EN- B.V. Sluiskil behoort tot kanshebbers Routiniers moeten Breskens helpen Karakter is het wapen van RIA W Aardenburg mikt op de middenmoot vaak te netjes - „VEEL ERVARING OPGEDAAN" VOORZICHTIGHEID BLIJFT TROEF „AFWACHTEN" HET CODEWOORD EGBERT AUDENAERD VERTREKT AANVOERDER SJAAK LYBAART: N EN AXEL" EN ilEN EMéï STEM L Voorzichtig Overgang Inspiratie Jeugd Ouwe tijd nAGBLAD VOOR ZUIDWEST NEDERLAND die, goed geïsoleerd, /oldoen aan de veilig- en aangepast aan uw EL. 01171-1391 idswerken ir. of schepen alle soorten Lzaamheden iffeurs IO OOOOOMOOOOOOOOOS®^ 01140-5155 25 SLUISKIL - Het lijkt een ietwat voorbarige conclusie: Sluiskil gaat een rol van betekenis spe len komend seizoen in de vierde klasse H. Afgelo pen competitie wist Sluiskil met vlag en wim pel - acht punten voor sprong op nummer twee - het kampioenschap van de eerste klas afdeling voor zich op te eisen. Mede met het oog daarop en op het feit dat Sluiskil tij dens tal van vriendschap pelijke wedstrijden tegen hoger voetballende ploe gen en derde klassers steeds als winnaar of mo rele winnaar uit de bus kwam, is het ondenkbaar dat Sluiskil geen rol van betekenis zal gaan spelen in de vierde klas. Daarom is die voorbarige conclusie zo voorbarig nog niet. Want menig insider zal eenzelfde mening toegedaan zijn. Voorzichtigheid treffen wij aan bij Johnny Schelf hout aanvoerder en laatste man van Sluiskil Johnny Schelfhout: „Je zal mij niet horen roepen dat wij het even gaan maken komend seizoen. Oké, ik geef toe dat wij een sterk elftal hebben en wij zijn royaal kampioen geworden vorig seizoen, maar om nu al te stellen dat wij een voor aanstaande rol gaan spelen wil er bij mij niet in. Natuur lijk, in de bovenste midden moot moeten wij kunnen eindigen met dit materiaal. Zo'n vierde, vijfde plaats reken ik op. Zeker is wel, dat wij met de juiste instelling aan deze competitie begin nen, om kampioen te worden. Voorzichtigheid alom bij de 30-jarige laatste man van Sluiskil. Duidelijk heeft het onlangs behaalde kampioen schap alles met de komst van Hanne van der Hooft te ma ken. De relatie tussen Hanne van der Hooft en Sluiskil is optimaal, mede doordat de resultaten optimaal zijn. Vijf spelers van Terneuzen volg den Van der Hooft naar Sluiskil. Ook daaraan heeft Sluiskil zijn grote successen te danken. Nummer zes zal komend seizoen zijn opwachting maken in de Sluiskilelf, want ook Paul van der Hooft heeft na zijn avontuur bij PSV te kennen gegeven naar Sluiskil te willen gaan. Brengt de komst van de Terneuzen- spelers nu geen wrijvingen met zich mee in de selectie en de voetbalvereniging Sluis kil? Johnny Schelfhout: „Nee, de sfeer is opperbest. Ieder een accepteerd iedereen. Dat komt ook omdat Hanne van der Hooft het bij zijn komst hier bijzonder efficiënt aan gepakt heeft. Hij heeft duide lijk laten merken dat die jon gens die hem gevolgd waren niet zonder meer in de basis stonden. Ook zij moesten keihard knokken voor een plaats. Dat bleek ook wel, want in het begin van de competitie stonden de meeste keren slechts twee van de vijf spelers in het team. De komst van die vijf spelers is natuur lijk wel een enorme aanwinst geweest voor Sluiskil. Maar Johnny Schelfhout, de laatste man van Sluiskil en een van de routiniers in het elftal van Hanne van der Hooft. dat niet alleen, door de komst van Hanne van der Hooft en de nieuwe voorziter Michel de Smet is het gewoon veel beter georganiseerd aan lo pen. Een verschil tussen hemel en aarde moet het voor Johnny Schelfhout geweest zijn het afgelopen seizoen met het seizoen daarvoor. Want toen was het nog keihard knokken geblazen tegen degradatie. Toen ook werd Johnny Schelfhout tot spits gebom bardeerd en verliet hij zijn stekje van laatste man. Maar met deze enorme overgang bleek hij weinig