m 1
i
iet
teren
rtjzèn
|ekjes
even uitblazen
Voor nabestaanden
ELAN
„Te fats
loenlij
k
om ech'
f te
kunnen
besta
an"
Wat is geluk?
hk>
DUITSLAND:
Z. AFRIKA
NAM
POLITIEKE
BESLISSING
Surinamers in ons land
BOEK VAN DE MAAND
/feter to dan nooit
DOOR AKKOORD MET IJSLAND
Britse vissers
voelen
zich verraden
XL
flJZIGING
.EN HUISVUIL
ierenfeest,
jsfeest.
Pasen eieren,
d weer mensen
ijs en met
vel heerlijk.
«'os
ÜEL
2WG
||T AART /TERHOLE
male Ophaaldienst
[linvuil
vsch-Vlaanderen.
Honden
Strijdbijlen
Polarisatie
papier
Voor uw pen
5n Uyl-kliniek
E !staat en dez<^
l&e! Het is de
I week Waar men vo"
f en verroer je niet.
T
Duurste
Overwinning
Hereniging
Huisvesting
door
Piet van Zeil
(Tweede-Kamerlid
van de K.V.P..
Taal
Werk
Remigratie
Walt Disney: een magische
naam die de wereld veroverde.
Wie was hij? Hoe werkte hij? Hoe
ontstonden zijn beroemde figuren
Mickey Mouse, Donald Duck, Pluto
Dumbo, de grote Boze Wolf?
Hoe maakte hij zijn fantastische
teken-, speel- en natuurfilms?
Al deze vragen worden beant
woord in het rijk geïllustreerde
boek: Walt Disney - van Mickey
Mouse tot Disneyland.
Een kompleet overzicht van
Walt Disney's werk. Van de eerste aar
zelende schets tot de werkelijkheid
van Disneyland en Walt
Disney World. Een
Amerikaanse bestseller
als Europese primeur.
Nu als boek van de
maand bij de boekhandel.
WALT DISNEY-VAN MICKEYMOUSE
TOT DISNEYLANDlIN SPECIALE BOEKVAN DE
MAAND OPLAGE: F13y50. DAARNA F22#X
BS Wfc
1IN
175,
I Iet wim kock
Q
„U hebt waarschijnlijk net
als ik, meer dan eens de
trieste ervaring meegemaakt,
na de dood van een mede
werker, rijn weduwe te moe
ten bijstaan. Afgezien van de
persoonlijke droefheid,
maken wij ook vaak kennis
met een absoluut zakelijke
leegte: de betrokken familie
heeft doorgaans geen flauw
idee van alle besognes die de
man en vader onder zich
hadEn waar hij contrac
ten, polissen, kwitanties,
waardepapieren enz. alle
maal gelaten heeft".
Zo begint een brief van
Uitgeverij Den Boer uit Mid
delburg aan Nederlandse be
drijfsdirecteuren. De brief-
raard niet zonder en zeker
ook niet onder stoelen of
banken gestoken, zakelijke
bijbedoelingen - een pro
bleem aan waarmee veel na
bestaanden te maken
krijgen. Het is in de praktijk
nu eenmaal zo - hoe merk
waardig op zichzelf mis
schien ook - dat de man in
zijn gezin veelal de zakelijke
beslommeringen voor zijn
rekening neemt
Uitgerij Den Boer heeft
daar, dank zij de tip van een
Zwitserse relatie, iets op ge
vonden. De Zwitser had voor
de personeelsleden in zijn
bedrijf een boekje ontworpen
waarin elke medewerker - in
strikt persoonlijke sfeer - alle
terzake doende aantekenin
gen kon maken voor rijn na
bestaanden, bewindvoerder
of curator.
Omdat de Zwitserse za
kenman met dit initiatief
succes had in eigen bedrijf en
van z'n vak uitgever was,
presenteerde hij het idee ook
aan andere Zwitserse be
drijven. Het resultaat: er
werden in de kortste keren
160.000 exemplaren aange
vraagd.
