41
II'
De moeilijke weg van
de Spaanse kerk naar
economische
onafhankelijkheid
VEIE FEESTDAGEN SCHADEN ITALlI
Westduitsi
te sterk
voor de
Oranjeploi
HERZIENING CONCORDAAT ZAL NIET VEEL OPLOSSEN
Staatssteun
voor Britse
partijen
50 #1
H2 ?2
47
%38 2fr' 12.72
B.R.21-A
7B£&-
Hoewel de acht mannen van de tekening hierboven op het eerste gezicht allemaal
hetzelfde zijn, zijn er in werkelijkheid maartwee die werkelijk gelijk zijn. Ergens anders
op deze pagina staat welke twee het zijn.
©PIB
CSIOIUSUI
S3 .52 c
r/-' 4 6
'5.2 <7
19 10' 'Q
4?.
42 40 7r
Z7
41 2/;gM7
23
Met kartonnen doosjes en kokers kun je, zoals je op de tekening ziet, hele leuke db
gen maken. Behalve deze doosjes en kokers heb je lijm, gekleurd papier, stiften, wol es
spelden nodig. Nu kun je beginnen met het maken van allerlei figuurtjes. Je kunt di
voorbeelden van de tekening namaken, maar je kunt natuurlijk ook zelf iets verzinnen
©PIB
Met behulp van een splitpen kun je een leuke ring ma
ken. Buig de pen zoals op de tekening in de goede vorm
en plak er met goede lijm een paillet of kraal op.
Als je de nummers 1 tot en met 56 met elkaar verbindt zie je aan wie Jantje de zak
vol lekkere dingen wil geven.
1 Op verzoek van verschillende jongens en meisjes heb-#
(ben we voor deze week een puzzel- en knutselpagina
1 gemaakt. Jullie eigen werk komt de volgende week weerj
iaan de beurt.
[OPLOSSING PUZZELS:
)De mannetjes 1 en 6 zijn precies hetzelfde.
#De volgende westernplaatjes horen bij elkaar: 1ij
(2—10, 3—9, 412, 5—11, 6—8.
Eindredactie
RIEJA VAN AARTj
tCAI LUNO
Alle plaatjes, die je op de tekening hier boven ziet hebben op de een of andere manier
iets met het „wilde westen" te maken. Er horen er steeds twee bij elkaar. Als je denkt
te weten welke tekeningen bij elkaar horen kun je naar de oplossing kijken, die ergens
anders op deze pagina staat.
(Van onze correspondent)
MADRID De Spaanse rege
ring en het Vaticaan verzeke
ren, dat zij flink gevorderd
zijn in de onderhandelingen
over de herziening van het 21
jaar oude en derhalve gro
tendeels verouderde Con
cordaat. Men hoopt dit najaar
een overeenkomst te bereiken,
die zich echter naar alle waar
schijnlijkheid zal beperken tot
het herschrijven van de „las
tigste" paragrafen (bijvoor
beeld betreffende de bis
schopsbenoemingen en de
speciale rechtspositie van de
Kerk in Spanje) zonder een
werkelijke, diepgaande en
broodnodige herziening van de
algehele StaatKerk betrek
kingen
Een belangrijk punt, dat zel
den in de openbaarheid wordt
gebracht, en dan nog alleen op
zeer partijdige wijze, is de
economische afhankelijkheid
van de Spaanse kerk tegeno
ver de Staat. Pas toen de re
gering begon in te zien, dat de
wens en de inspanningen van
de nieuwe kerkleiding om zich
„los te koppelen" van het re
gime niet meer te stuiten was
(hetgeen vooral bleek uit het
„Kerk-Staat" document van de
Bisschoppenconferentie van
januari 1973), begonnen plot
seling cijfers „uit te lekken"
over de economische steun die
de Staat zo „vrijgevig" ver
leende.
