Open tram van stal De armen der wereld voelen zich allesbehalve zalig SAMENSPRAAK VOOR TWEE HEERTJES DE NEDERLANDSE MILL SJE/KS IN PARIJS EVEN UITBLAZEN de wereld hangt van tegenstel- Ln aan elkaar. Elders in deze iekgaat het over armen. Zie- ie, wat voedsel voor hun woede. de Amerikaanse filmster Diana Dors heeft eens gezegd dat zij liever ongelukkig in rijkdom dan onqelukkig in armoede zou zijn. Met deze woorden prikte zij de ballon van zaligheid door die zeker al sinds de industriële revolutie boven de hoofden der armen zweefden en tot een lange, trieste reeks uitspraken van zielzorgers en volksmenners heeft geleid op het thema „rijkdom brengt geen geluk", ai spoedig omgekeerd tot de cynische leugen dat armoede tot geluk zou leiden. draagvleugel vrachtvaardervleeger H papier r uw pen Kansloos karatewerk Ne BLHP binnenland buitenland MET WIM KOOK EDERDE VOEDSEL WAPENS aan de tfout Plaatsnamen D Geen datum Structuur door FM van Zeil (Tweede-Kamerlid van de K.V.PI Voorkomen Ontwikkeling een miljoen gulden aan prijzen I VAN DONDERDAG 23 SEPTEMBER 1976 Zoals In Londen, stropen de «nriikgeworden oliesjeiks ook Ise hoofdstad af, alsmede üiotteland. Dezer dagen lekte ,,it dat Arabische financiers 468 noen frank hebben geboden de 66.000 vierkante meter kantoonuimte bevattende Manhattan-wolkenkrabber aan de «•ine Honderden hectaren kost- a,e wijnhellingen in Bourgondië gingen al in Arabische handen "digrote modehuizen en juwe liers doen fantastische zaken. Top-edelsmid Alain Boucheron verkocht kort geleden voor 15 mil joen (rank opsmuk aan de Emir van Qatar die er een huwende prinses mee wilde verrassen. Een concurrent stuurde voor 2 miljoen serviesgoed naar een hof aan de Perzische Golf. De grote modekoningen mel den dat het geen uitzondering is als Arabische klanten zich vier tot vijf keer per jaar in het nieuw ste ken en dan veertig-tot vijftigdui zend franks per keer neertellen. Ontwerper Jean-Louis Scher- rer.die onder zijn cliënten ook mevrouw Giscard d'Estaing, echtgenote van de Franse presi dent telt, beweert 40 procent van zijn totale omzet te verkopen aan niet meer dan 25 vrouwen In Saoedie-Arabië en Koeweit. Een trouwjurk van organza met een zeven meter lange en met parels bestikte sleep, kost bij hem 70.000 franks (een Franse frank is ongeveer 55 cent waard). Gaan de vrouwen graag zelf naar de beroemde salons, de sjeiks zelf blijven liever in hun luxe hotel-suites waar ze hun kleermakers laten opdraven met kotters vol kostuums, overhem den, schoenen en stropdassen. Twee dozijn pakken tegelijk kopen is, volgens de managervan Maison Ted Lapidus.voor een sjeik heel gewoon. ei Ik heb het ze zelf nog horen in; in de oorlogsjaren toen eï'mlsschien echt troostend as bedoeld, maar ook daarna i, toen er geen reden meer somarmoede te lijden zoals sindsdien, ondanks het nkend perspectief van de taligheid-in-armoede", op- welvaartsstaat heeft 'wezen. Tegenwoordig hebben we een vooroorlogse missiebis- loppen meer nodig om te "'ten hoe de arme volken zich lenen zeker ook geen theo- ên die nergens op slaan al nken de verkondigers ervan al ze op De Acht Zaligheden Jn gebaseerd. We sturen ge- "n meneer George Gallup .jrde Derde Wereld om het "e mensen zelf te vragen. En at ziet Gallup? „De uitdruk- i arm kunt zijn, maar "h gelukkig, gaat niet meer P Landen waar zoiets zou Wen hebben we niet ont- zegt hij. i Toch bezochten de mede- eikers van Gallup zeventig "den om er 10.000 mensen te "Jervragen. De communisti- iie landen bleven buiten het