Lou
Reed
Sartre's Huis Clos
in Zuidlandtheater
„Jongens zijn over het
algemeen toch iets
handiger dan meisjes"
Jan Klaasz in 't Kattegat
aktueel historisch blijspel
ijsjes
meubelen
Top-4
SPRAAK
IN GESPREK MET..
RIJSCHOOLHOUDSTER NELLIE ROELS:
pen, wil veel, véél, héél
rbeste hij Débé, de
van Zuid-Nederland,
ils in alle prijsklassen en
eer modern,
neublementen, maar ook
innen, vindt u er vast iets
woonkamer, eethoek;
aapkamer; voor elk
vóór u een beslissing
ziet u zelden bij elkaar:
nginrlcfiW'
GERDI
PREGER
DONDERDAG 6 MAART 1975
Breda, Postbus 3145,
600-34552.
.evering via uw worn
TERNEUZEN - Thomas As-
selijn, een zeventiende-eeuwse
Nederlandse schrijver is vooral
doorzijn kluchtige werk bekend
geworden. Zijn drie beste blijs
pelen (Jan Klaasz of Gewaande
Dienstmaagd, Kraambed of
Kandeelmaal van Zaartje Jans,
en echtscheiding van Jan Klaasz
en Zaartje Jans) zijn samenge
voegd tot „een ongezouten Am
sterdamse klucht" die ter gele
genheid van het feest „Amster
dam 700 jaar stad" her en der in
Nederland gespeeld wordt. „Jan
Klaasz in 't Kattegat" heten de
blijspelen nu samen, en aan
staande woensdag 12 maart is
het resultaat van de samensmel
ting in het Zuidlandtheater te
aen. „Klaasz" speelt in het
tjidden van „Keurige" Colle-
gianten, een bovenkerkelijke
groep mensen die de godsdienst
vooral gevoelsmatig willen be
ulden Zoals Asselijn de Colle-
gianten tekent is hun vroomheid
slechts schijn. Achterbaks zijn
ze net zulke liefhebbers van sex
en geld als Jan Klaasz dat open
lijk is. De tegenstelling tussen
openlijkheid en achterbaksheid
'eidt natuurlijk tot botsingen en
die botsingen leveren weer een
bonte rij van smakelijke to
neelscènes op
Van dag tot dag. Vrijdag 7 maart Speye Sas van Gent: Dimitri
van Toren 20.00 uur. Zaterdag 8 maart Zuidlandtheater Temeu-
zen: Mistero Buffo 20.00 uur. Zondag 9 maart Halle Axel Vera
Beths 12.00 uur. Woensdag 12 maart Zuidlandtheater Terneu-
zen: Jan Klaasz in 't Kattegat 20.00 uur. Vrijdag 14 maart Zuid-
landt heater Terneuzen: Huis Clos 20.00 uur.
(Van onze verslaggever)
TERNEUZEN - Wie op zijn
eindexamen een 7 of meer voor
Frans had, moet zich aan
staande vrijdagavond maar
aansluiten bij de tweehonderd
schoolkinderen uit Zeeuwsch-
Vlaanderen, die in het Zuid
landtheater naar Huis Clos van
Sartre gaan kijken. Het „Iner-
Europe Spectacle" uit Lille
maakt op uitnodiging van de
stichting WIKOR een korte
tournee door ons land om voor
stellingen te geven voor de bo
venbouw van de middelbare
scholen. Alleen in Terneuzen is
de voorstelling open, dat wil dus
zeggen dat er ook voor niet-
scholieren kaartjes te koop zijn.
Huis Clos is een stuk van de
eenzaamheid en de lafheid, en
wordt wel aangeduid als het
meest specifieke Sartre-stuk.
De existentialist schetst de be
levenissen van drie personen die
in de hel terecht zijn gekomen.
Carcin is een gefusilleerde an
timilitarist, die geen moment
ongebruikt laat om de anderen
en daarmee zichzelf te vertellen
dat hij geen lafaard is maar een
held. Estelle is een hyper-
vrouwelijk wezen, die in de hel
terecht is gekomen, omdat zij
haar kind gedood heeft. Inès
tenslotte is een lesbienne.
Sartre gebruikt een kale ho
telkamer als hel. Meer heeft hij
niet nodig, want de hel dat zijn
die drie mensen voor elkaar.
Wanneer bijvoorbeeld Carcin
Estelle in zijn armen neemt,
hoeft Inès maar te kijken, en de
omarming verslapt. Zij worden,
gepijnigd door zo'n enkele blik,
door een aanwezigheid die zon
der einde zal ziin.
