WTE VIL Betty Stöve gewipt „Regelmaat is belangrijk" T ennistitels Cees de Jong pakt zege in Koewacht eldrecord lack INER RECEPTIE WEMELDINGE Belgische windsurfers vooraan in De Braakman Kuiper start in ronde Sas van Gent Prof/ Adrie Versluis: ies Bossis troost 1 sport DE STEN/i VAN DINSDAG 4 JULI 1978 tzelfde traject en? Welnu, als net kijkt zie je geleden heeft. e vandaag ver- misschien nog de coureurs die erdi enden. Nee, 'er vandaag een 'ng behaald, als Michel Pol- ncisco Galdos, venet en Michel evoelige neder- ten nu toch erg den om de opge- ■rstand goed te wel, er komen are opdrachten torie te kunnen r in onze ploeg geval nog geen tot ontevreden- dt goed geld ver- rdt flink gepres- zelfvertrouwen ers groeit daar- dag". ■bepaalt aan de hand lldende normen de die een club aan club moet betalen ■gang van een speler. Issen van Raay be lter, dat deze normen t van het kort geding ewel er vervolgens Irewar ontstond over p inzet van het kort flde de raadsman dat rijkste de onbelem- ^rhang van Mühren was, doch dat de be- van het huidige ver- risysteem hem noop- |n de kaak te stellen. [Van Dijk zal woens- li uitspraak doen. I- Jacques Bossis heeft [plezier mogen bele- lijn gele trui. Amper |dat hij het tricot ver- vernam van Jan Raas Ihet alweer doorgeven |s Peter Thaler. probeerde zichzelf te |Hij zei: „Ach, het is in 1 toch mooi dat ik de |ooit heb mogen dra man als Raimond I heeft dat nooit mogen Jen die heeft toch 14 Grande Bouclé gere- BERLIJN (ADN) - uitse Andrea Pollack de derde dag van de |se zwemkampioen- een wereldrecord |men^ip de 100 meter ag met een tijd van conden. Het oude re- d met 59,78 seconden |8 augustus 1977 op an haar landgenote a Knacke. d van Pollack geldt te- Europees record. Het tweede wereld- en Eu- record van deze kam- iappen. Op de tweede realiseerde Barbara op de 200 meter vrije tijd van 1.59j04. etbalclub Benfica heeft en 74 jaar oude traditie, in Lissabon werd beslo- sniging toe te laten. 4 maakte de club slechts de Portugese nationali- illers afkomstig uit An- van Portugal, pdse speler? aan te trek- dat Benfica dit jaar de rto, terwijl de ploeg uit ti op het kampioenschap, ging van oud-sterspeler eizoen reeds verzekerde (Salamanca), heeft bij- it Paul Mariner, nu nog le Portugese pers zijn de lenfica in een vergevor- (Van onze speciale verslaggever) LONDEN - Misschien dat Ilie Nastase uit zijn grote arsenaal van grollen en grappen nog iets te voorschijn kan toveren om evenals vorig jaar het zelfvertrouwen en con centratie bij Tom Okker te breken. Maar zelfs dat is de vraag. Normale tegen standers pleegt de Neder lander bij dit 101e Wim- bledontoernooi op de ont- leedtafel te leggen om via de zwakke plekken naar de kern door te stoten. Zelfs regelrechte blunders van een lummelende scheidsrechter deed hij gisteren met een schoude rophalen af. De officiële speeltijd was nog niets eens ingegaan - de aanvang was wegens de con stante dreiging van regen twee uur vervroegd - toen Okker op het verpieterde gras van de achteraf gelegen baan 10 al de felicitaties van zijn geblokte tegenstander Tom Leonard in ontvangst nam. De vierde overwinning (na Parun, Noah en Vilas) was alweer in drie sets be haald: 6—1, 9—8, 6—1. Voor de vierde maal in zijn carrière zit Okker in de kwartfinales: een hindernis, die hij nooit eerder heeft kunnen nemen. En net zoals vorig jaar dreigt Nastase hem de weg te ver sperren. De disciplinaire commissie had oorspronkelijk de klacht wegens wangedrag van Na stase in Houston en 8 andere toernooien zondag willen behandelen. De maximale straf daarvoor is een schor sing van een jaar en een boete van 5.000 pond sterling. Onder het motto dat hij zijn concentratie niet wilde scha den verscheen de Roemeen niet. De commissie stelde de beslissing uit en verspeelde daarmee het recht nog iets te