Uitgeverij Den Boer heeft
dit praktische en veel pro
blemen besparende boekje
vertaald en bewerkt voor
Nederland. Bedrijven kun
nen het bestellen voor hun
medewerkers. Individueel
kan dat ook. Het kost dan
2,50.
[voor
tel; Mercuriusstraat12
i de navolgende route wordt I
[terdag 7 juni a.s. als volgt op-1
NT op dinsdag 8 ju# I
/NIEUWE BUURT SAS VAN
I op woensdag 9 F
1E/KLOOSTERZANDE/
BHENGSTDIJK/VOGEL-
op dinsdag 8 |U#:
op woensdag 9 F
1*
I*
I
1*
1
I
I
I*
t*
t*
tingen. Muziek, Toneel
-ig 7 juni 15.00 uur
(erk Veere
CONCERT
Ing Straven" Klaaswaal
Jng Delta Cultureel
11 juni 20.00 uur vsc.
obskerk Vlissingen
d Festival -
I KAMERORKEST CoarnatV
'aul Hupperts solist: Harrv SP I
irinet, Werken van: D. Manne
/lijmen, KI. de Vries, T. de Le
ouvendie
en a f 6,50 vanaf 4 juni dagelil
kantooruren Receptie Bacnt
le Badhuisstr. 104 Vlissingen te'-
14) 16420 en 's avonds a/d r«el
19.30 uur
>g 11 juni 19.00 uur
s Kerk Veere
•T AVOND
Veere Voor Veere
iting Delta Cultureel
dag 12 juni 11 -20.30 uur
e Kerk Veere „„nAN#"' I
CE RTEN, VOL KS - ZWAARD"
ENSPEL
iting Delta Cultureel
De 89-jarige K. Boers uit Apeldoorn is deze week geslaagd
I voor het zwemdiploma A. Samen met de hoogbejaarde Apel-
I toner deden nog zestien bejaarde plaatsgenoten examen.
12e slaagden allemaal. Waarom de heer K. Boers hier een
[pyjama draagt Hij staat aangetreden voor het onderdeel
t zwemmen.
„Geluk is nog net de tram halen; een lot uit de loterij; dat het
I niet regent; dat je niet ziek ben" een dag niet hoeven werken;
[lekker mogen luieren: - n - ;n plaat, een drankje; een
[baby die wordt gc 'en in de regen en je
lekker nat laterlukt is; een oude
vriendin on:n .'gaan zonder de
kinderen; een acht een zoen
van ]e man kri .eind; als je klaar
[bent mat strijkti,. ;.n verse broodjes
Igaan; een auto-ongev. „.open; door de exa-
[mens komen; elke dag dat ju .-eii. oeluk is datje gelukkig
[bent'.
1 Deze opsomming komt uit een opmerkelijk boek waarop ik
binnenkort nog terugkom.
Dat wij Nederlanders zelden
aan de weg timmeren met
zaken die voor menig ander
land een reden zijn om een to
renhoog monument op te rich
ten of zomaar een hoge borst
op te zetten (zie Even Uitblazen
van gisteren), wil nog niet zeg
gen dat wij de deugd van de
bescheidenheid beoefenen. Er
zijn gebieden waarop Neder
land de bepaald niet beschei
den pretenties van een „lei
dende natie" koestert.
Veel Nederlandse waarne
mers verklaren deze opbloei
van onze morele zendingsdrift,
door te wijzen op de calvinisti
sche gevoelens die in iedere
Nederlandse ziel sluimeren en
een buitenlandse waarneem
ster als Barbara Beck schrijft
deze week in The Economist;
„Alle Nederlanders, of zij nu
protestanten, katholieken, ag
nostici of communisten zijn, zijn
in hun hart calvinisten, met een
ingebouwd gevoel voor ern
stige inspanning en hoge mo
rele maatstaven". Zo horen we
dat dan eens van een ander.
