Lou Reed Sartre's Huis Clos in Zuidlandtheater „Jongens zijn over het algemeen toch iets handiger dan meisjes" Jan Klaasz in 't Kattegat aktueel historisch blijspel ijsjes meubelen Top-4 SPRAAK IN GESPREK MET.. RIJSCHOOLHOUDSTER NELLIE ROELS: pen, wil veel, véél, héél rbeste hij Débé, de van Zuid-Nederland, ils in alle prijsklassen en eer modern, neublementen, maar ook innen, vindt u er vast iets woonkamer, eethoek; aapkamer; voor elk vóór u een beslissing ziet u zelden bij elkaar: nginrlcfiW' GERDI PREGER DONDERDAG 6 MAART 1975 Breda, Postbus 3145, 600-34552. .evering via uw worn TERNEUZEN - Thomas As- selijn, een zeventiende-eeuwse Nederlandse schrijver is vooral doorzijn kluchtige werk bekend geworden. Zijn drie beste blijs pelen (Jan Klaasz of Gewaande Dienstmaagd, Kraambed of Kandeelmaal van Zaartje Jans, en echtscheiding van Jan Klaasz en Zaartje Jans) zijn samenge voegd tot „een ongezouten Am sterdamse klucht" die ter gele genheid van het feest „Amster dam 700 jaar stad" her en der in Nederland gespeeld wordt. „Jan Klaasz in 't Kattegat" heten de blijspelen nu samen, en aan staande woensdag 12 maart is het resultaat van de samensmel ting in het Zuidlandtheater te aen. „Klaasz" speelt in het tjidden van „Keurige" Colle- gianten, een bovenkerkelijke groep mensen die de godsdienst vooral gevoelsmatig willen be ulden Zoals Asselijn de Colle- gianten tekent is hun vroomheid slechts schijn. Achterbaks zijn ze net zulke liefhebbers van sex en geld als Jan Klaasz dat open lijk is. De tegenstelling tussen openlijkheid en achterbaksheid 'eidt natuurlijk tot botsingen en die botsingen leveren weer een bonte rij van smakelijke to neelscènes op Van dag tot dag. Vrijdag 7 maart Speye Sas van Gent: Dimitri van Toren 20.00 uur. Zaterdag 8 maart Zuidlandtheater Temeu- zen: Mistero Buffo 20.00 uur. Zondag 9 maart Halle Axel Vera Beths 12.00 uur. Woensdag 12 maart Zuidlandtheater Terneu- zen: Jan Klaasz in 't Kattegat 20.00 uur. Vrijdag 14 maart Zuid- landt heater Terneuzen: Huis Clos 20.00 uur. (Van onze verslaggever) TERNEUZEN - Wie op zijn eindexamen een 7 of meer voor Frans had, moet zich aan staande vrijdagavond maar aansluiten bij de tweehonderd schoolkinderen uit Zeeuwsch- Vlaanderen, die in het Zuid landtheater naar Huis Clos van Sartre gaan kijken. Het „Iner- Europe Spectacle" uit Lille maakt op uitnodiging van de stichting WIKOR een korte tournee door ons land om voor stellingen te geven voor de bo venbouw van de middelbare scholen. Alleen in Terneuzen is de voorstelling open, dat wil dus zeggen dat er ook voor niet- scholieren kaartjes te koop zijn. Huis Clos is een stuk van de eenzaamheid en de lafheid, en wordt wel aangeduid als het meest specifieke Sartre-stuk. De existentialist schetst de be levenissen van drie personen die in de hel terecht zijn gekomen. Carcin is een gefusilleerde an timilitarist, die geen moment ongebruikt laat om de anderen en daarmee zichzelf te vertellen dat hij geen lafaard is maar een held. Estelle is een hyper- vrouwelijk wezen, die in de hel terecht is gekomen, omdat zij haar kind gedood heeft. Inès tenslotte is een lesbienne. Sartre gebruikt een kale ho telkamer als hel. Meer heeft hij niet nodig, want de hel dat zijn die drie mensen voor elkaar. Wanneer bijvoorbeeld Carcin Estelle in zijn armen neemt, hoeft Inès maar te kijken, en de omarming verslapt. Zij worden, gepijnigd door zo'n enkele blik, door een aanwezigheid die zon der einde zal ziin. De hel is hier slechts een sym bolisch decor. De werkelijkheid van het stuk is, dat alles zich op aarde afspeelt. Door zijn blik maakt de mens de ander tot ob ject, tot ding zonder vrijheid, terwijl hij anderzijds zijn eigen vrijheid voelt ontglippen onder het spiedend oog