EN-
B.V.
Sluiskil behoort
tot kanshebbers
Routiniers moeten
Breskens helpen
Karakter is het
wapen van RIA W
Aardenburg mikt
op de middenmoot
vaak te netjes
-
„VEEL ERVARING OPGEDAAN"
VOORZICHTIGHEID BLIJFT TROEF
„AFWACHTEN" HET CODEWOORD
EGBERT AUDENAERD VERTREKT
AANVOERDER SJAAK LYBAART:
N
EN
AXEL"
EN
ilEN
EMéï STEM
L
Voorzichtig
Overgang
Inspiratie
Jeugd
Ouwe tijd
nAGBLAD VOOR ZUIDWEST NEDERLAND
die, goed geïsoleerd,
/oldoen aan de veilig-
en aangepast aan uw
EL. 01171-1391
idswerken
ir. of schepen
alle soorten
Lzaamheden
iffeurs
IO
OOOOOMOOOOOOOOOS®^
01140-5155
25
SLUISKIL - Het lijkt
een ietwat voorbarige
conclusie: Sluiskil gaat
een rol van betekenis spe
len komend seizoen in de
vierde klasse H. Afgelo
pen competitie wist
Sluiskil met vlag en wim
pel - acht punten voor
sprong op nummer twee -
het kampioenschap van
de eerste klas afdeling
voor zich op te eisen. Mede
met het oog daarop en op
het feit dat Sluiskil tij
dens tal van vriendschap
pelijke wedstrijden tegen
hoger voetballende ploe
gen en derde klassers
steeds als winnaar of mo
rele winnaar uit de bus
kwam, is het ondenkbaar
dat Sluiskil geen rol van
betekenis zal gaan spelen
in de vierde klas.
Daarom is die voorbarige
conclusie zo voorbarig nog
niet. Want menig insider zal
eenzelfde mening toegedaan
zijn. Voorzichtigheid treffen
wij aan bij Johnny Schelf
hout aanvoerder en laatste
man van Sluiskil Johnny
Schelfhout: „Je zal mij niet
horen roepen dat wij het even
gaan maken komend seizoen.
Oké, ik geef toe dat wij een
sterk elftal hebben en wij zijn
royaal kampioen geworden
vorig seizoen, maar om nu al
te stellen dat wij een voor
aanstaande rol gaan spelen
wil er bij mij niet in. Natuur
lijk, in de bovenste midden
moot moeten wij kunnen
eindigen met dit materiaal.
Zo'n vierde, vijfde plaats
reken ik op. Zeker is wel, dat
wij met de juiste instelling
aan deze competitie begin
nen, om kampioen te worden.
Voorzichtigheid alom bij
de 30-jarige laatste man van
Sluiskil. Duidelijk heeft het
onlangs behaalde kampioen
schap alles met de komst van
Hanne van der Hooft te ma
ken. De relatie tussen Hanne
van der Hooft en Sluiskil is
optimaal, mede doordat de
resultaten optimaal zijn. Vijf
spelers van Terneuzen volg
den Van der Hooft naar
Sluiskil. Ook daaraan heeft
Sluiskil zijn grote successen
te danken.
Nummer zes zal komend
seizoen zijn opwachting
maken in de Sluiskilelf, want
ook Paul van der Hooft heeft
na zijn avontuur bij PSV te
kennen gegeven naar Sluiskil
te willen gaan. Brengt de
komst van de Terneuzen-
spelers nu geen wrijvingen
met zich mee in de selectie en
de voetbalvereniging Sluis
kil?
Johnny Schelfhout: „Nee,
de sfeer is opperbest. Ieder
een accepteerd iedereen. Dat
komt ook omdat Hanne van
der Hooft het bij zijn komst
hier bijzonder efficiënt aan
gepakt heeft. Hij heeft duide
lijk laten merken dat die jon
gens die hem gevolgd waren
niet zonder meer in de basis
stonden. Ook zij moesten
keihard knokken voor een
plaats. Dat bleek ook wel,
want in het begin van de
competitie stonden de meeste
keren slechts twee van de vijf
spelers in het team. De komst
van die vijf spelers is natuur
lijk wel een enorme aanwinst
geweest voor Sluiskil. Maar
Johnny Schelfhout, de laatste man van Sluiskil en een
van de routiniers in het elftal van Hanne van der Hooft.
dat niet alleen, door de komst
van Hanne van der Hooft en
de nieuwe voorziter Michel
de Smet is het gewoon veel
beter georganiseerd aan lo
pen.