erzoek omdat er volgens Hup te veel beperkingen aan enquêteurs worden opgelegd. Desondanks vertegenwoor digden de bewoners van de ze ventig landen tweederde van de totale wereldbevolking. Het rapport, dat deze week is over handigd aan de Amerikaanse Senaatscommissie voor Bui tenlandse Betrekkingen con cludeert dat de mensheid als geheel de armoede als wereld probleem nummer 1 be schouwt. Op de tweede plaats komen de hoge kosten van le vensonderhoud en op de derde plaats werkloosheid. Het rapport laat tegelijk zien hoe groot de armoede in vele delen van de wereld is en hoe moeilijk het is voor de bewo ners van de geïndustrialiseerde landen om zich te kunnen voor stellen wat armoede eigenlijk is, „wat het betekent voor een mens", zo formuleert het rap port het, „als zijn voornaamste dagelijkse zorg is het verkrijgen van voldoende voedsel voor die dag". Desondanks - of misschien juist vanwege het minimale uit gangspunt - zijn de volken van veel arme landen - vooral in Zuid-Amerika en Afrika - in het algemeen optimistischer ge stemd over de toekomst dan de volken van het rijke noorden. Of hier sprake is van een doorbre kend besef dat er voor niets- hebbers nog wel wat te halen is maar voor de hebbers alleen nog maar valt weg te geven, maakt het rapport niet duidelijk. Wél dat de hebbers aan de overzijde van de Atlantische Oceaan hier en daar wat in ge breke blijven, om het maar zacht uit te drukken. Zo verwijt de democratische senator Dick Clark zijn regering meer wapens dan voedsel de wereld in te sturen. „Dit jaar verstuurden we 30 procent minder voedsel dan tien jaar geleden", klaagt hij. ,,En tege lijkertijd neemt dit jaar de wa penexport toe met 1,6 miljard dollar tot 10 miljard". „Er bestaat", aldus Clark, „een enorme kloof tussen wat de mensen nodig hebben en wat hun regeringen begeren. Dat geldt ook voor de Ver enigde Staten zelf'. Hoewel het altijd moeilijk zal zijn precies vast te stellen waaraan bevolkingen de meeste behoefte hebben, is Clark's uitspraak er wel een om even bij stil te staan De nostalgiegolf grijpt nog steeds om zich heen. In de Amerikaanse autostad Detroit werd de oude open tram, na 20 jaar lang uit het stadsbeeld verdwenen te zijn geweest, weer van stal gehaald. De belangstelling was meteen al weer groot. Omdat het hier om een oudje gaat, waarmee voorzichtig moet worden omgesprongen, rijdt de tram maar over een klein traject. In Polen zal in 1977 het eerste draagvleugelschip voor vrachtvervoer worden gebouwd en dit vaartuig dat een water verplaatsing zal hebben van 16.000 ton zal gaan varen/vliegen voor de nationale rederij. Het zal een snelheid kunnen bereiken van 25 knopen oftewel 25 zeemijlen (ongeveer 47 kilometer) per uur. Tot nu toe zijn er op Oosteuropese werven slechts draag- vleugelschepen gebouwd voor het vervoeren van passagiers. Het nieuwe vrachtschip zal worden gebouwd op de werf teSzczecin. De heer Billy Corbett heeft een nieuw wereldrecord geves tigd door met de blote hand in 105 minuten tijds 5.800 bakste nen te splijten. De hardhandige man zei dit te hebben gedaan met als hoofddoel het inzamelen van geld voor zieke kinderen in zijn woonplaats. Maar omdat er nauwelijks belangstelling was ge weest voor zijn flitsende slagvaardigheid had de hele vertoning nagenoeg niets opgeleverd, hetgeen Corbett bijzonder ver droot. Hij was zonder werk, had alle stenen zelf betaald en aan de demonstratie slechts een gedeukt ego en zeer pijnlijke handen en polsen overgehouden. -(ï® aanleiding van het in- in De