of geen •moeite te hebben want in tien wedstrijden scoorde hij elf maal. Mede door de komst van Hanne van der Hooft ver huisde de geroutineerde Schelfhout naar de liberopo sitie terug, waar hij ook in het afgelopen seizen sterk ac teerde. Hooguit- vijf keer verloor Sluiskil van die vijftig wed strijden, een resultaat dat er niet om liegt. De ploegen in de vierde klas kunnen hun borst nat maken. Sluiskil Tranier: Han van der Hooft. Sclec- tiegroep: Patrick Wouters, Karei Wullems, Eddy van der Hooft, Peter Zwart, Fons de Brouwer, Jan Geel hoed, Theo Rijckaert, Stephan Ber bers, Frank Doeselaer, Ludwig Cort- vriendt, Mare de Feyter, Peter Schobben, Jos ten Dijk, Paul van Kouteren, Nico Serfaty, Peter Klaassen, Peter van der Hooft, Paul van der Hooft en Johnny Schelfout. BRESKENS - De voet balvereniging Breskens heeft één van zijn moei lijkste seizoenen uit het bestaan meegemaakt. De wit-zwarten moesten tot het laatste duel van de noodzakelijk geworden nacompetitie wachten om zich nog vierdeklasser te kunnen noemen. Wie had dat vorig jaar om deze tijd gedacht? Vele teams uit de vierde klasse hadden de vissersmannen zelfs als ti telkandidaat getipt. Van daar dat Breskens- secretaris Gerrit van Heek het woord „afwachten" tijdens het gesprek erg vaak over de lippen rollen. Een Gerrit van Heck, die al zo'n 23 jaar het secretariaat van de vereniging beheert. Wat het spelerspotentieel be treft is er weinig verandert. Weinig nieuwe gezichten hebben in de selectie hun in trede gedaan. Al is er echter kwantitatief weinig veran dert, kwalitatief wel, want Jan Manneke, de man die onder de lat menig puntje voor zijn team heeft vergaard bergt de voetbalspullen op. Tijdens het treffen tegen ge- renomeerde AZ'76, een wed strijd die in het kader van de opening van het nieuwe sportcomplex „Ghistelker- ke" word gespeeld, nam Jan Manneke afscheid. De man, die de taak krijgt om hem te doen vergeten is Fred de Krijger. Beslist geen gemak- 98 kelijke opdracht voor deze 20-jarige doelman, die in het afgelopen seizoen bij de re serves actief was. Henk Mookhoek kan eveneens als verloren voor de Breskense voetballerij worden be schouwd. Deze voorhoedes peler heeft zijn werkkring bij de marine en heeft voorlopig voor zes maanden het ruime sop gekozen. Ook vanuit de A-junioren zal weinig kun nen worden geput, omdat die het afgelopen seizoen degra deerden. De B- en C- junioren herbergen echter genoeg ta lent zodat het voor Breskens zaak is om een aantal jaren overbrugging tot een goed einde te brengen. Een over bruggingsperiode waarin de routiniers zoals Ad de Kruy- ter, Joop Hoefnagel, Piet de Kooning en Jan de Lobel een belangrijke rol zullen moeten spelen. Een jongen waaraan Bres kens veel plezier zou kunnen beleven is de achttienjarige Henk Ottens. Deze knaap, die onlangs een proeftraining bij Feyenoord maakte, zal meer dan waarschijnlijk in het keurkorps worden inge lijfd. Zeker nu Wies Aver- maete uit Sluiskil de nieuwe oefenmees ter van Breskens is geworden. Deze ervaren rot staat bekend als iemand die de jeugd allerminst spaart. Hij volgt Wim Maljaars op, die naar de zaterdagvereni ging Wissekerke is vertrok ken. Wies van Avermaete is zeker geen onbekende in de voetballerij. De 46-jarige trainer had in het verleden reeds Sluiskil, AZVV, Biervliet en Terneu- zense Boys onder zijn hoede. Nadat hij afgelopen seizoen de zaken vanaf de zijlijn heeft bekeken heeft Breskens beslag op hem kunnen leg gen. Zijn komst betekent wel dat de jeugd vlug aan de bak zal komen, want „iets wat goed is kan je niet vermoor den" iets wat hij in het verle den bij AZVV heeft waarge maakt, is zijn wapenspreuk. Titelkandidaten in de vierde klas zijn volgens Gerrit van Heek Vogelwaarde en Zee- landia. Vooral het laatste team heeft op hem