vrij
uit"
Miljoen
boeken
voor 't
Zuiden
Stef Hagemeier denkt eigentijds in glas
Liefhebben houdt eenzaamheid in
HOREN, ZIEN EN LEZEN
L
mm
a
3
n
BRABANTS BOEKHUIS
FUSEERT TOT DISTRI
eleid
xpositie
oek
p m
Opgave
Opgave 2
Opgave 3
Opgave 4
door CONSTANT
Zaterdag 14 december ]fyl
e OTTO HERBERT Fiedler
(1891-1962), schilderijen, gou
aches, aquarellen, tot 4 jan. in
het onlangs gerestaureerde
Tongerlohuys te Roosendaal.
AMATEUR-componisten-
festival (onderdeel PAN-cori-
oours) op 11 april a.s. te Nijme
gen. Ieder genre. Inl. Erasmus-
laasi 40, Nijmegen of (tussen
12.00-14.00 uur), tel. 080-512941.
ORIëNTATIE -cursussen
liohte muziek, bedoeld om
vraag naar lichtere genre op,
muziekscholen op te vangen.
Op drie plaatsen in ons land
(o.a. Rotterdam). Inl. 023-
319348.
TIEN Beeldhouwers-50
beelden; expositie in De Zon
newijzer (POC) Eindhoven.
Werk van Fons Bemelmans,
Jan Asjes van Dijk, Rien Go-
nee, Gooitzen de Jong, Wout
Maters, Jan Spiering, Martin
Sto-Ik, Pieter Starreveld, Gabr.
Sterk en Ek van Zanten: alles
te koop; prijzen van f 100 tot
f 16.000.
WOLFGANG Hutter (igeb.
'28 Wenen) maakte tien kleu
renlitho's en zeven etsen,
geinspireerd op de Zauberflö-
te. In 999 portefeuilles, co-
produktie van uitgeverijen in
elf landen. Prijs f 3500. Tot 18
dec., te zien in galerie Kamp,
Amstel 320, Amsterdam.
DE ZIEKTE van Parkison,
nieuw toneelstuk van Teister
met muziek van reuker-Cuy-
pers krijgt op 4 januari pre
mière door DAT in De Enge
lenbak, de Nes, Amsterdam.
Directeur Ferd. Verbiest heeft méér dan 20.000 titels in voorraad.
RAAM-104: „De laatste ja
ren wordt er veel over litera
tuurwetenschap geschreven.
Aangezien de wetenschappelij
ke studie van literatuur ook
een zaak is die de literaire
kritiek en de literatuur zelf
aangaan, lijkt het vanzelfspre
kend dat ook een niet-weten-
schappelijk tijdschrift ais
Raam inhaakt op de huizige
tendens", aldus Ruud Kra-aye-
veld, die als gastredacteur op
trad van dit thema-iMpomer
gewijd aan Hedendaagse as
pecten van literatuurweten
schap. Zelf opent hij met een
samenvattende inleiding: Ver
haal, lezer en literatuurweten
schappen (voorstudie van gro
tere inleiding voor verzamel
bundel literairtheoretische) ar
tikelen, die in '75 onder zijn
redactie bij Nygh verschijnt).
Martien De Jong schrijft
over Analisten en Sociologen.
Gerard Knuvelder schenkt
aandacht aan de Poolse wijs
geer Roman Ingarden, die
stammend uit de school van
Husserl grote invloed heeft
gehad op de definitie van het
begrip „Diehtimg". W. Blok
schrijft over Ergocentrische
romananalyse en literaire ge
schiedschrijving; Bert Brou
wers geeft een Antwoord op
de veranderende werkelijkheid;
J. Oversteegen stelt Vragen
rond de wetenschappelijke in
terpretatie van literatuur en
H. van Gorp zet boven zijn
artikel Picareske vertelstruc
turen? (Raam; Nw. Gracht 24a
Utrecht)
HOLLANDS MAANDBLAD-
324: „Ik ben ervan overtuigd
dat slaap in ons hoofd zit,
maar hij woont nergens dacht
Ik, of overal, het is maar hoe
je het bekijkt", zo concludeert
P. van den Hoofdakker zijn
artikel Wie is Morpheus; om
voorzien van verschillende en-
cephalograrnmen. J. Brugman
schenkt in De volle maan op
een wilgentak, aandacht aan
de Arabische literatuur. R.