De toenmalige minister-presi
dent Currero Blanco beschul
digde de Spaanse bisschoppen
van „ondankbaarheid" en liet
„tussen neius en lippen door"
het indrukwekkende cijier
vallen van 300 miljard pesetas,
die de Kerk sinds het eind
van de burgeroorlog aan
staatssteun zou hebben ont
vangen. Later werd ook een
cijfer gepubliceerd van 6 mil
jard pesetas, die de Kerk nu
jaarlijks zou ontvangen.' Men
probeerde duidelijk het volk
de indruk te geven, dat die
zelfde Kerk, die de politiek-
van het regime bekritiseerde,
toch maar flink van de om
standigheden profiteerde.
De Spaanse Kerk reageerde,
■onder al te veel ophef van de
■aak te willen maken, met de
uitleg, dat in dat indrukwek
kende cijfer ook grote uitga-
ven begrepen waren, die niet
voor het onderhoud van de
geestelijkheid en de kerken,
maar voor hospitalen, scholen,
tehuizen voor ouden van da
gen, crèches en tal van ande
re sociale instellingen besteed
worden. Sommige economis
ten verzekeren, dat indien
de Staat deze taken van de
kerkelijke instellingen zo-u
overnemen alleen al de on
derwijssector evenveel zou
kosten als de hele staatssteun
aan de Kerk.
In kerkelijke kringen is men
zich er terdege van bewust,
dat de financiële afhankelijk
heid van de Staat in haai
huidige vorm en vooral op de
manier waarop dit bij het volk
„overkomt", bepaald geen
pluspunt is- Kardinaal Jubany,
aartsbisschop van Barcelona,
verklaarde in een recente bis-
schoppenbijeenkornst onom
wonden, dat het hoog tiia
wordt, dat de Spaanse kerk
een andere, onafhankelijke fi
nanciering zoekt. Dit zou ech
ter zelfs onder de gunstigste
omstandigheden nog een lang
durig proces zijn en ondertus
sen heeft de Spaanse regering
een dikke stok achter de deur.
Dezer dagen verbrak echter
„Ecclesia" de anders zo
conservatieve en uiterst voor
zichtige spreekbuis van de
Spaanse kerk het stilzwij
gen. Onder de titel „Ernstige
economische moeilijkheden"
publiceerde het weekblad een
hoofdartikel dat er niet om
loog. „De huidige toestand van
de economie van de Spaanse
Kerk is o.i. onhoudbaar",
schreef de hoofdredactie. „In
dien de Staat voortgaat met
haar financiële steun, moeten
de omstandigheden daarvan
duidelijk gemaakt worden, en
de omvang aangepast aan de
hedendaagse noden. Maar ook
de Kerk moet haar economi
sche politiek grondig herzien.
Ook het volk moet een beter
begrip krijgen voor wat tr
werkelijk gebeurt; en terloops
mag het wel gezegd worden,
dat de opbrengst van de col
lectes de laatste tijd niet
evenredig stijgt met de toena
me van het nationale inkomen.
Bovendien bestaat er niet eens
een centrale instelling, die de
ernstige verschillen tussen
de inkomsten van de uiteenlo
pende bisdommen zou kunnen
nivelleren".
„Ecclesia" verzekert, dat vele
geestelijken, vooral op het
platteland, moeten rondkomen
van 7-090 of 8.000 pesetas per
maand (350 tot 400 gulden).
Een onafhankelijke enquête
onder Spaanse geestelijken
wees verleden jaar uit, dat
niet minder dan 51 procent
onder hen zelfs de 6000 pese
tas (300 gulden) per maand
niet eens haalt. Vooral met het
oog op de galopperende infla
tie van de laatste jaren in
Spanje zijn dit werkelijk
schandalig lage bedragen. Na
tuurlijk zoeken (en vinden)-
vele geestelijken een bijver
dienste, maar dat is op het
platteland en. in de arme wij
ken van de steden ook beslist
geen vetpot.