De hel is hier slechts een sym
bolisch decor. De werkelijkheid
van het stuk is, dat alles zich op
aarde afspeelt. Door zijn blik
maakt de mens de ander tot ob
ject, tot ding zonder vrijheid,
terwijl hij anderzijds zijn eigen
vrijheid voelt ontglippen onder
het spiedend oog van zijn me
demens. Huis Clos (Gesloten
Deuren) zal ongetwijfeld enig
denkwerk van de toeschouwer
vragen, temeer daar het volgen
van het Frans ook enige inspan
ning zal vragen. Voor wie dat
niet schuwt Vrijdag 14 maart
om acht uur in het Zuidland
theater.
Volgende week dinsdag (11 maart) staat Lou Reed in de Arens-
hal in Deurne (bij Antwerpen). De al legendarische man uit New
York kreeg vooral bekendheid door zijn lidmaatschap van de
Velvet Underground, met leden als John Cale en de zangeres
Nico. Lou Reed is enkele jaren geleden zijn eigen weg gegaan en
dat leverde hem bepaald niet minder succes op als daarvoor. Weg
uit de Andy-Warhol-sfeer ontwikkelde Reed zich tot een unieke
persoonlijkheid in de pop-wereld. In samenwerking met David
Bowie produceerde Reed de uitstekende elpee „Transformer met
de enige hit die hij ooit gemaakt heeft „Walk on the wild side".
Daarna verschenen nog enkele meesterlijke langspelers: „Be
rlin" en niet te vergeten een produkt van historische waarde
„Rock n roll animal". Het concert belooft een overgetelijke ge-
beurtenis te worden. Ongetwijfeld zal Reed zijn meesterwerken
„Sweet Jane", „Heroin" en „Vicious" ten gehore brengen. In het
voorprogramma staat de redelijk onbekende formatie Sting Dri
ven Thing. Dat is een vijfmansgroep die volgens de persberichten
„dynamische hard rocking" muziek zal brengen. Maar goed, het
gaat tenslotte om Lou Reed. In de voorverkoop zijn onder meer
kaarten verkrijgbaar bij Sjiep in de Noordstraat in Terneuzen.
X. 100 years - Yoey Dyser.
2. Sailor - Sailor.
3. Down Down - Status Quo.
4. Purely by coincidence - Sweet
Sensation.
Tip: Doobie brothers - Listen to
the music.
ST.-JANSTEEN Over
vrouwen achter het stuur doen
over het algemeen de meest
wilde verhalen de ronde. Of ze
scheurt er als een gek op los, of
ze kruipt supervoorzichtig met
een slakkegangetje over de weg
en aarzelt bij ieder denkbaar
verkeersobstakel, ze is helemaal
niet technisch, alleen vrouwen
zouden met een lege benzine
tank langs de kant van de weg
staan (toegegeven: dat is mij in
derdaad een keer gebeurd, maar
toen was de benzinemeter ka
pot), als vrouwen op de weg in
paniek raken trappen ze op het
gaspedaal in plaats van op de
rem, kortom, de vrouw is een ge
vaar op de weg.
Dat is althans de mening van
veel mannen. (Volgens mij kun
nen ze het gewoon niet uitstaan
dat ze het alleenrecht op de weg
kwijt zijn; vandaar). In de prak
tijk zijn al die uitspraken nogal
overdreven en valt het met de
autorijkunst van de dames alle
maal best mee. Als er ééntje dat
kan weten is het wel Nellie
Roel-de Witte (40 jaar, keurig
gekapt, rustig type), rij-
instructrice uit St. Jansteen.
„Fabeltjes", vindt ze, als ik na
een autoritje zonder brokken,
maar na erg veel zoeken bij haar
huis in de Beukenlaan ben gear
riveerd, „er zijn mannen zowel
als vrouwen, die nooit een goede
chauffeur worden. Daar heeft
het geslacht niets mee te maken.
Hoewel vrouwen over het alge
door haar man. Die leerde ze
kennen, toen ze op de monste
rafdeling bij Mi-lock in Hulst
werkte. Inmiddels hebben ze
twee kinderen en werkt haar
man nog steeds in dezelfde fa
briek als chef-monteur. Zo'n
jaar of 13 geleden begon haar
man in de avonduren en op de
meen wel wat voorzichtiger op
de weg zijn. Er zijn ook genoeg
mannen onder mijn klanten, en
die hebben er nog nooit iets van
gezegd, dat ze rijles krijgen van
een vrouw".
Ze lacht plagend, met heel
haar gezicht. Nellie Roels heeft
er al heel wat jaartjes praktijk
opzitten. Het kwam allemaal
vrije zaterdag met het geven van
autorijlessen. Toen lag dat alle
maal nog veel gemakkelijker,
want er waren helemaal nog
geen papieren nodig. Inmiddels
heeft Nellie's man de benodigde
diploma's wel gehaald en zien ze
de nieuwe regeling best met ver
trouwen tegemoet.
