Moeder van 13 kinderen
zou best met vakantie willen
Monja's fumtmsie
niet geweldig
UIT
ROND
KERSTMIS
Zeeuwse groep KFE belooft veel
SPRAAK
SPRAAK
011 GESPREK MET....
Lucie de Smit-Sutin
samenstelling
Henk van Pelt
Samenstelling Aart Janszen
D
0
0
R
GERDI
PREGER
■i^H
GO?
van haar tienjarig
Ook het onderdeel
beoefend wordt, zal
>rden.
Sentse, „dat brengt na-
jk financiële problemen
ich mee. Daarom hebben
:eds een bingo-avond ge-
•n en ligt het in de bedoe-
n binnenkort nog een der-
e avond op touw te zet-
V E K een vereniging die
ngzamerhand een begrip
et worden is in de kleine
nschap Hoek, rooit het
indien het bestuur zo am-
s door blijft gaan met haai
teiten dan kan het niet an-
if deze vereniging zal nog
kse groei ondergaan.
SCHOONDIJKE - Het begon allemaal met een briefje, zo'n paar resoluut, „daar zijn we echt een
maanden geleden. Gestuurd door nog een moeder van een groot beetje zuinig op. Maar het kan
gezin (toch niet zo'n grote zeldzaamheid in Zeeuwsch-Vlaanderen, me b.v. niets schelen, als de kin-
gis ik altijd wel had gedacht), die niet bij de bergen wasgoed, de deren bij slecht weerbinnenspe-
dagelijkse meters brood en de aardig volle verjaardagskalender wil len en de hele vloer van de ach-
neerzitten, maar tijd vrij maakt, om ook nog wat anders te doen. Ze terkamer vol krijten'De kinde-
schreef me: „Ik ben Lucie de Smit-Sutin, 41 jaar getrouwd met een ren. Dat zijn Tamara, Loesje,
schat van een man; een bouwvakker van 47 jaar. We hebben 13 Guusje, Angelo, Isabelle,
gezonde, levenslustige kinderen: 4 jongens en 9 meisjes in de leef- Andrea, Ingrid, Lucas, Carlo,
tijd van lVi tot 19 jaar. Ik heb hulp van een gezinsverzorgster, Monique, Christine, Lilian en
omdat ik nogal astmatisch ben. We zijn in die 20 jaar, dat we Matjan,
getrouwd zijn, nog nooit op vakantie geweest. Van ons vakantiegeld
worden altijd die kinderen „ingespannen", die naar 't voortgezet „Die namen", zegt Lucie gnif-
onderwijs gaan. Een nieuwe fiets, regenkleding, boeken enz. Dan is felend, „dat vond ik het leukst
er al een hele hap weg. Maar vakantie missen we niet, want we van kinderen krijgen". Ik heb
hebben 't nooit meegemaakt. Voor 85% naai ik de kleren van de wel eens met m'n handen in het
hinderen zelf, ik brei graag, maar borduur nog liever. Maar mijn haar gezeten, als ik weer in ver-
grootste hobby is toch beeldjes maken uit Durox-stenen. U weet wachting was, want we wilden
misschien wel wat ik bedoel: van die grote, grijswitte binnenstenen. eigenlijk maar 4 kinderen. Niet
Nu bebben wij in de bouwvakvakantie een nieuwe vloer in de dat ik tegen abortus ben, maar
hamer moeten leggen en nu heb ik tegen de gangwand 36 van die voor mezelf zou ik het nooit
stenen (halve dan) van voren uitgebeiteld met alle handomtrekken doen. We zijn er toch wel blij
van de kinderen en de symbolen van geloof, hoop en liefde, waar mee, hoor. De kinderen hangen
boekenplanken op steunen. Het is echt iets unieks geworden. Als u erg aan elkaar." Lucie lacht
eens niets voor uw rubriek heeft, komt u dan maar eens bij ons eens. „Voor twee dagen heb ik
kijken. Wij zijn maar doodgewone mensen, die niet aan de weg b.v. 11 liter soep nodig. Maar het
timmeren, maar toch mee willen tellen". is erg moeilijk om de hoeveelhe
den eten precies uit te mikken.
