ierust" IAILER- iUFFEUR A. t. d. HEUVEL, CHEF RAAD VAN ARBEID IE VENLO: Ze hebben mij met de dood bedreigd, maar ik ga door" Het congres danst RECHT Kritiek op de verzorgingsstaat PFITTERS )OCENTE JOCENTE DOCENT B.V. ïjoenshoofd financiën rSELAARS i/lERLIEDEN VLECHTERS Koppelbazen en hun praktijken (3) Eerste spoor I If Ne?crlai»<lse Ondernemin- I n één van de werkgevers- I 'Sanisaties in onS land al'crnsUSo kritiek geuit op I ®e1o groei van de collec- rrV< v°orzieningen. Deze I «ei brengt met zich mee dat I aandetl van de belasting- li<irn"SSt cn van 4ie van de HET IS ER REUZE FANTASTISCH VOORAL MET DE PAASDAGEN. Xaterdsg 13 april 1974 intakt komen met kandi van iding te geven aan patiën- tot een therapeutisch kli- resocialisatie van patiën- iljoen verblijven 40 dames urig verpleegden. jat de te benoemen kandi- de leiding van het paviljoen an uit naar kandidaten die ontwikkelen en die zijn van het diploma B ot A en B /an het diploma stafcursus gelijk te stellen opleiding n verdere opleiding te vol- onderzoek maakt deel uit cedure. sunt u zich wenden tot de erpleging, Zr. M. C. Filius. aties kunt u richten aan de eur van het Psyychiatrisch derust", Moerstraatsebaan it Bergen op Zoom. Telefoon verk in Breda en Zwijndrecht mpen a.d. IJssel, 01807-3144, heer Van Gils, tel. 01620- vraagd voor Belgiö M DE VRIES B V Tel 05987-6400 ot 05985-1460 t tankwagens, woonachtig In Breda ol j directe omgeving elijk te richten aan :RT KEIJZER en Zn. B.V. fVan een onzer redacteüren) Herhaalde malen komen deze zinnen in het gesprek terug: „Ik lach nergens mee. Dit is een soort volk, dat tot alles in staat is". En later komt deze medede ling: „Jawel, ik ben be dreigd door onbekenden, die mij het advies gaven met mijn onderzoek te stoppen. Anders zou het mijn dood zijn. Ik ben er van overtuigd, dat er in de kringen van de koppelba zen hele nare dingen ge beuren. Waar miljoenen op het spel staan, schrikt men nergens voor terug. Als u in Nijmegen woonde, zou u zich in dit kantoor niet zo prettig voelen". De heer A. v.d. Heuvel, cihef de bureau Raad vanArbeid Venlo, kan men beschouwen als een soort „groot-inq.uisi- teur", die de kwalijke prak tijken van Nederlandse kop pelbazen aan het Duitse „uit leenfront" als eerste heeft doorgelicht. Hij begon ermee in 1972 en is er nog voortdu rend mee bezig. Op 25-3- 1972, toen de pendelhausse van ons land naar Duitsland hoger was dan ooit tevoren, werkten in Duitsland 23.055 Nederlandse mannen en 3.547 vrouwen. Het grootste deel van de mannen was werkzaam in de bouwnijver heid. Volgens vermoedens van net Gewestelijk Ar beidsbureau werkte minstens de helft van deze mannen in Duitsland via ronselaars. Hun aantal lag ver boven de 5000. HOUDSCHOOL "HA" 2, Hulst. Tel. 01140-2672. aagt per 1 augustus 1974 j plm. 26 lessen per week of N X' h. 15 lessen per week. jor winkel/kantooropleiding jvoegdheid 41 bof 29 b. Liefst iw indenarbeid, plm. 24 léssen P aek. odsdienst/levensvragen 20 l®s jn per week. b richten aan het bestuur. vó& <arkt 15. Hulst. Inlichtingen ectie. Wat gebeurde? V.d. H.: „Wij ontdekten, aan de hand van verdacht ingevulde kinder- bijslaglijsten, dat er iets stonk. Dat was april-mei 1972. De bewuste lijst was getekend en gestempelddoor de „Fa. Neda NV". Voor een oud-employee van de Onge vallenwet was da* aanleiding om met ons te praten aange zien die combinatie Fa.