HQrOGERHEIDE
Zesde titel voor
Keetie van Oosten
VAN DONGEN: INITIATIEF
RESULTATEN HOOGERHEIDE
Frisol oppermachtig na
Raas heerst
in de finale
vroege ontsnapping
WAARDIG
sport
N.K. WIELRENNEN
10 12
VIJFDE sportpagina van maandag 24 juni 1974
0 C ees Priem, de latere winnaar, voert het kop groepje van drie mam aan. Gerard Vianen, en Nidi
den Hertog volgen waakzaam.
Keetie van Oosten-Hage deed heel wat kopwerk. Mini van
Nieutvenhuis-Brinkhof rijdt in tweede positie.
(Van onze sportredactie)
HOOGERHEIDE Cees
van Dongen zag zaterdag, na-
«at hij diverse malen tever
geefs geprobeerd had uit de
kopgroep te ontsnappen, nog
ten mogelijkheid om het ere-
'ehavot te bereiken: een lange
'Print, waarmee hij het brons
veroverde.
Van Dongen: „Toen alles bij
elkaar bleef, heb ik zelf het
initiatief genomen. Ik kan wel
'lerk aankomen als het een
'ange spurt is. Bij het begin
™n de kasseien ben ik ge-
sean. Raas kwam uit miin
JvioE Ik dacht zelf dat ik
tweede was".
Van Dongen was overigens
in de voorlaatste ronde dicht
bij een beslissende demarrage.
Van Dongen: „Toen was ik
weg met Van den Hoek en
Lenferink. We hadden een gat
van zeker TOO meter. Snoeyink
reed het met Raas aan zijn
wiel dicht."
ZEILEN De Fransman
Alain Chourgnoz is zaterdag in
Kiel wereldkampioen in de
120-klasse geworden. De eind
stand: 1 Chourgnoz (Fra) 36,4
pnt, 2 Danielou (Fra) 39,7 pnt,
3 Carels (Ned) 49 pnt.
(Van onze sportredactie)
HOOGERHEIDE Weer
Keetie van Oosten-Hage. De
Zeeuwse, die sinds 1969 het da-
meswielrennen in Nederland
beheerst, heeft zaterdag in
Hoogerheide haar zesde weg-
kampioenschap in successie be
haald. Keetie van Oosten, sinds
1966 ook al nationaal kampi
oene achtervolging, versloeg in
de eindsprint Mini Nieuwen-
huis en Willy Kwantes, waarbij
zij opnieuw een opmerkelijk
grote versnelling reed. Ruim 'n
halve minuut na het trio kam
pioenen de andere twee ver
overden sprinttitels werd
Truus van der Plaat vierde.
Het kampioenschap is weer
gemaakt door Keetie vam Oos
ten, die na het begin van die
tweede ronde wegsprong met
Mini Nieuwenhuis, Willy
Kwantes en haar zus Bella van
der Spiegel, dlie na pech snel
moest afhaken. Het drietal ver
overde een winst, die uitgroei
de tot ruim een halve minuut.
Keetie van Oosten, noch Wdlly
Kwantes, slaagden er in de
laatste veertig kilometer
weg te springen uit het kop-
groepje. Mini Nieuwenhuis, pas
drie maanden weer in training,
zette de eindsprint in. De Am
sterdamse, die trouw kopwerk
had gedaan maar nimmer echt
aanviel, slaagde er in Willy
Kwantes achter zich te houden,
maar was niet bestand van de
tegen macht van de oude en
nieuwe kampioene.
Keetie vam Oosten had angst
gekend voor de andere twee.
„Zowel Mini als Willy", ver
klaarde zij, „hebben mij wel
eens in de sprint verslagen. Ik
had liever op de Cauberg gere
den, dat is zwaar. Als je hier
op het heuveltje bovenkomt,
ben je niet moe. Ik slaagde er
niet in de eindsprint te voor
komen en dan blijf je toch een
beetje bang ook al had ik vaak
van de anderen gewonnen.