Zo'n uitnodiging kon ik na
tuurlijk niet zo maar naast me
neerleggen. Het spreekt vanzelf
dat ik eens poolshoogte ging
nemen. „De zoete inval" prijkt
erbuiten op het huis, dat in een
soort achteraan-rijtje staat op
de weg tussen Schoondijke en
Oostburg. Dat blijkt later ook
wel te kloppen, als Lucie me ver
telt, dat enkele dochters al
vriendjes hebben, die komen,
aanwaaien. „Mee-eters", lacht
ze met een knipoog naar Wim
Sonneveld. Lucie de Smit ont
vangt me in de „mooie" voor
kamer. De hond en de poes lig
gen vredig samen in de achter
kamer op de bank. De jongste
spruit van IV2 staat nieuwsgie
rig te zijn in de box. Twee doch
ters zorgen voor de koffie en
gaan. torens boterhammen sme
ren voor dp hongerige meute
tussen de middag.
„De mooie kamer is voor
Kerstmis en zo", verklaart Lucie
Daarom kook ik iedere dag ook
maar voor m'n broer en een oude
buurman een eindje verderop.
We laten ook 2x per jaar een
varken slachten. Die houden we
hier achter het huis. Dit jaar
hebben we ook nog een geit ge
slacht. Lekker hoor. Net rund
vlees. Ach, we rooien het wel.
We hebben geleerd blij te zijn
met de kleine dingen in 't leven.
Van 't jaar heb ik voor het
eerst van m'n leven een nieuwe
fiets gekregen. Ik was er stik- w r
blij mee". Maar hoe komt een\ in IJzendijke wat van die beeld-
moeder van een groot gezin er nu
bij om op kleine schaal te gaan
beeldhouwen? ,,'t Was denk ik 2
jaar geleden, toen één van de
kinders uit school thuis kwam
met een stuk steen, dat een man
netje moest worden. Dat leek me
gewoon leuk om zelf ook eens te
doen. Van de pastoor heb ik toen
zo'n steen voor binnenmuren ge
leend en ben zelf aan de gang
gegaan. Dat ging toch stik-
lekker", vertelt ze enthousiast,
„ik vind het toch zo leutig om te
prutsen. Eerst heb ik een Chris-
tuskop gemaakt. Daar staat-ie.
Voor de vensterbank. Daarna
een paardekop en toen nog een
heleboel andere beeldjes.
In die tijd van deoliecrisis
kreeg ik ineens het idee een boe
kenkast te maken van planken,
steunend op stukken van die
uitgehouwen steen. In de ach
terkamer, op een stukje plastic
of oude krant, ben ik menig vrij
uurtje bezig geweest, 't Stof
vloog je om de oren. Van alle
kinderen heb ik een handomtrek
geschuurd met schuurpapier. In
juni was het allemaal klaar.
Mooi, hè?", zegt Lucie verge
noegd en trots. „Ik ben nu bezig
met stenen afbeeldingen, die ik
met bisonkit op houten plankjes
plak. Ik moet nu eenmaal aflei
ding hebben. Ik zou ook zo graag
eens een cursus beeldhouwen
volgen, maar dat gaat hier zo
moeilijk. Ik wil wel proberen het
volgend jaar op de Kunstmarkt
jes te verkopen. Dan heb ik ook
eens centen van m'n eigen".
Of het nu kunst is of kitsch,
mooi of lelijk moet ieder voor
zichzelf uitmaken. Het belang
rijkste is, dat Lucie de Smit
creatief met iets bezig is en er
zelf allemachtig veel plezier in
heeft. Ze geniet van de dingen
die ze heeft en die ze kan en
staart zich niet blind op onmo
gelijkheden. „Ik zou best eens
met vakantie naar Zwitserland
willen", bekent ze, „maar ik
weet dat zoiets nu nog niet kan.
