht, is zijn overtuiging. „We zeggen niet nee tegen ombuigingen, maar tegen de omvang waarop dat gebeurt. Met meer winsten in het be drijfsleven komt er helemaal niet meer werk. Dat zien we aan het kapitaal dat naar het buitenland gaat". Kok heeft zich mateloos geërgerd aan het voort gangsdebat in de Tweede Kamer over Bestek '81. „Het was geen voortgangsdebat, maar een voortsleepdcbat, dat weken en weken duurde. Dat is hoofdzakelijk te wij ten aan de regeringspartijen en het kabinet. Het gekisse bis, het negotie bedrijven over honderd gulden meer of minder aftoppen heeft niets meer met politiek in hoofd lijnen te maken". Hij vindt het compromis over de aftopping van hogere inkomens een soort „glij middel". „Die aftopping is een smaakmaker om de kor ting op de sociale uitkeringen per 1 juli door te laten gaan. Het is een niet-faire manier van koppelverkoop". Kok wijst er op dat de af topping bij 55.000 weinig zal opleveren. Voor volgend jaar is de FNV bereid in het centraal overleg met de werkgevers over aftopping te praten. Ook dit jaar was de vakbeweging daartoe bereid. De werkgevers weigerden. Openbreken van de CAO's om wettelijk af te toppen is voor de FNV onaanvaard baar. Kok vindt een aftop ping bij 40.000 zelfs be spreekbaar. „Maar dan moeten er wel arbeidsplaat sen mee geschapen worden". Kok verwijt het kabinet gebrek aan kwaliteit. In het Catshuis zit geen kabinet dat overtuigt. Er is een grote kwaliteitsleemte. Het kabi net heeft niets in huis. Het heeft zich tot nog toe met verbaal stuntwerk op de been kunnen houden. Hij ziet het einde van het kabinet-Van Agt naderen. „De meningsverschillen zijn zich snel aan het ophopen. Ik moet nog zien dat het kabinet zonder kleerscheuren door de voorbereiding van de be groting van 1980 komt. Er kan een situatie ontstaan met een groeiende escalatie bij de begrotingsbehandeling tus sen het CDA enerzijds en het kabinet anderzijds, of tussen het CDA en de VVD. Het ka binet staat nu voor een enor me krachtproef met een sterk geschokte vertrouwensrela tie tussen de twee regerings partijen. Voor het kabinet staat een vrij beslissende pe riode voor de deur", aldus Kok. IDO BOERS.MA Spaanse regering lijkt met grote zelfbeheersing te reageren op de golf van geweld, die de laatste we- fiptjpjni ken over het Iberisch land spoelt. gematigde voorman Gonzalez in het stof liet bijten. Het is niet meer dan uiterlij ke schijn. Er zijn genoeg teke nen die erop wijzen dat in Ma drid verwarring, onzekerheid en zelfs defaitisme heersen. Adolfo Suarez Politieke waarnemers, over het algemeen zeer terughoudend in hun meningenn zeggen openlijk, dat de huidige cen trum-rechtse regering van premier Suarez het Basken- probleem en het terrorisme, van zowel links als rechts, nooit de baas zal kunnen, zon der de democratische vrijhe den te beperken. Maar daar over durft in Madrid niemand iets hardop te zeggen. Zeker is, dat Juan Carlos zijn belangrijkste adviseur Juan de Bourbon-Battenburg in het politieke veld stuurde. Deze had deze week een geheim ge houden gesprek met Suarez. De Bourbon-Battenburg zou druk op Suarez uitgeoefend hebben om de grote coalitie een kans te geven. Suarez bleef niet doof voor de raadgevingen van de kant van de koning. De premier belde ver na midder nacht met Felipe Gonzalex in Sevilla en nodigde hem uit voor een spoedgesprek naar Madrid. Suarez wilde hem polsen over regeringsdeelna me, Suarez had erg veel haast, want hij wilde Gonzalez zelfs met een straaljager in Sevilla laten ophalen. Gonzalez wei gerde dat. Zeker is ook, dat op dit ogenblik gesprekken gevoerd worden tussen UCD en PSOE en uit de wat paniekerige