Maar in de sprint kan altijd
wat gebeuren". Het is niet ge
beurd, de rood-wit-blauwe trui
was weer voor Keetie van Oos
ten. Zij trok haai' veertiende
veroverd op weg en baan
met evenveel spontane vreug
de aan als de eerste in 1966
Op dat moment besefte hij
waarschijnlijk, dat hij gisteren
een geweldige slag had gesla
gen voor zijn toekomst in de
wielrennerij. Immers,, voor de
Nederlandse kampioen is er
wel wat geld te verdienen hier
en daar op de wegen. En dat
terwijl zijn titel toch aan het
bekende zijden draadje heeft
gehangen, want Priem werd
vier ronden voor het einde
van de strijd om het Neder
landse kampioenschap plotse
ling geteisterd door kramp in
zijn linkerbeen. Op dat mo
ment zat hij al 110 lange kilo
meters vooruit met Gerard
Vianen en Frisol-ploeggenoot
Nidi den Hertog. Priem: „Door
een val in België heb ik de
laatste dagen voor Hoogerhei
de bijna niet kunnen trainen
vandaar dat ik last kreeg van
kramp." Priem liet onmiddel
lijk de ronde-arts oproepen,
die hem twee pillen verstrek
te. Priem: „Daarna ging het
weer, maar pas in de laatste
ronde was ik het helemaal
kwijt." Dat bleek ook, want
juist in die omloop door het
Westbrabantse land sloeg
Priem zijn slag. Weergaloos
rukte hij zich los van Gerard
Vianen, die naar adem zat te
happen, omdat hij al een po
ging van Nidi den Hertog on
gedaan had gemaakt. Vianen
reageerde even te laat en
Priem raasde op de streep af.
Bleef natuurlijk na afloop de
vraag waarom Gerard Vianen
hij was voor velen de favo
riet niet aanviel op het mo
ment dat Priem kramp kreeg.
Er werd in de perszaal ge
fluisterd, dat Vianen het op
een financieel akkoord met
Frisol zou hebben gegooid,
maar Vianen reageerde met:
„Op dat moment moesten we
nog vier ronden en om die al
leen te gaan rijden durfde ik
niet aan. Daarnaast zat Nidi
den Hertog er ook nog bij en
die raak je ook niet zo maar
kwijt." Cees Bal, die als acht
ste eindigde had ook kritiek
op zijn ploeggenoot Viamem. Bal:
Er is duidelijk voor de koers
afgesproken, dat niemand van
ons (Vianen, Kneteman en Bal.
red.) veel werk zou doen als
er twee man van Frisol bij een
vluchtpoging betrokken waren.
We zouden ons aandeel leve-
0 Kampioen Cees Priem.
ren tot op het moment dat er
een minuut voorsprong was
bereikt en dan niet meer op
kop komen. Maar Vianen heef)
zich niet aan die afspraak ge
houden. Op deze manier heeft
hij Priem en Nidi naar de
streep gedragen. Hij had beter
kunnen afstoppen totdat de
groep waarin ik zat er bij zou
zijn. Op die manier zou er een
heel andere koers ontstaan zijn,
want ln mijn groep zaten met
zoveel renners van Frisol". Ge
rard Vianen: „Die afspraak,
daar weet ik niets van. We heb.
ben voor de koers bepaald dat
we elkaar niet in de wielen zou
den rijden en dat is niet ge
beurd." Op de suggestie dat
hij meer had moeten afstoppen
reageerde Vianen, die N-idi
den Hertog naar de derde
plaats verwees met: „Ach,
Cees is nog jong. Waarom had
ik dat moeten doen. In die
jachtgroep waar Cees in zat,
reden mannen als Ottenbros,
Hulzenbosoh en Van Katwijk,
Coureurs die rap aairakomen en
dan had ik vijfde of zesde ge
worden. Nu ben ik tweede en
ik krijg wat publiciteit. Als
zesde zou ik dat niet gekregen
hebben."
Ondanks alle speculaties rond
eventuele zaken tussen Vianen
en Frisol mag toch wel gesteld
worden dat het Nederlandse
wielerwereldje met Cees Priem
een waardige opvolger kreeg
van Joop Zoetemelk.
Een kampioen die bijna de
gehele wedstrijd in de slag is
geweest. Een slag, die gemaakt
werd door Nidi den Hertog,
die van ploegleider Piet Lie-
bregts de opdracht kreeg voor
al in het begin de zaak op stel
ten te zetten om op die ma
nier het tempo hoog te hou
den. De broer van Fedor, die
al bij twee eerdere ontsnap
pingen betrokken was geweest,
sprong in de negende ronde
weer weg. Gerard Vianen rea
geerde onmiddellijk, terwijl
Priem op het nippertje aan
sloot. Een vlucht die gedoemd
leek te mislukken omdat zich
al snel achter het drietal een
jachtgroep van acht man (Hul
zenbosch, Keileners, Schipper,
Vrancken, Ottenbros, Stam, De
Vlam en De Waal) vormde
Daar achter zat weer een
groep, waarbij onder anderen
Bal, Kneteman, Karstens en
Kuiper. Vooral door het sterke
buffelen van Cees Bal liep die
derde groep op de tweede en
konden de drie vluchters een
grote afstand nemen, omdat
bjj het samenvallen van die
groepen het tempo er even uit
ging. Maar niet voor lang want
weer ontstond er een jacht
groep, waarin Klaas Balk. Al-
bert Hulzenbosch, Cees Bal,
Fedor den Hertog, Piet en Jan
van Katwijk, Harm Ottenbros,
Louis Westrus, René Pijnen en
Wim de Waal.