Fuchs analyseert het werk van
de onlangs overleden schilder
Edgar Fernhout. Paul van 't
Veer vraagt zich in „Allemaal
wind en een Engelse notting"
af in hoeverre personen en
situaties in Multatuli's ge
schiedenis van Woutertje Pie-
terse met de werkelijkheid in
overeenstemming waren.
Verder proza van Poldina
Gaan en poëzie van Kopland,
Bedijs, Van Esch en Soudijn
(H.M. Nobelstr. 27, Den
Haag)
Sü.n.t.NSPEL-9: Deze ai.e-
vernig neeit aas thema; netui
en auiiuui. vei'aimei.ug vati
reuitspra&K en auvocuiuur
moec ue uueidteiuus v<nu ue
recuibSWiiih-eis woroen, uetou^i,
iuutue jtxct^ie o.a in xtecni is
het reant van ue sterkste. Jak
van aer Meinen verten entieie
BvD-gevanen (o-a. ue pogmg
om een xvoue jeugdlid in .ore-
da te compromitteren) voor
speiausceneringen. .oen ous
zet Doven zijn vernaai over
aiwykend geurag; werkelijk
recht legt worteis Ploot. De
belangrijkste bijdrage is van
Wiegman en beyaei: Agi'essie
vanuit verschillende gezicnis-
punten. net nummer opent
mei een uriei van oan 0.0-
spoei, waarin hy zijn weige
ring om mee te werken moti
veert en zegt, dat hij Proloog
e.a alle goeds wenst; met zo
erg vindt dat het revolutionair
is maar het nogal vervelend
vindt. (Samenspel, Zandpad
28, Maarssen).
Je bekijkt boeken in een
boekhandel. Er zitten pons
kaarten in deze boenen. Dat is
al verschillende jaren een on-
bemerKt wu.„.i .1.1 ue Klant
met Brabants Boekhuis.
„ik neo ju, n-s nooit tegen
het publiek kunnen vertéllen,
wam tvy vvenden ons mei 101
hat publiek", zegt de directeur
van Uit öaeKiiu.s in Tilburg,
F. VERBIEST. Het Brabants
Boekhuis is een uisirioutieap-
paraat, dat elk jaar 20.000
üoeKenti.e.s van xub uiige-
veisfondsen In voorraad heeft,
aanvult mi ue 11.000 titels, die
jaarlijks In Nederland ver
schijnen en op aanvraag via
die ponskaart per jaar
méér dan één miljoen exem
plaren laat uitgaan naar de
boekenzaken in de zuidelijke
provincies. Of er ook boeken
gekocht worden! „In -eeland
heel wat méér dan In West-
Brabant". is Verbiests erva
ring Om al die boeken aange
sleept te krijgen, ontstond in
'70 Brabant Boekhuis in zijn
huidige vorm. Na 1 januari
fuseert het Boekhuis met het
i' Hoofddorp gevestigde Dis-
triboek en samen heten ze dan
Distri, opererend in het hele
land. In het centrum van het
land komt binnen afzienbare
tijd een centraal „moeder
huis", terwijl lilhui g en
Hoofddorp afgeleide functies
krijgen; o.a. een cash en car-
ry-bedrijf, waar boekverko
pers zelf kunnen komen in
slaan. En dat alles om de groei
ende leeshonger de baas te
blijven.
Ferd. Verbiest vertelt met
een tikkeltje weemoed, maar
zakelijk hoe snel de ontwikke
ling gegaan is. Hij zette de
inmiddels 55 jaar oude uitge
verij van zijn vader, Neder
lands Boekhuis voort; begon
in '64 daarnaast een distribu
tiedepot van schoolboeken op
te bouwen; in '67 uitgebreid
met algemene boeken: in '70
werden de schoolboeken weer
afgestoten. In '70 werd ook
het laatste boek (Joanne
Grant: Zwart Protest) uitgege
ven.