Zeker, de Spaanse kerk was
ééns één der rijkste in de
wereld. Sommige bisdommen
en kloosters kunnen zich nog
altijd goed bedruipen. Maar,
over het algemeen genomen,
vervult de Spaanse geestelijk
heid, gewild of ongewild, ter
dege haar gelofte aan armoe
de. De 181.584 ordebroeders en
-zusters ontvangen geen direk-
te staatssteun. Het „salaris"
dat ongeveer 5000 pesetas per
maand bedraagt is uitslui
tend bedoeld voor parochie-
pastoors (ongeveer 24.000 in
heel Spanje); iets hogere be
dragen worden uitgetrokken
voor kanunniken en tenslotte
de bisschoppen, die ongeveer
10.000 pesetas per maand ont
vangen. Deze betalingen be
rusten op een overeenkomst
uit de vorige eeuw, toen de
Staat (of toen eigenlijk de ko
ning persoonlijk) uit geldge
brek beslag had gelegd op het
grootste gedeelte van het
kerkbezit en in „afwachting"
van een definitieve regeling"
zodat de Kerk haar eigen
onderhoud weer zou kunnen
betalen begon de geeste
lijkheid te „salariëren". Die de
finitieve regeling liet tot de
dag van vandaag op zich
wachten en Bjkt ook niet
spoedig in het verschiet te lig
gen.
Wij vroegen de voorzitter van
de Spaanse bisschoppenconfe
rentie kardinaal Enrique y
Tarancón van Madrid in
een recent interview of hij
meende dat de Kerk zich di
rect tot het Spaanse volk zou
kunnen wenden, in plaats van
de staatssteun. Hij verklaarde
dat dit op den duur zeker de
beste oplossing zou zijn., en
dat het uiteindelijk ook wel
hierop zou uitlopen. (Wij her
inneren ons, dat in 1973 col
lectes zoals voor de missies in
het buitenland en voor de
„hongercampagne" elk 200
miljoen pesetas hebben opge
bracht; gierig zijn de Span
jaarden npoit geweest). Maar
de kardinaal onderstreepte,
dat dit een oplossing op lange
termijn is, en dat er intussen
andere regelingen getroffen
moeten worden. De weg naar
de onafhankelijkheid is moei
lijk....-
ROME Italië kent 17 offi
ciële feestdagen. Evenveel als
de Mexicanen op hun kalender
hebben staan. Overal elders in
de wereld heeft men minder
of véél minder nationale da
gen waarop niet gewerkt
wordt.
Engeland heeft bijvoorbeeld
maar 5 nationale feestdagen,
en hoewel de economische si
tuatie in Groot-Brittanië niet
véél rooskleuriger is dan in Ita-
véél rooskleuriger is dan in Ita
lië, willen de Italianen nu ein
delijk iets doen aan de abnor
maal lange kalender met vrije,
maar economisch vreselijk
schadelijke dagen.
„Elke niet-werkdag kost Ita
lië zo'n 60 miljoen gul
den", aldus een zwaarwegend
argument uit de hoek der eco
nomen. Ook president Leone
waarschuwt bij herhaling, dat
het handhaven van een zó
groot aantal vrije dagen de
economie van het land bijna
catastrofaal beïnvloedt.
Diverse ministers hebben in
de afgelopen jaren getracht
om in deze zaak verandering
te brengen. Een van hen
bracht het zelfs tot een afge
rond wetsvoorstel, maar zijn
goede voornemens leden op
het beslissende moment schip
breuk door een kabinetscri
sis...
Uitgerekend in de vakantietijd
heeft de Italiaanse regering nu
opnieuw het vrije-dagen-pro-
bleem in studie genomen. Sa
men met de vakbonden en het
Vaticaan wordt opnieuw ge
probeerd de kalender in te
korten, en de zozeer verlangde
vakantiespreiding op grotere
schaal in te voeren.
