ehoefti
huizen
SONJA BAREND
krijgt wekelijkse
„personality show"
herstel
Country-zangeres
Judy Rose verfoeit
in VS
I TV vriend van krant
lat is uvv
ililen waard
VARA presenteert winterprogramma
ïeepsberichten
WILDER
Samenbundeling
iKopten van Egypte vrezen]
1 Islamitische wetten
Artiesten
I schilderen
Mary Ford
in coma
Country -fans
„IN DE STATES
BEN JE
OVERGELEVERD
AAN GANGSTERS"
a
iisum 4 te Damman, Abida
Las Palmas verw., Acmaea
lanker Curacao, Alkmaar
IPonce, Amstelmeer 4 te
Issipi, Atys 9 te Djakarta,
ne 5 te Gothenburg,
e 7 te Singapore verw.,
jendrecht4 teNordenham,
Ih Engineer 4 te Rotter-
1 Dutch Mate 3 vn Rotter-
I nr. Stade, Dutch Sailor
5 Spurnhead nr. Hull,
.have 5 te Ilheus, Ganyme-
13 te Valparaiso, Hega
|s Pass. 5 Kp., St Vincent
Britonferry, Hermes 4 vn
York nr Port au Prince,
letia 8 te Hongkong verw.,
Enia 4 vn Stanlow nr Tees-
I, Kylix 5 te Punta Cuchillo,
>llia 4 te Dubai, Macoma 4
Jina al Fahal nr Ras Tanu-
JWoordrecht 3 vn Recife nr
Grande, Mytilus te Porvao
lv., Nedlloyd Niger 3 vn Le
tre nr Dakar, Onoba 4 te
Sracao, Ondina te Bekapi
lv., Patro 4 te Puerto Wa-
ijue, Safocean Albany 3 vn
It Louis nr Kaapstad, Wie-
iburg 4 vn Rotterdam nr
Jidon, Tuvana 5 t.a. Sullum
(Shetland).
lerik. dollar 2.40-2.50
jjelse pond4.17-4.47
Igische frank6.70-7.00
litse mark 103.75-106.75
Jliaanse lire 26.50-29.50
Irtugese escudo 4.70-6.20
Inadese dollar 2.23-2,33
lanse frank 48.75-51.75
Ivitserse fr. 101.00-104.00
Jveedse kroon 48.75-51.75
porse kroon 43.25-46.25
eense kroon 38.00-41.00
pstenr. schill. 14.75-15.05
paanse peseta 2.77-3.07
piekse drachme 6.20-7.45
jise mark 57.00-60.00
legosl. dinar 10.75-13.00
Dg STEM VAN DINSDAG 6 SEPTEMBER 1977
gonja Barend wordt ko
lkend seizoen zo'n beetje de
[„agneet van de VARA. Ze
lljtijgt een wekelijkse per-
jsonalityshow (vrij uniek in
|ons omroepsysteem), die
[ook nog eens tegemoetkomt
de wens van velen om
Ijïét alleen maar rottigheid
jp de buis te brengen.
De show heet namelijk Son-
Jia's Goed Nieuws Show, en de
■bedoeling is te laten zien dat er
(,n elke zaak minstens twee
anten zitten, die vaak met el-
,j in tegenstelling zijn. Een
jti-polarisatie-personalityshi
js? In elk geval elke vrijd Jg
op bet scherm, rechtstreeks uit
Frascati in hartje-Amsterdam,
j p[og meer Amsterdam: op
Lïede kerstdag wordt Len-
Inaart Nijghs musical „De
:jngel van Amsterdam" uitge
vonden. De engelrol is voor
Lperina de Jong en verder
[doen mee Lex Goudsmit, Leen
Ijongewaard en Mieke Bos. Als
[experiment heeft de VARA
[twaalf kronkels van Simon
Carmiggelt laten verfilmen. De
jauteur is redelijk tevreden
Ever het resultaat en dus wor-
ze uitgezonden. Guus
[Hermus speelt de man met de
regenjas, die in verschillende
herhalen voorkomt; Carmig
gelt zelf?
