jk beeld
tenbeurs
Helderziende Rabindra
Ik zie de toekomst
van de wereld
erg o
VLOED
„Wiileke's Troeven" in plaats van „Losse Groeven"
alltoa
<3)€ Wei wt
at is uw
Idea waard 1
i
XfJfJlJksL jjdcmfmt clxx*. Act cj> uu>
heepsberichten
aillissementen
- - - -
NOG MEER AMUSEMENT BIJ TR0S-TV
:ila 12 te Mombasa, Alk-
r 13 vn Kingston nr Pt0
es, Aristoteles 12 vn Ri0
ia nr Baltimore, Bilderdijk
30 zo Nantucket nr Rotter-
Dalia 16 te Curacao, Do-
12 te Wilmington, Dutch
•y 13 100 zw Ouessant nr
erdam, Dutch Sailor 13 vn
erdam nr Middelesboro,
ch Faith pass 13 Gotland
lamina, Dutch Spirit pass
Flamborohead nr Rotter-
i, Esso Europoort 12 45 z
ira nr Willemshaven, Esso
a 12 65 z Socotra nr Bah-
Flevoland 13 te Antwer-
Ganymedes 12 vn Iquique
Juayaquil, Gardenia 13 te
celona, Gooiland 12 te San-
Hermes 13 te Santo Do-
go, Leidsegracht pass 13
avandhoek nr Baltimore,
:ona 12 200 ZZO Masira nr
Tavre, Kylix 16 te Houston
v., Palamedes 13 vn Wil-
stad nr Maracaibo, Patro
te Corpus Christ verw.,
aat Algoa 13 te Rio Grande,
iat Tauranga 12 150 zo
nrovia nr Matadi, Thames-
en 13 te Santos, Walcheren
100 no Azoren nr Italy,
inkerk 12 150 z Honkong nr
!Z.
dollar2.42-2.52
*els Pond4.19-4.49
g. frank6.72-7.02
itse marken 104.25-107.25
lire 26.75-29.75
•t. escudo5.00-6.50
l. dollar2.25-2.35
frank48.75-51.75
.frank 102.00-105.00
kroon49.25-52.25
arse kroon 43.50-46.50
ense kroon 38.25-41.25
stenr. sch14.79-15.09
peseta2.78-3.08
Lekse drachme 6.30-7.55
ise mark 57.50-60.50
:g. dinar11.25-13.50
UITGESPROKEN
Joukje Hoekstra, h.o. De
et, Kleinh. in snuisterijen,
raden, haakwerk, aarde-
rk, enz., Blauwstraat 49,
:enbergen. Cur. mr. E.J.
iuwen, Baronielaan 133,
sda. Tel. 076-123677.
S..C.B. Voermans, garage
rder, Mauritsweg 59, Geer-
idenberg. Cur. mr. J.G.L.M.
hiffeleers, Stadhouderslaan
Oosterhout. Tel. 01620-
|162.
J.H.C. Mollen, transporton-
rnemer, Industrieweg 27,
denbosch. Cur. Mr. M.J.H.
jdenstein, Burg. Vogel-
aat 8, Zevenbergen. Tel.
680-23941.
v.d. Noord, slager, Tielro-
straat 59a, Breda. Cur. mr.
VM.M. Dingemans, Nwe.
insenkade 8, Breda. Tel.
5-225922.
C. Heesbeen, koopman, Ga-
ldonkseweg 20, Breda. Cur.
J.J.M. Hertoghs, Baronie-
rn 52, Breda. Tel. 076-
0850.
jrseance van beta-
ng
Op 2.9.1977 is aan Interna-
>nale Zonweringsindustrie
v.b. A, gevestigd te Essen
elgië), Heikantstraat 147,
iar bedrijf uitoefende te
ten-Leur, Nijverheidsweg
voorlopig surseance van he
ling verleend. Tot bewind-
ierder is benoemd mr. J A.
