lUSLHTIM n WAS BELANGRIJK
Veel wedstrij den bij Het Groene Laken
Duivenhouder Yan Looy
zou liever geen over-
naehtvluchten meer zien
DANKZIJ MHC RAPIDE
IS DE HOCKEYSPORT
IN HULST POPULAIR
oe mee aan de
grote eier-
rsierwedstrïjd
ij alle Citroën-
jaar'.Voorudedag
jcieuze creatie te
10e de nieuwe CX
/oorheen slechts
e CX is als een
chte veiligheidsauto
erwachtingen thans
■rosserie staan jaren
len einders te doen
ijke aërodynamica
samenspel van
om uwveiligheid
ellen. Hoe terecht
et jaar' ook is, de
nentvan de geniale
slle Citroëns ten
Jat u gerust voor een
of voor een Dyane,
3 Citroën u ook weg-
alle aan dezelfde
Jie uitkomt.
Kweek
Superkampioen
Jeugd
Eerste team
DONDERDAG 6 MAART 1975
dt het elk jaar weer Pasen,
>r die kleine paas-eitjes.
■zichtig mee te
van meneer
jr weer vol mee.
a smakelijk. En vergeet u
even te kijken naar
surprisenetten,
>nsja teveel om weer op
ikels van meneer
ing Pasea
Dan maak je kans op zo'n
vensgrote Barbapapa (daar zijn
ït 2500 van) of op een
"achtige fiets. Haal vlug een
wedstrijdeiinde
winkel van
meneer Jamin
m lever het
zosnel
nogelijk
weer ia
ïarbapapa
het vriendje
van meneer Jamia
SAS VAN GENT - Zonder
roeer de actiefste biljartvereni
ging van de laatste twee jaar, is
Üe biljartvereniging „Het
Groene Laken" uit Sas van
Gent. Tal van kampioenschap
pen en toernooien werden door
deze in feite nog jonge vereni
ging (acht jaar oud) in de afgelo
pen twee jaar georganiseerd,
gen belangrijk punt waardoor
deze vereniging gestimuleerd
wordt, is wel de prachtige biljar-
laccommodatie die deze vereni
ging tot haar beschikking heeft.
Want in haar lokaliteit biljart-
gentrum „Reseda" te Sas van
Gent staan drie biljarttafels met
de afmetingen 210x105,
230x115 en 285xl42'/j. Een ac
commodatie die er niet om liegt
en waar tal van wedstrijden in
alle klassen of spelsoorten ge
houden kunnen worden.
Het Groene Laken maakt hier
ook gretig gebruik van, want in
het afgelopen seizoen - dat nog
niet helemaal ten einde is - wer
den er drie officiële kampioen
schappen georganiseerd, drie
toernooien, één prijskamp en tal
van voorwedstrijden die men
toegewezen kreeg van de Ko
ninklijke Nederlandse Biljart
Bond.
Zo werd achtereenvolgens
aan officiële kampioenschappen
georganiseerd: het districts
kampioenschap 5e klas libre van
het district Zeeuwsch-
Vlaanderen, het gewestelijk
kampioenschap van Brabant en
Zeeland 5e klasse libre en het
districtskampioenschap
Beker-Kader. Verder werd er
nog een libretoernooi georgani
seerd waaraan Theo Platjouw,
Louis Dallinga, Frits Bakker,
Theo Tas en Peter Snelders deel
namen en nog twee driebanden-
toernooien. Een reeks van wed
strijden waarop geen enkele bil
jartvereniging antwoord kan
geven in Zeeland. Daarom is het
niet te overdreven gesteld dat
Het Groene Laken de afgelopen
twee biljartseizoenen de actief
ste biljartvereniging in Zeeland
is. De accommodatie zal zelfs
nog verbeterd worden, want
mettertijd zal de biljarttafel van
210x105 ingeruild worden voor
een tafel van 230 x 115, zodat er
dan zelfs nationale kampioen
schappen kunnen plaatsvinden.
