Open tram van stal
De armen der wereld
voelen zich
allesbehalve zalig
SAMENSPRAAK VOOR TWEE HEERTJES
DE NEDERLANDSE MILL
SJE/KS IN PARIJS
EVEN UITBLAZEN
de wereld hangt van tegenstel-
Ln aan elkaar. Elders in deze
iekgaat het over armen. Zie-
ie, wat voedsel voor hun woede.
de Amerikaanse filmster Diana Dors heeft eens gezegd dat zij liever ongelukkig in rijkdom dan
onqelukkig in armoede zou zijn. Met deze woorden prikte zij de ballon van zaligheid door die zeker al
sinds de industriële revolutie boven de hoofden der armen zweefden en tot een lange, trieste reeks
uitspraken van zielzorgers en volksmenners heeft geleid op het thema „rijkdom brengt geen geluk",
ai spoedig omgekeerd tot de cynische leugen dat armoede tot geluk zou leiden.
draagvleugel
vrachtvaardervleeger
H papier
r uw pen
Kansloos karatewerk
Ne BLHP
binnenland
buitenland
MET WIM KOOK
EDERDE
VOEDSEL
WAPENS
aan de
tfout
Plaatsnamen
D
Geen datum
Structuur
door
FM van Zeil
(Tweede-Kamerlid
van de K.V.PI
Voorkomen
Ontwikkeling
een miljoen gulden aan prijzen
I VAN DONDERDAG 23 SEPTEMBER 1976
Zoals In Londen, stropen de
«nriikgeworden oliesjeiks ook
Ise hoofdstad af, alsmede
üiotteland. Dezer dagen lekte
,,it dat Arabische financiers 468
noen frank hebben geboden
de 66.000 vierkante meter
kantoonuimte bevattende
Manhattan-wolkenkrabber aan de
«•ine Honderden hectaren kost-
a,e wijnhellingen in Bourgondië
gingen al in Arabische handen
"digrote modehuizen en juwe
liers doen fantastische zaken.
Top-edelsmid Alain Boucheron
verkocht kort geleden voor 15 mil
joen (rank opsmuk aan de Emir
van Qatar die er een huwende
prinses mee wilde verrassen. Een
concurrent stuurde voor 2 miljoen
serviesgoed naar een hof aan de
Perzische Golf.
De grote modekoningen mel
den dat het geen uitzondering is
als Arabische klanten zich vier tot
vijf keer per jaar in het nieuw ste
ken en dan veertig-tot vijftigdui
zend franks per keer neertellen.
Ontwerper Jean-Louis Scher-
rer.die onder zijn cliënten ook
mevrouw Giscard d'Estaing,
echtgenote van de Franse presi
dent telt, beweert 40 procent van
zijn totale omzet te verkopen aan
niet meer dan 25 vrouwen In
Saoedie-Arabië en Koeweit. Een
trouwjurk van organza met een
zeven meter lange en met parels
bestikte sleep, kost bij hem
70.000 franks (een Franse frank is
ongeveer 55 cent waard).
Gaan de vrouwen graag zelf
naar de beroemde salons, de
sjeiks zelf blijven liever in hun
luxe hotel-suites waar ze hun
kleermakers laten opdraven met
kotters vol kostuums, overhem
den, schoenen en stropdassen.
Twee dozijn pakken tegelijk
kopen is, volgens de managervan
Maison Ted Lapidus.voor een
sjeik heel gewoon.
ei
Ik heb het ze zelf nog horen
in; in de oorlogsjaren toen
eï'mlsschien echt troostend
as bedoeld, maar ook daarna
i, toen er geen reden meer
somarmoede te lijden zoals
sindsdien, ondanks het
nkend perspectief van de
taligheid-in-armoede", op-
welvaartsstaat heeft
'wezen.
Tegenwoordig hebben we
een vooroorlogse missiebis-
loppen meer nodig om te
"'ten hoe de arme volken zich
lenen zeker ook geen theo-
ên die nergens op slaan al
nken de verkondigers ervan
al ze op De Acht Zaligheden
Jn gebaseerd. We sturen ge-
"n meneer George Gallup
.jrde Derde Wereld om het
"e mensen zelf te vragen. En
at ziet Gallup? „De uitdruk-
i arm kunt zijn, maar
"h gelukkig, gaat niet meer
P Landen waar zoiets zou
Wen hebben we niet ont-
zegt hij.
i Toch bezochten de mede-
eikers van Gallup zeventig
"den om er 10.000 mensen te
"Jervragen. De communisti-
iie landen bleven buiten het
erzoek omdat er volgens
Hup te veel beperkingen aan
enquêteurs worden opgelegd.
