Renovatie van Brussel: ambitieus bluf-programma
„Wij proberen
scheidingen
te voorkomen"
Carel Hugo streeft naar een socialistisch Spanje
De droom
STICHTING ORGANISATIE GESCHEIDEN MENSEN:
Zwitserse campagne
Wereld
raad van Kerken
Geef Boldoot.
Nü extra voordelig.
buitenland
theevenement
Protest schrijvers
legen uitsluiting
Israël
uit UNESCO
Kardinaal Heenan
overweegt on tslag
binnenland
Hulde
papier
iw pen
Fatsoen (3)
Rechts
ongelijkheid
}euwe46
an buiten
pefiit
blijk maakt
Be wagen
ii"^i
»EN HAAG (ANP)
Tins Carel Hugo de Bourbon
farma. de echtgenoot van
Prinses Irene, hoopt dat Span-
le z'ch na de dood van Franco
ontwikkelen tot een socia-
'istiseh federalistische monar-
De leider van de Carlis
le beweging, zegt dat in
Oprekken met de auteur
W» Hornman. die onder de
"fel Requicm voor een dicta-
'ot". een hoek heeft geschro-
Vea over de ondergrondse op-
^''ie in Spanje.
Het boek kwam tot stand op
jttzoek van prins Carel Hu«o.
®e' wie de auteur een reeks
°esPrekken heeft gevoerd en
an wje adressen van ver-
ikfiguren in Spanje heeft ge-
™eSen. In Spanje sprak Horn-
™n onder meer met leden
,an communistische. soeialisti-
J. christen-democratische en
"srchistische groeperingen
Carlisten werken met deze
soepen samen met als ge-
ADVERTENTIE)
Moeijeimeemaken.. I
<0 3M Ruikertjes-voor de
^kkersjtè. tiiee voor maar 1.30!,
meenschappelijk doel het be
ëindigen van het bewind van
Franco. Volgens Hornman ziet
Carel Hugo zichzelf niet nood
zakelijk als de toekomstige
koning van Spanje, maar de
monarchie is vanouds een bin
dend element in de Carlisti-
sche beweging. De huidige
AMSTERDAM (ANP)
Het PEN-centrum Nederland
em de vakbond van schrijvers
hebben een gezamenlijk pro
test gezonden naar het UNES
CO-centrum Nederland, in
verband met de uitstoting van
Israël uit de UNESCO. De Ne
derlandse schrijvers achten
het onder alle omstandigheden
onjuist een land uit te sluiten
van opvoedkundige, weten
schappelijke en culturele acti
viteiten van de Verenigde Na
ties- Het PEN-centrum heeft
intussen van de internationale
PEN vernomen dat deze orga
nisatie reeds stappen heeft on
dernomen om het besluit inge
trokken te krijgen.
door Franco aangestelde
kroonprins Juan Carlos is te
nauw verbonden met het
Franco-regime om aanvaard
baar te kunnen zijn als staats
hoofd van „Nieuw Spanje".
Over de vraag of een mo
narchie niet in strijd zal zijn
met een moderne socialistische
samenleving heeft prins Carel
Hugo zich in zijn gesprekken
met Hornman niet uitgelaten.
Vanouds waren de Carlisten
conservatieve katholieke mo
narchisten. die in de Spaanse
burgeroorlog aan de zijde van
Franco streden tegen de anti
religieuze republikeinen. Sinds
ongeveer 1960 ontwikkelt de
Carlistische partij zich volgens
Hornman tot een socialistisch
georiënteerde beweging en
sinds 1968, het jaar van de
uitwijzing van Carel Hugo uit
Spanje, scharen de Carlisten
zich steeds duidelijker aan de
kant van de actieve oppositie
tegen Franco. Carel Hugo zelf
zou in die ontwikkeling een
groot aandeel hebben gehad.
Hij bezoekt nog regelmatig il
legaal Spanje om contact te
houden met zijn achterban.
De grootste, en best georga
niseerde. ondergrondse bewe
gingen in Spanje zijn naar het
oordeel van Carel Hugo de
communisten en de Carlisten.
Hij toont zich voorstander van
een op federale leest geschoei
de socialistische monarchie
met anarchistische trekken..