Een verschil tussen hemel en
aarde moet het voor Johnny
Schelfhout geweest zijn het
afgelopen seizoen met het
seizoen daarvoor. Want toen
was het nog keihard knokken
geblazen tegen degradatie.
Toen ook werd Johnny
Schelfhout tot spits gebom
bardeerd en verliet hij zijn
stekje van laatste man. Maar
met deze enorme overgang
bleek hij weinig of geen
•moeite te hebben want in tien
wedstrijden scoorde hij elf
maal.
Mede door de komst van
Hanne van der Hooft ver
huisde de geroutineerde
Schelfhout naar de liberopo
sitie terug, waar hij ook in
het afgelopen seizen sterk ac
teerde.
Hooguit- vijf keer verloor
Sluiskil van die vijftig wed
strijden, een resultaat dat er
niet om liegt. De ploegen in
de vierde klas kunnen hun
borst nat maken.
Sluiskil
Tranier: Han van der Hooft. Sclec-
tiegroep: Patrick Wouters, Karei
Wullems, Eddy van der Hooft, Peter
Zwart, Fons de Brouwer, Jan Geel
hoed, Theo Rijckaert, Stephan Ber
bers, Frank Doeselaer, Ludwig Cort-
vriendt, Mare de Feyter, Peter
Schobben, Jos ten Dijk, Paul van
Kouteren, Nico Serfaty, Peter
Klaassen, Peter van der Hooft, Paul
van der Hooft en Johnny Schelfout.
BRESKENS - De voet
balvereniging Breskens
heeft één van zijn moei
lijkste seizoenen uit het
bestaan meegemaakt. De
wit-zwarten moesten tot
het laatste duel van de
noodzakelijk geworden
nacompetitie wachten om
zich nog vierdeklasser te
kunnen noemen. Wie had
dat vorig jaar om deze tijd
gedacht? Vele teams uit de
vierde klasse hadden de
vissersmannen zelfs als ti
telkandidaat getipt. Van
daar dat Breskens-
secretaris Gerrit van Heek
het woord „afwachten"
tijdens het gesprek erg
vaak over de lippen rollen.
Een Gerrit van Heck, die al
zo'n 23 jaar het secretariaat
van de vereniging beheert.
Wat het spelerspotentieel be
treft is er weinig verandert.
Weinig nieuwe gezichten
hebben in de selectie hun in
trede gedaan. Al is er echter
kwantitatief weinig veran
dert, kwalitatief wel, want
Jan Manneke, de man die
onder de lat menig puntje
voor zijn team heeft vergaard
bergt de voetbalspullen op.
Tijdens het treffen tegen ge-
renomeerde AZ'76, een wed
strijd die in het kader van de
opening van het nieuwe
sportcomplex „Ghistelker-
ke" word gespeeld, nam Jan
Manneke afscheid. De man,
die de taak krijgt om hem te
doen vergeten is Fred de
Krijger. Beslist geen gemak-
98
kelijke opdracht voor deze
20-jarige doelman, die in het
afgelopen seizoen bij de re
serves actief was. Henk
Mookhoek kan eveneens als
verloren voor de Breskense
voetballerij worden be
schouwd. Deze voorhoedes
peler heeft zijn werkkring bij
de marine en heeft voorlopig
voor zes maanden het ruime
sop gekozen. Ook vanuit de
A-junioren zal weinig kun
nen worden geput, omdat die
het afgelopen seizoen degra
deerden. De B- en C- junioren
herbergen echter genoeg ta
lent zodat het voor Breskens
zaak is om een aantal jaren
overbrugging tot een goed
einde te brengen. Een over
bruggingsperiode waarin de
routiniers zoals Ad de Kruy-
ter, Joop Hoefnagel, Piet de
Kooning en Jan de Lobel een
belangrijke rol zullen moeten
spelen.