Hoe de vereniging in een der
mate kort tijdsbestek is uitge
groeid tot een van de actiefste
verenigingen van Zeeland wordt
even in het kort uiteengezet door
de huidige voorzitter Jaap de
Blaay: „Zo'n acht jaar geleden
werd het initiatief tot oprichting
van deze biljartvereniging ge
nomen door drie man te weten
Eduard van de Bergen, Jan van
Rossum en Jan Snelders. Hun
bedoeling was toen om onder el
kaar een knus en gezellig café-
biljartverenigingetje op te rich
ten. Maar na nauwelijks drie
maanden had deze vereniging
reeds 25 actieve leden, en had
daar mee de reeds sinds jaren
gevestigde biljartverenigingen
in Sas van Gent in ledental ver
overtroffen. Langzamerhand
begon er bij enkele van onze le
den interesse te ontstaan om in
de Koninklijke Nederlandse Bil
jart Bond te gaan spelen. Zo'n
vijf jaar geleden zijn wij daar
dan ook toe overgegaan".
Willy Scheffer vervolgt: „In
het begin waren er nogal wat
tegenargumenten om ons aan te
sluiten bij de KNBB, maar op
den duur hebben wij definitief
de knoop doorgehakt en sloten
ons aan. Een daad waar wij nu
maar wat blij om zijn, want het
is fantastisch om aan officiële
kampioenschappen deel te ne
men. Vergis je nu niet, kwalita
tief zijn wij beslist niet zo'n bij
zonder sterke vereniging. Wij
hebben natuurlijk een speler
zoals Robert Claeyssens die al
tijd goed is voor een gemiddelde
van zo'n stuk of 15 libre en 10
kader, hoewel deze er pas sinds
vorig jaar bijgekomen is. En dan
uit eigen kweek hebben wij Pe
ter Snelders, die onlangs met
een gemiddelde - in libre, ofte
wel vrij spel - van 44,55 uit de
voorwedstrijden te voorschijn is
gekomen. Ik weet nog goed hoe
het allemaal tot stand gekomen
is met hem. De eerste drie jaar
dat hij bij onze vereniging was
gaf hij totaal niets om biljarten,
maar sinds wij ons aansloten bij
de KNBB nam zijn interesse
voor de biljartsport toe. En
voornamelijk de laatste drie jaar
is hij zich goed toe gaan leggen
op het biljarten. Door lessen bij
de Belgische grootmeester Jos
Vervest is hij met rasse schreden
vooruit gegaan. De overige spe
lers van onze vereniging varië
ren in gemiddelde van een half
tot twee en een half. Daarom zei
ik al dat wij in totaal gezien be
slist niet zo'n sterk bezette ver
eniging zijn. Dat ligt wel aan het
feit dat er bijna geen jonge spe
lers bij komen, die zich echt in
teresseren in de Wliartsport".
Het Groene Laken mag dan
niet zo bijzonder veel talent tus
sen haar biljarters hebben zit
ten, organisatorisch talent is er
te over. Jaap de Blaay: „Het is
natuurlijk niet zo gemakkelijk
om de leden van onze vereniging
warm te krijgen om steeds maar
opnieuw te tellen en te schrijven
tijdens wedstrijden en toch
blijkt iedere keer weer als wij
eenmaal voor het blok staan, dat
wij dan op vele van onze leden
een beroep kunnen doen. Alleen
als werkelijk de grote spelers
een kampioenschap in onze lo
kaliteit betwisten, dan zijn de
meesten toch wel wat bang om te
tellen, en dan komt het vaak op
dezelfde personen neer. Ook
krijgen wij bij de echte zware
wedstrijden vaak steun van bui
tenaf. Want neem nu het invita-
tietoernooi libre vorig jaar, daar
namen aan deel: Theo Platjouw,
Louis Havermans, Frank Pruis-
sen en dan de Zeeuwse topspe-
lers. Kijk als je voor dergelijke
spelers wilt tellen dan moet je
sterk in je schoenen staan, en dat
kan iedereen niet".
De biljartvereniging „Het
Groene Laken" is dus een ver
eniging die bijzonder actief is in
het wedstrijd wezen en dat ook
wel de eerste jaren zal blijven.
Want voor het nu nog lopende
seizoen staan nog twee toer
nooien op het programma, na
melijk een libretoernooi groot
biljart en een kadertoernooi
klein biljart. De organisatie van
deze toernooien zal geen punt
zijn als „Het Groene Laken" ook
eens beroep zou kunnen doen op
tellers van buiten Sas van Gent.
(Van onze duivensport-
medewerker)
SINT JANSTEEN - Er zullen
maar weinig postdui venhouders
zijn die reeds na enkele jaren na
het actief deelnemen aan deze
sport tot de Zeeuwse top zijn
doorgedrongen. Zo'n liefhebber
is de heer P. van Looy aan de
(Vilhelminastraat 51 te Sint
Jansteen.
