Zuid-Afrika heeft nog een laatste kans
Belgische
socialisten
maken ruk
naar links
SpringerblacI
voor auteurs
uit oostblok
Een cadeautje
voor de bruid
DE CIRCUSPOES
VANGT MUIZEN
SINT EN PIET OP BEZOEK
BIJ NEDERLANDSE JEUGD
PARMANTJE
Brieven sturen
naar
Japans meisje
KRI: verfrissend
blad over
afwijkend gedrag
kleine
stem
BHinMI
DR. BEYERS NAUDÉ IN DRIEBERGEN:
WOENSDAG 20 NOVEMBER 1974
Er was eens een poes. Die woonde in het circus. Hg
vond het helemaal niet leuk. Op een dag liep hij weg. De
baas begon te zoeken, te zoeken. Maar hij vond hem niet.
De poes was in een hoekje gekropen en daar zat hg muizen
te vangen.
Karly-Anne Dudycz. Bavel.
Wilfried Winne uit Sas van Gent tekende dit leuke
mannetje. Ook Robbie Winne stuurde ons een tekening,
maar daar hebben we nu geen plaats voor.
(Van een onzer verslaggevers)
DRIEBERGEN „Naar mijn
gevoel heeft Zuid-Afrika nog
een aantal maanden een laat
ste kans om een vreedzame
oplossing te vinden voor het
rassenvraagstuk. Die oplossing
is alleen mogelijk als de mi
nister-president de zwarte lei
ders bijeenroept om met hen
te overleggen over de voor
waarden voor een meerder
heidsregering van zwarten.
Gebeurt dat niet, dan vrees ik
dat deze gematigde zwarte lei
ders zullen worden wegge
vaagd door radicale".
Aldus dir. C. F. Beyers Naudé,
directeur van het Christelijk
Instituut voor zuicldllijk Afri
ka, gisteren in Driebergen,
waar hij op uitnodiging sprak
in de hervormde synodeverga
dering. Vergezeld van zijn
echtgenote werd hij met een
staand applaus begroet. Na
zijn tiendaags bezoek aan ons
lanid reist dr. Beyers Naudé
door naar Amerika, waar hem
de ReinoM Niebuhr-prijs voor
zijn werken voor de rechten
van de mens zaïl worden uitge
reikt.
Hjjj nioemde de regeringswisse
ling in Portugal van 25 april
van dit jaar van historische
betekenis voor Zuid-Afrika.
De ontwikkelingen in Mozam
bique hebben vreugde en ver
wachting gewekt in de harten
van zwarten en kleurlingen in
Zuid-Afrika. Bij de blanken
hebben die gebeurtenissen
angst en onrust gezaaid- Zij
vragen zich af of zij nioig een
kans helbben op een samenle
ving met de zwarten of diat
het uur is aangebroken, waar
op zij van het vasteland zullen
worden verdreven. Ook de -
overigens mislukte - poging
om Zuid-Afrika uit de Vere
nigde Naties te zetten heeft de
zwarte en bruine bewoners
van Zuid-Afrika hoopvol ge
stemd.
Dr. Beyers Noiuidé verklaarde
desgevraagd het optimisme
van dr. Bas de Gaay Fortman,
die onlangs in Zuid-Afrika is
geweest, over een spoedig op
handen zijnde verandering in
de politieke koers "van Zuid-
Afrika niet te delen. Alleen al
om psychologische redenen is
het niiet te verwachten dat de
bevoorrechte groep in enkele
jaren van gedachten zal veran
deren.
Het verbreken door de Neder
duits Gereformeerde Kerk van
Zuid-Afrika van de banden
met de gereformeerde kerken
in Nederland vanwege hun
steun aan het anti-racisme-
programma van de Wereldraad
van Kerken noemde dr. Bey
ers Noiuidé het missen van een
historische kams. „Het schijnt
me niet diat er nog eens zo'n
kans komt". De NGK heeft
zich met deze beslissing ker
kelijk en politiek geïsatei
Haar zwarte dochterkerken
die voor 80% van haar a
kelijk zijn, probreren nu
der dan ooit financieel <*»-
hankelijk te warden van W
moederkerk.