:cker, Oude Bredaseweg 64
Etten-Leur. Het verhoor is-
ipaald op 9 december 1977 te
uur. Bij het verzoekschrift is
en ontwerp van akkoord ge-
iegd.
ilandse vraag en dekkingsaan-
iamse effectenbeurs gisteren bij
beeld te zien gegeven. Ook de
le Nederlandse fondsen in Wall
is. Hierdoor konden veel fond-
andel, iets van het eerder verlo-
gwinnen.
ling ging uit naar de internatio-
sctor zorgde onder meer bui ten-
ij Kon. Olie voor een koerswinst
ïrnieuwde Westduitse interesse
>nds met 0,60 stijgen tot 27,
aantrekken tot 126,50. Akzo
26,40. Hoogovens daarentegen
llend met een daling van 0,10
igen goed prijshoudend in de
naandag veroverde koerswinst,
u geheel moest prijsgeven,
r was bijzonder vast. In deze
dat dit werd veroorzaakt door
.L opende 3,50 hoger op 9°,
p 141, KNSM 2 op 81 en
)2,50.
versukkeling. Nu ging er 0,90
1,20, een nieuw dieptepunt voor
s/lm herstel op 118 en Na-
0,50 op 95.
as uiterst kalm en iets lager we-
e. Door de uitgiftekoers van de
ning van de Rabobank vast te
•dt deze emissie, althans volgens
SamenstellingEugtnc Loom a n» en Dirk Villenga
BREDA - Een dame begint zacht te fluisteren tegen
de vriendin, die op haar heeft zitten wachten in het
café-restaurant van Huize Louise in Breda terwijl zij
zich in een ander vertrek de toekomst liet voorspellen
door de helderziende Rabindra, het oosters klinkend
j pseudoniem van de 55-jarige Peter Westenkamp uit
Groningen. „Hij zei: Nu zie ik zwaarmoedigheid en een
groot verdriet, maar je krijgt toch nog een heel mooi
leven. Dat begrijp ik niet, zei ik tegen hem, want ik ben
al 72". De rest van het gefluisterde verhaal in het café,
dat langzaam volstroomt met door onzekerheid en pro
blemen gekwelden die opheldering verlangen, kan ik
niet verstaan. Het consult heeft twintig minuten ge
duurd en 75 gulden gekost.
Rabindra, een gezette, wat
kalende blonde man met een
sterk Gronings accent (heel
anders dus dan op het fotoo
tje met radarogen in de dag
bladadvertenties) komt mij
enkele vergeelde krantenar
tikelen brengen, die ik kan
inkijken terwijl ik wacht tot
dat ik aan de beurt ben voor
een vraaggesprek. Ik lees en
thousiaste regels over ge
slaagde openbare experi
menten met hypnose en mas
sasuggestie. Een meneer, die
zich onder hypnose op het
toneel ontkleedde, onmuzi
kale mensen die plotseling
piano gingen spelen en een
aanwezige, die via een mee
gebrachte foto te horen kreeg
hoe en waar een hem dier
baar oorlogsslachtoffer was
omgekomen.
Ook staat in een knipsel uit
een streekblad te lezen hoe de
telepaat bijdroeg tot de op
lossing van een moord op een
vijfjarig meisje.
Ik ben toch een beetje ze
nuwachtig, ondanks mijn
scepsis, als ik het gedeeltelijk
verduisterde vertrek, waar
de Meester zitting houdt,
binnenstap. Hij is achter een
bureau gezeten, in een don
kerblauw pak, leunt een bee
tje achterover, de handen ge
vouwen en doet denken aan
een kruising tussen een ge
fortuneerde hereboer en een
bedrijfsdirecteur, die zich
strategisch heeft opgesteld
tegenover een sollicitant.
Ik ontkom evenwel niet
aan de indruk van een zeker
gezag, dat van zijn strakke
persoonlijkheid uitgaat. Hij
praat rad en door het accent
is hij af en toe moeilijk te ver
staan. Het is of er een compu
ter wordt afgedraaid, want
stellig heeft hij de dingen, die
hij zegt al duizendmaal ge
spuid, na ze indertijd als een
ijzersterk programma in zijn
geheugen te hebben gestopt.
Is helderziendheid iets, dat
je kunt aanleren of ontwikke
len?
„Nee, dat is een gave, die je
met je geboorte hebt meege
kregen. Je hoeft er niets voor
te doen en je hebt er ook geen
speciale intelligentie voor
nodig. Ik heb in Hongarije,
waar ik veel kom, gezien dat
ongeletterde mensen heel
goed in telepathie waren. Als
kind zat ik al in de klas te
dromen, omdat ik dingen
zag".
