[EN Bijl EBER J ongerenconcilie in TAIZÉ „Opengooien van een peelbranc!" NEO-FASCISME RUIKT KANSEN I ITALIË Middag EISJES 895.. 648.. 10001185.- 839.. ",er948.- 709.- 545.- 625.- 1398.- EV,SIE1799.- tcht455.- 480.- 540.- 555.- /COMMIES iCHAP TERNEUZEN isig-kuli of aan- Seerlfng-kok I piwiifl HIER NOOIT STRIJD FEEST Geldschieters Driekleur BERICHTEN KERK PILSJE Wapendepots DOOR CORN. VERHOEVEN 5, all-transistor22^0 UNKT s, all-transistoi^-j gg BAUKNECHT ggg ,DER 7QÜ an 999,-voor /ÏJÏJ." voor599.' REN DE LUXE kKKEN EN WEGWEZEN Sluiskil Tel. 01157-1389 Hulst Tel 01140-3119 van het Havenschap Terneuzen is door F aamheden plaatsingsmogelijkheid voor NCT-COMMIES tionaris zal worden belast met alle vo°r'| 3 werkzaamheden. A.O.-opleiding; Praktijkdiploma Boek- A B.A of gevorderde studie hiervoor. jndige ervaring bij voorkeur op een af- eit/Financiën of een Gemeentebeonjl-J A van/ 1635,- tot 1935.- pern f 1335.- tot 2143,- per maar ge Machtigingswet). 10 dagen na hel verschijnen van d de Direkteur van het Havenschap T" 32, Terneuzen. DE CONINCK G loed gevraagd een LOON DE CONINCK rvaart 61 - Kapellebrug j isteen. Telefoon 01140-3172 e heer J. C. van de Werve. ILlNGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN n PE L NGEN -_P.EIJNGEN PE L NAEN PE^NGEN INGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN ^PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILING EILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILlNOt iagd ns uitbreiding der werkzaak voor diverse afdelinqen- inlichtingen: Grote Zwans" (5A-Hulst-Tel. 01140-2814 Een blik in het tentenkamp op het terrein van Taizé klooster aan het oogonttrokken „Waar het hart vol van is, daar loopt de mond van over". Een degelijke stoflap van oer-vaderlandse bodem waarmee we de „dwaze" praat van verliefden en bezielden plegen te reduceren tot lief maar loos geraaskal. Toch, hoeveel vaker gebeurt het niet dat de mond juist stiller wordt naar mate het hart vol loopt. Het gebeurde ook in een gesprek met een paar jonge mensen over misschien wel de wonderlijkste ervaring van hun le ven: Taizé. Ze kwamen er net vandaan. Van dat curieuze protestantse klooster vrij diep in Frankrijk, niet zo ver van Lyon, waar volgende week, van 30 augustus tot 1 september het „jongerenconcilie" zal worden ge opend. Taizé, een minuscuul Frans gehucht, dat elke zomer, nu al zes jaar lang, overspoeld wordt door duizenden jongelui uit alle windstreken- Taizé, meer tentenkamp dan dorp- Wijkplaats voor een jonge ge neratie? Voor een nieuw soort christenen? Voor romantici? Voor de sterksten of misschien juist voor de zwaksten in het geloof? Wat zoeken, of nog intrigerender, wat vinden die duizenden daar in en tussen de tenten rond die klooster kerk, waar ze op een goede dag maar de voorpui hebben uitgebroken om er een grote, bontgestreepte circustent te genaan te bouwen? Er is daar niemand die sta tistieken of presentielijsten bijhoudt Geschat wordt dat er jaarlijks alleen al uit ons land zo'n 2000 jongeren en niet- meer-zo-j ongeren neerstrij ken voor één, twee of meer weken- Met drie van hen hebben we gesproken over Taizé: Ruud Smit, leider van het Pastoraal Instituut voor jeugd en jonge ren in het bisdom Breda, Joost Happel, sinds kort als stagiai re van een sociale academie werkzaam op datzelfde insti tuut, en Gé Verkuylen, lid van (Ie jongerenwerfegroep van het j bisdom Breda. Hun harten zijn er vol van, tonder twijfel, maar ze spre ken niet in alle talen die Pe tras en zijn mannen op het eerste pinksterfeest zijn toege dicht. Eerder stotterend en hakkelend, bij stukjes en beetjes komt hun verhaal er uit- Maar wat wil je ook in een land en een tijd dat de wige vurige ttongen hoog bo ven oliedomme raffinaderijen flakkeren? De historie van Taizé ia nog Mar kort- Aan het eind van Je oorlog, in 1944, trekt de theologiestudent Ro- V - (Van onze correspondent) ger Sdiutz met een groepje waarmee