van zijn me demens. Huis Clos (Gesloten Deuren) zal ongetwijfeld enig denkwerk van de toeschouwer vragen, temeer daar het volgen van het Frans ook enige inspan ning zal vragen. Voor wie dat niet schuwt Vrijdag 14 maart om acht uur in het Zuidland theater. Volgende week dinsdag (11 maart) staat Lou Reed in de Arens- hal in Deurne (bij Antwerpen). De al legendarische man uit New York kreeg vooral bekendheid door zijn lidmaatschap van de Velvet Underground, met leden als John Cale en de zangeres Nico. Lou Reed is enkele jaren geleden zijn eigen weg gegaan en dat leverde hem bepaald niet minder succes op als daarvoor. Weg uit de Andy-Warhol-sfeer ontwikkelde Reed zich tot een unieke persoonlijkheid in de pop-wereld. In samenwerking met David Bowie produceerde Reed de uitstekende elpee „Transformer met de enige hit die hij ooit gemaakt heeft „Walk on the wild side". Daarna verschenen nog enkele meesterlijke langspelers: „Be rlin" en niet te vergeten een produkt van historische waarde „Rock n roll animal". Het concert belooft een overgetelijke ge- beurtenis te worden. Ongetwijfeld zal Reed zijn meesterwerken „Sweet Jane", „Heroin" en „Vicious" ten gehore brengen. In het voorprogramma staat de redelijk onbekende formatie Sting Dri ven Thing. Dat is een vijfmansgroep die volgens de persberichten „dynamische hard rocking" muziek zal brengen. Maar goed, het gaat tenslotte om Lou Reed. In de voorverkoop zijn onder meer kaarten verkrijgbaar bij Sjiep in de Noordstraat in Terneuzen. X. 100 years - Yoey Dyser. 2. Sailor - Sailor. 3. Down Down - Status Quo. 4. Purely by coincidence - Sweet Sensation. Tip: Doobie brothers - Listen to the music. ST.-JANSTEEN Over vrouwen achter het stuur doen over het algemeen de meest wilde verhalen de ronde. Of ze scheurt er als een gek op los, of ze kruipt supervoorzichtig met een slakkegangetje over de weg en aarzelt bij ieder denkbaar verkeersobstakel, ze is helemaal niet technisch, alleen vrouwen zouden met een lege benzine tank langs de kant van de weg staan (toegegeven: dat is mij in derdaad een keer gebeurd, maar toen was de benzinemeter ka pot), als vrouwen op de weg in paniek raken trappen ze op het gaspedaal in plaats van op de rem, kortom, de vrouw is een ge vaar op de weg. Dat is althans de mening van veel mannen. (Volgens mij kun nen ze het gewoon niet uitstaan dat ze het alleenrecht op de weg kwijt zijn; vandaar). In de prak tijk zijn al die uitspraken nogal overdreven en valt het met de autorijkunst van de dames alle maal best mee. Als er ééntje dat kan weten is het wel Nellie Roel-de Witte (40 jaar, keurig gekapt, rustig type), rij- instructrice uit St. Jansteen. „Fabeltjes", vindt ze, als ik na een autoritje zonder brokken, maar na erg veel zoeken bij haar huis in de Beukenlaan ben gear riveerd, „er zijn mannen zowel als vrouwen, die nooit een goede chauffeur worden. Daar heeft het geslacht niets mee te maken. Hoewel vrouwen over het alge door haar man. Die leerde ze kennen, toen ze op de monste rafdeling bij Mi-lock in Hulst werkte. Inmiddels hebben ze twee kinderen en werkt haar man nog steeds in dezelfde fa briek als chef-monteur. Zo'n jaar of 13 geleden begon haar man in de avonduren en op de meen wel wat voorzichtiger op de weg zijn. Er zijn ook genoeg mannen onder mijn klanten, en die hebben er nog nooit iets van gezegd, dat ze rijles krijgen van een vrouw". Ze lacht plagend, met heel haar gezicht. Nellie Roels heeft er al heel wat jaartjes praktijk opzitten. Het kwam allemaal vrije zaterdag met het geven van autorijlessen. Toen lag dat alle maal nog veel gemakkelijker, want er waren helemaal nog geen papieren nodig. Inmiddels heeft Nellie's man de benodigde diploma's wel gehaald en zien ze de nieuwe regeling