Ondergaan door de massa
of overleven door kwaliteit
Amerika en
Rusland
eens over
beperking
strategische
kernwapens
Eilers: Ooggetuige
van het verleden
Harde lijn Kissinger
T,
ligt EEG niet
GUERRILLA-LEIDER
CABANAS GEDOOD
BRED
Jos
zong
met
BOEK VAN IR. J. VAN ETTINGER
binnenland
buitenland
Verwarring
Verbijsterd
Beslissen
Oplossingen
DILEMMA
nieuw embargo
twee manieren
Frans tegenplan
V redes vlieger
Abi Nathan uit
Libanon gezet
Geld speelt geei
E&L
WOENSDAG 4 DECEMBER 1974
De mens is zo langzamerhand de gevangene van zijn stre
ven naar toenemende bevrijding. Die bevrijding noemen wij
vooruitgang. Hij dreigt in de klem te geraken van de kwan
titeit, de hoeveelheid. Zijn overleven komt daardoor in ge
vaar.
De rijke technisch hoogontwikkelde landen kraken onder
de vracht van goederen die dag-in-dag-uit over ze wordt
uitgestort. Door een produktie-apparaat dat meent te moe
ten groeien om te kunnen voortbestaan. Door het in stand
houden en opzwepen van een consumentenvraag die zo sterk
is doordrongen van de verbruikers-mentaliteit dat ze blijft
kopen, kopen, kopenDe arme landen, zo'n 75 procent
van onze wereld, zien hun bevolkingen zo snel stijgen dat al
hun pogingen om technisch en economisch en sociaal eni
germate uit de narigheden te raken op vrijwel niets uitlopen.
Ook daar dus de hoeveelheid, de kwantiteit die het streven
naar vooruitgang om zeep helpt. Die arme landen kunnen de
vicieuze cirkel van armoede en onwetendheid niet doorbre
ken.
Die gedachte, ons allemaal
natuurlijk wel bekend, ligt ten
grondslag aan het boek van Et-
tinger: „Alweer een onheils
profeet. We worden er doodmoe
van", denkt u meteen. Maar, en
dat maakt de studie waardevol,
Van Ettinger is geen onheils
profeet. Dat feit, en ook de om
standigheid dat hij een heel
lezenswaardig werkstuk heeft
geleverd, bewijst het. Een boek
waarin hij allemaal overzich
telijk op een rijtje zet wat er -
naar zijn goed gefundeerde me
ning - nu precies in de wereld
aan de hand is.
Een voorbeeld Hij legt er de
nadruk op dat de meeste milieu
deskundigen wel bezorgd zijn,
maar „doorgaans" niet zover
gaan dat de situatie van de mens
en zijn kansen op overleving als
hopeloos beschouwen Wel heb
ben ze zeer uiteenlopende me
ningen. Zeer vaak staan die zelfs
lijnrecht tegenover elkaar. Er
zijn zelfs milieudeskundigen die
meer onder de indruk zijn van de
stabiliteit (evenwichtigheid) en
de veerkracht van de op elkaar
afgestemde natuurlijke orga
nismen dan van hun broosheid.
Juist die nuchterheid, niet
zonder grote zorgen overigens,
en dat rustige niet-overtrokken
betoog, geeft deze studie bete
kenis. Van Ettinger is er niet op
uit het allemaal eens lekker
zwart-wit te tekenen. Hij doet
een beroep op ons eigen vermo
gen tot wikken eri wegen, tot
kiezen, onze gave om tot klaar
heid te komen over de toestand
van de mens in de wereld.
Die voortdurende stroom van
sombere, vaak bewust schok
kend gemaakte, voorspellingen
over die toestand - op zichzelf zo
langzamerhand een aanslag op
onze geestelijke hygiëne - heeft
gezorgd voor een enorme ver
warring De deskundigen dra
gen daartoe nog in niet geringe
mate bij Door hun veelheid van
suggesties, door hun gebrek van
eenheid in uitgangspunten en
van kennis over de uitwerkingen
van het technologisch ingrijpen
van de mens in zijn omgeving.
Die deskundigen erkennen en
kennen de feiten wel. Ze inter
preteren ze echter geheel ver
schillend. Wat moeten wij, u en
ik, gewone stervelingen er dan
van denken?
Vooral na 1945 het jaar dat
het „vrede" werd - is de getals
matige groei in de wereld enorm
geweest. Meer mensen - van zo'n
twee naar zo'n vijf miljard
meer produktie, meer investe
ringen, meer energieverbruik.