hij in de oorlóg vluchtelingen had geholpen, in een oud huis in Taizé- Daar ontstaat een oecumenische kloostergemeenschap van man nen, voor het merendeel pro testanten, die de traditionele geloften van armoede, gehoor zaamheid en de ongehuwde staat afleggen- Dit klooster mot protestantse monniken ginjg steeds meer de aandacht trekken, terwijl in de oude, katholieke orden menige mon nik zijn pij aan de kapstok hing- En ineens in de zomer van 1968, vlak na de mislukte studentenrevolte waren daar de jongeren- Bij duizen den stroomden ze sindsdien naar dat mysterieuze klooster met hun vragen, hun teleur stellingen en hun greintjes hoop. In de paasboodschap 1970 kondigt Roger Schutz, nog steeds prior, het jongerencon- :lie aan. Wat wordt het? Ruud: „Ik denk dat het zoiets wordt als het opengooien van een peelbrand. Het manifest maken van wat daar onder gronds al een paar jaar leeft- Joost leest voor uit de aankondiging: „-Het concilie van jongeren zal geen bureau cratische beweging zijn met -.- vergaderingen, stemmingen, amendementen, commissies- Het zal zijn als een rivier die stroomt en steeds breder wordt-als een lotus die ont luikt-." spaghetti besteld en verder hoor je niets, nee- Ze zien wel." Die „ze", dat zijn in feite de jongeren zelf- Ben van de ty perende dingen van „Taizé" is wel dat de vele tenten het klooster van prior Schutz aan het oog onttrokken hebben- En zo onttrekken de vele duizenden jongeren de zeven tig monniken aan het oog- Rund: „Ik heb het zelfs mee gemaakt dat er een monnik door het tentenkamp liep en een van de jongelui vroeg me: wat is dat voor een kerel in dat witte kleed? Die broeders in Taizé hebben het aange durfd zichzelf weg te cijferen- Ze durfden zelfs een muur uit hun kerk te breken, toe-n die te klein werd"- In de laatste jaren kon je ook in ons land meer aandacht constateren voor de contem platieve kloosters, b-v- de trappistenabdij in Zundert en de St.-Paiulusabdij van de be nedictijnen in Oosterhout- Maar dat is hier nooit tot zo'n massale beweging uitgegroeid. Waarom rïfet? Joost: „Het contemplatieve leven in Taizé is van meet af aan opener naar de samenle ving toe geweest dan dat van de traditionele orden". Gé meent, dat die kloosters, behalve dat ze een veel lange re en taaiere traditie hebben, hun eigen kloostergemeen schap toch steeds op de eerte plaats blijven stellen- Joost: „Die durf in Taizé is mis schien wel het meest essenti eel". Ruud: „En misschien be staat die durf, échte diurf wel hieruit, dat je steeds maar één stap vooruit wil zien"- Zoals Roger Schutz in 1970 die grote massa jonge mensen uit vele landen voor zich zag en de eerste stap zette naar dat jongerenconcilie imet als zijn in inspirerend voorbeeld pa-us Joannes, die de eerste stap zette naar het tweede Va ticaans concilie- Natuurlijk, er is wel iets georganiseerd. Er ontstond een kerngroep, het „intercontinen tale team", en een kader van zo'n duizend jongeren, die in de afgeloipen vier zomers de gespreliken in Taizé hebben geleid en er verslag van heb ben uitgebracht- Daaruit ko men de gedachten voor de jaarlijkse paasboodschappen, de enige „boodschap" die in Taizé een officieel tintje heeft- Dit jaar met pasen heette het: „Wij vinden onze bron in Christus, de Opgestane, die in het diepst van de mens een feest doet ontbranden en die ons aanzet tot een innerlijk avontuur- „Maar meteen volgt er dan op: „Dit feest zou geen zin hebben, wanneer wij het voor onszelf zouden behouden- Daarom vieren wij het ook in een strijd: de strijd van de verdrukten en van de mensen zonder stem, op zoek naar een Aan hoeveel rechtse staatsgrepen is Italië in de 'aatste vier, vijf jaar ontsnapt? Hoeveel plannen zijn er ge laakt door de ultra-rechtse ■Patriotten", de neo-fascisten. Italië ten koste van alles "illen behoeden voor een 'oinmunistische staatsgreep? De zomer van 1974 - nog niet eens helemaal voorbij - heeft "ngelooflijk veel