IR
NG
ip WH
w,
H\IM74
Spelers onder
indruk legioen
Johan Neeskens
blijft erg kalm
Kessel:
respect
izijn.
tia PH
'^s*1
Boskovic
mikpunt
DAGBLAD VOOR ZUIDWEST-NEDERLAND
Zingen,
hossen,
springen
FEEST
ONGE B.V.
VERWARMINGS.
ALLATIE:
STERZANDE
akantie gesloten
TOT EN MET 28 JULI
psalon J. Riské
RNEUZEN
10.00 uur
4 BETROUWBARE
TEL. 01148 - 1243
HUIST
ON 01140-2421
hoogte van
t u prijs op
ant Leiden,
Maar waar
"1
STEM
f Dolle vreugde bij de Nederlandse supporters na het eerste doelpunt van Neeskens.
ORANJE TOONT
KARAKTER
(Van onze speciale verslaggever)
DORTMUND „We hebben het allemaal zelf gewild.
Het trainingskamp is weer met tien dagen verlengd. Ze
moeten nog wat langer in eenzaamheid doorbrengen", grap
te bondscoach dr. Frantisek Fadrhonc na afloop van het
zo succesvol verlopen duel in het Westfalenstadion in Dort
mund tegen de Bulgaren. „Een 41-overwinning is na
tuurlijk schitterend, maar ik bad graag die nul op mijn
naam gehouden", liet doelman Jan Jongbloed zich ont
vallen.
r
lÉÉHÉil
WK.VOETBAL
DOOR:HARRY VERMEULEN
Nederland bij de laatste acht
'an het wereldkampioenschap
voetbal. De spelers hebben de
triomf -gisteren vrij lakoniek
verwerkt. Er werd niet ge
sproken over nieuwe moge
lijkheden in dit toernooi.
»Voor mij zijn Oost-Duitsland,
Argentinië en Brazilië eng ge
vaarlijke tegenstanders. Ook
als Nederland in die wedstrij
den net zo goed speelt als
vandaag tegen de Bulgaren,
van nog zullen we erg moeten
Wassen", verkondigde Johan
Cruyff.
Oranje-formatie trad in
derdaad tegen de Bulgaren
"ret ijzersterke wil in het
yeld. „Het karakter van al de
jongens heeft hen al zo ver in
J" wereldkampioenschap ge
wacht", stelde Michels. „Je
Jnt in dit toernooi technisch
'og zo begaafd voetballen
"raam bijvoorbeeld die Bra-zili-
J?en), je moet ook op de be
slissende momenten andere
krachten aanwenden om een
®Senstander je wil op te leg-
Sen".
?n dat laatste was tegen de
"«garen juist de grote kracht
dit Oranje-team. Want
waf de eerste minuut dat de
Kerst vreemd leidende Au-
a'ische scheidsrechter Bos-
•ovic de strijd liet ontbran
den, toonde Nederland in alle
Jhchten zijn bedoelingen.
,'^acht stond aan de basis
»n net eerste grote succes in
wereldkampioenschap.
®e Bulgaren, die na de con-
rontaties met Ajax hadden
^°repen dat zij juist door erg
natiek spel mogelijk het Ne-
.ÏÏ'apdse spel hadden kunnen
•mL en> kregen ditmaal
®*n. gelegenheid om hun
«w.evoetbal te ontwikkelen
ue eerste plaats zorgden
spelers als Van Hanegem
yj Neeskens voor, en in twee-
intentie was het de kleine
e, j 'vel Wim Jansen en de
bero ^rter acterende Rijs-
m de touwtjes nog
akker in handen van Ne
tland brachten.
„^Nederland kwam natuur-
b'j deze strijdwijze ook
.8 wel het geluk dat juist
Sin m-an a's J°han Neeskens
bi,, uitzonderlijke kwaliteiten
bet lfs'. toen hij al v'ak na
straS'n t°t tweemaal toe een
«schop mooht nemen. De
eerste maal had arbiter Bosko-
vic namelijk geconstateerd dat
Willem van Hanegem te vroeg
was ingelopen. Maar Neeskens
die in eerste instantie de
bal al knalhard achter doel
man Staykov joeg kende
deze middag geen pardon: hij
was ook zijn zenuwen in deze
openingsfase volledig de baas.
