VERHAALTJES OVER GOOCHELEN, TONEEL EN TOPGEHEIMEN A X E ,L me en „Wij hebben een land te bevrijden" Afrikaanse kerken moeien afzien van personele en financiële hulp h Nieuw rooksignaal, moppen een RONDJE een hondje succes VOOR ANJA «ta. van d'e tot nu toe kleine Un fast Topgeheimen VAN CHRISTEN YAM Iggeltje Piggeltje Pop VRIJHEIDSSTRIJDERS KUNNEN BOUWEN OP WAUNDA EN NYERERE heinesten Harde feiten Bijbedoelingen Angola Propaganda VOORSTEL OP PAN-AFRIKAANSE KERKEN-CONFERENTIE ZUID-AFRIKA Sherry Willem II introduceert nog meer ongematteerd Woensdag 22 mei 1974 AiTlJiiltllinn'r - ■fihiiiiHlto'J k a:a®Ea»Ë!iin mmmérnrnrnm I Esther Merkx uit Waalwijk tekende deze kabouter. Esther is zes jaar. fhif anéa ra IwiaïSS n tyjttat St Jooifr*/»' m 6 Nayantara Josiassen uit Hulst maakte een heel grote tekening tan de stadsmolen. We hebben de molen wat kleiner moeten ma- fon, omdat hij anders niet in De Kleine Stem paste Leeuwen zijn koningen, vos sen zijn slim en beren zijn raadgevers. Tenminste, zo ver tellen schrijvers en schrijf sters het vaak in hun boeken. Ook Remco Campert doet dat in vier verhaaltjes die hij heeft geschreven en die bij elkaar zijn gezet in een boek je. Het boekje is genoemd naar het eerste verhaaltje, dat „Basta het toverkonijn", heet. In het dierenwoud heeft ie dereen veel bewondering voor Basta, die heeft leren gooche len en toveren van een goo chelaar uit de stad. Basta heeft zelf echter een heel bijzondere truc uitgevonden. Door deze truc zorgt hij voor vreemde dingen. Het tweede verhaaltje gaat over de namen die in het die renrijk aan de sterren worden gegeven. De aap kan er alles over ver tellen maar op een dag komt er een beer, die de aap tegenspreekt en dan wil len alle dieren hun bek open doen. Toneelspelen is niet alleen iets wat door mensen wordt gedaan Ook de dieren willen het weleens proberen. De die ren besluiten in het derde ver haal Hamlet te spelen. De vos krijgt een bijzondere rol. Veel kinderen houden een dagboek bij. Iedere dag, of een paar keer in de week, schrijven ze in hun boek wat ze allemaal meemaken en den ken. De meeste kinderen zet ten er bovendien dingen in, die ze eigenlijk tegen niemand willen vertellen. Daarom heb ben ze ook niet graag dat anderen hun dagboek lezen. Barbro Linidlgren, een meisje uit Zweden, begon toen ze tien jaar was met een dag boek. Niemand mocht het le zen. Nu is. Barbro een stuk ouder. Ze is schrijfster gewor den en wilde de dingen die ze in haar dagboek schreef ook wel aan anderen laten lezen. Zodoende kan iedereen nu le zen wat ze beleefde en dacht toen ze tien was. Het boek is ook in het Ne derlands vertaald. Het heet Topgeheimen en wordt uitge bracht door Van Holkema en Warendorf in Bussum en is bestemd voor kinderen van tien jaar en ouder en kost f 9,90. In het vierde verhaaltje vraagt koning Leeuw zich af of de bomen kunnen spreken. Samen met de beer gaat hij op onderzoek uit. Het boekje waarin de vier verhalen van Remco Campert staan is geschikt voor kinde ren van vier tot acht jaar. Franka van der Loo maakte leuke tekeningen voor het boekje. Bert Bakker geeft het uit en het kost f 6.90. Christien Post uit Dongen, stuurde ons de volgende mop pen. Gevangene: „Ik zit hier, om dat ik niet hard genoeg reed". Bezoeker: „Ik denk dat u veel te hard reed". Gevangene: „Wel nee, ik had de auto ge stolen