materiaal en onthullingen over het „rechtse [tont" gebracht. de heetste uren van de hnderende zomer zijn verho- rt'i) afgenomen aan de reactio- sairen die de laatste maanden plakt zijn en voorlopig ach- "t slot en grendel zijn gezet. Die de moeite neemt om ge durende een aantal maanden Je vele publikaties bij te hou- ®ek komt tot een verwarrende oonclusie: er moet een stukje Perfecte organisatie zijn in de «tra-rechtse hoek; er moet «ok yeel gevrijbuiterd worden, f'. is géén duidelijkheid te Jf'jgen in het bonte patroon [Tn grote en kleine actiegroe- ™t en organisaties die nostal gische namen dragen, en die ouderling verhand, of vol umen zelfstandig, dan hier, o» daar aanslagen plegen. 'iris niet meer dan spelde- M'kken, soms moorddadige 'Jslagen, zoals vorig jaar bij (vie] oukeh oolitiebureau in Milaan T doden, 46 gewonden), «e maanden geleden in 'lia (acht doden, 94 ge- onden), en zeer recent op n trein bii Bologna (twaalf den, l? gewonden). rijst arrestanten is in de p open maanden erg lang worden en de enige zeker- a» die men heeft, is dat er En verder? Verder niks, ei genlijk. „Eén groot feest, deink ik," gaat Joost verder. „Er hebben zich zo'n 50.000 men sen schriftelijk aangemeld, m-aar het worden er misschien wel 100-000- Er is een paar ton - --arm- een stukje griezelig professio nalisme schuil gaat achter een heleboel bluf, amateurisme, gevaarlijke folklore, angst (voor de communisten). Wie zijn die neo-fascistische „full-profs" en wie financiert het zaakje? Het laatste is be langrijk, omdat veel rechtse actiegroepen kennelijk over een onbeperkt budget kunnen beschikken. Zijn de meeste wapenvondsten tot nu toe nog al povertjes, de inbeslaggeno- men bedragen zijn in de meeste gevallen verrassend groot Op jacht naar die geldschie ters heeft de politie vrij re cent een 73-jarige Genuese scheepsingenieur aangehouden. Andrea Mario Piaggio (géén familie van de Vespa-scooter- familie), wordt ervan ver dacht, één van die geldschie ters te zijn geweest. De zieke lijke Piaggio ontkent, blijft ontkennen en wordt prompt doodziek zodra een nieuw ver hoor nadert. Piaggio heeft het nooit op de publiciteit begre pen gehad. Ook op het hoogte punt van zijn zakelijke carriè re was Piaggio een vrijwel onbekend man. Tweemaal getrouwd, géén kin deren, heeft Piaggio veertig jaar lang het familiekapitaal beheerd en uitgebouwd. Hi.i wordt een der riikste mannen van Europa genoemd: 'n pure industrieel die onder meer goud verdiend heeft aan de reclamefiguur „Calimero". Hij heeft twee hobby's die hem kapitalen kosten: zijn luxe- jacht en zijn grandioze elek trische treinen. In zijn villa bij Genua moet een ongeloof- Een van de vele gespreksgroepen aan het werk Derde van links Ruud Smit. lijk groot en compleet empla cement voor deze mini-treinen zijn aangelegd. Dat deze „stille weldoener" op hoge leeftijd alsnog verdacht wordt ligt voor de hand, ge zien zijn bewijsbare contacten met de officiële neo-fascistische partij in Italié en de verbannen „zwarte prins", Valerio Borg hese, Dat is de man in wie veel Italianen hunkerend een tweede Mussolini zien, maar om de in Spanje woonachtige Borghese in het zadel te hel pen -of beter gezegd op de troon te krijgen- is véél geld nodig. Piaggio hééft dat geld en hij heeft nog altijd zijn duidelijk rechtse sympathieën. De meest recente „vangst" van de politie in Italié is de 54- jarige Milanese advocaat Ada- mo degl iOcchi Een schilder achtige figuur met openlijke connecties met de neo-fascisti sche partij van Almirante. met nooit verborgen vaderlands liefde. Deglo Occhi speelde geduren de kortere perioden een rol in de officiële politiek, maar stel de zich de laatste tijd tevre den met bet leiderschap van de „zwijgende meerderheid", een op zich misschien wel be staande, maar nooit aanwijsba re, Iaat staan georganiseerde groepering. De nu onlangs wéér gearres teerde Degli Occhi stamt uit een oud en