Dat óók het Vaticaan bij die
besprekingen een voorname
rol speelt komt, omdat veel
nationale feestdagen pure hei
ligendagen zijn. En het zou
ongepast zijn als de republiek
Italië zonder ruggespraak of
overleg met het Vaticaan zo
maar een aantal heiligendagen
van de pret-kalender zou
schrappen.
Bovendien worden de meeste
Italianen extra vroom als ze
moeten kiezen tussen een
(vrije) heiligendag of een ge
wone werkdag. De voorstellen
gaan daarom uit naar kortere
vakanties, bv. met Pasen en
Kerstmis, en daarnaast af
schaffing of verschuiving van
een aantal andere feestdagen.
LONDEN Britse politieke
partijen hebben nooit een bij
slag uit de nationale schatkist
gehad. Daarin kan verandering
komen. Het is de bedoeling
dat een onafhankelijke com
missie in het leven wordt ge
roepen om de mogelijkheden
van staatssteun te bekijken.
Een verrassende mededeling
van Edward Short, tweede
man van Labour en algemeen
regeringswoordvoerder in het
Lagerhuis, heeft het onder
werp plotseling voor de Brit
ten aktueel gemaakt
Het meeste geldvoor de con
servatieve partij komt van za
kenlieden, vooral van grote
bedrijven. Labour is als een
afzonderlijke partij uit de
vakbonden tevoorschijn geko
men in het begin van deze
eeuw en krijgt nog altijd auto
matisch geheven contributies
van de grote meerderheid der
leden van de bonden,
Beide partijen hebben verder
in bonderden plaatselijke af
delingen ijverige medewerkers
die voor financiële steun helpen
zorgen- De kleinere partijen
zijn in hoofdzaak op lokaal en
gewestelijk georganiseerde
medewerkers aangewezen, met
hier en daar ook wel bijstand
uit commerciële bronnen en
van gegoede families. Dit laat
ste geldt zeker ten aanzien
van de liberale partij die van
ouds een deel van de grondbe
zitters en aristokratie met ra-
ditkale neigingen achter zich
heeft. Steun voor de nationa-»,
listen in Schotland en Wales is
gedeeltelijk uit grieven tegen
het centralisme van de over
heid te verklaren
Door de inflatie zitten alle
partijen in de knel. Er zijn
miljoenen nodig; het Britse
parlementaire stelsel kan niet
opvallend goedkoop zijn, want
behalve een hoofdkwartier
heeft elke partij in de kiesdis-
trikten afdelingen die een gro
te mate van onafhankelijkheid
tonen, zozeer dat je op het
kantoor van Labour in een
provinciestad niet bij een af
deling terecht bent, maar let
terlijk bij de plaatselijke
„partij". Daar ontmoet je de
mensen die uitmaken wie het
kiesdiistri'kt in het parlement
zal vertegenwoordigen, gege
ven de medewerking van de
kiezers.
HENK VAN MAURIK
De Italiaanse feestdagen-b
lender telt zoals gezegd 11 u;
gen, te weten: Nieuwjut
Driekoningen; St. Joseph
maart), tweede Paasdag
eerste telt niet eens mee en
vanzelfsprekend al vrij van
wege het zondagse karakter).
Bevrijdingsdag (25 apnl'
Dag van de Arbeid (1 m™'
Hemelvaart; Feest van de Re
publiek (2 juni); Sacramenh-
dag; Petrus en Paulus F
ni); Maria Hemelvaart sl'
gustus); Allerheiligen (1"®'
vember)het Feest van
Overwinning 4 novemneii,
Maria Onbevlekte Ontvangen
(8 december); eerste en We
de Kerstdag en tenslotte
dag waarop het patroonsle»
van stad en land wordt
vierd.
Volgens een in Italië W®
rend staatje gaat Itabe
deze 17 vrije dagen, san
met Mexico aan de kop. U»
da en Spanje volgen Met
16 nationale vrije dagen;
zilië, West-Duitsland en
den hebben elk 13 dagen] 0
tenrijk en Luxemburg
nemarken en Frankrijk U
België. 10.
