m 1 i iet teren rtjzèn |ekjes even uitblazen Voor nabestaanden ELAN „Te fats loenlij k om ech' f te kunnen besta an" Wat is geluk? hk> DUITSLAND: Z. AFRIKA NAM POLITIEKE BESLISSING Surinamers in ons land BOEK VAN DE MAAND /feter to dan nooit DOOR AKKOORD MET IJSLAND Britse vissers voelen zich verraden XL flJZIGING .EN HUISVUIL ierenfeest, jsfeest. Pasen eieren, d weer mensen ijs en met vel heerlijk. «'os ÜEL 2WG ||T AART /TERHOLE male Ophaaldienst [linvuil vsch-Vlaanderen. Honden Strijdbijlen Polarisatie papier Voor uw pen 5n Uyl-kliniek E !staat en dez<^ l&e! Het is de I week Waar men vo" f en verroer je niet. T Duurste Overwinning Hereniging Huisvesting door Piet van Zeil (Tweede-Kamerlid van de K.V.P.. Taal Werk Remigratie Walt Disney: een magische naam die de wereld veroverde. Wie was hij? Hoe werkte hij? Hoe ontstonden zijn beroemde figuren Mickey Mouse, Donald Duck, Pluto Dumbo, de grote Boze Wolf? Hoe maakte hij zijn fantastische teken-, speel- en natuurfilms? Al deze vragen worden beant woord in het rijk geïllustreerde boek: Walt Disney - van Mickey Mouse tot Disneyland. Een kompleet overzicht van Walt Disney's werk. Van de eerste aar zelende schets tot de werkelijkheid van Disneyland en Walt Disney World. Een Amerikaanse bestseller als Europese primeur. Nu als boek van de maand bij de boekhandel. WALT DISNEY-VAN MICKEYMOUSE TOT DISNEYLANDlIN SPECIALE BOEKVAN DE MAAND OPLAGE: F13y50. DAARNA F22#X BS Wfc 1IN 175, I Iet wim kock Q „U hebt waarschijnlijk net als ik, meer dan eens de trieste ervaring meegemaakt, na de dood van een mede werker, rijn weduwe te moe ten bijstaan. Afgezien van de persoonlijke droefheid, maken wij ook vaak kennis met een absoluut zakelijke leegte: de betrokken familie heeft doorgaans geen flauw idee van alle besognes die de man en vader onder zich hadEn waar hij contrac ten, polissen, kwitanties, waardepapieren enz. alle maal gelaten heeft". Zo begint een brief van Uitgeverij Den Boer uit Mid delburg aan Nederlandse be drijfsdirecteuren. De brief- raard niet zonder en zeker ook niet onder stoelen of banken gestoken, zakelijke bijbedoelingen - een pro bleem aan waarmee veel na bestaanden te maken krijgen. Het is in de praktijk nu eenmaal zo - hoe merk waardig op zichzelf mis schien ook - dat de man in zijn gezin veelal de zakelijke beslommeringen voor zijn rekening neemt Uitgerij Den Boer heeft daar, dank zij de tip van een Zwitserse relatie, iets op ge vonden. De Zwitser had voor de personeelsleden in zijn bedrijf een boekje ontworpen waarin elke medewerker - in strikt persoonlijke sfeer - alle terzake doende aantekenin gen kon maken voor rijn na bestaanden, bewindvoerder of curator. Omdat de Zwitserse za kenman met dit initiatief succes had in eigen bedrijf en van z'n vak uitgever was, presenteerde hij het idee ook aan andere Zwitserse be drijven. Het resultaat: er werden in de kortste keren 160.000 exemplaren aange vraagd. Uitgeverij Den Boer heeft dit praktische en veel pro blemen besparende boekje vertaald en bewerkt voor Nederland. Bedrijven kun nen het bestellen voor hun medewerkers. Individueel kan dat ook. Het kost dan 2,50. [voor tel; Mercuriusstraat12 i de navolgende route wordt I [terdag 7 juni a.s. als volgt op-1 NT op dinsdag 8 ju# I /NIEUWE BUURT SAS VAN I op woensdag 9 F 1E/KLOOSTERZANDE/ BHENGSTDIJK/VOGEL- op dinsdag 8 |U#: op woensdag 9 F 1* I* I 1* 1 I I I* t* t* tingen. Muziek, Toneel -ig 7 juni 15.00 uur (erk Veere CONCERT Ing Straven" Klaaswaal Jng Delta Cultureel 11 juni 20.00 uur vsc. obskerk Vlissingen d Festival - I KAMERORKEST CoarnatV 'aul Hupperts solist: Harrv SP I irinet, Werken van: D. Manne /lijmen, KI. de Vries, T. de Le ouvendie en a f 6,50 vanaf 4 juni dagelil kantooruren Receptie Bacnt le Badhuisstr. 