Ondergaan door de massa of overleven door kwaliteit Amerika en Rusland eens over beperking strategische kernwapens Eilers: Ooggetuige van het verleden Harde lijn Kissinger T, ligt EEG niet GUERRILLA-LEIDER CABANAS GEDOOD BRED Jos zong met BOEK VAN IR. J. VAN ETTINGER binnenland buitenland Verwarring Verbijsterd Beslissen Oplossingen DILEMMA nieuw embargo twee manieren Frans tegenplan V redes vlieger Abi Nathan uit Libanon gezet Geld speelt geei E&L WOENSDAG 4 DECEMBER 1974 De mens is zo langzamerhand de gevangene van zijn stre ven naar toenemende bevrijding. Die bevrijding noemen wij vooruitgang. Hij dreigt in de klem te geraken van de kwan titeit, de hoeveelheid. Zijn overleven komt daardoor in ge vaar. De rijke technisch hoogontwikkelde landen kraken onder de vracht van goederen die dag-in-dag-uit over ze wordt uitgestort. Door een produktie-apparaat dat meent te moe ten groeien om te kunnen voortbestaan. Door het in stand houden en opzwepen van een consumentenvraag die zo sterk is doordrongen van de verbruikers-mentaliteit dat ze blijft kopen, kopen, kopenDe arme landen, zo'n 75 procent van onze wereld, zien hun bevolkingen zo snel stijgen dat al hun pogingen om technisch en economisch en sociaal eni germate uit de narigheden te raken op vrijwel niets uitlopen. Ook daar dus de hoeveelheid, de kwantiteit die het streven naar vooruitgang om zeep helpt. Die arme landen kunnen de vicieuze cirkel van armoede en onwetendheid niet doorbre ken. Die gedachte, ons allemaal natuurlijk wel bekend, ligt ten grondslag aan het boek van Et- tinger: „Alweer een onheils profeet. We worden er doodmoe van", denkt u meteen. Maar, en dat maakt de studie waardevol, Van Ettinger is geen onheils profeet. Dat feit, en ook de om standigheid dat hij een heel lezenswaardig werkstuk heeft geleverd, bewijst het. Een boek waarin hij allemaal overzich telijk op een rijtje zet wat er - naar zijn goed gefundeerde me ning - nu precies in de wereld aan de hand is. Een voorbeeld Hij legt er de nadruk op dat de meeste milieu deskundigen wel bezorgd zijn, maar „doorgaans" niet zover gaan dat de situatie van de mens en zijn kansen op overleving als hopeloos beschouwen Wel heb ben ze zeer uiteenlopende me ningen. Zeer vaak staan die zelfs lijnrecht tegenover elkaar. Er zijn zelfs milieudeskundigen die meer onder de indruk zijn van de stabiliteit (evenwichtigheid) en de veerkracht van de op elkaar afgestemde natuurlijke orga nismen dan van hun broosheid. Juist die nuchterheid, niet zonder grote zorgen overigens, en dat rustige niet-overtrokken betoog, geeft deze studie bete kenis. Van Ettinger is er niet op uit het allemaal eens lekker zwart-wit te tekenen. Hij doet een beroep op ons eigen vermo gen tot wikken eri wegen, tot kiezen, onze gave om tot klaar heid te komen over de toestand van de mens in de wereld. Die voortdurende stroom van sombere, vaak bewust schok kend gemaakte, voorspellingen over die toestand - op zichzelf zo langzamerhand een aanslag op onze geestelijke hygiëne - heeft gezorgd voor een enorme ver warring De deskundigen dra gen daartoe nog in niet geringe mate bij Door hun veelheid van suggesties, door hun gebrek van eenheid in uitgangspunten en van kennis over de uitwerkingen van het technologisch ingrijpen van de mens in zijn omgeving. Die deskundigen erkennen en kennen de feiten wel. Ze inter preteren ze echter geheel ver schillend. Wat moeten wij, u en ik, gewone stervelingen er dan van denken? Vooral na 1945 het jaar dat het „vrede" werd - is de getals matige groei in de wereld enorm geweest. Meer mensen - van zo'n twee naar zo'n vijf miljard meer produktie, meer investe ringen, meer energieverbruik. Het kon en kan niet op. De mens