Desondanks vertegenwoor
digden de bewoners van de ze
ventig landen tweederde van
de totale wereldbevolking. Het
rapport, dat deze week is over
handigd aan de Amerikaanse
Senaatscommissie voor Bui
tenlandse Betrekkingen con
cludeert dat de mensheid als
geheel de armoede als wereld
probleem nummer 1 be
schouwt. Op de tweede plaats
komen de hoge kosten van le
vensonderhoud en op de derde
plaats werkloosheid.
Het rapport laat tegelijk zien
hoe groot de armoede in vele
delen van de wereld is en hoe
moeilijk het is voor de bewo
ners van de geïndustrialiseerde
landen om zich te kunnen voor
stellen wat armoede eigenlijk
is, „wat het betekent voor een
mens", zo formuleert het rap
port het, „als zijn voornaamste
dagelijkse zorg is het verkrijgen
van voldoende voedsel voor
die dag".
Desondanks - of misschien
juist vanwege het minimale uit
gangspunt - zijn de volken van
veel arme landen - vooral in
Zuid-Amerika en Afrika - in het
algemeen optimistischer ge
stemd over de toekomst dan de
volken van het rijke noorden. Of
hier sprake is van een doorbre
kend besef dat er voor niets-
hebbers nog wel wat te halen is
maar voor de hebbers alleen
nog maar valt weg te geven,
maakt het rapport niet duidelijk.
Wél dat de hebbers aan de
overzijde van de Atlantische
Oceaan hier en daar wat in ge
breke blijven, om het maar
zacht uit te drukken.
Zo verwijt de democratische
senator Dick Clark zijn regering
meer wapens dan voedsel de
wereld in te sturen. „Dit jaar
verstuurden we 30 procent
minder voedsel dan tien jaar
geleden", klaagt hij. ,,En tege
lijkertijd neemt dit jaar de wa
penexport toe met 1,6 miljard
dollar tot 10 miljard".
„Er bestaat", aldus Clark,
„een enorme kloof tussen wat
de mensen nodig hebben en
wat hun regeringen begeren.
Dat geldt ook voor de Ver
enigde Staten zelf'.
Hoewel het altijd moeilijk zal
zijn precies vast te stellen
waaraan bevolkingen de
meeste behoefte hebben, is
Clark's uitspraak er wel een om
even bij stil te staan
De nostalgiegolf grijpt nog steeds om zich heen. In de Amerikaanse
autostad Detroit werd de oude open tram, na 20 jaar lang uit het
stadsbeeld verdwenen te zijn geweest, weer van stal gehaald. De
belangstelling was meteen al weer groot. Omdat het hier om een
oudje gaat, waarmee voorzichtig moet worden omgesprongen, rijdt
de tram maar over een klein traject.
In Polen zal in 1977 het eerste draagvleugelschip voor
vrachtvervoer worden gebouwd en dit vaartuig dat een water
verplaatsing zal hebben van 16.000 ton zal gaan varen/vliegen
voor de nationale rederij.
Het zal een snelheid kunnen bereiken van 25 knopen oftewel
25 zeemijlen (ongeveer 47 kilometer) per uur.
Tot nu toe zijn er op Oosteuropese werven slechts draag-
vleugelschepen gebouwd voor het vervoeren van passagiers.
Het nieuwe vrachtschip zal worden gebouwd op de werf
teSzczecin.
De heer Billy Corbett heeft een nieuw wereldrecord geves
tigd door met de blote hand in 105 minuten tijds 5.800 bakste
nen te splijten.
De hardhandige man zei dit te hebben gedaan met als
hoofddoel het inzamelen van geld voor zieke kinderen in zijn
woonplaats. Maar omdat er nauwelijks belangstelling was ge
weest voor zijn flitsende slagvaardigheid had de hele vertoning
nagenoeg niets opgeleverd, hetgeen Corbett bijzonder ver
droot.