ondernemen. Want Nastase weet drommels goed dat een Wimbledon-titel de eigenaar onschendbaar maakt. En hij heeft al zijn zinnen gezet op het veroveren ervan. De wijze waarop hij op het cen- trecourt in vier sets het ser- veergeweld van Roscoe Tan ner temde, zegt in dat opzicht genoeg. Inmiddels marcheerden de favorieten Borg, Connors, Ramirez en Gottfried de interview-kamer in en uit. Een vreemde gedachte dat de allang afgeschreven Tom Okker daartussen zit. Van zijn leeftijdgenoten ging Arthur Ashe in de eerste ronde en John Newcombe gisteren onderuit. Voeg daar nog bij de onverwachte ne derlaag van de één jaar jon gere Betty Stöve tegen het Roemeense loopwonder Vir ginia Ruzici: 7-5,4-6, 3-6 en men kan meegaan met de man, die staande op een zeepkist in de speakerscor- ner bij het bespreken van de wereldsituatie uitriep: Wie daar logica in meent te ont dekken, is er slecht aan toe". Hoe kan in hemelsnaam iemand, die in een half jaar tijd drie partijen wint, zo formidabel terugkomen? Er zijn oorzaken te bedenken. Maar of die alles verklaren? Zeker is dat het Stedentennis van de korte setjes in Ame rika geen deugdelijk alterna tief is voor het harde toer- nooitennis. Stöve ondervond dat gisteren tot haar schade. Okker is er vorig jaar mee ge stopt en blijkt er maanden over te hebben gedaan om weer enigszins in zijn wed strijdritme te geraken. Dan zijn er de dagelijkse sproei- regens, die de banen traag en de opsprong laag houden. Okker speelt graag onder die omstandigheden. Maar alles bij elkaar geeft dat nog geen antwoord op de plotselinge metamorfose die Okker op Wimbledon heeft ondergaan. Het andere, het essentiële eigenlijk, heeft zich ergens in het binnenste van de tengere inwoner van Hazerswoude voltrokken. De tekenen ervan zijn zichtbaar in de wijze waarop hij zijn tegenstanders tegemoet treedt. Vilas werd verslagen op basis van de korte back handcross naar de zijlijn. De veel minder voor tennis toe geruste Leonard zag zich diep in de backhandhoek vastgeprikt. Zoals alle spelers met een dubbele backhand had de Amerikaan op het ongelijke veld de grootste moeite met alles wat links van hem kwam. Okker verloor niet één service-game. Hij kreeg zelfs geen enkel gamepoint tegen. De tiebreak van de tweede set won hij met 7-4, nadat hij al drie setpoints had gehad. In feite was het minder Leonard dan de scheidsrech ter tegen wie Okker te velde trok. Leonard had hij vorig jaar al bij een toernooi in Houston getest en te licht be vonden. De man op de stoel maakte vanaf het begin een overwerkte indruk. Het aan tekenen van de score, het om roepen ervan, plus het in het oog houden van enkele lijnen, die bij gebrek aan me dewerkers onbezet waren, ging zijn krachten te boven. Al in de tweede game wei gerde Okker een beslissing in zijn voordeel te accepteren. Hij werd er ruimschoots voor beloond. Leonard - nog zon der zonneklep - sloeg drie dubbele fouten achtereen en even later nog één. Toen eenmaal en blauwgrijze klep de rossige haren van de Ame rikaan in bedwang hield, ging het beter, maar Okker was toen al door de eerste set gesneld: 6-1. Bij 0-40 in de derde game van de tweede set kon Leonard zich niet meer inhouden. Hij eiste verwijde ring van de scheidsrechter: „U heeft nu in twee games al vijf fouten gemaakt. Zo is het wel genoeg". Maar aangezien hij naliet om de tussenkomst van de umpire te vragen, zoals is voorgeschreven, hield de man op de stoel zich oostindisch doof en bleef zit ten. Tot ergernis van zowel Leonard als Okker. De partij ging voort. Leonard werkte zich enigszins vanonder de druk vandaan en bij 8-8 trad de tijdregel in werking. Okker leidde daarin met 6—1, toen de door de nood gedre ven Amerikaan ineens ge weldig begon toe te slaan. Hij mepte drie setpoints weg en creëerde zich een levensgrote kans op het vierde