Het kon en kan niet op. De mens
is gaan menen dat zijn welzijn
onverbrekelijk gekoppeld is aan
zijn bezit, aan zijn materiële ba
gage. Welzijn en welvaart is hij
(Van onze
redactie buitenland)
WASHINGTON - De
Sovjet-Unie en de Verenigde
Staten hebben voorlopige
overeenstemming bereikt
over een „plafond", voor hun
wederzijdse strategische
kernwapens.
President Ford maakte dit
dinsdagmorgen op een perscon
ferentie bekend en zei daarbij
dat beide landen zijn overeen
gekomen hun strategische kern
raketten en met kernwapens
uitgeruste zware bommenwer
pers voor de komende tien jaar
elk beneden een aantal van
2.400 te houden.
Voorts is afgesproken dat de
Verenigde Staten en de
Sovjet-Unie 1.320 van de toe
gestane wapens mogen uitrus
ten met meervoudige kernkop
pen (mirv's) of de zogenaamde
busbommen. Dergelijke kern
wapens, die door een en dezelfde
raket worden gelanceerd, kun
nen verschillende doelen tref
fen.
Deze afspraken zijn gemaakt
tijdens het topoverleg dat Ford
en Brezjnjev op 23 en 24 novem
ber in Vladivostok hebben ge
voerd. Ford zei op zijn perscon
ferentie: „In Vladivostok heb
ben we een sterke begrenzing
gemaakt voor de wedloop op het
gebied van de strategische wa
pens, die ons sedert deze wed
loop begon was ontsnapt. Ik ge
loof dat dit iets is waarvoor de
komende generaties ons dank
baar zullen zijn.
Overeenkomst
Er zullen, zei Ford, gedetail
leerdere onderhandelingen ge
voerd moeten worden alvorens
het voorlopige akkoord in een
duidelijke overeenkomst kan
worden omgezet. Hij hoopte dat
een dergelijke overeenkomst
kan worden ondertekend bij het
bezoek dat Brezjnjev volgend
jaar aan Washington zal bren
gen.
Ford gaf verder geen bijzon
derheden over zijn afspraak met
de Russen en zei slechts dat het
plafond van 2.400 stuks van toe
passing zal zijn op strategische
raketten met lanceerplaatsen op
land, door onderzeëers gelan
ceerde raketten en zware bom
menwerpers.
Zijn vertrouwen uitsprekend
dat met Brezjnjev tenslotte een
volledig akkoord zal worden be
reikt zei Ford: „We hebben een
grote stap gezet in de richting
van vrede, op basis van gelijk
heid, de enige basis waarop
overeenstemming mogelijk
was".
in één adem gaan noemen. Als
wij vragen „hoe zwaar iemand
is" dan bedoelen en denken wij
meteen aan de dingen die hij be
zit. Niet aan zijn geestelijke
spankracht en inventiviteit. En
min of meer datzelfde geldt he
laas ook in het verkeer tussen de
landen onderling. Een „zwaar"
land is een land dat veel ver
nietigende wapens heeft.
Op vrijwel elke bladzijde van
dit boek staan opvallende uit
spraken, constateringen,
;etalsmatige benaderingen van
Ie problematiek waarmee de
mensheid thans worstelt.
„Het is verbijsterend dat men
in een wereld waarin zoveel is
;edaan aan de ontwikkeling van
le atoomfysica, chemie en an
dere natuurwetenschappen, zo
weinig aandacht heeft besteed
aan kennis die in de eerste plaats
nodig is voor het leven van de
mensen op aarde" Dat hebben
we allemaal wel eens gedacht en
tegen elkaar gezegd Het is niet
origineel Maar in het totaal van
wat Van Ettinger ons voorlegt,
vindt het zijn logische plaats Is
het een verzuchting die tneens
een heel ander perspectief
krijgt.
Nog zo'n uitspraak die niet
nieuw is, maai in deze studie
plotseling diepte krijgt „Veel
veranderen is slechts mogelijk
als mensen veranderen. Nie
mand kan echter verwachten
dat andere mensen veranderen
als hij zelf niet verandert. Dat is
een van de grondslagen van
ontwikkelingssamenwerking".
Van Ettinger is - tussen haakjes
- kennelijk niet erg onder de in
druk van de ontwikkelings
samenwerking, zoals als zij nu
bestaat „In de arme landen is
door de bevrijding van de kolo
niale overheersing de vicieuze
cirkel van armoede en onwe
tendheid niet doorbroken.
