KOK ZIET EINDE
KABINET NADEREN
Spanje voor een hete zomer
WESTDUITSE KIRCHENTAG
BEZINT ZICH OP
RELATIE MET DE JODEN
OUDER W0R
Het merendeel van de werknemJ
liever vandaag dan morgen uit wille
j om mensen, die versleten; die niet
vrij
uit
VERSCHIL
Aan flarden
Doel
Niet stil
ETA
Als
ami van vree
DOOR
CORN.
VERHOEVEN]
H OE vaker en hoei
meriger ik het woori
lijkheid" hoor - somsÏJ
het woord op zich i
boodschap des te boeJ
ga ik het verschil vindt'.]
gelijkheid een progml
wordt, houdt dat in d[|I
verschil moet worden i
roeid. Maar als het i»jj
verdwijnt, houdt de wei
op interessant te ay
schrompelt de wereld ;J
Veelheid is verschil.1
verschil, alles is alleenn
verschil. Er moet dist
fundamenteel niet indM
zijn met al dat gepraotn
gelijkheid.
LINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PÈILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN I
INGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PE
PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN
EILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN
EILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN
PEILINGEN PEILINGEN PEILINGE
PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN!
HINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN
PEILINGEN PElLlNGEt
PEILINGEN PEILINGEN
N PEILINGEN PEILlNr
PEILINGEN PEILING
IL^E Federatie Neder
landse Vakbeweging gaat
dinsdag aanstaande
massaal de straat op om
te protesteren tegen de
kortingsplannen van het
kabinet-Van Agt. Die
plannen houden in dat de
sociale-uitkeringst rek
kers, de ambtenaren, de
trendvolgers en de mini
mumloontrekkers minder
meer geld in handen krij
gen. De werknemers met
inkomens van 55.000 ol
meer, moeten ook inle
veren.
De FNV-manifestatie in
Utrecht en de werkonder
brekingen in bedrijven moe
ten de Tweede Kamer duide
lijk maken dat de in FNV-
verband georganiseerde
werknemers - zo'n 1,1 mil
joen - de plannen niet pik
ken.
FNV-voorzitter Wim Kok
meent dat de kortingsplan
nen op grond van het bezui
nigingsprogramma Bestek
'81 het begin is van een af
bouw van de sociale voorzie
ningen in Nederland. De
verminderde dagloonbepa
lingen en de korting op de so
ciale uitkeringen zijn daar
zegt hij symptomen van.
„Het gaat allemaal nog maar
heel bescheiden. Het zijn
voorboden van een proces,
waar men nog niet echt aan
durft te beginnen. Men wil
het proces van geleidelijke
afbouw van verworven
rechten opstarten. Dat kan
nog groter maatschappelijk
verzet betekenen, als men
werkelijk tot onttakeling van
verworven rechten zal over
gaan", waarschuwt hij.
De FNV wil met de mani
festatie in Utrecht en de
werkonderbrekingen het
parlement duidelijk maken
dat het pakket juli-maatre-
gelen van de regering moet
worden afgewezen. Maar
Kok weet dat er bij aanvaar
ding van de voorstellen door
de Kamer nauwelijks meer
iets aan te doen is.
„We zullen een besluit van
een Kamermeerderheid, hoe
klein ook, moeten respecte
ren. De parlementaire demo
cratie is een groot goed. Maar
vooraf keren we ons wel in
woord en geschrift tegen het
pakket. De vakbeweging
heeft niet de instrumenten
om dit soort zaken te kunnen
trotseren. We hebben wel de
taak de heren en dames van
hun eventuele onjuiste han
delwijze te overtuigen".
De FNV-ambtenarenbond
ABVA heeft al uitgeroepen
dat het kabinet-Van Agt
moet verdwijnen. De FNV-
voorzitter gaat nog niet
zover. De ingreep in al tot
stand gekomen CAO's van
trendvolgers door het kabi
net kan Kok niet los zien van
machtigings wetgeving.
„Voor ingrijpen moet een
drukkende noodsituatie zijn.
In normale situaties moeten
de vrije onderhandelingen
tussen werkgevers en werk
nemers prevaleren. Zo'n
noodsituatie is er niet".
Hij meent dat bezuinigin
gen op de gemeenschapsuit
gaven, zoals Bestek '81 wil,
voor de werkgelegenheid
juist averechts werken. Zo'n
aanpak zet de werkgelegen
heid in de dienstensector op
de tocht, is zijn overtuiging.