104 Vlissingen te'- 14) 16420 en 's avonds a/d r«el 19.30 uur >g 11 juni 19.00 uur s Kerk Veere •T AVOND Veere Voor Veere iting Delta Cultureel dag 12 juni 11 -20.30 uur e Kerk Veere „„nAN#"' I CE RTEN, VOL KS - ZWAARD" ENSPEL iting Delta Cultureel De 89-jarige K. Boers uit Apeldoorn is deze week geslaagd I voor het zwemdiploma A. Samen met de hoogbejaarde Apel- I toner deden nog zestien bejaarde plaatsgenoten examen. 12e slaagden allemaal. Waarom de heer K. Boers hier een [pyjama draagt Hij staat aangetreden voor het onderdeel t zwemmen. „Geluk is nog net de tram halen; een lot uit de loterij; dat het I niet regent; dat je niet ziek ben" een dag niet hoeven werken; [lekker mogen luieren: - n - ;n plaat, een drankje; een [baby die wordt gc 'en in de regen en je lekker nat laterlukt is; een oude vriendin on:n .'gaan zonder de kinderen; een acht een zoen van ]e man kri .eind; als je klaar [bent mat strijkti,. ;.n verse broodjes Igaan; een auto-ongev. „.open; door de exa- [mens komen; elke dag dat ju .-eii. oeluk is datje gelukkig [bent'. 1 Deze opsomming komt uit een opmerkelijk boek waarop ik binnenkort nog terugkom. Dat wij Nederlanders zelden aan de weg timmeren met zaken die voor menig ander land een reden zijn om een to renhoog monument op te rich ten of zomaar een hoge borst op te zetten (zie Even Uitblazen van gisteren), wil nog niet zeg gen dat wij de deugd van de bescheidenheid beoefenen. Er zijn gebieden waarop Neder land de bepaald niet beschei den pretenties van een „lei dende natie" koestert. Veel Nederlandse waarne mers verklaren deze opbloei van onze morele zendingsdrift, door te wijzen op de calvinisti sche gevoelens die in iedere Nederlandse ziel sluimeren en een buitenlandse waarneem ster als Barbara Beck schrijft deze week in The Economist; „Alle Nederlanders, of zij nu protestanten, katholieken, ag nostici of communisten zijn, zijn in hun hart calvinisten, met een ingebouwd gevoel voor ern stige inspanning en hoge mo rele maatstaven". Zo horen we dat dan eens van een ander. Nederland, dat ondanks zijn „morele leiderschap", niet te veel verwend wordt door de in ternationale publiciteit, of het zou moeten zijn als er een trein wordt gekaapt of prins Bern- hard in opspraak raakt, is deze week het onderwerp van een speciale bijdrage van The Eco nomist, het Britse opinieweek blad dat steevast het predikaat „gezaghebbend" meekrijgt als het ergens wordt geciteerd. Ik zal u niet vermoeien met wat The Economist voorspellen- derwijs zegt over onze econo mische en politieke toekomst, die overigens - ondanks ons „ingebouwde gevoel voor se rieuze inspanning en onze hoge morele maatstaven" - niet zonder meer rooskleurig is volgens het blad. Het aardige van het artikel zit in de waarnemingen in de marge en de oordelen die de schrijfster daarop baseert. Zij ziet in ons een volk van orde lijke gewoonten. „Zindelijkheid hoort bij gods vrucht. Zelfs Nederlandse hon den, die door opvallende bor den van het trottoir gejaagd worden, weten dat zij in de goot moeten blijven". Dit is wel de aardigste variant op onze spreekwoordelijke zindelijkheid, die ik in tijden heb gehoord. Weg zijn de stoepjes schurende en koperen deurk noppen poetsende huisvrou wen. Hun plaats is ingenomen door in calvinistische geest ge drilde honden. Zelfs een gezaghebbend blad kun je het niet kwalijk nemen dat het terwille van de leesbaarheid van zijn artikelen, wat goed in het gehoor lig gende clichés gebruikt en sym pathieke vooroordelen bewaart of versterkt. Dat is vriendelijk en het doet het goed bij de Holland-lovers in het buiten land. Maar Barbara gaat nog een stap verder als ze consta teert dat ons land „het zach taardigste en vriendelijkste land van Europa is, als je kijkt naar de sociale voorrechten die zijn burgers genieten". Dat te lezen in een week waarin bij wijze van spreken de lange messen en de