Daarvoor is meer nodig dan een
onvoorbereide politieke be
vrijding in arme landen en een
met veel voorwaarden omgeven
ontwikkelingshulp van rijke
landen".
Volgens de president liggen de
overeengekomen maxima ver
beneden het bewapeningniveau
dat in dezelfde periode bij een
totale bewapeningswedloop zou
worden bereikt. Wat we gedaan
hebben is hechte en wederzijds
gelijke grenzen te trekken voor
de strategische machten, daar
mee een wapenwedloop met al
zijn verschrikking, instabiliteit,
oorlogsspanning en economi
sche verspilling voorkomend, zo
verklaarde Ford. In plaats daar
van, zei hij, hebben we een
hechte basis geschapen van
waaruit toekomstige wapenre
ducties kunnen, en hopenlijk tot
stand zullen worden gebracht.
Midden-Oosten
Over het Midden-Oosten zei
de president dat de V.S., nog
steeds voorstander zijn van een
geleidelijke benadering van een
vredesregeling. Hij voegde hier
aan toe dat wellicht een Ge-
neefse conferentie hiervoor het
antwoord is. Met Brezjnjev had
hij hun verschillende standpun
ten in deze kwestie onder de loep
genomen. Er zijn enkele ver
schillen, maar deze zijn niet zo
groot als het lijkt, aldus Ford.
Hij en Brezjnjev waren het ero-
Van Ettinger besteedt in dit
boek uitvoerig aandacht aan het
feit dat de mens en de mensheid
- ongeacht de maatschappelijke
structuur die hij schept en in
stand houdt - zal moeten blijven
ingrijpen in de hem en haar om
ringende natuur Hij is er trou
wens zelf een deel van. Tot nu
toe hebben wij echter niet ge
leerd met verantwoordelijkheid
te beslissen. Hij maakt onder
scheidt tussen ons huidige, pri
mitieve beslissen en de noodza
kelijke „besliskunde" die daar
voor in de plaats zal moeten ko
men.
ver eens dat op een bepaald punt
een Geneefse conferentie uit
komst zou kunnen bieden.
De V.S., kunnen Israël niet
dwingen met de Palestijnse be
vrijdingsorganisatie te gaan on
derhandelen, zo verklaarde de
Amerikaanse president.
Economie
Sprekend over de economi
sche toestand van zijn land
voerde Ford een klemmend
pleidooi voor zijn bij het congres
mgediende voorstellen ter be
teugeling van de inflatie en het
afremmen van de recessie „Ons
grootste gevaar is het slachtof
fer te worden van de overdreven
alarmkreten over de kwalen van
onze economie", aldus Ford, die
erop aandrong dat het congres
zijn voorstellen snel zal aan
vaarden.
De president deed geen
nieuwe ideeën aan de hand om
de produktie te stimuleren of de
voorspelde toeneming van de
werkloosheid af te wenden. Wel
zei hij dat, ondanks de overeen
stemming in Vladivostok, de de
fensiebegroting van volgend
jaar hoger zal zijn als gevolg van
de inflatoire druk op de mili
taire kosten. Ford zei dat het
akkoord met de Russen uitslui
tend betrekking heeft op de stra
tegische wapens en dat hierin
niets staat over vermindering op
het gebied van conventionele
wapens. „Intussen is het voor de
VS., een gebiedende voor
waarde dat zij hun conventio-
Ir. Jan van Ettinger is 72
jaar. Hij is wiskundige en
statisticus. Hij was tot 1972
president-directeur van het
Bouwcentrum in Rotterdam
en directeur van het Advies
bureau voor Kwaliteitsbeleid
en Besliskunde. Hij vervulde
een aantal belangrijke func
ties op internationaal or
ganisatorisch gebied Hij heeft
heel wat, internationaal er
kende. publikaties op zijn
naam staan Onze redacteur
Jacques Levij besteedt aan
zijn nieuwste boek bijgaande
beschouwing.
De mensheid zal moeten leren
op welke produkten zij prijs
stelt. Welke produkten zij nodig
heeft om wél te zijn, om zich wél
te voelen en welke ze niet beslist
nodig heeft. Als we daartoe in
staat zijn, zo is ongeveer zijn op
vatting, kan die mensheid over
leven door kwaliteit. Hij zou
Van Ettinger niet zijn als hij in
die strijd om de kwaliteit „het
bouwen" niet zag als een be
langrijk element op de weg die
wij moeten afleggen om een be
woonbare wereld te krijgen.
