„Op 4 mei is er
niet alleen verdriet,
er is ook haat"
Dinosaurussenslag
HNG
Loonpolitiek na de
tweede wereldoorlog
PAPIER
IVOQR UW PEN
EVEN UITBLAZEN
EINDE VAN 'N MOOIE DAG
MG Hypotheken: betaalbaar
en voor iedereen haalbaar!
Nieu^
bijï^s
binnenland
buitenland
VAN HABTE AANBEVOLEN
Kuddegeloei
Ontucht (2)
Achtentwintig
hectare kleurenpracht
Keukenhof Kleuren
vragen om Kodakfilm
7
NACHT
UND NEBEL
Ander systeem
Zendtijdveruyling
(2)
Objectiviteit
D '66
DE STEM VAN WOENSDAG 4 MEI 1977
De 4-mei-herdenkingen
mogen niet meer zo algemeen
en frequent zijn als in vroeger
jaren, rond deze tijd van het
jaar lopen niettemin honderd
duizenden Nederlanders rond
met gedachten die - langs
jvelke wegen dan ook - terug
gaan naar 1940-45. Meelopen
in een stoet, achter een mu
ziekkorps aan dat een rouw
mars speelt, is tenslotte niet de
enige manier waarop je dege
nen, bekenden of onbekenden,
die al weer zolang geleden zijn
gevallen, herdenkt.
Deze week ontvingen wij een
brief van een lezeres, een
joodse vrouw die ook haar her
inneringen heeft en die zich, na
veel jaren aarzelen, aan het
schrijven heeft gezet over één
speciale herinnering aan een
gebeurtenis, die lang na de oor
log zich afspeelde, maar er
verder alles mee te maken had
en die een wat schril licht werpt
op onze ingetogenheid van de
vierde mei.
De vrouw verzocht ons haar
verhaal te mogen vertellen
onder pseudoniem en ze koos
daarvoor de naam van haar in
het concentratiekamp omge
komen grootmoeder Hella Na-
torp. Zij wil hiermee voorkomen
dat ze de „betrokkenen in de
straat van toen" nodeloos ver
driet doet.
De aanleiding van haar
schrijven is de twijfel bij de tele
visiemakers, zoals die in de
krant tot uitdrukking kwam in
een actikel. Oorspronkelijk zou
op de 4e mei een programma
over NSB-kinderen worden
uitgezonden. Later bedachten
de programmamakers zich en
kozen ze - „om mogelijk ver
driet te voorkomen" - voor een
verhaal over een joodse vrouw.
Die aarzelende programma
keuze maakte Hella Natorp
plotseling duidelijk hoe zij haar
dilemma van de vierde mei
moest samenvatten: „Er is niet
alleen verdriet op de vierde
mei, maar ook haat. Het ver
driet zou makkelijker te dragen
zijn, kon men zich bevrijden
van die haat", aldus merouw
Hella Natorp wier verhaal ik nu
verder onverkort laat volgen:
Ongeveer 18 jaar geleden
woonden wij in een ander ge
deelte van Nederland. De be
woners van onze straat waren
doorgaans vriendelijke men
sen, hadden goede betrekkin
gen, er was geen armoede,
zondags ging men naar de
kerk. Onze kinderen sloten
vriendschap met een wat
ouder echtpaar, die al vlug
Oom en Tante voor hen waren.
Oom werd ziek, ik ging eens
kijken, hij werd na verloop van
tijd weer beter, en we hadden
menig praatje in zijn voortuin
als ik langs kwam. Op een dag
vroeg Tante mij op de koffie,
hun dochter en schoonzoon
waren uit Canada overgeko-
In het westen van de Australische staat Queens
land hebben bodemkundigen de sporen gevonden
van een dinosaurussenslag die 100 miljoen jaar gele
den heeft plaatsgehad.
De directeur van het Queenslandmuseum in Bris
bane, Arthur Bartholomai, vertelde dat de sporen
zich bevinden op een ronde, rotsachtige heuvel op
1216 kilometer ten noordwesten van Brisbane.
Uit de sporen is op te maken dat een grote dinosau
rus een kudde van een zestigtal kleinere soortgeno
ten aanviel.
„Er liggen honderden voetafdrukken - naar alle
waarschijnlijkheid de grootste concentratie van
dinosaurussen waar ook ter wereld en wij hopen te
ontdekken waar de grote dinosaurus tenslotte een
van de kleinere te pakken kreeg", aldus Bartholo
mai.