Desgevraagd verklaarde
Beyers Naudé, dat boycot-at-
ties als bijvoorbeeld die v®
de Outspan-sinaasappels in eft
geval een sterk morele stew
betekenen voor de zwarte Kj
volkinig in zijn land. Over W
praktische nut van zulke at
tics wilde hij zijn oordeel op-
schorten. Naar diat pratós»
nut stelt het Christelijk li»1'
tuut een onderzoek in, WJJJ
van in maart volgend jaar
eindrapport zal verschijnen.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL De Belgische so
cialistische partij (BRT) heeft
een ruk naar links gemaakt
door het aanvaarden van een
manifest waarin die partij zich
radicaler dan tot nog toe op
stelt inzake anbeiderszelfbe-
stuur en socialisering van de
produktiemiddelen. Tegelij
kertijd sprak de partij zich op
het tweedaagse ideologische
congres, dat afgelopen week
einde in de vrije universiteit
van Brusisel gehouden werd,
zich uit voor een dialoog met
de linkervleugel van de Belgi
sche christen-demo'kraten en
met de katholieke arbeiders
teneinde in België te komen tot
een bundeling van progressie
ve krachten, die te zijner tijd
ook de regeringsmeerderheid
zouden kunnen gaan vormen.
Dat de Belgische socialisten,
althans op papier een ruk naar
links zouden maken, kwam
niet onverwacht. Omdat de
BSP momenteel geen rege
ringsverantwoordelijkheid
draagt en desalniettemin toch
door hun politieke tegenstan
ders sociaal-economische akti-
viteiten worden ontwikkeld,
waarbij zelfs sprake is van
een progressieve opstelling
van de liberalen, moest de
BSP wel wat naar links op
schuiven. Maar woorden zijn
niet gevaarlijk, en dat bleek
trouwens wel toen socialisti
sche voormannen als Jos van
Einde, en Willy Claes lieten
blijken dat zij op korte ter
mijn niets zien in arbeiders
zelfbestuur en socialisering
van het bedrijfsleven, omdat
eerst de verschillende modali
teiten moeten worden onder
zocht en bestudeerd.
De jongeren in de partij zat
deze stellingname duidelijk
dwars. De BSP-jongeren ver
wijten de partij reeds lang dat
ze terwille van de aanhang
links denkt, maar in de prak
tijk rechts handelt. Het kwam
dan ook tot meningsverschil
len tussen jonig en oud, en met
name tot een fikse rel, omdat
de partijleiding op aandringen
van minister-president Lebur-
ton de socialistische partij van
Zaire (MRP) op het congres
had uitgenodigd, waarvan de
geschiedenis, zo meende de
jonge socialisten, onder aan
voering van Moboetoe met
bloed is geschreven.
Dat namen de socialistische
voormannen niet en toen de
woordvoerder van de jongeren
het spreekgestoelte had'verla
ten waarop hij gezegd had dat
de MRP niet welkom was.
werd hij met scheldwoorden
overladen. De meerderheid
van de aanwezigen nochtans
was duidelijk tegen de aanwe
zigheid van de socialistische
broeders uit Zaire. De strijd
eindigde met een gezamenlijk
zingen van de internationale
waarbij vele armen met gebal
de vuist werden opgestoken.
Intussen dreigen de niet wel
kome Afrikanen er een poli
tieke rel van te maken en de
regering-T-indemans (CVP)
ervoor verantwoordelijk te
stellen. Op deze manier kreeg
het congres toch de gebruike
lijke rel die dergelijke BSP-
bijeenkomaten pleegt te ont
sieren.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN BOSCH De vereni
ging van reclasseringsinstellio-
gen heeft zijn periodiek KRI
vernieuwd. De eerste nieuwe
uitgave is dezer dagen uitge
komen. Het blad wil, zo
schrijft de redactie, „aandacht
besteden aan alles wat te ma
ken heeft met de problemen
die voortvloeien uit gedrag dat
kennelijk niet in overeenstem
ming is met wetten en normen
in de samenleving".