aanzienlijk advoca tengeslacht. „Zijn vaderlands liefde is nog geen neo-fascis- rne", zo verdedigde zijn broer (eveneens advocaat hem) Maar de monarchist Degli Oc chi is zo iemand die doorlo pend verdacht wordt. Al sinds jaren. Hij heeft altijd verwe ven gezeten in het roerige we reldje van aanslagplegers «li demonstranten. Zelf kreeg hij de bijnaam „driekleur-advo caat", omdat hij regelmatig tijdens relletjes op straat ver schijnt, met de Italiaanse drie kleur als een symbolisch op perkleed om zich heen gedra peerd. Uitbundig het V-teker makend demonstreert Degli Occhi on deze wijze voor de strijd tegen de communisten en het herstel van de monar chie. Het merendeel van de Italia nen veroordeelt het bloedige geweld van ultra-rechtse, evengoed als dat van de ultra linksen. die vaak in actie en reactie elkaar volgen in aan slagen, ontvoeringen en ge weld. Dat de officiële neo-fascistische partij -er loopt nog altijd een justitieel onderzoek tegen de leiders om hen te veroordelen wegens het in strijd met de wet oprichten van die partij-, dat deze partij tóch nog zoveel kiezers telt is wel verklaar baar. De meeste rechtse stemmers zijn ontevreden; in de gegoede burgerij, in de middenstand, onder de arbeiders, maar óók in het leger en in de maat schappelijke toplaag. Ontevre den over de financieel-econo- mische politiek van de rege ring, de te hoge belastingen bet tolereren van de commu nisten enz Kiezers, die voor een deel de glorietijd van Mussolini verheerlijken „toen er voldoende werk was, de treinen op tijd reden, orde en gezag heersten". Voor hen mag die tijd terug komen, als het even kan zónder geweld, tenzij het niet anders kan. Als Italié iets gun- bevrijding- Velen onder ons zijn voortaan bereid hun leven te geven, opdat de ene mens niet langer slachtoffer wordt van de ander"- Joost: „Ik denk dat ze in Taizé meer consequenties uit het evangelie trekken"- Ruud: „Ze zijn er nogal huiverig voor „boodschappen". Ex- wordt in Taizé eigenlijk ook nooit gepreekt. In de kerk diensten zijn wel lezingen uit het evangelie, in vijf talen zelfs. Maar er komt geen pater die het dan allemaal nog eens uitlegt. Daarna is het stil- En ieder denkt na en mediteert en bidt- Alleen aan het eind van elke week spreekt Roger Schutz- Maar dan nog leest hij meestal brieven voor, die uit alle hoeken van de wereld naar Taizé worden ge steurd"- Die berichten uit het buiten land vormen een wezenlijk onderdeel van „Taizé". Gé: „Dat is misschien een verschil met de bekende Pax Christi- voettodhten- Bij die voettoch ten ligt de nadruk veel meer op de individuen, op de eigen vragen van de deelnemers- In Taizé gaat het meer om de sociale structuren"- Joost: „Maar niet om theoretische structuren, toch wel om het individu in zijn sociale betrok kenheid"- Ruud: „De gesprekken zijn steeds concreet- Je hoort niet gauw iets over „de kapitalisti sche maatschappij"- Het gaat b-v. wel over de vrijheids strijd van de Biasken, als er een Bask in je groep zit- Of over Polen, als er een Pool bij zit. Dat is daar telkens weer erg belangrijk, die solidariteit met onderdrukten- Daarom zijn die berichten zo van be lang". Berichten en verhalen van „mensen zonder stem, op zoek naar een bevrijding"- Taizé, zegt Ruud, is een verhaal met een heleboel verhalen- „In we zen is bet evangelie toch ook een verzameling verhalen over belevenissen, parabels"- Joost: „En wat brieven uit het bui tenland". mensen die je ontmoet hebt- Joost en Gé hebben allebei een serie dia's van hun ver blijf daar- Ze willen ermee „de boer op" en er hun verha len bijvertellen- Joost: „Toch vind ik dat ook frustrerend- Ik zou niet alleen willen getuigen maar er ook naar willen leven- Maar wat komt daar nou van terecht? Goed, ik ben mis schien wat bewuster aan het wandelen, da's alles-" Gé: „Ik zou er ook zo graag iets mee losslaan, hier in mijn eigen streek. Maar hoe?" Die vraag van: wat doe ik er nou