-N.V. oiet kon bestaan. Daarop werd alles, wat met dit be drijf in verband stond, voor. nader onderzoek opzij ge- «gd. Dat waren in eerste aanlog hier in Venlo 350 lijs ten!" Een eerste spoor, dat vrij gauw onthullende zwendel-, Praktijken aan het licht Pracht. Op de eerste plaats Hing het hier om pogingen, waarschijnlijk geinitieerd door de koppelbaas werkge- vor, om voor Duitslandgan- gers Nederlandse kinderbij- slaggelden in de wacht te sle- Pen, hoewel deze werkne mers daarop geen recht had den. Maar er zat veel méér rottigheid in het vat. Duizenden en nog eens dui zenden Nederlanders bleken in Duitsland werkzaam te ojn tegen zeer hoge „scho ne lonen, waarover door de koppelbazen ginds geen soci ale premies (totaal 35,1% van het bruto-loon in Duits land!) en eveneens geen loonbelasting werd betaald. De koppelbaas kreeg van1 het Duitse bedrijf, waaraan hij Nederlands personeel uit leende, een bepaald bruto- uurloon uitgekeerd, waarvan hij premies en LB voor dit personeel behoorde in te houden en af te dragen. Dat gebeurde mooi niet. Het gemiddelde bruto-uur- loon in Duitsland lag, met alle toeslagen, indertijd op plm. 15 DM. Stel, dat de werknemer daarvan 8 DM „schoon in het handje" kreeg: een dik weekloon, dat aan deze kant van de grens nergens te verdienen was. Maar wat gebeurde er met die andere 7 D.M. Daarvan behoorde de koppelbaas aan de Duitse instanties (Allge- meine Oitskrankenkasse en Finanzamtte voldoen, voor de „pendelaar": premies ziektekostenverzekering ren teverzekering, werkloos heidsverzekering en eventu eel, ongevallenverzekering, plos loonbelasting. Maar dat bedrag verdween (per uur per man!) netjes in de wijde zakken van deze uitleners, hun stromannen en hun organisaties. Volgens ru we schattingen „verdienden" de koppelbazen in 1972 al leen al aan de Limburgse pendelaars rond de f 25 mil joen. Een koppelbaas, die b.v. 100 man in dienst had, van wie hij er(om tijdelijk gedékt te zijn) pakweg 20 wél verzekerde in Duitsland, had over de rest een inko- mentje van 560 DM per uur, dat is 28.000 DM per week, dat is bij 45 werkweken 1,2 miljoen DM per jaar! V.d. H.: „Voor de Duitse werkgever waren Nederland se pendelaars de goedkoopste gastarbeiders, omdat er to taal geen lasten op drukten. Die lasten drukten immers op de koppelbaas, al was dat theorie. Voor de Duitse werkgever was het systeem aantrekkelijk, want voor een ingeleende Nederlandse pen delaar betaalde hij maar 15 DM, terwijl vast personeel hem destijds zeker 22 DM kostte!" Zoveel, als algemene „ach tergrond". Het door v.d. H. geleide onderzoek van de RvA Venlo hracht een enor me serie firma's boven wa ter, die evenals de fa. Neda N V de zaak bezwendelden. Deze „zwarte lijst" bestaat nog altijd, wisselt van in houd, groeit en slinkt, maar telt hedentendage nog zo'n 50 tot 80 namen variërend van: Loonbedrijf De Tol NV, NV Duilimex, Constructa of fa. Constructa, fa, v.Roosma- len, Lemax Uitleenbedrijf, R. Hartendorf, El Truco NV Correct Bouwbedrijf Di nar, Emkor BV, N ij bouw of Nijbau, fa.Gelderland, Han- wel, Tecno Personal Service, etc.etc. V.d. H.: „Het bléek een wijdvertakte organisatie te zijn, waarvan het spoor dui delijk in de richting Nijme gen liep, naar Toontje