Uit de nieuwe revue van
[Bram en Freek, Neerlands
[oopInterieur, haalt de VARA
tie TV-programma's, die
i volgend jaar snel na el-
haar uitgezonden worden (15,
|l en 25 januari).
Op drie van de vier vaste
Lrijdagen van de VARA wordt
«en hoofdfilm uitgezonden,
tan het eind van de avond. Op
M8 november is dat de zeer re-
Eente eerste Surinaamse film
panPim en Wim „Wan Piepel"
[Eén volk).
Verder worden de beste afle
veringen van „Daar komen de
jchutters" herhaald. Er komt
jen nieuwe serie van „Klaver
weide". die - in tegenstelling
jot de vorige reeks meer een
eenheid vormt, vooral door de
loncentratie op de figuur van
Gerard Kuipers. De VARA
teelteen grote uitzending over
pi Limburgse landschap in
urbereiding.
Koos Postema en W. L. Brugsmasamen in VARA-visie.
Berend Boudewijn gaat weer
een beetje voor de VARA wer
ken, waar hij zijn carrière be
gon. Hij wordt adviseur voor
kunst, cultuur en amusement
van V ARA's prestigeprog-
ramma In de Rooie Haan, Die
eer heeft hij te danken aan zijn
veelbesproken TV-optreden
bij Sonja Barend.
De Haan en de Hond (drs, M.
de Hong) blijven doorgooche-
len met stemmen, procenten,
partijen en zeteltjes. Elke
maand worden voorspellingen
gedaan over de Staten- en ge
meenteraadsverkiezingen van
volgend jaar. Dat komt erop
neer dat tussentijdse voorkeu
ren van het volk gecorrigeerd
worden voor die speciale ver
kiezingen.
In het aan de Haan verwante
programma In de Roode Cirkel
(elke woensdagmorgen) ver
schijnt vanaf oktober de
VARA-nieuwsman ten tonele.
Dat is de van de NCRV afkom
stige Rob Bijnsdorp, die gewa
pend met microfoon en vuur
rode pet door buurten en wij
ken zwerft, op zoek naar men
sen die voor het vaderland wil
len vertellen wat hen bezig
houdt. Rob Nieuwsman heeft
ook verrassingspakketten bij
zich. De VARA brengt ten
slotte veel meer korte actuali
teiten via Hilversum III.
De opvallendste verande
ring in het televisieschema van
de VARA is de samenbunde
ling van een aantal informa
tieve programma's. De actuali
teitenrubriek Achter 't
Nieuws, de Ombudsman en
Koning Klant worden niet al
lemaal afzonderlijk uitgezon
den, maar als één ondeelbaar
geheel: VARA-VISDE. Het
wordt een actueel-informatief
magazine genoemd, dat vast
gepresenteerd gaat worden
door Koos Postema en W.L.
Brugsma en ongeveer drie
kwartier duurt. VARA-VISIE
wordt elke vrijdag uitgezon
den, en eens in de vier weken
op maandag en zaterdag. Za
terdags is het laatste deel aan
sport gewijd, meestal de voet
balwedstrijden van die avond.
De AVRO - die de zaterdag als
vaste dag overneemt van de
NCRV - komt na Xeievizier
Magazine, omstreeks elf uur,
ook met sport.
VARA-VISIE staat redelijk
vroeg geprogrammeerd, rond
negen uur. Dat is gebeurd op
veelvuldig verzoek van leden
die vonden dat met name Ach
ter 't Nieuws te laat begon.
„Wie 's morgens voor zevenen
op zijn fietsje moet zitten,
heeft weinig zin om tot halfelf
op Achter 't Nieuws te wach
ten", verduidelijkt een ver
slaggever van deze rubriek. FC
Avondrood komt niet terug;
als er aanleiding voor is, zit er
in elke VARA-VISIE een
sportonderwerp. Koning
Klant verzorgt consumenten-
nieuws en -problemen voor
VISIE, maar blijft voor minder
actuele zaken zelfstandig be
staan (uitzending eens in de
maand). De Haagsche Kringen
worden opgenomen in
VARA-VISIE, maar als afzon
derlijk gebeuren.
