Sterven van de
honger duurt
drie maanden
Olielanden
zijn
belangrijk
Bescherming
Frans-Josef Strauss
bepaalt het marsritme
voor Duitse C.D.U.
■Instem
STUDENT
:ïj S.P.D.lil
VAN 5 TOT 16
NOVEMBER
Falen
DOOR
CORN
Achter
Wereldvoedsel
conferentie
Broeinesten
Geen geld
Het hardst
MACHTSHONGERIGE MAN UIT BEIEREN
WEER NACHTMERRIE VOOR VELE POLITICI
h0m el'ge,n
Krijtwit
Ongeschonden
I
Sterke man
Klein vakje
VERHOEl EN
„De Kantonrechter te B
op Zoom maakt bekend ?n
bij beschikking d d tn at
ber!974 aan fa» lo
tus Timmermans, gebo™
Bergen op Zoom on te
1954, wonende te Heerle
meente Wouw, aan de M ge"
strw. 23a, Kandlichtl°eN
verleend tot het aangaan 'S
een vennootschap j
hrmametzynbro^joh^r
Wilhelmus Timmermans
der de naam „Firma L
bedrijf Gebroeders Tim^°n"
mans", te vestigen te Heer?.'
gemeente Wouw, welke v n'
bedrijf i„:deairarXns™:;
bouw "120" in
„De Kantonrechter te R
gen op Zoom, er'
Mr. P. A. M. Goderie."
MERCEDES
DIESELS
NIEUW
uit stok leverbaar 50
stuks.
Prijzen vanaf 220.000 Bp
B.T.W.
Levering thuis aan dg
deur.
Simons P.V.B.A.
Antwerpen
Frans Beirenslaan 145
Borsbeek.
Autolei 283 Wommelgem
Tel. 09-32-31/21.0954
21.54.82
Gevr. voor België (Antw)
TIMMERLIEDEN
EN VLOERDERS
Inl. 013-682054.
i b.v. M.B.A en kantoorer
varing zoekt part-time be
trekking in Breda of omg.
Brieven onder nr. 27098
van dit blad.
%y. M Wl
„iwGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PE L NGEN PE L NGEN PEUJNGEN RE UNGEN
JgEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN 'PEILINGEN .PEILlNtotN
Tilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen „peilingen peilingen peilingen puling
Ringen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilingen peilin^ein
Late» we zorgen dat binnen tien jaar geen kind meer hongerig naar bed zal gaan, zei de Amerikaanse
minister van Buitenlandse Zaken, Henry Kissinger, deze week bijde opening van de Wereldvoedsel-
conferentie in Rome. Het lijkt een vrome en vrijblijvende wens, als men kennis neemt van de wan-
bopige situatie in India. Wat Amerika wil en wat gedaan moet worden (o.a door de rijke olielanden)
om het voedselprobleem op te lossen, dnidt onze financieel-eeonomische medewerker aan.
onze redactie
buitenland)
Honderdduizenden In-
diërs sterven de ko
kende maanden een
langzame, pijnlijke dood
als gevolg van ondervoe
ding.
Cijfers zullen wel nooit
bekend worden, want de
honger is zelden de directe
doodsoorzaak. Bovendien
wil de regering in Nieuw
Delhi niet aan de grote klok
langen dat dit immense
land, dat wel in staat is
kemproeven te nemen, niet
bij machte is de eigen be
te voeden.
INDIA:
Daarom spreekt Nieuw Delhi
we[ van een schaarstesitua-
tie in verscheidene delen van
het land. waarvoor buitenland
se hulp nodig is, maar niet
over een naderende catastrofe
die in omvang mogelijk door
de hongersnoden van de afge
lopen tien jaren zal overtref-
"We schatten dat tussen nu
en maart een half en één mil
joen mensen zullen sterven
aan ziekten die nauw verband
houden 'met ondervoeding.
Doodgaan aan ondervoeding
duurt gewoonlijk drie maan
den, De directe doodsoorzaak
is meestal dysenterie, cholera,
o( een gewone griep of kou
waar het slachtoffer geen weer
stand meer tegen heeft," zo
meende een buitenlandse eco
noom. „De regering is zich
het probleem bewust, maar
gedraagt zioh nógal fatalis
tisch. Ze weet dat er per dag
nog altijd veel meer mensen
geboren worden dan er dood
gaan."