„We zeggen niet nee tegen
ombuigingen, maar tegen de
omvang waarop dat gebeurt.
Met meer winsten in het be
drijfsleven komt er helemaal
niet meer werk. Dat zien we
aan het kapitaal dat naar het
buitenland gaat".
Kok heeft zich mateloos
geërgerd aan het voort
gangsdebat in de Tweede
Kamer over Bestek '81. „Het
was geen voortgangsdebat,
maar een voortsleepdcbat,
dat weken en weken duurde.
Dat is hoofdzakelijk te wij
ten aan de regeringspartijen
en het kabinet. Het gekisse
bis, het negotie bedrijven
over honderd gulden meer of
minder aftoppen heeft niets
meer met politiek in hoofd
lijnen te maken".
Hij vindt het compromis
over de aftopping van hogere
inkomens een soort „glij
middel". „Die aftopping is
een smaakmaker om de kor
ting op de sociale uitkeringen
per 1 juli door te laten gaan.
Het is een niet-faire manier
van koppelverkoop".
Kok wijst er op dat de af
topping bij 55.000 weinig
zal opleveren. Voor volgend
jaar is de FNV bereid in het
centraal overleg met de
werkgevers over aftopping te
praten. Ook dit jaar was de
vakbeweging daartoe bereid.
De werkgevers weigerden.
Openbreken van de CAO's
om wettelijk af te toppen is
voor de FNV onaanvaard
baar. Kok vindt een aftop
ping bij 40.000 zelfs be
spreekbaar. „Maar dan
moeten er wel arbeidsplaat
sen mee geschapen worden".
Kok verwijt het kabinet
gebrek aan kwaliteit. In het
Catshuis zit geen kabinet dat
overtuigt. Er is een grote
kwaliteitsleemte. Het kabi
net heeft niets in huis. Het
heeft zich tot nog toe met
verbaal stuntwerk op de been
kunnen houden.
Hij ziet het einde van het
kabinet-Van Agt naderen.
„De meningsverschillen zijn
zich snel aan het ophopen. Ik
moet nog zien dat het kabinet
zonder kleerscheuren door
de voorbereiding van de be
groting van 1980 komt. Er
kan een situatie ontstaan met
een groeiende escalatie bij de
begrotingsbehandeling tus
sen het CDA enerzijds en het
kabinet anderzijds, of tussen
het CDA en de VVD. Het ka
binet staat nu voor een enor
me krachtproef met een sterk
geschokte vertrouwensrela
tie tussen de twee regerings
partijen. Voor het kabinet
staat een vrij beslissende pe
riode voor de deur", aldus
Kok.
IDO BOERS.MA
Spaanse regering lijkt
met grote zelfbeheersing te
reageren op de golf van
geweld, die de laatste we- fiptjpjni
ken over het Iberisch land
spoelt.
gematigde voorman Gonzalez
in het stof liet bijten.
Het is niet meer dan uiterlij
ke schijn. Er zijn genoeg teke
nen die erop wijzen dat in Ma
drid verwarring, onzekerheid
en zelfs defaitisme heersen.
Adolfo Suarez
Politieke waarnemers, over het
algemeen zeer terughoudend
in hun meningenn zeggen
openlijk, dat de huidige cen
trum-rechtse regering van
premier Suarez het Basken-
probleem en het terrorisme,
van zowel links als rechts,
nooit de baas zal kunnen, zon
der de democratische vrijhe
den te beperken. Maar daar
over durft in Madrid niemand
iets hardop te zeggen.
Zeker is, dat Juan Carlos zijn
belangrijkste adviseur Juan de
Bourbon-Battenburg in het
politieke veld stuurde. Deze
had deze week een geheim ge
houden gesprek met Suarez.
De Bourbon-Battenburg zou
druk op Suarez uitgeoefend
hebben om de grote coalitie
een kans te geven. Suarez bleef
niet doof voor de raadgevingen
van de kant van de koning. De
premier belde ver na midder
nacht met Felipe Gonzalex in
Sevilla en nodigde hem uit
voor een spoedgesprek naar
Madrid. Suarez wilde hem
polsen over regeringsdeelna
me, Suarez had erg veel haast,
want hij wilde Gonzalez zelfs
met een straaljager in Sevilla
laten ophalen. Gonzalez wei
gerde dat.