Nederland heeft volgens
statistiekje „maar" 9 vrue
Nu zou de Italiaanse ovM^j
om die 17 dagen misset"®
nog niet eens zo'n drukte
ken, als de Italianen van
uit niet zulke knappe „»rl|r
genbouwers" waren.
Een vrije dag op dondert»
betekent steevast dat pok jj
de daaropvolgende vrijdag
zaterdag niet of nauweW"
gewerkt wordt Het P"cf
ge afwezigen in fabrieken
kantoren loopt dan tot rt
20% op. als de bedrijven
nerbeweging al niet oesiiu
een vrije dag te geven.
Vandaar dat het kon he!na
dat de maand april va"
vorig iaar maar 17 wer*
telde. De rest werd
aan eikaar gekoppeld tot
per-lange weekeinden. .f)
de Italianen bij voorkeur
platteland opzoeken of °P
milie-visite gaan. ,„.«nS
FRANS WIlNAN"
WENEN De
lijk iets moet do<
getrokken uit he
dreigde weg te
fikse tegenvaller
Nederlandse rec<
de in eveneens
dat Nederlands
de finale.
De estafetteplofe
uit Anke Rijmd
zwemster, Ada Pd
Stel en Enitti Bri
morgens voor de
binnen de vier-nl
gebleven: 3.58.56.
middag ginig het
Anke Rijndiers, du]
afscheid neemt v<
sport, reailisearde f
zwemster een nine
lij'ke toptijd van
Enith? Enith Brigiti1
kotend. Ze stoof
zwemster laings
nen vam West-I
Frankrijk en bra
naar de tweede
tussentijd; 56.88.
wot beter dan haar
het persoonlijke
de dag tevoren,
beter dan het
dat Kornelia Ender
tegenheid vestig
Zelfs ails men er
van een seconde
voor het voordeel
gende start, dat
damse zwemster
dan nog is de ooncb
tigd, dat Enith
strijd met de Oos
perzwemster aan
zich maar niet
ren.
Dolgelukkig nam
Anke Rijmders, Ada
oniea Stel en Enit.
plaats op de tweedie
het platform naast
duitse ploeg Ender
Eife en Hübner, dite
dier dólt hoogteverso
hen uitgetorend zoi
ben. Het was de ee
dat Qost-Duitslamd b
meszwemmien geen
zege behaalde. Het
laat het starten vam t
gen per land niet toi
wel het geval was
had de Oostduitse
ploeg, die 's morgens
kwam, Nederland on;
afgehouden van het zi;
Nu moest de Oranj
achter het Oostduitse
dat driehonderdste
vam het eigen werj
verwijderd bleef, ooi
(Van een specia
verslggever)
MONTREAL De
heeft zich niet herha
Jaar geleden bereikte
derlandse achtervolg
aa een slechte kwali:
mch de halve finale
z,i «en gewedige
explosie tegen de
Duitsers. Dit keer was
redden aan. West-D
was gewoonweg snellei
mogener dan het Ned<
kwartet, dat na de kv
hes was gewijzigd w
Slot weer in de plo
gekomen voor Lenferinl
Het Nederlandse
van de start weggesleu
Ron Steen liep in het
al een fikse achterst,
Van Gerwen, de niet
blussen Nieuwenhuis,
"onsteen, die het mee
reed, werkten een be
deel van de achtersta
bn kwamen in de vijf
t°op weer ap gelijke
n>et de Duitsers. Het i
§oed stuk werk dat ecl:
voltooid kon worden oi
Duitse ploeg' niet best
vier renners die een
moesten vormen, maar
eenheid uit vier gelijk
ge renners, die de sti
de medailles gaan voo
"wt de Sovjet-Unie,
Duitsland en Tsjeoho