Een jongen waaraan Bres
kens veel plezier zou kunnen
beleven is de achttienjarige
Henk Ottens. Deze knaap,
die onlangs een proeftraining
bij Feyenoord maakte, zal
meer dan waarschijnlijk in
het keurkorps worden inge
lijfd. Zeker nu Wies Aver-
maete uit Sluiskil de nieuwe
oefenmees ter van Breskens is
geworden. Deze ervaren rot
staat bekend als iemand die
de jeugd allerminst spaart.
Hij volgt Wim Maljaars op,
die naar de zaterdagvereni
ging Wissekerke is vertrok
ken. Wies van Avermaete is
zeker geen onbekende in de
voetballerij.
De 46-jarige trainer had in
het verleden reeds Sluiskil,
AZVV, Biervliet en Terneu-
zense Boys onder zijn hoede.
Nadat hij afgelopen seizoen
de zaken vanaf de zijlijn
heeft bekeken heeft Breskens
beslag op hem kunnen leg
gen. Zijn komst betekent wel
dat de jeugd vlug aan de bak
zal komen, want „iets wat
goed is kan je niet vermoor
den" iets wat hij in het verle
den bij AZVV heeft waarge
maakt, is zijn wapenspreuk.
Titelkandidaten in de vierde
klas zijn volgens Gerrit van
Heek Vogelwaarde en Zee-
landia. Vooral het laatste
team heeft op hem afgelopen
competitie een grootse in
druk gemaakt. Hoewel hij
het zoals zo vele van zijn col
lega's erg moeilijk vindt om
voorspellingen te maken.
Bovendien is een team als
Sluiskil erg onbekend maar
niet zelden gebeurt het dat de
kampioen van de eerste klas
afdeling ook in de vierde klas
een belangrijke rol speelt.
Voor Breskens hoopt hij dat
de bal beter rolt dan in het
verleden en vooral dat de
blessures achterwege
blijven. Zo kwam de blessure
van voorstopper Frans San-
derse ook vorig seizoen roet
in het eten gooien, want toen
hij uit het team verdween
was er een enorme brok zelf-
Breskens-secretaris Gerrit
van Heek:Uithuilen en op
nieuw beginnen is ons de
vies".
vertrouwen bij de rest ver
dwenen. Voor het overige
heeft Gerrit weinig wensen,
want wat de accommodatie
betreft zit het in Breskens
wel snor. Een prachtig sport
complex is bijna voltooid.
Een complex voorzien van
wellicht de best uitgeruste
lichtinstallatie van West-
Zeeuwsch-Vlaanderen. Iets
waaraan de vereniging zelf
trouwens het nodige heeft
gedaan. Hopelijk geeft de
nieuwe trainer en het nieuwe
veld de Bressiaanders de no
dige inspiratie om de zware
bladzijde, die afgelopen sei
zoen in het geschiedenisboek
kwam, naar de vergetelheid
te verwijzen.
BRESKENS
Trainer: Wies van Avermaete. Se-
lectiegroep: Fred de Krijger; Ad de
Kruvter, Piet de Kruyter, Chris Key-
mel, Johan de Meester, Frank Ver-
schorre, Frans Sanderse, Adri Kodde,
Jimmy Pieters, Joop Hoefnagel, Piet
de Kooning, Jaap Verduyn, Cor Wis
se, Jan de Lobel, Henk Ottens en
Robby de Muynck.
WESTDORPE-Patrick
Verhoosel naar Beveren,
Robbie Thomas naar As
senede, Gerrit Emans
naar Ertvelde, Wachte-
beke en Kemseke, Frits
Haak naar Hulst en nu
weer Egbert Audenaerd
(voor bijna honder pro
cent zeker) naar Kemseke,
de club van Terneuzenaar
Jan Doorns, de man die
zoveel karakterspelers in
zijn formatie stopt. Hoe
ook, RIA W, de voetbalve
reniging telkens bar
stensvol talent, ziet die
kwaliteit steeds weer weg
lopen. Is als het ware hof
leverancier van Belgische
clubs.