Nederland, dat ondanks zijn
„morele leiderschap", niet te
veel verwend wordt door de in
ternationale publiciteit, of het
zou moeten zijn als er een trein
wordt gekaapt of prins Bern-
hard in opspraak raakt, is deze
week het onderwerp van een
speciale bijdrage van The Eco
nomist, het Britse opinieweek
blad dat steevast het predikaat
„gezaghebbend" meekrijgt als
het ergens wordt geciteerd. Ik
zal u niet vermoeien met wat
The Economist voorspellen-
derwijs zegt over onze econo
mische en politieke toekomst,
die overigens - ondanks ons
„ingebouwde gevoel voor se
rieuze inspanning en onze
hoge morele maatstaven" -
niet zonder meer rooskleurig is
volgens het blad.
Het aardige van het artikel zit
in de waarnemingen in de
marge en de oordelen die de
schrijfster daarop baseert. Zij
ziet in ons een volk van orde
lijke gewoonten.
„Zindelijkheid hoort bij gods
vrucht. Zelfs Nederlandse hon
den, die door opvallende bor
den van het trottoir gejaagd
worden, weten dat zij in de goot
moeten blijven".
Dit is wel de aardigste variant
op onze spreekwoordelijke
zindelijkheid, die ik in tijden heb
gehoord. Weg zijn de stoepjes
schurende en koperen deurk
noppen poetsende huisvrou
wen. Hun plaats is ingenomen
door in calvinistische geest ge
drilde honden.
Zelfs een gezaghebbend
blad kun je het niet kwalijk
nemen dat het terwille van de
leesbaarheid van zijn artikelen,
wat goed in het gehoor lig
gende clichés gebruikt en sym
pathieke vooroordelen bewaart
of versterkt. Dat is vriendelijk
en het doet het goed bij de
Holland-lovers in het buiten
land. Maar Barbara gaat nog
een stap verder als ze consta
teert dat ons land „het zach
taardigste en vriendelijkste
land van Europa is, als je kijkt
naar de sociale voorrechten die
zijn burgers genieten".
Dat te lezen in een week
waarin bij wijze van spreken de
lange messen en de politieke
strijdbijlen werden geslepen, is
genoeg om Wiegel zowel als
Lubbers en Den Uyl met an
dere ogen en vanuit een lank
moediger gemoed te bekijken.
De moeite die we ons al jaren
getroosten om het buitenland
ervan te overtuigen dat we
vooral ook een tolerant land
zijn, blijkt vruchten af te wer
pen. Barbara Beck tenminste,
gelooft het als ze onze „over
maat aan tolerantie" prijst die
tot uiting komt in onze houding
tegenover soft drugs, protes
tacties en hippies.
Het is leuk zulke dingen over
jezelf te lezen, vooral als je het
gevoel hebt, dat je dag in dag
uit beklemd zit in de mangel
van de polarisatie en moet toe
zien hoe je regering met de
messen op tafel wordt belet te
regeren, op straffe van haar
eigen ineenstorting.
„De moeilijkheid met de Ne
derlanders", schrijft Barbara
Beck, „is dat ze bijna te fat
soenlijk zijn om echt te kunnen
bestaan".
Dat klopt. Vooral omdat hier
iedereen zijn eigen fatsoen
koestert en dat van zo'n hoog
moreel gehalte acht, dat het
andermans fatsoen automa
tisch onfatsoenlijk maakt.
r******
>ostbus124 MiddelburgTelefooi
irtlO"
fcvoor rubriek moeten
2 '9Je"aamen adres worden
Publlkatie zullen de-
|JW worden. Slechts bij hoge
inweken "w" d02® r®9®' wor"
Ibii doL! m en adres ziin
lanhfo bekend' Publika-
Kkent niIiH<Verkort of onverkort)
Beval? dat de redactie het in
jhg n6ens® met inhoud, c.q.