Wat voor soort mensen
krijgt u op uw consulten en
wat willen zij weten?
„Het hangt wel af van het
land en de streek, maar over
het algemeen krijg ik de
meest uiteenlopende mensen,
mannen en vrouwen, voor de
meest verschillende kwes
ties. Erg veel intieme dingen,
maar ook zakelijke proble
men, gezondheid enzovoort.
Tegenwoordig komen er ook
veel intellectuelen... advoca
ten en doktoren. Waarschijn
lijk hangt dat samen met het
feit, dat telepathie en hyp
nose wetenschappelijke er
kenning hebben gekregen,
zelfs in een ongelovig land als
de Sovjet Unie. Daar wordt
soms onder hypnose geope
reerd en men laat er blinden
lezen door middel van hyp
nose. Zelfs daar, terwijl het
toch een volslagen materia
listisch land is, is men erach
ter gekomen dat er meer is
tussen hemel en aarde dan
wij kunnen vaststellen".
Krijgt u reacties als voor
spellingen zijn uitgekomen?
„Kijkt u maar hier... sta
pels dankbetuigingen. Ik
vind het niet erg als de men
sen kritisch zijn, want ik ben
zelf ook realist. Er zijn geval
len bij, dat ik niets kan doen.
Dan zeg ik dat ook. Vanmor
gen kreeg ik nog een me
vrouw, die aan achtervol
gingswaanzin leed. Ik raadde
haar aan haar psychiater te
blijven raadplegen. U zal
niets gebeuren, gaat u maar
rustig naar huis, adviseerde
ik haar en toen merkte ze op,
dat ze door die mededeling al
voor tachtig procent was ge
rustgesteld".
Is helderziendheid niet te
vergelijken met inspiratie en
is het daarom wel verant- T*
woord om mensen aan de lo-
pende band tijdens zo'n con-
suit te woord te staan?
„Dat is zeer juist, het is een
inspiratie. Hoe meer mensen
er in de loop van de dag bij me
komen hoe gemakkelijker
het gaat. 's Morgens ben ik
vaak wat down, maar op dit
moment ('s middags om Af
halfdrie, red.) ben ik hele-
maal los. Nee, een stress- w
situatie is het niet. Die on-
derga ik als ik op de weg zit.
Ik rijd per week zo'n 1500 ki-
lometer met mijn wagen. Op
de dagen, dat ik consult'
De Rabindra uit de adver- houd> eet ik niet Dan heb ifc*
tenties absoluut geen honger. Kijk...
hier leef ik dan op". Hij houdt
een fles tomatensap omhoog.
Zonder dat ik er om ge-
vraagd heb en zonder enige
overgang gaat hij verder: „U*
bent wat cynisch, u bent ge-Af
schikt voor uw werk, maar Tj
toch zie ik, dat u uw capaci-*
Kunt u grote catastrofes, in
de wereldpolitiek, zien aan
komen?
„Natuurlijk. Ik zie de toe
komst van de wereld erg op
timistisch, want de tijd van
de wereldoorlogen is voor
goed voorbij. Die kan het we
reldkapitaal zich niet meer
veroorloven. Als de mensen
zich maar wat meer verdiep
ten in de vraagstukken van
oorlog en vrede dan zouden
er helemaal geen oorlogen
meer zijn. Ja, ik kan belang
rijke gebeurtenissen wel
voorspellen, maar ik lijd er
niet onder. Ik leef zelf heel
gemakkelijk. Jezus zag zijn
kruisiging ook vooruit. Niet,
dat ik mij met hem op één lijn
wil stellen, maar ik kan vol
komen begrijpen waarom hij
gekruisigd werd. Hij was een
revolutionair, een slachtoffer
van het grootkapitaal".
Bent u nu gelovig of socia
list, of beide?
„De god, die de mensen
aanhangen, bestaat niet. De
god, die op slagvelden aan
beden wordt, is de god van
het grootkapitaal. Begrijpt u
me? Op het ene slagveld
wordt aan God gevraagd de
wapens te zegenen en een
paar honderd kilometer ver
derop vraagt de vijand het
zelfde. Dat heeft met de echte
God mets te maken. Nee, God
is de vrede die in de mens zelf
heerst. Socialisten ken ik
niet, zeker niet in Nederland.