en ik reed te lang zaam". Man zei tegen de dokter: „Ik voel me de laatste tijd niet lekker. Toch slaap ik als een os. werk als een paard en eet als een leeuw". Dokter: „Dan zult u hij de dierenarts moeten zijn". Jongentje: „Zeg oma, wan neer gaat u dood?". Oma: „Dat weet ik nog niet". Jongentje: „Dat moet zeker nog een ver rassing zijn". Man: „Wat geef jij je vrouw morgen met haar verjaar dag?". Andere man: „Volgend jaar oorbellen en dit jaar gaat jes in haar oren". Vader: „De prijzen zijn al weer hoger geworden. Ze wor den met de maand hoger, ik wou dat er eens iets omlaag ging". Zoon: „Uw wens is ver vuld. Hier is mijn rapport". Een jongen had allemaal tie nen op z'n rapport. Vader: „Je hebt een goed rapport, zeg maar wat je wilt hebben". Jongen: „Een rijwiel, vader". Vader: „Dan moet je e'erst zeggen met wat voor ij je dat schrijft". Jongen: „Dan wil ik toch maar liever een fiets". Bram: „Hoe laat is het?", Moos: „Waarom wil je dat we ten". Bram: „Ik heb om 8 uur een diner en me klok gaat niet". Moos: „O, is je klokkie dan niet uitgenodigd". Er was er eens een hondje. Die gaf een rondje. Aan iedereen die het wou. Dus kom maar gauw. Joke Herreijgers, Steenbergen. De elfjarige Anja v.d. Broeck, waarover wij al eens eerder hebben geschreven, het ons weten, dat ze nog steeds veel optreedt. Ze zingt vooral graag liedjes voor bejaarden. Op 14 en 15 mei heeft ze bijvoorbeeld voor zieken en bejaarden gezongen in de Bos- badhal. Tijdens deze twee da gen traden volgens Anja ook veertien bejaardenkoren op. Anja vond het eng fijn om voor deze mensen te mogen zingen. Ze heeft bovendien allerlei leuke reacties gekregen nadat ze haar liedjes had gezongen. Iggeltje, Piggeltje, Pop, de hond die at de zwabber op, het varken had haast, de kat was verbaasd, Iggeltje, Pig geltje, Pop. De schrijver Maurice Sen- dak las dit sprookje van Moe der de Gans en bedacht, dat het eigenlijk best leuk was om er een verhaal van te maken. Hij maakte er een sprookje van waarin Jennie, een hond, de hoofdrol speelt. Maurice Sendak maakte bij het sprook je bovendien veel. fijne teke ningen. Het sprookje kreeg de naam Iggeltje, Piggeltje, Pop of Het Leven moet meer waard zijn". Bert Bakker geeft het boekje, waarin het sprookje en de te keningen staan, uit. Het kost f 8.90. „Stiefmoeder" schreef Monique de Ruijter uit Breda bij deze tekening. Jongens en meisjes, die een verhaal, teke ning of gedicht in De Kleine Stem willen la ten zetten, kunnen hun werkstuk sturen naar De Kleine Stem, Rei gerstraat 16, Breda. Degenen, die hun werkstuk willen terug hebben, moeten dit wel even laten weten. eindredactie rieja van aart Zonder de daadwerkelijke ton van Tanzania en Zambia ®uden de bevrijdingsbewe- Sihgen van zuidelijk Afrika riet de suksessen hebben ge- die zij de laatste jaren hebben kunnen melden. De bevrijdingsbewegingen kunnen niet zonder deze twee knden, waarvan de presiden ten dg bevrijdingsstrijd niet ebeen van wezenlijk belang ï:nden, maar daar 'ook naar handelen. Omdat Dar es Salaam de enige Wje havenstad van zuidelijk p«a is, komt daar alle ma riaal voor het verzet aan, of JE' nu afkomstig is uit de ™vjet-Unie, Chin-a, Skadina- of Nederland. Wapens, me erijnen, voedsel moeten over 'antaniaanse en Zambiaanse e5j-n naar de gevechtszones bevrijde gebieden worden atvoerd. Zowel in Tanzania i* in