haast van Suarez valt af te leiden, dat Madrid zich erg veel zor gen maakt over de huidige toestand in Spanje. De rege ring verwacht een erg hete zo mer, waarin de prille Spaanse democratie aan flarden ge schoten kan worden. In Ma drid maakt men zich terecht zorgen. De terreur in Spanje is elementen naar voren bracht. De Spaanse traditie van de gemakkelijke toevlucht tot geweld, de zelf-opofferende energie, de fanatieke dapper heid - waar anders dan in Spanje konden al deze ken merken zo natuurlijk uit de volksaard ontstaan? „Geef de Spanjaarden een zaak om voor te vechten en zij zullen hun le vens offeren met een woeste dapperheid zoals zij dat ook deden in de Burgeroorlog", zeggen de historici Herbert L. Matthews en Stanley G. Payne, die het tragisch noemen, dat de Spanjaarden blijven geloven in hopeloos onpractisch poli tieke idealen, maar vanuit dat geloof wel te werk gaan met wrede, overweldigde meedo genloosheid. aan een puur onafhankelijk Baskenland. Wat deze bespe lers van hun gitaren - zoals ze hun machinepistolen noemen - niet zien is, dat een tot staats greep geprovoceerd Spaans le ger eerder een bloedbad zal aanrichten en het hele land in een nieuwe burgeroorlog zal storten dan toe te staan dat de grenzen van Spanje tot tien tallen kilometers onder de Pyreneën verlegd. Telkens Twee foto's van gebeurtenissen eind mei, die een nieuwe golf van geweld inluidden. Boven: Het door een bomaanslag beschadigde Madrileense café, ontmoetingsplaats van de ultra-rechtse Fuerza Nueva, waarin acht mensen om het leven kwamen. Onder: De auto, waarin drie hoge legerofficieren en een korporaal om het leven kwamen na een kille aanval van de ETA, de Baskische afscheidingsbeweging. Toch zit men achter de schermen in Spanje allerminst stil. Deze week is uitgelekt, dat invloedrijke Spaanse politici in stilte werken aan de tot standkoming van de grote re geringscoalitie: een samen werkingsverband van de twee grootste politieke partijen, de centrum-democraten (UCD) van Suarez en de socialisten (PSOE) van Gonzalez. Achter dit probeersel zou koning Juan Carlos zitten, die zich ernstig zorgen zou maken over de loyaliteit van een deel van de door moordaanslagen getergde strijdkrachten en over de ge volgen van de scheuring in de PSOE, die zoals bekend hun Felipe Gonzalez zeker de laatste halve eeuw een gevaar geweest dat de slechtste en minst verantwoordelijke Men kan zich afvragen, of dit allemaal nog helemaal waar is voor het Spanje van nu, feit is wel, dat de politieke aanslagen van de laatste tijd beogen de beste georganiseerde delen van de Spaanse maatschappij tot een spiraal van geweld te ver leiden: het leger, de commu nisten en de fascisten. Het le ger heeft de laatste maanden zeker tien hoge officieren bij terreuraanslagen verloren. Eenzelfde aantal communisten is vermoord door rechtse ex tremisten en de bomaanslag eind mei in een Madrileens cafe - waarschijnlijk gepleegd door rechtse agitatoren - was bedoeld als provocatie tegen de fascistische partij Fuerza Nueva en ook door diens lei der, Bias Pinar als zodanig op gevat. Voeg daarbij het geweld van de ETA-Militar, de militaire vleugel van de Baskische af scheidingsbeweging ETA, die genadeloze terreur uitoefent, niet „om de onderdrukking van het Baskische volk te ver lichten", maar juist om het Spaanse leger tot een bloedig ingrijpen in het Baskenland te brengen. Dit moet dan de hele Baskische bevolking in de ar men van de ETA-fanaten drij ven, die dan kunnen werken Juan Carlos weer kom je, schrijvend over Spanje en ook Portugal, uit bij de bange vraag, of de jonge democratie zal en-kan overle ven en of