Stem met de jjtattervan de Unie BLHP ("«opmerken dat het de ï\.e,rs w^nig zal interesse- Üj beerSert(> voorzitter a ,"!ieBLHP- Hetont- ■nit< BLHP en zijn e,r,aan een doodge- [j'e solidariteit met al die (- «werkers die lid zijn van «centrale. Dat het moge- 'de Van hoog tot laaS in ïde ?am!nwerking in een- t dp te zijn, blijkt wel üatmm an|btenarenbonden hfijln aTle verschei- 'dis "boHdgeorgani- tam ^afa' die mensen die lVpfnkr'jgen van AOW, jn. _erg bbl zijn met deze J 'wan de wieS tot deh4ser,UltdrUkkingen 'listiwh s "vanuit rtscha optiek" en d'e a11"* bestiert ,,„7" wij vo°r", zijn ioze d zal 'hboud, nie- ieiL1126 goede so«ale ®>ngen willen missen, 'ers ttei"^Vlew weten de ■Da VAYSSIER wij u üiveltiP en die het Wt u Waarschijnlijk :CaUene„ft nl- niit >n2i,_ 000 handte- "«liserin Protest tegen van de abortus provocatus aan de regering overhandigd. Eerst-heeft dr. B.P. Schulte als voorzitter van het Comité: „Redt het ongeboren kind" op 31 maart '76 de 589.699 hand tekeningen aangeboden, met een notariële akte, over de juistheid van de telling. Daarna zijn er nog meer hand tekeningen aangeboden. Alles te samen nu ongeveer 700.000. Eénzesde deel van onze bevol king is hiervoor persoonelijk benaderd. BREDA P.A. van den BERG In de Stem las ik het artikel van heer Mazure over plaats- naamkunde. Mij trof daar de verklaring van de naam Azelo. Nu ligt voor mij het „Schattingsregis ter van Twente van 1475" waarin niet gesproken wordt van Aeszello, maar gewoon van Aselo. Ook overigens lijkt het mij vreemd dat daar vroe ger essenbossen geweest zou den zijn want er is daar veel hooggelegen heidegrond die in de jaren na de markenverde ling voor een heel groot deel met grote dennen beplant is, terwijl elk spoor van essenbos- sen daar toch wel grondig ver dwenen is. In Twente zijn behalve Azelo nog veel meer „lo"-namen b.v. Drienerlo, waar de Technische Hogeschool gehuisvest is, Us- selo, Weerselo, Hengelo, Agelo, Harkelo, Bentelo, Lemselo, Hasselo, Gammeklo en nog verscheidene andere namen van buurtschappen, die inder daad in een bosrijke omgeving gelegen zijn. BREDA J. van DELDEN E statige aula van de Ka tholieke Hogeschool Tilburg had deze week meer het karak ter van een schouwburg, tot in de kleinste hoekjes gevuld en met een trillende atmosfeer van een première. Het zou ook de sfeer van een boksgala heb ben kunnen zijn. In de ring twee hoogstgeleerde weten schapsbeoefenaren: Prof. Heertje, coryfee van de mati- gingspolitiek het establish ment, vertegenwoordiger van de matigingspolitiek, en gros sier in handboeken economie en prof. Mandel, Belgisch voorman van de Trotzkistische troepen van de Vierde Interna tionale en persona non grata in Frankrijk. Een ambiance om van te wa tertanden. Dat vonden de ruim negenhonderd aanwezigen ook. De in 1972 op initiatief van een aantal linkse econo miestudenten en een enkele docent gestarte cursus poli tieke economie heeft ondanks de tegenwerking van het ge vestigde keurkorps van waar devrije wetenschappers een erkende positie weten te ver werven. De dromen van een klein groepje studenten, die lung geleden een „kritische universiteit" oprichtten lijken alsnog vervuld te gaan worden. Prof. Heertje heeft de eer als exponent van de niet marxisti sche, „burgerlijke" economie ter gelegenheid van de opening van de nieuwe cursus politieke economie door Mandel hoogst persoonl ij k naar de slachtbank gedragen te worden. Dat zulks niet zonder tegenstribbelen van de luidruchtig aan de openbare weg timmerende professor