Wie volgt? Het bijna vast
staande vertrek van Egbert
Audenaerd, RIA's topschut
ter uit de voorbije competitie
naar Kemseke is in voetbalk
ringen in Westdorpe het ge
sprek van de dag. Erg begrij
pelijk. Het rijtje namen in de
„kop" van dit artikel, alle-
niaal namen die (op Frits
Haak na) door Belgische
scouts met de nodige francs
bij RIA werden weggekocht,
wordt steeds groter. En na
tuurlijk is het zo dat de clubs
van over de grens niet direct
®et de kassa rinkelen als het
spelers betreft die men overal
vinden kan. De „klasseman
nen" daar komt men om. RIA
beeft het in een tijdsbestek
Van ruim vijf jaar gevoelig
ondervonden. Enerzijds een
enorm compliment nu men
telkens spelers bij de West-
oorpse „school" weg haalt,
medaille heeft uiteraard
°°k een erg beroerde keer
zijde.
Jacky Wille, het loopwon-
er van de Westdorpse club
°P het middenveld, de man
met de dubbele longen, niet
of maar zelden kapot te
krijgen weet niet precies hoe
zijn uitspraak moet luiden
telkens wanneer weer een
topper de ploeg verlaat. Hij
heeft alle begrip voor de po
gingen van het bestuur om de
„vedetten" voor de club te
behouden, maar toch ook
duidelijk moeite om een ver
nietigend oordeel over een
vertrekkend speler uit te
spreken. „Wie vertelt me
waar een dergelijk iemand
nog komen kan en mag je ie
mand die altijd het beste met
de club heeft voorgehad zo
maar in de weg gaan staan.
Breek je daar geen veelbelo
vende loopbaan". Vragen
waarop Willie niet meteen
een antwoord heeft. „Boven
dien", vraagt Jacky Wille
zich hardop af, „geeft ie
mand die je belet weg te gaan
(als dat überhaupt al kan)
zich nog wel helemaal. Ben je
die dan toch niet kwijt? Als
zo'n knaap stopt wat is er dan
bereikt?"
Het is wel duidelijk, Jacky
Wille vindt het jammer dat
de goede spelers vertrekken,
maar zou toch geen hindernis
willen opwerpen bij een der
gelijk afscheid. Zeker niet als
iemand de waarde voor die
club meer dan voldoende
heeft bewezen. RIA's motor
in de middenlinie ziet Willy
Kramers, die de formatie
weer overneemt, bovendien
tot een hele boel in staat. „We
zullen moeten zoeken naar
een doeltreffend, gewijzigd
concept.
Toen Gerrit (Emans-red.)
nog bij ons was moest alles
bij hem ingeleverd worden,
toen hij verdween kwam er
een ander speltype: we moes
ten veel meer zelf opknap
pen. De eigen capaciteiten
werden aangesproken. Moge
lijk zal het ook dit jaar weer
zo moeten of kan een Geert
Jan Mechelink de „Spielma-
cher" in de ploeg worden.
„Natuurlijk" vervolgt Wil
le", „zal Kramers het niet
eenvoudig krijgen, maar mo
gelijk kan de jeugd nu wat
meer aan de balk komen en
hebben we toch een wat bre
dere basis dan jaren voordien
nu een trio van Corn.Boys te
recht komt in een club waar
om een plaats in de eerste se
lectie geknokt zal moeten
worden."
Jacky Wille ziet zeker dat
(nu ook Ronald Markusse
weggaat) de tweede lijn een
belangrijke taak krijgt.
Daarnaast zullen karakter en
mentale instelling het voor
een groot deel moeten doen.