Zeker is ook, dat op dit
ogenblik gesprekken gevoerd
worden tussen UCD en PSOE
en uit de wat paniekerige haast
van Suarez valt af te leiden,
dat Madrid zich erg veel zor
gen maakt over de huidige
toestand in Spanje. De rege
ring verwacht een erg hete zo
mer, waarin de prille Spaanse
democratie aan flarden ge
schoten kan worden. In Ma
drid maakt men zich terecht
zorgen. De terreur in Spanje is
elementen naar voren bracht.
De Spaanse traditie van de
gemakkelijke toevlucht tot
geweld, de zelf-opofferende
energie, de fanatieke dapper
heid - waar anders dan in
Spanje konden al deze ken
merken zo natuurlijk uit de
volksaard ontstaan? „Geef de
Spanjaarden een zaak om voor
te vechten en zij zullen hun le
vens offeren met een woeste
dapperheid zoals zij dat ook
deden in de Burgeroorlog",
zeggen de historici Herbert L.
Matthews en Stanley G. Payne,
die het tragisch noemen, dat de
Spanjaarden blijven geloven
in hopeloos onpractisch poli
tieke idealen, maar vanuit dat
geloof wel te werk gaan met
wrede, overweldigde meedo
genloosheid.
aan een puur onafhankelijk
Baskenland. Wat deze bespe
lers van hun gitaren - zoals ze
hun machinepistolen noemen -
niet zien is, dat een tot staats
greep geprovoceerd Spaans le
ger eerder een bloedbad zal
aanrichten en het hele land in
een nieuwe burgeroorlog zal
storten dan toe te staan dat de
grenzen van Spanje tot tien
tallen kilometers onder de
Pyreneën verlegd. Telkens
Twee foto's van gebeurtenissen eind mei, die een nieuwe golf van geweld inluidden.
Boven: Het door een bomaanslag beschadigde Madrileense café, ontmoetingsplaats
van de ultra-rechtse Fuerza Nueva, waarin acht mensen om het leven kwamen. Onder:
De auto, waarin drie hoge legerofficieren en een korporaal om het leven kwamen na een
kille aanval van de ETA, de Baskische afscheidingsbeweging.
Toch zit men achter de
schermen in Spanje allerminst
stil. Deze week is uitgelekt, dat
invloedrijke Spaanse politici
in stilte werken aan de tot
standkoming van de grote re
geringscoalitie: een samen
werkingsverband van de twee
grootste politieke partijen, de
centrum-democraten (UCD)
van Suarez en de socialisten
(PSOE) van Gonzalez. Achter
dit probeersel zou koning Juan
Carlos zitten, die zich ernstig
zorgen zou maken over de
loyaliteit van een deel van de
door moordaanslagen getergde
strijdkrachten en over de ge
volgen van de scheuring in de
PSOE, die zoals bekend hun
Felipe Gonzalez
zeker de laatste halve eeuw een
gevaar geweest dat de slechtste
en minst verantwoordelijke
Men kan zich afvragen, of dit
allemaal nog helemaal waar is
voor het Spanje van nu, feit is
wel, dat de politieke aanslagen
van de laatste tijd beogen de
beste georganiseerde delen van
de Spaanse maatschappij tot
een spiraal van geweld te ver
leiden: het leger, de commu
nisten en de fascisten. Het le
ger heeft de laatste maanden
zeker tien hoge officieren bij
terreuraanslagen verloren.
Eenzelfde aantal communisten
is vermoord door rechtse ex
tremisten en de bomaanslag
eind mei in een Madrileens
cafe - waarschijnlijk gepleegd
door rechtse agitatoren - was
bedoeld als provocatie tegen
de fascistische partij Fuerza
Nueva en ook door diens lei
der, Bias Pinar als zodanig op
gevat.
Voeg daarbij het geweld van
de ETA-Militar, de militaire
vleugel van de Baskische af
scheidingsbeweging ETA, die
genadeloze terreur uitoefent,
niet „om de onderdrukking
van het Baskische volk te ver
lichten", maar juist om het
Spaanse leger tot een bloedig
ingrijpen in het Baskenland te
brengen.
Dit moet dan de hele
Baskische bevolking in de ar
men van de ETA-fanaten drij
ven, die dan kunnen werken
Juan Carlos
weer kom je, schrijvend over
Spanje en ook Portugal, uit bij
de bange vraag, of de jonge
democratie zal en-kan overle
ven en of terugkeer naar de
dictatuur, het fascisme, moge
lijk is. De meerderheid van de
Spanjaarden blijft volhouden,
dat de „dictatuur een gepas
seerd station is". Kan waar
zijn, maar het is ook niet zo
moeilijk om aan te duiden, dat
vanuit verschillende uitgangs
punten, de Franco-getrouw
den (vooral in extreem-rechtse
partijen, het leger en de Guar-
dia Civil), de ETA-Militar en
de sinistere stadsguerrilla-
beweging GRAPO er samen
vallende belangen bij hebben
om de situatie in Spanje zoda
nig te laten ontaarden dat de
rechtse militairen een staats
greep tegen de democratie ple
gen. Deze gedachte, dat het
kan, maakt de vrienden van
Spanje, somber, want het zal
een afschuwelijke lijdensweg
naar ellende en onderdrukking
zijn.