Hij was zonder werk, had alle stenen zelf betaald en aan de
demonstratie slechts een gedeukt ego en zeer pijnlijke handen
en polsen overgehouden.
-(ï® aanleiding van het in-
in De Stem met de
jjtattervan de Unie BLHP
("«opmerken dat het de
ï\.e,rs w^nig zal interesse-
Üj beerSert(> voorzitter
a ,"!ieBLHP- Hetont-
■nit< BLHP en zijn
e,r,aan een doodge-
[j'e solidariteit met al die
(- «werkers die lid zijn van
«centrale. Dat het moge-
'de Van hoog tot laaS in
ïde ?am!nwerking in een-
t dp te zijn, blijkt wel
üatmm an|btenarenbonden
hfijln aTle verschei-
'dis "boHdgeorgani-
tam ^afa' die mensen die
lVpfnkr'jgen van AOW,
jn. _erg bbl zijn met deze
J 'wan de wieS tot
deh4ser,UltdrUkkingen
'listiwh s "vanuit
rtscha optiek" en
d'e a11"* bestiert
,,„7" wij vo°r", zijn ioze
d zal 'hboud, nie-
ieiL1126 goede so«ale
®>ngen willen missen,
'ers ttei"^Vlew weten de
■Da
VAYSSIER
wij u
üiveltiP en die het
Wt u Waarschijnlijk
:CaUene„ft nl- niit
>n2i,_ 000 handte-
"«liserin Protest tegen
van de abortus
provocatus aan de regering
overhandigd.
Eerst-heeft dr. B.P. Schulte
als voorzitter van het Comité:
„Redt het ongeboren kind" op
31 maart '76 de 589.699 hand
tekeningen aangeboden, met
een notariële akte, over de
juistheid van de telling.
Daarna zijn er nog meer hand
tekeningen aangeboden. Alles
te samen nu ongeveer 700.000.
Eénzesde deel van onze bevol
king is hiervoor persoonelijk
benaderd.
BREDA
P.A. van den BERG
In de Stem las ik het artikel
van heer Mazure over plaats-
naamkunde.
Mij trof daar de verklaring
van de naam Azelo. Nu ligt
voor mij het „Schattingsregis
ter van Twente van 1475"
waarin niet gesproken wordt
van Aeszello, maar gewoon
van Aselo. Ook overigens lijkt
het mij vreemd dat daar vroe
ger essenbossen geweest zou
den zijn want er is daar veel
hooggelegen heidegrond die in
de jaren na de markenverde
ling voor een heel groot deel
met grote dennen beplant is,
terwijl elk spoor van essenbos-
sen daar toch wel grondig ver
dwenen is.
In Twente zijn behalve Azelo
nog veel meer „lo"-namen b.v.
Drienerlo, waar de Technische
Hogeschool gehuisvest is, Us-
selo, Weerselo, Hengelo, Agelo,
Harkelo, Bentelo, Lemselo,
Hasselo, Gammeklo en nog
verscheidene andere namen
van buurtschappen, die inder
daad in een bosrijke omgeving
gelegen zijn.
BREDA J. van DELDEN
E statige aula van de Ka
tholieke Hogeschool Tilburg
had deze week meer het karak
ter van een schouwburg, tot in
de kleinste hoekjes gevuld en
met een trillende atmosfeer
van een première. Het zou ook
de sfeer van een boksgala heb
ben kunnen zijn. In de ring
twee hoogstgeleerde weten
schapsbeoefenaren: Prof.
Heertje, coryfee van de mati-
gingspolitiek het establish
ment, vertegenwoordiger van
de matigingspolitiek, en gros
sier in handboeken economie
en prof. Mandel, Belgisch
voorman van de Trotzkistische
troepen van de Vierde Interna
tionale en persona non grata in
Frankrijk.
Een ambiance om van te wa
tertanden. Dat vonden de ruim
negenhonderd aanwezigen
ook. De in 1972 op initiatief
van een aantal linkse econo
miestudenten en een enkele
docent gestarte cursus poli
tieke economie heeft ondanks
de tegenwerking van het ge
vestigde keurkorps van waar
devrije wetenschappers een
erkende positie weten te ver
werven. De dromen van een
klein groepje studenten, die
lung geleden een „kritische
universiteit" oprichtten lijken
alsnog vervuld te gaan worden.