Aan beide is bij RIA gelukkig
nog nooit gebrek geweest. De
formatie is al vaker voor hete
vuren geplaatst, dit verlies
zal beslist een extra motiva
tie betekenen. „We hebben
veel positiefs in huis", weet
Jack Wille. „We zijn van na
ture een knokploeg; Kramers
kent het materiaal groten
deels enwe zijn aan be
stuur en gemeente (daar zit
ten we tegenwoordig erg
goed) verplicht ons te hand-'
haven." Het is duidelijk, Au
denaerd mag dan verloren
zijn, vVan Bambost mogelijk
niet elk duel aanwezig (mili
taire dienstin Duitsland), de
A-junioren opgeheven (er
komt wel een derde elftal),
met Sluiskil en Koewacht
erbij zitten we met negen
Zeeuws-Vlaamse clubs in
deze competitie. Dat bete
kent evenzoveel ontmoetin
gen waar kracht en mentali
teit vaak belangrijker zijn
dan technisch kunnen en het
bezit van solisten. Het zal bij
ons van het collectief moeten
komen".
Jack Wille wijst op de
vleug inspiratie van het hei
lige vuur dat aan de Kapittel
straat er vorig seizoen voor
zorgde dat men tijdig uit de
dans om degradatie stapte en
stelt tenslotte verrassend:
„Als we in het begin punten
pakken kun je met dit „nieu
we" team even zo vrolijk in
de top meedraaien. Kijk naar
Biervliet en Breskens".
Het „Luctor et Emergo"
geldt zeker voor Jacky Wille.
Hij hoeft bepaald niet meer
gemotiveerd te worden, ver
heugt zich nu al op de ko
mende strijd die zoveel inte
ressante duels garandeert.
RIA schijnt maar moeilijk
kapot te krijgen.
RIA w
Trainer: Willy Kramers. Selectie-
groep: (voorlopig twintig man) met
onder meer: Henny de Guchteneire.
Eddy Vink, Paul Vink, Paul van
Bambost, Robert van Laere, Alex
Vernaeve, Eddy van Waes, Geert-Jan
Mechelink. Frank Bauwens, Noël
Adam, William Roegiest, Teddy van
Dijk, Chris de Roover en Jos Kamoen.
AARDENBURG
Carlo de Baerdemaecker,
de wedstrijdsecretaris
van vierdeklasser Aar
denburg ziet een mid-
denmootplaats in de ko
mende competitie wel zit
ten. Hij hoopt in elk geval
niet dat de degradatiezor-
gen net zo lang boven het
knusse Aardenburgse
sportpark aan de Heer-
endreef blijven hangen
zoals dat het afgelopen
seizoen het geval was.
Toen immers moesten de
groen-zwarten wachten
tot de voorlaatste compe
titiedag om zeker te zijn
van het behoud.
„We heb
ben in dat eerste jaar
vierde klas echter een boel
ervaring opgedaan, want
vergeet niet dat geen en
kele speler ooit in die klas
had gespeeld", aldus de
wedstrijdsecretaris.
Bovendien beschouwt hij
zijn team duidelijk in de op
bouwende fase en verwacht
pas na een aantal jaren mee
te kunnen dingen naar de ti
tel. Ondertussen heeft zich
wel een trainingswisseling
voorgedaan. Jan van den
Dries, die een zestal seizoe
nen aan Aardenburg was
verbonden en hen in de
vierde klasse heeft gebracht
hield het voor gezien en heeft
de zaak overgedragen aan
Etinne de Monbaliu. Deze
laatste is afkomstig uit het
Belgische Knokke-Heist en
was reeds werkzaam bij de
groen-zwarten als jeugdtrai
ner en begeleider van het re
serve team. Voor hem is de
situatie dus niet onbekend
vandaar dat hij weinig aan
passingsproblemen zal heb
ben.
Wedstrijdsecretaris Carlo
de Baerdemaecker van
Aarden burg: Sluiskil en
Vogelwaarde zijn voor mij
de belangrijkste titelkandi
daten".
Twee nieuwe gezichten in
de selectiegroep zijn de van
afdelingseersteklasser
'Schoondijke afkomstige
Eddy Musson en de in laatste
instantie aangeworven Henk
Begijn van het Belgische Wa
tervliet. Musson van origine
rechterspits en Begijn als
centrumspits zijn misschien
wel de mannen die in staat
moeten zijn om de producti
viteit weer op peil te brengen.