In 1969 (her)begonnen had hij
enkele jnren daarna een hok
duiven opgebouwd waar je zon
dermeer „U" tegen kunt zeggen
en in 1973 werd hij kampioen
van de Zuid Nederlandse Bond
van Postduivenhouders en dat
dan niet door het bezitten van
een groot aantal duiven.
Van Looy zegt zelf een kleine
melker te zijn die normaal nooit
meer dan drie ft vier duiven inzet
op de Fond- en Midfondvluch-
ten en wat de Fond betreft zal hij
dit jaar voor de zogenaamde
ovemachtvluchten geen duiven
meer inzetten. De duiven moe
ten dezelfde dag kunnen thuis
komen. „Het is dat mijn vrouw
nogal voor de duivensport is en
ook mijn zoon, anders zou ik zo
veel duiven niet hebben, ik heb
"4 koppels oude duiven en dat is
genoeg In mijn drie hokken met
elk 12 broedbakken kan ik wel
36 koppels houden, maar wat ik
nu heb is het maximum, je kunt
er ook teveel hebben en dan ben
je er geen baas meer over".
Want Van Looy hecht veel
"aarde aan de relatie duiven -
eigenaar. „Slechte resultaten
nggen niet altijd alleen aan de
duiven, op elk hok zitten wel een
paar goede duiven ook al komen
de prestaties niet direct tot ui
ting De melker moet vertrou
wen hebben in zijn duiven en ze
goed leren kennen, dat kan niet
als je er teveel hebt. Karakter en
oeheersing van de liefhebber
spelen daarbij een belangrijke
Als ik op mijn hokken kom
vliegen mijn duiven nooit op
maar blijven rustig zitten", zo
®gl Van Looy.
Hoewel minstens één hok er
ai voor geschikt zou zijn doet
,,aa L°oy niet aan winterkweek
L! j L°ven de garage is ver-
ii maar gekoppeld wordt
o vlak voor 1 januari Momen-
«eeft hij 38 jonge duiven, die
n„.z®n week of vijf oud zijn.
ok kweekt hij voor zichzelf
laar?" roncle jonge duiven per
a,r Daarna nog wat voor een
Oder om te kunnen voldoen aan
e door hem in de afgelopen
inter geschonken bonnen voor
juge duiven op de diverse
ampioenendagen, waarvoor
JL meestal een uitnodiging
'Jgl om met een stand van vier
da !c te honen exposeren en
an die hij schonk aan verent-
s ngen als die een tentoonstel-
an Looy („Je moet er 365 da-
wi m het jaar voor in touw
W heeft voor wal He verzor
ging
aangaat wel hulp. We-
vrouw Van Looy verzorgt de
jonge garde. De duif die vorig
jaar de provinciale wedvlucht
vanuit Bourges won was van
haar. Hijzelf en een van zijn
zoons nemen de weduwnaars
voor hun rekening.
„Dat weduwschapsspel pas
sen we toe op de klassieke ma
nier, dat wil zeggen, dat we vóór
we de doffers gaan inkorven, we
ze even bij hun duivinnen zet
ten. Dat is soms maar een mi
nuut, soms ook wel eens vijf mi
nuten maar niet langer Bij te
rugkomst van de wedvlucht
doen we dat ook, maar verschilt
de tijd nogal wat. Dat kan varië
ren van een uur tot een halve
dag Als ze moe zijn mogen ze
langer bij elkaar blijven, dan
herstellen ze zich beter Een an
der systeem dat toegepast wordt
kan ook wel goed zijn, maar ik
verander met. het gaat zo goed",
aldus Piet van Looy Hij is een
voorstander van kweken in ver
wantschap. inteelt dus, maar
gaat daarin nooit verdei dan b.v
halfbroer op halfzus Slechts
zeiden wordt een kruising toe
gepast alleen als er wat nieuw
bloed in zijn Kolonie gebi acht
moet woiden
Hij speelt ook met de jonge
duiven op de fond, maar als jaar
ling gaan de doffers maar zo'n
zeven acht keer in de manden
voor wedvluchten tot de afstand
Dourdan: „Pas als ze twee jaar
oud zijn moeten ze volledig de
„baan" op, net zo lang als ze het
goed doen".
Van Looy heeft ook reeds voor
de tweede wereldoorloog duiven
gehad en was toen ook succes
vol, de al wat oudere liefhebbers
weten dat nog wel Hij had toen
een duif die tot een der beste uit
de wijde omtrek gerekend kon
worden: „Dat was een super
kampioen", zegt hij, „zo'n duif
van klasse wordt maar eens in de
vijftig jaar geboren Ik speelde
zo'n 25 jaar geleden al op we
duwschap, met duiven die de
gehele dag in het donker zaten,
alleen 's morgens en s avonds
zagen ze het daglicht bij het uit
vliegen".