is gaan menen dat zijn welzijn onverbrekelijk gekoppeld is aan zijn bezit, aan zijn materiële ba gage. Welzijn en welvaart is hij (Van onze redactie buitenland) WASHINGTON - De Sovjet-Unie en de Verenigde Staten hebben voorlopige overeenstemming bereikt over een „plafond", voor hun wederzijdse strategische kernwapens. President Ford maakte dit dinsdagmorgen op een perscon ferentie bekend en zei daarbij dat beide landen zijn overeen gekomen hun strategische kern raketten en met kernwapens uitgeruste zware bommenwer pers voor de komende tien jaar elk beneden een aantal van 2.400 te houden. Voorts is afgesproken dat de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie 1.320 van de toe gestane wapens mogen uitrus ten met meervoudige kernkop pen (mirv's) of de zogenaamde busbommen. Dergelijke kern wapens, die door een en dezelfde raket worden gelanceerd, kun nen verschillende doelen tref fen. Deze afspraken zijn gemaakt tijdens het topoverleg dat Ford en Brezjnjev op 23 en 24 novem ber in Vladivostok hebben ge voerd. Ford zei op zijn perscon ferentie: „In Vladivostok heb ben we een sterke begrenzing gemaakt voor de wedloop op het gebied van de strategische wa pens, die ons sedert deze wed loop begon was ontsnapt. Ik ge loof dat dit iets is waarvoor de komende generaties ons dank baar zullen zijn. Overeenkomst Er zullen, zei Ford, gedetail leerdere onderhandelingen ge voerd moeten worden alvorens het voorlopige akkoord in een duidelijke overeenkomst kan worden omgezet. Hij hoopte dat een dergelijke overeenkomst kan worden ondertekend bij het bezoek dat Brezjnjev volgend jaar aan Washington zal bren gen. Ford gaf verder geen bijzon derheden over zijn afspraak met de Russen en zei slechts dat het plafond van 2.400 stuks van toe passing zal zijn op strategische raketten met lanceerplaatsen op land, door onderzeëers gelan ceerde raketten en zware bom menwerpers. Zijn vertrouwen uitsprekend dat met Brezjnjev tenslotte een volledig akkoord zal worden be reikt zei Ford: „We hebben een grote stap gezet in de richting van vrede, op basis van gelijk heid, de enige basis waarop overeenstemming mogelijk was". in één adem gaan noemen. Als wij vragen „hoe zwaar iemand is" dan bedoelen en denken wij meteen aan de dingen die hij be zit. Niet aan zijn geestelijke spankracht en inventiviteit. En min of meer datzelfde geldt he laas ook in het verkeer tussen de landen onderling. Een „zwaar" land is een land dat veel ver nietigende wapens heeft. Op vrijwel elke bladzijde van dit boek staan opvallende uit spraken, constateringen, ;etalsmatige benaderingen van Ie problematiek waarmee de mensheid thans worstelt. „Het is verbijsterend dat men in een wereld waarin zoveel is ;edaan aan de ontwikkeling van le atoomfysica, chemie en an dere natuurwetenschappen, zo weinig aandacht heeft besteed aan kennis die in de eerste plaats nodig is voor het leven van de mensen op aarde" Dat hebben we allemaal wel eens gedacht en tegen elkaar gezegd Het is niet origineel Maar in het totaal van wat Van Ettinger ons voorlegt, vindt het zijn logische plaats Is het een verzuchting die tneens een heel ander perspectief krijgt. Nog zo'n uitspraak die niet nieuw is, maai in deze studie plotseling diepte krijgt „Veel veranderen is slechts mogelijk als mensen veranderen. Nie mand kan echter verwachten dat andere mensen veranderen als hij zelf niet verandert. Dat is een van de grondslagen van ontwikkelingssamenwerking". Van Ettinger is - tussen haakjes - kennelijk niet erg onder de in druk van de ontwikkelings samenwerking, zoals als zij nu bestaat „In de arme landen is door de bevrijding van de kolo niale overheersing de vicieuze cirkel van armoede en onwe tendheid