Xe kern-reactor-affaire
Ëia:?'elzou je kunnen
fck abortusaange-
I ?d. die nu aan de ofde
f k°®en!Zijnerin Neder-
f abortus-klinieken,
fcaar?nPboren vrucht (tot
h#a»n WOrdt verwijderd
J an er één op hoog
llenikv, Wfrd gesloten
r^ve-kliniek) omdat er
Idriém Z0U W01'den bóven
lense? n'men is nu te
I kW n at er nog een
E® ,op het Binnenhof te
|voi(jr. wllens en wetens
M TV aanvankelijk
1 taefnl dood ter we"
Lolo en" k0enen!
'er vèrantw' 6n toch
f ^rden mg moe"
fetl zii uroi Ir°epen' edoch
■he" Lv! dusdanige „me-
ftei), dat i weten te
- ui13e (onge-
ft te j"®1 gesloten
l^ziten zitten
duijnstee
(Van onze correspondent)
LONDEN - De treilervissers van Groot-Brittannië zijn
van mening, dat hun eigen regering hen verraden en ver
kocht heeft. Tenminste 2000 vissers en 7000 mannen en
vrouwen, die hun brood verdienden wanneer de vangst aan
land gebracht werd, dreigen werkloos te worden tenge
volge van het in Oslo bereikte Brits/IJslandse visserij
akkoord dat een einde maakt aan de in oktober begonnen
derde kabeljauwoorlog.
Groot-Brittannië en IJsland, twee bondgenoten van de
NAVO, zullen nu opnieuw diplomatieke betrekkingen
aanknopen en elkaar niet langer bestrijden in volle zee. De
derde kabeljauwoorlog was de kortste, maar ook de duur
ste en de gevaarlijkste. 14 Britse fregatten werden geramd
en zwaar beschadigd door IJslandse kanonneerboten. De
reparatiekosten bedragen meer dan anderhalf miljoen
pond. De Britse treilers liepen voor ruim 75.000 pond
schade op.
De in Oslo afgesloten tijdelijk overeenkomst voorziet,
dat dagelijks niet meer dan 24 Britse treilers hun netten
mogen uitwerpen in de IJslandse 200 mijlszone.
IJsland beschouwt het akkoord van Oslo als een com
plete overwinning, terwijl de Britten zich volledig versla
gen voelen. Het was al lang duidelijk, dat zij de derde
kabeljauwoorlog niet konden winnet). De visserijgrens van
200 mijl staat op het punt internationaal erkend en veral
gemeend te worden. Een Britse woordvoerder zei; „Wij
bevonden ons in Oslo in een bespottelijke positie. Wij wis
ten geen andere uitweg dan de toegevingen te doen, die
door IJsland geëist werden".
Groot-Brittannië en IJsland hebben gisteren hun diplo
matieke betrekkingen hersteld.
(Van onze correspondent)
BONN - In politieke kringen van West-Duitsland is men ervan
overtuigd, dat politieke en organisatorische overwegingen
Zuid-Afrika hebben bewogen de opdracht voor de bouw van
twee kernreactoren aan Frankrijk te geven.
Van de politieke motieven is
volgens deze opvatting de
Bondsrepubliek het slachtof
fer geworden, terwijl Neder
land de dupe werd van de or
ganisatorische.
Een gezaghebbend Duits
dagblad citeert in dit verband
de leider van de Zuidafri-
kaanse instantie voor kerne
nergie, Roux, die verklaarde,
dat de opdracht aan Nederland
vooral strandde op het multi
nationale karakter van het
project. Aangezien hierin
meerdere landen betrokken
waren, moest het in twijfel ge
trokken worden of Nederland,
Zwitserland en Amerika wel in
staat waren latere wensen naar
verbeteringen van de kern
reactoren te vervullen en voor
de nodige service te zorgen.
Ook de kwestie van de garantie
lag volgens Rouw wegens het
multinationale karakter aan
zienlijk moeilijker.