Ik ken alleen mensen met
grote baarden, die in grote
villa's wonen en die zich so
cialist noemen. Den Uyl is net
zo goed voor bezit als zijn te
genstanders en hij geeft mil-
teiten niet optimaal gebruikt
of kunt gebruiken. Er zijn*
bepaalde problemen. U kunt Af
goed analyseren, deduceren,^
zich in mensen inleven, maary*
misschien, dat u toch ge-*
schikter bent voor een me-
disch beroep. U hebt daar*
wel de rust voor".
Daar sta ik dan wel even
van te kijken. ,,Dat geloof ik*
toch niet, zeg ik, en ik ben
juist nerveus. „O, u kunt niet*
tegen bloed?" „Nee, ook dat*
niet", antwoord ik. „Die ner-
vositeit hebt u nodig voor uw
werk, net als een artiest".
Omdat ik merk, dat Ra-*
bindra heel alert ingaat op de
door zijn „cliënt" zelf aange- 7*
waardoor
dragen gegevens,
je twijfelt of zijn zelfbewuste
beweringen wel vanuit hem-
verhaal te typen, kwellen
poenen uit aan een fascistisch fen vraSen> die
land als Indonesië, waar dui- eigenlijk toch best had
Filmacteur Glenn
Ford, 61 jaar jong en
zijn
spiksplinternieuwe
echtgenote Cynthia
Haward, 29 jaar oud,
poseren hier (geheel
rechts vooraan) met
een paar
bruiloftsgasten voor
het huis van de
zielsgelukkige Ford.
Op de voorgrond
onderscheiden wij
acteur William
Holden en actrice
Stephanie Powers.
Op de achtergrond
staan v.l.n.r. Jimmy
Stewart met vrouw,
Frank Sinatra met
zijn vrouw Barbara en
last but not least
„Big" John Wayne.
De Tros gaat het komende
winterseizoen nog meer
amusement in haar televisie
programma's doen. Deze sec
tor zal bijna eenderde van de
hele Tros-tv-koek voor haar
rekening nemen. De dins
dagavond wordt de amuse
mentsavond van de Tros.
„Op Losse Groeven" is van
de beeldbuis verdwenen.
Toch zullen de fans van dit
programma niet helemaal
het nieuws van de zwarte
schijvenindustrie hoeven te
missen, want Willeke Alberti
laat op de dinsdagavonden
de Nederlandstalige top-vijf
aan bod komen in het nieuwe
programma „Wiileke's Troe
ven". In dit programma zal
een achttienmans bigband
formatie onder leiding van
José Marcello voor hoofdza
kelijk nostalgische muziek
zorgen.
i Willeke Alberti: eigen show
De presentator van „Op
Losse Groeven", Chiel Mon-
tagne (hij heeft dat ruim vijf
jaar gepresenteerd) ver
dwijnt niet van de buis. Ook
hij is op de dinsdagavond te
zien en wel in een nieuw
spelprogramma, dat eens in
de veertien dagen recht
streeks vanuit de studio zal
worden uitgezonden.
Imitator Robert Paul gaat
maandelijks een programma
presenteren, dat is opge
bouwd rond één bepaalde ar
tiest. Verder zien we in de
amusementssector „De
Mounties", Martine Bijl,
Marco Bakker en Henk van
der Meijden weer terug. Ook
Theo Olof is weer terug van
weggeweest.
Onder amusement kunnen
ook gerekend worden een
aantal blijspelen zoals
„Quitte of dubbel" en „Hou
jij van mij of ik van jou",
John Lantings „Theater van
de lach", de films „High So
ciety", „Funny Girl" en se
ries als „Man over de vloer",
„Wordt u al geholpen" en
„Oh moeder, wat is het heet".
Ook de series „De Verpleeg
sters", „Baretta", „Pepper",
„Tatort" en „Charlies Ange
ls" blijven.
Nieuw zijn ook nog de 15-
delige serie „The ducess of
Dukestreet" en de 13-delige
Robert Paul: nieuwe gast
heer
serie „I Claudius" over het
leven van de Romeinse kei
zer. Nieuw zijn tenslotte ook
nog de maandelijkse sport-
en-spel-show „Match
Point", de dierenavonturen
voor de kleintjes „Fabels van
het Groene Woud" en voor de
iets oudere jeugd „New Mic
key Mouse Club".