•.Wij stellen aan de Spaanse
samenleving een specifieke
vorm van socialisme voor
een socialisime met wat
ik volledige sociale medezeg
genschap zou willen noemen
aldus Carel Hugo. ..Met volle
dige sociale medezeggenschap
bedoel ilk dat het Carlisme
structuren voorstelt, waardoor
de mens werkelijk schepper is
van zijn lot op politiek en
economisch gebied, dat de
maatschappij werkelijk de be
zitter is van de produktiemid-
delen en verantwoordelijk
voor de beslissingen zowel op
algeheel gebied (bijvoorbeeld
de economie) als op particu
lier gebied (bijvoorbeeld de
gemeente). Dat noem je zelf
bestuur op alle niveaus van de
samenleving". Ook in de be
drijven, de vakbonden, de po
litieke partijen en de gemeen
ten moet de zeggenschap van
onderaf komen.
LONDEN (ANP) In een
brief aan zijn gelovigen heeft
kardinaal-aartsbisschop John
Carmel Heenan van Westmin
ster te kennen gegeven, dat
zijn gezondheidstoestand hem
zal kunnen noodzaken voortij
dig ontslag te vragen als
aartsbisschop van Westmin
ster. Kardinaal Heenan (69
jaar) moest sedert vorig iaar
reeds drie maal in het zieken
huis worden opgenomen, twee
maal vanwege een hartaanval
en een maal vanwege astma.
GENèVE (ANP) Sedert
enige tijd is in de Zwitserse
kranten een advertentiecam
pagne aan de gang tegen de
Wereldraad van Kerken. On
der het motto troef boer wordt
in deze advertenties het werk
van de Wereldraad van Ker
ken in een kwaad daglicht ge
plaatst. Initiatiefnemer ervan
is de Zwitser dr. Robert Eibel,
leider van de actie voor vrije
meningsvorming, In deze ad
vertenties wordt van de Zwit
serse kerken geëist, dat zij
eens wat licht werpen op de
onderwereldstrategie van de
Wereldraad. Speciaal richten
de advertenties zich tegen het
anti-racismefonds van de We
reldraad van Kerken, waar
mee de Wereldraad humanitai
re doeleinden van bevrijdings
bewegingen in Afrika helpt.
De Wereldraad wordt ook ver
weten. dat hij communistische
sympathieën koestert.
(ADVERTENTIE)
Bij bouwplaat hoort
DINSDAG 3 DECEMBER 1974
(Van onze correspondent)
BRUSSEL De renovatie van
Brussel is in voile gang. Ter
wijl hele straten verdwijnen,
briiggem viaducten, gebouwen
en tal van woonwijken onder
slopershamers vallen en dui
zenden bewoners vaak zon
der vervangende huisvesting
van huis en haard zijn- of
0g worden verdreven, lachen
tiouwpromotors om de kolossa
le winsten, die ze ten koste
van de gemeenschap maken en
spreekt een burgemeester ero
ver dat „Marokkanen maar
Marokkanen zijn" en „dat hij
in zijn gemeente liever rijke
lui heeft, die immers mijn ge
meentekas spekken".
pit is in het kort de achter
grond waartegen het oude
Brussel-Noord, eens een wijk
van kleine luyden, van slop
pen en steegjes met duizenden
bewoners, onder wie heel veel
gastarbeiders uit de landen
rond de Middellandse Zee,
plaats moet maken voor een
ambitieus bluf-programma, bij
Koninklijk Besluit in 1967
goedgekeurd en dat voorziet in
een Manhatten-zakencentrum
en een World Trade Centre,
die beiden moeten kunnen
voldoen aan de behoeften van
de mens in het jaar 2000.
Bedoeld Koninklijk Besluit
beurde een plan goed om
maar liefst 53 hectare aan
stadswijken, waarvan 30 ha in
Brussel, 10 ha in Schaarbeek
en 10 ha in St- Joost ten Node,
af te breken, zonder dat er
ook maar enigszins was voor
zien in vervangende woongele
genheid voor 15.000 mensen.
Maar Manhatten en WTC zou
den en moesten er komen, ko
lossen van staal en beton, glas
en allerlei kunststoffen.