politieke strijdbijlen werden geslepen, is genoeg om Wiegel zowel als Lubbers en Den Uyl met an dere ogen en vanuit een lank moediger gemoed te bekijken. De moeite die we ons al jaren getroosten om het buitenland ervan te overtuigen dat we vooral ook een tolerant land zijn, blijkt vruchten af te wer pen. Barbara Beck tenminste, gelooft het als ze onze „over maat aan tolerantie" prijst die tot uiting komt in onze houding tegenover soft drugs, protes tacties en hippies. Het is leuk zulke dingen over jezelf te lezen, vooral als je het gevoel hebt, dat je dag in dag uit beklemd zit in de mangel van de polarisatie en moet toe zien hoe je regering met de messen op tafel wordt belet te regeren, op straffe van haar eigen ineenstorting. „De moeilijkheid met de Ne derlanders", schrijft Barbara Beck, „is dat ze bijna te fat soenlijk zijn om echt te kunnen bestaan". Dat klopt. Vooral omdat hier iedereen zijn eigen fatsoen koestert en dat van zo'n hoog moreel gehalte acht, dat het andermans fatsoen automa tisch onfatsoenlijk maakt. r****** >ostbus124 MiddelburgTelefooi irtlO" fcvoor rubriek moeten 2 '9Je"aamen adres worden Publlkatie zullen de- |JW worden. Slechts bij hoge inweken "w" d02® r®9®' wor" Ibii doL! m en adres ziin lanhfo bekend' Publika- Kkent niIiH<Verkort of onverkort) Beval? dat de redactie het in jhg n6ens® met inhoud, c.q. Xe kern-reactor-affaire Ëia:?'elzou je kunnen fck abortusaange- I ?d. die nu aan de ofde f k°®en!Zijnerin Neder- f abortus-klinieken, fcaar?nPboren vrucht (tot h#a»n WOrdt verwijderd J an er één op hoog llenikv, Wfrd gesloten r^ve-kliniek) omdat er Idriém Z0U W01'den bóven lense? n'men is nu te I kW n at er nog een E® ,op het Binnenhof te |voi(jr. wllens en wetens M TV aanvankelijk 1 taefnl dood ter we" Lolo en" k0enen! 'er vèrantw' 6n toch f ^rden mg moe" fetl zii uroi Ir°epen' edoch ■he" Lv! dusdanige „me- ftei), dat i weten te - ui13e (onge- ft te j"®1 gesloten l^ziten zitten duijnstee (Van onze correspondent) LONDEN - De treilervissers van Groot-Brittannië zijn van mening, dat hun eigen regering hen verraden en ver kocht heeft. Tenminste 2000 vissers en 7000 mannen en vrouwen, die hun brood verdienden wanneer de vangst aan land gebracht werd, dreigen werkloos te worden tenge volge van het in Oslo bereikte Brits/IJslandse visserij akkoord dat een einde maakt aan de in oktober begonnen derde kabeljauwoorlog. Groot-Brittannië en IJsland, twee bondgenoten van de NAVO, zullen nu opnieuw diplomatieke betrekkingen aanknopen en elkaar niet langer bestrijden in volle zee. De derde kabeljauwoorlog was de kortste, maar ook de duur ste en de gevaarlijkste. 14 Britse fregatten werden geramd en zwaar beschadigd door IJslandse kanonneerboten. De reparatiekosten bedragen meer dan anderhalf miljoen pond. De Britse treilers liepen voor ruim 75.000 pond schade op. De in Oslo afgesloten tijdelijk overeenkomst voorziet, dat dagelijks niet meer dan 24 Britse treilers hun netten mogen uitwerpen in de IJslandse 200 mijlszone. IJsland beschouwt het akkoord van Oslo als een com plete overwinning, terwijl de Britten zich volledig versla gen voelen. Het was al lang duidelijk, dat zij de derde kabeljauwoorlog niet konden winnet). De visserijgrens van 200 mijl staat op het punt internationaal erkend en veral gemeend te worden. Een Britse woordvoerder zei; „Wij bevonden ons in Oslo in een bespottelijke positie. Wij wis ten geen andere uitweg dan de toegevingen te doen, die door IJsland geëist werden". Groot-Brittannië en IJsland hebben gisteren hun diplo matieke betrekkingen hersteld. (Van onze correspondent) BONN - In politieke kringen van West-Duitsland is men ervan overtuigd, dat politieke en organisatorische overwegingen Zuid-Afrika hebben bewogen de opdracht voor de bouw van twee kernreactoren aan Frankrijk te geven. Van de