Misschien legt hij daarop wat te
zeer de nadruk. Maar zijn idee
ën, ook hierover, zijn boeiend en
dragen ertoe bij dat wij een be
ter inzicht kunnen krijgen in de
ingewikkelde problemen waar
mee wij zelf worstelen om te
overleven.
Het laatste deel van het boek
is gewijd aan oplossingen die
ons, naar Van Ettingers mening,
uit het slop kunnen halen Ook
daar geen nieuwe inzichten Wel
ook daar weer wordt alles op een
rijtje gezet en krijgt daardoor
perspectief We kunnen best met
z'n allen een wereld tot stand
brengen, waarin het voor alle
mensen goed leven is. Dat is, on
geveer, de conclusie van Van Et
tinger Want de mens bezit de
creativiteit om in zijn huidige
mentaliteit de nodige verander
ingen aan te brengen Hij blijft
daarbij wel met z'n beide benen
op de grond staan „Het is goed
daarbij te bedenken dat er in
deze wereld altijd verliezers en
winnaars zullen zijn, want niet
iedereen kan meer goals maken
dan een ander. Een wereld zon
der winnaars en verliezers zou
ontaarden in een uitdagingsloze
bureaucratie. In een samenle
ving waarin de verveling het van
de wedijver heeft gewonnen"
Maar dat vraagt om goede ver
liezers en om goede winnaars,
aldus Van Ettinger. Conflicten
en crises zijn nooit geheel te
vermijden Zij hoeven niet nega
tief te zijn Ze kunnen bijdragen
tot het bewoonbaarder maken
van onze wereld.
De kern van het boek is dat de
kwantiteit van de massa-
produktie en de overbevolking
moet worden omgebogen, zodat
de mensheid kan komen tot een
door kwaliteit gekenmerkt le
ven, waarin hijzelf uitmaakt
wat zijn échte behoeften zijn.
Van Ettinger speelt daarbij
sterk op de jeugd.
„Alle opgroeiende kinderen
op aarde, hoe hun start ook ge
weest is, worden in toenemende
mate door één doelstelling be
heerst. Zij willen anders leven,
zij willen beter leven. Zij willen
leven"!
JACQUES LEVIJ
Ir. J. van Ettinger. Overleven
door kwaliteit" (uitg. De Bezige
Bij, 245 p., 24,50)
Aan het aantal op een ver
ondersteld heimwee naar het
verleden gebaseerde boeken
dat de laatste tijd het licht ziet
te oordelen, zou men zeggen
dat de overievingsdrift vannet
tegenwoordige geslacht niet
erg hevig is. Het foto-album
„Destijds in Nederland" heeft
echter een veel grotere waarde
dan een verzameling plaatjes
die een onbestemd verlangen
oproepen naar een periode
waarin we met minder waren
(omdat we na een weinig com
fortabel bestaan vlugger dood
gingen) en minder haast had
den (omdat zelfs de tram nog te
duur was voor de gewone
man).
Het gaat hier namelijk om
teruggevonden werk van een
der verdienstelijkste kunst
fotografen die ons land heeft
gekend: Bernard F. Eilers. Ei
lers leefde van 1878 tot 1951,
was aanvankelijk een begaafd
lithograaf, maar legde zich la
ter geheel op de kunst
fotografie toe waarmee hij Eu
ropese vermaardheid ver
wierf. Geheel in de trant van
de Hollandse schilders uit de
zeventiende eeuw beschouwde
hij het licht als de belangrijk
ste component voor zijn land
schappen en stadsgezichten.
Een vooruitstrevend zoeker en
vernieuwer, als Berssenbrug-
ge, was hij niet, wat eigenlijk
merkwaardig is bij een litho-
Men bleef dus leven in het
oude huis, en de bedstee waar
men was geboren was goed om
in te sterven. Daartussen een
leven van hard labeur-de man
doet alles wat ver van honk is,
de vrouw moei de pannen van
het dak kunnen
le panm
tellen.
graaf die door het vinden en
toepassen van nieuwe techni
sche procédés de kleuren
fotografie vooruit bracht
Evenmin vindt men bij Eilers
maatschappijkritische ten
densen.