toen Okker struikelend over zijn eigen benen neer ging en zijn hele baanhelft open lag. In plaats van een simpel tikje te geven, dreunde Leonard de bal in het net. Dat was het begin van het einde. Met een achterstand van" twee sets voelde de voorma lige Amerikaanse tennisle- raar er niets meer voor de su prematie van Okker aan te vechten, al kreeg hij nog eenmaal een scheidsrechter lijke beslissing in zijn voor deel, toen bij een lob op de lijn het kalk hem in het ge zicht sprong. Uit de bewe ging die Leonard toen maak te, concludeerde de scheids rechter dat de bal uit was geweest. Foeterend op de lei ding trok Okker de laatste games naar zich toe. De be proeving van het gezwoeg op de achterste banen is voor hem voorbij. Voor zijn con frontatie met Nastase zal de Wimbledonleiding morgen ongetwijfeld ruimte maken op het Centrecourt of baan één. In tegenstelling tot vorig jaar zal Betty Stöve zich in het verder verloop van de tweede Wimbledonweek kunnen concentreren op de dubbelspelen. De tussen de regenbuien opstekende wind deed de finalisten van het vorig jaar de beheersing over haar sterkste wapen, de ser vice, verliezen. Negen dub bele fouten, vaak op kritieke momenten, waren het gevolg. Wat overbleef was de herin nering aan de contrastwer king tussen de lichtvoetige Roemeense en de traag be wegende Nederlandse, die haar actieradius nog verder inperkte toen ze eenmaal op het gladde gras ten val was gekomen. „Dit was eigenlijk helemaal geen gras", mop perde Stöve, die krampach tig moeite deed haar spreek woordelijke goede humeur ook op het moment van de nederlaag te bewaren. „De buitenbanen zijn dit jaar zo slecht dat je er nauwelijks op kunt lopen, laat staan oplo pen en volleren". Onder normale omstan digheden had de Roemeense niet kunnen verhinderen dat Stöve z'ch had gevoegd bij- Evert, King, Cawley, Wade en Navratilova, het kwintet dat het damestennis al jaren beheerst. Zeker niet op gras, waarop Ruzici tot aan dit toernooi nog nooit een partij had kunnen winnen. „Je weet dat je naar voren moet, maar het gebeurde maar al te vaak, dat ik mezelf bij de achterlijn terug moest trekken", aldus de winnares van Parijs. Het waren de eigen fouten, die de Nederlandse de das omde den. Het is altijd zuur zoiets bij jezelf te moeten constate ren. Betty bewoog te weinig, stond vaak verkeerd voor de bal en mepte menige volley in het gaas. Desondanks had zij voortdurend het initiatief. De eerste set haalde ze met 7-5 binnen na een achter stand van 2-5, in de tweede set had ze kansen, maar faalde na 4—4, en in de derde set stond ze met 2-0 voor. De 'dertien servicedoorbraken vormden het bewijs dat de partij op niet bijzonder hoog peil stond. Ruzici komt nu in de kwartfinales uit tegen Stöve's dubbelspelpartner Evonne Cawley. Chris Evert neemt het op tegen Billie Jean King, Wade tegen Jau- sovec en Navratilova tegen Kruger. (Van onze sportmedewerker) ZAAMSLAG - Ad Versluijs, de aanvallende middenvelder van de Belgische club Berchem, kent weer glorieuze tijden. Via de Belgische nacompetitie van de tweede klas speelde Ad Versluijs uit Zaamslag zich met Berchem in de eerste klas. Ad Versluijs had een groot aandeel in deze promotie, want hij trof maar liefst zeven maal de roos. Hetgeen aantoont dat Ad Versluijs het scoren nog niet verleerd is. Zo'n twaalf jaar geleden werd Ad Versluijs door dat scoren van Biervliet overgenomen door het Belgische Berchem, waar hij gedurende een aantal jaren zeer succesvol was. Daarna toonde Cercle Brugge belangstelling voor deze atletich gebouwde Zeeuw. Het bleek echter al snel dat Ad Versluijs niet naar Cercle was gehaald om doelpunten te maken. Men had totaal andere bedoelingen met hem en hij werd als back geposteerd in het eerste team van deze eerste klasser. Een plaats waar Ad Versluijs niet dol op was. Na