terugkeer naar de dictatuur, het fascisme, moge lijk is. De meerderheid van de Spanjaarden blijft volhouden, dat de „dictatuur een gepas seerd station is". Kan waar zijn, maar het is ook niet zo moeilijk om aan te duiden, dat vanuit verschillende uitgangs punten, de Franco-getrouw den (vooral in extreem-rechtse partijen, het leger en de Guar- dia Civil), de ETA-Militar en de sinistere stadsguerrilla- beweging GRAPO er samen vallende belangen bij hebben om de situatie in Spanje zoda nig te laten ontaarden dat de rechtse militairen een staats greep tegen de democratie ple gen. Deze gedachte, dat het kan, maakt de vrienden van Spanje, somber, want het zal een afschuwelijke lijdensweg naar ellende en onderdrukking zijn. A.T. _S het aantal deelne mers aan een kerkelijke bij eenkomst bepalend is voor het religieuze gehalte van een samenleving, dan is er voor de Bondsrepubliek alle hoop. De 18de Evange lische Kirchentag die deze week in Neurenberg is ge houden en die woensdag avond werd geopend, boekte een record deelna me van circa 76.000 perma nente bezoekers. Daar ko men nog eens vele duizen den mensen bij die slechts enkele dagen aanwezig zijn of alleen bepaalde bijeen komsten bijwonen. Opvallend is dat de laatste jaren het aantal jeugdige deel nemers steeds meer is toege nomen en dat vooral zij voor een veelomvattend pluralisme hebben gezorgd - een ontwik keling die orthodoxe evange- lischen overigens een doorn in het oog is. Meer dan de helft' van deze grootste protestantse mani festatie in Europa bestaat uit jongeren. De hoeveelheid officiële bij eenkomsten met tal van gere nommeerde theologen, politi ci, wetenschapsmensen en an dere prominenten uit allerlei maatschappelijke groeperin gen in binnen- en buitenland, is navenant. Het omvangrijke programmaboekje vermeldt er al meer dan duizend, en daar zijn dan nog niet eens de spontane discussies en reli gieuze „happenings" bij die vaak tot diep in de nacht kun nen duren. De Evangelische Kirchentag die in 1949 - tegelijk met het ontstaan van de Bondsre publiek - voor het eerst werd gehouden, was aanvankelijk een demonstratie van de wi 1 tot eenheid en van dè saamhorig heid onder de protestanten van oost en west. Met het verdwij nen van de hoop op een spoedi ge hereniging taande geleide lijk ook de belangstelling voor de Kirchentag die in de 60'er jaren een langzame dood leek te gaan sterven. Maar de laatste jaren is hij als een Phoenix uit zijn as verrezen waarbij vragen van persoonlijke levenshouding en geestesvorming en de verant woordelijkheid tegenover de naasten de plaats van de vroe gere zelfverzekerde gesloten heid hebben ingenomen. Door deze veranderde opzet voelen thans ook veel meer mensen die geen directe band meer met de kerk hebben zich tot de Kir chentag aangetrokken. leidde natuurlijk ook tot on derlinge conflicten in de Evan gelische kerk zelf, conflicten die volgens Kirchentag-voor- zitter Von Bismarck, (een man die 20 jaar vóór de Ost-Politik al openlijk verklaarde zijn aanspraken op de familielan- derijen in Silezië te willen op geven voor een vreedzame coëxistentie) niet verdrongen mogen worden. De Kirchen tag, zo benadrukte hij bij de opemng, wil bruggen slaan van onderling begrip en tolerantie. Onder het motto: „Opgeroe pen tot hoop" moeten in gods dienstoefeningen, meditaties, voordrachten en discussies de ze bruggen worden geslagen. Thema's: „Geloof ervaren, hoop ontvouwen, in liefde blij ven". Speciaal onderwerp in de door Hitiers partijcongres sen berucht geworden stad Neurenberg wordt gevormd door een bezinnende terugblik op de verhouding Duitsland en de joden en door een analyse