politieke motieven is volgens deze opvatting de Bondsrepubliek het slachtof fer geworden, terwijl Neder land de dupe werd van de or ganisatorische. Een gezaghebbend Duits dagblad citeert in dit verband de leider van de Zuidafri- kaanse instantie voor kerne nergie, Roux, die verklaarde, dat de opdracht aan Nederland vooral strandde op het multi nationale karakter van het project. Aangezien hierin meerdere landen betrokken waren, moest het in twijfel ge trokken worden of Nederland, Zwitserland en Amerika wel in staat waren latere wensen naar verbeteringen van de kern reactoren te vervullen en voor de nodige service te zorgen. Ook de kwestie van de garantie lag volgens Rouw wegens het multinationale karakter aan zienlijk moeilijker. De Zuidafrikaan legde er echter de nadruk op, dat de be slissing uiteindelijk een poli tieke zaak was en daarom al leen door de regering in Preto ria was getroffen. In dit op zicht was volgens andere Maandag heeft de bijzondere commissie van de Tweede Ka mer, die zich heeft bezig te houden met de vraagstukken rondom de migratie, opvang, begeleiding en remigratie van Surinamers en Nederlands- Antillianen, een eerste open baar debat gehad met de rege ring. Dat debat zal op 23 juni worden voortgezet. Er bevin den zich op dit moment onge veer 135.000 Surinamers in ons land en ongeveer 10.000 Nederlands-Antillianen. De groep Nederlands-Antillianen is dus erg beperkt. Bovendien groeit deze groep nauwelijks. De groep Nederlandse- Antillianen wil ik dan ook in het kader van deze bijdrage buiten beschouwing laten. bronnen Frankrijk om meer dere redenen favoriet, hoewel dit land zich op technologisch gebied niet met de andere kan didaten kan meten. Zo was er tussen Parijs en Pretoria als gevolg van de vijftien jaar ge leden begonnen wapenleve ranties een sterke band van vertrouwen gegroeid, terwijl de stemming in Pretoria tegen over de Bondsrepubliek daar entegen steeds meer geprik keld was geworden. Hoewel de Duitse industrie thans steen en been klaagt, dat de order ook aan haar neus voorbij is gegaan heerst er in regeringskringen een stille voldoening over, dat de Duit sers niet in dit omstreden pro ject betrokken werden. De zorgen en ongerustheid we gens de slechte mening, die het buitenland de laatste tijd weer over de Duitsers koestert, ligt de regering toch al zwaar ge noeg op de maag. De reden waarom Zuid- Afrika zich hoe langer hoe meer over de Bondsrepubliek -beklaagt, is hierin gelegen, dat Bonn geen enkele gelegenheid onbenut laat om zich tegen de apartheid te kanten. Eind 1973 waren er ongeveer 70.000 Surinamers in ons land. Daaruit kan worden afgeleid, dat bijna de helft van degenen, die zich thans in ons land be vinden, eerst gekomen is in de jaren 1974 en 1975. Sinds 25 november 1975, de dag waarop Suriname onafhankelijk werd, zijn er naar schatting ongeveer 1500 Surinamers in ons land gekomen. Dezen zijn gekomen in het kader van de gezinshe reniging, welke is toegestaan op basis van afspraken tussen beide regeringen. En welke af spraken terecht de instemming van het Nederlands parlement hebben gekregen. Een belangrijk gegeven is, dat ongeveer 65.000 Surina mers zich in de vier grote ste den Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht bevin den. Voorts is het van belang om te weten dat er nog enkele duizenden verblijven in tijde lijke opvangcentra. Welke zijn nu onze uitgang spunten voor het beleid met be trekking tot de Surinamers in ons land? Het eerste uitgang spunt is, dat elke in ons land aanwezige Surinamer het vol strekte recht heeft om zelf te beslissen, in welk land hij of zij zich wil vestigen. Het tweede uitgangspunt is, dat de in ons land aanwezige Surinamers dezelfde rechten hebben op een menswaardig woon-, leef- en werkklimaat als de Nederlanders die hier zijn geboren en