Dit is dan toegespitst op het
strafrechtelijk gebeuren, re
classering, kinderbescherming,
gevangeniswezen en ter be
schikking stellen van de rege
ring (t.b.r.)l „KRI is", aldus
de redactie, „voor iedereen
leesbaar: de man of vrouw die
beroepshalve reageert, maar
toch graag wil weten wat zich
allemaal achter de schermen
afspeelt".
KRI is een verfrissend»
dat op directe wijze ®isst
den, vooroordelen en P*®.
men op hef brede terrein
het „afwijkend gedrag y
legt. Het signaleert I
ideeën welke een 9
kunnen zijn voor verb1s»
gen in bijvoorbeeld een
dertehuis. KRI verduiden
via een interview met p
dr. J. Kloek de rapp®3»
van de psychiater.
De invalshoek van de K®
redactie is duidelijk: de
staat centraal, systemen
reglementen dienen op w
gangspunt aangepast te
den.
Het abonnement op
tien maal per jaar verse
kost vijftien gulden (v"0.,.
dit te hoog !s- vijf
O- .P vqi antwoor®""
mei 282. Den Bosch.
(Van onze correspondent)
BONN Russische en ande
re Oosteuropese auteurs, die
in hun landen niet gedrukt
mogen worden, beschikken
sinds deze week over een
nieuw tijdschrift, waarmee
zij zich in het westen gehoor
kunnen verschaffen. Onder
de titel „Kontinent" ver
scheen het eerste exemplaar
hiervan hij de Westherlijn-
se uitgeverij Ullstein. De
prijs bedraagt 15 mark en
het is de bedoeling, dat het
tijdschrift twee keer per jaar
zal verschijnen.
Met namen als Alexander
Solsjenitzyn, Andrei Zacha-
rof en Andrei Sinjawski kan
de uitgever er uiteraard ze
ker van zijn, dat reeds het
eerste nummer veel belang
stelling zal trekken. De
strijd tegen het vrije intel
lect in de Sowjet-Unie lijkt
er bovendien een goede ga
rantie voor te zijn, dat „Kon
tinent" voorlopig niet met de
mond vol tanden zal hoeven
te staan. De auteurs die hier
in een westelijk thuis krij
gen, zullen er echter waak
zaam voor moeten zijn, dat
zij ook in het westen niet
nog een keer politieke slacht,
offers worden. Dit gevaar
is niet denkbeeldig, want ach
ter Ullstein staat de West-
duitse krantenkeizer Axel
Caesar Springer, die met het
communisme al te veei op
voet van koude oorlog staat
en van zijn imperium een
wapen in deze strijd heeft
gemaakt.
Hierop wijst in het eerste
nummer al de publikatie van
het laatste hoofdstuk van de
„Herinneringen" van kardi
naal .Jozef Mindszenty, dat
van wel een erg harde ontoe
geeflijkheid getuigt. De
plaatsing van dit kapittel is
bovendien op zijn zachtst
uitgedrukt wel bevreemdend,
omdat de memoires van de
strijdbare kardinaal in alle
boekhandels te koop zijn, in
een uitgave van Ullstein wel
te verstaan. Het vermoeden
ligt daarom voor de hand,
dat de machtige Springer
weer eens zijn organen ge
bruikt om reclame voor elk
aar te maken.
Men mag dit betreuren, maar
aan het belang van „Konti
nent" doet dit niets af. Zo is
Solsjenitzyn zelf van mening,
dat het tijdschrift een echte
stem van Oost-Europa kan
zijn voor de mensen in het
westen, die niet doof voor de
waarheid zijn geworden. Ook
Zacharof ziet hierin een kans
informaties van zo groot mo
gelijke authenticiteit over
socialistische landen te ver
strekken; „informaties, die
men niet door de vensters
van een Intourist-bus of uit
:3e socialistische pers kan op
doen"
Sinjawski verschijnt in
„Kontinent" met een essay
over „Literatuur als proces",
dat hij een balans noemt van
de Russische literaire situatie
„vanuit het blikpunt van au-
Solzjenitsyn
teurs, die er niet hun taak in
zien in het presidium te zit
ten of met de tong uit de
mond achter de arbeiders
van de bouw van de op witte
steenkool lopende elektricshe
centrale van Bratsk aan te
jagen en zich aan hen, onze
helden en lezers, op uiterste
tactloze en grove wijze op te
dringen". Cynisch schrijft hij:
„De nieuwe opbloei van de
Russische literatuur kan men
het best bij de douane waar
nemen. Waarnaar wordt er
het ineest gezocht? Naar ma
nuscripten".