van deze verhoudingen nu. Bij al het optimisme is echter de enige vraag van de organisa tors of een dergelijke mam moet-bijeenkomst nog wel tot echte bezinning kan leiden. de gelijke kansen w® meeste kanshebbersj al verpletterende r j als het gaat om geit) J sen op verschillen, - J zo'n leus dan nog e" U"J] verschilt zij van zovee m nobel geruisDans? alleen maar uit, ie j streng gereglt start ieder zi?n (f| koers loopt. En daa maal geen leus vooi laat staan een res „j Over gelijkheidis zeggen: taal gnat schillen. I erug naar de ochtend van 1 jaar. Iets vóór halfnegen wacht schoolvriendinnen bij een drukke afgebakende kruising onder Grav groen. Om te beginnen duister. Bijna nooit Wijijl uitspraken over gelijk wat ermee wordt btii een gegeven feit of i Zijn wij gelijk ofmoehi gelijk (gemaakt) wordt:. I moeten we doen also/wf lijk zijn? De uitdrul „gelijke monniken, jdJ kappen" is typerendmrl ze dubbelzinnigheid kent zij dat de fcappenjiil zijn als de monniken grif zijn en ongelijk als de f,:j niken ongelijk zijnD««f tekent zij niets. Of bettli zij, dat de monniken doof kappen gelijk gemaakte den? Dan is zij taalkml onjuist en zou moetenItiiq gelijke kappen, gelijke t niken. Waarom spreekt imjtl niemand, behalve eensum filosoof als Henk Fos iiuj boekje „Menselijke gelijl heid onder voorbehoud''.of ze verwoestende onzinttm Ik denk, dat dit komt doei het verwaand klinkt defr\ van de gelijkheid te I seren. En dat heeft ztjnjoij redenen. De voornaamstii lijkt mij, dat wij woorden ij gelijkheiden „»erscl| bijna automatisch in een verticale zin, als n duidingen van waarde eiul een positie in een hiêrarcm dus als „meer" en „mirtj Maar het standsverschil hoe we de hiërarehtschttf gelijkheid ook noemen, i minst interessante verscl De grote vergissingut verschillen en alle vort van ongelijkheid hiermtiI verband te brengen en 'f deze verticale as te ordih Een rechtmatig bezwa'A gen hiërarchisch dwr wordt dan op een fatale* nier omgezet in een slept" agressie tegen alle diw'J teit, ook op het horizon vlak. Alles wat ande'l moet dan ofwel hoger f.'.i ter ofwel lager en stol zijn en daarmee op del worden gehangen. Dt1 tegen de hiërarchie i die manier de hele wf' hiërarchiseren, en alsf operatie absurd blijkt M richt de agressie zich hM de diversiteit zelf, omdoll misschien stof tot hiér"1! seren zou kunnen Als alles uit één malkan'] volkomen uniform e" '®j selbaar is, zal het ook W J gevreesde hiërarchie js»-* zijn. Maar nu is juist W' schil als diversiteit W sant, niet zozeer het Writ1 als graadmeter van ei" J paalde kwaliteit. '1 daarom ook niet uit det"1! met de leuze „gelijkt voor iedereen", omda die mij doet denken att' bepaald, in de ter"'L verankerd ideaal Die «"*1 een aanslag op de diva' J als het gaat om gej'r1', sen op „hetzelfde beeld een ministerschapj is niet voor iederee aantrekkelijk, gestel dereen het zou kunne" 1J ken. Maar de leuze i wel zo voor. Zonder «J versiteit van idealen In een flits ziet de 13-jarige Karin een auto op haar afstor- men Die slaat haar tegen het wegdek. Als iemand haar laar- zen uittrekt voelt ze geen pijn. In de ambulance smeekt het i meisje om in het Nijmeegse Canisiusziekenhuis te worden opgenomen. Sinds diezelfde ochtend vijf uur ligt haar vader bij te komen van een hartaan val. De snelle rit eindigt echter bij het. academisch ziekenhuis de St. Radboud in Nijmegen. Later hoort Karin dat ze is aangereden door een lerares, die niet al te laat op de school in het naburige Mill wilde ko men. In de krant is Karin's on geluk een alledaagse éénko- lommer. Ruim vijf maanden later. Karin is weer thuis. In de ge zellige doorzonkamer