Korte tijid later joeg hij de
bal, 'die op de penaltystip was
gekomen omdat Rensenbrink
door Viassilev in het straf
schopgebied ten val was ge
bracht, opnieuw verschrikke
lijk hard in de tauiwen: 1-0.
„Deze strafschop heeft ons de
das omgedaan", stelde een bit
ter teleurgestelde Bulgaarse
coach Mlad-anov. „De overtre
ding werd te zwaar bestraft
en de uitwerking had grote
psychologische gevolgen voor
mijn ploeg". Maar Nederland
ging door. Even mocht Bulga
rije via Bonev, Denev en Voi-
nov nog terugkomen, maar het
was in die periode juist Jan
Jongbloed die met ijzige rust
de bal uit het doel trapte of
op het juiste moment in de
richting van een schot viel.
Nederland kende op deze zon
nige zondag in Dortmund al
leen m,aar hoogtepunten. Zoals
de acties die Johan Cruyff,
dikwijls in glanzende samen
werking met Wim van Hane
gem en Johan Neeskens, veel
vuldig liet zien. Het enige ge
brek in de ploeg was vaaik het
onbenut laten van de vele sco
ringskansen.
En dat alles werd het duide
lijkst gedemonstreerd door de
tweede goal, die eveneens
door een penalty tot stand
moest komen. Het was nu
Jansen, die door Velitsdhkov
werd getorpedeerd. En weer
moest Neeskens, om Michels
maar eens te citeren, „aan de
bak", en opnieuw was de erg
zenuwachtig gestarte doelman
Staykov volslagen kansloos om
het schot te keren: 2-0.
Nederland kon bijna niets
meer overkomen. De plaats bij
de laatste acht was veilig ge
steld. Maar desondanks bleef
het Oranje-team voetballen.
Ook met Rinus Israël op de
plaats van Wim van Hanegem
en later met Theo de Jong in
de vooruitgeschoven positie
van Neeskens. Op dat moment
had de „goal" zijn werk al
volledig gedaan. Zorgde Nees
kens er eerst voor dat Bonev.
die in eerste instantie niet
door Wim Jansen kon worden
afgestopt, ieder zelfvertrou
wen werd ontnomen, daarna
was hij het juist die Neder
land in de „winning mood"
bracht.
„En juist zijn spel", vult Arte
Haan aan, „inspireerde de to
tale ploeg. En toen Johnny
Rep er eindelijk in slaagde om
na rust ook een normale goal
te scoren, greep Nederland ie
dere mogelijkheid aan om zijn
suprematie in het veld^ nog
duidelijker te laten blijken.
Toen werd er niet meer ge
dacht aan het schot van Nees
kens dat eerder tegen de paal
was gesprongen, niet meer aan
i" 1
0 Het tweede doelpunt van Johan Neeskens. De bal is
onbereikbaar voor doelman Staykov.
de kansen die Rep en Rensen-
brink hadden laten liggen en
ook niet meer aan de schoten
die Rensenbrinfc en ook de
Bulgaar Bonev (voor rust) te
gen het houtwerk joegen.
Al die acties droegen uiteinde
lijk bij tot het geweldige
spektakel dat Nederlamd-Bul-
garije werd. De Bulgaren
mochten dan door een vergis
sing van Boskovic (hij liet de
meters buitenspel staande De
nev de bal rustig afspelen) en
een eigen goal van Krol op 3-1
komen, in nood kwam Oranje
geen moment.
Na de fraaie goal van Rep
(ineens de bal op de schoen
na een zwakke kopbal van de
Bulgaarse verdediger Ivkov)
zou het invaller Theo de Jong
na3 worden die van groot
meester Cruyff de laatste kans
kreeg om Nederland nog ver
der van Bulgarije te brengen.