Momenteel zijn er nog der
tig boeken van het fonids im de
handel. Met het ontstaan van
het Brabants Boekhuis werd
er dus in de zestiger jaren
voor het eerst een tussenhan
del geschapen op de boeken
markt, waar tot dan toe uitge
vers en boekhandelaren elkaar
nog lekker ouderwets kenden
en rechtstreeks bedienden.
Dat tussenhandel een kosten
verhogende factor is noemt
Verbiest „een achterhaald cli
ché". De tussenhandel ver
hoogt de prijs van het boek
met ongeveer 7 tot 9%; de
winstmarge van de boekhan
del ligt op 30 tot 40%. Dan
moeten de uitgever de papier
fabriek, de drukker en de bin
der nog hun part hebben.
Kun je nagaan wat er over
blijft voor de auteur! Maar dit
tussen haakjes want directeur
Verbiest (met 2(0 man perso-
neel, die de meer dan één
miljoen boeken per jaar prak
tisch stuk voor stuk de deur
binnen halen en uit laten
gaan) somt zoveel voordelen
voor uitgever (verlost van
veel rompslomp) boekhandel
en Mant op, dat je hem gaat
geloven. Het grootste deel van
de voordelen zit in die ge
heimzinnige ponskaart. De
boekhandel heeft dus niet te
vergeefs „001 deze tussenhan
del van dit onverwisselbaar
merkartikel geschreeuwd",
omdat de exploitatiekosten zo
opliepen. Die ponskaart als
paspoort voor een specifieke
transactie is tegelijk een goed
koop en snelwerkend voor-
raadbewakingssysteem in ie
dere boekenzaak.
De kaarten geven tevens
prijs en datum aan. zodat een
vakman kan zien of het de
moeite waard is een nieuw
exemplaar te bestellen.
Binnen 48 uur na 1 januari
binnen 24 uur komt Boek
huis-Distri kaarten halen en
nieuwe boeken brengen. Boek
huis bestreek Brabant, Zee
land, stuk Gelderland, Zuid-
Holland en een deel van Bel
gië; Distriboek de zaken met
méér dan één ton omzet. Na 1
januari is Distri er voor ieder
een en allen; in de toekomst
ook met grammofoonplaten en
videomateriaal.
Tenslotte noemt Verbiest
nog een voordeel van het
ponskaartsysteem, dat ook de
Mant voordelen oplevert. De
boekverkoper hoeft niet meer
voor het hele seizoen in te
slaan, zoals voorheen waarbij
kortingssystemen bestonden,
Stet
vormen.
verkt in zijn atelier glas tot nieuwe
„Jammer, dat het ambacht
van glazenier steeds meer ver-
'dwijnt", zegt STEF HAGE
MEIER. „Er is te weinig goed
gezocht «aar nieuwe vormen
en dan is er geen werk meer".
Er zijn vanuit het glas-in-
loodraam wel nieuwe technie
ken ontwikkeld, zoals glas in
beton (kunsthars) of de laat
ste jaren de applicatie, maar
ook deze zetten niet door. Stef
Hagemeier wijt dit aan de on
voldoende technische beheer
sing van de materialen en het
feit, dat de meeste glazeniers
zelf alleen maar tekenaars en
geen uitvoerders van ramen
meer zijn. Hij heeft alles in
eigen hand en zoekt met grote
nauwgezetheid naar nieuwe
mogelijkheden met glas. Zijn
eerste tentoonstelling onlangs
bij de Brabantse Kunst Stich
ting in Tilburg viel met name
op door sculpturale objecten in
blank glas; grote flonkerende
panelen. Tot 5 januari is zijn
werk momenteel te zien in
Art Gallery White House,
Burg. Kerstenslaan 16, Bre
da.
„Dat was er in mijn jeugd
niet bij", zegt Stef (27).
„Kunst, dat moest je maar in
je eiigen tijd doen. En zo
kwam het, dat ik in '64 over
dag werkte in een glasbedrijf
atelier Brabant en 's
avonds naar St.-Joost ging.
