995
3^
295
§9
75
295
Landbouw wil hoog-
spanningsleiding
langs leidingstraat
lAG"
zeeuws
Rosa Visser:
woonwagen
bewoonster
Lee-stakin
duurt voort
„Op visite"
WEL HOOG
SPANNING
BOVEN HOEVE
MAAR GEEN
STROOM
huishoudjam Jfi
|59
stad
streek
Beslissing nog voor zomerreces verwacht
(AARDE HEEFT
Vrij zonnig
Knelpunten
Wh
zi&mgen
Op scherp
Arm en rijk
door
NETTY VAN
ZALINGE
Gezellig
Rust
Lourdes
Mijnenvegers
bezoeken
Vlissingen
VVoensdag 24 april 1974
3
fles SPAANSE
SANGRIA
IWIJN 68 liter
ovaal blikje
GEISHA
PILCHARDS
Heil» haring in tomaat
Belangstelling voor een im kaart gebracht tracé van de 380 KV-leiding tijdens de hoorzitting in
Kapelle.
(Van een onzer verslaggevers)
KAPELLE De landbouwers waren letterlijk te hoop
gelopen toen gisteren in het gebouw De Vroone te Kapelle
de commissie-elektriciteitswerken gelegenheid bood tot
protest tegen het tracé van de 380 KV-hoogspanningslei-
ding van Borssele naar Geertruidenberg. Deze leiding,
die het Zeeuwse produktie- en verzorgingsgebied aanslui
ting moet geven op het landelijke 380 KV-koppelnet, kwam
als zodanig nauwelijks in discussie. Het ging er slechts
om welke tracé de leiding zou moeten volgen.
Welk tracé men echter ook
kiest, het doet altijd wel er
gens pijn, en soms op een
schrijnende wijze. Als de lei
ding, met zijn 60 meter hoge
masten, de grote landbouwge
bieden in Zuid-Beveland door
kruist, is de boer het kind van
de rekening. Op de grote be
drijven kan dan b.v. nauwe-
Stekete van Diana
e, 4e kal G. Verhey-
Zorgvliet uit Elie-
Uitslag van f
ip. Hoofdvogel W- d
1 AD LM uit Kwaden-
j loting, 1ste zijvo?®
■an Soranus uit He™'
2e zijvogel W. a
AD LM uit Kwaden
lste boenkal F.
an Spes-Nostra ™l
2e bovenkal J3\:
tge van Zorgvliet ui
dijk. lste onderhal J-
van Zeelandia L_
2e onderkal ,u'
1 Soranus uit Hejn
bij loting, lste kiep
van Spes-Nostra uit
2e klep Jee-
Willem-Teil uit Ove
klep CD. Raad van
ng uit Kwadendarn
t- 'c'oine voae's
n ;V van W' e
Ovezande, zes v
Vooruitzichten voor donder
dag en vrijdag, opgesteld door
bet KNMI op dinsdag om
18.00 uur: vrij zonnig en op de
meeste plaatsen droog. Tame
lijk koud met plaatselijk
nachtvorst. Weersvooruitzich
ten in cijfers gemiddeld over
Nederland.
Voor donderdag: aantal uren
ton: 4 tot 14. Miin. temp.: om
streeks 2 graden. Max. temp.:
omstreeks 11 graden. Kans op
een droge periode van min
stens 12 uur: 95 procent. Kans
op een geheel droog etmaal: 80
80 procent.
Voor vrijdag: aantal uren
ton: 4 tot 14. Min. temp.: om-
strekks 2 graden. Max. temp.:
omstreeks 11 graden. Kans op
een droge periode van min
stens 12 uur: 95 procent. Kans
op ee geheel droog etmaal: 80
procent.
waterstanden
Konstanz 302 min 2, Rhein-
felden 204 min 4, Straatsburg
"0 plus 22, Plittersdorf 340
Plus 12, Maxau 402 plus 21,
(lochingen 138 plus 1, Mann-
Poim 196 min 11, Steinbach
'81 min 8, Mainz 222 plus 3,
"ingen 101 onv., Kaub 141
Plus 1. Trier 245 min 6, Ko
blenz 150 min 1, Keulen 102
min 3^ Ruhrort 255 min 4,
Lobith 890 min 3, Pannerdense
kop 88 min 3, Nijmegen 695
P® 2, IJsselkop 844 min 4,
bOMe IJssel 366 onv., Deven
ter 242 min 2, Monsin 5454
P'us 4, Borgharen 3886 min 15,
oelJeld 1110 plus 6, Grave be-
"1 de sluis 505 plus 1.