zal gaan is spoedig duidelijk. Prof. Heertje, „er is maar één Heertje", vertelt de aanwezige studenten dat Karl Marx leefde van 1818 tot 1883, citeert uit het communistisch manifest, daarin bijgestaan door een toehoorder, die zijn cathechismus goed kent en het uit 1848 daterende pamflet niet nodig heeft. „Bezit u soms de eerste druk", informeert Heertje, de grote belangstel ling van het merendeel van zijn gehoor voor de nalatenschap van de heilige Marx taxerend. Hoongelach is zijn deel, grap jes worden in het kader van een ernstig onderwerp als poli tieke economie niet getole reerd. Met overslaande stem en grote ijver breekt de kruisrid der van het vrije markt- en prijsmechanisme de construc tie van marxistische dogma's over de onvermijdelijke ineen storting van het kapitalistisch systeem af. Even later zal de Belgische Trotzkist met meer overredingskracht dan fei tenmateriaal het geschonden huis weer herstellen en de vol gende crisis van ons econo misch bestel in 1978 fixeren. Heertje, klaarblijkelijk geïnspireerd door het voor spellend vermogen van zijn Belgische ambtgenoot, roemt zichzelf als degene, die reeds tien jaar geleden bepleitte wat Den Uyl bij monde van de ko ningin in de troonrede bekend maakte, n.l. een beperking van particuliere en collectieve bes- .tedingen ten gunste van gro tere winsten (verontwaardigde geluiden uit de zaal) voor het bedrijfsleven, meer investe ringen en dus vergrote werkge legenheid. „De koerswending is Iaat gekomen, maar niet té laat", schettert de door Nijpels en Tamboer voor het gewone volk vertaalde prof. Gehuil in de zaal, Mandel in zijn ele ment. In de zwarts .e kleuren schil dert deze de positie van de ar beidende klasse. Jarenlang ge knecht door loondictaten, be knot in haar rechten, zal het proletariaat uiteindelijk tegen de repressieve methoden van de handlangers en lakeien van het grootkapitaal in opstand komen. De emmer is weer eens leeggegoten. Het merendeel van de aanwezigen vréét deze marxepein. „Alles draait uit eindelijk om de verdeling van de worst" aldus Mandel. Een kernachtige analyse die zich uitstekend leent voor bijval. Mandel komt pas goed los als hij de beperking van de mense lijke vrijheden in West- Duitsland aan de kaak stelt. In zijn weerwoord trekt Heertje zijn jasje erbij uit en speelt steeds minder in op de tegenargumenten van Mandel en steeds meer rechtstreeks op de man, hetgeen hem door de zaal niet in dank wordt afge nomen. Zijn zo aardig opge zette poging om dogmatische marxisten voor eens en voor al - tijd de mond te snoeren met zijn theorieën, die zelfs in de links geachte Haagse Post al „Anklang" vinden, helpt hij nu zelf vrij onbeholpen om zeep. De discussie wordt steeds on wetenschappelijker en aan vankelijk dus ook amusanter. Het gehakketak over de vraag of er nu bedrijfstakken zijn waar de loonkosten lager zijn dan de kapitaalkosten krijgt echter een onverwacht abrupt einde als Heertje na de opmer king van Mandel, dat het Hit- Ier nooit is gelukt het Marx isme van de tafel te vegen, dus Heertje ook niet, zijn jas aan trekt en verdwijnt. Het doek valt, een toegift kan er niet meer van af. Achter de coulis sen klinkt nog wel het gehuil van Heertje door, die door Mandel ten onrechte is uitge maakt voor Neo-Keynesiaan; het zal je maar gezegd worden. Enfin, de degens zijn gekruist, de weg naar een nieuw seizoen politieke economie aan de ho geschool Tilburg ligt meer dan ooit open. TJEU STROUS IN de achter ons liggende weken vond opnieuw de tweej aarlijkse