Schitterend reageerde De Jong
en de kopbal was voor Stay
kov onhoudbaar.
Nederland lijtot klaar te zijn
om de grote sprong in dit
wereldkampioenschap te ma
ken. Na alle clubsuccessen is
nu ook het Oranje-team hele
maal op weg naar de wereld
top. En met deze ploeg kan in
München zelfs het allerhoogste
worden gegrepen. „Maar laten
we oppassen voor Argentinië,
Brazilië en vooral Oost-Duits
land. Er liggen kapers op de
loer", waarschuwde Cruyff
gisteren al in Dortmund.
(Van onze speciale verslaggever)
DORTMUND Scheidsrech
ter Boskovic was gisteren het
mikpunt van de Nederlandse
spelers. Boskovic, die opviel
door zijn gebrek aan kennis
van de buitenspelregel stond
wel erg snel klaar met het
trekken van de gele kaart
„Op pietluttigheden lette hij,
grove overtredingen zag hij
vlot over het hoofd", zei Wil
lem van Hanegem. „Ik dacht
eerst dat hij in de veronder
stelling was dat hij naar een
bokswedstrijd moest. Voor we
begonnen kwam hu vertellen
dat we onze ringen moesten
uitdoen en controleerde hij de
doppen van onze schoenen. Dit
soort zaken had hij beter kun
nen nalaten en hij had beter
gewoon kunnen fluiten"
Waarna Truus haar echtgenoot
keihard toevoegde: „Dat kan
wel waar zijn. maar die gele
kaart heb je aan jezelf te dan
ken. Je kon zoals gewoonlijk
je grote mond weer eens niet
houden".
Er waren 54.000 toeschouwers
in het Westfalenstadion. Daar
van 35.000 uit Nederland,
„Slechts" 1000 uit Bulgarije.
De rest waren Duitsers en an
dere nationaliteiten die het
Nederlands elftal met eigen
ogen aan het werk wilden
zien. Onder de supporters, wa
ren vele Nederlandse trainers
maar ook de complete selectie
van Twente, hun vrouwen en
het voltallige bestuur van de
Twentse eredivisie-club. Twee
bussen had men afgehuurd om
nu eens lijfelijk aanwezig te
zijn in het „Oranje"-kamp.
„We hebben", zei Epi Drost,
„geen spijt deze reis gemankt
te hebben".
De parkeerplaats van het
Westfalenstadion was ber
stensvol met Nederlandse bus
sen. 450 had men er geteld.
Ramen van vele bussen waren
beplakt met grote stukken pa
pier waarop te lezen stond-'
„Holland groet Duitsland, Hol
land groet zijn wereldkampi
oenen". En in het station van
Dortmund waren rond de mid
dag twee extra treinen bin
nengerold, eveneens volgepakt
met Oranje-hemden en de dui
zenden en duizenden automo
bilisten zochten zich dood naar
een plekje waar de „heilige
koe" gestald kon worden. Zij
die pech hadden, moesten ki
lometers lopen om bij het sta
dion te komen. Want, stads
bussen en taxi's waren niet
meer te „krijgen".
Bij het Westfalenstadion ligt
een grote grasmat, waarbij een
zwembad, die gistermid lag
onder de fel schijnende zon
wit zag van de naakte torsen.
Daar hadden de duizenden
supporters zich neergevleid.
Velen probeerden een blik te
slaan over een hoog hek van
riet, waarachter zich een nu-
dist-en-kaimp bevindt. De mees
ten echter soesden en zongen
in de zon. Op kilometers af
stand van het stadion hoorde
men de zo bekende streeklie-
deren. Men zong zich in het
zweet, zwalkte rond het stadi
on waar kiosken met stickers,
toeters en vlaggen bij wijze
van spreken geplunderd wer
den. Ook het Oranje-paspoort
ging plotseling grif van de
hand. En de tentjes waar men
verfrissingen kon krij gen,
werden als het ware belegerd.
De Dortmuntenaren keken
zich de ogen uit. Dit had men
nog nooit gezien en beleefd.