niet doorbroken. Daarvoor is meer nodig dan een onvoorbereide politieke be vrijding in arme landen en een met veel voorwaarden omgeven ontwikkelingshulp van rijke landen". Volgens de president liggen de overeengekomen maxima ver beneden het bewapeningniveau dat in dezelfde periode bij een totale bewapeningswedloop zou worden bereikt. Wat we gedaan hebben is hechte en wederzijds gelijke grenzen te trekken voor de strategische machten, daar mee een wapenwedloop met al zijn verschrikking, instabiliteit, oorlogsspanning en economi sche verspilling voorkomend, zo verklaarde Ford. In plaats daar van, zei hij, hebben we een hechte basis geschapen van waaruit toekomstige wapenre ducties kunnen, en hopenlijk tot stand zullen worden gebracht. Midden-Oosten Over het Midden-Oosten zei de president dat de V.S., nog steeds voorstander zijn van een geleidelijke benadering van een vredesregeling. Hij voegde hier aan toe dat wellicht een Ge- neefse conferentie hiervoor het antwoord is. Met Brezjnjev had hij hun verschillende standpun ten in deze kwestie onder de loep genomen. Er zijn enkele ver schillen, maar deze zijn niet zo groot als het lijkt, aldus Ford. Hij en Brezjnjev waren het ero- Van Ettinger besteedt in dit boek uitvoerig aandacht aan het feit dat de mens en de mensheid - ongeacht de maatschappelijke structuur die hij schept en in stand houdt - zal moeten blijven ingrijpen in de hem en haar om ringende natuur Hij is er trou wens zelf een deel van. Tot nu toe hebben wij echter niet ge leerd met verantwoordelijkheid te beslissen. Hij maakt onder scheidt tussen ons huidige, pri mitieve beslissen en de noodza kelijke „besliskunde" die daar voor in de plaats zal moeten ko men. ver eens dat op een bepaald punt een Geneefse conferentie uit komst zou kunnen bieden. De V.S., kunnen Israël niet dwingen met de Palestijnse be vrijdingsorganisatie te gaan on derhandelen, zo verklaarde de Amerikaanse president. Economie Sprekend over de economi sche toestand van zijn land voerde Ford een klemmend pleidooi voor zijn bij het congres mgediende voorstellen ter be teugeling van de inflatie en het afremmen van de recessie „Ons grootste gevaar is het slachtof fer te worden van de overdreven alarmkreten over de kwalen van onze economie", aldus Ford, die erop aandrong dat het congres zijn voorstellen snel zal aan vaarden. De president deed geen nieuwe ideeën aan de hand om de produktie te stimuleren of de voorspelde toeneming van de werkloosheid af te wenden. Wel zei hij dat, ondanks de overeen stemming in Vladivostok, de de fensiebegroting van volgend jaar hoger zal zijn als gevolg van de inflatoire druk op de mili taire kosten. Ford zei dat het akkoord met de Russen uitslui tend betrekking heeft op de stra tegische wapens en dat hierin niets staat over vermindering op het gebied van conventionele wapens. „Intussen is het voor de VS., een gebiedende voor waarde dat zij hun conventio- Ir. Jan van Ettinger is 72 jaar. Hij is wiskundige en statisticus. Hij was tot 1972 president-directeur van het Bouwcentrum in Rotterdam en directeur van het Advies bureau voor Kwaliteitsbeleid en Besliskunde. Hij vervulde een aantal belangrijke func ties op internationaal or ganisatorisch gebied Hij heeft heel wat, internationaal er kende. publikaties op zijn naam staan Onze redacteur Jacques Levij besteedt aan zijn nieuwste boek bijgaande beschouwing. De mensheid zal moeten leren op welke produkten zij prijs stelt. Welke produkten zij nodig heeft om wél te zijn, om zich wél te voelen en welke ze niet beslist nodig heeft. Als we daartoe in staat zijn, zo is ongeveer zijn op vatting, kan die mensheid over leven door kwaliteit. Hij zou Van Ettinger niet zijn als