WIM KUIPERS
psychiatrische ziekenhuizen
bn zwakzinnigeninrichtingen
In die categorieën bedraagt 4e
toeneming van de beddenbe-
loefte tot 1985 respectievelijk
;a, 1.900 en 2.400. Het totale
xantal bedden in de vier cate
gorieën te zamen neemt per j
saldo tot van 163.000 bedden
tot ongeveer 170.000. Het rap
port besteedt ook aandacht
aan de produktie in geld- j
Zo is berekend dat in de
.jaren tot 1980 de gemiddelde
Jjaarlijkse gebouwenproduktie
lin de gezondheidszorg 574 mil-
ljoen gulden bedraagt. In de
daarop volgende vijf jaar daalt
dit gemiddelde tot 559 miljoen. I
lin deze bedragen zijn ook be
grepen de nieuwbouw van de
overige gebouwen voor ge-1
zondheidszorg als zwembaden
en medische kindertehuizen en
de sector herstel en verbouw
KAIRO (AFP) - De Koptisch I
orthodoxe kerk van Egypte is I
gisteren een vierdaagse vasten I
begonnen uit protest tegen I
enige Islamitische wetten, die I
de regering momenteel besta-
deert.
Een door de Britse regering aangewezen commissie voor een
onderzoek van persaangelegenheden is tot de eonclusie gekomen,
dat radio- en tv-berichten blijkbaar geen vervanging zijn van
kranten.
Wie geregeld naar het televisienieuws kijkt, leest meestal ook
regelmatig een krant, staat in een door de commissie gepubli
ceerd rapport.
Het luisteren naar radionieuws daarentegen staat, aldus het
rapport, los van de vraag of iemand regelmatig een krant leest Qj
niet.
Uit een enquête was gebleken dat de Engelsen in het algemeen
meer tijd doorbrengen met televisie en radio dan met het lezen
van kranten.
De Britse musicus Edward Howitt was de hele maand s
augustus in de Parijse ondergrondse te vinden. Wat jonge-
lui met een gitaar doen kan ik ook op mijn manier, moet hij
gedacht hebben. Hij speelde zijn klassieke stukjes als een s
volleerd straatmuzikant.
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
In kasteel Middachten in
De Steeg (gem. Rheden) zul-
len van 11 september tot 9
oktober Nederlandse ar-
tiesten en acteurs uit de
cabaret- 'en toneelwereld
hun schilderwerk tentoon-
stellen.
Te zien zijn werken van
onder meer Wieteke van
Dort, Toon Hermans, Je
ll ro'en Krabbé, Albert Mol,
Riek Schagen en Ramses
y Shaffy. De tentoonstelling
wordt geopend door bur-
gemeester Vonhoff van
Utrecht, oud
staatssecretaris van CRM.
De toestand van de Ame
rikaanse zangeres Mary
Ford wordt op dit moment
zeer ernstig genoemd. Zij
raakte door een verkeerde
reactie op een insulinespuit
in een coma in het zieken
huis van Arcadia in Cali
fornia. Dat gebeurde drie
weken geleden en het is met
geen mogelijkheid te zeg
gen wanneer ze daaruit zal
ontwaken.
Mary Ford maakte in de
jaren vijftig met haar man,
de beroemde gitarist Les
Paul een aantal populaire
platen, zoals „Vaya con
dios", „Rockingbird Hill"
en „How high the moon".
Afgelopen weekeinde gaf
de Amerikaanse country-
zangeres Judy Rose twee op
tredens in Breda. Zij zong
met andere artiesten in de za
terdag gestarte Palomino
Club, een maandelijks terug
kerend country-café in zaal
Prins Bernhard aan de Pol
derstraat in Breda. De club is
naar een idee van de Palo
mino Club in Hollywood, met
dat verschil dat in Holly
wood iedere avond befaamde
country-artiesten optreden.