A.T.
_S het aantal deelne
mers aan een kerkelijke bij
eenkomst bepalend is voor
het religieuze gehalte van
een samenleving, dan is er
voor de Bondsrepubliek
alle hoop. De 18de Evange
lische Kirchentag die deze
week in Neurenberg is ge
houden en die woensdag
avond werd geopend,
boekte een record deelna
me van circa 76.000 perma
nente bezoekers.
Daar ko
men nog eens vele duizen
den mensen bij die slechts
enkele dagen aanwezig zijn
of alleen bepaalde bijeen
komsten bijwonen.
Opvallend is dat de laatste
jaren het aantal jeugdige deel
nemers steeds meer is toege
nomen en dat vooral zij voor
een veelomvattend pluralisme
hebben gezorgd - een ontwik
keling die orthodoxe evange-
lischen overigens een doorn in
het oog is. Meer dan de helft'
van deze grootste protestantse
mani festatie in Europa bestaat
uit jongeren.
De hoeveelheid officiële bij
eenkomsten met tal van gere
nommeerde theologen, politi
ci, wetenschapsmensen en an
dere prominenten uit allerlei
maatschappelijke groeperin
gen in binnen- en buitenland,
is navenant. Het omvangrijke
programmaboekje vermeldt er
al meer dan duizend, en daar
zijn dan nog niet eens de
spontane discussies en reli
gieuze „happenings" bij die
vaak tot diep in de nacht kun
nen duren.
De Evangelische Kirchentag
die in 1949 - tegelijk met het
ontstaan van de Bondsre
publiek - voor het eerst werd
gehouden, was aanvankelijk
een demonstratie van de wi 1 tot
eenheid en van dè saamhorig
heid onder de protestanten van
oost en west. Met het verdwij
nen van de hoop op een spoedi
ge hereniging taande geleide
lijk ook de belangstelling voor
de Kirchentag die in de 60'er
jaren een langzame dood leek
te gaan sterven.
Maar de laatste jaren is hij
als een Phoenix uit zijn as
verrezen waarbij vragen van
persoonlijke levenshouding en
geestesvorming en de verant
woordelijkheid tegenover de
naasten de plaats van de vroe
gere zelfverzekerde gesloten
heid hebben ingenomen. Door
deze veranderde opzet voelen
thans ook veel meer mensen
die geen directe band meer met
de kerk hebben zich tot de Kir
chentag aangetrokken.
leidde natuurlijk ook tot on
derlinge conflicten in de Evan
gelische kerk zelf, conflicten
die volgens Kirchentag-voor-
zitter Von Bismarck, (een man
die 20 jaar vóór de Ost-Politik
al openlijk verklaarde zijn
aanspraken op de familielan-
derijen in Silezië te willen op
geven voor een vreedzame
coëxistentie) niet verdrongen
mogen worden. De Kirchen
tag, zo benadrukte hij bij de
opemng, wil bruggen slaan van
onderling begrip en tolerantie.
Onder het motto: „Opgeroe
pen tot hoop" moeten in gods
dienstoefeningen, meditaties,
voordrachten en discussies de
ze bruggen worden geslagen.
Thema's: „Geloof ervaren,
hoop ontvouwen, in liefde blij
ven". Speciaal onderwerp in
de door Hitiers partijcongres
sen berucht geworden stad
Neurenberg wordt gevormd
door een bezinnende terugblik
op de verhouding Duitsland en
de joden en door een analyse
van deze verhoudingen nu. Bij
al het optimisme is echter de
enige vraag van de organisa
tors of een dergelijke mam
moet-bijeenkomst nog wel tot
echte bezinning kan leiden.
de gelijke kansen w®
meeste kanshebbersj
al verpletterende r j
als het gaat om geit) J
sen op verschillen, - J
zo'n leus dan nog e" U"J]
verschilt zij van zovee m
nobel geruisDans?
alleen maar uit, ie j
streng gereglt
start ieder zi?n (f|
koers loopt. En daa
maal geen leus vooi
laat staan een res „j
Over gelijkheidis
zeggen: taal gnat
schillen.