De hier besproken uitgave
bevat 360 afdrukken van een
collectie glasplaten van in to
taal niet minder dan tweedui
zend glasplaten, die in een
Amsterdamse kelder werden
ontdekt. Ook een collectie lan
taarnplaatjes, in Engeland bo
ven water gekomen, werd bij
de samenstelling gebruikt
Wim Zaal schreef de inleiding
en leefde zich uit in de verbin
dende tekst, een terrein dat
hem nu eenmaal erg goed ligt
Hij deed in de literatuur en in
de volksoverlevering een paar
kostelijke vondsten.
JOOP BARTMAN
(Bernard F. Eilers en Wim
Zaal: Destijds in Nederland;
Elsevier, Amsterdam
19,50).
Ronald J. Glasser: „Zaal 402"
(Uitg. Contact A'dam 17,50)
„Klaargestoomd voor harten,
longen en nieren, kwam ik
opeens voor de volledige mens te
staan". Met deze zinsnede uit
zijn boek „Zaal 402", bekent de
arts Ronald J. Glasser ronduit,
dat hij iii de praktijk (van het
ziekenhuis), na zijn collegetijd,
met problemen werd geconfron
teerd, waarop hij niet was voor
bereid en waarvan hij nauwe
lijks vermoedde, dat hij ermee te
maken zou krijgen. In zijn boek,
dat men geneigd is meer een ge
detailleerd verslag dan een ro
man te noemen, komt de vraag
aan de orde of een arts op een
gegeven moment het recht heeft
te beslissen over leven of dood.
Voor die vraag plaatst de elf
jarige Mary Berquam de zieken
huisstaf, wanneer zij met leu
kemie in het ziekenhuis wordt
opgenomen en er om haar leven
moet worden gevochten. Zonder
uitzicht overigens. Een indrin
gend, maar vanwege de vele me
dische termen, niet zo eenvoudig
boek, waarin een arts voor een
moreel en medisch dillemma
wordt geplaatst. Bijzonder ac
tueel.
H.Sw.
nele militaire macht op peil
houden" Volgens de preside
bestaat de mogelijkheid dat
vermindering in deze sector via
het overleg in Wenen tot stand
gebracht zouden kunnen wor
den.
Minder troepen
Ook ten aanzien van troepen
verminderingen aan beide kan
ten van het IJzeren Gordijn is er
met de Russen geen overeen-
(Van onze correspondent)
BRUSSEL - De EEG-landen
zullen waarschijnlijk in niet al
te verre toekomst een keuze
moeten maken tussen twee ma
nieren van stellingname tegen
over de steeds rijker wordende
Arabische olieproducerende
landen (de OPEC). De vraag
luidt meer in concreto of zij zich
zullen aansluiten bij de politiek
die Frankrijk voorstaat of dat zij
de Amerikaanse harde lijn zul
len moeten volgen, tenminste als
ze over enige tijd nog wel een
keuze zullen kunnen maken.
Het aktieplan van de Ameri
kaanse minister van buiten
landse zaken Henry Kissinger,
enige tijd geleden in Chicago
ontvouwd, wordt in Brusselse
EEG-kringen en met name door
de Fransen en de Duisers daar,
min of meer als een krijgsplan
gezien, als het aangaan van een
regelrechte confrontatie van de
VS en de westelijke industrie
landen met de OPEC-landen.
Door tien procent op het olie-
verbruik te besparen en de eigen
energiebronnen versneld tot
ontwikkeling te brengen willen
de Amerikanen een daling van
de olieprijs afdwingen, kortom
de machtspositie van de OPEC-
landen teniet doen.
In EEG-kringen in Tsrussel
heerst beslist enige onrust over
deze Amerikaanse benadering.
Men vraagt zich terecht af waar
de Amerikanen in feite op aan
sturen. Bereiden ze de westerse
wereld en Japan voor op de sterk
aanwezige mogelijkheid van een
nieuw Arabisch olie-embargo?
Niet voor niets toch wordt er
momenteel een speciaal orgaan
opgericht dat zorgt voor de no
dige coördinatie tusssen de VS,
Japan en West-Europa als het
weer tot een Arabisch olie-
ambargo zou komen. En zowel
in het Midden-Oosten als in de
Verenigde Staten wordt steeds
openlijker gesproken over de
kansen op zowel een nieuw
Arabisch-Israëlisch konflikt als
op de mogelijkheid dat de VS
wel eens de oliebronnen zouden
kunnen gaan bezetten, met
name in het weerspannige Libië.
lp het geheel van de Ameri
kaanse benadering van de olie-
problematiek past ook het plan
van de VS, onlangs in de OESO
te Parijs ontvouwd, tot oprich
ting van een steunfonds voor
westerse industrielanden die in
financiële moeilijkheden verke
ren. Dit is een duidelijke poging
om die landen niet voor finan-
stemming. Wel zijn beide par
tijen het erover eens dat de on
derhandelingen voortgezet moe
ten worden Ten aanzien van
speculaties over een mogelijke
tekort van benzine en de rant
soenering ervan in de loop van
de winter verklaarde president
Ford dat daarvan geen sprake
zal zijn, tenzij er weer een Ara
bisch olie-embargo zou komen.