h°ogwatoH f-
jkjJSen op Zoom 5,36 en
Ransweert 4.39 en 17.0t
'«■neuzen 3.59 en 16-24
•hssingen 3.26 en 15.52
,,bmeidinge 5.26 en 17.52
MORGEN. donderdag z5
«Pril:
lijks nog met sproeivliegtuigen
worden gewerkt. Voert men
de leiding door de kleine pol-
dertjes, die vooral in het ge
bied v n De Poel nog aanwe-
landschapsbeeld verstoord. De
zig zijn, dan wordt een uniek
economische schade voor de
betrokken landbouwers die
hoogspanningsmasten op hun
land krijgen, dient men in dat
laatste geval bij de reeds
genoemde landschapsschade op
te tellen.
De economische schade
wordt intussen door de N.V.
PZEM vergoed, en wel op een
manier, zoals de directeur van
de energiemaatschappij, Ir.
M. D. Dalebout, gisteren
duidelijk maakte, die beslist
niet pietepeuterig is. Er zijn
na de hoorzittingen die medio
december door de PZEM zelf
waren georganiseerd, al diver
se wijzigingen in het tracé
van de 380 KV-lijn aange
bracht. Deze wijzigingen, b.v.
bij de "Kop" van de Willeen
Annap 'der, bij de kruising
over het kanaal door Zuid-
Beveland en op het grondge
bied van Krabbendijke, ziullen
de 380 KV-leiding een aan
zienlijk grilliger verloop ge
ven, waardoor hij langer (en
dus duurder) wordt.
De laatste en belangrijkste
knelpunten voor het tracé be
vinden zich nog in de "Zak"
van Zuid-Beveland, respectie
velijk De Poel-Heinkenszand
en op het punt benoorden het
Kanaal door Zuid-Beveland,
bij Schore.
Er zijn, globaal genomen, zo
werd gisteren uiteen gezet,
twee alternatieven. In het ene
geval .vordt de leiding door
een landbouwgebied in de Zak
van Zuid-Beveland gelegd,
waarbij een open en gevoelig
landsch gedeeltelijk wordt
aangetast, terwijl de groidge-
bruikers hinder van de masten
zullen ondervinden. In het an
der geval gaat de leiding
dwars door De Poel. met zijn
zeldzame landschap van boom-
dijken en intieme poidertjes.
Voor de N-V. PZEM zelf is,
zo blijkt uit de herhaalde wij
zigingen van het ontwerp, het
preciese verloop van het tracé
geen halszaak. Gisteren werd
dat op de hoorzitting nog eens
duidelijk van PZEM-zijde ge
steld. Dat komt mede doordat
er voor de aanleg van een 380
KV-verbinding geen kardinale
keiizern"z„iiikheden bestaan.
De kabel kan niet ondergronds
worden gelegd wegens de ho
ge kosten daarvan, en een li-
nea rectaverbinding, dwars
door de Oosterschelde, is tech
nisch niet uitvoerbaar.
Het is nu aan de commissie-
elektriciteitswerken, die verte
genwoordigers van alle denk
bare belangengroepen omvat,
alsmede een aantal betrokken
overheidsdiensten, om de mi
nister van Ecowimische Zaken
een tracé te adviseren dat zo
min mogelijk pijn doet aan de
in het geding zijnde belangen.
Het zal een typisch compromis
moeten worden, zo legde de
voorzitter van d-e commissie,
prof. ir. K.J.H. Stigter, giste
ren uit. De commissie bepaal
de zich niet tot het luisteren
naar de bezwaren, maar waag
de zich gistermiddag ook in
het betrokken gebied o-m de
situatie in ogenisohouw te ne
men.
ln De Vroone, liet gisteren
de landbouw zich krachtig ho
ren,. "De boeren staan op
scherp!", zo zei b.v. de heer
W. Goeman, secretaris van de
gewestelijke raad Zeeland van
het Landbouwschap, onder luid
applaus. Hij vatte het standpunt
van de landbouw samen door
op te merken dat het allereer
ste tracé door de PZEM is voor-
steld, en dat praktische recht
toe recht aan van het centrale
complex te Borssele naar het
hart van Zuid-Beveland leidt,
het enig aanvaardbare tracé
was.