hij in die strijd om de kwaliteit „het bouwen" niet zag als een be langrijk element op de weg die wij moeten afleggen om een be woonbare wereld te krijgen. Misschien legt hij daarop wat te zeer de nadruk. Maar zijn idee ën, ook hierover, zijn boeiend en dragen ertoe bij dat wij een be ter inzicht kunnen krijgen in de ingewikkelde problemen waar mee wij zelf worstelen om te overleven. Het laatste deel van het boek is gewijd aan oplossingen die ons, naar Van Ettingers mening, uit het slop kunnen halen Ook daar geen nieuwe inzichten Wel ook daar weer wordt alles op een rijtje gezet en krijgt daardoor perspectief We kunnen best met z'n allen een wereld tot stand brengen, waarin het voor alle mensen goed leven is. Dat is, on geveer, de conclusie van Van Et tinger Want de mens bezit de creativiteit om in zijn huidige mentaliteit de nodige verander ingen aan te brengen Hij blijft daarbij wel met z'n beide benen op de grond staan „Het is goed daarbij te bedenken dat er in deze wereld altijd verliezers en winnaars zullen zijn, want niet iedereen kan meer goals maken dan een ander. Een wereld zon der winnaars en verliezers zou ontaarden in een uitdagingsloze bureaucratie. In een samenle ving waarin de verveling het van de wedijver heeft gewonnen" Maar dat vraagt om goede ver liezers en om goede winnaars, aldus Van Ettinger. Conflicten en crises zijn nooit geheel te vermijden Zij hoeven niet nega tief te zijn Ze kunnen bijdragen tot het bewoonbaarder maken van onze wereld. De kern van het boek is dat de kwantiteit van de massa- produktie en de overbevolking moet worden omgebogen, zodat de mensheid kan komen tot een door kwaliteit gekenmerkt le ven, waarin hijzelf uitmaakt wat zijn échte behoeften zijn. Van Ettinger speelt daarbij sterk op de jeugd. „Alle opgroeiende kinderen op aarde, hoe hun start ook ge weest is, worden in toenemende mate door één doelstelling be heerst. Zij willen anders leven, zij willen beter leven. Zij willen leven"! JACQUES LEVIJ Ir. J. van Ettinger. Overleven door kwaliteit" (uitg. De Bezige Bij, 245 p., 24,50) Aan het aantal op een ver ondersteld heimwee naar het verleden gebaseerde boeken dat de laatste tijd het licht ziet te oordelen, zou men zeggen dat de overievingsdrift vannet tegenwoordige geslacht niet erg hevig is. Het foto-album „Destijds in Nederland" heeft echter een veel grotere waarde dan een verzameling plaatjes die een onbestemd verlangen oproepen naar een periode waarin we met minder waren (omdat we na een weinig com fortabel bestaan vlugger dood gingen) en minder haast had den (omdat zelfs de tram nog te duur was voor de gewone man). Het gaat hier namelijk om teruggevonden werk van een der verdienstelijkste kunst fotografen die ons land heeft gekend: Bernard F. Eilers. Ei lers leefde van 1878 tot 1951, was aanvankelijk een begaafd lithograaf, maar legde zich la ter geheel op de kunst fotografie toe waarmee hij Eu ropese vermaardheid ver wierf. Geheel in de trant van de Hollandse schilders uit de zeventiende eeuw beschouwde hij het licht als de belangrijk ste component voor zijn land schappen en stadsgezichten. Een vooruitstrevend zoeker en vernieuwer, als Berssenbrug- ge, was hij niet, wat eigenlijk merkwaardig is bij een litho- Men bleef dus leven in het oude huis, en de bedstee waar men was geboren was goed om in te sterven. Daartussen een leven van hard labeur-de man doet alles wat ver van honk is, de vrouw moei de pannen van het dak kunnen le panm tellen. graaf die door het vinden en toepassen van nieuwe techni sche procédés de kleuren fotografie vooruit bracht Evenmin vindt men bij Eilers maatschappijkritische ten densen. De hier besproken uitgave bevat 360 afdrukken van een collectie