Nellie zelf heeft haar ervaring
opgedaan in de praktijk, nadat
ze de allereerste lessen kreeg
van haar man. Hoe dat ging?
„Och, we hebben heus wel eens
een beetje mot gehad", lacht ze,
„want ik ben nogal eigenwijs en
tegen je eigen man durf je na
tuurlijk meer te zeggen, dan
tegen een vreemde instructeur.
Maar m'n man is gelukkig nogal
rustig en wist het aardig op te
vangen. Toen ik m'n rijbewijs
zo'n jaartje had, begon ik al zo af
en toe eens bij te springen, als
dat nodig was. Ik ontdekte, dat
ik het leuk vond om les te geven.
In het begin had ik alleen maar
gevorderden, omdat dat wat
makkelijker werkte, maar na
verloop van tijd groeide ik er
lekker in en kreeg ik ook leerlin
gen die nog nooit achter een
auto-stuur hadden gezeten.
Bij zo'n eerste les rijd ik eerst
zelf een klein eindje naar een
rustig polderweggetje of zo. Het
belangrijkste is, dat je de men
sen op hun gemak stelt en ze ver
trouwen geeft. Je legt alles uiten
laat ze voorzichtig zelf een
eindje rijden. Zo langzamer
hand maak je het steeds een be
etje moeilijker en rijd je ook met
je leerlingen de stad in. Of ik dat
eng vind?". Ze schudt ontken
nend haar hoofd. „Nee hoor",
zegt ze geruststellend, „in de
auto ben ik de rust zelve. Je hebt
toch dubbele besturing, dus je
kunt altijd ingrijpen. Als een
leerling erg vlug leert, bijvoor
beeld zo'n jonge knul van 18
jaar, heeft-ie maar 8 of 10 lessen
nodig voor z'n rij-examen.
Maar", zegt ze eerlijk achteraan,
„we hebben ook wel eens klan
ten gehad, die aan 60 lessen
nauwelijks genoeg hadden.
Daarbij speelt de leeftijd na
tuurlijk ook een rol.
Zelfvertrouwen in de auto.
Daar gaat het hoofdzakelijk om.
Nu kunnen jonge mensen wel
eens een beetje teveel zelfver
trouwen hebben, maar toch is
het heel leuk werken als je die
jongelui bij elke les vooruit ziet
gaan. En daarbij moet ik, zelfs in
het jaar van de vrouw, toegeven,
dat jongens gewoon wat handi
ger zijn dan meisjes. Maar uit
eindelijk moeten ze toch alle
maal examen doen. Er komt
misschien wel een portie geluk
bij kijken, maar als er geen ken
nis is, helpt geluk ook niet.
Ik trek het me toch iedere keer
weer aan, als een leerling zakt",
bekent Nellie, „daar kan ik nu
eenmaal niks aan doen. Maar we
proberen beiden iedereen zo
goed mogelijk voor het examen
klaar te stomen. M'n man geeft
ook nog wel praktijklessen,
maar houdt eich verder bezig
met het geven van theorieles
sen.
,t Is evengoed nog vermoeiend
hoor", zegt ze, „want je moet je
helemaal instellen op je leerling
en het verkeer, terwijl het huis
houden thuis ook gewoon moet
doordraaien en je moet zorgen,
dat het eten op tijd op tafel
komt. Nee, veel tijd voor hobby's
blijft er niet over. Weet jewat we
allebei graag doen? Dansen! We
hebben een danscursus gevolgd
en er worden hier ook regelma
tig dansavonden georganiseerd.
Misschien vinden we het wel zo
fijn, omdat we zoveel zitten.
Hier", zegt ze, terwijl ze een mep
op haar bovenbenen geeft, „daar
word ik veel te dik. Komt van al
dat snoepen", zegt ze openhar
tig, „als ik rijles geef en er ligt
snoep in de auto, gaat het er ach -
termekaar aan. Maar ik ben toch
wel blij, dat ik zelf rij. Nu ben ik
tenminste van m'n wagenziekte
af. Vreselijk was dat vroeger.
Toen ik ben begonnen met zelf
auto te rijden, was het meteen
over. M'n dochtertje kan ook
niet tegen autorijden", zegt ze
bezorgd, „ook altijd wagenziek.
Die moet het ook maar zo gauw
mogelijk leren. Maar ja, ze is nog
maar 10. Ik zie het er trouwens
wel van komen, dat er steeds
meer vrouwen zullen leren auto
rijden. Wat dacht je. Met die
drankwet willen de mannen
toch liever een goede chauffeur
om hen naar huis te rijden"?