Het meest gewenste tracé
zou moeten lopen, aldus de
landbouw, langs de leiding-
strook nog liever daar bo
venop door Zuid-Beveland.
De heer Goeman kwam ook
met een argument tegen de
Zeeuwse landschapsbescher
mers (vertegenwoordigd door
de heren Wolff en Parma) door
te vragen, wie het kostbare
Poel-landschap, dat nu zo no
dig ontzien moet worden, ei
genlijk heeft aangelegd in het
verleden. Waren dat niet de
boeren-
De heer I.A. van Roven
maakte zich tot woordvoerder
van de politieke groeperingen
door op te merken dat de 380
KV-lijn een tweede kerncen
trale zal aanlokken, en zo
weer het zijne bijdraagt tot
verscherping van de tegenstel
lingen tussen arm en rijk in
de wereld. Daarvoor merkte
prof. Stigter terloops op: "Als
je samen wilt delen in deze
wereld, dan moet er ook wat
te verdelen zijn. Het stemt tot
nadenken, dat een land als
Libië geen cent besteed aan
hulp voor de hongergebieden
pal naast de deur, terwijl Ne
derland het hoogste bedrag
per inwoner aan de ontwikke
lingshulp besteedt".
De commissie-elektriciteits
werken, gaat nu in conclaaf,
waarna zij advies aan de mi
nister -an Economische Zaken
zal uitbrengen. De daarop vol
gende beslissing van de minis
ter is tevens een eindbeslis
sing. Jeze wordt, zo vernamen
wij, nog voor het zomerreces
van de kamer verwacht.
(Van een onzer
verslaggevers)
KAPELLE Enkele
schrijnende voorbeelden
van structureel geweld
kwamen gisteren, tijdens
de hoorzitting van de
commissie elektriciteits
werken over de 380
K.V.-leiding van de N.V.
P.Z.E.M. in Kapelle naar
voren. Zo was er een
kleine grondbezitter uit
Kruiningen, die achter
eenvolgens op zijn ge
bied een pijplijn van de
waterleidingsmaat
schappij en een riool
persleiding zag aanleg
gen. Nu vreest hij, dat
er nog eens een hoog
spanningsmast bij komt-
„Wanneer komt er ein
delijk een einde aan de
operatie op mijn grond",
vroeg hij zich af.
Een inwoner van '®-
Gravenpolder signaleer
de het feit dat er, als
het tracé van de hoog-
spannln-gsleidmg niet ge
wijzigd wordt, er straks
380 buizen' volt boven
zijn hoeve passeert, ter
wijl hij zelf nog niet
eens in het groot van
220 volt voor huishoude
lijk gebruik is gesteld.
N.V. PZEM ingenieur
M.D- Dalebout, beloofde
de man een spoedige re
geling. Overigens zal er
een vertrouwenscommis
sie worden gevormid
waarin de grondgebrui
kers, die in het tracé
van de nieuwe leiding
vallen, alsmede de PZEM
schadeclaims en eventu
ele jaarlijkse schadever
goedingen zullen rege
len. Tot de markante fi
guren op de hoorzitting
van gisteren behoorde
de Amerikaanse t..-om-
roepster Shirley Bail-es,
die namens de dorpsge
meenschap van Baarland
een petitie tegen het
tracé, voorzover dat over
het grondgebied van de
voormalige gemeente
Baarland loopt, kwam
aanbieden. De petitie
was door 400 inwoners
van Baarland onderte
kend.
(Van een onzer verslaggevers)
St.-NIKLAAS De sta
king bij de Lee-confectie-fa-
briek in St.-Niklaas gaat ge
woon door. De 240 vrouwen
die op 2 april het werk heb
ben neergelegd, uit protest te
gen het premie-betaalstelsel
van de Amerikaanse spijker-
goedfabriek, denken er niet
over het werk te hervatten.
