Onrust in Spanje
weer toegenomen
Taxi-conflict
in Rotterdam
HUISHOUDELIJKE APPARATEN
VVD ZOU VERDER GROEIEN
De Palestijnse
kwestie en de
verdeeldheid
in het
Midden-Oosten
'n Philips Hoogtezon is
o.a.goed voor uen
uw kinderen
het middel bij
verkoudheid!
binnenland
buitenland
Politiek onderzoek van de Avro:
BETOGINGEN KRIJGEN POLITIEK KARAKTER
Amnestie
Stelling
Mansholt
niet
houdbaar
PHILIPS
Verandering taxibestel twistpunt
Wiesenthal
sluit
zijn centrum
DE STEM VAN DINSDAG 13 JANUARI
10
HILVERSUM (ANP) - Als er
nu verkiezingen zouden wor
den gehouden, zou de Partij
van de Arbeid vier tot vijf pro
cent minder stemmen krijgen
dan in juli en augustus vorig
jaar, maar toch twee procent
meer dan bij de Kamerverkie
zingen in 1972.
Dit is naar voren gekomen
uit een onderzoek van bureau
Langendijk te Apeldoorn naar
de politieke kiezersvoorkeur,
dat de AVRO heeft laten hou
den.
Het onderzoek werd in de
cember gehouden, dat is voor
dat premier Den Uyl zijn ra
dioprogramma met de VPRO
maakte. De AVRO komt op
zondag 25 januari met de uit
slag van een nieuw opinieon
derzoek, speciaal na dit
VPRO-gesprek gehouden.
De WD krijgt volgens het
bureau steeds meer aanhang.
Bij de vorige kamerverkiezin
gen haalden zij 14,4 procent
van de stemmen. Bij het onder
zoek in de zomer 1975 was dat
ruim 21 procent en nu kwam er
23,2 procent uit de bus.
Het progressieve blok in to
taal raakte ruim zes procent
achter bij het zomeronderzoek.
De PPR steeg van 4,8 procent
in augustus fot 5,1 procent in
december, maar D'66 is tot 1,2
procent gehalveerd. Tezamen
haalde het blok nu 35,6 pro
cent. De drie confessionele
partijen gingen samen zes pro
cent omhoog. Dit is voorname
lijk veroorzaakt door de ARP,
die van 5,5 procent in het zo
meronderzoek nu op 9,8 pro
cent is gekomen. De KVP won
een half en de CHU anderhalf
procent. De stemmen die nu
voor de drie partijen apart
zouden gelden zouden voor het
CDA als totaal met nog vier
procent stijgen.
Op de vraag wie het CDA zou
moeten leiden, noemt 24 pro
cent van de ondervraagden mr.
B.W. Biesheuvel. 21,5 procent
mr. W. Aantjes, 16 procent was
voor de heren Andriessen of
Steenkamp. De namen van de
heren Schmelzer, Lubbers,
Roolvink en Kruisinga werden
door minder dan acht procent
van de ondervraagden ge
noemd. Bij de AR-kiezers gaat
voor 40 procent de voorkeur
uit naar mr. Biesheuvel, tegen
27 procent naar de heer Aan
tjes. In CHU- en KVP-kringen
noemde 31 procent de naam
van de heer Biesheuvel tegen
17 procent die van de heer
Aantjes.
(Van onze redactie buiten
land)
MADRID - Een dag van
strijd, zoals de dag van gis
teren werd genoemd door
linkse groeperingen, leidde
tot straatrelietjes, stakin
gen en een bomaanslag op
een spoorlijn. Persberich
ten meldden dat zeker
85.000 arbeiders in het ge
bied van Madrid alleen al
betrokken waren bij sta
kingen en uitsluitingen. De
politie bestormde de cam
pus van de universiteit in de
hoofdstad om vergaderin
gen op te breken van stu
denten en arbeiders die rie
pen „weg met de dictator"
en die politieke amnestie
eisten.
In Madrid en een voorstad
van Barcelona verspreidde de
politie duizenden demonstran
ten met traangas terwijl de re
gering nogmaals waarschuwde
dat zij niet zal toestaan dat er
in het Spanje na Franco een
chaos ontstaat en zich ver
spreidt.
Regeringskringen gaven
linkse groeperingen de schuld
van het plaatsen van bommen
op de baan van een drukke fo-
renzenlijn in Madrid. Slechts
een van de acht geplaatste
bommen ontplofte. Er vielen
geen slachtoffers. Alleen het
tr einverkeer was ruim zes uur
onderbroken.