„De zestig plantenetende dinosaurussen bevonden
zich aan de rand van een meer toen zij door de grote
vleesetende dinosaurus werden aangevallen", zei hij.
men. Niet lang daarna over
leed Oom. Enkele weken later
moest schoonzoon Jim weer
naar zijn werk vertrekken,
dochter Hannie bleef nog een
poos bij haar moeder. Toen
kwam het bericht, dat het vlieg
tuig waarmee Jim vanuit Ca
nada naar zijn wrk gevlogen
was, nooit de plaats van be
stemming bereikt had, maar
dat het onderweg in zee ge
stort moest zijn.
Nu zult u denken dat de hele
buurt de fwee vrouwen tot
steun geweest zou zijn? Het
tegenovergestelde gebeurde,
want: hier had men eindelijk
het verdiende loon gekregen,
Oom en Tante waren NSB'ers
geweest, Hannie ook, en dat,
kort voor zij en haar man naar
Nederland gekomen waren
hun pas geboren kindje ge
storven was, nu haar vader
overleden en haar man veron
gelukt, was de straf die zij en
haar moeder verdiend had
den, niet meer en niet minder!
Er was geen greintje medele
ven - niets, alleen pure, naakte
haat.
Die zelfde haat had ik als
kind beleefd, ik ben met deze
haat om mij heen opgegroeid
tot ik kon vluchten. Hier echter,
in die vorm, onder deze om
standigheden, had ik haat
nooit verwacht. Dit was voor
mij een volkomen verrassing,
niet te begrijpen en niet te ver
werken.
Aan deze belevenis moest ik
weer denken toen ik uw artikel
las. Daar stond de twijfel:
,,Doen we wel goed slechts
naar één kant te kijken?" en
meteen erachter aan: „Laten
we toch voorlopig nog maar
zwijgen." Er werd immers
geen alternatieve datum voor
de uitzending genoemd.
Wat mij te binnen schoot en
wat ik niet meer kwijt raakte is
een verhaal uit de Talmud:
Toen de Israëlieten, Egypte
ontvlucht, aan de andere oever
van de Rode Zee stonden te
juichen en God voor hun
redding dankten, wilden de
engelen met hen meezingen,
maar God donderde: „Gij zult
niet zingen, terwijl mijn andere
kinderen (de Egyptenaren)
verdrinken!" Dit ter overden
king.
Hella Natorp.
- - s
I
Deze stemmige foto van een ondergaande zon
boven New York werd genomen door een AP-
fotograaf die „met pijn in het hart" zo afscheid nam
van een lentedag, „zuiver en helder als New York ze
zelden beleeft". Op de achtergrond rijst het Empire
State Building op. Op de voorgrond de Calvarie-
begraafplaats in Queens.
ADVERTENTIE
Het HNG staat in heel Brabant bekend
om zijn unieke hypotheek met 30 jaar vaste rente. Daar
naast heeft het HNG nu ook hypotheken met 2-, 5- en 10
jaar vaste rente. De keus is aan u! Bij 2 jaar is de rente, op
dit moment, zelfs maar 8 te En wilt u, na afloop van de
2-, 5- of lÓ-jarij»e periode toch liever zekerheid voor de
resterende looptijd? Dan neemt u gewoon een "overstapje",
d.w.z. dat wij de rente alsnog muurvast zetten voor de rest
van de looptijd.
En u weet het, wat u ook kiest, het HNG is altijd betrouw
baar als intergemeentelijke instelling zonder winstbejag.
Vraag dat maar aan uw makelaar, verzekeringsagent
of assurantie-kantoor! (of bij onze Info-centra natuurlijk)
10 jaar vast 9%. 5 jaar vast 8%2 jaar vast 8
HYPOTHEEKFONDS NOORDBRABANTSE GEMEENTEN
Grote Markt 48, Breda, tel: 076-142456
Bovendien vestigingen in Tilburg, Den Bosch, Eindhovenv
Roosendaal en Bergen op Zoom
(Van onze redactie binnenland)
DEN HAAG - De na-oorlogse loonpolitiek, zoals die op basis van het buitengewoon
besluit arbeidsverhoudingen 1945 is gevoerd, werd gekenmerkt door een systeem van
loonvorming met Ioonronden en loonrichtlijnen. Centraal werden normen voor de loon
ontwikkeling vastgesteld en collectieve arbeidsovereenkomsten moesten vooraf worden
goedgekeurd door het college van rijksbemiddelaars.