glasplaten van in to taal niet minder dan tweedui zend glasplaten, die in een Amsterdamse kelder werden ontdekt. Ook een collectie lan taarnplaatjes, in Engeland bo ven water gekomen, werd bij de samenstelling gebruikt Wim Zaal schreef de inleiding en leefde zich uit in de verbin dende tekst, een terrein dat hem nu eenmaal erg goed ligt Hij deed in de literatuur en in de volksoverlevering een paar kostelijke vondsten. JOOP BARTMAN (Bernard F. Eilers en Wim Zaal: Destijds in Nederland; Elsevier, Amsterdam 19,50). Ronald J. Glasser: „Zaal 402" (Uitg. Contact A'dam 17,50) „Klaargestoomd voor harten, longen en nieren, kwam ik opeens voor de volledige mens te staan". Met deze zinsnede uit zijn boek „Zaal 402", bekent de arts Ronald J. Glasser ronduit, dat hij iii de praktijk (van het ziekenhuis), na zijn collegetijd, met problemen werd geconfron teerd, waarop hij niet was voor bereid en waarvan hij nauwe lijks vermoedde, dat hij ermee te maken zou krijgen. In zijn boek, dat men geneigd is meer een ge detailleerd verslag dan een ro man te noemen, komt de vraag aan de orde of een arts op een gegeven moment het recht heeft te beslissen over leven of dood. Voor die vraag plaatst de elf jarige Mary Berquam de zieken huisstaf, wanneer zij met leu kemie in het ziekenhuis wordt opgenomen en er om haar leven moet worden gevochten. Zonder uitzicht overigens. Een indrin gend, maar vanwege de vele me dische termen, niet zo eenvoudig boek, waarin een arts voor een moreel en medisch dillemma wordt geplaatst. Bijzonder ac tueel. H.Sw. nele militaire macht op peil houden" Volgens de preside bestaat de mogelijkheid dat vermindering in deze sector via het overleg in Wenen tot stand gebracht zouden kunnen wor den. Minder troepen Ook ten aanzien van troepen verminderingen aan beide kan ten van het IJzeren Gordijn is er met de Russen geen overeen- (Van onze correspondent) BRUSSEL - De EEG-landen zullen waarschijnlijk in niet al te verre toekomst een keuze moeten maken tussen twee ma nieren van stellingname tegen over de steeds rijker wordende Arabische olieproducerende landen (de OPEC). De vraag luidt meer in concreto of zij zich zullen aansluiten bij de politiek die Frankrijk voorstaat of dat zij de Amerikaanse harde lijn zul len moeten volgen, tenminste als ze over enige tijd nog wel een keuze zullen kunnen maken. Het aktieplan van de Ameri kaanse minister van buiten landse zaken Henry Kissinger, enige tijd geleden in Chicago ontvouwd, wordt in Brusselse EEG-kringen en met name door de Fransen en de Duisers daar, min of meer als een krijgsplan gezien, als het aangaan van een regelrechte confrontatie van de VS en de westelijke industrie landen met de OPEC-landen. Door tien procent op het olie- verbruik te besparen en de eigen energiebronnen versneld tot ontwikkeling te brengen willen de Amerikanen een daling van de olieprijs afdwingen, kortom de machtspositie van de OPEC- landen teniet doen. In EEG-kringen in Tsrussel heerst beslist enige onrust over deze Amerikaanse benadering. Men vraagt zich terecht af waar de Amerikanen in feite op aan sturen. Bereiden ze de westerse wereld en Japan voor op de sterk aanwezige mogelijkheid van een nieuw Arabisch olie-embargo? Niet voor niets toch wordt er momenteel een speciaal orgaan opgericht dat zorgt voor de no dige coördinatie tusssen de VS, Japan en West-Europa als het weer tot een Arabisch olie- ambargo zou komen. En zowel in het Midden-Oosten als in de Verenigde Staten wordt steeds openlijker gesproken over de kansen op zowel een nieuw Arabisch-Israëlisch konflikt als op de mogelijkheid dat de VS wel eens de oliebronnen zouden kunnen gaan bezetten, met name in het weerspannige Libië. lp het