Het maken van doelpunten
was het afgelopen seizoen in
Aardenburg een ongekende
weelde. Zij zijn misschien de
olie die het raderwerk van de
doelpuntenmachine weer ge
ruisloos zal laten functione-
Uit eigen jeugdrangen
komen Piet de Rijcke en
Guido Snouwaert in aan
merking om zich in de basis
te spelen. Daarnaast krijgt de
vaste titularis onder de lat
Eddy Paridaen dit jaar de
concurrentie van Robby de
Clerck. Of deze jeugdspeler
echter in staat is om routinier
Paridaen te verdringen zal de
toekomst uit moeten wijzen.
Voorts is ook Jake Trapman
weer in het oude nest terug
gekeerd. Jake, een aantal
jaren geleden de spil van de
Aardenburgers, heeft een
aantal seizoenen doorge
bracht bij de Belgische eerste
provincialer Boelaere.
Zakelijke beslommeringen
zullen hem echter niet meer
in staat stellen om regelmatig
de trainingsbijeenkomsten te
bezoeken, vandaar dat hij
zijn laatste voetbalschoenen
waarschijnlijk in één der la
gere elftallen zal verslijten.
Een verlies voor de kikker-
ploeg is zeer zeker Frans
Reyniers. Deze solide vleuge
lverdediger zal, gezien hij als
zelfstandig ondernemer de
kost verdient, ook niet meer
in staat zijn de trainingen bij
te wonen. Hij is dan ook niet
meer beschikbaar voor de se
lectie. Dat Etiènne Monbaliu
de nodige aandacht zal bes
teden aan zijn team blijkt wel
uit het feit dat hij naast het
trainen van de selectie, die
tweemaal per week onder
handen wordt genomen hij
tevens de jeugd de voetbalk
neepjes zal bijbrengen. Want
ook in Aardenburg geldt
„wie de jeugd heeft, heeft de
toekomst".
Als voornaamste titelkan
didaten tipt Carlo de Baer
demaecker Sluiskil en Voge
lwaarde. De kanaalploeg vgn
Han van der Hooft beschikt
over een technisch knap elf
tal en indien men fysiek
tegen de vierde klas is opge
wassen zal men hoge ogen
gooien", aldus Carlo de
Baerdemaecker. Voge
lwaarde slaat hij echter nog
hoger aan. „Tweemaal miste
dit team de titel op een haar
na en daar zal men wel het
nodige van geleerd hebben".
11111
BIERVLIET - Als men
een jaar daarvóór bij
wijze van spreken de ster
ren van de hemel speelt en
het in de daaropvolgende
competitie zó moeilijk
krijgt dat men zich zelfs in
een nacompetitie met de
gradatie als inzet moet
zien te redden, kan de
vraag maar moeilijk ach
terwege blijven: „Hoe
komt het nou dat de for
matie van aanvoerder
Sjaak Lybaart de compe
titie '77-'78 zo in de ach
terhoede afsloot, na een
seizoen eerder lang titel
kandidaat te zijn ge
weest?".
Sjaak Lybaart, 36 jaar
jong, aanvoerder van de
hoofdmacht en op weg naar
zijn 600ste wedstrijd, nadat
hij op 16-jarige leeftijd in
„het eerste" was beland,
heeft het antwoord op die
vraag pasklaar. „We hebben
het afgelopen seizoen ons
trainingsprogramma niet op
timaal in de wedstrijden uit
kunnen dragen", zegt hij.
„Op elke training ontbraken
minstens vier spelers. Welis
waar om goede redenen (stu
denten in Breda en Rotter
dam), maar het feit ligt er
toch en pas halverwege de
competitie is de ploeg wat op
elkaar ingespeeld geraakt.
Onze moeizame start heeft
erg veel punten gekost.
Daarnaast - maar daarin
staan we niet alleen - heeft
Biervliet een ontstellend ge
brek aan een afwerker, ie
mand die er gemakkelijk
eens eentje in schopt.