Het systeem vond mede zijn
oorzaak in de deplorabele na
oorlogse toestand van ons
land. Het had een tijdelijk ka
rakter en het is zoals de toe
nmalige minister van Sociale
Zaken en Volksgezondheid B.
Rooi vink, in de memorie van
toelichting op zijn in septem
ber 1968 bij het parlement in
gediende wetsontwerp op de
loonvorming schreef, van de
aanvang af omstreden ge
weest.
De principiële uitgangspun
ten voor het institutionele
kader van de loonpolitiek lie
pen uiteen. Als reactie io de
vrije loonpolitiek, zoals die in
de jaren voorafgaand aan de
tweede wereldoorlog werd ge
voerd, waren velen van mening
dat een grotere coördinatie
gewenst was, zo schreef minis
ter Roolvink toen. Andere
groepen zagen de centraal ge
leide loonvorming als een kind
van de nood dat slechts door de
toenmalige omstandigheden
gerechtvaardigd was. Wel
waren alle betrokkenen het er
over eens dat dit systeem van
loonpolitiek toen onmisbaar
was. De regering diende onder
die omstandigheden, voor de
verwezenlijking van het
sociaal-economische beleid
naast andere bevoegdheden
ook over een instrument op het
terrein van de loonvorming te
beschikken.
De in de loop der jaren na
1945 optredende verbetering
in de algemene economische si
tuatie en de daarmee samen-
Gisteren publiceer
den wij in ons blad een
aantal ideeën van de
commissie van econo
mische deskundigen
van de SER over de
door haar geadviseerde
loonpolitiek. De eco
nomen bepleitten een
soort geleide loonpoli
tiek, zoals die in de
vijftiger jaren in ons
land werd gevoerd.
Hierbij een overzicht
van de na de tweede
wereldoorlog gevoerde
loonpolitiek.
hangende wijziging van opvat
tingen op loonpolitiek gebied,
maakten steeds duidelijker, zo
schreef minister Roolvink ver
der, dat het loonpolitieke sys
teem niet langer in de oude
vorm kon worden gehand
haafd.
In 1954 en daarna bleek het
mogelijk de werknemers meer
in de welvaart te doen delen.
Er ontstond echter een grote
behoefte aan differentiatie in
de arbeidsvoorwaarden: de
ontwikkeling van de arbeids-
produktiviteit in de bedrijfs
takken en ondernemingen
werd het belangrijkste crite
rium. Het gewijzigde loonbe-
leid beoogde tevens meer
speelruimte te geven aan de
vakorganisaties. Zo werd een
ruimere mogelijkheid geopend
tot het instellen of uitbreiden
van wmstdelings- en pen
sioenregelingen.
In de praktijk werden even
wel ook tegen dit systeem al
lengs grote bezwaren gekoes
terd. De Sociaal-Economische
Raad (die al in het tweede-jaar
van zijn bestaan, 1952, een ad
viesaanvraag kreeg van de
toenmalige minister .van so
ciale zaken, J.G. Suurhoff,
over een wijziging van het sys
teem van loonbeheersing) ad
viseerde in 1962, na verschil
lende adviesaanvragen, tot
wijziging.
Het toenmalige kabinet en
het bestuur van de Stichting
van de Arbeid kwamen daarna
tot de slotsom dat het georga
niseerde bedrijfsleven ruimere
bevoegdheden moest krijgen.
Maar ook dat systeem, een
maal ingevoerd, gaf onvol
doende armslag.
In 1965 en 1966 is een poging
gedaan tot een aanzienlijk
vrijer loonbeleid, maar die was
geen succes. Met veel tegen
kanting van vakcentrales
(vooral van NW en van NKV
die zich terugtrokken uit het
overleg) is de loonvorming ge
reglementeerd met het in wer
king treden in april 1970 van
de wet op de loonvorming. Het
college van rijksbemiddelaars
verdween.
Daarna begon de periode
van het overleg op centraal ni
veau ter mogelijke bereiking
van een sociaal contract (be
drijfsleven plus overheid) dan
wel van een centraal akkoord
(tussen de sociale partners).