Toch heeft deze combinatie
zijn voordelen gehad. Op St.-
Joost leerde ik bij Frans Slij
pen het tekenen, het grafisch
invullen van vlakken. Overdag
was ik bezig met het uitvoe
ren van glas-in-loodramen van
kunstenaars als Troost, Luc
van Hoek, Hugo Brouwers e.a.,
zodat ik vaktechnisch ge
schoold werd. Technisch heb
ik geen problemen meer. De
leek ziet dat niet, maar am
bachtslieden vragen me vaak:
hoe heb je dat in hemelsnaam
voor elkaar gekregen?"
„Tot '69 ben ik op St.-Joost
geweest. Daarna heb ik enkele
jaren druk dingetjes gebouwd,
waarin het lood zijn eigen
functie kreeg. Door allerlei
ateliers in het begin van deze
eeuw was het glas-in-lood ge
degradeerd tot glasschilderin
gen. Alleen lood en glas; daar
mee wilde ik het doen. Boven
dien, wil dit ambacht, niet ka
pot gaan. dan zul je meer
aansluiting bij de architectuur
moeten vinden. Nee, de kleu
ren stem ik niet bijzonder af
op het Nederlandse klimaat;
ik moet het doen in het licht
van deze beide flaükainertjes.
Ik houd het rustig van kleur.
Het is zeer arbeidsintensief
precisiewerk. Als ik in een
vlak van 200-300 stukjes er
gens één millimeter verschil
heb, kom ik helemaal ver
keerd uit. Aan de prijs (onge
veer f 1000 per vierkante me
ter) kan het niet liggen, dat er
bijna geen glas-in-lood-ramen
gemaakt worden; ook de ker-
ken als belangrijke opdracht
gever zijn weggevallen. Ja,
het glas in beton is er een
tijdje in geweest. Maar onvol
doende op de hoogte met de
technische consequenties (uit-
zettingscoëfficiëntverschi-1-
len) bleek het in veel gevallen
niet duurzaam. De applicatie-
techniek, waarbij lagen glas
op elkaar geplakt of gesmolten
worden, lijdt evenzeer aan
technisch onvermogen bij ve
len, die maar wat koken, bak
ken en braden met het glas
om effecten zonder inhoud op
te roepen; niet méér. Méér?
Dat is de kleurencomipositie,
het lijnenspel, ritme en maat...
De uitzettingscoëfficiënt van
de onderscheiden kleuren glas
is verschillend; de boel gaat
schuiven etc. Daarom is Stef
die afhankelijk waren van de
grootte van de orders.
Daardoor kan de boekenzaak
een ruimer assortiment aan
zijn Mant aanbieden. „Ja, de
boekenzaken boven de grote
rivieren hebben in hun totali
teit een ander karakter dan in
het zuiden, waar geen enkele
echte grote stad en geen enke
le universiteitsstad is; hier
treden minder specialisaties
op".
Er zijn ook contacten met
Vlaanderen. Met 22 fondsen
mag Boekhuis de grens over;
voor de rest bestaan er allerlei
kartelafspraken van alleenver-
tegenwoordigingen in België.
„Er wordt internationaal ge
werkt aan het doorbreken van
dit kartel, want op deze ma
nier raakt ook het Vlaamse
boek nooit geïntegreerd
op de Nederlandse markt".
Op dit moment kan Boekhuis
70-80% van de behoefte aan
algemene boeken op de markt
dekken. Een markt die met de
dag groeit. De verkoop van
boeken in deze december
maand, schijnt die van vorig
jaar b.v. ai ver te overtref
fen.
HENK EGBERS
Hagemeier begonnen met glas
applicaties („glas-in-lood-pe-
riode heb ik voorlopig afgeslo
ten") in blank glas. Met snij
den, etsen, zandstralen, hakken
smelten, blazen en buigen
brengt hij genuanceerde blan
ke vlakken van 6-10-20 mm.
dik glas, soms tot bijna 20
lagen, over elkaar heen (lij
men). In kleine zwart-wit
pentekeningen schetst hij
eerst heel afgewogen een ont
werp.
„Ik ga uit van de lijn en
niet van de klodder zoals ve
len". Welke verbluffend speel
se en tegelijk monumentale
resultaten hij daarmee al be
reikt heeft, is op de expositie
te zien. Flonkerende brokken
glas, die elkaar aanvullen, op
heffen en een vaak indruk
wekkend totaalbeeld vormen.