In Breda draait de Palomino
Club voorlopig maandelijks
en als het idee aanslaat wel
licht straks tweewekelijks.
Kort voor haar optreden
hadden we een gesprek met
Judy Rose. Hoe lang geleden
wil ze niet zeggen, maar we
denken een kleine veertig
jaar geleden werd ze in Chi
cago geboren als dochter van
Patsy Montana, de eerste
vrouwelijke country-artieste
die met een plaat een oplage
van één miljoen bereikte en
wel met het nummer „I want
to be a cowboy's sweet
heart".
Dat verklaart ook dat Judy
Rose al op 4-jarige leeftijd op
het podium stond, Samen
met haar zusje, die nu niets
meer doet in de country-
muziek zong ze een liedje.
Vervolgens kreeg ze van haar
moeder een dollar overhan
digd met de mededeling:
„Van nu af ben je een profes
sioneel artieste".
Zo ver is het niet gekomen.
Haar loopbaan als zangeres
kende verschillende onder
brekingen, en pas vijfjaar ge
leden nam ze het besluit om,
zoals ze het zelf zegt, haar
verdere leven te slijten als
solo-artieste in de eountry-
muziek.
„Gek ben ik er in ieder
geval genoeg voor", zegt ze,
breed lachend. Haar (Ameri
kaanse) fans werkten voor
een groot deel mee aan dat
besluit want „country-fans
vergeten een artieste die ze
graag mogen nooit van hun
leven meer".
Die fans is overigens zo
wat het enige waar ze over te
spreken is in de Amerikaanse
muziekwereld Haar start in
de Amerikaanse muziekwe
reld was niet direct erg suc
cesvol maar wat dat betreft
vindt Judy Rose dat ze zich
zelf niet veel te verwijten
heeft. Ze verfoeit de business
rond de artiesten in Amerika
Ze zegt: „Ik ben een zange
res. Verder niets. Maar dan
kom je er in de States niet. Je
moet daar alles zelf regelen
rond een optreden, de promo
tie, de contracten, begelei
dingsorkesten, alles. Kun je
dat niet zelf, dan ben je over
geleverd aan gangsters die al
leen aan hun verdiensten
denken en verder nergens
anders aan."
Wat dat betreft is Judy
Rose een stuk beter te spre
ken over Europa. De afgelo
pen twee maanden toerde ze
door het Verenigd Konink
rijk. Ze zegt: „De zaken
rondom een optreden worden
geregeld door mensen die
hun afspraken nakomen, het
publiek komt echt om te luis
teren, en de recensenten zijn
deskundig". Het meeste in
druk tijdens de twee maan
den durende tournee in het
Verenigd Koninkrijk maakte
een optreden in Belfast.
Judy Rose: „Het is een vre
selijke stad, met overal de
sporen van de terreur. Maar
het publiek was fantastisch.
Men vond het schijnbaar al
schitterend dat een zangeres
uit het verre Amerika naar de
door bommen en kogels ge
teisterde stad kwam om
country-muziek te brengen.
Country is bovendien een
muzieksoort die erg goed valt
in Ierland, de bakermat van
de country-muziek."
Judy is dan ook vast van
plan om haar carrière uit te
bouwen in Europa en Ame
rika met de „zakenwereld"
die daar gebouwd is rond de
muziek te laten voor wat het
is. In Europa timmert ze al
aardig aan de weg. Ze heeft
nu sinds eind 1975 optredens
achter de rug in Engeland,
Nederland en België en voor
dat het jaar voorbij is wil de
nog eens terugkeren naar
Nederland voor diverse op
tredens in Nederland, waar
onder ook de Bredase Palo-
minoclub.
schaamde nu hij haar zonder kleren had
gezien. Anderzijds, dellerige ogen had
ze niet.