Prof. Heertje heeft de eer als
exponent van de niet marxisti
sche, „burgerlijke" economie
ter gelegenheid van de opening
van de nieuwe cursus politieke
economie door Mandel hoogst
persoonl ij k naar de slachtbank
gedragen te worden. Dat zulks
niet zonder tegenstribbelen
van de luidruchtig aan de
openbare weg timmerende
professor zal gaan is spoedig
duidelijk. Prof. Heertje, „er is
maar één Heertje", vertelt de
aanwezige studenten dat Karl
Marx leefde van 1818 tot 1883,
citeert uit het communistisch
manifest, daarin bijgestaan
door een toehoorder, die zijn
cathechismus goed kent en het
uit 1848 daterende pamflet
niet nodig heeft. „Bezit u soms
de eerste druk", informeert
Heertje, de grote belangstel
ling van het merendeel van zijn
gehoor voor de nalatenschap
van de heilige Marx taxerend.
Hoongelach is zijn deel, grap
jes worden in het kader van een
ernstig onderwerp als poli
tieke economie niet getole
reerd. Met overslaande stem en
grote ijver breekt de kruisrid
der van het vrije markt- en
prijsmechanisme de construc
tie van marxistische dogma's
over de onvermijdelijke ineen
storting van het kapitalistisch
systeem af. Even later zal de
Belgische Trotzkist met meer
overredingskracht dan fei
tenmateriaal het geschonden
huis weer herstellen en de vol
gende crisis van ons econo
misch bestel in 1978 fixeren.
Heertje, klaarblijkelijk
geïnspireerd door het voor
spellend vermogen van zijn
Belgische ambtgenoot, roemt
zichzelf als degene, die reeds
tien jaar geleden bepleitte wat
Den Uyl bij monde van de ko
ningin in de troonrede bekend
maakte, n.l. een beperking van
particuliere en collectieve bes-
.tedingen ten gunste van gro
tere winsten (verontwaardigde
geluiden uit de zaal) voor het
bedrijfsleven, meer investe
ringen en dus vergrote werkge
legenheid. „De koerswending
is Iaat gekomen, maar niet té
laat", schettert de door Nijpels
en Tamboer voor het gewone
volk vertaalde prof. Gehuil in
de zaal, Mandel in zijn ele
ment.
In de zwarts .e kleuren schil
dert deze de positie van de ar
beidende klasse. Jarenlang ge
knecht door loondictaten, be
knot in haar rechten, zal het
proletariaat uiteindelijk tegen
de repressieve methoden van
de handlangers en lakeien van
het grootkapitaal in opstand
komen. De emmer is weer eens
leeggegoten. Het merendeel
van de aanwezigen vréét deze
marxepein. „Alles draait uit
eindelijk om de verdeling van
de worst" aldus Mandel. Een
kernachtige analyse die zich
uitstekend leent voor bijval.
Mandel komt pas goed los als
hij de beperking van de mense
lijke vrijheden in West-
Duitsland aan de kaak stelt.
In zijn weerwoord trekt
Heertje zijn jasje erbij uit en
speelt steeds minder in op de
tegenargumenten van Mandel
en steeds meer rechtstreeks op
de man, hetgeen hem door de
zaal niet in dank wordt afge
nomen. Zijn zo aardig opge
zette poging om dogmatische
marxisten voor eens en voor al -
tijd de mond te snoeren met
zijn theorieën, die zelfs in de
links geachte Haagse Post al
„Anklang" vinden, helpt hij nu
zelf vrij onbeholpen om zeep.
De discussie wordt steeds on
wetenschappelijker en aan
vankelijk dus ook amusanter.
Het gehakketak over de vraag
of er nu bedrijfstakken zijn
waar de loonkosten lager zijn
dan de kapitaalkosten krijgt
echter een onverwacht abrupt
einde als Heertje na de opmer
king van Mandel, dat het Hit-
Ier nooit is gelukt het Marx
isme van de tafel te vegen, dus
Heertje ook niet, zijn jas aan
trekt en verdwijnt. Het doek
valt, een toegift kan er niet
meer van af. Achter de coulis
sen klinkt nog wel het gehuil
van Heertje door, die door
Mandel ten onrechte is uitge
maakt voor Neo-Keynesiaan;
het zal je maar gezegd worden.