v.E. in de Burghardt v.d. Bergh- straat. Ik moet zeggen, ik heb achting voor dë organi satievorm. Mijn stelling is, dat de misdaad het intellect nodig heeft, maar het intel lect niet de misdaad. Het be staat niet, dat één man dit allemaal alleen kan doen! Hij moet geactiveerd en ge stimuleerd worden door een groep!" Die groep, de „Ronselaarsor ganisatie v.E. te Nijmegen", is praktisch volledig „geïden tificeerd": men kent namen, adressen, leeftijden etc. van de staf, de vaste kern van hoofdmannen en 39 „veld werkers", die het feitelijke ronselen en tewerkstellen verzongen. Gebeurt het nog steeds? V.d. H.: „Ongetwij feld op kleinere schaal en onder moeilijker omstandig heden dan tot in 1972, maar de heren zijn nog altijd zeer actief!" Maandenlang hebben RvA- verificateurs beugen KB-lijs- ten doorgesnuffeld. Er werd landelijk alarm geslagen. Op grote schaal werden verdere KB-uitkeringen stopgezet. Op dat moment bleek pas (V.d. H.: „Er zijn enorme communicatiestoornissen ge weest!"), dat het GAK Nij megen al vóór 1972 zich in de organisatie v.E. verdiept had, maar de zaak falikant verkeerd had ingeschat. Uit eindelijk kon de RvA Venlo in 350 gevallen vaststellen, dat in het rayon Venlo voor een totaalsom van f 43.000, onrechtmatig KB was geno ten, over verschillende jaren. V.d. H.: „Het zou beslist een paar ton geworden zijn, wan neer wij -als een van da kleinere bureaus in het land- vanaf april 1972 alles hadden uitgekeerd, wat frauduleus was aangevraagd, ik weet, dat er Raden zijn, die een veelvoud van ons bedrag moeten navorderen. Lande lijk gezien gaat het om hon derdduizenden guldens aan benadeling van de sociale fondsen, alleen al voor KB!" De vraag, waarom zoveel Duitslandganigers in Neder land KB aanvroegen en het Duitse „Kindergeld", waarop zij in bepaalde gevallen recht hadden, lieten „schie ten", is gauw beantwoord, Zij kwamen er in Duitsland niet voor in aanmerking, aangezien de koppelbaas hen niet bij het AOK had inge schreven c.q. geen sociale premies afdroeg. Dus was de koppelbaas, om argwaan te vermijden, gedwongen om voor zijn personeel een Ne derlandse KB-uitkering te „vensieren". De vraag is, wie hier gefraudeerd heeft. V.d. H.: „Verreweg het grootste deel van de arbei ders wist, dat ze fout waren met indiening hier. Bijna ie dereen. Maar ik wil meteen aannemen, dat in veel geval len de lijsten zijn ingevuld door de koppelbaas. De werknemer heeft dan alleen maar zijn handtekening gezet, waarmee hij zich uiteraard schuldig maakt!" In het RvA-rayon Venlo, dat reikt van Gennep tot Echt, moet nog ƒ29.000,- worden terugbetaald. V.d.H.: „De goedrwilleriden hebben me teen aan onze oproep gehoor gegeven, maar een grote groep verdomt het. Uit een oogpunt van gelijke rechts bedeling is dat onaanvaard baar. Als wij een procedure aangaan, is daarvoor de toe stemming nodig van de Socia le Verzekeringsbank. Tot op heden, is niemand, via een civiele vordering, tot beta ling gedwongen. Ik moet U zeggen, dat mij dat enorm dwars zit!" Overigens moet men beden ken, dat het niet alleen om valselijk verkregen KB-uit keringen gaat. De totaliteit daarvan stelt weinig voor, in vergelijking met de uitkerin gen van ziekenfondswege, AWW etc.,die in de miljoe nen lopen. V.d.H.: „Op dit gebied is en wordt op een ontzettende schaal