Zambia zijn ziekenhui- c® gebouwd, waar gewonde 11zieke burgers en militairen Mozambique of Rhodesië I küuen verpleegd. Zambia yrgt alleen al ongeveer I tl du'zend Rhoctesische I '^telingen, wat zeker een Wering genoemd mag wor- knü Voor een üan,(l met een °g werkloosheidscijfer. Ver- I ,.L."evinden zich in het u"westen Angolese en in Jjjjjrttoosten Mozambikaanse ®teiingenkampen. In Tan- la shnan opleidingskampen scholen "an het Frelimo, »om nae' a'leen militiairen ij. en getraind, maar ook ,,i?jns Mi meisjes worden op- a voor taken in de bevrij- I Sebieden. 11? ^uid-Afrika, Rhodesië en de Onze redakteur Ivo Postma heeft een maand lang rond gereisd in Tanzania en Zam bia, de twee landen in zuide lijk Afrika, die als voorpos ten van het onafhankelijke Afrika een belangrijke rol spelen in de strijd van de bevrijdings-bewegingen in Angola, Mozambique, Rhode sië, Zuid-Afrika en Nambië. In een serie artikelen gaat hij nu in op de vorderingen van de strijd tegen de blan ke minderheidsregimes en op de moeilijkheden waar de guerrilla-organisaties mee kampen. De toewijding van Tanzania en Zambia aan de ze strijd zal hij beschrijven tegen de achtergrond van hun eigen gevecht om volle dige ekonomische onafhanke lijkheid. I (s q°~'se kolomen worden Dar I s,h... m en Lusaka be- I (-.""""a als broeinesten van I 1 yerzet tegen de witte regi- &an de Nkrumah street L%r es Salaam ligt het zeer kïvaïNen politieke hoofd- suksesvo"p bevrijdings- Lyng. het Frelimo van 1 'Wbique. Aan de Burmah Road even buiten het centrum van Lusaka ligt een, eveneens nederig, complex gebouwtjes, dat bekend staat als het „Li beration Centre", waar bijna alle overige bevrijdingsbewe gingen hun hoofdkwartier hebben. Het hoofdgebouw van het Be vrijdingscentrum in Lusaka wordt momenteel gerestau reerd, omdat er begin dit jaar een briefbom is ontploft die het leven kostte aan John Du- be, een der leiders van het African National Congres van Zuid-Afrika. Naast de beken de organisaties vindt men in het Bevrijdingscentrum ook minder bekende groeperingen, waarvan sommige niet erkend zijn door de Organisatie van Afrikaanse Eenheid en geen steun ontvangen van het OAE- bevrijdingscomité. Een hiervan is het Coremo (Revolutionair Comité van Mozambique), vol gens welke beweging het FRELIMO bepaalde stammen achterstelt. Verder treft men er het FN1.A (Nat onaal Front voor de Bevrijding van Ango la) dat door Mobutu in staat wordt gesteld vanuit Zaïre in noordelijk Angola te opereren. De verdeeldheid, deels voort- Komend uit stammentegenstel lingen, deels ook uit verschil in politieke uitgangspunten, is een jammerlijk aspekt van de bevrijdingsstrijd, omdat ze herhaaldelijk heeft geleid tot 'onderlinge gevechten tussen de diverse groeperingen. De bit terheid die hieruit voortkomt werd me duidelijk in een ge sprek met Absalom T'Bahule, secretaris-generaal van Core mo: „Vanweige gebrek aan hulp van buiten kunnen we ons niet permitteren al onze leden te bewapenen. We moe ten het uitsluitend hebben van wapens die we op de Portuge zen veroveren. Maar wij voch ten al lang voor Frelimo in Tete en Manica Sofala. Zo was de gijzeling van vijf Zambiaanse burgers door de Portugese troepen in 1968 een antwoord op een aktie van ons. Wij hebben alles gepro beerd om met Frelimo samen te werken, maar we zijn daar mee opgehouden nadat