Hij onderkent, dat hij op de
grens van kitsch kan lopen
daarbij en onderzoekt hoe ver
hij gaan kan.
„Glas is een briljant artikel,
maar het gevaar is er om het
méér te laten schitteren dan
nodig is. I'k hoop ook, dat de
mensen door deze vormen in
een nieuwe relatie tot het ma
teriaal, dat hen niet onbekend
is via huishoudelijk gebruik,
komen te staan; het leren rui
ken".
Hij denkt ook aan Meinere
voorwerpen in deze techniek,
aangepast aan b.v. een flat; in
zijn Tilburgse flat weet hij
maar al te goed wat er wel en
niet mogelijk is. 's Avonds na
achten durft hij er nog nauwe
lijks in het glas te hakken.
Plok!
Hoe edel glas kan zijn, we
ten we b.v. via oude kathe
draal-ramen; hoe edel het kan
zijn in eigentijdse vormen laat
Stef Hagemeier zien op zijn
expositie in Art Galery White
House.
H. E.
De gramraofooupiateniiiuus-
trie en -handel beuenken
voortdurend ineuwe trucs um
hun omzetsnelheid te vergro
ten. In de Klassieke aiaeung
verdwenen eerst de 25-centi-
meter- en daarna de 45-toe-
renplaten. Maar de laatste tijd
is oe verkoop van dertig-cen
timeters ook al iets meer ge
noeg zodat ae uuobel-ip steeus
meer veld wint: twee langspe-
lers per hoes. Het betreft vaak
heruitgaven van platen die bij
hun verschijning slechts matig
succes boekten.
In de t-rivilege-serie van
DGG is aldus een „Starprofi-
le" van de Duitse pianist
CHRISTOPH ESCHENBACH
verschenen. De ene plaat be
vat de in 1971 voor de eerste
keer uitgegeven Hammerkla-
viersonate van VAN BEET
HOVEN, de andere een kant
MOZART (Sonate in Bes
K.333 en de variaties „Ah
vous 'lirai-je Maman") en een
zijdje SCHUMANN (Kinderto
neeltjes en Abegg-variaties),
oorspronkelijk opgenomen in
1965-'66, toen de kunstenaar
omstreeks vijfentwintig jaar
was. (DGG-Privilege
2726044)-
Het is de vraag of de pla
tenmaatschappij Eschenbach
een dienst heeft bewezen door
de heruitgave van deze opna
men. Hij is namelijk een pia
nist uit de degelijke Duitse
school, zeker een eerlijk en
zuiver artiest, maar zeker niet
iemand van allure die boven
de noten uitrijst. Het is zelfs
de vraag of dat er voor de
toekomst in zit omdat er niet
veel verschil valt te constate
ren tussen de eerste platen en
de Hammerkiaviersonate.
Heel anders is dat met een
cosmopoliet als ALFRED
BRENDEL, waarvan Philips
BRAHMS' EERSTE PIANO
CONCERT in d. op. 15 uit
bracht. Geweldig, welk een
techniek, stijlbeheersing en
persoonlijkheid! Brendel
nog geen tien jaar ouder dan
Eschenbach zwicht niet
voor de verleiding de zware
storm-en-drang-aceenten van
dit jeugdwerk te overdrijven.
Integendeel, men kan zijn ver
tolking eerder ingetogen noe
men, maar de muziek klinkt
er des te aangrijpender door.
Brendel laat zich hier in de
volle ontplooiing van zijn
groot talent horen. Deze versie
van Brahms kan daarom een
juweel worden genoemd om
dat de begeleiding in handen
is van het Amsterdamse Con
certgebouworkest, dat zijn
eerste-rangs-niveau hier volle
dig bewijst. Dirigent is voor
deze gelegenheid de inmiddels
overleden Hans Schmidt-Isser-
stedt. Philips heeft ons ook
een opname van het veel late
re tweede pianoconcert van
Brahms in uitzicht gesteld in
dezelfde combinatie, uiteraard
met uitzondering van de diri
gent- Wanneer die even goed
slaagt, zal er voor jaren geen
betere keus voor dit tweetal
Brahmsconcerten kunnen wor
den gemaakt. (Philips
6500623).