ontmoeting plaats tussen delegaties van de par lementen van de landen van het Koninkrijk. Het was de eerste keer, dat er uitsluitend delegaties waren van de Neder landse Antillen en van Neder land. Sinds de onafhankelijk heid van Suriname op 25 no vember 1975 neemt het parle ment van Suriname uiteraard niet meer deel aan deze bijeen komsten. Het valt op dat de Neder landse publiciteitsmedia maar heel weinig aandacht hebben besteed aan deze ontmoeting. De zaken die het Koninkrijk betreffen blijken toch maar moeilijk de aandacht van de Nederlandse publiciteitsmedia te kunnen krijgen. Ik betreur dat zeer. Immers daardoor blijft ook de Nederlandse sa menleving verstoken van in formatie over de zaken van het Koninkrijk. En als men niet op de hoogte is van de zaken, kan men uiteraard ook moeilijk weten waar de verantwoorde lijkheid ligt. Het is daarom dat ik in deze rubriek iets wil zeg gen over de belangrijkste zaken die in het tweejaarlijks overleg aan de orde zijn ge weest. Zeer belangrijke onderwer pen zijn geweest de toekom stige onafhankelijkheid van de Nederlandse Antillen en de ontwikkelingssamenwerking tussen Nederland en de Neder landse Antillen. Uit de door de leden van de staten van de Nederlandse An tillen gehouden redevoeringen is heel duidelijk gebleken dat regerig en volksvertegenwoor diging aldaar van mening zijn, dat de onafhankelijkheid planmatig moet worden voor bereid. Dus geen overhaaste stappen, maar een in fases on derverdeeld beleid naar de on afhankelijkheid toe. Zo wil men eerst een verzelf standiging van de vier eiland gebieden (Aruba, Bonaire, Cu ragao en de Bovenwindenrea liseren. Daarna komt dan een periode waarin de nog te vin den vorm van samenwerking tussc de eilandgebieden ge stalte zal moeten krijgen. Gelijktijdig moet worden gewerkt aan de opstelling van een intergraal ontwikkelings plan waarin de sociale, econo mische, financiële, culturele en educatieve aspecten een plaats hebben gekregen en waarin een evenwichtige ontwikkeling op deze terreinen is voorzien. Voorts is men van mening dat op het moment van de on afhankelijkheid er sprake moet zijn van een internatio nale erkenning van het grond gebied. Ook zal een afspraak aanwezig moeten zijn met be trekking tot de externe defen sie van de zes kleine, ver uit elkaar liggende maar van stra tegisch belang zijnde eilanden. De associatie met de EEG zal geregeld en voor de toekomst verzekerd moeten zijn. Op het moment van de onafhankelijk heid zullen eveneens verdra gen op tafel moeten liggen met betrekking tot de ontwikke lingssamenwerking en de cul turele samenwerking met Ne derland. Er komt dus nog heel wat kijken vooraleer er van een on afhankelijkheid van de Neder landse Antillen sprake zal kunnen zijn. Tegen die achter grond wensten de Antilliaanse collegae dan ook geen datum te noemen voor hun onafhanke lijkheid. Zij lieten ook duide lijk blijken er niet op gesteld te zijn wanneer van Nederlandse zijde wel een datum voor de onafhankelijkheid zou worden genoemd en/of druk zou wor den uitgeoefend om de onaf hankelijkheid zeer spoedig te realiseren. Ik vond het een winstpunt dat de Antilliaanse statenlie- den terzake deze uitermate be langrijke aangelegenheid heel duidelijk één taal spraken. Een tweede winstpunt heb ik ge vonden dat de Nederlandse collega's van progressieve zijde zich deze keer niet heb ben laten verleiden een datum voor de onafhankelijkheid van de Nederlandse Antillen te noemen en/of druk uit te oefe nen op het spoedig tot stand komen