Intussen waren Tabak en
Van Beers afgestapt, hetgeen
Raleigh-ploegleider Peter
Post op zijn zachtst gezegd
niet kon waarderen.
Maar ook die formatie was
-liet sterk genoeg om het lei
dende drietal te achterhalen
Bal trachtte nog wel om alleen
naar de kop te rijden. De
Zeeuw moest echter buigen
oor het alles overheersend;
Frisol-geweld. Zoals ook Hen-
ny Kuiper, die gisteren enorm
hard werkte, maar die dooi
pech achterop raakte. Kuiper
.Ik heb vandaag wel goed ge
fietst maar daar heb je zo wei
raig aan, want het was var
achteren en dat zien de men
-en toch niet
ROB VAN DEURSEN
km
profs: 1 c. Priem Goes 232
in 5.49.22, 2 G. Vianen
Kockengen op' 18 sec., 3 N.
'Hertog Ermelo, 4 F. den
hertog Dordrecht op 1 min. 32
5 H. Ottenbros Hooger-
*Me op l min. 40 sec., 6 P.
I™ Katwijk Mill, 7 R. Pijnen
"overhelde, 8 C. Bal Kwa-
«tiamme; 9. A. G. Hulzen-
Wch, Nijeveen, 10 J. van
&,k> °P Min. 37 sec.
timhout, 11 G. Schipper
aarn 12 h. Kuiper Ossen-
7 13 H- Prinsen Hank op
Din. 49 sec., 14 W. Keileners
Pintbr-"
15 C,
'ncht op 12 min. 57 sec.,
v.d. Meijden P-uttershoek
op 13 min. 58 sec., 16 J.
Vrancken Roosteren, 17 G.
Kamper St.-Pancras, 18 C.
Stam Koog aan de Zaan, 20 H.
Beurskens Belfeld op 14 min;
28 sec., 21 R. Buckaki St.-
Gilles Waes op 1 ronde; 22. B.
Ko-ken Grevenbicht, 23 D.
Holst Brugge, 24 J. Brinkman
Rotterdam, 25 A. Jongkind
Aalsmeer, 26 W. v.d. Berg
Wateringen.
Amateurs: 1. J. Raas, 's-Hec-
renhoek, 201 km in 4.56.19; 2. M.
Dohmen, Born; 3. C. v. Dongen
Oud Gastel, 4 H. Snoeyink
Denekamip, 5 J. Aling Bladel,
6 J. de Boer Westergeest, 7 R.
Sche-uneman Veendam, 8 R.
Groen Giethoorn, 9 A. v.d.
Hoek Dirksland, 10 F. Schür
Didam, 11 A. Deusing Halste
ren, 12 B. Broere Oudemboseh,
13 J. Lenferink Geesteren, 14
C. Tuit Valkenswaard, 15 A.
Scheffer Zelhem op 5 min. 42
sec., 16 J. Langen Kerkrade
op 5 min. 51 sec., 17 G. St.
Nieolaas 's Gravendeel op 5
ïin 56 sec., 18 W. de Wilde
Goes, 19 B. Pronk Schvenin-
gen, 20 A. Tak Oud Gastel, 21
L. Strobbe, Hontenisse, 22 H.
Botterhuis Sambeek, 23 F.
Thijn Opl-oo, 24 H. Buckx
Born, 25 J. Spijkerboer Best
op 7 min. 30 sec., 26 A. v.d.
Steen Etten-Leu-r op 7 min. 39
sec., 27 J. Cooremans Breda op
7 min. 52 sec., 28 A. Versluis
Ameide op 8 min. 1 sec., 29 T
Huizen Kloetinge, 30 H. Smits
Baarlo, 31 A. v. Overveld Zeg
ge, 32 P. Leeuwen Zoeterwou-
de, 33 H. Koot Eindhoven op 8
min. 11 sec., 34 F. Beckers
Eindhoven op 10 min. 56 sec.,
35 B. v.d. Stelt Zilvolde, 36 W.
Pater Barneveld, 37 M. Ver
boom Ellewoutsdijk, 38 C. St.