Brieven voor deze rubriek moeten met volledige naam en adres worden ondertekend Bij publikatie zullen
deze vermeld worden Slechts bij hoge uitzondering zal van deze regel worden afgeweken Naam en adres
zijn dan bij de redactie bekend Publikatie van bneven (verkort of onverkort) betekent met dat de redactie het in
alle gevallen eens-is met inhoud c q strekking
Naar aanleiding van het
schrijven van mej. J.C. Mom-
mers in „Papier voor uw pen"
(„Verbloemen") zou ik het vol
gende willen opmerken: „Wie
volgt.er Of liever gezegd wie
durft er te volgen, want er is
inderdaad moed voor nodig om
zich niet te laten overbluffen
door het kuddegeloei van „Wij
vrouwen eisen". Velen durven
niet meer voor hun eigen me
ning uit te komen, want men is
doodsbang om niet meer mee te
tellen in deze verziekte maat
schappij.
Men laat zich misleiden door
schreeuwers en diegenen, die
op een diplomatieke manier
hun doel willen bereiken. Ze
voeren de z.g. volledige vrij
heid voor de mens in hun
vaandel, terwijl men nog
steeds niet doorheeft, dat de
mens juist het slachtoffer ge
worden is van die z.g. vrijheud.
Als u de reactie van de NVSH
gelezen hebt in deze rubriek,
dan ziet u wat uw kinderen in
de toekomst te wachten staat.
Ook zijn er mensen, die beter
weten maar liever zwijgen
omdat men niet voor ouder
wets of conservatief door wil
gaan. Maar iéts wat wérkelijk
waarde heeft is niet aan mode
onderhevig.
Daarom geloof ik, ook al ben
ikzelf een vrouw, dat het nu
zover is, dat de man beter geë
mancipeerd kan worden,
omdat hij dikwijls niets meer
te zeggen heeft over zijn eigen
kind om het geboren te laten
worden.
Er zijn heel wat mannen, die
ook anders zouden willen,
maar door de zielige rol die de
vrouw gaat spelen n omdat er
dijkwijls geen huis mee te hou
den is, maar liever zwijgen. Ik
heb het hier niet over die
vrouwen, die werkelijk in nood
zijn, want er zijn er inderdaad
ook die door hun omgeving ge
prest worden om abortus te
laten plegen. Een vrouw in
nood kan altijd hulp krijgen.
Verder doe ik een beroep op
jong en mud om niet langer
meer te zwijgen en hun stem te
laten horen. Een kwestie van
leven en dood is iets wat ieder
een aangaat.
Dokter Gunning, voorzitter
van het Nederlands Artsen
verbond en van de wereldfede
ratie van artsen ter eerbiedi
ging van het menselijk leven
zegt: „Net zo goed als één gat
in een dijk de hele dijk waarde
loos maakt, betekent één uit
zondering op de rechtsbe
scherming van het leven, dat je
de hele bescherming prijs
geeft".
BREDA J. BEEKERS
Hierbij wil ik reageren op de
ingezonden brief („Ontucht")
van drs. G.T.A. Goslinga van
de NVSH in Papier voor uw
pen van zaterdag 30 april. On-
(AD VERTE NTIES)
De Keukenhof is-
een bloemen
tuin die zijn
gelijke niet kent
Miljoenen bol-
bloemen in
geuren en kleuren,
in perken en
patronen die elk
jaar weer
nieuw zijn Want
zo is de natuur
Dé Keukenhof
in Lisse verwacht u
Floris B. Bakels
NACHT UND NEBEL
Mijn verhaal uit Duitse
gevangenissen en con
centratiekampen
Voorwoord:
prof dr. L. de Jong
Een boek waarin het lijden en
sterven van hen die in verzet
kwamen tegen de Duitse on-
derdrukkers,op indrukwekken
de wijze gestalte krijgt. 344 blz
Paperback f 24,50 Verkrijgbaar
bij elke boekhandel.
Boris RBbMs
ukDufee sjerangroissen
en coorantnïlÉknnpen.
tucht, mijnheer Goslinga is te
omschrijven als onkuisheid,
losbandigheid, verboden of
veile geslachtsgemeenschap.
Ik kende deze omschrijving al
toen ik leerling was van de
vijfde klas van de lagere
school. En dat is héél héél lang
geleden. Ik heb een liberale
opvoeding genoten - God zij
dank - en heb mij aan de hui
dige samenleving in Neder
land, zoals die nu voor de
massa geldt, zonder de minste
moeite aan kunnen passen,
doch nimmer ben ik zover ge
gaan met zaken die u goed
tracht te praten, het eens te
zijn.