gezwen deld, zonder dat men er iets aan heeft kunnen doen. Het bedrag, dat hiermee van de Nederlandse burger gestolen is, valt niet te becijferen!" Heel deze gigantische oplich terij is terug te voeren op de „klandesti»ne" positie van de Nederlandse pendelaar, die via een malafide koppelbaas in Duitsland zijn dikke weekloon verdient. Vandaar, dat de Nederlandse autoritei ten in 1972 meteen wilden „doorstoten" naar de top, i.e. vooral de organisatie-v.E. met' haar veelheid van söhijnbedrijfjes. Er was -toen becijferd, dat er tussen Roodeschool en Maastricht minstens 17.000 Duitsland ganigers bij koppelbazen in dienst- waren, van wie (aldus v.d.H.) tussen 3000 en 5000 bij Toontje v.E., waar ze ge makkelijk 400 DM schoon in de week haalden. De RvA Venlo heeft de zaak vrij spoedig op justitieel ni veau gebracht. Na een uit voerig onderzoek door de Venlose recherche, waarop ik later zal ingaan, vond op 23 februari 1973 een bespreking plaats met mr. W. Uiterwaal, officier van Justitie bij de ar rondissementsrechtbank in Roermond. Mej. Truus Kok, voorzitster RvA Venlo: „De officier van Justitie was on der de indruk. Alles wees erop, d-at er ingegrepen zou worden. Toch is de zaak nog altijd in behandeling. Ik kan dat niet verklaren. Ik weet, dat er een verzoek gedaan is aan de officier van Justitie in Roermond om niet in te grijpen. Om te voorkomen, dat door een ingreep in Ven lo en omstreken eigenlijk al le koppelbazen in het land kopschuw zouden worden en hun administraties etc. voor tijdig zouden vernietigen. Dat verzoek is gedaan vanuit Arnhem, omdat-het departe ment van Justitie de lande lijke coördinatie van een eventueel j-ustitie-optreden had toevertrouwd aan de of ficier v,an Justitie In Arn hem!" Op dit punt beginnen de vraagtekens. Chef de bureau v.d.H.: „Ik ben zwaar, heel zwaar teleurgesteld in de Nederlandse autoriteiten, met name Justitie, Misschien is de wi-1 om deze zwijnenstal schoon te maken nog altijd aanwezig, maar de resultaten wijzen in het tegendeel. Er moet intussen een veelheid van materiaal op tafel liggen, variërend van get-uigenverkla ringen tot duizendvoudige valsheid in geschrifte, dat voor mij het voortdurend uitblijven van justitiële stap pen onverklaarbaar maakt. Ik zeg dat rechtuit!" Wat gebeurt er achter de schermen, bij controle- en vervolgingsinstanties? Bij de RvA vindt men het b.v. „vreemd", dat infebruari 1973 op het kantoor van de Sociale Verzekeringsraad (SVR) in Den Haag een top bijeenkomst van alle betrok ken (lees: gedupeerde) in stanties plaatsvond en dat toen ,veen bepaalde meneer" vroeg om de namen van de mens-en, die daarbij aanwezig waren, niet te vermeld-en in het eventuele rapport van deze samenkomst. Met welk motief? Mej. Ko-k, openhar tig: „Wij hebben, laat ik dat eerlijk zeggen, de indruk dat er in bepaalde kringen angst heerst voor de persoon v.E.; en ook, dat er in zeer hoge kringen een bepaalde be scherming op die persoon rust!" 0 A. v. d. Heuvel V.d.H.: „Op donderdag 21 december 1972 is de hoofdin specteur van politie opgebeld door een verslaggever van „De Telegraaf", die een ge heim rapport van de Sociale Verzekeringsraad in zijn be zit had. Er wareq maar heel weinig, die er op d-at mo ment inzage van hadden ge had. „De Telegraaf" heeft een grote publiciteit losgesla