De Zuidafrikaan legde er
echter de nadruk op, dat de be
slissing uiteindelijk een poli
tieke zaak was en daarom al
leen door de regering in Preto
ria was getroffen. In dit op
zicht was volgens andere
Maandag heeft de bijzondere
commissie van de Tweede Ka
mer, die zich heeft bezig te
houden met de vraagstukken
rondom de migratie, opvang,
begeleiding en remigratie van
Surinamers en Nederlands-
Antillianen, een eerste open
baar debat gehad met de rege
ring. Dat debat zal op 23 juni
worden voortgezet. Er bevin
den zich op dit moment onge
veer 135.000 Surinamers in ons
land en ongeveer 10.000
Nederlands-Antillianen. De
groep Nederlands-Antillianen
is dus erg beperkt. Bovendien
groeit deze groep nauwelijks.
De groep Nederlandse-
Antillianen wil ik dan ook in
het kader van deze bijdrage
buiten beschouwing laten.
bronnen Frankrijk om meer
dere redenen favoriet, hoewel
dit land zich op technologisch
gebied niet met de andere kan
didaten kan meten. Zo was er
tussen Parijs en Pretoria als
gevolg van de vijftien jaar ge
leden begonnen wapenleve
ranties een sterke band van
vertrouwen gegroeid, terwijl
de stemming in Pretoria tegen
over de Bondsrepubliek daar
entegen steeds meer geprik
keld was geworden.
Hoewel de Duitse industrie
thans steen en been klaagt, dat
de order ook aan haar neus
voorbij is gegaan heerst er in
regeringskringen een stille
voldoening over, dat de Duit
sers niet in dit omstreden pro
ject betrokken werden. De
zorgen en ongerustheid we
gens de slechte mening, die het
buitenland de laatste tijd weer
over de Duitsers koestert, ligt
de regering toch al zwaar ge
noeg op de maag.
De reden waarom Zuid-
Afrika zich hoe langer hoe
meer over de Bondsrepubliek
-beklaagt, is hierin gelegen, dat
Bonn geen enkele gelegenheid
onbenut laat om zich tegen de
apartheid te kanten.
Eind 1973 waren er ongeveer
70.000 Surinamers in ons land.
Daaruit kan worden afgeleid,
dat bijna de helft van degenen,
die zich thans in ons land be
vinden, eerst gekomen is in de
jaren 1974 en 1975. Sinds 25
november 1975, de dag waarop
Suriname onafhankelijk werd,
zijn er naar schatting ongeveer
1500 Surinamers in ons land
gekomen. Dezen zijn gekomen
in het kader van de gezinshe
reniging, welke is toegestaan
op basis van afspraken tussen
beide regeringen. En welke af
spraken terecht de instemming
van het Nederlands parlement
hebben gekregen.
Een belangrijk gegeven is,
dat ongeveer 65.000 Surina
mers zich in de vier grote ste
den Amsterdam, Rotterdam,
Den Haag en Utrecht bevin
den. Voorts is het van belang
om te weten dat er nog enkele
duizenden verblijven in tijde
lijke opvangcentra.
Welke zijn nu onze uitgang
spunten voor het beleid met be
trekking tot de Surinamers in
ons land? Het eerste uitgang
spunt is, dat elke in ons land
aanwezige Surinamer het vol
strekte recht heeft om zelf te
beslissen, in welk land hij of zij
zich wil vestigen.
Het tweede uitgangspunt is,
dat de in ons land aanwezige
Surinamers dezelfde rechten
hebben op een menswaardig
woon-, leef- en werkklimaat
als de Nederlanders die hier
zijn geboren en getogen.