De voedselsituatie in India is
uiterst kritiek als gevolg van
overstromingen, maar vooral
als gevolg van het uitblijven
van de moesson-regens. De ge
woonlijk overvloedige regen
val in augustus en september
is in grote delen van Noord-
India uitgebleven. Van de
graanoogst in de herfst komt
daarom weinig terecht, en dat
terwijl de tarwe-oogst van dit
voorjaar ook al zeer slecht
was.
Bovendien wordt nu ook al
de nieuwe oogst bedreigd De
boeren kunnen de verschroei
de grond haast niet ploegen.
Doordat er weinig regen is
gevallen draaien de water
krachtcentrales niet op volle
kracht. De elektriciteitstekor
ten, die daar het gevolg van
zijn, bemoeilijken de irrigatie,
waar waterpompen voor nodig
zijn. Premier Gandhi heeft op
dracht gegeven de elektrici-
teitsvooziiening in de grote ste
den te rantsoeneren ten behoe
ven van de irrigatiepompen,
maar volgens landbouwdeskun
digen is deze maatregel waar
schijnlijk te iaat gekomen. „De
air-conditioning in Nieuw Del
hi had al veel eerder uitge
draaid moeten worden om de
energie te kunnen aanwenden
voor de irrigatie",. Een buiten-
(Van-onze sociaal-
economische medewerker)
De olielanden, die over de
grootste deviezenreserves be
schikken, zijn zeer belang
rijk voor het slagen van de
werelivoedselconferentie.
Tot nu toe zijn het vooral de
VS geweest die de internati
onale voedselhulp voor haar
rekening hebben genomen
enigszins gesteund door de
Europese Gemeenschap. De
directe hulp kan alleen maar
op gang komen indien de
industriële landen bereid zijn
meer kapitaal ter beschik
king te stellen. Het probleem
is echter dat de VS van me
ning zijn dat Europa een
grotere bijdrage moet leveren.
De landen van de Europese
Gemeenschap hebben op
een uitzondering na grote
hetciingsbalansproblemen in
verband met de gestegen
olieprijzen. Zij vinden wei
nig financiële ruimte om tot
grotere hulp te komen. Zo
vel de VS als de EG doen
een beroep op de olieprodu
cerende landen een deel van
ten grote winsten ter be
schikking te stéllen van de
telden, die met de grootste
voedselproblemen kampen.
De vraag rijst of de solidari
teit van deze landen wel zo,
ver zal gaan. Op langere ter-
mijn is het beter dat de olie
prijzen worden verlaagd en
gestabiliseerd teneinde meer
financiële middelen in de in
dustrielanden vrij te maken
voor voedselhulp en de ont
wikkelingslanden meer soe
laas te bieden om vo-edselim-
porten te financieren. Mo
menteel zijn zij hiertoe nau
welijks in staat omdat een
groot deel van hun deviezen
aan olieleveranties besteed
moet worden. Het wereld
voedselprobleem hangt op
langere termijn nauw samen
met het vraagstuk van de
bevolkingsgroei Indien deze
niet tot staan wordt ge
bracht, zal ieder nieuw initi
atief tot mislukken gedoemd
zijn. De koek wordt wel elk
jaar groter doch het aantal
mensen dat er van moet eten
neemt nog meer toe, zodat
per saldo iedereen gemiddeld
minder krijgt. Een ander
probleem betreft de prijsbe
weging van voedselproduk-
ten. Het blijkt zeer profijte
lijk te zijn om te speculeren
in dergelijke produkten. De
grote winsten die hiermee
gemaakt worden verdwijnen
tn de zakken van enkelen.
Hieraan kan alleen een einde
komen, indien de prijsbepa
ling aan de vrije marktwer
king wordt onttrokken.
Voorts is er het vraagstuk
van effectieve distributieka
nalen. Op vele plaatsen kan
het voedsel wel worden ver
zameld maar dan rijst dik
wijls het probleem hoe het
verder naar afgelegen en
moeilijk toegankelijke gebie
den moet worden ver
voerd. Gebrekkige transport
mogelijkheden hebben er
meer dan eens toe geleid dat
grote voedselvoorraden er
gens liggen te bederven. De
wereldvoedselconferentie zal
alleen maar enig werkelijk
resultaat opleveren indien de
politieke wil onder de aan
wezigen leeft om solidariteit
op te brengen. Hierbij mogen
de nodig" twijfels worden
geuit.