„Kontinent" stelt ook in het
vooruitzicht evenals de Rus
sische almanakken van de
vorige eeuw beroemde ro
mans voor hun verschijning
ltt boekvorm te drukken. Als
voorpToef je worden een- door
Solsjenitzyn indertijd in
Moskou achtergehouden
hoofdstuk uit „De eerste
kring van de hel" en het
eerste deel van de vertelling
van Wladimïr Kornilof „Zon
der armen en benen" afge
drukt.
Er was eens een kleine hond,
die tegen dit paaltje stond.
En stond te denken en te denken,
wat zou ik mijn bruid nou schenken.
En opeens schoot hem wat te binnen
Om een liedje te verzinnen
Waf, woef, waf,woef
jij bent voor mij troef.
.Saskia Dudycz, Bavel.
eindredaktie rieja van aart z
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiïï
Wie wil er corresponderen
met een meisje uit Japan? Ze
heet Tomoko Ito en wordt op
23 november veertien jaar.
Tomoko schrijft ons ui een
brief dat ze in de tweede klas
zit van de Momoyama Junior
High School en dat haar hob
by's sport, platen luisteren en
tekenen zijn. Ze heeft zwart
haar en brume ogen.
Jongens en meisjes, die
graag met Tomoko willen cor
responderen kunnen schrijven
naar: Tomoki Ito, 96-5 Minamii
Osihima-C'hyo, Momoyama,
Hushimi-ku, Kyoto-city, Kyoto
612, Japan. Je moet natuurlijk
wel in het Enigels schrijven,
want Tomoko kent geen Ne
derlands. Jongens en meisjes,
die op school al Engels krijgen
kunnen zo wat meer van de
taal te weten komen en bo
vendien kun je vragen of To
moko eens iets over Japan wil
vertellen.
Met heel kleine trippelpasjes,
't Paraplu'tje in de hand,
Loopt Sophietje in de regen
En ze doet het heel parmant.
Doch steeds harder stroomt de regen,
Maar ze trippelt rustig door,
't Regenweer kan haar niet deren,
Zij is nu beschermd daarvoor
Maar een grote sterke windvlaag,
Grijpt Sophietjes paraplu,
Trekt die helemaal in stukken,
Ach. wat huilt ons kleintje nu.
En met grote stappen loopt nu,
Ons parmant je druipend nat,
Zonder paraplu naar huis toe,
Ze heeft een korte vreugd gehad
Elly van Ommen. Amsterdam
Sinterklaas heeft met zijn
Zwarte Pieten ai bezoeken ge-
uracui aan ueei veei »ie„cii.
i»e ene neer Kwam hij op zijn
scnimtnel en ae andere keer
was hij op een schip, noiiuer-
'ien jongens en meisjes heb
ben een liedje voor sinterklaas
gezongen en sommige kinde
ren hebben daarvoor een ca
deautje gekregen. Bij de
meeste jongens en meisjes
moeten de cadeautjes echter
nog worden gebracht. Om Sint
ea Piet in een goede bui te
brengen schrijven ze hem aar
dige brie vest en maken ze
mooie tekeningen. Hierbij zien
jullie twee van die tekenin
gen. De grote hieronder is van
Natasja v.d. Voorde uit West-
dorpe. Haar tekening was ei
genlijk nog veel groter, maar
we moesten er een stuk afha
len, omdat de tekening anders
niet in de krant paste. De
Sinterklaas en de Zwarte Piet
op de tekening hiernaast zijn
getekend door Nicole Peers
man uit Sint Jansteen. Zij gaf
Sinterklaas een boot met een
groot huis erop.
