China discussieert over hoger onderwijs
KENIASE REGERING VERMIJDT PUBLICITEIT
Ruim 200.000 mensen bij
Nairobi lijden honger
RADIO-ACTIEVE BESMETTIIij
buitenland
Prestige
Aanval
Brief
VALLEJO
VERTIER
Rantsoenen
Nomaden
ethiopie:
Monaero.
Doekant
North Horr
O A
guüoM
ifmeet I
Lodwar
.Marsnbit
.Wadzjier
Hobaswein
GarboToela
TANZANIA
Ofschoon de laatste maanden zowel in de dagbladen als in het
Keniase parlement gewag is gemaakt van een hongersnood op het
platteland, hebben regering en vooraanstaande kamerleden zich
beijverd om de bevolking gerust te stellen met de verzekering, dat
er van een noodsituatie geen sprake is. x
Daarin heeft de Kemase re
gering volgens diverse hulp
verleners, die ik gesproken
heb, niet helemaal ongelijk.
„Men moet zeggen", aldus een
van m'n zegslieden, „dat de
voedselsituatie in Kenia in het
algemeen gezond is, dat er
slechts problemen zijn op een
beperkte schaal: daar is de re
gering actief. In een van de ge
troffen gebieden zijn door de
regering minstens tienduizend
zakken, elk negentig kilo voed
sel bevattende, uitgezet. De
particuliere hulpverleningsor
ganisaties verschaffen aanvul
lende hulp".
De geruststellende woorden
die gesproken worden laten
nochtans vraagtekns open. Het
is tezeer bekend dat de Keniase
regering rap is met maatrege
len, als de „goede naam" van
het land in het gedrang komt.
Niettemin verzekeren meer
dere bronnen me, dat het ge
brek aan voedsel in het door
droogte geplaagde Keniase ge
bied niet vergeleken mag wor
den met de immense hongers
nood, die twee jaar geleden
Ethiopië teisterde en toen
honderdduizenden mensenle
vens eiste. De wereld sprak er
toen schande van dat de rege
ring van Ethiopië zulk een im
mense ramp trachtte te ont
kennen en te verdoezelen. De
beweegredenen tot zwijg
zaamheid van de Keniase rege
ring mogen dan ook zijn inge
geven door het belang van het
internationaal, prestige, dat
neemt niet weg dat het hon-
gerprobleem in Kenia gelocali-
seerd is en te bestrijden valt.
Een van de „deskundigen in
het veld" in het hongergebied
vertelde ons dat er geen offi
ciële gegevens en cijfers om
trent de omvang van het hon-
gerprobleem beschikbaar zijn.
„Maar er zijn duidelijke signa
len", zo zei hij: „Ten eerste was
er het gebrek aan regen, dat ie
dereen kon waarnemen. Een
gevolg daarvan was een slechte
oogst, met als gevolg honger.
Die honger konden we consta
teren door de obsessie van het
volk in de betrokken gebieden
om voedsel te bemachtigen,
door het dientengevolge sterk
stijgen van de voedselprijzen,
door het zich ontwikkeln van
zwarte voedselmarkten en
door de wijze, waarop met
name het herdersvolk van de
Masai in Loitokitok iedereen -
ook toeristen - wanhopig aan
klampte om om voedsel te vra
gen".
„Daarnaast werd in de hopi-
talen en poliklinieken van de
regering en de missie geconsta -
teerd, dat de mensen verma-
SpEDAN;
somalia
OEGANDA
(Van onze redactie buitenland)
PEKING - In China wordt
momenteel druk gediscussi
eerd over de structuren en het
gehalte van diverse universi
taire opleidingen zoals die
sinds de culturele revolutie be
staan. Daarbij luidt de kern
vraag of de Chinese universi
teiten en hogescholen wel in
staat zijn, kwantitatief en
kwalitatief voldoende kader af
te leveren om van Mao's rijk
tegen het einde van deze eeuw
ook in economisch opzicht een
wereldmacht te maken.