afgelopen competitie een grootse in druk gemaakt. Hoewel hij het zoals zo vele van zijn col lega's erg moeilijk vindt om voorspellingen te maken. Bovendien is een team als Sluiskil erg onbekend maar niet zelden gebeurt het dat de kampioen van de eerste klas afdeling ook in de vierde klas een belangrijke rol speelt. Voor Breskens hoopt hij dat de bal beter rolt dan in het verleden en vooral dat de blessures achterwege blijven. Zo kwam de blessure van voorstopper Frans San- derse ook vorig seizoen roet in het eten gooien, want toen hij uit het team verdween was er een enorme brok zelf- Breskens-secretaris Gerrit van Heek:Uithuilen en op nieuw beginnen is ons de vies". vertrouwen bij de rest ver dwenen. Voor het overige heeft Gerrit weinig wensen, want wat de accommodatie betreft zit het in Breskens wel snor. Een prachtig sport complex is bijna voltooid. Een complex voorzien van wellicht de best uitgeruste lichtinstallatie van West- Zeeuwsch-Vlaanderen. Iets waaraan de vereniging zelf trouwens het nodige heeft gedaan. Hopelijk geeft de nieuwe trainer en het nieuwe veld de Bressiaanders de no dige inspiratie om de zware bladzijde, die afgelopen sei zoen in het geschiedenisboek kwam, naar de vergetelheid te verwijzen. BRESKENS Trainer: Wies van Avermaete. Se- lectiegroep: Fred de Krijger; Ad de Kruvter, Piet de Kruyter, Chris Key- mel, Johan de Meester, Frank Ver- schorre, Frans Sanderse, Adri Kodde, Jimmy Pieters, Joop Hoefnagel, Piet de Kooning, Jaap Verduyn, Cor Wis se, Jan de Lobel, Henk Ottens en Robby de Muynck. WESTDORPE-Patrick Verhoosel naar Beveren, Robbie Thomas naar As senede, Gerrit Emans naar Ertvelde, Wachte- beke en Kemseke, Frits Haak naar Hulst en nu weer Egbert Audenaerd (voor bijna honder pro cent zeker) naar Kemseke, de club van Terneuzenaar Jan Doorns, de man die zoveel karakterspelers in zijn formatie stopt. Hoe ook, RIA W, de voetbalve reniging telkens bar stensvol talent, ziet die kwaliteit steeds weer weg lopen. Is als het ware hof leverancier van Belgische clubs. Wie volgt? Het bijna vast staande vertrek van Egbert Audenaerd, RIA's topschut ter uit de voorbije competitie naar Kemseke is in voetbalk ringen in Westdorpe het ge sprek van de dag. Erg begrij pelijk. Het rijtje namen in de „kop" van dit artikel, alle- niaal namen die (op Frits Haak na) door Belgische scouts met de nodige francs bij RIA werden weggekocht, wordt steeds groter. En na tuurlijk is het zo dat de clubs van over de grens niet direct ®et de kassa rinkelen als het spelers betreft die men overal vinden kan. De „klasseman nen" daar komt men om. RIA beeft het in een tijdsbestek Van ruim vijf jaar gevoelig ondervonden. Enerzijds een enorm compliment nu men telkens spelers bij de West- oorpse „school" weg haalt, medaille heeft uiteraard °°k een erg beroerde keer zijde. Jacky Wille, het loopwon- er van de Westdorpse club °P het middenveld, de man met de dubbele longen, niet of maar zelden kapot te krijgen weet niet precies hoe zijn uitspraak moet luiden telkens wanneer weer een topper de ploeg verlaat. Hij heeft alle begrip voor de po gingen van het bestuur om de „vedetten" voor de club te behouden, maar toch ook duidelijk moeite om een ver nietigend oordeel over een vertrekkend speler uit te spreken. „Wie vertelt me waar een dergelijk iemand nog komen kan en mag je ie mand die altijd het beste met de club heeft voorgehad zo maar in de weg gaan staan. Breek je daar geen veelbelo vende loopbaan". Vragen waarop Willie niet meteen een antwoord heeft. „Boven dien", vraagt Jacky Wille zich hardop af, „geeft ie mand die je belet weg te gaan (als dat überhaupt al kan) zich nog wel helemaal. Ben je die dan toch niet kwijt? Als zo'n knaap stopt wat is er dan bereikt?" Het is wel duidelijk, Jacky Wille vindt het