mee, moet je ook niet overtrekken, meent Ruud: „Een echt Hollandse vraag, denk ik. Op weg naar huis trof ik een Nederlands echt paar, dat me ook vroeg wat het bezoek aan Taizé nu voor mij betekende, wat ik er nou wijzer van geworden was- Ik heb maar gezegd we zaten net aan een biertje als je je pilsje op hebt, vraag je toch ook niet: wat heb ik er nu aan? Na een feest vraag je ook niet: wat koop ik er nou voor?" Terugkomen uit Taizé bete kent ook „alleen maai"" verha len vertellen, de verhalen van Taizé, één groot feest. Een massaal verbroederingsfeest Het heeft iets weg van een grandioos popfestival, m-aar in plaats van schetterende pop is er vooral stilte te vinden. Maa-r wel een geladen stilte- Ruud: „Ik durf het eigenlijk niet uit te spreken- Maar, het is toch zo dat Taizé een jonge- rengeméensch-ap is van men sen die geïnspireerd leven in verschillende delen van de wereld. Tenslotte is dat toch „kerk"? Maar ik wil niet zeg gen: dat jongerenconcilie, dat is kerk, want dat woord is te beladen- Het kapselt in- Goed, er komen zelfs officiële kerke lijke „autoriteiten"- Kardinaal Wiliebrands van het secretari aat voor de eenheid in Rome komt, en dr- Philip Potter, se cretaris-generaal van de We reldraad va-n Kerken komt oök- Maar laten er niet teveel komen Dat maakt het. gebeu ren daar ook niet tot kerk". „En toch, ondergronds zie je het daar wel gebeuren, zie je die gemeenschap „kerk" wor den"- JAN LANDMAN stiger voor de economische wind komt te varen daalt het aantal neo-fascisten-stemmers ogenblikkelijk. Het vervelende is alleen, dat het Italië steeds slechter gaat en dat geeft de neo-fascisten moed. Er wordt doorlopend beweerd dat er in Europa een internati onale „nieuwe nazi"-organisa- tie bestaat. Als bewijzen van die stelling worden aangevoerd, dat b.v. Bertoli, de man die vorig jaar een bom gooide tussen een menigte die voor het politie bureau in Milaan stond, zijn opdrachten uit het buitenland ontving; dat er een goed geor ganiseerde internationale wa pensmokkel bestaat; dat er campagnes - zoals het plegen van aanslagen op NATO-in- slallaties - internationaal gere geld worden; dat er volop vreemde valuta beschikbaar zijn voor komende „rechtse coups" in Italië en elders. Uit de grote en kleine vissen die intussen in het politienet verstrikt raken worden de speurders niet véél wijzer. De meeste arrestanten zwijgen of geven nietszeggende informa tie. De opgeschoten jongelui die bij aanslagen of relletjes gepakt worden weten vaak niets, en zijn meestal niet meer dan boodschappenjon gens. Intussen stoot de politie door lopend op wapendepots. Voor al in Noord-Italië en in de on herbergzame Abruzzen. Tel kens weer verschijnen in de pers de verhalen over neo- fascistische jeugdkampen waar „bergbeklimmende padvin ders" in feite worden getraind om met wapens en explosie ven om te gaan. En er is veel ophef gemaakt over het feit dat de fascisten zélfs een vliegtuig ter beschikking hadden. Dat bleek overigens een vier-persoons Cessna te zijn, wat de iets nuchterder toeschouwer de opmerking kan ontlokken dat „één Cessna nog geen staatsgreep maakt".... Wél ernstig is het, dat de Ita liaanse Geheime Dienst (SID) volgens insiders doorlopend geïnformeerd schijnt te zijn (geweest) over tal van terro ristische activiteiten. De huidige minister van De fensie - louter toevallig de christen-democraat Andreotti - slaagt er zonder hardnekkige oppositie wonderwel in om de bedenkelijke rol van zijn in lichtingendiensten te bagatelli seren. Andreotti is een van die poli tici die moeiteloos meedanst in de politieke vrïendenpolonai- se; die van jaar tot jaar van departement wisselt. Een man met uitgesproken conservatie ve opvattingen voorganger op de uiterste rechtervleugel van de christen-democratische par tij; een man met goede contac ten in het Vatieaan. Deze Andreotti is niet met de onthullingen gekomen die men algemeen verwachtte toen bleek, dat