Anders gesteld: wordt de in
tellectuele spoeling niet te dun
nu boeren, arbeiders en solda
ten zonder veel vooropleiding
dank zij de culturele revolutie
toegang hebben tot de hoge
scholen.
De discussie speelt zich af
tussen een groep die de revolu
tionaire verworvenheden wil
"behouden als dam tegen een
„intellectuele verburger
lijking" en een andere groep
die betoogt dat men zonder
kwaliteit de boot zal missen.
Deze laatste groep wil, in
meerdere of mindere mate, te
rug naar het onderwijssysteem
van voor de culturele revolutie.
Voorman van deze „pragma
tici" is minister van onderwijs
Tsjoe Joeng-Hsin. Tegen hem
en zijn medestanders, onder
wie vice-president Lioe Ping
van de Tsing-Hoea universi
teit, speelt zich sedert een
maand een campagne af, die
volgens waarnemers de in
stemming heeft van voorzitter
Mao.
Deze campagne werd inge
luid met honderden „dalibao"
(muurkranten), die werden
aangeplakt bij de twee grote
Pekinese universiteiten, de
Tsing-Hoea en de Peita.
Sindsdien is de verkettering
van „revisionistische en bur
gerlijke elementen" overge
nomen door de officiële dag
bladen, overigens met het ver
schil dat de muurkranten de
„schuldigen" wel met de naam
en toenaam noemen, terwijl de
„echte" kranten dat niet doen.
Wat men tegen die ver
meende reactionaire aanval
wil verdedigen is het volgende:
Het huidige recruteringssys-
teem waarbij de universiteiten
ook open staan voor arbeiders,
boeren en soldaten die, als ver
tegenwoordigers van het volk,
moeten waarborgen dat de fac
tor kennis niet vervreemdt van
de massa.
Het belang dat wordt toege
kend aan handenarbeid naast
de studie. Momenteel vol
tooien de Chinese studenten
hun (ideologische) opleiding
met een „nraktijktermijn" ge
durende welke men werkt in
fabrieken en volkscommunes.
De verkorté studieduur.
Hoewel de minister van on
derwijs in de pers vooralsnog
buiten schot blijft, hekelen de
kranten in Peking het van die
gesignaleerde „dwaze argu
ment" als zou het Chinese uni
versitaire onderwijs van pover
gehalte zijn.
Maar in een „dalibao" van
de Peita-universiteit werd
Tsjoe rechtstreeks aangevallen
omdat hij zou hebben gezegd,
dat de revolutie in het onder
wijs geen werktuig is „in han
den van de dictatuur van het
proletariaat"
Op diezelfde Peitauniversi-
teit worden elke dag nieuwe
muurkranten aangeplakt,
meestal op plaatsen die niet
toegankelijk zijn voor buiten
landers. Leerkrachten en stu
denten van andere hoge scho
len komen echter dagelijks
naar Peita om van de inhoud
kennis te nemen en aan de
hand daarvan deel te nemen
aan debatten voor en tegen
eventuele hervormingen.
Waarnemers menen te we
ten, dat het hele debat is aan
gekaart door Lioe Ping, toen
die zich in een brief aan voor
zitter Mao beklaagde over de
fnuikende invloed van de poli
tiek op de studieresultaten van
zijn pupillen. Mao zou die brief
bij wijze van discussiestuk
hebben doorgestuurd naar de
studenten van Lioe's universi
teit.
Terwijl het debat op de uni
versiteiten voortduurt, kiest de
officiële pers voor een typische
dialectische benadering.
Daarbij worden de verwor
venheden der culturele revolu
tie verdedigd, maar tegelijk als
„nieuwigheden met mogelijke
kinderziekten" ter discussie
gesteld.
Onlangs erkende het
„Volksdagblad" dat het hui
dige universitaire kader, voor
tgekomen uit de culturele revo
lutie, ondanks zijn elan „fou
ten kan maken". „Rode Vlag",
het theoretische orgaan van de
partij, geeft zijn lezers in
overweging de zaal die ter dis
cussie staat niet te verwarren
met bepaalde persoonlijkhe
den.