Als hobby doe ik o.m. aan
bijbelvorsing. Een van de pas
sages moge u ter lering strek
ken: Bij een bezoek van Jahwe
aan Abraham bij de eik van
Mamre dacht Jahwe, ik heb
Abraham uitverkoren om alle
volken der aarde zegen te
brengen. Zijn zonen en zijn na
geslacht moet hij leren zich
door een rechtschapen en
deugdzaam leven aan de weg
van Jahwe te houden. En hij
sprak tot Abraham: „Luid
stijgt de roep om wraak tot mij
op uit Sodom en Gomorra.
Uitermate zwaar is hun zon
de". Abraham tracht dan te
marchanderen met Jahwe en
krijgt van Deze de toezegging,
dat hij de steden niet zal ver
woesten omwille van tien
rechtvaardigen. Doch het
mocht niet baten, mijnheer
Goslinga, de steden werden
door zwavel en vuur verwoest.
Ook Nederland zal catastro
faal ten onder gaan indien u en
uw aanhangers hun zin
krijgen, mijnheer Goslinga.
BREDAA.G. VAN DER
PLOEG
Er zou een studie moeten
komen over de volgende vra
gen en stellingen: Doordat de
hoogte van de sociale voorzie
ningen in verhouding tot het
arbeidsinkomen steeds stijgt is
het nodig de vraag te stellen of
het wel in de naaste toekomst
mogelijk is dat uit de post ar
beid deze voorzieningen gefi
nancierd kunnen worden. Het
is nu zo dat er een te zware last
druk op de arbeidsintensieve
bedrijven. Door automatise
ring en computerisering is het
voor verschillende bedrijven
mogelijk deze dans te ontsp
ringen. In het voordeel zijn al
tijd bedrijven die kunnen au
tomatiseren (veélal met steun
van de overheid). Denk aan in
vesteringspremies en af
schrijvingen. Of bedrijven die
hun produktie kunnen over
brengen naar de zgn. lage
lonenlanden. Het betreft hier
bijna altijd de multinationals.
In beide gevallen is het zo dat,
er nog grotere werkloosheid of
WAO optreedt. De premiehef
fing zoals die tot nu toe ge
bruikelijk is, is dus de indi
recte oorzaak tot de heffing
van deze premies. Het zou zo
moeten zijn, dat niet het ar
beidsloon belast werd, maar de
produktie. B.V. een bedrijf als
Shell Moerdijk met een enorme
produktie maar relatief lage
arbeidskosten zou belst moe
ten worden naar produktie.
Computerbedrijven. Nu is het
zo dat bijna alle kleine en mid
delgrote bedrijven het zeer
mqeilijk hebben door ons sys
teem van sociale voorzienin
gen (zij kunnen zich niet aan
passen). Doordat zij zich niet
kunnen aanpassen (een schil
der kan geen automatische
verfkwast kopen), ontstaan er
frustraties die voor iedereen
verdere gevolgen hebben, dan
men zich nu wel voorstelt. Ik
geloof dat de onvrede (ziekte
verzuim WAO en ongeïnteres
seerdheid in werk) voor een
groot deel voortkomt uit een
niet directe betrokkenheid met
het werk. De direkte betrok
kenheid komt niet alleen voort
uit datgene zien wat geprodu
ceerd wordt (bij automatise
ring, lopende band, compute
risering zeer weinig) maar ook
uit de directe resultaten over
datgene wat gedaan is. Het is
niet leuk als men weet dat meer
dan vijftig procent van wat ge
daan is gaat naar degene die
daar niets mee te maken heeft
gehad (controle-apparaat,
ambtenarenmaatschappij, on
derhoud en boekhoudmachi
nes van de sociale fondsen,
commissies van onderzoek enz.
enz.). En naar mensen, die door
het verziekte systeem zonder
werk zijn, en dan de schuld
krijgen van het systeem, door
het systeem, omdat het sys
teem zich wil handhaven en
uitbreiden. Wij gaan zo toe
naar een ongezonde samenle
ving. Om nu uit deze vicieuze
cirkel te komen zou ik het vol
gende willen voorstellen: De
verhoudingen die in deze laat
ste jaren zijn ontstaan in de fi
nanciering van sociale voor
zieningen, zouden moeten te
ruggedraaid worden tot
reëlere verhoudingen. Nu wer
ken we toe naar een wereld die
ons geen enkele bevrediging
meer schenkt. Kijk maar naar
het chagrijn van de communis
ten en socialisten en de heb
zucht van de kapitalisten.