ze twee van onze leiders hadden vermoord". Coremo stuurt herhaaldelijk verzoeken om steun aan de OAE, maar Frelimo heeft de harde feiten aan zijn kant; het vecht met een steeds beter georganiseerd leger en het in zicht van generaal De Spinola, dat de oorlog niet' door Portu gal gewonnen kan worden, is mede veroorzaakt door de suksessen van Frelimo. In Rhodesië zijn het de ZANL (Zimbabwe African National Union) en ZAPU (Zimbabwe African Peoples Union), die maar niet tot samenwerking kunnen komen. De ZANU. materieel gesteund door China en de Skandinavische landen, geeft toe nog geen gebieden bevrijd te hebben zoals het Frelimo, maar heeft in noord oostelijk Rhodesië een guerril- lafront gevormd waar de troe pen van Smith de grootste moeilijkheden mee hebben Hoewel de andere beweging, ZAPU, massieve steun van Moskou ontvangt, wordt over haar aktiviteiten veel minder vernomen. Woordvoerder Ru- gual Gumbo van ZANU be treurt het zeer dat zijn organi satie de Russische hulp moet missen, maar prefereert ander zijds het Chinese soort hulp „die wel niet zo groot ls maar tenminste zonder bijbedoelin gen gegeven wordt. De Chine- NYERERE zen dwingen je niet hun eigen weg te volgen. De Sovjet- Unie is niet geïnteresseerd in hulp aan Zimbabwe, maar steünt alleen een bepaalde groep". Het ernstigst waren tot dusver de problemen tussen de MPLA en het FNLA in Ango la. Gezamenlijke pogingen van Kaunda, Nyerere en Mobutu om de twee groeperingen tot elkaar te brengen zijn mislukt, omdat de president van Zaïre niet bereid bleek' de MPLA naast dat FNLA vanaf zijn grondgebied te laten opereren. Bovendien heeft het binnen de leiding van de MPLA de laat ste tijd ernstig gerommeld, wat de akties aan het front zeer nadelig heeft beïnvloed. Volgens een MPLA-woordvoer der in Lusaka zijn die moei lijkheden nu een beetje weg geëbd „en beginnen we weer te vechten met de Portugezen'" Het aantal communiqué's over geslaagde sabotage-afcties is de laatste maanden inderdaad toegenomen. Ook op het gebied van de propaganda ontvangen de be vrijdingsbewegingen belang rijke hulp van Tanzania en Zambia. Radio-Tanzania stelt dagelijks een uur zendtijd ter beschikking van Frelimo en een kwartier aan elk van de andere bevrijdingsorganisaties, waaronder zelfs Molinaeo, een verzetsorganisatie op de onder Frans gezag staande Comoren- eilanden. Daarnaast is er een speciaal „vrijheidsmagazine' dat door radio Tanzania zelf wordt verzorgd. Radio Zambia verleent soortgelijke diensten aan de vrijheidsstrijders. Chi nese technici bouwen momen teel in Zambia een steunzen- der, die sterk genoeg moet worden om het gehele zuide lijke deel van het continent te bestrijken. Al met ai is het niet teveel gezegd dat de twee onafhan kelijke landen de bevrijding van de laatste stukken Afrika werkelijk als hun opdracht zien.' Aan het slot van een opsomming van Tanzania's ekonomische en politieke pro blemen zei een journalist in Dar es Salaam me heel een voudig: „En bovendien hebben we een land te bevrijden". IVO POSTMA (Van onze redactie buitenland) LOESAKA Bij de pan- Afrikaanse conferentie van kerken, die momenteel in Loe- saka gehouden wordt, is het voorstel ingediend om tijdelijk af te zien van alle hulp, die in de vorm van personen en fi nancien op het ogenblik nog wordt verleend. De aanbeve ling grijpt terug op de in 1973 