Zijn grootste triomf behaalde
hij in 1970 meteen jongeduif die
toen de nationale wedvluchl
vanuit Bourges won Het slecht
ste jaar was 1972 toen hij nota
bene in een opleervlucht van de
18 deelnemende jonge duiven er
maar liefst elf kwijtspeelde.
Vanzelfsprekend speelt hij ook
het vitessespel. Over het voor dit
jaar vastgestelde vluchtpro-
gramma van de afdeling Zee
land is hij wel tevreden, al zou
hij voor de Beaumetzvluchten
liever een andere, meer zuidelij
ker gelegen lossingsplaats pre
feren. Begrijpelijk voor een lief
hebber wonende in het oostelijk
gedeelte van Oost-Zeeuwsch-
Vlaanderen: „Maar", zegt hij,
„Kring West wil van Compiégne
af en die willen wij weer houden.
Het is een kwestie van geven en
nemen".
Palmares oude duiven in de
provinciale wedvluchten van
1974: 26 mei Orleans 26, 163 en
279 tegen 2984 duiven. I juni
Moulins 4, 7 tegen 1307 d. 15
juni Tours 342,515 tegen 2091 d.
30 juni Chateauroux was een
grote tegenvaller, vijf duiven in-
gekorfd, slechts een prijs (114)
de andere vier duiven wel terug
gekomen maar pas een week of
nog later van de wedvlucht. 13
juli Ruffec, 169 en 192 tegen 875
duiven.
HULST - „De hockeysport
is voor mij een echte volks
sport. In onze vereniging is
dan ook iedereen van harte
welkom. Waarom niet eigen
lijk.... De tijd dat je zoge
naamd van „goede huize"
moest zijn, behoort in onze
vereniging al lang tot het ver
leden. Maar er zijn inder
daad nog veel mensen die
denken dat de hockeysport
alleen voor een bepaalde
groep mensen is weggelegd.
Daarbij komt nog dat bij ve
len een bepaalde drempel
vrees bestaat en die schijnt
bijzonder moeilijk te over
winnen te zijn. De voetbal
sport bijvoorbeeld is nu
eenmaal veel meer in trek bij
de jeugd".
„Als bestuur van een hockey
club moet je buiten de leden die
zich zelf aanmelden ook acties
voeren om zo vooral de jeugd
kennis te laten maken met deze
tak van sport. Gelukkig heeft
ons bestuur dat al jaren inge
zien, anders had je misschien al
niet meer gehoord van de Hul
sterse hockeyvereniging. Het
huidige bestuur gaat op dezelfde
voet verder, waardoor we op het
ogenblik kunnen spreken van
een gezonde en bloeiende hoc
keyvereniging".
Aan het woord de 25-jarige
Joep Fassaert, speler in het eer
ste herenteam van de Hulsterse
hockeyvereniging M.H.C. Ra-
pide waar hij tevens ook al ruim
vier jaar als „schatbewaarder,,
fungeert. Joep Fassaert is samen
met zijn vlotte en charmante
echtgenote Ine een draaischijf
van de Hulsterse hockeyvereni
ging. In hun gezellige woning in
de Vestdijkstraat 5 in Hulst -
waar een antiquair zal „water
tanden" van het antiek dat
overal een passend plaats heeft
gekregen - is het zonder meer
leuk om daar een avondje door
te brengen. Buiten zijn beroep,
is zijn geliefde hockeysport het
onderwerp van gesprek. Joep
Fassaert is in de Hulsterse hoc-
keykringen geen onbekende
vooral gezonde vereniging. Joep
Fassaert: „Als we nu het aantal
jeugdleden bekijken, mogen we
als bestuur tevreden zijn. Maar
we blijven hiermee niet stil zit
ten, binnenkort gaan we weer
een actie voeren om jeugd te
werven".
Dat deed het bestuur van de
Hulsterse vereniging twee jaar
geleden ook. Men schakelde de
gymnastiekleraren in, om zo de
jeugd met de hockeysport te la
ten kennismaken, momenteel
telt de Hulsterse vereniging vier
jeugdteams, te weten twee
jongens- en twee meisjesteams.