JOOP BARTMAN
In de donkere dagen voor
Kerstmis aeui ue grootste
nueuteruig nog wei zijn ogen-
biiKKen van suite en cenzaam-
heia; ae ogenoiikken waarin
je tegenover jezelf staat, met
gevoeiens van ontroering, te
leurstelling, pijn en warmte.
Aan de gevoelens, die je on
dergaat als je alleen bent
wijdt CLARK MOUSTAKAS
zijn boek „LIEFDE EN EEN
ZAAMHEID" (uitg. Lemnis-
caat). Deze gevoelens zijn be
slist noodzakelijk om innerlijk
te kunnen groeien. Liefheb
ben houdt noodzakelijk een
zaamheid in, wie bang is voor
de eenzaamheid is bang voor
liefhebben, zegt hij.
Dit boek is een verfrissing
te midden van alle pleidooien
voor groepstrainingen, actie
groepen, creativiteitsgroepen,
ontmoetingsgroepen en weet
ik veel wat nog meer voor
groepen. Moustakas vertelt,
dat dit boek is ontstaan uit
lange gesprekken met zichzelf
in momenten van stilte, waar
hij weer met zichzelf in con
tact kwam en daardoor weer
verder kon.
Voor sommigen zijn een
aantal groepeervaringen beslist
zeer zinvol, maar ik vind in
derdaad dat dit niet mag ont
aarden in jezelf uitsluitend
nog maar als groepslid te zien,
in je eigen leven moeten de
ervaringen immers een plaats
krijgen en sta je voor de op
gave er zin aan te verlenen.
Iedere tijd blijkt zijn eigen
mensen te hebben, die naar
het enige pad der genezing ver
wijzen: de weg naar zelf
kennis, in" deze tijd schij
nen de psychiaters dit pad te
moeten aangeven. De priesters
hebben voor velen hun zeg
gingskracht verloren-. Gods
dienst en wetenschap schijnen
elkaar af te wisselen. En toch
komen zij op een zeker niveau
tot dezelfde ervaringen. De
wetenschap ontdekt opnieuw
de grenzen van het weten en
herontdekt de waarde van
transcedente ervaringen, medi
tatie en liefde. Een psychiater
directeur van een psychiatri
sche kliniek, zei onlangs: „Je
beste therapeut heb je altijd
bij je; hij zit in jezelf".
Moustakas zegt: „Er is geen
andere weg dan de weg naar
je eigen zelf, geen andere zin
dan de innerlijke werkelijk
heid. tot leven komend in die
stille wanhopige uren, wan
neer je de waarheid in het
gelaat ziet, wanneer de ver
vreemding, de schande en de
hypocrisie je plotseling van je
stuk brengen en doen duize
len. Er is geen andere kracht
dan die welke haar oorsprong
vindt in de boezem van het
zelf en in het mysterie van
het universum, wanneer men
de felle pijn heeft gevoeld van
woorden en gevoelens, die als
wapens worden gebruikt of
van liefde die niet in staat is
een brug van begrip tussen de
mensen te slaan. Er is geen
ander leven dan dat van het
afzonderlijke, op zichzelf te
ruggeworpen zelf, en wel in
die zin dat de terugkeer naar
het zelf, in eenzame uren van
bezinning ook de bereidheid
om terug te keren naar de
ander met zich meebrengt".
Vakbonden, abortusklinie
ken, gelijke rechten voor de
vrouw; dit alles zijn belangrij
ke gebeurtenissen voor de be
volking van een land. Maar in
je eigen leven moeten die ge
beurtenissen een plaats krij
gen. Daar zit je als mens met
gelijke betaling, vakantie, ge
noeg geld voor de noodzakelij
ke levenskosten; en dan? Hoef
je dan niets meer te doen?
Hoe geef je dan b.v. zelf ge
stalte aan het liefhebben?