DRS- A. A. WENT1NK
ve van 9 miljoen ton graan
had, ligt er nu nog maar 2,
miljoen ton in de Indias-
voorraadschuren. Dat is hoog
uit voldoende om het distrifcu
tiestelsel van de overheid drit
maanden draaiend te hou
De honger en ondervoeding
van miljoenen Indiërs is des
te'schrijnender omdat het land
waarschijnlijk wel genoeg
voedsel produceert voor zijn
inwoners. Niet alleen natuur
rampen, maar ook menselijk
falen hebben het land in de
huidige ellende gestort. Naar
de cijfers te oordelen ziet de
ontwikkeling van de voadsel-
produktie in India er zelfs
rooskleurig uit. In de afgelo
pen 15 jaar is de landbouw-
produktie verdubbeld, terwijl
de bevolking in dié tijd met
60 procent is toegenomen. Dit
jaar zullen de voorj aars- en'
herfstoogst samen ongeveer
honderd miljoen ton opleve
ren. In 1973, ook een mager
ju ar, werd 105 miljoen ton ge
produceerd.
Maar behalve de produiktie
groeide ook de vraag, vooral
in de steden. De koopkracht
van de gemiddelde stadsbewo
ner is toegenomen, hij kon
zich meer, en ook kwalitatief
heler voedsel veroorloven. En
de graanstromen bewegen zich
mar de plaatsen waar de
hoogste prijzen worden be
raad. De regering heeft gepro
teerd een greep te krijgen op
ne voedselvoorziening door in
.972 de tarwehandel over te
nemen. Deze poging is volko
men mislukt doordat de boe
ren op de vrije markt veel
hogere prijzen konden bedin
gen dan de regering bood, en
doordat de uitvoering van de
n aatregel stukliep op een
wijdverbreide corruptie. In
1.972 wist de legering slechts
minder dan de helft van de
oogst in handen te krijgen. Ge
zien de ervaringen besloot de
regering 1974 slechts de helft
van de graanoogst op te ko
pen, maar ook dat doel is in
de verste verte niet bereikt.
lands econoom meent dat de
regering van mevrouw Gandhi
altijd de steden heeft wiften
ontzien, omdat haar parti]
daar de meeste steun geniet.
Diplomaten verwachten dat >te
voedselhulp waarschijnlijk
ook geconcentreerd zal wor
den op de steden, ook al om
dat het gevaar van uitbarstin
gen van geweld daar het
grootst is. "In India zijn de
steden broeinesten van de re
volutie. en niet het platte
land". zo zei een buitenlandse
diplomaat. De eerste plunde
ringen van voedseldepots en
voedselrellen hebben al in de
kranten gestaan.
De honger op het platteland
drijft de mensen naar de ste
den, op zoek naar voedsel en
werk, waardoor de toestand in
de toch al overbevolkte steden
nog nijpender wordt. Hongers
nood wordt gemeld uit de
deelstaten Bihar, Goejarat,
Orissa, West-Bengalen, Kerala,
Rajasthan en Oettar Pradesj.
De kranten brengen dagelijks
verhalen over mensen die zelf
moord verkiezen boven een
langzame hongerdood, over
moeders die hun kinderen,
voor wie ze geen eten heb
ben, op de markt verkopen en
over mensen die gras en wor
tels van wilde planten eten. In
West-Bengalen verkopen de
boeren hun stukje grond om
eten te kunnen kopen en als
ook dat op is gaan ze in de rij
staan voor de gaarkeukens,
van waaruit de overheid te
weinig voedsel aan te veel
mensen uitdeelt. Een kreet om
hulp van Nieuw Delhi kwam
van de premier van Orissa die
voedselhulp vroeg voordat de
"vernietigende droogte hier
miljoenen mensen ten prooi
maakt aan hongersnood, epide
mieën en dood".
Maar de regering In Nieuw
Delhi heeft ook het antwoord
met. Grootscheepse invoer is
de enige oplossing op korte
termijn, maar India heeft het
geld niet om de benodigde
tonnen graan op de wereld
markt te kopen, tegen de hui
dige prijzen. India's deviezen
voorraad zou geheel opgesou
peerd worden en er zou geen
geld meer over zijn om de
zaden, kunstmest en olie te
kopen die nodig zijn voor een
volgende ooigst. India heeft in
het buitenland zo'n 2,5 miljoen
ton graan besteld, mogelijk is
er nog wat op komst van eer
dere bestellingen en de EEG
heeft een miljoen ton toege
zegd.