Regeringskringen zeiden dat
de verboden communistische
en andere linkse partijen en
arbeidersgroeperingen pro
beerden een algemene staking
voor te bereiden teneinde de
een maand oude regering van
premier Carlos Arias Navarro
ten val te brengen. Minister
Manuel Fraga Iribarne van
binnenlandse zaken waar
schuwde gisteren dat de rege
ring hard zal toeslaan jegens
degenen „die proberen het
vreedzame proces" om Spanje
tot een democratischer land te^
maken, te verstoren.
Zondagavond laat traden
honderden politiemannen op
tegen demonstranten in de in
dustrievoorstad Villaverde die
de hoofdstraat blokkeerden
en, naar een regeringscommu
niqué meedeelde, „een heftige
houding" aannamen. Er werd
geen melding gemaakt van ge
wonden, maar sedert zaterdag
zijn tientallen mensen gearres
teerd.
De stakingen en protesten
die zich van Madrid naar de
provincies verspreidden, zijn
geconcentreerd op een feite
lijke bevriezing van de lonen
die de regering heeft afgekon
digd, maar zij hebben een
sterke politieke boventoon.
De betogers eisen onmiddel
lijke vrijheid van vakvereni
ging en politieke amnestie. De
regering zei dat de hervormin
gen stap voor stap moeten
worden uitgevoerd en binnen
Spanjaarden wachten op
extra-bussen die hen naar het
centrum moeten brengen.
Bommen die op de sporen van
de metro waren gelegd maak
ten het vervoer per onder
grondse onmogelijk.
het raam van de grondwet die
een overblijfsel is uit het Fran
cotijdperk.
Een lid van de regering, mi
nister Roberto Martin Villa
van Vakbondszaken, kwam te
staan tegenover 1.000 boze
stakers in een kerk in een voor
stad. Hij stemde er in toe ver
gaderingsruimte van de door
de regering gecontroleerde
vakbeweging voor hen be
schikbaar te stellen. De meeste
bijeenkomsten van arbeiders
werden in kerken gehouden
omdat stakingen volgens de
Spaanse wet in feite verboden
zijn.
ARNHEM (ANP) - De stel
ling dat vermindering van de
groei van het electriciteitsver-
bruik min of meer van zelf zou
leiden tot de mogelijkheid de
bouw van kerncentrales uit te
stellen is, „alle cijferwerk ten
spijt" in haar algemeenheid
onhoudbaar. Zelfs bij geringe
groei zijn van tijd tot tijd
nieuwe centrales nodig.
De vereniging van exploi
tanten van elektriciteitsbed
rijven in Nederland (VEEN)
zegt dit in haar maandblad
„Interformatie", naar aanlei
ding van een recente verkla
ring onderschreven door dr.
Mansholt, de econoom prof.
Tinbergen en prof. Pen en de
theologen prof. Verkuyl en
prof. Schillebeeckx.
(ADVERTENTIE)
'n Philips Hoogtezon zorgt
voor weerstand. Voor vitamine D
en energie Philips Hoogtezon,
voor een zomerse kleur in de winter.
Raadpleeg vooraf
uw arts.
ROTTERDAM (ANP) - De
Rotterdamse taxi
ondernemers hebben gisteren
van burgemeester en wethou
ders te horen gekregen dat hun
bedrijfsvergunningen met
slechts een jaar verlengd zijn.
Daarmee zijn het gemeente
bestuur en de ondernemers,
lijnrecht tegenover elkaar ko
men te staan. De laatsten eisen
namelijk dat de vergunningen
voor vijf jaar zullen gelden en
zijn vast van plan om in beroep
te gaan bij Gedeputeerde Sta
ten. Het college heeft nog hoop
hen hiervan af te brengen in
een gesprek, dat binnenkort
moet plaats hebben.
De beslissing van B. en. W. is
geïnspireerd door de pogingen
van wethouder Mentink (ver
keer) om meer greep te krijgen
op het Rotterdamse taxiwezen,
dat „ernstig ziek" zou zijn.
Volgens Mentink fungeert het
niet zoals van openbaar ver
voer verwacht mag worden. Zo
zouden de chauffeurs liever
naar een sexclub rijden dan
naar een ziekenhuis, omdat ze
op het eerste adres provisie
ontvangen. Ook is een veelge
hoorde klacht, dat de taxi
chauffeurs niet aan een op
komstplicht gebonden zijn.