tijdens de wereldzendingscon- ferentie in Bangkok gelanceer de gedachte, dat een tijdelijk stopzetten van alle hulp de inspanningen der Afrikaanse kferken zou bevorderen om te komen tot een eigen gezicht en grotere zelfstandigheid. Aan de pan-Afrikaanse ker- kenconferentie in Loesaka in Zambia nemen praktisch alle Afrikaanse kerken deel, niet de r.k. kerk. Het voorstel gaat uit van de constatering, dat vele kerken in Afrika slechts schijnbaar door de Afrikanen zelf geleid worden. „De werkelijke lei ding berust elders en dat kan men zien in de controle op de financien, de programma's en de kerkordes". Hieraan zal niets veranderen zolang de kerken op buitenlandse steun aangewezen blijven. Ook de aanwezigheid van buitenlandse zendelingen respectievelijk missionarissen staat de Afri- kanisering van het kerkelijke leven in de weg, „Dat moet ondanks al hun goede bedoe lingen in volle duidelijkheid worden ingezien", aldus het voorstel aan de conferentie. Even grote hinderpalen voor de Afrikanisering zijn de uit het buitenland overgenomen organisatorische structuren, welke dan ook uitgezuiverd dienen te worden. De pan-Afrikaanse kerken conferentie wordt ervoor ge waarschuwd, dat dit voorstel zowel in Afrika als elders ver keerd begrepen zal worden en zal worden afgewezen. „Maar" aldus het voorstel „toch zien wij in een dergelijke be slissing het enig efficiente middel voor de kerken in Afri ka om haar eigen problemen zelf de baas te worden en tot gerespecteerde partners van het wereldchristendom te wor den". Tot de mogelijke gevol gen van een serieuze poging tot zelfstandigheid zou kunnen behoren, dat tal van kerkelij ke leiders in Afrika ophouden „professionele bedelaars in het buitenland" te zijn. Zeker zal ook het bestaan van talrijke kerkelijke structuren in Afri ka dan problematisch worden. Maar dat zou in vele gevallen te begroeten zijn, „wanneer overzeese zendings- respectie velijk missiegenootschappen door de stopzetting van alle hulpverlening hun bestaans recht verliezen, dan zou daar door alleen maar bewezen worden, dat zij een verkeerd begrip van hun werk heb ben. De algemene vergadering van Loesaka moet dit voorstel voor stopzetting van buiten landse hulpverlening nog be spreken. Wel heeft de algeme ne vergadering zich met slechts een (1) stem tegen ge steld achter de houding van de wereldraad van kerken tegen over zuidelijk Afrika. In een resolutie zegt de algemene vergadering, dat de Afrikaan se kerkenconferentie alle in spanningen voor de vrijheid, de verzoening en de recht vaardigheid billijkt en steunt. De algemene vergadering doet een beroep op alle kerken en op alle christenen individueel om zoveel de blanke immigra tie in Zuid-Afrika tegen te gaan en aan te dringen om een herziening van de buitenland se investeringspolitiek in zui delijk Afrika, De pan-Afri kaanse kerkenconferentie zal in haar personele en financiële planning gedurende de komen de vijf jaar voorrang geven aan steun voor de inspannin gen om tot verandering der situatie in Zuidelijk Afrika te komen. (ADVERTENTIES) Wie Spanje kent.kent Osborne sherry Caiidad Superior Kleine Senoritas (io stuks voor f 1,70), Ronde Corona (10 stuks voor f 4, - V Wilde Spriet (10 stuks voorf 2,30). Lange Senoritas (10 stuks voor 2,80).

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1974 | | pagina 15