•bUlK -
zelf komen, zwijg ik verder.
Maar ik moet toegeven,
dat er twijfels bij me zijn
achtergebleven. Had ik W
toch meer moeten vertel-
len? Heeft hij toch „ge-
zien", dat er verband be-*
stond tussen mijn niet- Ti
optimale functioneren en*
het (hem onbekende) feit,*
dat ik niet in volledige^
dienstbetrekking werk?*
Had die opmerking over*
een medisch beroep mis- w
schien veeleer iets te*
maken met mijn gezond-*
heid? Nu ik weer thuis zit,
achter mijn bureau, dit*
SeMsvuy. ,JtnJLslocrk>
Qx. JksGYYVZvu 'rvx JOCXOISL by A^S
,-b'Vc+Jkul omosUrui
^JcuJUilt^SL -$0x4AA.C&JZ**.
UAC U*.
(WM.
land als Indonesië, waar dui
zenden mensen zijn ver- willen stellen.
moord". MARJAN MES
VU
SULrcdjUaJL CroCn.
<tM, ocrk cU %1-CüZHs cU& ojb -zensx.
5-tUhig. JbfiJLfc.o\rL.
lapijl ^XSCl^-CLciuuJenh. C&IA. c^.oCpL u
OctdjL po-bbz*~
ucU&w a J c^o... L.
sjfc kjj. c^Jt-
w wam aw* wtmr
Mensen uit de
We stad verbeelden zich altijd dat ze
een hogere orde zijn dan plattelan
ds. Een soort stamboek. Terwijl in
''-"lelijkheid natuurlijk stedelingen
Mi verhouden tot dorpelingen als
'°eien tot edelherten.
^afmaat scharrelde rond in Zierikzee
'm gegevens over Brooshoofd te verza-
Jden. Hij kwam er natuurlijk snel ach-
r dat de vermoorde een eigenaardige
?anwas geweest, die door niemand he-
(®aal serieus werd genomen, maar
vijanden leek hij niet te hebben ge-
7®. Roofmoord was ook bitter onwaar-
"ijnlijk. De man had vrijwel geen ei-
jNommen. Stafmaat overwoog of
'°oshoofd misschien een kapitaaltje
hebben gehad waar iemand lucht
'n had gekregen, maar dat kon toch
haast niet. Hoe had hij er aan moe-
tornen? De man had zelden een baan
rad en als hij er een had dan was die
t korte duur en voor een gering loon.
er zat weinig schot in het onder-
^11
zoek, tot heimelijk genoegen van Giel
Nolen. Stafmaat schreef een rapport en
adviseerde om de zaak Brooshoofd voor
lopig terzijde te leggen. Zo lang er geen
nieuwe gegevens te voorschijn kwamen
leek het geval onoplosbaar. Wat zou het
heerlijk zijn, dacht Giel Nolen,wat zou
het absoluut verrukkelijk zijn als hij
deze moord wél zou kunnen ophelderen.
Hij lag er wakker van. Hij piekerde ero
ver tijdens het maken van zijn ronden.
Zou hij het onderzoek op z'n eentje
voortzetten? Hij zou het natuurlijk ge
heim moeten houden voor zijn superieu
ren. Ze zouden hem aan zien komen. Hij
als eenvoudig dorpsagent, slagen waar
de Rotterdamse recherche gefaald had?
Kom nou!
Hij ging toch maar eens kijken bij de
sloot waarin het lijk was gevonden. Een
doodgewone sloot, niets aan te zien. Hij
vond niet slechts één sigarettepeukje,
maar wel twintig, van de mannen die het
moordwapen uit de sloot hadden opge
vist. En in plaats van één mysterieuze
voetstap was het halve weiland platge
trapt. Nee, hier werd hij niet wijzer.
Hij liep op een vrije zaterdagavond
langs het huisje van Brooshoofd. 't Was
op slot. Door de ramen was niks bijzon
ders te zien. Hij belde aan bij het huis
ernaast. De vissersvrouw deed open.
„Al weer van de politie?" zei ze.
„Ik wou nog wat vragen over Broos
hoofd", zei Nolen.
„Kom maar binnen dan".
Ze vertelde voor de vierde keer wat ze
wist en dat leek eerst niet veel.