jammer dat de goede spelers vertrekken, maar zou toch geen hindernis willen opwerpen bij een der gelijk afscheid. Zeker niet als iemand de waarde voor die club meer dan voldoende heeft bewezen. RIA's motor in de middenlinie ziet Willy Kramers, die de formatie weer overneemt, bovendien tot een hele boel in staat. „We zullen moeten zoeken naar een doeltreffend, gewijzigd concept. Toen Gerrit (Emans-red.) nog bij ons was moest alles bij hem ingeleverd worden, toen hij verdween kwam er een ander speltype: we moes ten veel meer zelf opknap pen. De eigen capaciteiten werden aangesproken. Moge lijk zal het ook dit jaar weer zo moeten of kan een Geert Jan Mechelink de „Spielma- cher" in de ploeg worden. „Natuurlijk" vervolgt Wil le", „zal Kramers het niet eenvoudig krijgen, maar mo gelijk kan de jeugd nu wat meer aan de balk komen en hebben we toch een wat bre dere basis dan jaren voordien nu een trio van Corn.Boys te recht komt in een club waar om een plaats in de eerste se lectie geknokt zal moeten worden." Jacky Wille ziet zeker dat (nu ook Ronald Markusse weggaat) de tweede lijn een belangrijke taak krijgt. Daarnaast zullen karakter en mentale instelling het voor een groot deel moeten doen. Aan beide is bij RIA gelukkig nog nooit gebrek geweest. De formatie is al vaker voor hete vuren geplaatst, dit verlies zal beslist een extra motiva tie betekenen. „We hebben veel positiefs in huis", weet Jack Wille. „We zijn van na ture een knokploeg; Kramers kent het materiaal groten deels enwe zijn aan be stuur en gemeente (daar zit ten we tegenwoordig erg goed) verplicht ons te hand-' haven." Het is duidelijk, Au denaerd mag dan verloren zijn, vVan Bambost mogelijk niet elk duel aanwezig (mili taire dienstin Duitsland), de A-junioren opgeheven (er komt wel een derde elftal), met Sluiskil en Koewacht erbij zitten we met negen Zeeuws-Vlaamse clubs in deze competitie. Dat bete kent evenzoveel ontmoetin gen waar kracht en mentali teit vaak belangrijker zijn dan technisch kunnen en het bezit van solisten. Het zal bij ons van het collectief moeten komen". Jack Wille wijst op de vleug inspiratie van het hei lige vuur dat aan de Kapittel straat er vorig seizoen voor zorgde dat men tijdig uit de dans om degradatie stapte en stelt tenslotte verrassend: „Als we in het begin punten pakken kun je met dit „nieu we" team even zo vrolijk in de top meedraaien. Kijk naar Biervliet en Breskens". Het „Luctor et Emergo" geldt zeker voor Jacky Wille. Hij hoeft bepaald niet meer gemotiveerd te worden, ver heugt zich nu al op de ko mende strijd die zoveel inte ressante duels garandeert. RIA schijnt maar moeilijk kapot te krijgen. RIA w Trainer: Willy Kramers. Selectie- groep: (voorlopig twintig man) met onder meer: Henny de Guchteneire. Eddy Vink, Paul Vink, Paul van Bambost, Robert van Laere, Alex Vernaeve, Eddy van Waes, Geert-Jan Mechelink. Frank Bauwens, Noël Adam, William Roegiest, Teddy van Dijk, Chris de Roover en Jos Kamoen. AARDENBURG Carlo de Baerdemaecker, de wedstrijdsecretaris van vierdeklasser Aar denburg ziet een mid- denmootplaats in de ko mende competitie wel zit ten. Hij hoopt in elk geval niet dat de degradatiezor- gen net zo lang boven het knusse Aardenburgse sportpark aan de Heer- endreef blijven hangen zoals dat het afgelopen seizoen het geval was. Toen immers moesten de groen-zwarten wachten tot de voorlaatste compe titiedag om zeker te zijn van het behoud. „We heb ben in dat eerste jaar vierde klas echter een boel ervaring opgedaan, want vergeet niet dat geen en kele speler ooit in die klas had gespeeld", aldus de wedstrijdsecretaris. Bovendien beschouwt hij zijn team duidelijk in de op bouwende fase en verwacht pas na een aantal jaren mee te kunnen dingen naar de ti tel. Ondertussen heeft zich wel een