„Ik heb het koud", zei Anne. „Ik denk
dat mijn kleren een eind heen droog zijn.
Als je zo vriendelijk zou willen zijn om
op te hoepelen kan ik me aankleden".
„Ik moet proces-verbaal opmaken".
„Hè get man, wat zijn jullie vervelend
op Schouwen".
„Kom jij van Goeree?"
„Flakkee".
„Kleed je maar aan. Ik kom over vijf
minuten terug".
Hij pakte zijn fiets, die hij op de grond
had gelegd en reed weg. Een meter of
veertig verderop stonden een paar wil
gen. Anne verloor hem uit het oog toen
hij daar voorbij was. Misschien stond hij
erachter te gluren. Dat moest 'ie dan
maar doen als hij daar plezier in had. Ze
kwam het water uit en kleedde zich snel
aan. De kleren waren nog wel klam,
maar 't was toch een stuk minder on
aangenaam dan eerst.
Kon ze nu maar weg komen voor die
vent terug was. Helaas, de wind woei
onverflauwd uit het noorden. Geen
schijn van kans. Daar had je 'm alweer.
Hij trok een indrukwekkend opschrijf-
blok uit zijn borstzak, viste daar ook een
potlood uit, likte aan de punt, humde
plechtig en zei:
„Naam?"
„Man, hou nou toch op. Ik kon er niets
aan doen. Help me liever wegkomen".
„Naam?"
„Wil Posthouwer".
„Geboortedatum?"
„Veertien april 1931". Dat was één jaar
en vijf dagen naast de waarheid.
„Geboorteplaats?"
„Soerabaja". Dat was vele duizenden
kilometers naast de waarheid, want ze
was geboren in een bedstee in Batte-
noord.
„Adres?"
„Dorpsstraat 78, Oude Tonge".
„Is die jol van jezelf?"
„Ja, al snap ik niet wat je daarmee te
maken hebt", zei Anne kattig. „Deze
jopper is van mijmaar het truitje heb ik
geleend van m'n zussie, Moet je dat ook
nog even opschrijven?"
De agent schreef, maar niet over het ei
gendomsrecht van het blauwe truitje.
Hij' noteerde de naam van het bootje,
wat zorgvuldig moest gebeuren, want
het was een Engelse naam en' hij kende
geen Engels. „Sailbad the Sinner",
heette de jol. Dat had Henk bedacht, die
het maar niks vond dat Annes boot geen
naam had. De agent was echer niet te
vreden met alleen de naam van de boot.
Hij wilde vooral het nummer op het zeil
zien, maar dat ging niet, want het zeil
was gestreken en lag als een berg dron
ken zwanen in de kuip,
(Wordt vervolgd)
ANP) - Op een licht verdeelde effec-
;isteren bij hervatting van de hande
belangstelling. Op de actieve mart'l
[ke Boot, waar beleggers nogal ge-
van het feit dat het scheepvaartcon'
fers zit en dit jaar wel zal blijven. P'
omlaag naar ƒ.79,20,-. Op de lokw
ïoed geput uit de mededelingen rent
ndeel werd geadviseerd op 13,-, Pi
's van vrijdag.
tionals was Akzo 0,30,- lager op j
ens een dubbeltje op 30,- Kon. 0'"
uit naar 136,40, Unilever 1,30 n«J
5 twee dubbeltjes naar 27,20. KW
p/115,50 en Heineken twintig centof
ps deed HVA het weer goed met
op 50. Deli werd 0,80 duurder op/1
van de scheepvaartsector stegen a«>'
50 naar 87, maar Nedlloyd en «J
en iets terug. Nationale Nederlanö
er verhandeld dan vrijdag op 92
inanciêle sfeer konden de beide
:ine winst boeken. De staatsfonds I
einere verschuivingen te zien, waar
bestond voor de wat korter lopaa
ilde uiteindelijk een gulden duur#
12,70. Ook de convertibles trok*'
pet. tot 46. i
kt was overwegend weer wat beter g I
iet over het algemeen echter niet
ten opzichte van vrijdag kwam.