gen, maar de vraag was: hoe kwam het blad aan dit rap port? Er is op alle niveaus een onderzoek beloofd, maar de zaak werd nooit uitge zocht. Ik sluit niet uit, dat er méér-achter heeft gezeten!" Heeft men v.E., door het be lastende SVR-stuk te laten „uitlekken", tijdig willen tippen? Maar waarom kozen hij en zijn „volgelingen" dan niet ijlings het hazenpad? Wat maakt hun positie zo sterk? Zijn, het leemten in de wetgeving? Schiet de bewijs last tekort, ondanks ruim 2 jaar speurwerk van alle denkbaire instanties V.d.H.:. „Wij hebben sterke getuigen verklaringen kunnen vastleg gen, waardoor strafrechtelijk alles helemaal rond zat, ook tegen de koppelbaas. Waar om is' er nooit ééntje ge pakt!'' De Nederlandse Raden van Arbeid blijven gewaar schuwd, laatstelijk bij brief van 7-11-1973, met als onder wérp: „Toepassing K.W. rrï.b.t. personeel in dienst van door v.E. en zijn „Vertreter" geleide (uit leen) bedrijven", waarin naar 5 eerdere circu laires terzake wordt verwe zen. V.d.H. meent: „Meneer v.E. staat vooral zo sterk, omdat een beruchte accountant uit Alkmaar een van zijn advi seurs is. Deze man is al meerdere malen wegens ma lafide zaken veroordeeld ge weest. Hij woont op verschil lende adressen-, maar het spoor begint in Alkmaar. Men kan zeggen: voor v.E. is in Alkmaar de victorie be gonnen". Tot de staf rekenen de in stanties verder: Johanna v.R. 28 jaar, roepnaam Hannie, huishoudster concubine; de Turk T.B., 27 jaar, chauf feur huisknecht: mr. C. J. baron v.H., juridisch advi seur; W.J. te Nijmegen, eco nomisch adviseur; en A.H. te Nijmegen, verzekeringsadvi seur. Het kan onverantwoord lijken, hangende het Onder zoek, dit soort bijzonderhe den te publiceren, maar Toontje v.E. is van het be- staan en de inhoud van deze lijst allang op de hoogte. Vraag: wie heeft ze hem toe gespeeld?! V.d.H.: „Op de een of andere manier blijft v.E. zijn achtervolgers altijd minstens één stap voor. Daarom heeft hij goed la chen. Ik zou willen, dat zijn WERKELIJKE helpers of tipgevers eens voor het voetr licht werden gebracht!" Het staat vast, dat het „Uit- leenconcern-V.E." weliswaar niet het enige, maar wel ver reweg het grootste is in deze lucratieve branche. V.d.H.: „Hij is ermee begonnen, maar spoedig hebben ook an deren zulke praktijken opge bouwd, bona- en malafide. Ik kan in 'de verste verte niet schatten, hoeveel koppelbaas- bedrijven er bestaan. Zeker is, dat v.E. zijn vertakkingen door heel Nederland heeft en dus öe markt vrijwel be heerst!" Van de op 7-11-1973 bekende v.E.-bedrijven staan er 5 als failliet te boek, zodat verre weg het grootste deel nog actief mioet zijn. Een aantal is keurig ingeschreven'bij de Nieuwe Algemene Bedrijfs vereniging. Sommige staan rechtstreeks op naam van Anton Marie v.E., andere op die van zijn verloofde Han nie. Minstens 3 bedrijven hebben hun adres in Duits land (Koblenz, Nordhorn). Vijf of zes zijn gefailleerde handels- of bouwonderne mingen, welke v.E. heeft overgenomen dan wel „opge kocht"! De 53 hoofdagenten, agenten, subagenten en stromannen hebben elk een eigen wer- vinigS'gebied in Nederland. Enikele hoofdagenten opere ren zelfs in Ierland, Oost- Duitsland en Engeland." Driekwart van deze figuren woont in Nijmegen en omge ving, en verder duiken adressen van „Vertreter" op in