best met ver trouwen tegemoet. Nellie zelf heeft haar ervaring opgedaan in de praktijk, nadat ze de allereerste lessen kreeg van haar man. Hoe dat ging? „Och, we hebben heus wel eens een beetje mot gehad", lacht ze, „want ik ben nogal eigenwijs en tegen je eigen man durf je na tuurlijk meer te zeggen, dan tegen een vreemde instructeur. Maar m'n man is gelukkig nogal rustig en wist het aardig op te vangen. Toen ik m'n rijbewijs zo'n jaartje had, begon ik al zo af en toe eens bij te springen, als dat nodig was. Ik ontdekte, dat ik het leuk vond om les te geven. In het begin had ik alleen maar gevorderden, omdat dat wat makkelijker werkte, maar na verloop van tijd groeide ik er lekker in en kreeg ik ook leerlin gen die nog nooit achter een auto-stuur hadden gezeten. Bij zo'n eerste les rijd ik eerst zelf een klein eindje naar een rustig polderweggetje of zo. Het belangrijkste is, dat je de men sen op hun gemak stelt en ze ver trouwen geeft. Je legt alles uiten laat ze voorzichtig zelf een eindje rijden. Zo langzamer hand maak je het steeds een be etje moeilijker en rijd je ook met je leerlingen de stad in. Of ik dat eng vind?". Ze schudt ontken nend haar hoofd. „Nee hoor", zegt ze geruststellend, „in de auto ben ik de rust zelve. Je hebt toch dubbele besturing, dus je kunt altijd ingrijpen. Als een leerling erg vlug leert, bijvoor beeld zo'n jonge knul van 18 jaar, heeft-ie maar 8 of 10 lessen nodig voor z'n rij-examen. Maar", zegt ze eerlijk achteraan, „we hebben ook wel eens klan ten gehad, die aan 60 lessen nauwelijks genoeg hadden. Daarbij speelt de leeftijd na tuurlijk ook een rol. Zelfvertrouwen in de auto. Daar gaat het hoofdzakelijk om. Nu kunnen jonge mensen wel eens een beetje teveel zelfver trouwen hebben, maar toch is het heel leuk werken als je die jongelui bij elke les vooruit ziet gaan. En daarbij moet ik, zelfs in het jaar van de vrouw, toegeven, dat jongens gewoon wat handi ger zijn dan meisjes. Maar uit eindelijk moeten ze toch alle maal examen doen. Er komt misschien wel een portie geluk bij kijken, maar als er geen ken nis is, helpt geluk ook niet. Ik trek het me toch iedere keer weer aan, als een leerling zakt", bekent Nellie, „daar kan ik nu eenmaal niks aan doen. Maar we proberen beiden iedereen zo goed mogelijk voor het examen klaar te stomen. M'n man geeft ook nog wel praktijklessen, maar houdt eich verder bezig met het geven van theorieles sen. ,t Is evengoed nog vermoeiend hoor", zegt ze, „want je moet je helemaal instellen op je leerling en het verkeer, terwijl het huis houden thuis ook gewoon moet doordraaien en je moet zorgen, dat het eten op tijd op tafel komt. Nee, veel tijd voor hobby's blijft er niet over. Weet jewat we allebei graag doen? Dansen! We hebben een danscursus gevolgd en er worden hier ook regelma tig dansavonden georganiseerd. Misschien vinden we het wel zo fijn, omdat we zoveel zitten. Hier", zegt ze, terwijl ze een mep op haar bovenbenen geeft, „daar word ik veel te dik. Komt van al dat snoepen", zegt ze openhar tig, „als ik rijles geef en er ligt snoep in de auto, gaat het er ach - termekaar aan. Maar ik ben toch wel blij, dat ik zelf rij. Nu ben ik tenminste van m'n wagenziekte af. Vreselijk was dat vroeger. Toen ik ben begonnen met zelf auto te rijden, was het meteen over. M'n dochtertje kan ook niet tegen autorijden", zegt ze bezorgd, „ook altijd wagenziek. Die moet het ook maar zo gauw mogelijk leren. Maar ja, ze is nog maar 10. Ik zie het er trouwens wel van komen, dat er steeds meer vrouwen zullen leren auto rijden. Wat dacht je. Met die drankwet willen de mannen toch liever een goede chauffeur om hen naar huis te rijden"?

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1975 | | pagina 9