geheel van de Ameri kaanse benadering van de olie- problematiek past ook het plan van de VS, onlangs in de OESO te Parijs ontvouwd, tot oprich ting van een steunfonds voor westerse industrielanden die in financiële moeilijkheden verke ren. Dit is een duidelijke poging om die landen niet voor finan- stemming. Wel zijn beide par tijen het erover eens dat de on derhandelingen voortgezet moe ten worden Ten aanzien van speculaties over een mogelijke tekort van benzine en de rant soenering ervan in de loop van de winter verklaarde president Ford dat daarvan geen sprake zal zijn, tenzij er weer een Ara bisch olie-embargo zou komen. De Verenigde Staten hebben momenteel een grotere benzine voorraad dan vorig jaar, aldus Ford er goed begrip van ne venstaand artikel is het dien stig de begrippen tactische en strategische kernwapens na der te omschrijven. Het is niet goed mogelijk een duidelijk onderscheid te maken tussen „tactische" en „stategische" kernwapens. Het woord „tac tisch" duidt op „klein": het suggereert dat het gaat over kernwapens met een gering explosief vermogen, die min der gevaarlijk zijn dan de „strategische" wapens. Dit is niet het geval. Onder tactische kernwapens in het westen vallen wapens tot een explosief vermogen in de orde van één miljoen ton TNT (één megaton). TNT is een bekende conventionele springstof. Deze „tactische" kernwapens zijn 50-100 keer zo zwaar als de bommen die op Hiroshima en Nagasaki vielen. Het woord „tactisch" heeft meestal betrekking op de ma nier van gebruik. Kernwapens die bedoeld zijn voor het ge bruik op het slagveld heten „tactisch". Dat betekent dat tactische kernwapens de wapens zijn, die in een conflict in Europa op Europees grondgebied zouden kunnen worden gebruikt. Strategische keinwapens zijn de wapens, waarmee de supermachten eikaars gebied kunnen aanvallen. Ten dele kunnen de Amerikaanse tacti sche kernwapens in Europa door Rusland daarom ook „strategisch" worden ge noemd, omdat ze doelen in de Sovjet-Unie zelf kunnen trof fen. Bij de SALT-onderhande- lingen is dit ook verschillende keren aan de orde geweest. Deze wapens zijn echter (voor zover bekend tenminste) bui ten de afspraken in het SALT-akkoord gehouden. ciële steun te laten aankloppen bij de OPEC-landen, die met bun overvloed aan petro-dollars opgescheept zitten. Dit steun fonds zou 25 miljard dollar be vatten, voornamelijk door de Verenigde Staten gestort. Van onderbandelen met de OPEC- landen willen de VS niets weten, tenminste niet in het eerstko mende halfjaar, zo werd ons van Amerikaanse zijde in Brussel meegedeeld. Onlangs werden in Luxem burg internationale studiedagen gehouden voor bankiers. De vroegere directeur-generaal van het IMF (Internationaal Mone tair Fonds), Schweitzer, sprak daar over twee manieren om de in financiële zorgen verkerende westelijke industrielanden (Ita lië, Engeland en in iets mindere mate Frankrijk) uit het slop te helpen. 1. Samenwerking tussen olie producerende en olieverbrui- kende landen, zodat de rijke landen in nood meteen de petro-dollars krijgen toege stopt. MEXICO-STAD (AP) - Een van de bekendste Latijns- Amerikaanse actieve querrilla- leiders Lucia Cabanas is maan dag in een gevecht met bet Mexicaanse legeT doodgescho ten. Dit is van regeringszijde bekend gemaakt. Cabanas, die vermoedelijk 37 jaar was, is in de buurt van het dorp Tecpan, 115 kilometer ten noorden van Acapulco, gedood. In bet gevecht zijn, aldus het ministerie van defensie, nog tien andere guerrillos om het Teven gekomen alsmede twee militai ren. Het ministerie heeft verder onthuld dat tijdens een gevecht vorige week zaterdag 17 gurrü- lastrijders zijn gedood Caba nas, eens onderwijzer in de zesde klas