enkele jaren de Brugse kleuren verdedigd te hebben, toonde zijn oude vereniging Berchem opnieuw belangstelling voor hem. De overgang van Cercle naar Berchem was snel be klonken en Ad Versluijs was daarmee op zijn oude nest terug gekeerd. Niet op zijn oude stekje, de spits, want men had bij Berchem ook gezien dat Versluijs dit werk niet zo ge makkelijk meer aan kon. Daarom verhuisde Versluijs naar de middenlinie. En juist daar vierde deze 32-jarige vlotte prater opnieuw triom fen. Het zwoegende en sleu rende middenveldwerk bleek hem uitstekend te liggen. Ad Versluijs: „Ja ik denk dat ik daar goed tot mijn recht kom. Als aanvallende midden velder heb je een zekere mate van vrijheid en dat ligt mij wel. Als back ben je zo taak- en plaatsgebonden, terwijl het (Van onze tennismedewerksters) HULST-Reggie van de Berg en Corrine van Goethem zijn de nieuwe jeugdkampioenen in de enkelspelen van de tennis club Hulster Ambacht. In te genstelling tot de senioren die zondagmiddag finaal uitre genden, werd de eindstrijd bij de junioren volledig uitge speeld. Reggie van de Berg kende in de finale nauwelijks problemen met Maarten van de Voorde die hij gedecideerd met 6-0, 6-2 klopte. Corrine van Goethem liet het vooral tijdens de tweede set danig afweten. Na de eerste met 6-1 te hebben gewonnen sloop het spook van de onderschatting in haar spel en terecht verloor ze de tweede met 4-6. In de beslissende her stelde ze zich goed en won met 6-2. Reggie van de Berg bleek niet ten onrechte als eerste ge plaatst op de deelnemerslijst. Voor Maarten van de Voorde gold datzelfde en zoals het or ganisatiecomité verwacht had kwamen beide junioren in de finale. Van de Berg deed dat in de halve finale via een 7-5,6-2 zege tegen Giovanni van Rie en Van de Voorde had nauwelijks moeite met Jean Pierre van de Walle die geen poot aan de grond kreeg, 6-0, 6-2. In de eerste set kon Maarten van de Voorde zijn opponent nog enigszins bedreigen. Met 7-5 moest hij toen het onderspit delven tegen Reggie van de Berg. De tweede werd een enorme desillusie. Van de Berg Won met 6-0. Corrine van Goethem, onge twijfeld de sterkste jeugd- speelster van Hulster Ambacht "u Linda van de Hove niet aanwezig was in het damesen kel, kwam zonder enige tegen stand in de finale. Met de rege lmaat van de klok werden 6-0, 6-1 cijfers behaald en ook in de finale tegen Chantal Baecke leek het die kant uit te gaan. De eerste set werd 6-1 maar toen Corrine van Goethem vergat dat een wedstrijd uit twee ge wonnen sets bestaat sloeg Chantal Baecke in de tweede terug, 4-6. Dat vond Van Goethem een beetje te gortig worden en in de beslissende set sloeg ze met 6-2 toe. Bijzonder jammer voor het juniorendubbel was het feit dat Maarten van de Voorde en Reggie van de Berg samen speelden. Daardoor viel er voor de overige deelnemers weinig eer te behalen. In de fi nale Hopte dit koppel het duo Mark Broekmans en Erik de Nijs met 6-1, 6-2. De dames- dubbelfinale bracht ahanneke Pauw en Corrine van Goethem tegen Chantal Baecke en Sa bine van Gassen in het strijd perk. Eerstgenoemden schre ven de eerste set met 6-1 op hun naam maar een veran derde strijdwijze, spelen op het zwakste gedeelte van het duo, zorgde voor een verrassende ontknoping. Baecke en Van Gassen wonnen de overige twee met 7-5 en 6-2. Het ge mengd dubbelspel werd zoals vooraf voorspeld werd een aangelegenheid tussen Cathy van de Berg - Maarten van de Voorde enerzijds en Linda van den Hoven en Reggie van de Berg. Alleen de tweede set was boeiend, de eerste werd over tuigend door Van de Berg - van den Hoven gewonnen, 6-1. De tweede vond zijn ontknoping in de tie-break. De routine en kwaliteit zorgde voor de 7-6 winst van Linda van den Hoven en Rtggie van de Berg. ruige schoffelwerk in de spits mij niet meer trekt. Het nadeel van een