een of meer leden van de Geheime Dienst alles schijnen te weten van eerdere aanslagen en recente plannen voor nieuwe terreuracties. De Italiaanse politici zijn tè ervaren om uit welk schandaal dan ook een Watergate-affai re" te late» ontstaan. En juist die omstandigheid geeft het terrorisme in Italië een angst aanjagende speelruimte. FRANS WIJNANDS ct een saaie dag. Ik zou willen, dat er iets gebeur de, niet zozeer om getuige te zijn van iets belangrijks en dait dan op te schrijven, maar meer in de hoop, dat de wind stilte in mijn hersens zal op houden. Gebeurtenissen zijn uitnodigingen om het archief ixm gegevens over alles wat al gebeurd is en roerloos opge slagen ligt onder het schedel dak, opnieuw te ordenep, en te orkestreren. Helemaal nieuwe dingen verwacht ik niet, maar wel een prikkel om een oude akker nog eens om te spitten en opgravingen te doen in een bekend terrein. Misschien gebeurt er nu toch iets, want de telefoon gaat. Een patroon wordt ver stoord en mogelijk wordt een isolement doorbroken. Als ik niet aanneem, heb ik kans dat er over een half uur weer iets gebeurtMaar als je erop wacht, gaat de telefoon nooit. Meestal wordt er gebeld als het een beetje ongelegen komt- Ik heb eens gehoord van een dame die zo eenzaam was, dat zij drie keer per dag in bad ging, om een onver wacht telefoontje uit te lok ken. Maar er belde niemand, want pech is niet te organiseren Alleen als je per ongeluk je regenjas thuis laat, gaat het regenen. Pech is geen regel waar je vast op kunt rekenen; het is een uitzondering die buiten de rekening valt en hoe meer je rekent, des te tallozer worden de breuken en de ma zen in het net. Zodoende ging bij die dame nooit de telefoon, behalve als ze even de deur uit was. Als er straks weer gebeld wordt, zal ik zeggen, dat ik ook even de deur uit was. Want van zulke dingen moet je altijd heel nauwkeurig re kenschap afleggen. Er gebeurt uiterst zelden iets, maar er- wordt wel verwacht, dat ie dereen constant op die gebeur tenis zit te wachten, waardoor er nog minder gebeurt. De verbinding mag niet verbro ken worden; iedereen moet in de buurt van het toestel blij ven om op elk moment bij het gebeuren betrokken te kunnen worden. Dat schept verwach tingen en maakt het leven buitengeiooon saai- Want saaidheid is geen natuurlijk gegeven, maar een produkt van verwachtingen ten opzich te van een buitenwereld waar van wij ons afhankelijk ge maakt hebben. Als de slaver nij een ogenblik ophoudt, dreigt de verveling- Het pro gramma stokt en het lijkt als of de verbindingslijnen ver broken zijn. Een dag als dezein een zaamheid doorgebracht, is een goede oefening in het verdra gen van eentonigheid. Alles werkt mee; zelfs het verkeer schijnt deze buurt te mijdien. Nog éér, keer wordt de stilte onderbroken door de telefoon. Deze keer heb ik het uitge lokt; aan de andere kant van de lijn moet iemand ongedul dig en misschien wel vloekend gewacht hebben tot ik klaar was met mijn bad. Maar ook hij ktijgt het loon voor het voortijdig invullen van zijn verwachting. Een enigszins ge prikkelde stem vraagt mij of ik een ijstaart kan bezorgen. Nou, nee, deze specialiteit be heers ik niet, er moet een mis verstand m het spel zijn. Of hij die taart dan even kan komen ophalen. Er zijn plaat sen waar dat kan, maar hier is zulk een plaats nietHet mis verstand is vrij omvangrijk en het duurt even voordat de om vang ervan overzien wordt. Er is iemand boos. omdat ik de telefoon niet prompt genoeg opneem en dan nog eens om dat ik geen ijstaart wil bezor gen- Weer daalt de rust over het huis. Het enige wat er ge beurd is blijkt een poging tot communicatie die op een ver- gissing berustte. Buiten trekt niets zich de gebeurtenis aan; niets heeft erop gewachtniets verveelt zich en niets is vat baar voor ongeduld en misver- sta/nd. Alles gaat gewoon door.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1974 | | pagina 17