van de onafhankelijk heid van de Nederlandse Antil len. Immers in Keerpunt '72 hadden zij opgenomen, dat de onafhankelijkheid van de Ne derlandse Antillen voor 1 ja nuari 1976 een feit zou moeten zijn. In een latere fase hebben zij wel eens data genoemd van 1 januari 1978, respectievelijk 1 januari 1980. Het mag be kend worden verondersteld dat de christen-democraten in het Nederlandse parlement zich altijd op het standpunt hebben gesteld dat het beleid van de regeringen van de Ne derlandse Antillen en van Ne derland gericht moet zijn op het realiseren van de onafhan kelijkheid van de Nederlandse Antillen. En voorts, dat het be palen van de weg daarheen, van de vorm waarin en het tijd stip waarop tot de primaire verantwoordelijkheid van de regering van de Nederlandse Antillen moet worden gere kend. Van harte hoop ik dat inde voor ons liggende tij deen open overleg tussen de regeringen van beide landen en tussen de parlementen van beide landen afspraken voor een geleidelijke realisering van de staatkun dige onafhankelijkheid van de Nederlandse Antillen kunnen worden gemaakt. Wat mij be treft behoeft de uitkomst van het overleg niet te zijn dat de Nederlandse Antillen en ge lijke staatrechtelijke positie zuilenhebben als de vele lan den dié in de achter ond lig gende periode onafhankelijk zijngeworden. Zoals hierboven aangeduid zijn er thans vier eilandgebie den. Het eilandgebied van de bovenwinden omvat drie ei landen, te weten Sint- Maarten, Sint-Eustatius en Saba. Zowel van de zijde van de leden van de staten van de Ne derlandse Antillen als van de kant van de Nederlandse par lementariërs, wordt het als een juist beleid gezien dat de ei landgebieden een grotere mate van zelfstandigheid van thans het geval is gaan krijgen. Een tweede aspect van de in terne staatkundige structuur van de Nederlandse Antillen is naar mijn mening dat het ei landgebied van de Bovenwin den zal moeten worden omge zet in eilandgebieden van Sint-Maarten, Sint-Eustatius en Saba. Alle zes de eilanden zullen dan een gelijkwaardige staatkundige positie hebben. Gelukkig wordt over dit on derwerp ook op de Neder landse Antillen meer en meer gesproken. Opvallend was wel dat niet alle leden van de sta ten van de Nederlandse Antil len over deze wenselijk geachte ontwikkeling hun oordeel hebben gegeven. Dit laatste geldt ook voor het lid van de staten van de Neder landse Antillen die het eiland gebied van de Bovenwinden vertegenwoordigt. Hopelijk zullen we binnen afzienbare tijd nog meer over dit tweede aspect van de interne staat kundige structuur vernemen. Een derde aspect van de in terne staatkundige structuur is de wijze van besluitvorming op nationaal niveau. Ter oriënta tie diene dat Curagao 156.000 inwoners heeft en de overige vijf eilanden samen hebben er nog geen 90.000. Ook moet be kend zijn dat Curagao 12 leden in de staten van de Neder landse Antillen kiest, Aruba 8, Bonaire 1 en de Bovenwinden 1 Wanneer dus de statenleden afkomstig van Curagao het met elkaar eens zijn, zou men de bij hen aanwezige opvatting kun nen opleggen aan de overige statenleden en uit dien hoofde zou Curagao zijn wil aan de andere eilanden kunnen op leggen. Een dergelijke situatie, het zij nadrukkelijk gezegd, heeft zich bij mijn weten nog nooit voorgedaan. Het is echter beter te voorkomen dan te ge nezen. Tegen die achtergrond heb ik wel eens de suggestie gedaan te bepalen dat beslui ten die op nationaal niveau moeten worden genomen altijd een of meerderheid moe ten hebben. structuur