De directie van het bedrijf
heeft tot nu toe geweigerd om
ook maar op enigerlei manier
aan de stakers tegemoet te ko
men. De stiksters van de Lee-
fabriek in St-Nikl-aas worden
betaald volgens het zogenaam
de mtm-systeen, wat er op
neer komit, d-at diegene die het
voorgeschreven aantal mini
mum stuks, overschrijdt, vette
premies kan verdienen. De
Lee-vestiging gaat er prat op
dat ze al jaren lang de hoogste
lonen van België betaalt
in de confectienijverheid. De
vakbonden, die de afgelopen
weken hebben vastgehouden
aan de eis om het premiestel
sel af te schaffen hebben bij
de Lee-directie nog geen voet
aan de grond gekregen.
Tijdens een algemene sta-
kersverg-adering in het textiel-
hiuis in St-Nikiaas kwamen de
vakbonden met een compro
mis-voorstel. Dat voorstel
kwam erop neer dat ïeaere
werkneemster bij Lee zelf zou
mogen beslissen over de wijze
van betaling- Verder willen de
Belgische bonden dat voor de
nieuwe machines die het con-
fektiebedrijf in dienst heeft
geiom-en een stage-periode
van drie maanden wordt inge
last. In die tijd moet het ge
middeld uurloon worden uit
betaald. De d-irektie van Lee-
St-Niklaas had vooe deze
week al op een hervatting van
het werk gerekend. Slechts
twee stickrers kwamen echter
even naar de poort van de
fabriek om poolshoogte te ne
men. Intussen is er op het
compromis voorstel van de
bonden nog al wat kritiek los
gekomen. De ho-ofdpunten van
deze kritiek van verschillende
zijden is het zoeken naar een
oplossing voor het bestaande
premiestelsel. Voor de bonden
zijn er trouwens nog andere
moeilijkheden een daaran is
de ongrijpbare positie van
Lee. Het is immers volgens
Belgische waarnemers niet
denkbeeldig dat het overkoe
pelende Amerikaanse bedrijf
de vestiging in St-Niklaas ge
woon opdoekt en ergens an
dere weer op nieuw begint.
Voor donderdag 25 «pril is
door de di-rektie en de bonden
een verzoeningsvergadering
bij elkaar geroepen- Een soci
aal bemiddelaar zal de leiding
hebben bij deze verzoening
spoging.
0 De woonkamer van Rosa en haar kinderen.
ROSA VISSER „Ik kan
geen letter lezen of schrij
ven. Daardoor mis ik natuur
lijk veel in mijn leven. Maar
ik vind dat ik te oud ben
geworden om het nu nog te
leren". Dit zegt de 35-jarige
Rosa Visser, woonwagenbe
woonster, met als standplaats
Goes, en moeder van zes
kinderen. „Ik zou
het heel erg vinden als het
mijn kinderen ook zo zou
vergaan. Daarom heb ik de
woonwagen op vier wielen
tijdelijk verruild voor deze
vaste wagen op het kamp.
Nu kan ik niet gaan trekken,
en moeten mijn kinderen
wel naar school.
Waarom ik niet in een ge
woon huis ga wonen? Mens,
praat me er niet van. Ik zou
nooit van mijn levensdagen
in een burgerhuis kunnen
aarden", zegt ze griezelend.
„Daar zou ik wat v-an krij
gen, al die kouwe drukte, en
dat grote kot, dat zou niets
voor mij zijn- Hier op het
kamp zijn we een grote fa
milie. Van de twintig wagens
die hier staan, zijn er maar
twee van vreemden. De rest
is op- de een of andere ma
nier familie van ons. Dat is
nou juist het fijne van op
een woonwagenkamp wonen.
Je voelt je dan nooit alleen.
Recht tegenover ons b.v. wo
nen mijn vader en moeder",
vertelt Rosa.
Vader Visser, 61 jaar. is er
Inmiddels bij komen zitten.
Hij vertelt dat ie vroeger
een goede accordeonist was.
„Dat was me toch een heer
lijk leven", vertelt ie.- „We
trokken met de wagen doo-r
het hele land. Als er ergens
een burgelijk of kerkelijk
feest was, of tijdens de ker
mis, dan was ik altijd pre
sent met mijn accordeon. We
hadden het ook altijd goed.