Achtenvijftig torengebouwen,
het hoogste 163 meter, moeten
Brussel het aanzicht van een
volwassen stad gaan geven. De
plannen doen ons denken aan
het Chicago uit de roaring
twenties, uit de tijd van archi
tectuur toen Al Capone nog
grote delen van de V.S. onvei
lig maakte. Een stedebouw
waarop men overal is terugge
komen, omdat zij spooksteden
schiep, die onleefbaar bleken.
Maar de Belgen denken daar
kennelijk anders over, althans
zeker zij die daar belangen bij
hebben.
Twee torens van het WTC
staan er al. De twee hotels
(1100 kamers samen) die er
in zijn gevestigd en de kanto
ren ter grootte van 35.000
vierkante meter zijn nu al
moeilijk rendabel te maken,
omdat ze zo duur zijn dat
bijna niemand zich de hoge
huren kan permitteren. Er zul
len winkels komen, restau
rants, discotheken, thee- en
kapsalons, boetieks en nacht
clubs en ga zo maar door.
Twee autosnelwegen doorkrui
sen volgens het plan het ter
rein waar Manhatten en WTC
verrijzen. Ze zijn ruim zestig
meter breed. De ene weg hakt
het Brusselse centrum in twee
stukken, de andere verbindt
het stadscentrum met de au
tosnelweg Oostende-Zaventem
(de Brusselse luchthaven, die
echter tegen het jaar 2000
misschien ai buiten gebruik
zal zijn, maar dat zal de Bel
gen nu een zorg zijn).
De bouwpromotor van het
WTC, Charly de Pauw uit
Antwerpen, heeft de grond
waarop zijn WTC staat voor
8000 frank de vierkante meter
van de stad Brussel gehuurd.
Daaro- er spreekt iedereen
schande, omdat de som vele
malen lager ligt dan gangbaar
is (circa 50.000 frank per vier
kante meter). De naam van de
Brusselse minister Vanden
Boeynants, nu van defensie,
maat algemeen beschouwd ais
de ongekroonde koning van
Brussel, wordt vaak genoemd
als de „promotor" van de Ant
werpse bouwpromotor De
Pauw- Feit is in ieder geval
dat zij vrienden zijn en dat er
heel wat Belgen zijn die de
gang van zaken rond het WTC
veel erger vinden dan liet
Baudrin-schandaal, de PTT-
chef die wegens corruptie
werd gepakt en nu terecht
staat.
Des te erger namelijk, omdat
het WTC tot nu toe praktisch
geen huur zou hebben betaald,
terwijl de gemeente Brussel,
om het bestaan van het reeds
gereed gekomen, maar nog al
tijd lege gedeelte van het
WTC te rechtvaardigen, kan
toorruimte heeft gehuurd voor
7.000.000 franc per jaar! Veel
geld voor een prestige-object.
Brussel wordt wel de stad van
het Vlaams- Waals taalpro
bleem genoemd. Dat is volko
men juist, maar het sociale
probleem is er veel erger. In
krotten tussen de puinhopen
in Brussel wonen nog duizen
den gastarbeiders, Turken,
Grieken, Marokkanen. Ook zij
moeten weg, zoals de Brusse
laars die er met hen woonden,
maar die Brusselaars hebben
geboft. Zij waren tenslotte* Bel
gen en wisten zij het met
veel leed en moeite elders
onder dak te komen. Anders
gaat het met de gastarbeiders,
die er bovendien vaak grote
gezinnen op na houden. Ze
moeten weg, ze voelen zich
trouwens niet meer thuis tus
sen puin, modder, hijskranen,
tractors en bulldozers- Maar
geen enkele andere gemeente
wil hen opnemen. Niemand
doet iets en zij hebben niets-
.Zeker geen geld om de veel
duurdere woningen elders te
betrekken.
Trouwens, die krijgen ze ook
niet, want als de gastarbeider
voor de sociale dienst voor
woningen in een betere wijk
komt aankloppen, krijgt hij te
horen: „Gastarbeider?' En op
zijn bevestigend antwoord:
„Öh, nee, het spijt ons, we
denken niet dat het zal gaan".
Dus wijkt de gastarbeider
maar uit naar andere krotten
wijken in stadsgedeelten als
Jette, Laken en Molenbeek.
Totdat hij ook daar weer
wordt verdreven.