Mentink wil het een en ander
verbeteren door de structuur
van het taxibestel te verande
ren. Hij laat momenteel de mo
gelijkheden onderzoeken om
de taxi-telefoon-centrale
(TTC) tot een gemeentelijke in
stantie te maken. Ook wordt
nagegaan of het vergunnin
genstelsel herzien kan worden.
Nu is het zo dat de bedrijfsver
gunningen verstrekt worden
aan coöperaties, die zelf hun
leden selecteren. Mentink
denkt aan een systeem, waar
bij de bedrijfsvergunning op
naam gesteld wordt van de on
dernemer zelf, die dan wel aan
bepaalde eisen moet voldoen.
In afwachting van de resulta
ten van het onderzoek wil de
wethouder zich niet de handen
binden door de huidige ver
gunningen te verlengen tot 1
april 1979, zoals gevraagd door
de ondernemers.
Dezen vinden echter dat zij
recht hebben op een dergelijke
verlenging. Zij wijzen er op,
dat van de 573 taxi's er 65 wel
een vergunning hebben tot in
1979. Dit zijn de taxi's aange
sloten bij de coöperaties
metro-tax en de taxi
chauffeurs combinatie. Deze
verenigingen werden in 1973
door B. en W. een eerste ver
gunning geweigerd. Zij gingen
hiertegen in beroep bij Gede
puteerde Staten en wonnen op
alle fronten. Niet alleen be
paalden G.S. dat de vergun
ning moest worden afgegeven,
maar ook dat deze vijf jaar gel
dig moest zijn.
BONN (UPI) - Ir. Simon
Wiesenthai van het oorlogsdo
cumentatiecentrum in Wenen
heeft in een gisteren in Bonn
gepubliceerd vraaggesprek ge
zegd dat alleen een Don Qui-
chot zou voortgaan met het
proberen op te sporen van ex-
nazi's in Oostenrijk.
(ADVERTENTIE!
ongiimtum vüpouun
bij verkoudheden
•n cas de rhumes
Meegesleurd met de vaart
der welvarende volkeren, ben
ik overgegaan tot automatise
ring van mijn huishouden. Het
begon-jaren geleden - met de
aanschaf van een stofzuiger die
alle gesleep met matten, kle
den en stoelkussens overbodig
maakt. Gehijs over kloppalen
en geswing met de matteklop-'
per wordt nu vervangen door
enkele elegante bewegingen
met de stofzuigermond. Dit
wonderding werd alras ge
volgd door een centrifuge, Ik
ben namelijk van aard. behou
dend en dus bleef ik de was ge
durende jaren koken in een
daarvoor bestèmd keteltje om
ze met de hand te wassen en te
spoelen. Alleen het moeizame
wringen werd me nu letterlijk
Uit de hand genomen door een
apparaat dat niet op mense
lijke maar op elektrische ener
gie draait. Zo ook de koffiemo
len die alle vermoeiende
draaien overbodig maakt.
Trouwens de mixer die pe
terselie, boontjes, noten, oude
kaas en wat al niet in een han-
Dampo, een produkt van Mijnhardt,
dus uitsluitend bij apotheker en drogist
domdraai fijn maalt, heeft me
ook kilo's energie bespaard in
de loop der tijden, evenals het
elektrische broodsnijmes en
niet te vergeten de elektrische
garde die het maken van een
cake, eens een tijd en energie
rovende bezigheid tot een
kwestie van niets maakt.
Brood roosteren in de koeke-
pan is er ook niet meer bij. Dat
was te vermoeiend omdat je
van tafel geregeld naar de keu
ken moest lopen. Nu doen we
het aan tafel in een volautoma
tisch rooster die het brood zo
wat óp je bord doet belanden
als het precies op kleur is. Om
in stijl te blijven met de rest
van mijn huishouding heb ik
enige jaren geleden mijn
trouwe boenblok, dat met
handkracht en zwier heen en
weer bewogen moest worden,
'ervangen door een snel rote
rend boenblok waarmee ik het
arket in een handomdraai en
zonder moe te worden op
hoogglans heb. Uiteraard kon
ik in de tuin niet achterblijven
en daar werd de oude trouwe
DOOR: GREET BUCHNER
grasmachine fluks vervangen
door een chic geval met motor,
dat al ronkend het gras op
maat snijdt en alleen lichtjes
met de hand in toom gehouden
dient te worden.