Nicolaas 's Gravendeel, 39 A.
Gevers Sdbijndel, 40 T. de
Lange Marien-berg, 41 F. van
Katwijk Oploo
Dames: 1 K. van Oosten-
Hage Kloetinge 66 km in
1.48.35, 2 M. Nieuwenhuis-
Brinkhof Amsterdam, 3 W.
Kant es Zaandam, 4 T. v.d.
Plaat Geldennalsen 33 sec., 5
H. de Joniglh Apeldoorn, 6 S.
Breedhorst Utrecht, 7 Th. van
Gessel, Drunen, 8 A. Riemers-
ma-Slappeterp; 9. B. v. d. Spie-
gel-Hage St.-Maartensdijk; 10.
N. Streef Nieuw-Lekkerland,
24 N. J-onigenelen Sprundel.
PRIEM EEN
0 Jan Raas die heel wat bergen werk verzette, aan de leiding van de veertien man sterke kop
groep. Rechts Arte vam Deusing uit Halsteren.
(Van onze sportredactie)
HOOGERHEIDE Marian, de vrouw van kampioen
Cees Priem huilde. Zij kon haar emoties niet meer de baas,
toen haar man de streep in Hoogerheide passeerde als de
opvolger van Joop Zoetemelk. Dus, als de coureur, die een
jaar lang in het rood-wit-blauwe tricot mag koersen. Ma
rian zei niets, de tranen zochten hun weg over haar wan
gen, terwijl zij zwijgend haar echtgenoot de hand drukte
om zich dan snel af te wenden opdat de omstanders het
niet zouden zien. Priem zelf lachte haar bemoedigend toe
en liet zijn verzorger zijn gezicht reinigen. Een gelaat waar
op de inspanning van meer dan vijf en een halfuur koers
duidelijk te lezen stond. Priem zelf werd even later op zijn
beurt overmand door emoties toen hij de trui kreeg van
KNWU-voorzitter Ballegooyen de Jong.
(Van onze sportredactie)
HOOGERHEIDE Zijn
derde doel bereikte Jan Raas
wel. Nadat de 21-jarige
Heiukenszander zowel in
Olyinpia's Toer als in de
Ronde van Engeland door
één pechvolle dag niet in
zijn opzet geslaagd was hoog
te eindigen in het algemeen
klassement, gelukte zijn der
de greep naar een opzienba
rende triomf, in het nationale
kampioenschap, votlecig.
Raas veroverde de titel. En
op bijzonder grootse wijze.
Het was beslist niet zo dat
Raas, begenadigd met een
scherp eindschot, simpe'fcjes
de spurt won van de veer
tien man sterke kopgroep,
die al was ontstaan voordat
een kwart van de 201 kilo
meter lange wedstrijd was
al gelegd. Raas verzette na
melijk in de laatste tiental
len kilometers bergen werk
om het op een dergelijk slot
aan te laten komen.
In de laatste ronde maakte
hij aan een vijftiental
vluchtpogingen (voorname
lijk van Aad van den Hoek,
Cees van Dongen, Heiman
Snoeyink en Matje Dohmen)
een eind. En daarmee toonde
Raas zich een kampioen
waardig.
Raas was overigens niet de
gehele koers uit geweest op
een massasprint. Zeker niet
toen Ad Dekkers nog deel
uitmaakte van de kopgroep.
Raas: „Het betekende een
hele opluchting voor ma dat
Dekkers er afviel. Ik be
schouwde hem wel als mijn
gevaarlijkste concurrent."
Maar Raas, voor halve dagen
werkend op een fritesfaoriek
in Lewedorp, was graag nog
enkele rappe mannen kwijt
geraakt. „Ik hoopte dat we
een vijf of zes ronden voor
het einde weg zouden komen
met een man of vier, zodat
er wat rappe mannen als
Dohmen, Snoeyink en De
Boer zouden afgaan. Toen
aat echter niet gebeurde,
moest ik in de laatste kilo
meters wel alles terugpak
ken. Ik was wel bang dat dat
wat teveel van mijn krach
ten zou vergen. Maar in de
sprint bleek dat de an leren
er toch ook wat doorza
ten".