van de lagere school in het dorpje Atoyac, vluchtte acht jaar geleden de bergen in en bond de strijd met de autoritei ten aan nadat een geschil over schooluniformen in een bloed bad was geëindigd. De directeur van de school vond dat alle kinderen unifor men moesten dragen. Cabanas was hiertegen, naar zijn mening hadden de armen nauwelijks genoeg geld om hun kinderen te voeden, laat staan een school uniform te geven. Cabanas nam in 1972 de lei ding over nadat Rojas jsij een auto ongeluk om het leven was gekomen Hij deed zich voor als een moderne Emiliano Zapata, de agrarische revolutionair die de leider was van de bloedige boerenopstand van 1910. 2. De rijke landen gaan groot scheeps samenwerken en rege len hun financiële problemen onderling zonder Arabische tus senkomst. Er zijn al westelijke landen die gekozen hebben voor samenwerking met de Arabie ren en petro-dollars ontvingen. Maar dat betekendij een neder laag voor de politiek van de harde lijn van Kissinger en het Amerikaanse antwoord was een geslaagde poging om het meren deel van de petro-dollars via hun banken in New-York op te vangen Bij deze gang van zaken hebben de meeste landen zich nu neergelegd en de prijs die ze nu voor de Amerikaanse financiële injecties moeten gaan betalen is onvoorwaardelijke steun aan de Kissinger-confrontatie met de OPEC-landen. Waartoe deze po litiek kan leiden is nog een open vraag Zeker is dat ze gevaren inhoudt voor nog krachtiger blokvorming aan de andere zij de: Arabische landen en Afrika samen met de welwillende steun van de Sowjet-Unie. het topoverleg van hun regeringschefs befpn december in Parijs, zouden in ieder geval Cabanas en zijn makkers zei den de rijken te beroven om de armen te kunnen helpen. De groep - ongeveer 250 strijders - wordt ervan beschuldigd het hoofd van de politie van Aca pulco te hebben vermoord en honderduizenden dollars te hebben buitgemaakt door mid del van ontvoeringen en overval len. Eerder dit jaar ontvoerde Caba nas groep senatoi Ruber Figue- roa en hield hem meer dan 100 dagen vast. De senator werd uit eindelijk bevrijd in een gevecht met het leger, waarbij zekei 15 volgelingen van Cabanas dè dood vonden. Figueroa beschreef Cabanas na zijn bevrijding als een bloed dorstige renegaat die verdo vende middelen voor wapens verhandelt en voor zijn plezier martelt. Maar de mensen in de berg- Idorpjes beschouwden hem als een Robin Hood, een man die de armen hielp ten koste van de rij ken Vaak stuurde het leger troepen de Querrero bergen in, maar Cabanas wist altijd de dans te ontspringen. Om de Amerikaanse machts positie te verzwakken probeert de Franse president Valery Giscard d'Estaing inmiddels toch z'n EEG-partners tot an dere gedachten te brengen. De ministers van de EEG-landen, die de grootste moeite hebben om een agenda op te stellen voor van gedachten Kunnen wisselen over deze problematiek. Want naast de Amerikaanse visie is ook die van Parijs bekend: sa menwerking tussen de EEG, Af rika en het Midden-Oosten, waarbij het financiële en eco nomische zwaartepunt wordt verlegd van de Atlantische Oce aan naar de Middellandse Zee. Nu de prognoses willen dat Europa in de komende maanden nog meer met werkeloosheid en andere financieel-economische problemen te maken zal krijgen, is menig EEG-land weinig be reid tot een confrontatie -hoe dan ook- met de Arabische we reld. En toch zullen er binnen niet al te lange tijd belangrijke beslissingen moeten vallen, want de economische crisis houdt aan en een olie-oorlog is wel het minste wat de EEG- landen op dit moment kunnen gebruiken. JAN SCHILS. (Van onze redactie buitenland) BEIROET - „Vlieger voor de vrede" Abi Nathan uit Israël >s in de nacht van maandag op dinsdag uit Libanon gezet waar hij een uur of vijf eerder was aangekomen, hoewel hem de toegang tot de Arabische landen is ontzegd. Nathan is piloot in de Israëli; sche luchtmacht geweest. Hij vatte in 1966 een particuliere vredesmissie aan om Arabieren en Israëli's nader tot elkaar te brengen. Abi Nathan was erin geslaagd door de Libanese douane te ko men en zijn intrek te nemen W het sjieke hotel St.