De Verenigde Staten hebben
momenteel een grotere benzine
voorraad dan vorig jaar, aldus
Ford
er goed begrip van ne
venstaand artikel is het dien
stig de begrippen tactische en
strategische kernwapens na
der te omschrijven. Het is niet
goed mogelijk een duidelijk
onderscheid te maken tussen
„tactische" en „stategische"
kernwapens. Het woord „tac
tisch" duidt op „klein": het
suggereert dat het gaat over
kernwapens met een gering
explosief vermogen, die min
der gevaarlijk zijn dan de
„strategische" wapens. Dit is
niet het geval.
Onder tactische kernwapens
in het westen vallen wapens
tot een explosief vermogen in
de orde van één miljoen ton
TNT (één megaton). TNT is een
bekende conventionele
springstof. Deze „tactische"
kernwapens zijn 50-100 keer
zo zwaar als de bommen die op
Hiroshima en Nagasaki vielen.
Het woord „tactisch" heeft
meestal betrekking op de ma
nier van gebruik. Kernwapens
die bedoeld zijn voor het ge
bruik op het slagveld heten
„tactisch".
Dat betekent dat tactische
kernwapens de wapens zijn,
die in een conflict in Europa op
Europees grondgebied zouden
kunnen worden gebruikt.
Strategische keinwapens
zijn de wapens, waarmee de
supermachten eikaars gebied
kunnen aanvallen. Ten dele
kunnen de Amerikaanse tacti
sche kernwapens in Europa
door Rusland daarom ook
„strategisch" worden ge
noemd, omdat ze doelen in de
Sovjet-Unie zelf kunnen trof
fen. Bij de SALT-onderhande-
lingen is dit ook verschillende
keren aan de orde geweest.
Deze wapens zijn echter (voor
zover bekend tenminste) bui
ten de afspraken in het
SALT-akkoord gehouden.
ciële steun te laten aankloppen
bij de OPEC-landen, die met
bun overvloed aan petro-dollars
opgescheept zitten. Dit steun
fonds zou 25 miljard dollar be
vatten, voornamelijk door de
Verenigde Staten gestort. Van
onderbandelen met de OPEC-
landen willen de VS niets weten,
tenminste niet in het eerstko
mende halfjaar, zo werd ons van
Amerikaanse zijde in Brussel
meegedeeld.
Onlangs werden in Luxem
burg internationale studiedagen
gehouden voor bankiers. De
vroegere directeur-generaal van
het IMF (Internationaal Mone
tair Fonds), Schweitzer, sprak
daar over twee manieren om de
in financiële zorgen verkerende
westelijke industrielanden (Ita
lië, Engeland en in iets mindere
mate Frankrijk) uit het slop te
helpen.
1. Samenwerking tussen olie
producerende en olieverbrui-
kende landen, zodat de rijke
landen in nood meteen de
petro-dollars krijgen toege
stopt.
MEXICO-STAD (AP) - Een
van de bekendste Latijns-
Amerikaanse actieve querrilla-
leiders Lucia Cabanas is maan
dag in een gevecht met bet
Mexicaanse legeT doodgescho
ten. Dit is van regeringszijde
bekend gemaakt.
Cabanas, die vermoedelijk 37
jaar was, is in de buurt van het
dorp Tecpan, 115 kilometer ten
noorden van Acapulco, gedood.
In bet gevecht zijn, aldus het
ministerie van defensie, nog tien
andere guerrillos om het Teven
gekomen alsmede twee militai
ren.
Het ministerie heeft verder
onthuld dat tijdens een gevecht
vorige week zaterdag 17 gurrü-
lastrijders zijn gedood Caba
nas, eens onderwijzer in de
zesde klas van de lagere school
in het dorpje Atoyac, vluchtte
acht jaar geleden de bergen in en
bond de strijd met de autoritei
ten aan nadat een geschil over
schooluniformen in een bloed
bad was geëindigd.