I erug naar de ochtend van 1
jaar. Iets vóór halfnegen wacht
schoolvriendinnen bij een drukke
afgebakende kruising onder Grav
groen.
Om te beginnen
duister. Bijna nooit Wijijl
uitspraken over gelijk
wat ermee wordt btii
een gegeven feit of i
Zijn wij gelijk ofmoehi
gelijk (gemaakt) wordt:. I
moeten we doen also/wf
lijk zijn? De uitdrul
„gelijke monniken, jdJ
kappen" is typerendmrl
ze dubbelzinnigheid
kent zij dat de fcappenjiil
zijn als de monniken grif
zijn en ongelijk als de f,:j
niken ongelijk zijnD««f
tekent zij niets. Of bettli
zij, dat de monniken doof
kappen gelijk gemaakte
den? Dan is zij taalkml
onjuist en zou moetenItiiq
gelijke kappen, gelijke t
niken.
Waarom spreekt imjtl
niemand, behalve eensum
filosoof als Henk Fos iiuj
boekje „Menselijke gelijl
heid onder voorbehoud''.of
ze verwoestende onzinttm
Ik denk, dat dit komt doei
het verwaand klinkt defr\
van de gelijkheid te I
seren. En dat heeft ztjnjoij
redenen. De voornaamstii
lijkt mij, dat wij woorden ij
gelijkheiden „»erscl|
bijna automatisch
in een verticale zin, als n
duidingen van waarde eiul
een positie in een hiêrarcm
dus als „meer" en „mirtj
Maar het standsverschil
hoe we de hiërarehtschttf
gelijkheid ook noemen, i
minst interessante verscl
De grote vergissingut
verschillen en alle vort
van ongelijkheid hiermtiI
verband te brengen en 'f
deze verticale as te ordih
Een rechtmatig bezwa'A
gen hiërarchisch dwr
wordt dan op een fatale*
nier omgezet in een slept"
agressie tegen alle diw'J
teit, ook op het horizon
vlak. Alles wat ande'l
moet dan ofwel hoger f.'.i
ter ofwel lager en stol
zijn en daarmee op del
worden gehangen. Dt1
tegen de hiërarchie i
die manier de hele wf'
hiërarchiseren, en alsf
operatie absurd blijkt M
richt de agressie zich hM
de diversiteit zelf, omdoll
misschien stof tot hiér"1!
seren zou kunnen
Als alles uit één malkan']
volkomen uniform e" '®j
selbaar is, zal het ook W J
gevreesde hiërarchie js»-*
zijn.
Maar nu is juist W'
schil als diversiteit W
sant, niet zozeer het Writ1
als graadmeter van ei" J
paalde kwaliteit. '1
daarom ook niet uit det"1!
met de leuze „gelijkt
voor iedereen", omda
die mij doet denken att'
bepaald, in de ter"'L
verankerd ideaal Die «"*1
een aanslag op de diva' J
als het gaat om gej'r1',
sen op „hetzelfde
beeld een ministerschapj
is niet voor iederee
aantrekkelijk, gestel
dereen het zou kunne" 1J
ken. Maar de leuze i
wel zo voor. Zonder «J
versiteit van idealen
In een flits ziet de 13-jarige
Karin een auto op haar afstor-
men Die slaat haar tegen het
wegdek. Als iemand haar laar-
zen uittrekt voelt ze geen pijn.
In de ambulance smeekt het
i meisje om in het Nijmeegse
Canisiusziekenhuis te worden
opgenomen. Sinds diezelfde
ochtend vijf uur ligt haar vader
bij te komen van een hartaan
val. De snelle rit eindigt echter
bij het. academisch ziekenhuis
de St. Radboud in Nijmegen.
Later hoort Karin dat ze is
aangereden door een lerares,
die niet al te laat op de school
in het naburige Mill wilde ko
men. In de krant is Karin's on
geluk een alledaagse éénko-
lommer.
Ruim vijf maanden later.
Karin is weer thuis. In de ge
zellige doorzonkamer steekt ze
de open haard aan en kruipt
dan naar het bankstel bij het
raam. Bij de radio ligt een stel
I krukken.