Via deze zijstraat komt het
gesprek bijna automatisch
op die goeie ouwe tijd. Ook
Lybaart (inmiddels aan de
start voor zijn twintigste sei
zoen) heeft nog het 2-3-5 ge
speeld en.... denkt er alleen
maar met vreugde aan terug..
Is ervan overtuigd dat voet
bal, hoe meer het verdedi
gend concept en de counter
als zaligmakend aangepre
zen worden, steeds verder
verloedert.
„Als je nu verliest is dat
met 1 - 0 of 2-1en 3-1 noemen
we al een grote uitslag. Vroe
ger ging je de boot in met 5-4,
je was de punten net zo vro
lijk kwijt, alleen.... het pu
bliek had wat te zien gekre
gen en zelf had je lekker'
lopen voetballen. Daar kom
je nu bijna niet meer aan
toe". Sjaak Lybaart vindt het
niet verwonderlijk dat enkel
de echte liefhebbers, de club
supporters, trouw op blijven
komen. Het speltype van
„goaltje maken, deur dicht"
heeft in hem geen voorstan
der. Hij wijst naar het En
gelse voetbal, waar de tribu
nes uitpuilen. „Het mag dan
voor ouderwets uitgekreten
worden, dat potje van „bal
over de vleugels en dan met
zoveel mogelijk mensen voor
de kist om naar de voorzet te
klimmen blijkt toch attrac
tief genoeg om duizenden op
de velden te krijgen. Een
kijkspel bij uitnemendheid".
Lybaart zucht er maar eens
bij. „Die tijd lijkt voorbij, ge
lukkig kan ik me als laatste
man in de ploeg nog wat uit
leven, blijft de lol nog altijd
aanwezig, zo niet waren de
schoenen al lang de hoek in
gegaan. Als ik soms echter
een trainer een jonge speler
een opdracht hoor geven ie
mand van de tegenpartij ne
gentig minuten lang op zijn
hielen te lopen, vraag ik me
af waar we mee bezig zijn.
Gegarandeerd heb je na zo'n
match twee knapen die met
de p.in van het veld stappen.
Zo hoeft het voor mij niet".
Zonder de formatie nou
bepaald als lievertjes af te
schilderen meent Lybaart
toch te mogen stellen dat de
mindere prestaties van zijn
team voor een deel gezocht
moeten worden in het kader
van „netjes voetballen". „Ik
hou er zelf wel van in het
begin van een wedstrijd mijn
visitekaartje af te geven,
zodat men weet dat ik er ben,
maar het schoppen naar alles
wat beweegt hoeft bij ons -
gelukkig - niet.
Maar om er hard tegenaan
te gaan, daar heb ik persoon
lijk geen enkele moeite mee.
Als vooraan weinig of niet
wordt ga6coord, komt, naar
mate de wedstrijd vordert,
achteraan een steeds grotere
druk te liggen. En komen er
situaties dat je hard in moet
grijpen. Hoewel, nooit un
fair". Sjaak Lybaart gaat er
terecht trots op in zijn 20-
jarige carrière nog nooit in
het boekje gekomen te zijn.
Sjaak Lybaart besluit met
een praatje over „bijgeloof".
Zo van een pilsje om elf uur
zondags, schoenen poetsen
op een bepaald tijdstip, nog
even een paar halen aan een
sigaretje. De mysterieuze
'krachten in de sport. Of ze
voor Biervliet gelden zal in
de aanstaande competitie de
tegenstander waarschijnlijk
het meest merken. Met de
nieuwe trainer Jan de Roo -
die het materiaal al wat kent
durft Lybaart de nieuwe
.competitie met vertrouwen
in te gaan. BIERVLIET
Trainen Jan de Roo. Selectie-
groep: Johan Bonte (vervangt
Moerman, die naar Sluis gaat),
Frank Ingels, Johnny Versluys,
Sjaak Lybaart, Cor de Regt, Cees
de Ruysscher, Frits Lybaart,
Adrie de Meyer, Leen de Meyer,
Eddy Doens, Romain Deve-
neyns, Camiel van Rattingen,
Daan de Visser, Henny Neve en
Erwin Duysserinck.
ooooooooeooooooe
P