In Molenbeek is dat binnen
kort het geval met 400 gezin
nen wier woviingen onlangs
aan de sloper zijn toever
trouwd, omdat de metro er
geen omweg kan maken. Maar
de metrobouw in Brussel, die
ook een enorme chaos veroor
zaakt, is een ander hoofdstuk
in de Brusselse geschiedenis
van dit moment-
Er spelen zich trouwens in dat
noorden van Brussel vaak
hartverscheurende taferelen
af. Zo kwam een politieman in
burger niet zo lang geleden
een bejaarde vrouw alleen
staand en ziekelijk vertellen
dat ze haar woning moest ver
laten. Nu kwam die politie
man niet door de week, maar
op een zondagavond, toen het
al donker was. En om de
vrouw alvast te wennen aan
de nieuwe situatie, hulde hij
haar krot maar vast in diepe
duisternis door de elektriciteit
uit te schakelen en de zeke
ringen mee te nemen. Andere
staaltjes van politie-optreden:
In het holst van de nacht
mensen uit hun huizen ver
drijven, kwam in de pers en
veroorzaakte zoveel veront
waardiging, dat de Brusselse
politie sedertdien wat kalmer
optreedt.
De man die in Schaarbeek alle
problemen rond de huisvesting
van de verdreven mensen
wegvaagt, is burgemeester
Nois, die eerst tegen de af
braakplannen was en zelf lid
van een actiecomité dat voor
de rechten van de bewoners
opkwam. Maar Nois werd kort
daarna burgemeester van
Schaarbeek en ging toen met
een honderd procent „om".
Hij zegt nu dat er geen huis
vestingsproblemen zijn en dat
die Marokkanen beter plaats
kunnen maken voor rijkelui,
die zijn gemeentekas komen
spekken.
Nois heeft nu vrij spel in
Schaarbeek, omdat er in de
gemeenteraad niemand is, die
ook maar voor nog één ver
dreven bewoner durft op te
komen. Dat heeft de stad
Brussel zelf tenminste nog wel
gedaan, door sociale woning
bouw, zij het onvoldoende.
Tegen een renovatie van Brus
sel-Noord op zich zijn slechts
weinigen. Maar het blijft
wringen, dat de oorspronkelij
ke bevolking en de gastarbei
ders aan hun lot wordeu over
gelaten. Een man die temidden
van deze paria's van Brussel
nog enig licht poogt te schep
pen, is pastor H. van Biest.
Hij vindt dat Brussel een kan-
toorstad wordt, met enkele
wijken voor de rijken.„De ar
men worden naar de rand van
de stad of naar nog verdere
bestemmingen verbannen. Zij
mogen hun tijd verdoen in het
openbaar vervoer. En als ze 's
avonds kapot thuiskomen,
hebben ze geen tijd meer vot»r
iets anders, voor een vergade
ring of politieke bijeenkomst
of voor ontspanning. Ze wor
den volkomen weerloos en zo
ver willen sommigen hen ook
krijgen", aldus deze Brusselse
geestelijke.
JAN SCHILS
behoefte
nene leiding
et een
Bnschappen,
ig in de bouw
kunt u richten
Ring;
Iten ontwikkelt,
nsdonksveer
jstig van de
(ADVERTENTIE)
Het meest fascinerende facet
van de droom waarin we allen
rond deze dagen leven, is wel
de droom van het eeuwige ie-
ven die daarin verdisconteerd
is. Want zeg nu eerlijk, wie
speelt de hoofdrol tussen één
e«i vijf december? Ja juist,
een hoogbejaard AO W-er die
het niettegenstaande zijn ver
gevorderde leeftijd tot verba
zingwekkende prestaties
brengt.
Diezelfde hoogbejaarde AOW-
er die in ons land gezien zijn
leeftijd, zonder meer in een
verpleegtehuis zou verdwijnen,
speelt het telkenjare weer
klaar om tussen zonsonder
gang van 5 december en zons
opgang van 6 december, in de
rond vier miljoen gezinnen die
ons land telt, ter plekke te
zijn.
Nu weet ik wel dat hij over
een vervoermiddel beschikt
waar de techniek niet aan kan
tippen, namelijk een paard uit
de aloude stallen van Wodan,
waar de paarden tot snelheden
komen die een Starfigliterpi-
loot doe« blozen. Maar dat
paard moet ondertussen elk
jaar over meer daken heen
rijden en daarbij steeds selec
tiever te werk gaan, nu kan
toorflats en fabrieken zich in
niets meer onderscheiden vast
flats waarin gewoond wordt.