Want sociale voorzieningen
zijn een goed, maar kunnen
ook leiden tot het afschuiven
van je persoonlijke inzet tot
liefhebben. Dit boek kan mis
schien inspirerend werken;
mij heeft het in ieder geval
wel iets gedaan.
Moustakas vertelt verder in
dit boek over eenzaamheid en
afzondering, eerlijkheid contra
waarheid, oprechtheid en me
delijden, en plaatst een aantal
kanttekeningen bij encounter-
ervaringen.
Het boek is levendig ge
schreven, de vertaling van
Frank de Graaff is goed, en,
ondanks de emotionele schrijf
stijl, is Moustakas er in ge
slaagd zijn gedachtengangen
helder weer te geven.
MARIANNE EGBERS
eindredactie
henk egben
VAN GOGH (serie De
Meesters. uitg. Amstejd^
Boek). Het formaat 13
1
kleiner, de druk op
drukpapier wat helderen;"JJ
lijkt méér op het tradition,!
kunstboek. De inleidende teu
vkn Stadler is wat helderj,,
en vertellender geschreven „1
schetst op boeiende wijze t
levensbeeld van Van c«j
(daarin missen we wel de vet.
melding, dat hij ook in u.
burg studeerde; jongste
dekking van prof. v.d. Ee...
beemdt). Bovendien bevat
boek ook een aantal documu.
taire foto's; o.a. de pastorie ii
Zundert en de N H kerkj,
Etten-7 eur, die in Van Gogii
leven een rol speelden. Stadia
verliest zich niet in kunst»
nige bewchouwingen, miil
maakt wel goed duidelijk
waarin b.v. de kleurtec'
van Vincent bestond en 4
plaats die hij ln de kunsthi*
rie inneemt. De 65 door 4
Weertse drukkerij Smeea
goed verzorgde kleuren,
drukken bepalen zich vonn
tot zijn schilderwerk; er 1
slechts één tekening afgedrukt
Een mooi Van Gogh.
boek voor een schappelijk,
prijs. De Nederlandse uitgat,
werd vanuit de Franse ei
Duitse uitgave bewerkt door
Ko Hendricks.
Het Boek van de Maand in
december zit ook weer boor
devol nostalgie. HET PREN
TENBOEK VAN TANTE FAU
en het mooiste en leukste uit
andere oude prentenboeken
(periode 1850-19X0), bijeenge
zameld door LEONARD DE
VRIES ziet er verrukkelijk
uit. De Bezige Bij brengt het
tot 6 januari voor f 12,50;
daarna kost het f 24,50. Uiter
aard een stunt, maar je kunt
er wel bij zeggen: wees erbij!
Weliswaar zijn de hartver
scheurende en zwaar moralise
rende kinderversjes en
sprookjes zeker tekstueel
voor kinderen van dit mo
ment niet zo bijster interes
sant, maar ouderen zullen on
getwijfeld van dit boek smul
len. Het bevat op 190 pagina's
een s. hat aan oude prenten in
hun „originele" vale kleurtjes,
waarbij de tekst ook in het
oorspronkelijke lettertype en
spelling staat afgedrukt. De
verhalen geven een geweldig
beeld van „gewoonten en ze
den" van onze voorouders.
Eerlijk gezegd een mentaliteit
om niet naar terug te verlan
gen. Piet de Smeerpoets, De
Partij van Fidel en Fidelia;
De allerdroevigste Geschiede
nis met de zwavelstokjes; De
geschiedenis van den Snoeper;
den Plaaggeest; De jeugd on
zer koningin; Een reisje met
de Tuf Tuf door Bertha; enke
le oude liedjes etc. etc.; dat
•zijn enkele titels, die te vin
den zijn- Een boek om in te
bladeren, te lezen en veel in
te kijken. Erg fijn.
De democratisering van de
schilder Vincent van Gogh
gaat vrder. Verscheen on
langs bij De Haan een poster
boek met veel afbeeldingen
over Van Gogh voor de massa-
prijs van f 17,50, nu is voor
dezelfde prijs verkrijgbaar
WOLF STADLER: VINCENT
DE BESCHEURKALENDER
begint voor liefhebbers «1
even vertrouwd beeld te wil
den als het duo Van Koeten-
De Bie, uitvinders van origi
nele gedachten en formults.