Aan de Sovjet-Uie heeft India
een grote lening gevraagd en
mogelijk zullen de Verenigde
Staten no.g voor enkele graan-
zendingen kunnen zorgen.
Maar India heeft minstens vijf
zes miljoen ton graan no
dig.
Bovendien zijn de voedsel
voorraden bijna uitgeput. An
ders dan bij de droogte in
1972- toen India nog een reser-
Grootgrondbezitters houden
een groot deel van de oogst
achter en handelaren hebben
flinke hamstervoorraden aan
gelegd om te kunnen profite
ren van de verwachte verdere
prijsstijgingen.
De vereniging van graan
handelaren liet weten dat al
leen al in de staten Punjab en
Harayan een miljoen ton
graan op de markt zou komen
als de regering de prijscontro
le zou opheffen.Nu zijn de
prijzen voor de gewone man
al niet meer te betalen. In
Midnapore bijt oorbeeld, ten
westen van Calcutta, kost ten
kilo rijst nu drie roepees, maar
een landarbeider verdient per
dag slechtg 2,5 roepees plus
een maaltijd voor hemzelf.
Van dat loon moet hij zijn
vrouw en kinderen onderhou
den - als hij tenminste werk
houdt tussen nu en de volgen
de oogst in april mei, en dat is
erg twijfelachtig.
Zoals altijd zullen de armen in
de steden en de kle'ne boeren
en landarbeiders zonder grond
het hardst worden getroften
door het voeselgebrek. De
hulp is bij lange na niet toe
reikend. In het dorp Ratulia
verschaft de gaarkeuken een
prak van graan, peulvruchten
en pompoenen. De hulp is be
doeld voor 700 mensen, maar
elke dag staan er minstens
2.000 in de rij. Elke volwasse
ne met een rantsoen Krijgt
twee schepen per dag en
een kind een schep. Mensen
uit een ander dorp, die bede
lend rondtrekken krijgen
niets. Ze proberen de steden
te bereiken, waar de toestand
niet veel beter is, er, houden
zich intussen in leven met
gras en woriéis van wilde-
planten, of sterven onder
weg.
Met de dag krijgt het per
spectief, dat West-Duits-
land eind 1976 op de maat van
™auss zal dansen scherpere
«atomen. Het zal geen vlotte
driekwarts- maar een strakke
tweekwartsmaat zijn, want de
"tsent heet van zijn voor-
Man niet Johann, maar Franz-
«ef. Hij komt bovendien uit
"heten, dat de ware voorvech
ter van het Duitse rijk-oude-
™Jl is en waar de politieke
5'ieg stond van een zekere Herr
hicklgruber, die later Hitier
senoemd werd; meestal met het
woordje Heii ervoor.
Bedachte, die politici van
t- tot voor k"ort nog
Mitaerries bezorgde, wordt
hem sinds enkele dagen
railijk uitgesproken; zij het
men er de tanden bij hooirt
S!en: „Het is niet noodza-
W t' kandidaat voor
r temselierschap van de bed-
™istelijke democratische
~»n uit die CDU moet ko-
Wiivi de CSU kan een
tiet k aanwijzen". Toen
tits e woord er eenmaal
^Wrongen was, moest men
t» natuurlijk wel afma-
"ant de CSU heeft maar
lerlff''1' d'e hierv'ooir assn'
at®koim't- De fractievoor-
h o9"1 christelijke blok
stern P"rf CSm-1 Car-
"Een'lr*e ■deze eer ten ^e0'
kandidatuur van Straiuss
I hi'et uitgesloten
n m de oren geklonken
moeten hebben, kan men hier-
pian afmeten, dat de CDU ja
renlang de boot heeft kunnen
afhouden en Carstens zichzell
tot op dat moment nog ais een
van de grootste kanshebbers
op de kandidatuur beschouwd
had. Het getij kan echter niet
meer gekeerd worden. De di
rigeerstok, die Strauss moge-
tijk over twee jaar in de Kan
selarij van Bonn in de hand
gedrukt zal worden zwaait hij
inmiddels al over de CDU.
hoewel hij alleen maar voor
zitter is van de CSU- Sinds hij
op 27 oktober de Beierse zus
terpartij tot een droompereen-
tage van ruim 62 wist op te
zwepen, loopt de „Union", zo
als de twee partijen hier in de
wandeling genoemd worden,
op zoijn marsritme.