Dit was een feest dat alles
wat men voorheen in Dort
mund op touw had gezet in de
schaduw stelde. Toen de spe
lers de grasmat betraden, ging
er van alle vier de tribunes
een gejuidh op dat zelfs de
spelers overdonderde. Jan
Jongbloed kreeg er de tranen
van in zijn ogen, tranen die
hij, bij het spelen van het
volkslied, de vrije loop liet.
En dezelfde Jongbloed kreeg
gedurende de wedstrijd ovatie
op ovatie. De supporters lieten
zich geen minuut onbetuigd.
Schakelde Oranje even terug,
het legioen verslapte niet. En
iedere speler kreeg zijn deel.
Ze werden allen bezongen, Jo
han, Johnny Theo, en vooral
Johan Neeskens voor rust, el
ke keer als hij de bal met een
snelheid van om -en nabij de
90 kilometer langs doelman
Staykov joeg. Men sloeg zich
op de tribunes van plezier op
de dijen, sommigen pinkten
een traan weg. Dit machtsver
toon had men nog nooit ge
zien. Dit was de reis naar
Dortmund meer dan waard.
En hoever men sitraks ook te
rug moest, want men was er
van Groningen tot Zuid-Lim
burg, alleen het gelukzalige
moment dat Oranje doelpunt
na doelpunt scoorde, telde.
Uren na het laatste fluitsig
naal van arbiter Boskovic, die
vele striemende fluitconcerten
moest incasseren, dwaalden de
supporters nog in en rond het
stadion. De „heilige grond"
van Dortmund wilde men niet
meer verlaten. Men wilde alleen
maar zingen, hossen, springen
en gelukkig zijn. En hopen,
volgende week woensdag hier
even uitzinnig terug te keren.
Door
Harry Vermeulen
Jack Arentsen
Theo Vaessen
(Van onze speciale
verslaggever)
DORTMUND Ze waren
er allemaal. Kort gerokt,
lang gelaarsd, op klompen
en op blote voeten. Schreeu
wend en zingend uit volle
borst. Oranje was wéér in
Dortmund. En roe. Met au
to's, met de trein en met
bussen waren ze gekomen.
Vrijdagavond, vrijdagnacht
en zaterdagmorgen had zich
een bonte stoet van Oranje
supporters en in rood-wit-
blauw in beweging gezet.
Om voor de tweede maal
binnen vier dagen te getui
gen dat het voetbal in Ne
derland leeft als nooit tevo
ren. Dat het „We gaan naar
München" steeds meer rea
liteit gaat worden.
(Van onze speciale
verslaggever)
DORTMUND Waar waren
zondagmiddag in het Westfa
lenstadion in Dortmund de
keiharde Nederlandse voet
balprofs gebleven? De jon
gens, die, zoals dat dikwijls
overkomt, over niets anders
dan geld kunnen praten.
Zondagmiddag om vier uur
lagen de zaken toch even
anders-
Want toen er om vöier uur
het Wilhelmus weerklonk,
waren het gewoon elf Hol
landse jongens die voor hun
land en voor de geweldige
suipporterssehare op de tribu
nes ten koste van alles van
Bulgarije wilden winnen.
Hoe is het anders te verkla
ren dat juist de kedtardsten
ander hen, Willem van Hane
gem, Johan Neeskens en
Ruud Krol, het Wilhelmus
uit volle borst meezongen.
Hoe kan men anders berede
neren dat een typische hu
morist als Jongbloed met de
tranen in dte ogen het volks
lied stond te beluisteren.
Deze spelers van Oranje wa
ren opgezweept door het fa
natieke geweld dat door de
supporters was ontketend.
Zij, die in oefenwedstrijden
zo dikwijls door het thuis
front genadeloos waren uit
gefloten, wilden het suppo-r-
tersfront bewijzen dat zij
niet tein onrechte voor de
zaak van Oranje hadden ge
kozen.
Deze redenering klonk ün de
meeste reacties van die spe
lers na de wedstrijd door.