Eerlijk, ik ben nog nooit verder
Holland in geweest dan Middel
burg en in een trein heb ik ook
nog nooit gezeten. Maar dat
geeft niet, want wij kennen onze
eigen polders beter dan de men
sen die naar Italië of Joegoslavië
gaan".
DONDERDAG 5 DECEMBER 1974
Dit weekend heerst er stilte in de theatersfeer in de streek. De
anisators houden even de adem in om Sint-Nicolaas alle kansen
"Seven die hij verdient. Daarom kunnen we voor u alleen een blik
"eruit werpen naar het volgend weekend. Want dan is het weer
Wraak.
l J donderdag 12 december brengen de Vlissingse Samenwer-
""e Culturele Instellingen samen met Industriebond N.V.V. een
aU? van Sater: »,a baas nee baas" een vrolijk stuk over
Cg «zeggenschap en ondernemingsraad, in Oost-Sou-
°P vrijdag 13 december brengt UIT West Zeeuws-Vlaanderen in
»k« tiosthurg „de Ketelshow", een dolle en maffe cabaret-
j "uge toestand, terwijl de Stichting JESS ook vrijdagavond in het
f0"uzens jazzcafé Porgy en Bess een concert presenteert met
"Hand minder dan Boy Edgar en zijn zeven-mans-formatie (aan-
22 uur).
"lef k" '8 er Wag, de vijftiende een koffieconcert in de Halle Axel,
t0 Wikmurfek. Terwijl de nieuwe week wordt geopend met het
Zul!» k Su'ker van Hugo Claus op maandag, 16 december in het
"""audthcater.
Kerstmis betekent voor ui t
in Zeeuws-Vlaanderen een ex
tra accent geven aan de mu
ziek. Dit jaar drie concerten
die u nu reeds moet noteren:
Op zondag 15 december een
koffieconcert in braoksfeer
met Les Gouts Réunis, een
jong enthousiast kwartet om
12 uur in de Halle, Axel. Op
zaterdag 21 december een con
cert in het kader van het
Belgisch-Nederlands Cultu
reel Verdrag Het Collegium
Instrumentale Brugense
brengt samen met het West-
vlaams Vocaal Ensemble The
Messiah van G.F. Handel ten
gehoren in de r.k. kerk in
Oostburg. Op tweede kerstdag
(donderdag 26 december zingt
Marie Cecile Moerdijk een
kerstkoffieconcert bij elkaar in
de Speye Sas van Gent.
Enkel weken geleden
ontvingen wij bij wijze van
vervroegde
Sinterklaasverrassing een plaat
van een ZeeuwdVlaamse
zangeres. De titel van de single
is „Fantasy" en de zangeres is
Monja: We hebben enkele
maanden geleden al eens een
hele popspraak over haar
volgeschreven. Ja, zo'n plaat
stuurt Monja natuurlijk niet
voor niets; je moet dan wat
schrijvenoverzo'nplaat. Endat
is voor ons een heel erg moeilijke
zaak, want aan de ene kant
verwacht Monja natuurlijk een
lief en aardig stukje, maar jullie
zitten er niet op te wachten dat
we een hele kolom vol schrijven
met onzin.
Een plaat maken is iets waar
veel mensen van dromen, omdat
zij het maken van een plaat
gelijk vastkoppelen aan
bekendheid en de daarbij
behorende vette bankrekening.
Er worden per jaar in ons land
een ontelbaar aantal singles
uitgebracht waar we nooit iets
van horen. De meeste
exemplaren van zo'n plaat
worden gekocht door famlie en
kennissen van de artiesten die
de schijf hebben volgezongen of
gespeeld. Wij geloven dat heel
van die mislukte singles
voorkomen kunnen worden als
de artiesten die deze prullen
opnemen eens eerlijk tegenover
zichzelf zij. Toen we een tijdje
geleden aan de groep Burn
vroegen, zouden jullie een plaat
willen makenn antwoordden ze
tenminste eerlijk: „Voorlopig
zien we dat niet zittenn onze
eigen nummers zijn daar
gewoon nog niet sterk genoeg
voor".