De directeur van de school
vond dat alle kinderen unifor
men moesten dragen. Cabanas
was hiertegen, naar zijn mening
hadden de armen nauwelijks
genoeg geld om hun kinderen te
voeden, laat staan een school
uniform te geven.
Cabanas nam in 1972 de lei
ding over nadat Rojas jsij een
auto ongeluk om het leven was
gekomen Hij deed zich voor als
een moderne Emiliano Zapata,
de agrarische revolutionair die
de leider was van de bloedige
boerenopstand van 1910.
2. De rijke landen gaan groot
scheeps samenwerken en rege
len hun financiële problemen
onderling zonder Arabische tus
senkomst. Er zijn al westelijke
landen die gekozen hebben voor
samenwerking met de Arabie
ren en petro-dollars ontvingen.
Maar dat betekendij een neder
laag voor de politiek van de
harde lijn van Kissinger en het
Amerikaanse antwoord was een
geslaagde poging om het meren
deel van de petro-dollars via
hun banken in New-York op te
vangen Bij deze gang van zaken
hebben de meeste landen zich nu
neergelegd en de prijs die ze nu
voor de Amerikaanse financiële
injecties moeten gaan betalen is
onvoorwaardelijke steun aan de
Kissinger-confrontatie met de
OPEC-landen. Waartoe deze po
litiek kan leiden is nog een open
vraag Zeker is dat ze gevaren
inhoudt voor nog krachtiger
blokvorming aan de andere zij
de: Arabische landen en Afrika
samen met de welwillende steun
van de Sowjet-Unie.
het topoverleg van hun
regeringschefs befpn december
in Parijs, zouden in ieder geval
Cabanas en zijn makkers zei
den de rijken te beroven om de
armen te kunnen helpen. De
groep - ongeveer 250 strijders -
wordt ervan beschuldigd het
hoofd van de politie van Aca
pulco te hebben vermoord en
honderduizenden dollars te
hebben buitgemaakt door mid
del van ontvoeringen en overval
len.
Eerder dit jaar ontvoerde Caba
nas groep senatoi Ruber Figue-
roa en hield hem meer dan 100
dagen vast. De senator werd uit
eindelijk bevrijd in een gevecht
met het leger, waarbij zekei 15
volgelingen van Cabanas dè
dood vonden.
Figueroa beschreef Cabanas
na zijn bevrijding als een bloed
dorstige renegaat die verdo
vende middelen voor wapens
verhandelt en voor zijn plezier
martelt.
Maar de mensen in de berg-
Idorpjes beschouwden hem als
een Robin Hood, een man die de
armen hielp ten koste van de rij
ken Vaak stuurde het leger
troepen de Querrero bergen in,
maar Cabanas wist altijd de
dans te ontspringen.
Om de Amerikaanse machts
positie te verzwakken probeert
de Franse president Valery
Giscard d'Estaing inmiddels
toch z'n EEG-partners tot an
dere gedachten te brengen. De
ministers van de EEG-landen,
die de grootste moeite hebben
om een agenda op te stellen voor
van gedachten Kunnen wisselen
over deze problematiek. Want
naast de Amerikaanse visie is
ook die van Parijs bekend: sa
menwerking tussen de EEG, Af
rika en het Midden-Oosten,
waarbij het financiële en eco
nomische zwaartepunt wordt
verlegd van de Atlantische Oce
aan naar de Middellandse Zee.
Nu de prognoses willen dat
Europa in de komende maanden
nog meer met werkeloosheid en
andere financieel-economische
problemen te maken zal krijgen,
is menig EEG-land weinig be
reid tot een confrontatie -hoe
dan ook- met de Arabische we
reld. En toch zullen er binnen
niet al te lange tijd belangrijke
beslissingen moeten vallen,
want de economische crisis
houdt aan en een olie-oorlog is
wel het minste wat de EEG-
landen op dit moment kunnen
gebruiken.
JAN SCHILS.
(Van onze
redactie buitenland)
BEIROET - „Vlieger voor de
vrede" Abi Nathan uit Israël >s
in de nacht van maandag op
dinsdag uit Libanon gezet waar
hij een uur of vijf eerder was
aangekomen, hoewel hem de
toegang tot de Arabische landen
is ontzegd.
Nathan is piloot in de Israëli;
sche luchtmacht geweest. Hij
vatte in 1966 een particuliere
vredesmissie aan om Arabieren
en Israëli's nader tot elkaar te
brengen.