RAAMSDONKSVEÉR. NOL
LEN
Drs. Campert vindt de door
hem opgemerkte zendtijdve
ruyling door de Vara nog mis
selijker dan andere vormen
van milieu-vervuiling (Welke
dan? Wiegel soms?). Flauwe
opmerking. Wat namelijk te
denken van waarschijnlijk
even gerechtvaardigde, mis
schien wel even £>elachelijke/-
misselijke termen als bijvoor
beeld de verwiegeling van
Tros(-Aktua) of de veragting
(lees verheerlijking) van
KRO's brandpunt. Maar och.
zalig zijn de dommen van
geest! Er is nog hoop, mijnheer
Campert.
ZUNDERT H. EVERAERTS
Objectiviteit is een begrip
dat de heer Campert mogelijk
met kent. Als een persoon die
op zo'n verderfelijke manier
alles hekelt wat links is komt
hij daar duidelijk aan te kort.
Ook het linker gedeelte van ons
volk is niet verschoond geble
ven van fouten, die komen zelfs
in de beste families voor. Maar
door dit herhaaldelijk op zo'n
kortzichtige manier aan te val
len bereikt men het omge
keerde resultaat. Men verheft
de aangevallene en verlaagt
zichzelf. Als de heer Campert
het dan zo goed weet, laat hij
dan ook goed doen. Door bij
voorbeeld eens een oplossing te
publiceren voor problemen
als: werkeloosheid en inflatie,
milieuvervuiling, grondpoli-
tiek, criminaliteit en abortus.
Als hij voor iedereen een aan
vaardbare oplossing kan geven
laat hij dan nu de weg naar het
Catshuis beginnen en zal ik
hem steunen; zolang dit niet
gebeurt houd ik me toch liever
bij links. En dan nog dit, laten
we blij zijn dat er tenminste
één omroep is die kleur durft te
bekennen zonder voor zijn le
dental te vrezen.
GEERTRUIDENBERG A.W.
GOOSSENS
De afdeling van D'66 heeft
nog maar net in De Stem mee
gedeeld, dat ze ten eerste nog
niet piekert over gemeente
raadsverkiezingen en ten
tweede ernstig bedenkingen
heeft tegen samenwerking met
de PVDA e.a. progressieven
voor het maken van een pro
gramma of de PSP komt met
een zelfde voorstel. Natuurlijk
blijft het antwoord neen. Vol
gens mijn inlichtingen zit het
PVDA-bestuur van Breda in
een lastig parket nu het alleen
de PSP is die wat voelt voor die
samenwerking, terwijl de
PVDA die uitnodiging aan de
progressieven alleen maar
heeft gelanceerd n.b. vóór de
landelijke verkiezingen, als
propaganda-stuntje. Er zijn
natuurlijk voldoende kiezers
die wel progressief zouden wil
len stemmen maar nog aarze
len op welke partij dat moet
gebeuren. Door nu de indruk te
wekken dat we volledig op één
lijn zouden zitten bestaat de
kans dat die kiezers dan maar
gemakshalve hun stem aan de
grootste partij geven. Naar
mijn mening stelt D'66 zich
niet zelfstandig op alleen maar
om stemmenwinst te krijgen
maar omdat D'66 de vrijheid
voorbehoudt om zo nodig felle
kritiek te kunnen uiten tegen
verkeerde of zelfs goede maar
onrijpe PVDA-voorstellen die
vaak meer op stokpaardjes
lijken. Waarschijnlijk zal de
PVDA afd. Breda nu gaan be
denken welke andere propa-
ganda-stuntjes overblijven,
b.v. zouden ze advertenties
kunnen plaatsen waarin ze de
andere progressieve partijen
van harte bij de kiezers aanbe
velen in de hoop ze zo hun poli-
tieke graf in te prijzen. Voo-
mijn politieke tegenstanders
ben ik niet bang maar bewaar
me voor dit soort gestunt van
andere zich progressief noe
menden. Overigens zal t.z.t. de
PVDA afd. Breda de PSP wel
het bos insturen. Men is n.l.
van mening nu wel mensen te
hebben met voldoende hersens
om zonder hulp een eigen pro
gramma te schrijven.
TETERINGEN J. LEEVER