Wanneer wij nu naar de ac
tuele situatie kijken, dan zien
we dat er niet alleen nog enkele
duizenden Surinamers in zgn.
tijdelijke opvangcentra ver
blijven, maar dat er ook dui-
zenden zijn, met name in de
vier grote steden, die bepaald
niet gehuisvest zijn op een
wijze die voor ons land in deze
tijd als passend kan worden
beschouwd. (Ter voorkoming
van misverstanden zij opge
merkt, dat er helaas ook nog
duizenden hier geboren en ge
togen Nederlanders zijn, die
evenmin gehuisvest zijn op een
wijze die voor ons land en in
deze tijd als passend kan wor
den beschouwd). Het is duide
lijk, dat de oplossing van het
probleem van huisvesting niet
alleen in die 4 grote steden kan
worden gevonden. De hel
pende hand zal door andere
gemeenten moeten worden ge
boden. Er zal dus spreiding
moeten plaatsvinden. Dat is in
de kring van Surinamers een
besmet woord geworden. He
laas! Zonder spreiding kan het
huisvestingsprobleem niet
worden opgelost. Het niet op
lossen van dat probleem is niet
in het belang van de Surina
mers en ook niet in het belang
van de Nederlandse samenle
ving. Die spreiding zal echter
wel op basis van vrijwilligheid
moeten gebeuren.
Gelet op de aard van de Su
rinamers is het voorts van be
lang, dat gezocht wordt naar
huisvestingsmogelijkheden,
waar men tenminste met een
aantal van tussen de 30 en 100
Surinamers kan wonen, zodat
er mogelijkheden zijn voor on
derling contact en het met el
kaar uitdrukking geven aan
het leefpatroon en ook aan de
religieuze opvattingen.
Een tweede groot probleem
is de taalachterstand, die veel
Surinamers hebben, zowel ou
deren als jongeren. Het Neder
lands is in onvoldoende mate
hun geestelijk eigendom. Er
zullen dus ruime mogelijkhe
den moeten zijn en blijven om
de taalvaardigheid op een ni
veau te brengen, zoals wij dat
bij ons kennen. Voldoende
taalvaardigheid is een van de
eerste voorwaarden om zich
gelijkwaardig te kunnen
meten met de mensen, waar
mee men samen leeft.
Een derde groot probleem is
de werkloosheid. Het percen
tage werklozen onder de in ons
land aanwezige Surinamers is
aanzienlijk hoger dan dat
onder de hier geboren en geto
gen Nederlanders. Voor een
deel vloeit dat voort uit de ach
terstand in taalvaardigheid.
Voor een ander deel is het toe te
schrijven aan een duidelijk te
kort aan opleiding en vakbe
kwaamheid. Aanvullende
scholing, alsmede om-, her- en
bijscholing zullen dus ter hand
moeten worden genomen om
de in ons land verblijvende Su
rinamers de kans te geven zich
kwalitatief te kunnen meten
met de hier geboren en getogen
Nederlanders. Ook voor hen is
het hebben van een werkkring
en het zelf kunnen verdienen
van hun boterham van wezen
lijk belang.
De regeringen van Suriname
en Nederland zullen voorts
veel aandacht moeten besteden
aan de opstelling van een be
leidsplan, met betrekking tot
de remigratie. Op ambtelijk
niveau is er reeds overleg ge
weest. Binnenkort zal op rege
ringsniveau overleg plaatsvin
den om tot de opstelling van
zo'n plan te komen. Daarvoor
zullen nodig zijn: het beschik
baar zijn van projekten, die in
Suriname ontwikkeld kunnen
worden en die werkgelegen
heid bieden, voldoende pas
sende huisvesting in Suriname
en dan ook buiten Paramaribo,
een apparaat, dat in staat is, de
mensen te helpen bij hun aan
komst in Suriname en bij hun
weer thuis geraken in de eigen
samenleving, financiële voor
zieningen om de remigratie te
kunnen bekostigen.
Er wacht dus nog heel erg
veel werk. Het is echter volop
de moeite waard het te doen,
zowel in het belang van de hier
aanwezige Surinamers, als in
het belang van het onafhanke
lijke land Suriname en in het
belang van de Nederlandse
samenleving.
ADVERTENTIE
ChristopherFiwh
De aanbieding is geldig t/m 3 juli.
Echter zolang de voorraad strekt.