Enfin, de degens zijn gekruist,
de weg naar een nieuw seizoen
politieke economie aan de ho
geschool Tilburg ligt meer dan
ooit open. TJEU STROUS
IN de achter ons liggende
weken vond opnieuw de tweej
aarlijkse ontmoeting plaats
tussen delegaties van de par
lementen van de landen van
het Koninkrijk. Het was de
eerste keer, dat er uitsluitend
delegaties waren van de Neder
landse Antillen en van Neder
land. Sinds de onafhankelijk
heid van Suriname op 25 no
vember 1975 neemt het parle
ment van Suriname uiteraard
niet meer deel aan deze bijeen
komsten.
Het valt op dat de Neder
landse publiciteitsmedia maar
heel weinig aandacht hebben
besteed aan deze ontmoeting.
De zaken die het Koninkrijk
betreffen blijken toch maar
moeilijk de aandacht van de
Nederlandse publiciteitsmedia
te kunnen krijgen. Ik betreur
dat zeer. Immers daardoor
blijft ook de Nederlandse sa
menleving verstoken van in
formatie over de zaken van het
Koninkrijk. En als men niet op
de hoogte is van de zaken, kan
men uiteraard ook moeilijk
weten waar de verantwoorde
lijkheid ligt. Het is daarom dat
ik in deze rubriek iets wil zeg
gen over de belangrijkste
zaken die in het tweejaarlijks
overleg aan de orde zijn ge
weest.
Zeer belangrijke onderwer
pen zijn geweest de toekom
stige onafhankelijkheid van de
Nederlandse Antillen en de
ontwikkelingssamenwerking
tussen Nederland en de Neder
landse Antillen.
Uit de door de leden van de
staten van de Nederlandse An
tillen gehouden redevoeringen
is heel duidelijk gebleken dat
regerig en volksvertegenwoor
diging aldaar van mening zijn,
dat de onafhankelijkheid
planmatig moet worden voor
bereid. Dus geen overhaaste
stappen, maar een in fases on
derverdeeld beleid naar de on
afhankelijkheid toe.
Zo wil men eerst een verzelf
standiging van de vier eiland
gebieden (Aruba, Bonaire, Cu
ragao en de Bovenwindenrea
liseren. Daarna komt dan een
periode waarin de nog te vin
den vorm van samenwerking
tussc de eilandgebieden ge
stalte zal moeten krijgen.
Gelijktijdig moet worden
gewerkt aan de opstelling van
een intergraal ontwikkelings
plan waarin de sociale, econo
mische, financiële, culturele en
educatieve aspecten een plaats
hebben gekregen en waarin een
evenwichtige ontwikkeling op
deze terreinen is voorzien.
Voorts is men van mening
dat op het moment van de on
afhankelijkheid er sprake
moet zijn van een internatio
nale erkenning van het grond
gebied. Ook zal een afspraak
aanwezig moeten zijn met be
trekking tot de externe defen
sie van de zes kleine, ver uit
elkaar liggende maar van stra
tegisch belang zijnde eilanden.
De associatie met de EEG zal
geregeld en voor de toekomst
verzekerd moeten zijn. Op het
moment van de onafhankelijk
heid zullen eveneens verdra
gen op tafel moeten liggen met
betrekking tot de ontwikke
lingssamenwerking en de cul
turele samenwerking met Ne
derland.
Er komt dus nog heel wat
kijken vooraleer er van een on
afhankelijkheid van de Neder
landse Antillen sprake zal
kunnen zijn. Tegen die achter
grond wensten de Antilliaanse
collegae dan ook geen datum te
noemen voor hun onafhanke
lijkheid. Zij lieten ook duide
lijk blijken er niet op gesteld te
zijn wanneer van Nederlandse
zijde wel een datum voor de
onafhankelijkheid zou worden
genoemd en/of druk zou wor
den uitgeoefend om de onaf
hankelijkheid zeer spoedig te
realiseren.