Het lag min of meer voor (t
hand, dat hun nieuwste for
le: Het Simplistisch Verboot
de leidraad zou worden voor
de nieuwe Bescheurkalenter
1975 (uitg. De Harmonie).
De enige kalender met i!
dagen; met dag-blaadjes aa
voor - en achterzijde bedrukt
met simplistische uitsprak»:™
Daarbij moeten natuurlijk e
aantal mensen en dingen I
„ontgelden", zoals Fr*
Derks, Hans van Wilgenbur;,
Schmelzer, Van Meekers,
Wiegel', Drees, het feminism
„de" Nederlander e.d. Op I
mei zo staat te lezen -
mogen De Drie van Van Aft
meedoen aan het carnaval ir
Breda; Bij 26 februari bij
„Alleen de mussen hebben
in Artis naar hun zin". Wie
dag in het komende jaar n»
een sim listische spreuk «jj
beginnen en besluiten met 1"
epiloog van het simplislls*
duo, schaffe zich deze
scheurkalender aan.
-AjiMj ill#
ii
- JO -
Het jaarlijkse SingelI jn
boekje, heet dit jaar '1
LOUIS PAUL BOON -
schrijver in beeld 'j
Arbeiderspers-Querido,
4,90). Boon hoort bij dif
teers, die zowel door M
derspers als Querido w
uitgegeven, zodat he'
dres Singel 262 op het J
dit jaar helemaal dekto
Het zijn altijd infor^j
geschriften over een of -t
auteu De tekst is sw®-
dit Boonboekje. Na effl .j.
biografie volgen er 01.1
pagina's met documents j
to's, die Boons leven van j
trouwboekje van zijn
ouOT
jp,
tot de stapel door
schreven boeken vaak 1
sant illustreren: en"
een nostalgies boekje-
wat wil je nog méér
tijd? Een kijkje acht
schermen van deze a jot-
als levenskunstenaar ,((|-
re pennelikker is. l"-'®„1
bekijk het maar ,(S|
liefhebber van Boon
een aardig boekje.
Deze mensen
uiten hun
ongenoegen
over:
a. milieu-
vijandige
verpakkin
gen.
b. Het uitblij
ven van
steun aan
de boeren.
c. de verkoop
van Angola-
koffie
kreeg Internationale
b: President van Fis
««va»*
iM. WÊ
Deze tank rijdt door
Eén van onderstaande
a. In een goed blaad
mono smeren; d. lemf
De waarde van de geïsol
der tijden wisselend beoo
migen zijn er in principe
tulen niet zo zwaar aan F
„isolani". Onderstaande p:
International Tournament
een zwartspeler, die al te
staand houtje in zijn stelli
tegenstander de gelegenhe
aanvalsstelling op te bouwi
natie is daarvan het logis
meester niet zo^moeilijk te
Wit: K. Commons (V.S.).
Zwart: Z. Vranesic (Canad
Caro-Kann verdediging.
1- e2e4, c7—c6; 2. d2-
C6xd5; 4. Lfl—d3, Pb8—c6
Lel—f4, Lf8—g7; 7. Pgl—f
Pg8f6; 9, h2h3, Lg4x
doen van „het loperpaar"
Seen moeite. Evenals bij de
°ok hier de meningen uitee
aan het loperpaar. anderen
'L 0—0. a7—a6: 12. Ddl—e
IJtlS—d«; 14. De2—d2. Tf8—
baar met de gedachte. e5
anders de tekstzet? maai
meteen kunnen doen. Na t
L*e5, Tadl. Tad8. Lc2, Td7
aan de hand. Nu wordt hi;
S2—g4!, Ph5—f6: 16.
lal el, b7b5 (Op zi
agenspel op de damevleuge
mer gaa, ^et te langzaam,
doen met de bedoeling e5 te
?.e. d-pion op de koop toe
t'jft dan open, er worden
n daardoor komt wit niet
dj-) 18. Pf3e5, Pc6—a5
nn .met duidelijk voordeel.)
"3h4! (Nu de toestand
s kan wit zonder gevaar