dan ook is dat elk van de eilanden zich bewust is van zijn verantwoordelijkheid ten opzichte van de overige vijf eilanden. Een verantwoorde lijkheid die groter en zwaarder is naarmate men zelf meer en beter ontwikkeld is en uit dien hoofde over meer mogelijkhe den beschikt dan de andere ei landen. Ik schrijf deze gedachten met name neer om indirect tot uitdrukking te brengen, dat het eilandgebied Aruba niet juist handelt door een eigen weg ic willen gaan. Ik hoop voor Aruba zelf, maar ook voor de Nederlandse Antillen dat men spoedig zal beseffen dat de plaats van Aruba en daarmee corresponderende verant-' woordelijkheid ligt binnen het verband van de Nederlandse Antillen zoals dat vandaag de dag bestaat en door het lot van de geschiedenis in handen is gelegd van de Nederlandse An tillen zelf, maar ook van ons als Europees deel van het Konink rijk. Het kon niet anders of tij dens deze parlementaire ont moeting werd ook uitvoerig gesproken over de ontwikke lingssamenwerking. Op dit gebied zal een nieuwe overeenkomst tussen de rege ringen van beide landen tot stand komen wanneer men op de Antillen de bouwstenen voor een integraal ontwikke lingsplan zal hebben klaarge legd. Verwacht wordt dat het overleg in de loop 1977 zal kunnen plaatsvinden. Vanaf 1978 zal de ontwikkelingssa menwerking derhalve zijn ge baseerd op een integrale ont wikkeling van de Nederlandse Antillen. Dat nieuwe akkoord zal niet voorbij kunnen en mogen gaan aan de dan hopelijk reeds ge realiseerde verzelfstandiging van de zes Antilliaanse eilan den. In dat kader past namelijk bok een grotere verantwoorde lijkheid voor de eigen ontwik keling. Een ander element zal moe ten zijn dat de verantwoorde lijkheid voor de voorbereiding van de verschillende projecten, alsmede voor de uitvoering er van, geleidelijk aan meer naar de Nederlandse Antillen en dus naar elk van de eilanden zal moeten worden verlegd. Een derde aspect in het nieuwe akkoord zal moeten zijn het bieden van een eigen plaats aan de particuliere or ganisaties op de Nederlandse Antillen en in Nederland die zich met probleemgebieden in de Nederlandse Antillen bezig houden. Het vervullen van een functie door particuliere orga nisaties kan een bijdrage zijn voor het beleven van een stuk eigen verantwoordelijkheid voor de eigen samenleving van particulieren en hun organisa ties. Mede in het licht van het rapport van de Organisatie van Economische Samenwer king en Ontwikkeling wordt wel eens de vraag gesteld of de Nederlandse Antillen nog wel een ontwikkelingsland kunnen worden genoemd en uit dien hoofde voor ontwikkelingssa menwerking in aanmerking kunnen komen. Het is inderdaad zo, dat de Nederlandse Antillen in de strikte zin van het woord geen ontwikkelingsland zijn zoals Opper-Volta en vele andere Afrikaanse, Aziatische en Zuid-Amerikaanse landen. Maar het is ook zo dat Neder land een stuk mede verantwoordelijkheid heeft voor de ontwikkeling van de Nederlandse Antillen op grond van historische overwegingen en op basis van de huidige ver houdingen die in het statuut van het Koninkrijk der Neder landen zijn neergelegd. (ADVERTENTIE) Te winnen In de Nationale Puzzelaktie t.b.v. Nationaal Fonds Beter Leven Gezellig, ontspannen handwerken met Zareska komplete handwerk pakketten (stramien, wol, naald en werkbeschrijving). Geschenk van Hageo, Hengelo (O): 190 kruissteekkussenpakketten t.w v f20,-en 190 kruissteekloperpakketten t.w.v f 37,--

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1976 | | pagina 5