trainingswisseling voorgedaan. Jan van den Dries, die een zestal seizoe nen aan Aardenburg was verbonden en hen in de vierde klasse heeft gebracht hield het voor gezien en heeft de zaak overgedragen aan Etinne de Monbaliu. Deze laatste is afkomstig uit het Belgische Knokke-Heist en was reeds werkzaam bij de groen-zwarten als jeugdtrai ner en begeleider van het re serve team. Voor hem is de situatie dus niet onbekend vandaar dat hij weinig aan passingsproblemen zal heb ben. Wedstrijdsecretaris Carlo de Baerdemaecker van Aarden burg: Sluiskil en Vogelwaarde zijn voor mij de belangrijkste titelkandi daten". Twee nieuwe gezichten in de selectiegroep zijn de van afdelingseersteklasser 'Schoondijke afkomstige Eddy Musson en de in laatste instantie aangeworven Henk Begijn van het Belgische Wa tervliet. Musson van origine rechterspits en Begijn als centrumspits zijn misschien wel de mannen die in staat moeten zijn om de producti viteit weer op peil te brengen. Het maken van doelpunten was het afgelopen seizoen in Aardenburg een ongekende weelde. Zij zijn misschien de olie die het raderwerk van de doelpuntenmachine weer ge ruisloos zal laten functione- Uit eigen jeugdrangen komen Piet de Rijcke en Guido Snouwaert in aan merking om zich in de basis te spelen. Daarnaast krijgt de vaste titularis onder de lat Eddy Paridaen dit jaar de concurrentie van Robby de Clerck. Of deze jeugdspeler echter in staat is om routinier Paridaen te verdringen zal de toekomst uit moeten wijzen. Voorts is ook Jake Trapman weer in het oude nest terug gekeerd. Jake, een aantal jaren geleden de spil van de Aardenburgers, heeft een aantal seizoenen doorge bracht bij de Belgische eerste provincialer Boelaere. Zakelijke beslommeringen zullen hem echter niet meer in staat stellen om regelmatig de trainingsbijeenkomsten te bezoeken, vandaar dat hij zijn laatste voetbalschoenen waarschijnlijk in één der la gere elftallen zal verslijten. Een verlies voor de kikker- ploeg is zeer zeker Frans Reyniers. Deze solide vleuge lverdediger zal, gezien hij als zelfstandig ondernemer de kost verdient, ook niet meer in staat zijn de trainingen bij te wonen. Hij is dan ook niet meer beschikbaar voor de se lectie. Dat Etiènne Monbaliu de nodige aandacht zal bes teden aan zijn team blijkt wel uit het feit dat hij naast het trainen van de selectie, die tweemaal per week onder handen wordt genomen hij tevens de jeugd de voetbalk neepjes zal bijbrengen. Want ook in Aardenburg geldt „wie de jeugd heeft, heeft de toekomst". Als voornaamste titelkan didaten tipt Carlo de Baer demaecker Sluiskil en Voge lwaarde. De kanaalploeg vgn Han van der Hooft beschikt over een technisch knap elf tal en indien men fysiek tegen de vierde klas is opge wassen zal men hoge ogen gooien", aldus Carlo de Baerdemaecker. Voge lwaarde slaat hij echter nog hoger aan. „Tweemaal miste dit team de titel op een haar na en daar zal men wel het nodige van geleerd hebben". 11111 BIERVLIET - Als men een jaar daarvóór bij wijze van spreken de ster ren van de hemel speelt en het in de daaropvolgende competitie zó moeilijk krijgt dat men zich zelfs in een nacompetitie met de gradatie als inzet moet zien te redden, kan de vraag maar moeilijk ach terwege blijven: „Hoe komt het nou dat de for matie van aanvoerder Sjaak Lybaart de compe titie '77-'78 zo in de ach terhoede afsloot, na een seizoen eerder lang titel kandidaat te zijn ge weest?". Sjaak Lybaart, 36 jaar jong, aanvoerder van de hoofdmacht en op weg naar zijn 600ste wedstrijd, nadat hij op 16-jarige leeftijd in „het eerste" was beland, heeft het antwoord op die vraag pasklaar. „We hebben het afgelopen seizoen ons trainingsprogramma niet op timaal in de wedstrijden uit kunnen dragen", zegt hij. „Op elke training ontbraken minstens