Ik vond het een winstpunt
dat de Antilliaanse statenlie-
den terzake deze uitermate be
langrijke aangelegenheid heel
duidelijk één taal spraken. Een
tweede winstpunt heb ik ge
vonden dat de Nederlandse
collega's van progressieve
zijde zich deze keer niet heb
ben laten verleiden een datum
voor de onafhankelijkheid van
de Nederlandse Antillen te
noemen en/of druk uit te oefe
nen op het spoedig tot stand
komen van de onafhankelijk
heid van de Nederlandse Antil
len. Immers in Keerpunt '72
hadden zij opgenomen, dat de
onafhankelijkheid van de Ne
derlandse Antillen voor 1 ja
nuari 1976 een feit zou moeten
zijn. In een latere fase hebben
zij wel eens data genoemd van
1 januari 1978, respectievelijk
1 januari 1980. Het mag be
kend worden verondersteld
dat de christen-democraten in
het Nederlandse parlement
zich altijd op het standpunt
hebben gesteld dat het beleid
van de regeringen van de Ne
derlandse Antillen en van Ne
derland gericht moet zijn op
het realiseren van de onafhan
kelijkheid van de Nederlandse
Antillen. En voorts, dat het be
palen van de weg daarheen,
van de vorm waarin en het tijd
stip waarop tot de primaire
verantwoordelijkheid van de
regering van de Nederlandse
Antillen moet worden gere
kend.
Van harte hoop ik dat inde
voor ons liggende tij deen open
overleg tussen de regeringen
van beide landen en tussen de
parlementen van beide landen
afspraken voor een geleidelijke
realisering van de staatkun
dige onafhankelijkheid van de
Nederlandse Antillen kunnen
worden gemaakt. Wat mij be
treft behoeft de uitkomst van
het overleg niet te zijn dat de
Nederlandse Antillen en ge
lijke staatrechtelijke positie
zuilenhebben als de vele lan
den dié in de achter ond lig
gende periode onafhankelijk
zijngeworden.
Zoals hierboven aangeduid
zijn er thans vier eilandgebie
den. Het eilandgebied van de
bovenwinden omvat drie ei
landen, te weten Sint-
Maarten, Sint-Eustatius en
Saba.
Zowel van de zijde van de
leden van de staten van de Ne
derlandse Antillen als van de
kant van de Nederlandse par
lementariërs, wordt het als een
juist beleid gezien dat de ei
landgebieden een grotere mate
van zelfstandigheid van thans
het geval is gaan krijgen.
Een tweede aspect van de in
terne staatkundige structuur
van de Nederlandse Antillen is
naar mijn mening dat het ei
landgebied van de Bovenwin
den zal moeten worden omge
zet in eilandgebieden van
Sint-Maarten, Sint-Eustatius
en Saba. Alle zes de eilanden
zullen dan een gelijkwaardige
staatkundige positie hebben.
Gelukkig wordt over dit on
derwerp ook op de Neder
landse Antillen meer en meer
gesproken. Opvallend was wel
dat niet alle leden van de sta
ten van de Nederlandse Antil
len over deze wenselijk
geachte ontwikkeling hun
oordeel hebben gegeven. Dit
laatste geldt ook voor het lid
van de staten van de Neder
landse Antillen die het eiland
gebied van de Bovenwinden
vertegenwoordigt. Hopelijk
zullen we binnen afzienbare
tijd nog meer over dit tweede
aspect van de interne staat
kundige structuur vernemen.
Een derde aspect van de in
terne staatkundige structuur is
de wijze van besluitvorming op
nationaal niveau. Ter oriënta
tie diene dat Curagao 156.000
inwoners heeft en de overige
vijf eilanden samen hebben er
nog geen 90.000. Ook moet be
kend zijn dat Curagao 12 leden
in de staten van de Neder
landse Antillen kiest, Aruba 8,
Bonaire 1 en de Bovenwinden
1 Wanneer dus de statenleden
afkomstig van Curagao het met
elkaar eens zijn, zou men de bij
hen aanwezige opvatting kun
nen opleggen aan de overige
statenleden en uit dien hoofde
zou Curagao zijn wil aan de
andere eilanden kunnen op
leggen. Een dergelijke situatie,
het zij nadrukkelijk gezegd,
heeft zich bij mijn weten nog
nooit voorgedaan. Het is echter
beter te voorkomen dan te ge
nezen. Tegen die achtergrond
heb ik wel eens de suggestie
gedaan te bepalen dat beslui
ten die op nationaal niveau
moeten worden genomen altijd
een of meerderheid moe
ten hebben.
structuur dan ook is dat elk
van de eilanden zich bewust is
van zijn verantwoordelijkheid
ten opzichte van de overige vijf
eilanden. Een verantwoorde
lijkheid die groter en zwaarder
is naarmate men zelf meer en
beter ontwikkeld is en uit dien
hoofde over meer mogelijkhe
den beschikt dan de andere ei
landen.