getogen. Wanneer wij nu naar de ac tuele situatie kijken, dan zien we dat er niet alleen nog enkele duizenden Surinamers in zgn. tijdelijke opvangcentra ver blijven, maar dat er ook dui- zenden zijn, met name in de vier grote steden, die bepaald niet gehuisvest zijn op een wijze die voor ons land in deze tijd als passend kan worden beschouwd. (Ter voorkoming van misverstanden zij opge merkt, dat er helaas ook nog duizenden hier geboren en ge togen Nederlanders zijn, die evenmin gehuisvest zijn op een wijze die voor ons land en in deze tijd als passend kan wor den beschouwd). Het is duide lijk, dat de oplossing van het probleem van huisvesting niet alleen in die 4 grote steden kan worden gevonden. De hel pende hand zal door andere gemeenten moeten worden ge boden. Er zal dus spreiding moeten plaatsvinden. Dat is in de kring van Surinamers een besmet woord geworden. He laas! Zonder spreiding kan het huisvestingsprobleem niet worden opgelost. Het niet op lossen van dat probleem is niet in het belang van de Surina mers en ook niet in het belang van de Nederlandse samenle ving. Die spreiding zal echter wel op basis van vrijwilligheid moeten gebeuren. Gelet op de aard van de Su rinamers is het voorts van be lang, dat gezocht wordt naar huisvestingsmogelijkheden, waar men tenminste met een aantal van tussen de 30 en 100 Surinamers kan wonen, zodat er mogelijkheden zijn voor on derling contact en het met el kaar uitdrukking geven aan het leefpatroon en ook aan de religieuze opvattingen. Een tweede groot probleem is de taalachterstand, die veel Surinamers hebben, zowel ou deren als jongeren. Het Neder lands is in onvoldoende mate hun geestelijk eigendom. Er zullen dus ruime mogelijkhe den moeten zijn en blijven om de taalvaardigheid op een ni veau te brengen, zoals wij dat bij ons kennen. Voldoende taalvaardigheid is een van de eerste voorwaarden om zich gelijkwaardig te kunnen meten met de mensen, waar mee men samen leeft. Een derde groot probleem is de werkloosheid. Het percen tage werklozen onder de in ons land aanwezige Surinamers is aanzienlijk hoger dan dat onder de hier geboren en geto gen Nederlanders. Voor een deel vloeit dat voort uit de ach terstand in taalvaardigheid. Voor een ander deel is het toe te schrijven aan een duidelijk te kort aan opleiding en vakbe kwaamheid. Aanvullende scholing, alsmede om-, her- en bijscholing zullen dus ter hand moeten worden genomen om de in ons land verblijvende Su rinamers de kans te geven zich kwalitatief te kunnen meten met de hier geboren en getogen Nederlanders. Ook voor hen is het hebben van een werkkring en het zelf kunnen verdienen van hun boterham van wezen lijk belang. De regeringen van Suriname en Nederland zullen voorts veel aandacht moeten besteden aan de opstelling van een be leidsplan, met betrekking tot de remigratie. Op ambtelijk niveau is er reeds overleg ge weest. Binnenkort zal op rege ringsniveau overleg plaatsvin den om tot de opstelling van zo'n plan te komen. Daarvoor zullen nodig zijn: het beschik baar zijn van projekten, die in Suriname ontwikkeld kunnen worden en die werkgelegen heid bieden, voldoende pas sende huisvesting in Suriname en dan ook buiten Paramaribo, een apparaat, dat in staat is, de mensen te helpen bij hun aan komst in Suriname en bij hun weer thuis geraken in de eigen samenleving, financiële voor zieningen om de remigratie te kunnen bekostigen. Er wacht dus nog heel erg veel werk. Het is echter volop de moeite waard het te doen, zowel in het belang van de hier aanwezige Surinamers, als in het belang van het onafhanke lijke land Suriname en in het belang van de Nederlandse samenleving. ADVERTENTIE ChristopherFiwh De aanbieding is geldig t/m 3 juli. Echter zolang de voorraad strekt.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1976 | | pagina 5