vier spelers. Welis waar om goede redenen (stu denten in Breda en Rotter dam), maar het feit ligt er toch en pas halverwege de competitie is de ploeg wat op elkaar ingespeeld geraakt. Onze moeizame start heeft erg veel punten gekost. Daarnaast - maar daarin staan we niet alleen - heeft Biervliet een ontstellend ge brek aan een afwerker, ie mand die er gemakkelijk eens eentje in schopt. Via deze zijstraat komt het gesprek bijna automatisch op die goeie ouwe tijd. Ook Lybaart (inmiddels aan de start voor zijn twintigste sei zoen) heeft nog het 2-3-5 ge speeld en.... denkt er alleen maar met vreugde aan terug.. Is ervan overtuigd dat voet bal, hoe meer het verdedi gend concept en de counter als zaligmakend aangepre zen worden, steeds verder verloedert. „Als je nu verliest is dat met 1 - 0 of 2-1en 3-1 noemen we al een grote uitslag. Vroe ger ging je de boot in met 5-4, je was de punten net zo vro lijk kwijt, alleen.... het pu bliek had wat te zien gekre gen en zelf had je lekker' lopen voetballen. Daar kom je nu bijna niet meer aan toe". Sjaak Lybaart vindt het niet verwonderlijk dat enkel de echte liefhebbers, de club supporters, trouw op blijven komen. Het speltype van „goaltje maken, deur dicht" heeft in hem geen voorstan der. Hij wijst naar het En gelse voetbal, waar de tribu nes uitpuilen. „Het mag dan voor ouderwets uitgekreten worden, dat potje van „bal over de vleugels en dan met zoveel mogelijk mensen voor de kist om naar de voorzet te klimmen blijkt toch attrac tief genoeg om duizenden op de velden te krijgen. Een kijkspel bij uitnemendheid". Lybaart zucht er maar eens bij. „Die tijd lijkt voorbij, ge lukkig kan ik me als laatste man in de ploeg nog wat uit leven, blijft de lol nog altijd aanwezig, zo niet waren de schoenen al lang de hoek in gegaan. Als ik soms echter een trainer een jonge speler een opdracht hoor geven ie mand van de tegenpartij ne gentig minuten lang op zijn hielen te lopen, vraag ik me af waar we mee bezig zijn. Gegarandeerd heb je na zo'n match twee knapen die met de p.in van het veld stappen. Zo hoeft het voor mij niet". Zonder de formatie nou bepaald als lievertjes af te schilderen meent Lybaart toch te mogen stellen dat de mindere prestaties van zijn team voor een deel gezocht moeten worden in het kader van „netjes voetballen". „Ik hou er zelf wel van in het begin van een wedstrijd mijn visitekaartje af te geven, zodat men weet dat ik er ben, maar het schoppen naar alles wat beweegt hoeft bij ons - gelukkig - niet. Maar om er hard tegenaan te gaan, daar heb ik persoon lijk geen enkele moeite mee. Als vooraan weinig of niet wordt ga6coord, komt, naar mate de wedstrijd vordert, achteraan een steeds grotere druk te liggen. En komen er situaties dat je hard in moet grijpen. Hoewel, nooit un fair". Sjaak Lybaart gaat er terecht trots op in zijn 20- jarige carrière nog nooit in het boekje gekomen te zijn. Sjaak Lybaart besluit met een praatje over „bijgeloof". Zo van een pilsje om elf uur zondags, schoenen poetsen op een bepaald tijdstip, nog even een paar halen aan een sigaretje. De mysterieuze 'krachten in de sport. Of ze voor Biervliet gelden zal in de aanstaande competitie de tegenstander waarschijnlijk het meest merken. Met de nieuwe trainer Jan de Roo - die het materiaal al wat kent durft Lybaart de nieuwe .competitie met vertrouwen in te gaan. BIERVLIET Trainen Jan de Roo. Selectie- groep: Johan Bonte (vervangt Moerman, die naar Sluis gaat), Frank Ingels, Johnny Versluys, Sjaak Lybaart, Cor de Regt, Cees de Ruysscher, Frits Lybaart, Adrie de Meyer, Leen de Meyer, Eddy Doens, Romain Deve- neyns, Camiel van Rattingen, Daan de Visser, Henny Neve en Erwin Duysserinck. ooooooooeooooooe P

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1978 | | pagina 33