Voorlopig concluderen
waarnemers uit deze discussie
dat China zijn hoger onderwijs
niet op korte termijn ingrij
pend wil herstructureren,
maar wel enigszins openstaat
voor het argument dat de kwa
liteit in het oog dient te worden
gehouden. Wegens „vastges
telde onvolkomenheden" ach
ten zij een beperkte mate van
bijsturing niet mogelijk.
Dreigement in
de barre
Mexicaanse
vakbondsstrijd
(Van onze correspondent)
MEXICO CITY Voor de eerste maal is in Lal]
Amerika niet door terroristen, maar door een respect!
executief syndicaatscomite der electriciens (SUTERMi
idee van radioactieve besmetting als wapen gebruikt jf
atoomgeleerde zitting in dat comité, dat naïevelijk p
ceerde dat syndicale opponenten' „dreigden de nucltJ
reactor te ledigen om het probleem van radioactivitcif
provocerendat grote volkssectoren zou treffen."
Maar deze naïviteit vermin
dert de perfiditeit der beschul
diging niet: Is een erger ver
grijp denkbaar dan zo'n opzet
telijke besmetting van een
volksdeel? Moet met zulke
middelen vakbonden triomfen
worden gewonnen? En heeft
men geen verantwoordelijke
heid t.a.v. het publiek? Al wat
een onstabiel individu nodig
heeft is over nucleaire terreur
te lezen om zich voor de tech
niek er van te gaan interesse
ren
Zie hier echter op welk ni
veau de interne vakbondsstrijd
in Mexico wordt gevoerd. Pis
tolen doen het hem nauwelijks
meer. „En wat dan nog als ik
een pistool op zak heb", riep
een leider van SUTERM op een
vergadering en ten gehore van
zijn vrienden, lid van het
Hooggerechtshof. Nietwaar?
Hebben pistolen in 's lands
vakbondshistorie al niet veel
aangelegenheden „geregeld"?
Zal b.v. degeen die een pistool
in zijn ribben voelt, kritiek
uiten tijdens een vergadering?
Maar hoe komt het dat hier met
zulke methoden wordt gevoch
ten?
Het antwoord distilleerde
deze correspondente uit een
onderhoud met een der kop
stukken en veteranen van de
Mexicaanse vakbeweging, de
spoorwegsyndieaatsleider
Demetrio Vallejo. Een man
wiens formidabele innerlijke
kracht talloze Mexicanen heeft
geïnspireerd tot het doorzetten
van een strijd waarbij het gaat
om absolute integriteit. En
daar hijzelf de incarnatie hier
van is, trachtte Vallejo al een
reeks Mexicaanse presidenten
geleden, in de vijftiger jaren,
om h'et syndicalisme te bevrij
den van regeringsdominantie.
Want het is dit euvel dat
Mexico, ondanks moderne
wetgeving met andere
Latijns-Amerikaanse landen
gemeen heeft: Een meer of
minder discrete regeringscon
trole maakt de vrije vakbewe
ging tot een illusie en houdt
deze, indien al niet zwak, dan
toch manipuleerbaar en poli
tiek horig. Steeds weer winnen
poütieke het van syndicale be
langen. Zeker wanneer vak
bondsleiders hier met hun ap
petijt voor politieke posten, in
partijpolitici verkeren en be
langen der vakbondsleden se
cundair voor ze worden.
Maar wat in Mexico verove
ring der onafhankelijkheid
van arbeidersorganisaties bij
zonder bemoeilijkt, is het fe
nomeen van de een halve eeuw
aan de macht zijnde regerings
partij (PRI). Met deze partij is
de vakbeweging vergroeid en
heeft - in stijl - een Czar voor
tgebracht die al 35 jaar de
scepter zwaait in de Arbeiders
Confederatie wier miljoenen
leden automatisch PRI-leden
zijn!) met tussendoor wat poli
tiek vertier op een senaatsze
tel.