Van de aanschaf van een af-
wasautomaat weerhoudt me
alleen de wetenschap dat dit de
ergste mïlieuverontreiniger is
die we kennen in verband met
de benodigde af wasmiddelen,
maar de wasautomaat heeft
uiteraard, allang mijn keteltje
verdrongen. Wasdag is dan bij
mij ook, net als op de teevee,
een kwestie van op knopjes
drukken. Ik word er heus niet
langer moe van. Tot zover niets
dan goeds over al deze appara
ten die menselijke energie
overbodig maken, omdat deze
vervangen wordt door elektri
citeit of iets anders, ware het
niet dat de toename van mijn
omvang gelijke tred hield met
de technische aanwinsten. Ten
einde raad heb ik de huisarts
om raad gevraagd. Die kent
zijn pappenheimers en dus ook
de huisvrouw anno 1976. „U
doet te weinig mevrouwtje.
Van zitten wordt een mens dik.
Daar is niets aan te doen. U
zult wat minder zuinig met uw
energie om moeten springen
indien u gezond, fit en slank
wilt blijven". Dat heb ik me
goed in de oren geknoopt. Ik
heb prompt een hometrainer
aangeschaft. Maar ik word zo
gruwelijke moe van dat ding.
Ik denk erover om hem te laten
automatiseren.
(Van onze redactie
buitenland)
TEL AVIV I BEIROET -
Na de historische interim
vredesregeling met Egypte
begin september 1975 ziet Is
raël zich blootgesteld aan
toenemende druk om in het
komende jaar met de Pales-
tijnen tot een oplossing te
komen.
Het nieuwe jaar brengt al
direct een uitdaging voor
premier Yitzhak Rabin nu de
Palestijnse Bevrijdingsbe
weging PLO deelneemt aan
het debat over het Midden-
Oosten dat gisteren in de Vei
ligheidsraad is begonnen.
Het succes van de PLO -
die in Israël als een zuiver
terroristische beweging
wordt beschouwd - om aanv
aard te worden als gesprek
spartner in dit debat wordt
wel beschouwd als een van de
grootste politieke tegensla
gen van het land in 1975.
Dit succes van de PLO in
de arena van de wereldpoli
tiek heeft onder Israëlische
leiders een felle discussie
veroorzaakt over de vraag of
zij wel de juiste tactiek ge
bruiken.
Er bestaat verdeeldheid
tussen degenen'die het denk
beeld van een Palestijnse en
titeit verwerpen ën hen die
zeggen dat Israël spoedig zijn
bereidheid moet uitspreken
om te onderhandelen met Pa
lestijnse leiders die het ge
weld opgeven en de Joodse
Staat erkennen.
Het enige wat men gemeen
heeft is dat allen weigeren
rechtstreeks met de PLO in
haar huidige vorm te onder
handelen.
In publieke opinie en pers
is men er niet algemeen van
overtuigd dat Israël het VN-
debat moet boycotten. Maar
de regering weigerde on
danks suggesties van haar
grootste bondgenoot, de V.S.,
de opvatting te aanvaarden
dat haar afwezigheid tijdens
het debat een omgekeerd ef
fect zal hebben.
Rabin.
In Israël gingen stemmen
op om de negatieve gedrags
lijn op te geven en in plaats
daarvan de bal naar de Ara
bieren terug te spelen door
openlijk te verklaren waar
over Israël bereid is te spre
ken en met wie.
de minister van Defensie,
Shimon Peres, vroeg om een
„positievere" benadering
van de Palestijnse kwestie.
Israels „nee" tegen de PLO
zou niet alle Palestijnse lei
ders moeten betreffen.
In het afgelopen jaar heeft
minister Peres pogingen
doen herleven om Arabische
burgerlijke leiders op de be
zette westelijke oever van de
Jordaan te interesseren voor
plannen voor meer plaatse
lijke automnomie - zonder
veel succes overigens.
Zijn collega van Buiten
landse Zaken, Yigal Allon,
heeft weer zijn denkbeelden
geuit voor een verdwijning
van een Israëlisch bewind -
met militaire waarborgen
overigens - op de westelijke
oever.
Zijn voorganger, Abba
Eban, die zou proberen weer
een belangrijke plaats in het
politieke leven in te nemen,
zei dat het voor Israël niet
genoeg is te zeggen met wie
het niet wil spreken.