Joep Fassaert: „Bij de meisjes
heben we meer aanwas dan bij
de jongens. Maar dat is ook wel
te begrijpen. Het voetballen is
een grote concurrent van ons".
Wat de contributie aangaat
moet de jeugd het zeker niet la
ten om zich als lid van de M.H.C.
Rapide te laten inschrijven.
Voor een luttel bedrag van der
tig gulden is men lid. Bij menige
voetbalvereniging zal men heel
wat meer guldens op tafel moe
ten leggen om een jaar in club
verband te kunnen spelen. De
jeugd zal er in de komende jaren
voor moeten zorgen om vooral
het eerste herenteam - ook voor
M.H.C. Rapide het parade
paardje - op een hoger plan te
brengen. Momenteel speelt dat
team al ruim tien jaar in de
derde klasse E. van de landelijke
hockeycompetitie. Twee keer
werd men kampioen in die klas
se, maar de toen nog geldende
regel van promotiewedstrijden
spelen - het eerste Rapide-
herenteam haalde het toen niet-
maakte promotie naar die twee
klasse onmogelijk.
Twee keer werd men kam
pioen in die klasse, maar de toen
nog geldende regel van promo
tiewedstrijden spelen - het eer
ste Rapide-herenteam haalde
het toen niet - maakte promotie
naar die twee klasse onmogelijk.
meer, want sinds zijn acht jaar
heeft hij vele malen per week de
hockeystick in zijn handen.
Reeds op 12-jarige leeftijd
maakte hij zijn debuut in het
eerste team. Twee jaar later was
Joep Fassaert niet meer uit dat
team weg te denken..Een team
waar hij momenteel nog deel
van uitmaakt, en met succes.
Ruim vijf jaar geleden kreeg hij
ook een bestuurlijke functie. In
de afgelopen jaren heeft hij mee
helpen werken om de vereniging
hogerop te brengen en vooral om
de toen nog smalle jeugd-basis
te verbreden. Samen met zijn
mede-bestuursleden is Joep
Fassaert daarin helemaal ge
slaagd. De M.H.C. Rapide uit
Hulst is een grote, sterke maar
De jeugd van M.H.C. Rapide
kan voor die doorstoot in de ko
mende jaren zorgen. Toch draait
het eerste team in een leuke
competitie, want elk jaar staan
de derby's tegen Olympia uit
Terneuzen en Middelburg op het
programma. Joep Fassaert:
„Sinds de laatste jaren is een
groei en vooruitgang duidelijk
merkbaar. Niet alleen bij de
jeugd, maar ook bij de ouderen".
Zo telt M.H.C. Rapide nu ook
weer een veteranenteam, en
daarbij is onlangs ook nog een
huisvrouwenteam gekomen.
Door de grote aanwas van de
jeugd telt de Hulsterse hockey
vereniging nu ook een eigen
jeugdbestuur, dat al zijn zaken
zelfstandig behartigt. Joep Fas
saert: „Het loopt allemaal voor
treffelijk. Ook de samenwerking
met de voetbalvereniging
HVV'24. Vroeger is dat wel eens
anders geweest" Buiten de
normale competitiewedstrijden
werkt de M.H.C Rapide elk jaai
ook nog zo'n tiental toernooien
af en dat zowel in Nederland,
België als Frankrijk Verenigin
gen uit die landen waar men al
vele jaren goede contacten mee
heeft, nodigen de hockeyvereni
ging elk jaar weer uit.
Het hoofdstuk van elk jaar
vormt de verbroedering met de
Engelse hockeyvereniging Bath.
Ging vorig jaar M.H.C. Rapide
naar Engeland, op 23 maart ar
riveert het Engelse gezelschap
weer in de Reinaerdstad Hulst.
Het gebruikelijke driedaagse
Paas-hockeytoernooi zal dan
weer heel wal toeschouwers
naar het Hulsterse sportpark
lokken. Een speciaal comité ge
naamd „Engeland-comité" be
staande uil Ria Stolte, Ine Fas
saert, John Picavet, Han Fas
saert, Thomas van Vooren en
José Altenbos, is sinds enkele
maanden alweer druk in de weer
om alles op tijd klaar te krijgen.
Want bij de Hulsterse hockey
vereniging M.H.C. Rapide wil
men niets aan het toeval overla
ten. Buiten de gebruikelijke
wedstrijden staat er verder ook
een ontvangst op het gemeente
huis en een groot feest op het
programma. De Reinaerdstad
Hulst staat dan weer helemaal
in het teken van de hockeysport.