Deze figuur, Fidel Velaz
quez, een voormalig melkhan
delaar, is de Aas in het poli
tieke regeringsspel. En wan
neer nu de voorhoede der syn-
dicaatsstriiders onder electri
ciens en spoorarbeiders, die
vechten voor democratische
syndicalisme, zich tegen Ve
lazquez keren, is dit omdat ze
in hem het symbool van de zich
met regeing' en partij identifi
cerende -syndicaatsleider zien.
Hij belichaamt hun frustraties
en vergeefse strijd voor een on
afhankelijke vakbeweging.
Over wier fundamenteelst]
langen nu in feite de i
beslist. Deze verstrengel
van vakbondswezen met]
ringspartij - de MexicaJ
versie van een Siamese h
ling - verklaart ook
kritiek op syndicaal beta!
regeringskritiek verkeert!
dat menig arbeider door]
sailles heeft moeten ont|
ken
Anderzijds moge hun cl
eratie worden beloond. I
hier waar corruptie begin:!
arbeiders, ook al schaadt!
vakbondsbelangen, ziek
zo'n samenwerking laten I
kopen of intimideren. War.J
intimidatie heeft zich tot
gevaarlijk (zie boven) i
rakter ondermijnende tel
niek ontwikkeld. Vandaail
ze dan liever „coöpereren
zich b.v. zullen onthouden!
oppositie tegen vele leidJ
wier handhaving de regent!
partij om politieke rede!
moge conveniëren.
Aldus is hier in de vakbeJ
ging veel cynisme en on]
schilligheid ontstaan,
en onverantwoordelijkheid!
Waar een en ander toe la
illustreren o.m. de spoor®,f
met hun aantal ongeluks
Hierover ondervraagd, z
lejo: „Een kritische blik oj
spoorbanen zou tonen
iedere derde of vierde d«|
ligger geen spijkers zitten]
ook te versleten zijn. f
treinen met een enorme li
nage en een snelheid van SI
km. drukken zodoende de]
open en ontsporen. Ook
ken de remmen soms nieti
dat er gee onderdelen zijn (f
vertrekken ze maar zone]
Gebrek aan onderdelen <1
Teparatie doet de arbeider]
uit andere andere machin]
wagons halen."
„en wat zeggen de in]
teurs hiervan"?
„Ze doen er mee heen-
„Hoe is dit allemaal
lijk?"
„Deels door onbekwi
heid van beambten dienielf
opgeleid voor het
voor zo'n grote en com]
industrie." (Lees: Op W
posten komen nogal eensil
tieke benoemingen terol
„Deels omdat ze die ook|
bruiken voor politieke
leinden. Verder: O1]
staatsgelden maar voor I
deel spoorherstel dient er!
ander deel de verrijking J
ambtenaren. Directies
spoorwegen en syndicaal!
corrupt. Wat zich tot de]
ders heeft verspreid.
„Hoe kan dit worden q
lost?"
„Aleen als arbeiders»]
geleid door lieden die z
trouwen en repecteren
geen veile leiders krijg]
gedrongen, en alleen f"
trouwen gaat heersen
directies en arbeiders dooi]
lijke administratie - pas®
sanering mogelijk".
Vallejo, die menig
en goede posten zijn
mits hij zou „coöperere]
afzien van zijn strijd voor]
dicale democratie, houd]
ter een zwaar hoofd
doorbreken der vicieuz]
kei: „Want een onafhanhf
vakbeweging zou de hek]
ringspolitiek veanderen
juist om dit te voor#]
vechten de behoudend]
menten zo fel. En me'
middelen.
MARION LA]
de stem van woensd
Aart Staartjes, een van\
medewerkers aan „De film
Ome Willem" (Ned. 1,17.00
In deze kille, winterse dai
is het best aardig eens aai
zomervakantie te den!