Als Monja net zo eerlijk was
geweest als de popgroep aburn
was de plaat waar we nu over
praten waarschijnlijk nooit
gemaakt. De stem van de
zangeres is eigenlijk niet het
slechtste aan de plaat, maar de
begeleiding lijkt nergens op. De
drummer beschikt als wij het zo
beluisteren niet over een
drumstel, maar over een stel
pannen van twijfelachtige
kwaliteit. En als we dan nog het
briefje lezen wat met de plaat,
als een soort sinterklaasrijmpje
meekwam, dan vragen wij ons af
wie dit dan wel weer verzonnen
kan hebben. We citeren: „Pas is
in België de schijf uitgekomen,
nadat zij in Frankrijk goede
verkoopcijfers had gehaald",
hoe goed die verkoopcijfers dan
wel waren is iets wat in het
duister blijft. We kunnen
binnenkort volgens hetzelfde
briefje nog een tweede singel van
Monja verwachten. „De
producers hebben een
„Discotheque Spécial" op het
oog. Er is berhalve broep gedaan
op de medewerking van een
wereldberoemde group uit de
SOUL namen kunnen nog niet
worden genoemd). Het feit dat
de beste Soulmusici en Singers
werden aangesproken wijst erop
dat de zangeres met haar
volgende plaat „brokken" wil
maken in de Discoteken", aldus
het begeleidend briefje.
Monja, we hebben haar helaas
nooit persoonlijk ontmoet, lijkt
ons een lief meisje maar ze moet
wel eens op zoek gaan naar een
wat betere begeleiding. We
zullen het geheel maar als een
grappige Sinterklaasdsurprise
zien, dan kunnen we er
tenminste nog om lachen.
Jullie zullen het
waarschijnlijk al gemerkt
hebbe, dat Popspraak naast
Henk van Pelt, nog een
medewerker heeft
aangetrokken. Frits Eyke, zorgt
ondermeer voor de
samenstelling van de
Zeeuws-Vlaamse Top-Vier. Vol
verwachting klopt ons hart, en
tot de volgende week.
(Van onze verslaggever)
OOSTBURG - Jongstleden
zaterdagavond heeft het Oost-
burgse publiek kennis kunnen
maken met de Zeeuwse formatie
K.F.E. In de soos aldaar speel
den de muzikanten van de band
hun eigen gevarieerde repertoi
re. Het viel bij het aanwezige
publiek goed in de smaak.
K.F.E. ontstond ongeveer drie
jaar geleden. Voor de grap, of in
ieder geval zonder verdere be
doelingen dan bun eigen plezier,
begonnen vier mensen wat
nummertjes uit het folkreper-
toire te spelen. De naam: Het
Krezie Folk Ensamble.
Sinds 1970 is niet alleen de
naam van de groep geslonken tot
wat hij nu is. De groep werd uit
gebreid tot de huidige bezetting,
die bestaat uit: Rik Loose
(drum), John Wijfels (zang en
bas), Kees Dekker (zang en gi
taar), Bert Schulte (zang en gita
ren), Leo Verdonck (tenorsax),
Roger de Smet (mook synthesi
zer en bedieningspaneel) en
Kees Verdonk (zang en viool).
Kort geleden schafte de groep
zich een nieuwe, professionele
geluidsinstallatie aan. Daarmee
werd driftig gerepeteerd. Dat
geschiedt allemaal in Amster
dam, omdat alle leden van de
formatie daar studeren. Het is
dan ook niet zo verwonderlijk,
dat men hier nog niet zoveel van
K.F.E. gehoord heeft. In Am
sterdam trad de groep echter al
verscheidene malen met succes
op.
Ook hier in Zeeland zal er on
getwijfeld geluisterd worden
naar het repertoire van de for
matie. Een mengeling van folk,
pop, jazz en klassiek leveren een
goed te verteren hutspot op. Zo
goed te verteren zelfs, dat ken
ners spreken van een van de
meest veelbelovende groepen
van Zeeland. En wie zijn wij van
popspraak dan om dat te gaan
tegenspreken?