„Als hij 's avonds thuis was, wat deed hij
dan?" vroeg Nolen.
„Wat denk je. We noemden hem niet
voor niks de prefesser. Hij zat altijd te
schrijven".
„Dat heb ik gehoord. Las er wel eens
iemand wat hij schreef?"
„Eerst dacht ik van niet. Maar van de
zomer was hier een student uit Delft.
Die vroeg naar 'm. Dat was toen hij al
een week of twee zoek was".
„Een student?"
„Ja, hij wilde met Brooshoofd praten
over dijkenbouw, zei hij. Hij had ook
een meisje bij 'm".
„Wat?"
„Ja, een meisje. Is dat gek? Ik dacht dat
studenten vaak meisjes hadden".
Nolen was opgewonden. „Hoe zag dat
meisje eruit?" vroeg hij. „Klein, groot,
donker, blond, kunt u het zich nog her
inneren?"
„Jawel. Ze was nogal klein en ze had
donker haar, half lang, dat los om haar
hoofd hing".
„Brede mond?"
„Ja, dan kan wel. Ken je d'r?"
„Misschien. Hebben ze gezegd waar ze
vandaan kwamen?"
„Dat zei ik al - Delft".
„Daar studeerde hij. Maar waar wóón-
den ze?"
„Zei die niet. Hij zou nog wel 's langs
komen, zei hij. Maar 'k heb hem nooit
meer gezien. Hij had een.... hoe heet zo'n
ding? Een soort motor".
„Een scooter?"
„Ja krek, een scooter".
„Wat voor merk?"
„Hoe zou ik dat nou moeten weten?"
Giel Nolen bedankte de vrouw voor
haar inlichtingen en vertrok. Hij voelde
een aangename opwinding. Het kón
geen toeval zijn. Het was beslist het
zelfde meisje, het meisje dat een valse
naam had opgegeven en ze had iets met
Brooshoofd te maken. Hij wist heel goed
dat hij wat hij nu te weten was gekomen
in ieder geval aan Stafmaat zou moeten
vertellen, maar hij deed het niet. Hij
wilde de zaak zelf verder onderzoeken.
Wat een kans was dit voor hem!
Hij nam een week vrij en ging met het
fietspontje van Zijpe naar de Hoek van
Sint Jacob op Flakkee. De zeilboot was
zijn aanknopingspunt. Jammer genoeg
lagen de plezierboten al lang niet meer
in de haventjes. Ze waren in de boten
huizen gebracht om daar te overwinte
ren. In burger, zodat hij niet als politie
man werd herkend, ging Giel Nolen de
botenhuizen langs. Hij zei dat hij een
twaalfvoetsjol wüde kopen en of er soms
een lag die hij even kon bekijken. Had
den ze er dan een dan vroeg hij naar de
eigenaar.
Tweemaal trof hij een jol die een meisje
als eigenares had. Beide keeren kreeg hij
het adres los, ging daar heen en stelde
vast dat hij fout zat. De derde keer, in
Herkingen had hij beet. Hij vroeg weer
naar een jol en kreeg meteen te horen
dat 'ie dan bij Strijen in Battenoord
moest wezen. De oudste dochter daar
zat altijd met een twaalfvoetsjol op de
Grevelingen. Veel te licht bootje voor
zulk ruw water, eigenlijk.
„Zo'n klein, nogal donker meisje?"
„Ja. Ken je haar?"
„Wel eens ontmoet, geloof ik. 'k Zal haar
eens opzoeken. Bedankt".
Hij vond in Battenoord de boerderij van
Strijen en keek er op veilige afstand een
poosje naar. Hij had geluk; of geluk
zo onwaarschijnlijk was het nu ook
weer niet dat Anne naar buiten kwam en
de kippen ging voeren. Ze was het, daar
kon geen wijfel over bestaan. Maar ze
was wel anders dan hij zich haar herin
nerde. Ze was ouder, dikker vooral.
Wacht eens.... natuurlijk, dat was het.
Ze had een positiejurk aan. Ze was in
verwachting.
Er zijn mensen, die tien keer per dag een
IDEE hebben. Het „Eureka" ligt hun
voor in de mond. Dikwijls blijkt het
later een fout idee te zijn, maar een idee
blijft het.
(Wordt vervolgd)