Wordt het een hotelkamei
Benidorm, een tentje in
land of een bungalowtje
onze eigen kust? Voor degeil
die nu al denken aan een
kantie op het water, komi
film „Zeilen" die de NOS
avond uitzendt, precies op tj
Hattum Hoving, die vorig
is overleden, maakte de filn
1963. Hij filmde alles wat
zeiler op een gewone zeil
kan overkomen (Nederland
20.45 u.)
In Werkwinkel, het kritis
programma van Simon Jels:
wordt vanavond aandacht
steed aan mensen en groe]
die erg veel moeilijkhe
hebben bij het zoeken
goede huisvesting. Op ini'
tief van staatssecretaris
Dam zijn overal in het 1:
gemeentelijke stuurgroei
aan het werk. Daarin zijn]
actiegroepen al vertegenwi
digd. De mensen om wie
gaat, studenten, oudere all
staanden, ongehuwd sant
wonenden, gehandicap
enz., kunnen op deze ma]
hun problemen kwijt.
Werkwinkel wordt nu een
roep gedaan op mensen
verstand hebben van gemi
telijk bestuur en bouwkur
ook toe te treden tot een
die stuurgroepen. (Nederl
1, 21.10 u.)
Op Duitsland 2 kan v
avond weer gelachen wor
om Stan Laurel en Oliver E
dy, de dikke en de dunne c
De aflevering van vanavi
heet „De lieve familie" (21,
In „Première-magazine"
België-Nederlands (21.45 u
een overzicht te zien van he
werken van de Italiaanse fi!
regisseur Federico Fellini.
zijn interviews te zien en fr
menten uit zijn films.
Fellini.
NAIROBI - In een gebied ten zuid-oosten van
Kenia's hoofdstad Nairobi met een geschat be
volkingsaantal van 220.000 personen wordt ern
stige honger geleden. Sinds twee jaar is in de
districten Machakos, Loitokitok en Kitui nage
noeg geen regen gevallen. Sinds enkele weken
regent het er wel, maar het profijt daarvan voor
de voedselvoorziening kan pas begin volgend
jaar verwacht worden.
De regering van Kenia is niet erg gecharmeerd van pu
bliciteit omtrent de voedselproblemen in dit land, dat im
mers als een voedselproducerende natie te boek staat.
gerden. Vooral zagen we veel
sterk vermagerde kinderen. De
kindersterfte is het laatste jaar
erg groot geweest: oorzaak wa
ren allerlei kinderziekten,
maar het is zeker dat die weer
veroorzaakt waren door de
wegens voedselgebrek ver
minderde weerstand van de
kinderen.
De regering heeft tot nu toe
niet de noodtoestand in wer
king laten treden. Die zou in
houden, dat de regering alle
werkzaamheden van particu
liere hulporganisaties coördi
neert met haar eigen hulpfond
sen, en dan graan in het be
dreigde gebied gaat uitdelen.
Volgens onze zegslieden kan de
regering zich de afkondiging
van zo'n noodtoestand politiek
niet permitteren. En men is
met dat feit niet bijzonder on
gelukkig.
Een medicus legt uit: „De
meest kwetsbaren oiider de
hongerlijdende mensen zijn de
kinderen, en die zijn met
graansoorten onvoldoende ge
holpen. Wij hebben een nor
maal „moeder-en-kind-
programma", via hetwelk we
betere resultaten hopen te be
reiken. Door middel van dat
programma kunnen we toerei
kende en gevarieerde voeding
distribueren, die in de eerste
plaats de moeders en hun kin
deren ten goede komt. We doen
dat uit ons normale budget,
maar concentreren onze activi
teiten in deze periode geheel op
het getroffen gebied".