steekt ze de open haard aan en kruipt dan naar het bankstel bij het raam. Bij de radio ligt een stel I krukken. Haar rechterbeen is tot net l boven de knie geamputeerd. Ze zegt het niet te missen. En bijt op haar onderlip. „Ik kan nog zoveel andere dingen, zoals kijken, praten en denken. Da's toch ook een hele opluchting", j zegt ze. Over het alledaagse I ongeluk weet ze zich alles te [herinneren. De opduikende bumper, de gierende remmen en het gekreun van haar vrien dinnetje, dat in de buik was geraakt. En vooral dat het licht op groen stond toen ze per fiets I overstak. „Toen ik op de grond lag hoorde ik nog duidelijk de I zoemer. Da's het teken voor de j blinden hier in Grave, dat ze veilig kunnen oversteken". Van de eerste twee weken in jhet ziekenhuis herinnert ze I zich haar smeekbede aan de [dokter om het verbrijzelde Ibeen er meteen af te hakken. „Ik het e dokt» ders ven r pen., vroej these sport Ha keuk wafe. zichi dear dat z moch vrees de bl merg kwan rinbt papa. van b wist i wiste gens ratie teren wilde drifti Ka: mark krukl waan tensk voete Haar pelijk tend stoer „Ik kan dat m Deur< het b dat o< „Ik n open. Laats waari met ji Handi Tegen deze discriminatie houdt drs. J. (Han) F.J. Jan- I maat een ware kruistocht. Als hoofd van de sector „So- jciale Gerontologie" heeft hij I weliswaar (nog) niet de pre- [tentie de oorzaken van de problemen rond het ouder [worden te kennen, maar wel de I wil en de capaciteit om hier af- [doende hulp te bieden. Zijn „hoofdkwartier" is een [villa in Berg en Dal, die in zijn [bouwperiode van voor de Eer- jste Wereldoorlog de nham [»Rust en Vrede" kreeg, zonder [dat de eigenaar er enig idee van |had hoe toepasselijk deze naam nog eens zou worden. [Hoeweler gaat heel wat on- onvrede door de „han- [den van Han Janmaat. Rustig [zuigend aan zijn pijp ontvouwt I een gedachtenwereld vol [plannen, die het resultaat zijn [van vele jaren wetenschappe- fik onderzoek en ervaring in p praktijk. km misschien weet hij toch e' de voornaamste oorzaak [van het vele leed rond de ouder I 'ordende werknemer. „Als je Iw! hmanisering van de ar- L1 ^oet, dan moet er ook li!! Zljn voor de ouderen en er met is, dan moet je er Li ,een vraagteken achter Km! wat ie eigenlijk onder I "manisering verstaat". Itolk Seval lijkt hiermee ten,"' een belangrijke vin- ludem!118 ëe,seven te zijn: de (hun wordt al te vaak door Pen, dn!geVlnK het gevoeI gege- d' zij overbodig zijn. En [meer luist dit gevoel van niet voor vol te worden aan- [weest 'w6gt drs' Janmaat, Katoiirio ZWaai"st, zo zwaar, ven. MaaÏÏru08 !?rul aan ge" K Zli in °Udt het er °P' tiet vér!? t meeste gevallen mlnni?" Zljn en no§ best [staan etie zouden kunnen ja?'ge.nde conclusie is dan )en hier >ok sa.,,? conclusie is dan hi?^ trekken: We heb- |i°loni„..,met zozeer met een ï^atscha- 3-S wel met een A li. ctciii nan ^"P^obïëen!",,^'ordt het woord ^en,onri a'beIemaalnietin -liik S,enomen. dan is het post. een beel eind op- k^fPfi'jk probleem te Rimaats et echter aan Han i 2iin "'s,t'tuut beschikt strum< in een In een „In he schapi functii kant t matisc onderz te zijn die m die de hij ou beidss: schikt wanne maakt verwoi dat mi gebrui protest werk i dan is natief. dan sli Wat pleit is ze zaal rijker, den" o tijd bef niet ge nooit n moet g betrok] openha worder De s< gie lok door m lende praten, problei anoniei deren ven zelf om pre fout is e willen. Drs. ze gesp baar zi men hu ren en weten h grijpen 40-45-j ten, da' kansen men. D de leeft maken, zitten, grote k met de dat je twintig rontolo tijdgroe de vera „Een andere

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1979 | | pagina 18