Matje Dohmen, die door
Raas naar de tweede plaats
werd verwezen, was oen en
al bewondering voor het bij
zonder sterke rijden van de
Zeeuw. „Ik vind dat Raas
verdien^ winnaar is gewon
nen. Hij was zonder meer de
sterkste in de finale, ik heb
zelf verschillende keren ge
probeerd weg te komen, om
dat ik bang was voot Snoey
ink en Raas. Maar vooral
voor Raas. Ik durfde de
sprint niet tegen hem aan op
die kasseien, want ik weet
dat hij veel in België rijdt.
Raas reed echter erg attent.
Hij haalde mij en anderen
steeds terug".
en de bergprijs won. „Ik heb
tijdens de Ronde van Enge=
land bijna niet kunnen sla
pen", aldus Raas. „Ik denk
dat dat komit doordat ik in
zo'n ronde een heel ander
leefpatroon heb dan normaal
Als ik thuis zit ben ik con
stant bezig. Dan werk ik 's
morgens en fiets ik 's mid
dags. Tijdens zo'n ronde rust
je echter overdag ook veel.
En ik denk dat dat mij op
breekt. Ik heb mij daarvoor
onder behandeling van een
specialist gesteld".
Raas maakt zich overigens
niet al teveel zorgen over die
slapeloosheid. Het vormt
voor hem dan ook geen en
kele belemmering om over te
stappen naar de rijen der
beroepsrenners, bij wie je nu
eenmaal bijna alleen naam
kunt maken in etappekoer
sen. Raas: „Ik moet er aan
leren wennen. Ik twijfel er
niet aan dat dat ook gebeurt
En als ik beroepsrenner ben,
werk ik immers niet meer'
Raas, die op zijn erelijst
twee klassieke zeges heeft
staan de Ronde van Mid
den-Zeeland en de Omloop
van Zeeuwsch-Vlaanderen
wil aan het eind van dit
seizoen, waarin hij tot nu toe
zes overwinningen boekte,
graag prof worden. Mogelijk
blijft hij dan bij Jan van
Erp, die van plan is met een
profploeg op de markt te ko
men en die daarover voor 1
Juli beslist wil hebben. Jan
van Erp: „Het is de bedoe
ling met een ploegje van
acht tot tien renners te be
ginnen, waar mijn huidige
renners Raas, Koot, Van
Gerwen, Gevers, Van der
Kruys en Botterhuis de
basis van moeten vormen. Ik
ben bezig met de Rabo-DJik
als tweede sponsor. De pu-
bïicitëitsmensen van de Rabo
zijn erg enthousiast. Zij moe
ten echter nog het fiat van
hun directie zien te krijgen.
Als het doorgaat, dan wordt
het wel goed opgezet. De
renners zullen dan onder
meer het minimumloon, dat
per 1 juli 275 gulden ln de
week is, ontvangen".
Maar Raas kan ongetwij
feld ook terecht bij de Ra-
leighploeg van Peter Post,
die tevergeefs trachtte de
Zeeuw al voor dit seizoen
aan te trekken. Raas: ,.Ik
vond me nog te jong. Post
heeft echter met me afge
sproken dat hij dit Jaar zon
bekijken hoe ik zou rijden
en dat hij dan opnieuw con
tact op zou nemen. Ik wacht
nu maar af. Ik wil graag
prof worden. Maar ze moeten
wei naar mij toekomen. Ik
ga er niet zelf op af. Eu ik
wil in ieder geval In een
ploeg komen, die me de ga
rantie geeft over een jaar in
het buitenland te rijden.
Want met die criteriums be
reik je niets".
HEIN GROOTHUIS
Raas, die zich bijzonder in
tensief op de titelstrijd had
geprepareerd („De Ronde
van En-geland vormde een
uitstekende voorbereiding
voor me. Er w-aren verschil
lende etappes van 180, 190
kilometer. Bovendien heb ik
een keer 200 kilometer ge
traind en heb ik vier keer
dit parkoers verkend"), heeft
als volgende doel het we
reldkarnpioenschap in Mon
treal. Met het oog op die
titelstrijd heeft hij de uitno
diging van Joop Middelink
om in de Tour de 1'AveniT
uit te komen, afgeslagen. Jan
Raas: „Ik zou de Tour de
l'Avenir best graag willen
rijden. Ik wilde er echter
niet heen, omdat ik bang
was dat ik er minder hit z°u
komen dan erin. En dan zou
ik het wereldkampioenschap
misschien moeten missen".
Die angst komt voort uit de
ervaring, di-e Ra-as heeft op
gedaan in d>e Milkrace, waar
in hij als veertiende eini'gde
0 Van links naar rechts Matje
Dohmen (2e), kampioen Jan
Raas en Cees van Dongen
(3e).