Ik schrijf deze gedachten
met name neer om indirect tot
uitdrukking te brengen, dat
het eilandgebied Aruba niet
juist handelt door een eigen
weg ic willen gaan. Ik hoop
voor Aruba zelf, maar ook voor
de Nederlandse Antillen dat
men spoedig zal beseffen dat de
plaats van Aruba en daarmee
corresponderende verant-'
woordelijkheid ligt binnen het
verband van de Nederlandse
Antillen zoals dat vandaag de
dag bestaat en door het lot van
de geschiedenis in handen is
gelegd van de Nederlandse An
tillen zelf, maar ook van ons als
Europees deel van het Konink
rijk.
Het kon niet anders of tij
dens deze parlementaire ont
moeting werd ook uitvoerig
gesproken over de ontwikke
lingssamenwerking.
Op dit gebied zal een nieuwe
overeenkomst tussen de rege
ringen van beide landen tot
stand komen wanneer men op
de Antillen de bouwstenen
voor een integraal ontwikke
lingsplan zal hebben klaarge
legd. Verwacht wordt dat het
overleg in de loop 1977 zal
kunnen plaatsvinden. Vanaf
1978 zal de ontwikkelingssa
menwerking derhalve zijn ge
baseerd op een integrale ont
wikkeling van de Nederlandse
Antillen.
Dat nieuwe akkoord zal niet
voorbij kunnen en mogen gaan
aan de dan hopelijk reeds ge
realiseerde verzelfstandiging
van de zes Antilliaanse eilan
den. In dat kader past namelijk
bok een grotere verantwoorde
lijkheid voor de eigen ontwik
keling.
Een ander element zal moe
ten zijn dat de verantwoorde
lijkheid voor de voorbereiding
van de verschillende projecten,
alsmede voor de uitvoering er
van, geleidelijk aan meer naar
de Nederlandse Antillen en dus
naar elk van de eilanden zal
moeten worden verlegd.
Een derde aspect in het
nieuwe akkoord zal moeten
zijn het bieden van een eigen
plaats aan de particuliere or
ganisaties op de Nederlandse
Antillen en in Nederland die
zich met probleemgebieden in
de Nederlandse Antillen bezig
houden. Het vervullen van een
functie door particuliere orga
nisaties kan een bijdrage zijn
voor het beleven van een stuk
eigen verantwoordelijkheid
voor de eigen samenleving van
particulieren en hun organisa
ties.
Mede in het licht van het
rapport van de Organisatie
van Economische Samenwer
king en Ontwikkeling wordt
wel eens de vraag gesteld of de
Nederlandse Antillen nog wel
een ontwikkelingsland kunnen
worden genoemd en uit dien
hoofde voor ontwikkelingssa
menwerking in aanmerking
kunnen komen.
Het is inderdaad zo, dat de
Nederlandse Antillen in de
strikte zin van het woord geen
ontwikkelingsland zijn zoals
Opper-Volta en vele andere
Afrikaanse, Aziatische en
Zuid-Amerikaanse landen.
Maar het is ook zo dat Neder
land een stuk mede
verantwoordelijkheid heeft
voor de ontwikkeling van de
Nederlandse Antillen op grond
van historische overwegingen
en op basis van de huidige ver
houdingen die in het statuut
van het Koninkrijk der Neder
landen zijn neergelegd.
(ADVERTENTIE)
Te winnen In de
Nationale
Puzzelaktie t.b.v.
Nationaal Fonds
Beter Leven
Gezellig, ontspannen handwerken met Zareska komplete handwerk
pakketten (stramien, wol, naald en werkbeschrijving). Geschenk van
Hageo, Hengelo (O): 190 kruissteekkussenpakketten t.w v f20,-en
190 kruissteekloperpakketten t.w.v f 37,--