was de jol door de wind, die nu
uit het noorden kwam, tegen de
Waar zat ze ergens? Was
de Kijkuitpolder, een eindje ten
van Brouwershaven? Het bootje
tegen de vrij steil oplo-
wal aan te rijen, kon ieder ogen-
weer omslaan. Anne liet snel het
takken en hoosde daarna de boot
leeg. Toen ze klaar was, drong
tot haar door dat het moeilijk zou
weg te komen. Ze zat aan de lage x
dat wil zeggen dat de wind recht op
ever stond en het bootje tegen de
"lies. Als ze maar eerst tien meter
wal kon komen, dan kon ze vaart
de boot op een oostelijke koers
met halve wind, heel gemakke-
hoe kwam ze aan die tien me-
weer overboord en begon
tegen de wind in de Gre
ep te duwen. Het viel niet mee
prut heen. Toen ze een meter of
Ult de kant was klom ze zo snel
aan boord en hees het zeil. Ze
was niet snel genoeg. Voor het zeil hal
verwege de mast was had de wind haar
alweer tegen de dijk geblazen.
Wacht eens, het anker. Ze haalde het te
voorschijn en legde het klaar op de
voorplecht. Opnieuw duwde ze de boot
voor zich uit, tegen de wind in. Ze ging
zover dat het water tot haar kin kwam,
daarna trok ze het anker van de voor
plecht het water in en klom aan boord.
Het lukte niet. De wind was te sterk, het
anker werd door de blubber gesleurd, ze
kwam weer tegen de dijk terecht. Gela
ten legde ze de boot vast aan een stapel
tje stenen, tuigde hem af en begon haar
natte spullen uit te trekken. Ze had een
handvol wasknijpers aan boord, waar
mee ze de kleren aan de stagen kon han
gen. Ze wapperden vrolijk in de wind en
in de zon, die zo vriendelijk was ook
even te voorschijn te komen. Op die ma
nier zouden ze snel droog zijn.
Anne liep in haar slipte en beha de dijk
op. Niemand te zien. Hupsa, dan ook
deze laatste kledingstukken uit en aan
een stag. 't Was toch wel koud. Om
warm te worden zong ze uit volle borst
haar zelfgemaakte lievelingslied.
,,'k Ben niet zo'n prater, rido!
Zout is het water, rido!
Ik baad er mijn pootje,
Ik vaar in mijn boptje,
Verstand krijg ik later, rido!"
Waarom ze rido zong wist ze niet. Ze
vond het gewoon een lekker woord. Het
zingen bleek toch weinig te helpen tegen
de kou. Ze sprong het water weer in,
want daar was het beter uit te houden
dan in de wind. Het zwom wel een stuk
lekkerder dan met die natte kleren aan
haar lijf. Toen ze moe werd ging ze naar
de kant. Ze keek op en zag dat ze tegen
over een fors uit de kluiten gewassen
politieagent stond. Tot overmaat van
ramp was hij nog jong ook. Anne slaakte
een middelharde gil en holde zonder
aarzelen het water weer in, waardoor de
agent kon waarnemen dat ze ook van
achteren welgevormd was. Hij nam het
inderdaad waar, met intense belangstel
ling. Anne ging op haar knieën in de
blubber zittel), alleen haar hoofd boven
water.
„U bent in overtreding", zei de agent.
„M'n kleren zijn nat. Ik ben omgesla
gen".
„Naaktzwemmen is verboden", hield de
agent vol.
„Wat moet ik dan? Naakt op de kant
gaan zitten?"
„Ik moet proces-verbaal opmaken".
„Ach man, doe niet zo vervelend", zei
Anne. „Er is hier toch geen mens".
„O, ben ik geen mens", zei de agent be
ledigd. Het meisje moest wel een del
zijn, dacht hij, dat ze zich zo weinig