Abi Nathan was erin geslaagd
door de Libanese douane te ko
men en zijn intrek te nemen W
het sjieke hotel St.-Georges in
Beiroet. Maar enkele uren later
kwam de politie en droeg hem op
per eerst beschikbaar vliegtuig
rechtsomkeer te maken naar een
land van zijn keuze.
Volgens gezaghebbende bron
was Nathan in het bezit van een
Brits paspoort, uitgeschreven op
de naam Evy Abraham.
WOENSDAG 4 DECEMBER
BREDA De uitgaven vj
blad „Het Leven" van 3 de
belangrijk deel gewijd aan -
zanger Jean Loufs Pisuisse ei
Foto's van het Rembrandtple
stippellijntjes aan hoe de -
met zijn revolver op het ecl
Dit exemplaar van „Het Lei
neringen, opdrachten, foto's \i
bij de 78-jarige Bredase oud-
nor Jos Heijdens.
Jos Heijdens heeft een dubbe)
Pisuisse va ndie dagen „Ik
schilderde zijn Haagse wonin
In een smaakvol ingerichte
komen zevenenveertig jaar
Pisuisse alle herinneringen aa
bij Jos Heijdeins boven.
Hij praat er twee uur lang
over, staande, zo nu en dan
grabbelend in oude plakboe
ken en stapels foto's, met
een stem die ondanks de
achtenzeventig jaren nog al
tijd melodieus en onderhou
dend klinkt.
Van alle herinneringen die
hij heeft bewaard aan de
grote zanger is hem de inge
lijste titelplaat van Pisuisse's
beroemde „Lied van den Ar
beid" hem het liefst. „Aan
mijn goeden vriend Jos Heij
dens" heeft Pisuisse er op
geschreven.
Jos Heijdens' levensver
haal begint in Princenhage
waar hij geboren werd als
zoon van Belgische ouders.
Zijn vader was tramconduc
teur op de lijn Princenhage-
Wernout. Jos Heijdens is
overigens Belg gebleven,
hetgeen inhield dat hij in
vroeger dagen met een vals
pasje de grens over moest
als hij in België ging zin
gen.
„Ik wilde pater worden,
maar ik ben toch maar gaan
werken bij een schilder, toen
mijn moeder beloofde dat ik
van de gulden verdiensten
een dubbeltje zakgeld mocht
houden", samen met zijn
vriend Harry Simons vertrok
hij naar Den Haag waar hij
overdag schilderde en in de
avonduren samen met Harry
Simons iets bijverdiende in
de muziek. Iets, een rijks
daalder per avond kon hij
verdienen. „Ik had nog niks.
to de jodenbuurt moest ik
een rokkostuum kopen.
Nou", zei de man in het
winkeltje, „ik zie dat je ook
maar een arme sloeber bent.
voor twee tientjds mag je
"et rokkostuum met wit vest
meenemen. Maar die twee
"entjes had ik niet eens. Die
moest ik nog ergens lenen".
oamen met Harry Simons
waden we op in „De Grot".
Voor vier mensen, „Kent gij
"at eenzaam hoekske", zong
en
vl
nil
siJ
m
d(
gt
ge
te
hi
lel
di
zii
ze
m<
ko
ka
wc
W£
tel
re
gr<
se:
En
192
nei
„Ik
vai
Fr;
vee
me
tier
bli.
twi
ble
in
staj
Pi si
V
soo
moi
(ADVERTENTIE
Iemand die nu 35 jaar is kan van ons
dat we het volgende prompt en belaslir
f 50.000,- gegarandeerd en belaslingvi
heigeen kan. oplopen lot
f 115.500,- bij een kbnstant rendement
Staats- en Gemeenteleninge
(En dat rendement is haalba
hoogrenlende obligaties.)
I 50.000,— plus alle bijgeschreven rentev,
overlijden voor het 65e levens
Dit kunnen we beloven dank zij ons un
Verzekerd Groei-projekt 3.
Een projekt waarmee u spaart én uzelf, u
verzekert bovendien.
In hel bovenstaande voorbeeld kost dat
11.327,50.per jaar.
Wilt u in een rekenvoorbeeld de hoofde
oei uw verzekeringadviseur, u heel! een t
°e goede verzekeringadviseur kent ES
Equity SL
Levensverzekering
helder als glas
Korte Voorhout 20 Den Ha
Tel. 070-469262'