middenveldpositie is natuurlijk wel de enorme in spanningen die je steeds weer moet leveren. Maar het is één van de mooiste posities in een elftal. Ik kan daar over oorde len omdat ik al in alle linies gespeeld heb. Conditioneel kan Ad Ver sluijs het nog gemakkelijk bolwerken, want hij is on danks zijn 32 jaar. Waaraan heeft deze sportleraar deze vi taliteit te danken? „Je moet", zegt hij, „van jezelf een natuur lijke conditie bezitten. Dat is niet iedereen gegeven. Daar naast moet je je goed verzor gen. Zorgen dat je tijdens de rustperiode tussen de seizoe nen in er niet al te veel ichaamsgewicht bij krijgt. Een regelmatig leven leiden en al cohol en roken als taboe be schouwen. Ik merk het wel aan de trainingen bij Berchem. Die zijn beslist erg pittig. Als je ziet, voornamelijk in het begin van het seizoen, dat er jongens bij zijn veel jonger dan mij die bijna op hun knieën het veld verlaten, dan ben ik gelukkig dat ik altijd zo regelmatig ge leefd heb. Het is beslist geen dikdoenerij van mij, maar ik kom terug van een training zoals ik er naar toe ga". Twaalf jaar betaald voetbal in België heeft Ad Versluijs er nu opzit ten. „Het is onbegrijpelijk dat ik al twaalf jaar voetbal in België. Het lijkt veel korter. Dat komt voornamelijk omdat je geleefd wordt. Je krijgt nauwelijks tijd om bij het leven stil te staan. Twaalf jaar steeds maar het zelfde gangetje. Gelukkig ben ik de laatste jaren de voetbal lerij in zijn totaliteit anders gaan bekijken. Het is in feite zo betrekkelijk. Omdat je nou toevallig wat beter tegen een bal kan trappen dan een ander, ben je wat bevoorrecht maar wat stelt het in feit voor, toch helemaal niets zeker. Wat verwacht Ad Versluijs van de resultaten van Berchem in de eerste klas? „Het gaat volgens mij erg moeilijk wor den. Gewoon omdat wij naar mijn mening er niet de ploeg voor hebben om op eerste klasse niveau mee te draaien. Maar misschien valt het alle maal mee. Ik hoop in ieder geval van wel. Als we ons kun nen handhaven dit eerstejaar ben ik al tevreden. Ik sta nog voor twee jaar onder contract bij Berchem en ik heb mij voorgenomen om er nog eens twee jaar het beste van te ma ken". De receptie in Wemeldinge werd druk bezocht. Op de foto v.l.n.r. Arie Dekker (trainer), Max Koopman (voorzitter), Rinus Lindberg (secretaris) en Jos Cevaal KNVB-voorzitter (Van onze voetbalmedewerker) WEMELDINGE - „De grote kracht van Neerlands sterkste zaterdagafdelingsclub ligt in de begeleiding", zo memoreerde Jos Cevaal tijdens de receptie van de voetbalve reniging Wemeldinge. „Iedereen weet vol doende over de geleverde prestaties, de harde werkers komen echter minder op de voorgrond. Zij zijn echter het succes achter een elftal". De voorzitter van de KNVB afde ling Zeeland doelde op Max Koopman en Aarnout Schipper. Koopman is 25 jaar be stuurslid en Schipper behartigt al jarenlang het financiële gedeelte van de club. Derhalve mochten beiden uit handen van Cevaal de speld van verdienste in ontvangst nemen. Uiteraard, ook de prestaties van het eerste, tweede en vierde elftal van Wemeldinge werden op uitvoerige wijze geroemd. Het behalen van de landstitel werd zelfs als een uniek succes gekwalificeerd, iets wat geen enkele Zeeuwse vereniging eerder gepres teerd heeft maar toch, roem is vergankelijk, het jarenlang werken voor een vereniging blijft behouden. Niemand maakte er dan ook bezwaar tegen dat met name Max Koopman het centrale punt vormde tijdens deze recep tie. Burgemeester van Zuijlekom van Kapelle sprak lovende woorden aan het adres van Wemeldinge. Hij noemde het bestuur „Trek paarden", die deels verantwoordelijk zijn voor de opvang van de jeugd in Wemeldinge. Namens de KNVB was ver'der competitielei der Havermans aanwezig die onder de in druk bleek van de schitterende accommoda tie waarop alleen nog een lichtinstallatie