-Georges in Beiroet. Maar enkele uren later kwam de politie en droeg hem op per eerst beschikbaar vliegtuig rechtsomkeer te maken naar een land van zijn keuze. Volgens gezaghebbende bron was Nathan in het bezit van een Brits paspoort, uitgeschreven op de naam Evy Abraham. WOENSDAG 4 DECEMBER BREDA De uitgaven vj blad „Het Leven" van 3 de belangrijk deel gewijd aan - zanger Jean Loufs Pisuisse ei Foto's van het Rembrandtple stippellijntjes aan hoe de - met zijn revolver op het ecl Dit exemplaar van „Het Lei neringen, opdrachten, foto's \i bij de 78-jarige Bredase oud- nor Jos Heijdens. Jos Heijdens heeft een dubbe) Pisuisse va ndie dagen „Ik schilderde zijn Haagse wonin In een smaakvol ingerichte komen zevenenveertig jaar Pisuisse alle herinneringen aa bij Jos Heijdeins boven. Hij praat er twee uur lang over, staande, zo nu en dan grabbelend in oude plakboe ken en stapels foto's, met een stem die ondanks de achtenzeventig jaren nog al tijd melodieus en onderhou dend klinkt. Van alle herinneringen die hij heeft bewaard aan de grote zanger is hem de inge lijste titelplaat van Pisuisse's beroemde „Lied van den Ar beid" hem het liefst. „Aan mijn goeden vriend Jos Heij dens" heeft Pisuisse er op geschreven. Jos Heijdens' levensver haal begint in Princenhage waar hij geboren werd als zoon van Belgische ouders. Zijn vader was tramconduc teur op de lijn Princenhage- Wernout. Jos Heijdens is overigens Belg gebleven, hetgeen inhield dat hij in vroeger dagen met een vals pasje de grens over moest als hij in België ging zin gen. „Ik wilde pater worden, maar ik ben toch maar gaan werken bij een schilder, toen mijn moeder beloofde dat ik van de gulden verdiensten een dubbeltje zakgeld mocht houden", samen met zijn vriend Harry Simons vertrok hij naar Den Haag waar hij overdag schilderde en in de avonduren samen met Harry Simons iets bijverdiende in de muziek. Iets, een rijks daalder per avond kon hij verdienen. „Ik had nog niks. to de jodenbuurt moest ik een rokkostuum kopen. Nou", zei de man in het winkeltje, „ik zie dat je ook maar een arme sloeber bent. voor twee tientjds mag je "et rokkostuum met wit vest meenemen. Maar die twee "entjes had ik niet eens. Die moest ik nog ergens lenen". oamen met Harry Simons waden we op in „De Grot". Voor vier mensen, „Kent gij "at eenzaam hoekske", zong en vl nil siJ m d( gt ge te hi lel di zii ze m< ko ka wc W£ tel re gr< se: En 192 nei „Ik vai Fr; vee me tier bli. twi ble in staj Pi si V soo moi (ADVERTENTIE Iemand die nu 35 jaar is kan van ons dat we het volgende prompt en belaslir f 50.000,- gegarandeerd en belaslingvi heigeen kan. oplopen lot f 115.500,- bij een kbnstant rendement Staats- en Gemeenteleninge (En dat rendement is haalba hoogrenlende obligaties.) I 50.000,— plus alle bijgeschreven rentev, overlijden voor het 65e levens Dit kunnen we beloven dank zij ons un Verzekerd Groei-projekt 3. Een projekt waarmee u spaart én uzelf, u verzekert bovendien. In hel bovenstaande voorbeeld kost dat 11.327,50.per jaar. Wilt u in een rekenvoorbeeld de hoofde oei uw verzekeringadviseur, u heel! een t °e goede verzekeringadviseur kent ES Equity SL Levensverzekering helder als glas Korte Voorhout 20 Den Ha Tel. 070-469262'

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1974 | | pagina 10