Haar rechterbeen is tot net
l boven de knie geamputeerd. Ze
zegt het niet te missen. En bijt
op haar onderlip. „Ik kan nog
zoveel andere dingen, zoals
kijken, praten en denken. Da's
toch ook een hele opluchting",
j zegt ze. Over het alledaagse
I ongeluk weet ze zich alles te
[herinneren. De opduikende
bumper, de gierende remmen
en het gekreun van haar vrien
dinnetje, dat in de buik was
geraakt. En vooral dat het licht
op groen stond toen ze per fiets
I overstak. „Toen ik op de grond
lag hoorde ik nog duidelijk de
I zoemer. Da's het teken voor de
j blinden hier in Grave, dat ze
veilig kunnen oversteken".
Van de eerste twee weken in
jhet ziekenhuis herinnert ze
I zich haar smeekbede aan de
[dokter om het verbrijzelde
Ibeen er meteen af te hakken.
„Ik
het e
dokt»
ders
ven r
pen.,
vroej
these
sport
Ha
keuk
wafe.
zichi
dear
dat z
moch
vrees
de bl
merg
kwan
rinbt
papa.
van b
wist i
wiste
gens
ratie
teren
wilde
drifti
Ka:
mark
krukl
waan
tensk
voete
Haar
pelijk
tend
stoer
„Ik
kan
dat m
Deur<
het b
dat o<
„Ik n
open.
Laats
waari
met ji
Handi
Tegen deze discriminatie
houdt drs. J. (Han) F.J. Jan-
I maat een ware kruistocht.
Als hoofd van de sector „So-
jciale Gerontologie" heeft hij
I weliswaar (nog) niet de pre-
[tentie de oorzaken van de
problemen rond het ouder
[worden te kennen, maar wel de
I wil en de capaciteit om hier af-
[doende hulp te bieden.
Zijn „hoofdkwartier" is een
[villa in Berg en Dal, die in zijn
[bouwperiode van voor de Eer-
jste Wereldoorlog de nham
[»Rust en Vrede" kreeg, zonder
[dat de eigenaar er enig idee van
|had hoe toepasselijk deze
naam nog eens zou worden.
[Hoeweler gaat heel wat on-
onvrede door de „han-
[den van Han Janmaat. Rustig
[zuigend aan zijn pijp ontvouwt
I een gedachtenwereld vol
[plannen, die het resultaat zijn
[van vele jaren wetenschappe-
fik onderzoek en ervaring in
p praktijk.
km misschien weet hij toch
e' de voornaamste oorzaak
[van het vele leed rond de ouder
I 'ordende werknemer. „Als je
Iw! hmanisering van de ar-
L1 ^oet, dan moet er ook
li!! Zljn voor de ouderen en
er met is, dan moet je er
Li ,een vraagteken achter
Km! wat ie eigenlijk onder
I "manisering verstaat".
Itolk Seval lijkt hiermee
ten,"' een belangrijke vin-
ludem!118 ëe,seven te zijn: de
(hun wordt al te vaak door
Pen, dn!geVlnK het gevoeI gege-
d' zij overbodig zijn.
En
[meer
luist dit gevoel van niet
voor vol te worden aan-
[weest 'w6gt drs' Janmaat,
Katoiirio ZWaai"st, zo zwaar,
ven. MaaÏÏru08 !?rul aan ge"
K Zli in °Udt het er °P'
tiet vér!? t meeste gevallen
mlnni?" Zljn en no§ best
[staan etie zouden kunnen
ja?'ge.nde conclusie is dan
)en hier
>ok
sa.,,? conclusie is dan
hi?^ trekken: We heb-
|i°loni„..,met zozeer met een
ï^atscha- 3-S wel met een
A
li. ctciii nan
^"P^obïëen!",,^'ordt het woord
^en,onri a'beIemaalnietin
-liik S,enomen. dan is het
post. een beel eind op-
k^fPfi'jk probleem te
Rimaats et echter aan Han
i 2iin
"'s,t'tuut beschikt
strum<
in een
In een
„In he
schapi
functii
kant t
matisc
onderz
te zijn
die m
die de
hij ou
beidss:
schikt
wanne
maakt
verwoi
dat mi
gebrui
protest
werk i
dan is
natief.
dan sli
Wat
pleit is
ze zaal
rijker,
den" o
tijd bef
niet ge
nooit n
moet g
betrok]
openha
worder
De s<
gie lok
door m
lende
praten,
problei
anoniei
deren
ven zelf
om pre
fout is e
willen.
Drs.
ze gesp
baar zi
men hu
ren en
weten h
grijpen
40-45-j
ten, da'
kansen
men. D
de leeft
maken,
zitten,
grote k
met de
dat je
twintig
rontolo
tijdgroe
de vera
„Een
andere