ontbrak. Die tip kon van Zuijlekom in de achterzak mee naar huis nemen. Voormalig Wemeldinge-voorzitter de heer Schouwe- naar, tevens oud-voorzitter van de KNVB afdeling Zeeland en momenteel burgemees ter van Schoonhoven, noemde het behalen van de landstitel een hoogtepunt in het 38- jarig bestaan van de vereniging en hoopte binnen enkele jaren terug te mogen keren bij het behalen van het volgende kampioen schap. Gelukkig werden er ook relativerende woorden gesproken. Die kwamen dan uit de mond van Max Koopman zelf die aanhaalde dat er op het einde van het seizoen 76-77 gepraat moest worden om Wemeldinge voor de eerste klasse te behouden. Hij raakte in derdaad de kern van alle sportgebeuren: roem is vergankelijk (Van onze sportmedewerker) TERNEUZEN - Het inter nationaal Windsurfing- weekend van De Braakman, zaterdag en zondag onder to taal verschillende omstandig heden door de Westvlaamse windsurfingvereniging in sa menwerking met de water sportvereniging Vremdijck gehouden, is een wedstrijd ge worden waarin deze tak van sport volledig aan zijn trekken kon komen. Zaterdag werden twee proe ven afgelegd in een decor, waarin een talrijk opgekomen publiek kennis kon maken met slalomsurfen en trick-surfen. Daarbij gaf vooral het laatste onderdeel alle gelegenheid het attractieve van surfing boven te halen. De acrobatie op de smalle plank bracht op dat moment vooral de Belgen (een aantal Nederlanders moest noodgedwongen verstek laten gaan omdat op het Veerse Meer de nationale kampioenschap pen afgewerkt werden), op het voorplan. Een grimmige wa tervlakte bezorgde de deelne mers zondag heel wat meer hoofdbrekens. Nu stond er een bovenmaatse wind (wind kracht 7) die alles vergde van behendigheid en balans. Het werd in de lange-afstandsrace, die door die harde wind, na de middag werd ingekort, niette min een geweldige happening. Als snelheidsduivels suisden de deelnemers over het water van een zwaar golvende Braakman. Een machtig ge zicht, deze „plankers" over het water te zien scheren. De voor zitter Luc Roijaux van Vrem dijck had dan ook enkele lo vende woorden bij de prijsuit reiking, waarbij hij de Belgisch-Nederlandse sa menwerking, die steeds soepe ler gaat lopen, als zeer geluk kig kwalificeerde. Uitslagen: Slalomsurfen: 1. Stefan Vervisca, België (Bel gisch kampioen 1978), 2. Ar nold Missiaen, België en 3. Jean-Pierre Roijaux, België; Trick-surfen: 1.Arnold Mis siaen, België, 2. Stefan Vervi sca, 3. Francis Maes, België; Boeibal: Hierbij werd de finale gewonnen door Gavermeer uit Kortrijk, die met 16-13 van Vremdijck won; Lange- afstands-race over drie uur: Klasse A (Windsurferklasse): 1. Jean-Pierre Roijaux, 2. Dannij de Maeijer, 3 Francis Maas; De Mistralklasse; 1. Peter Noijen; Speedijklasse: 1. IJvo Jordens; WindgliderHas- se: 1. Guido de Coster en ten slotte California-klasse: 1. Gert Sijchuld, Belgie. (Van onze sportmedewer ker) KOEWACHT - In Hei kant was de animo van ren nerszijde niet aanwezig, Graauw zag een strijdlus tige groep door het dorp trekken, die in de regen ten onder ging, Koewacht schoot gisterenavond de hoofdvogel: een spranke lend wielergevecht met een verdienstelijk winnaar Cees de Jong, die de hele wedstrijd voorin gestreden had Na twintig kilometer be leefde deze koers een eerste se rieuze ontsnapping. Drie man sloegen een gat en een zevental onder aanvoering van Thijs Fase zag wel brood in deze vlucht. De drie mensen waren Van der Rakt, Gevers en Ver- heezen, terwijl de achtervol gende groep gevormd werd door Van Elzakker, Fase, Hooydonk, de Jong, Lepoeter, de Laat en Brouwers. Men legde er de pees geducht over (de opening was trouwens ook al in een hoog tempo onder de wielen gegaan) en toen het tiental elkaar gevonden had en er een twintigtal seconden ver streek, alvorens de eerste wie len van