Er was altijd wel werk voor
me aan de winkel. We hoef
den nooit ons hand op te
houden". Vader Visser steekt
zijn door reuma gekromde
handen omhoog. „Kijk, zegt
ze, dat was vroeger mijn ka
pitaal. En zie wat ervan is
overgebleven".
jongste dochter Sjo, het zusje
van Rosa, en de vriendin van
Rosa's oudste dochter Pauli
ne heeft mij van de weg af
meegetroond naar de wagen
van haar zus- „Rosa. wil jij
niet eens vertedl-en hoe wij
hier l-evern op het kamp?",
heeft ze gevraagd. Rosa voel
de daar aanvankelijk niets
voor. „Op het kamp zijn ze
niet gek op burgers", laat ze
me weten. „We worden lie
ver met rust gelaten", zegt
ze nog. En mevrouw Ro-k-
ven, die aan het begin van
het kamp haar wagen heeft
staan, zegit: „Ik heb al zo
vaak iets verteld over dit
kamp. En het heeft ons nog
niet geholpen. Het blijft hier
maar een rotzooitje. Ze heb
ben ons al zo lang aan het
lijntje gehouden". Een ma
ger, schlemielig hondje heeft
het blijkbaar ook niet erg op
vreemden begrepen. Bij mijn
aankomst wist ik hem aardig
te ontwijken. Maar bij het
weggaan was ik hem uit het
oog verloren. Hij mij blijk
baar ni'et, want ie beet me
hardhandig in m'n been.
Zwaar schijnt hij niet aan
zijn handicap te tillen.
Kraakhelder, een mooi zwart
overh-emmetje aan, zijn volle
grijze haardos keurig in de
plooi, zit hij nog stilletjes na
te genieten. Zijn 15-jarige
Maar nu even terug naar
Rosa. Via een voor de deur
staande wasteil, die als op
stap dient voor de woonwa
gen van de familie Visser,
kom je binnen in een ontzet
tend gezellige woonkamer,
met veel kleurige porseleinen
beelden. Een knots van een
radio-pick up en een televi
sie. Vijf kleine koterij es
worden zonder tegenspraak
de deur uitgebonjourd.
„Vooruit, gaan jullie eens
lekker buiten spelen. Moeder
wil even praten", „Kijk", zegt
Rosa, terwijl ze op haar
jongste zoon van vijf wijst,
die juist aan zijn derde kom
metje pap met veel suiker
schoongewassen naar de
deren van ons is geen eer te
behalen. Ze gaan allemaal
schoongewassen naar de
kampschool, en tussen de
middag hebben ze een uurtje
vrij. In die korte tijd zien ze
kans zich zo verschrikkelijk
vuil te maken, dat ik weer
opnieuw aan het poetsen kan
slaan. Nietwaar Paulina
zegt ze tegen haar dochter
die net de kruipennen uit
haar ïaar heeft gehaald.
Paulina is de rechterhand
van moeder. Op haar draait
het hele huishouden in feite.
„Voor mij hoeft ze me niet
eens mee te helpen, ik kan
in m'n eentje vlugger aan
kant komen", zegt Paulina
heel trots. Iedere avond gaat
in huize Visser de wasmachi
ne aan.. Dan gaan alle kleren
van die dag het sop in, zodat
de kinderen 's morgens weer
piekfijn aangekleed naar
school kunnen. Moeder Rosa
maakt zich niet al te kwaad
om die vuile kindertjes. Het
zit de woonwagerakinderen
dan ook niet erg mee. Een
speelveldje hebben ze niet.
Ze moeten zich maar zien te
vermaken tussen 't oud ijzer
en de sloopauto's. De toegang
tot het kamp alleen al is een
mensonterende toestand. De
weg word-t gemarkeerd door
bergen schroot. Daardoor
lijkt het of de mensen op
een vuilnisbelt wonen. Die
entourage is helemaal in te
genstelling met de situatie
binnen in de woonwagens
Want daar is het kraakhelder
en is er geen spoor van troep
te vinden.
Pauline, het 15-jartge
meisje, volgt momenteel net
als haar even oude tante Sjo,
lessen voor oudere meisjes
op de kampschool,een paar
uurtjes in de w-ee-k. Want Sjo
mag dan wel drie klassen
van de lagere school hebben
doorlopen, Pauline kan ook
niet lezen of schrijven. Haar
kleine broertjes zijn wat dat
aangaat nog beter bij de tijd
dan hun oudste zus. „Waar
om la-at u haar dan niet als
nog naar school gaan?", vraag
ik aan Rosa. „Ik kan dat
kind toch niet missen in
huis", zegt ze. „Ik zit er
helemaal alleen voor- Mijn
man en ik zijn een paar
maanden geleden gescheiden.