Verder is mij ook bekend dat
de hoogbejaarde AOWer
die de rest van het jaar in
zonnig Spanje doorbrengt, hier
altijd over een aantal partti
mekrachten uit ontwikkelings
landen kan beschikken. Maar
de ervaring wijst uit dat die
parttimekrachten met het jaar
speelser worden en vaak hun
plicht vergeten als ze in con
tact komen met meisjes die de
kinderschoen ontgroeid zijn en
uit dien hoofde niet meer zo
belangrijk zijn in de ogen van
de bejaarde Spanjaard. Een
goed omschreven functieanaly
se van deze zwarte parttimes
zou dan ook zeker uitwijzen,
dat ze nauwelijks tot enig
zelfstandig werk in staat zijn
en voortdurend leiding nodig
hebben. Het zijn dus geen
werknemers aan wie men be
langrijke opdrachten kan dele
geren, hetgeen tevens inhoudt
dat hun enige werkgever, de
hoogbejaarde AOWer zelf
aan alles tegelijk moet den
ken.
Dat lukt hem dan ook aar
dig, dank zij een enorme werk
lust en een geheugen waarop
menige jonge man jaloers zou
kunnen zijn.
Want ook op dit punt logen
straft onze heilige bejaarde al
le instellingen die ons vertel
len. dat het geheugen minder
zou worden met het klimmen
der jaren. Onze uit Spanje af
komstige sjouwer in de win
ternacht, bewijst telkenjare
dat zijn geheugen eerder beter
dan slechter wordt, niet alleen
door de aangepaste keuze van
geschenken, maar vooral ook
door de verzen waarmee een
deel van de geschenken opge
sierd wordt.
Daarin vinden we vaak alle
karaktertrekken en vooral on
deugden, naast de meest be
langrijke wederwaardigheden
terug van degene voor wie het
geschenk bestemd is. Tot zover
niets dan goeds over de wijze
waarop sommige mannen oud
plegen te worden.
Alleen ten aanzien van de
verzen rijzen er enige beden
kingen. Die verraden helaas
maar ai te vaak, door middel
van hun kinderlijke opbouw,
hun simplistisch ritme en niet
te vereeten de wankele rijm
vorm de hoge, iees wat kindse
van de maker.
Maar dit laatste rij hem
vergeven.
180 25655.
EN OMSTREKEN
Oudenbosch
'MSTREKEN 365
3655 Hoofdstr-178-,e13^
}M EN OMSTREKEN:
6 Bergen op Zoom j
EN OMGEVING*,
kt - Roosendaal
SDoedeisender gevallen (lees:
mensen) worden gebracht,
snijdt geen hout.
Dat het voor sommige specia
listen gewenst is. over eigen
parkeerruimte te beschikken,
moge als 'n paal boven de
parkeerplaats staan, evenals
het feit dat iemand die dat
verzoek bewust negeert, om
correctie vraagt, maar niet
door belanghebbende.
Waarom dr. K. zich zo
moest ergeren als op een
praktisch lege parkeerplaats
op zondagmorgen juist zijn
hokje vol is en hij zelfs tijd
had 'n briefje te schrijven,
doet hij niet uitkomen. Voor
zijn handelwijze is geen enke
le rechtvaardigingsgrond te
verzinnen. I.p.v. opnieuw van
kleding te verwisselen had hu
z'n autosleuteltje ook aan ie
mand van 't ziekengebouw
kunnen geven.
'n Beetje duwen en klaar is
K. Door zijn auto na verzoek
te laten staan, blijkt de opzet,
de wraak.
Alles wat de heer Karthaus
de heer Segers verwijt, tref ik
juist bij hem aan. met name:
theater-
't Is jammer dat zo'n geta
lenteerd chirurg niet iets meer
souplesse toont en onnodig 'm
schaduw laat vallen over een
aan de gang zijnde geboorte
van een kind. Heelkunde is
wonden dichten, niet slaan.
PRINSENBEEK
L. J. WEEBERS
Als ik zie wat de mensen
doen van het leger, dan heb ik
daar diep respect voor. Ze
werken tot ze op de knieën
vallen, om te redden wat er
nog te redden valt. Maar wat
zal het nog baten, alles is
reeds voor de helft weggerot.