de grote groep over de finish bolden, kreeg die vluchtpoging plots allure. Binnen enkele toeren sloeg men toe, de chrono's liepen naar een halve minuut en zelfs naar de volle minuut winst. Toen kwam dan eindelijk de verwachte reactie op gang. Onder aanvoering van Jan Vervaert rukten zich negen renners uit de bende los. Göd- de, de favoriet in Koewacht, bleef zitten en wie in diens wiel zat, was meteen gezien. Dat gold niet voor Freijters, Ver- beke, Van Vlimmeren, De Waal, Wies van Dongen, Ter- harmsel en genoemde Ver vaert. Die hadden begrepen dat Gödde niet elke dag solo zou rijden. En halfkoers waren meteen de prijzen gedeeld. Terwijl Gödde achterin de supporters vriendelijk groette, kwam er vooraan een serieuze „pour suite" tussen ds eerste en de tweede groep tot stand. Het gat van ongeveer veertig seconden moest overbrugd worden, een niet onmogelijke opgave gezien de kwaliteit in die tweede groep. Plots streek de vluchtgroep, die Kees Brouwers door pech achteruit- geslagen zag, echter op de staart van de grote groep neer die aanvulling was welkom, de forsing werd nu door anderen overgenomen. Even uitblazen was het motto. Niet voor lang echter, want in de achtervol ging trok vooral TERHARM- SEL ERG HARD DOOR, DUS OPNIEUW GING VOORAAN DE ZWEEP EROVER. En met een aantal tempobeulen voor aan, lukte het om de jagers op afstand te houden. Fase)en De Jong slopen zelfs nog mfet Tak, Gödde en Evers mee en kwa men toen plots afgescheiden aan de leiding. Toen de jury de gedubbelde echter uit de koers haalde, kwam nog een schitte renden finale in de boeken. Fase en De Jong liepen vij fentwintig seconden vooruit op een zestal dat alle moeite had om de groep Vervaet van zich af te houden, maar uitein delijk lukte dat toch. En in de laatste ronde liet Cees de Jong uit Schijf Thijs Fase alleen achter om zegevierend en on bedreigd over de finish te stui ven. Uitslag: 1. Cees de Jong, (Schijf), 100 km. in2.1954,2. op 10 sec. Thijs Fase, (Vosmeer), 3. Toine Verheezen, (Bergen op Zoom), 4. Wim de Laat, (Vught), 5. Jan Lepoeter, (Oost-Souburg), 6. Ad van El- zakker, (Steenbergen), 7. Ruud van de Rakt,(Breda), 8. Wim de Waal, (Axel), 9. Johnny Verbe- ke, (IJzendijke), 10. Wies van Dongen, (Breda), 11. Herman Freijters, (Moerdijk), 12. Jan Vervaet, (Walsoorden), 13. Ton Terharmsel, (Lage Zwaluwe), 14. Mario van Vlimmeren, (Hoeven), 15. René Hooydonk, (Roosendaal), 16. Kees de Brouwers, (Etten-Leur), 17. Peter Gödde, (Hulst), 18. Ad Tak, (Oud-Gastel), 19. Domien Evers, (Sprundel), 20. Gerrit van 't Geloof, (Oudenbosch). (Van onze sportredactie) SAS VAN GENT-De Stich ting Sasse Wieiercomité, de organisatie van de profwieler ronde van Sas van Gent, die op zondag 30 juli zal worden ge houden, is er vlak voor de start van de Tour de France nog in geslaagd enkele topcoureurs te contracteren voor de koers in Sas van Gent. Johan de Block, voorzitter van het organisatiecomité: „We zijn er in ieder geval al in geslaagd Hennie Kuiper naar Sas van Gent te halen. Voorts bekende Zeeuwse toppers als Jan Raas, Cees Priem, Jos Schipper en Gerrie Knete- mann, Jan en Fons van Kat wijk en Freddy van den Houte, de Belgische man van de TT/Raleigh-formatie. Jammer genoeg zijn onze pogingen om sterke Belgen als De Meier, Pollentier, De Muynck en Roger de Vlaeminck naar Sas van Gent te trekken mislukt. De Belgen zijn allemaal con tractueel verplicht om zo vlak na de Tour de France in eigen land te starten. We zullen toch nog proberen een belangrijke beloftevolle buitenlandse cou reur te contracteren als extra trekpleister in de grote CPC- prijs". GOLF - De Britse interna tional Mark James is de eerste Europees kampioen geworden. In de finale versloeg de 24- jarige James zijn landgenoot Neil Coles

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1978 | | pagina 7