Op een „ideologisch fo
rum" van de Arbeiderspartij
dat kort geleden werd ge
houden werden de gevestigde
opvattingen ook fel bestre
den door Yitzhak Ben-
Aharon, oud-secretaris
generaal van de Histadroet
vakbewegingwiens me
ningen in grote mate geëer
biedigd worden door de wer
kende klasse en bewoners
van de kibboets.
Hij zei dat de joden van Is
raël niet hoefden en niet wil
den regeren over een miljoen
Arabieren in de in 1967 be
zette gebieden.
Uitvallend aan het adres
van de voorstanders van ver
dere joodse nederzettingen
op de westelijke oever en op
de hoogten van de Golan, zei
Ben-Aharon: „Ik streef naar
de bevrijding van de joden,
niet van het gebied".
De oud-minister van De
fensie, Mosje Dajan, vindt
daarentegen dat het recht
van het joodse volk zich te
vestigen in bijbels Israël „on
vervreemdbaar" is en dat een
terugtrekking van de weste
lijke oever een historische
fout met de ernstigste conse
quenties zou zijn.
Het is onjuist te geloven
dat de vestiging van een Pa
lestijnse staat op de weste
lijke oever het vluchtelin
genvraagstuk zou oplossen.
„De Palestijnen die daar al
wonen, zouden hen niet aan
vaarden. De vluchtelingen
willen niets minder dan gaan
wonen in (de Israëlische ste
den) Jaffa, Haifa en Ashdod".
De aarzeling van de rege
ring bij een recente poging
van orthodox-religieuze jo
den om een belangrijke
nieuwe nederzetting in Se-
bastia, in het bergachtig cen
trum van de westelijke oever
te vestigen, versterkte de
mening van velen dat het re
geringsbeleid, op zijn minst,
slecht gedefinieerd is.
Maar als zo vaak tevoren is
ook de Arabische wereld diep
Verdeeld.
In de Palestijnse verzets
beweging is men het sedert de
oktober-oorlog van 1973 niet
eens over de fundamentele
benadering om het doel te be
reiken van het herwinnen
van Palestina.
Libanon wordt in de afge
lopen negen maanden ver
scheurd door een burgeroor
log die tegen de 10.000 men
senlevens heeft gekost en
waarin de rechtervleugel
beweert dat radicale Arabi
sche landen daartoe hebben
aangezet.
Uit een vluchtig overzicht
van de belangrijkste strijd
punten tussen de Arabische
staten bij het begin van het
nieuwe jaar blijkt dat Egypte
en Saoedi-Arabië staan
tegenover een informele coa
litie van „progressieve" sta
ten, Syrië tegenover Egypte,
Irak tegenover Syri
rije tegenover Man
Oman tegenover
Jemen.
Khaled.
De belangrijkste scheur in
de fagade van Arabische een
heid is de gaping tussen arm
en rijk, conservatief en radi
caal. Rechts staan de tradi
tionele koningen en emirs,
met name koning Khaled van
Saoedi-Arabië, de opvolger
van de vermoorde koning
Feisal die de onbetwiste lei
der van het Arabische con
servatisme was.
Op dezelfde lijn staan de
emirs van de andere olierijke
Golf-staten die zoals
Saoedi-Arabië een nationaal
inkomen hebben dat in geen
enkele verhouding staat tot
hun aantal inwoners.
Ook in dit kamp bevinden
zich de koninkrijken Marok
ko, bevolkt maar met hulp
bronnen die naar verhouding
nog betrekkelijk onderont
wikkeld zijn, en Jordanië,
dat weinig natuurlijke hulp
bronnen heeft, maar dat, op
dit ogenblik althans, op
goede voet met alle Arabi
sche staten staat.
In het radicale kamp be
vinden zich Irak, Syrië, Li
bië, Algerije, Jemen en enkele
commando-bewegingen.
Daarvan hebben Irak, Libië
en Algerije belangrijke in
komsten uit hun olieop
brengsten. Maar Libië is het
enige land dat niet al zijn
oliegeld nodig heeft om zijn
inwoners uit de armoede te
verheffen.