Maar vooruit, wat er nog goed
is daar zal ik van eten, en met
mij alle Hollanders, laten wij
daar eens aan denken. Ik hoop
overigens dat de landbouwers
worden bijgesprongen door de
regering, als men vele miljoe
nen kan uitgeven b.v. voor de
Oosterschelde, dan ook voor
deze mensen.
BOSCHKAPELLE FRANS -
V. LEUVEN
DOOR.'GREET BUCHNER
RGEN EN RUCPHEN
Zundert tel. 2749
Brieven voor deze rubriek moeten
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij pubiikatie zuilen deze
vermeid worden. Slechts bij hoge uit
zondering zal van deze regel wfcffden
afgeweken. Naam en adres 2ijn dan bij
da redactie bekend, Publikatie van brie
ven (verkort of onverkort) betekant niet
dat do redactie het in alle gevallen
een» b mat Inhoud, cq. strekking.
In het parkeergesehil voor
't Ignatius (De Stem van 15
en 21 nov. j.l.) valt ox> dat dr.
K. zwijgt over het ene nunt
waar zijn wederpartij hem
over aanspreekt, te weten het
klem rijden, 'n soort kaoinfr.
Dit is meer dan eigen reen
ter spelen, nl. zelf de straf
eisen en bepalen en bovendien
tenuitvoerleggen-
Symptomatisch voor lichtge
raakte doktoren is oo>k dat dr.
K. iemand, die iets van zijne
geneeskundige hoogheid durft
te zeggen, direct allerlei wei-
me ter zake doende verwijten
gaat maken: de ander is in
eens schrijver van croteststuk-
jes geworden, onorigineel, niet
od de hoogte van de werkelij
ke feiten, theatraal, handelt
domweg, is 'n typische lees.
Dit zijn pogingen iemand
onder te sneeuwen, terwijl aan
het eind van het stuk juist
wordt toegegeven dat de vader
zich niet eens heeft gereali
seerd on wiens nlaats hij zijn
auto heeft neergezet.
Het hele geval draait om het
aannemen van de goede trouw
van de vader; hetgeen in de
situatie van deze man en
vrouw zeker 'n arts had beho
ren te doen. Doet de rechter
in vergelijkbare verkeersza
ken ook. Zelfs als men dat
vertrouwen niet kan opbren
gen. blijft eigenrichting meer
dan verwerpelijk.
Dat de moeder na enige da-
een het ziekengebouw heeft
verlaten en er ernstiger en
Joost S. behoort ook al tot de
Boldoot gevers. „M'n vrouw wil 't altijd
hebben. Nou zit ik geen verschil
in al die geurtjes, maar volgens haar is
Boldoot het beste. Nou, dan koop ik
met Sint Nikolaas toch die grote fles.
Daar zit nog een flinke korting op ook,
dus ik let wel op dat blauwe Boldoot
etiket".
Flakons van 8.70 voor 7.75 en
van 11.50 voor 9.95. Spray van 7.75
voor 6.95.
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA In ons land strandt, vroeg of iaat, een op de vier huwelijken. Scheiding
is daarvan het gevolg. Met alle morele en vaak ook financiële gevolgen van dien. Ze
ker 80 tot 90 procent van die scheidingen vindt plaats tussen partners met een laag
inkomen.
De Stichting Organisatie Gescheiden Mensen is reeds een jaar of zes bezig de mannen en
vrouwen bij te staan die door de scheiding in psychische of geldelijke moeilijkheden komen.
Ze heeft op het ogenblik zo'n drie duizend begunstigers. Een van de vijftig werkgebieden van
die stichting ligt in Zuidwest-Nederland. Breda is er het centrum van.
Coördinator J. Selder, een
Bredanaa-r, van de stichting
vertelt dat mensen die ge
scheiden zijn dikwijls hals
over kop in de problemen
komen te zitten, waaraan ze
voor de scheiding nooit ge
dacht hebben. Mannen krij
gen dan te maken met de
financiële steun die ze de
vrouw en kinderen moeten
geven. Dikwijls gaat ook de
omgang van een van de ou
ders met de kinderen met
grote moeilijkheden gepaard.