Bewondering voor het legi
oen en de inspiratie die eruit
was geput. Zei aanvoerder
Johan Oruyff: „Ik ben in
Barcelona heel wat gewend,
maar zoals vandaag heb ik
het nog maar zelden meege
maakt. Dit doet ie toah wel
wat".
Cruyff toonde zich eveneens
verrast door de enorme men
taliteit die nagenoeg al zijn
spelers hadden gedemon
streerd. „Ik bad niet ver
wacht dat we zo geweldig
zouden spelen. De oollectitvii-
teit en inzet van het elftal
waren de grootste pluspun
ten. Na die 2-0 - voorsprong
hebben we bet een tijdje
rustig -aan .gedaan, maar we
vondien dat we het voor dit
fijne puibliek niet konden
maken om behoudend te blij
ven spelen".
Willem van Hanegem, die
voor de wedstrijd met de
Ajaoieden veel oiver de Bul
garen had gesproken, had
hieruit lering getrokken.
Stelde .,de Kromme" na af
loop vergenoegd: „De jon
gens van Ajax hadden me
voor die Koley gewaar
schuwd. In Sofia had hi|j te
gen Ajax als een waanzinni
ge staan te schappen. Ik ben
hem steeds voor geweest- Ik
denk niet dat hij zich prettig
voelt".
En over zijn vervanging:
„Müdbels had gezien dat ik
voortdurend aan mijn zij
pakte. Ik had nog flink last
van mijn blessure. Daarom
heeft hij er mij uit gehaald".
Over de kansen van Oranje
meende Van Hanegem: „We
moeten onszelf nd-et tot de
favorieten gaan rekenen. We
hebben vandaag goed ge
speeld, maar dat wil nog niet
zeggen dlaf we meteen maar
eerste worden. In onze groep
zitten drie gelijkwaardige te
genstanders".
Theo de Jonig was danig in
zijn schik met zijn schitte
rende kopstoot waarmee hij
bet vierde doelpunt scoorde.
„Ik moest me een beetje uit
rekken om erbij te kunnen,
maar zo'n doelpuntje is altijd
meegenomen. Ik ben het
meest verbaasd over de hou
ding van het publiek. Het
lijkt wel of er steeds meer
bijkomen".
Johhny Rep was zoals altijd
weer de zelfverzekerdheid
zelf. „Wij kunnen ook eerste
in onze groep worden", stel
de Rep, „niemand had toch
verwaëht dat wij zover kon
den komen. Nu hebben we
laten zien dait het kan. Met
de steun van zo'n publiek
kunnen we ver komen. Toen
we een kwartier voor tijd in
de kleedkamers dat gejuich
hoorden, toen onze namen
werden afgeroepen, liepen
mij de koude rillingen over
de ruig. Ik blijf er normaal
gesproken altijd nuchter on
der, maar dit kon niemand
negeren. Iedereen werd er
door aangegrepen"-
Dr. Fadrhonc stond in zijn
mengelmoesje van een. aantal
talen te verkondigen dat
voetbal zoals Nederland dit
speelt- zaligmakend voor de
toekomst is. „Het is fantas
tisch dat zo'n mooi op louter
techniek gebaseerd voetbal
met zo'n zege wordt be
kroond. Aan ons spelen kun
nen de andere landen nog
een voorbeeld nemen. Dan
weten zij hoe zij het dn de
toekomst moeten gaian doen".
„Er was niks aan de hand",
lachte Jan Jongbloed toen
hem gevraagd werd of hij
hard geraakt was door de
Bulgaar Stoyanov. „Hij raak
te wel even mijn dijbeen,
maar pijn deed het niet. Ik
noem dit altijd een „tactische
blessure".
Jan Jongbloed is een ven de
weinige keepers die in dit
WK-toernooi zonder hand
schoenen in het doel staat.
„Ik gebruik nooit handschoe
nen. Ik spuug even in mijn
handen en dan krijg je de
beste handschoenen die er
maar te krijgen zijn. Je doel
verdedigen zonder hand
schoenen is gewoon een
kwestie van zelfvertrouwen".