Wat de Libische leider Mo-
eammar Al-Gaddafi, met zijn
wonderlijke mengeling van
orthodox-islamitische vu
righeid en radicaal socialis
me, doet met zijn overschot
aan olie-inkomsten, is iets
wat de Arabische conserva
tieve landen blijft bezighou
den. Zij beweren, ofschoon
een doorslaand bewijs in de
meeste gevallen ontbreekt,
dat Libië verschillende
linkse ondergrondse groepe
ringen in rechtse Arabische
staten financiert.
Wat de Sovjet-Unie betreft,
na enkele terugslagen in het
gebied in de afgelopen jaren
kan het Kremlin weinig illu
sies hebben dat het werkelijk
zijn Arabische bondgenoten
in de hand heeft. Landen
zoals Egypte hebben zich
nogal behendig getoond in
het verkrijgen van militaire
en economische hulp zonder
zich verder te richten naar de
Russiche politiek dan in hun
zuiver nationale belang is.
De betrekkingen tussen de
conservatieve en radicale
groepen kunnen het best ge
vat worden onder de noemer
vreedzame coëxistentie,
waarbij de olielanden jaar
lijks een bedrag neertellen
voor de instandhouding van
de commando-bewegingen.
In Bagdad, Algiers en Aden
worden onderhandelingen
gevoerd om een „progressiej
front" van Arabische staten
te vormen teneinde wat zij
noemen plannen te verijde
leni die Saoedi-Arabië en
Egypte hebben om het beleid
van de Verenigde Staten in
het Midden-Oosten te stimu
leren.
Egypte neemt in feite een
afwijkende positie tussen be
ide groepen in. Met de groot
ste bevolking die sneller
groeit dan de economie kan
voeden en kleden zou het van
nature tot het „progressieve"
kamp lijken te moeten beho
ren.
Maar sedert het er in ge
slaagd is in de oktoberoorlog
vaste voet in de Sinai' te ver
krijgen heeft president An
war Sadat de toekomst van
zijn land verbonden aan zijn
nieuwe verhouding met de
V.S., een beleid waarin hij
krachtig gesteund wordt
door zijn financiële baas,
Saoedi-Arabië.
Deze bereidheid van Sadat
het zoeken van minister Kis
singer van Buitenlandse Za
ken naar een regeling via on
derhandelingen met Israël
verder te steunen, heeft ge
leid tot het conflict met Syrië,
zijn bondgenoot in de
oktober-oorlog.
President Hafez Al-Assad
in Damascus beschuldigt
Egypte ervan Syrië te verra
den door een non-agressie-
overeenkomst met Israël als
onderdeel van een tweede
troepenscheidingsakkoord
in de Sinaï. Andere radicale
Arabische staten kritiseer
den het akkoord eveneens.
Vier radicale commando
groeperingen die het „afwij
zingsfront" vormen, met
name het volksfront voor de
Bevrijding van Palestina on
der leiding van dr. George
Habasj, schaarden zich ach
ter Syrië en verklaarden zich
tegen een regeling via onder
handelingen met Israël.
Deze groepen hebben ook
zeer veel argwaan tegen de
uitnodiging aan de PLO tot
deelneming aan het debat in
de Veiligheidsraad.
Zij vrezen dat dit een val is
om de PLO te slepen naar
onderhandelingen met de Is
raëli's.
De vorming van het „af
wijzingsfront" bevestigde
een reeds bestaande splitsing
in de verzetsbeweging. Deze
zal in het debat in de veilig
heidsraad worden vertegen
woordigd door de PLO. Of
schoon de PLO bereid is tot
de dood te vechten tegen Is
raël, sluit zij niet de aan
vaarding van een regeling via
onderhandelingen uit die
haar een Palestijnse staat op
de westelijke Jordaanoever
en de Gaza-strook zou geven.
De PLO zou zo'n staat be
schouwen als een middel om
haar uiteindelijk doel van
ontmanteling van de zionis
tische staat Israël te bereiken
en die te vervangen door een
wereldlijke staat Palestina,
waarin moslems, christenen
en joden samen zouden kun
nen leven.
Wat Damascus en Bagdad
betreft, daar zijn rivalise
rende fracties van de Baath
(Herrijzenis)-partij aan het
bewind. De ideologische
kwesties die beide vleugels
van deze socialistische groe
pering verdelen, zijn volgens
veel waarnemers minder be
langrijk dan persoonlijke
verschillende en traditionele
rivaliteiten tussen twee lan
den waarvan de hoofdsteden
op verschillende tijdstippen
het centrum van ae Arabi
sche wereld waren.