..Een ding moet wel duide
lijk gezegd worden. Onze
stichting, ze werkt uitslui
tend met vrijwilligers, pro
pageert de echtscheiding
niet. Integendeel! Wij probe
ren als het enigszins kan,
twee mensen wier huwelijk
dreigt te stranden, te helpen
dat te voorkomen. En als het
toch tot een scheiding komt,
pogen wij voor de twee part
ners de moeilijkheden zo ge
ring mogelijk te doen
tijn".
De heer Selder vertelt dat
de stichting in ieder geval
wenst dat de kinderen uit
een stukgelopen huwelijk fi
nancieel, en ook anderszins
goed verzorgd zijn. „Dat is
voor ons geen vraag. Bij al
les wat we doen om geschei-
denen te adviseren de juiste
wegen te wijzen, in de wir
war van instanties en instel
lingen, staat de goede kin
deralimentatie voorop".
De stichting, zo vertelt de
heer Selder, poogt „de Haag
se instanties" er al enige ja
ren van te doordringen, dat
er op het gebied van de
echtscheidingen in ons land
sprake is van een ontstellen
de rechtsongelijkheid en
rechtsonzekerheid.
„Wij vinden een levenslan
ge alimentatie uit den boze.
Wij zijn voorstanders van
een aflopende alimentatie,
waarbij de gescheiden vrouw
de gelegenheid krijgt voor
zichzelf een nieuw bestaan
op te bouwen. Slechts op die
manier komt er werkelijk
een einde aan het ontbonden
huwelijk, en winnen man en
vrouw hun afhankelijk
heid".
Er zit. zo vertelt hij. geen
enkele lijn in de rechtsple
ging bij echtscheidingen. De
uitspraken verschillen van
arrondissement tot arrondisse
ment vaak hemelsbreed. Die
verschillen belopen practisch
vaak vele honderden guldens
in de alimentatieverplichting
in gelijke omstandigheden.
Onze stichting vindt dat on
houdbaar. Er is een grote
behoefte aan eenheid en dui
delijkheid bij de ecthtschei-
dingsreehtpleging. Een belang
rijk punt voor de stichting
is, dat er in ons land, ook bij
de gescheidenen, een beter
inzicht komt over de echt
scheiding, en alles wat daar
mee te maken heeft. De be
slissing om te gaan scheiden
wordt nogal eens genomen
zonder dat men weet waar
aan men begint De stichting
probeert die duidelijkheid te
brengen. Door haar adviezen,
door morele Immateriële
hulp te bieden, en als dat
nodig is, door te bemiddelen
bij de instanties die moeten
worden ingeschakeld.
„We hebben, ook daarvoor,
een adviesraad met leden die
een breed veld van relevante
deskundigheid bestrijken", al
dus de heer Selder.
Mannen en vrouwen die
gescheiden zijn, staan vaak
van de ene dag op de andere
alleen. Dat kan leiden tot
vereenzaming, tot liet verlies
van vele relaties, vrienden
en kennissen. De stichting
heeft in heel wat plaatsen
gespreks- en werkgroepen
voor gescheidenen. „Juist om
die mensen uit hun isolement
te halen. Om het ze duidelijk
te maken dat ze niet de eni
gen zijn die met de moeilijk
heden van stukgelopen hu
welijken kampen". De heer
Seider wijst er met nadruk
op dat de stichting niet pro
beert mensen tot een nieu
we huwelijksrelatie te bren
gen. „Dat is onze taak
niet".
Ir Zuidwest-Nederland,
West-Brabant en Zeeland.
wonen zeker tussen de 3000
en 5000 gescheiden vrouwen
en mannen. Daarom gaat de
stichting ook daar beginnen
met de gespreksgroepen.
Voorlopig alleen in Breda.
Straks waarschijnlijk ook in
Bergen op Zoom. Ér zijn op
het ogenblik voor het Breda
se gebied twee vertrouwens
personen voor de stichting. Bij
hen kan iedereen inlichtin
gen krijgen over de stichting
en haar werk. Het zijn:
mevr. M. Siebers, Langelaar
80, Teterinigen. tel. 01618-
2245; de heer J. Selder, Bis
schopshoeve 122, Breda, tel.
01600-77924, Het landelijk
secretariaat van de stichting
is gevestigd in Den Haag,
Lübeckstraat 73, tel. 070-
463535.
■ïeidsgordels
kelvoudige variomafc