Trouwens", zegt ze, „ik ge
loof dat er op het kamp
maar erg weinig mensen zijn
die behoorlijk kunnen lezen
of schrijven". „Maar dan heb
je toch ook niets aan de tv?",
werp ik zwakjes tegen.
„O, dat geeft helemaal
geen problemen", zegt ze.
„Ik kan alles heel goed vol
gen. Je moet niet vergeten
dat wij overal ziin geweest.
In de kampen aan de Duitse
grens kun je op de t.v. Duit
se films ontvangen. Bij de
Belgische. Franse en Neder
landse films" Trots laat de
familie me nog de enorme
verzameling grammofoonpla
ten zien. De Zangeres zonder
Naam is ongetwijfeld favo
riet, evenals Johnny Hoes en
Jan Boezeroen, De platen zit
ten vol krassen en er moet
niet veel geluid meer uitko
men. ,.Toch wel", zeggen de
dames in koor. „We kennen
alle woorden uit ons hoofd,
en wat geeft het nou of ze
een beetje ruisen?" En in de
zomer, als het lekker weer
wordt, dan gaan de deuren
van de wagen open, en
wordt er voor de deur lekker
gedanst. Dat werkt heel aan
stekelijk op de an-dere kamp
bewoners, die allemaal wel
voor een lolletje te vinden
zijn. En zo kan het gebeuren
dat de hele woonwagenbe
volking in een mum van tijd
in een uitbundige feeststem
ming verkeert. „Wij woon
wagenbewoners zijn bijna al
lemaal katholiek", zegt Rosa.
„En goed ook hoor. 't 'is nou
niet zo dat we de deur van
de kerk plat lopen, maar we
komen er nog we-1 degelijk-
Maar de katholieke kerk is
njiet meer wat zij is ge
weest". „Na 1950", vult va
der Visser aan, „is de kerk
in de vernieling gegaan.
Weet je dat ik me soms rot
schaam als ik naar de Lieve
Heer kijk. Daarom gaan wij
woonwagensbewoners noig zo
graag naar die bedevaart
plaatsen zoals Lourdes bij
voorbeeld".
,.Van de zomer, ln de va
kantie van de kinderen,
komt mijn zuster uit Eindho
ven me halen", zegt Rosa.
„En dan trekken we met
twaalf kinderen, zij heeft er
namelijk ook zes, heel Euro
pa door. Dan begin ik pas
weer echt te leven", zegt ze.
Sjo, die al twee jaar verke
ring heeft, denkt na haar hu
welijk ook weer een woon
wagen te kopen. Haar jon
gen, een burgerman, heeft al
gezegd daar ook wel voor te
voelen. Pauline denkt er over
om als ze zestien is, een
baantje te gaan zoeken in
een wasserij. M.oeder Rosa
kijkt een beetje bedenkelijk
als ze dat hoort. ..Ik hoop dat
ze in ieder geval niet gaat
trouwen voor ze 35 is, zegt
ze. Dan kunnen we nog veel
plezier aan elkaar bele
ven".
eindredactie:
rein van der helm
(ADVERTENTIE)
7Z
lucifersmapje bij aankoop van
RchlWA Bovendien:
SMMVIW bijeikepot
aardbeien of kersen AlV
SRV punten
(Van onze correspondent).
VLISSINGEN - De Franse
rrujnenjager Cleo zal van 25
tot 28 april een bezoek bren
gen aan de Zeeuwse marine-
stad Vlissingen. Op donderdag
75 april 's morgens om acht
uur meert het Franse schip af
aan de marinesteiger in de
buitenhaven van Vlissingen.
Om 9.15 uur örengl de com
mandant maritieme middelen
van Vlissingen, de kapitein ter
zee-vlieger Harthoorn, een be
zoek aan deze Franse oorlogs
bodem. Om 10.30 uur brengt
d-e burgemeester van Vlissin
gen eveneens een bezoek aan
het schip een bezoek.emoli-ien
brengt de Engelse mijnenve
ger HMS Soberton eveneens
een bezoek aan Vlissingen, Op
18 en 19 mei wordt de burge
rij in de gelegenheid gesteld
dit schip te bezoeken