De vreugde in net christen
democratische kamp had die
zondag eigenlijk geen grenzen
meer mogen kennen Op het
zelfde moment had de CDU-
haan in Hessen nog krachtiger
koning gekraaid, maar uitgere
kend iin dieze triomfale verkie-
zingsnacht trok CDU-voorzit
ter Helmut Kohl krijtwit weg
en was hij urenlang in geen
velden of wegente bekennen
In Hessen was het namelijk
dezelfde rechtse „Strauss-nich-
ting" geweest, die landelijk
voorzitter Alfred Dregger de
zege in de schooi had gewor
pen en dit bracht KohJ tot hel
verbijsterende inzicht, dat zijn
lang niet onrealistische droom
zelf kandidaat voor het kanse-
Üersscfaap te worden wreed
verstoord was. Strauss en
Dregger hadden hem laten
zien in welke hoek men stem
man vangt en hier is er geen
plaats voor een gematigde
kandidaat.
Heimui
ondanks nederla-
SPD bij de Land-
nog lang geen
De politieke
malisten zijn tot de paradoxa
le conclusie gekomen, dat het
vertrouwen in hem persoonlijk
«geschonden is. De kiezers
hebben alleen zijn in twisten
vervallen partij willen afstraf-
fan en hem een
boeg willen
einde te maken
loosheid. Zelfs het dure leven
speelde een onder,geschikte
rol, want het Infas-Instituut in
Bad Godesberg bracht aan het
licht diat bij slechts 20% van
de kiezers de zorg om de in
flatie op de eerste plaats staat.
Voor aanzienlijk meer Duit
sers is het een spookbeeld
Strauss op de kamselierszetei
in Bonn te zien, maar men
moet hierbij de vraag stellen
of een aantal wel voldoende 'is
om het te verhinderen. De
roep van dit volk, dat zich
toch al noodt in een rij kan
opstellen en altijd met de elle
bogen sitaat te dringen naai
een sterke man, is verontrus
tend. Deze roep verschaft
Strauss een reële kans en houdt
de mogelijkheid in, dat West-
Duitsland voor de onfoarmhar-
tigste vuurproef in zijn be
staan geplaatst wordt. O vera1
waar de naam Strauss valt
worden de gemoederen opge
zweept; zij het pro of contra
Dat is al tientallen jaren het
geval en bij het klimmen van
de jaren vain de intussen al
59-jarige man is de deining eer
der toegenomen want de angst
zijn laatste mogelijkheid te
missen, heeft hem fanatieker
gemaakt.
Over het gevaar, dat Fnarnz-
Josef Strauss betekent of zou
kunnen betekenen zijn er hele
boekdelen geschreven. Vooral
degenen, die niet onrechtvaar
dig willen zijn - en dat is de
meerderhedo - weten het niet
en deze vraag stort hen daar
om in vertwijfeling Zijn per
soon is het best getypeerd met
een uitspraak in een ver
trouwd nachtelijk uurtje van
rijn staatssecretaris toen
Strauss nog minister van Finan
ciën was: „Ergens in zijn hoofd
heeft hij een klein vakje,
waarvan hij zelf niet weet wat
er in zit".
Eer. van de meest gezagheb
bende kranten van West-
Duitsiand, diie eerder de chris
ten-democratisohe partijen is
toegedaan, noemde hem een
combinatie van volkstribuun,
grote intellectuele pretentie en
politieke vitaliteit. Een man
die volkomen onbekommerd
toeslaat en haatdragend is. Ru-
diMf Auigstein typeert hem als
«betrouwbaar, achterbaks en
als vaak ontoerekeningsvat
baar Vele zijn het met hem
een® en schuwen daarom het
grote riisioc deze ongeduldige
en machtshongerige man naar
Bonn te halen.