Of hij het jammer vindt dat
hij nu niet meer ongeslagen
is? „Och nee" bekent hij, „ik
ben nu van die druk af on-
pa-sseerbaar te zijn. Trou
wens, dat schot van Ruud
Krol was toch onhoudbaar
geweest".
(Van onze speciale verslaggever 1
DORTMUND
„Ik durf niet te kijken, hij
schiet hem er vast en zeker
naast", zei een doodzenuwach
tige Truus van Hanegem tegen
de moeder van Johan Nees
kens, toen „de Nees" zijn met
zijn eerste trap reeds benutte
(Van onze speciale verslaggever)
DORTMUND
Gisteravond vierde het Ne
derlands elftal feest in het
trainingskamp in Hiltrup.
Dubbel feest zelfs. Omdat de
meeste spelers hun eega's in
hun midden hadden. 14 van de
22 spelersvrouwen togen giste
ren. na de wedstrijd, naar Hil
trup, waar ze de eregasten
waren op een party, ingericht
omdat Oranje de tweede fina
leronden heeft bereikt.
De vrouwen van de spelers
mogen tot dinsdagmorgen blij
ven. Mogen zwemmen, tennis
sen en gebruik maken van de
grote vijver, waarbij een jacht
haven ligt.
Er is voor die twee dagen ook
een nieuwe kamerindeling ge
maakt. Tot gisteren lagen op
iedere kamer twee spelers.
Voor de twee nachten is daar
in een kleine verandering ge
bracht.
penalty moest overnemen.
„Maak je niet ongerust Truus.
dat jochie van mij schiet hem
er zonder pardon in", zei moe
der Neeskens zonder twijfel.
En naar later bleek terecht.
Dat jochie van haar bleef ijs
koud onder de vreemde mani
pulaties van scheidsrechter
Boskovic en schoot niet alleen
de eerste penalty erin. maar
benutte er even voor rust
weer een met het grootste ge
mak van de wereld.
„Als ik me niet zo zeker had
gevoeld, had ik de penalty he
slist door een ander laten ne
men", stelde Neeskens zonder
een spoor van emoties. Nees
kens was na afloop van de
wedstrijd de drukte ontlopen,
omdat hij zich niet goed voel
de.
„Ik drink nooit tijdens de
wedstrijd, ook geen thee tij
dens de pauze. Maar nu heb ik
anderhalve beker thee geno
men, omdat mijn mond zo
droog aanvoelde. Water durf
ik helemaal niet te nemen,
want dan blijf je drinken.
Maar kennelijk is mijn maag
er toch van ondersteboven ge
raakt. Want tijdens de wed
strijd heb ik een paar maal
overgegeven. Daarom en ook
omdat Ik last kreeg van mijn
voetblessure heeft Michels mij
eruit gehaald. Het was op dat
moment toch al 3-0, dus er
kon ons niet zoveel meer ge
beuren".
Neeskens zei dat hij zijn eer
ste penalty had moeten over
nemen, omdat Johnny Rep te
vroeg was ingelopen. Wrmpy
Jansen die voor zijn doen on
gewoon fel protesteerde kreeg
toen van Boskovic de gele
kaart gepresenteerd. „Wimpy
zei ,.shut up" tegen de
scheidsrechter en dat nam hij
hem kwalijkzei Neeskens
lachend.
(Van onze -peeiale verslaggever)
DORTMUND „Het kon
gewoon niet meer stuk. Ge
weldig wat een karakter heb
ben de spelers".
Deze woorden kwamen zondag
avond uit de mond van dr.
Frits Kessel, de man die in
het trainingskamp te Hiltrup
in medisch opzicht waakt
over die Oranje-formatie.
„Erg veel jongens hebben het
de laatste dagen moeilijk ge
had, maar zij hebben zich door
alle problemen heengebeten.
Neem een figuur als Wim
Rijsbergen. Zaterdag hebben
we hem nog vijf keer moeten
behandelen. Toen was hij pas
fit. Groot respect heb ik voor
al die kerels", al-dus dr. Frits
Kessel.