„Onze moeilijkheid is alleen
dat de moeder-en-kind
rantsoenen ons in vaste porties
per persoon voornamelijk dooi
de Verenigde Staten ter be
schikking worden gesteld. Die
rantsoenen zijn onvoldoende,
om er meer gezinsleden van te
laten profiteren. Wat wij nu
proberen te bereiken is, dat
door de hulpverlenende in
stanties in het buitenland de
rantsoenen per moeder en kind
zo worden vergroot, dat de ge
zinnen van die moeders ervan
mee kunnen profiteren. Dan
behoeven we niet aan te drin
gen op het afkondigen van de
noodtoestand, en bovendien
beschermen we dan de kinde
ren die bij normale graanrant-
soenen voor het hele gezin
vermoedelijk het minste zou
den krijgen".
Inmiddels is men gelukkig
met in Amerika en Europa op
gang komende acties om meer
geld te krijgen voor voedsel-
zendingen naar Kenia. Ver
moedelijk is de actie in Europa
mede het gevolg van de rappor
ten van een rode kruis-
functionaris uit Geneve, die
hier twee jaar de voedselsitua
tie heeft bestudeerd, maar
geen gehoor vond voor zijn
alarmerende berichten, doch
daarentegen het vriendelijke
verzoek kreeg om maar te ver
trekken. Wel heeft het rode
kruis 100 ton voedsel gestuurd,
maar dat was een druppel op
de gloeiende plaat, zoals ook
de beperkte voedselverstrek-
kingen door de Keniase rege
ring weinig zoden aan de dijk
hebben gezet. Caritas Neer
landica zond inmiddels hon
derdduizend gulden.
De giften uit Europa voor de
hongerlijdenden in Kenia
worden voornamelijk ontvan
gen door het „katholiek secre
tariaat" van dit land, dat de
missies in het Jand als de be
langrijkste distributiecentra
benut. Uit die bron en via het
moeder en kind programma
van de „hulpverleningsdien
sten" ontvangen de mensen de
belangrijkste hulp. De fonds-
De Masai verkopen hun
koeien tegen lage prijzen om
van de opbrengst toch wat eten
te kopen.
of verslechtert. Op grond van
die gegevens zegt men ons, dat
er nog steeds sprake is van een
uiterst zorgwekkende situatie.
De Masai in Loitokitok vor
men een nomadenvolk, dat
voornamelijk van zijn vee
leeft. Maar door de bederfe
lijke hoge temperaturen kan
een Masai-familie van een ge
slachte koe hooguit twee dagen
eten. Wel verkopen de Masai
hun sterk vermagerde koeien -
die overigens hun „levensver
zekering" betekenen - tegen
fancy-prijzen, om van de op
brengst eten te kopen. De
Kamba, die voornamelijk in
Machakos en Kitui wonen, le
ven van het weiden van hun
kudden en van landbouw.
Maar bij de huidige toestand
valt er weinig op de uitge
droogde gronden te verbou
wen.
Het is opgevallen dat, terwijl
vele honderden kerkleiders uit
de hele wereld enige tijd gele
den in Nairobi vergaderden en
er de Keniase regering veel aan
gelegen was om een goede in
druk te maken, de geruchten
over honger op anderhalf uur
afstand van Nairobi uit Eu
ropa moesten komen over
waaien. Trouwens, de keren
dat ik aan Keniase functiona
rissen naar het bestaan van een
voedselprobleem vroeg, werd
ik geconfronteerd met heftige
ontkenningen. Er was „hoog
uit wat droogte hier en daar
maar zeker geen ernstige situa
tie".
TON OOSTVEEN
De Masai kunnen het in de
openlucht geslachte vee
slechts twee dagen bewaren
vanwege de temperatuur.
werving voor deze hulpverle
ning in Europa wordt gecoör
dineerd door het Geneefsc bu
reau van de Oost-Afrikaanse
„katholieke hulpverlenings
diensten".
In póliklinieken en met mo
biele eenheden zoekt het
„moeder en kind-programma"
nu de mensen in de noodgebie-
den op en probeert door een
nauwkeurige administratie
van de gegevens omtrent de
roei en het gewicht van de
inderen vast te stellen, in
hoeverre de situatie verbetert