FRANS WENNEKES
In de discussies rond de le*
galisering van de abortus ge
beuren de meest merkwaardi
ge dingen. Er zou alleen al
over de logica van deze kwes
tie een interessante studie te
maken zijn bijvoorbeeld over
de tegenstelling tussen conser
vatief en progressief, zoals die
hierbij gehanteerd wordt. In
het algemeen lijken de politie
ke partijen die zich progres
sief noemen voorstander van
legalisering te zijn- Of moeten
we zeggen, dat de confessione
len hier staan tegenover de
niet-confessionelen? In elk ge
val wordt het woord "progres
sief' gebruikt in verband met
de legalisering. Maar wat is
daar bij nader inzien voor
progressiefs aan? Is het alleen
maar dit, dat progressieve
mensen iets activistischer zijn
en eerder tot beslissende in
grepen overgaan? Dat is een
dubieus criterium voor pro
gressiviteit, omdat immers ook
uiterst rechtse krachten de
zelfde neiging hebben en de
zelfde overtuiging de realiteit
naar hun hand te kunnen zet
ten. Als "progressief" gelijk
staat met sociaal bewogen en
ontevreden met de bestaande
toestand, is de legalisering van
de abortus niet bijzonder pro
gressief. Want zij gaat uit van
een aanvaarding van de ge
groeide toestand en verzet
zich niet daartegen. Het argu-
ment dat het beter is deze
toestand te legaliseren dan de
beunhazerij vrij spel te geven,
is uiterst gevaarlijk, omdat
daarin de professionele ver
richting vara een daad gelijk
gesteld wordt met juridische
juistheid en dus de deur wijd
wordt opengezet voor alles
wat professioneel beoefend
kan worden, ook de misdaad.
Het argument is ook eerder
rechts dan links omdat het de
bestaande toestand kritiekloos
aanvaardt.
Progressieve partijen praten
graag over, de bescherming
van de zwakken. Dat onbaat
zuchtige ideaal rechtvaardigt
hun bestaan. Het kan een
mens inspireren tot minder
vlot en triomfalistisch oorde
len over abortus. Want de te
genstelling die nu op een poli
tiek terrein gebracht wordt,
komt neer op een verschil in
opvatting over het begin van
een menselijk leven. De ene
partij zegt, dat er vanaf de
conceptie menselijk leven is
of dit op religieuze dan wel
biologische gronden beweerd
wordt, doet nu niet ter zake
de andere houdt vol, dat dit
leven pas later begint b.v-
wanneer de vrucht levensvat
baar is. Dit verschil in opvat
ting heeft op zich niets met
politiek te maken. Maar wie
zich op het wel degelijk poli
tieke standpunt stelt, dat de
zwakken beschermd moeten
worden, verplicht zich om het
begrip „zwak" wat ruim 1 te
nemen: als hij scherpe gren
zen trekt, sluit hij misschien
sommige zwakken, allerzwak
sten uit en dat is in strijd met
zijn ideaal. Een van de typi
sche zwakheden van het onge
boren kind nu is, dat het zich
niet ondubbelzinnig als een
mens kan manifesteren, zelfs
niet als een zwakke mens: het
is overgeleverd aan de inter
pretatie die anderen aan zijn
bestaan wensen te geven. De
zwakken beschermen houdt in,
dat we in de definitie van
„zwak" en van „mens" een
ruime marge van onzekerhe
den aannemen, want als we
dat niet doen, stellen we aan
de zwakken impliciet de eis,
dat zij sterk genoeg zijn om
van hun eigen zwakte te ge
tuigen en om hulp te vragen.
We geven hun dan alleen kre
diet op grond van enig bezit
en dat is het standpunt van
banken, niet van degenen die
zich beschermers van de
zwakken noemen.
Men kan dus niet, zoals
sommige progressieven schij
nen te doen met de ene tong
verkondigen, dat men de
zwakken wil beschermen, en
met de andere tong beweren,
dat er aan die zwakheid harde
grenzen te stellen zijn of dat
de zwakke zich moet kunnen
legitimeren Want zo'n bewe
ring veronderstelt iets heel
anders dan de wil of de be
reidheid tot beschermen nl.
een bazigheid die zich de defi
nitie van het leven toeeigent
plus de totale administratie
daarvan en dan nog op de
voorwaarden die zij zelf stelt.
Wat er dan nog van het leven
overblijft is misschien juist
niet dat wat typerend is voor
de menselijkheid ervan.
M-a.w. als de kreet „eerbied
voor het leven" niet inhoudt
dat de grenzen van dat leven,
uit eerbied, uiterst ruim geno
men worden, verliest hij zijn
inhoud. Het leven is juist
zwak en moet beschermd wor
den inzoverre het niet gedefi
nieerd is en zich niet
kan maken