o.a. Venlo, Belfeld en Venray. Het Nijmeegse hoofdkwartier is, aldus de SVR-gegevens, over 7 adres sen in Nijmegen verspreid. Men goochelt met telefoon nummers, valse adresplaatjes etc., en men „grossiert" in faillisementen, naamsverwis selingen, bedrijfsovernemin- gen, adresverplaatsingen etc., waardoor justitie, politie, fis cus etc. het nauwelijks kun nen bijbenen. In februari 1973 had de „Roermondse" Justitie vol doende belastend materiaal om binnen het arrondisse ment toe te slaan, maar -in opdracht „van hogerhand"- heeft men plannen daartoe laten schieten, omwille van. een noodzakelijk geachte landelijke coördinatie. De door de RvA Venlo openge zette „augiasstal" is echter nog altijd niet uitgemest Mlej. Kok: „Het is onbegrij pelijk, het is bijzonder onbe vredigend. Ik weet, dat er nog voortdurend eenmaal per maand vergaderd wordt door coördinators van alle betrok ken overheidsinstanties in verband met de koppelbazen, maar de grote klap blijft uit!" Wanneer komt die? V.d.H.: „Het zal beslist het schan- daal-van-de-eouw opleveren als men werkelijk alles bo ven water kan krijgen. Mil joenen, miljoenen en nog eens miljoenen. Landelijk gezien treedt mea, veel te lankmoedig op. Waarom, kan ik U niet zeggen. Wij hebben het niet verdiend, dat deze voor de Nederlandse maat schappij zo nadelige zaak als een dooddoenertje wordt weggeveegd. Zolang ik kan, zal ik mij blijven inspannen om hier het recht zijn loop te doen hebben, daar kunnen die lui zeker van zijn. Drei gementen of niet!" Op jaarbasis, zo heeft (aldus v.d.H.) het Loontechnisch Bureau geraamd, wordt in de uitleenbranche een slordige 1200 miljoen gulden „ver diend" aan belasting- en pre mie-ontduiking plus onrecht matig genoten sociale uitke ringen. Waarlijk geen onbe nullige fooi. Er staat tegeno ver, dat (gedeeltelijk door deze situatie!) tussen 20.000 en 30.000 Nederlanders goed betaalde werkgelegenheid in West-Duitsland kunnen blij ven houden, en dus niet ten laste komen van de binnen landse arbeidsmarkt, Het zou (zo wordt vermoed!) een ar gument kunnen zijn om er in de praktijk niet al te zwaar „aan te tillen". Ligt daar soms de verklaring, Sociale Zaken? (WORDT VERVOLGD) Wie de fiscale rechtspraak na pluist kermt meer dan eens een boer of een dokter als pro cespartij tegen, 't Kan toeval zijn't kan ook zijn dat beiden behoren tot de kategorie die zich de kaas niet van het brood laat eten juist omdat ze voor die kaas zo hard moeten werken. Het geval van deze week be trof een chirurg. Hij loog naar een congres in Philadelphia georganiseerd door de Cociéte Internationale de Chirurgie. Ze deden het grondig op dit congres, tien dagen lang. De dames waren ook uitgenodigd. En zo nam ook onze chirurg zijn. vrouw mee. Daar was in zijn geval des te meer reden voor omdat hij haar op de operatiekamer had leren ken nen, niet als patiënt maar als operatiezuster. Getrouwd ver richtte zij nog talrijke werk zaamheden voor hem waardoor zij een doktersassistente bui ten de deur kon houden- Samen verreisden zij naar Philadelphia een bedrag van een dikke f 8000,-. Bij zijn aangifte voor de inkomstenbe- lasting trok de dokter dit be drag af als beroepskosten. Jammer genoeg misgunde de inspecteur hem dif. Zijn be wering was dat de vrouw lou ter voor haar plezier de reis had meegemaakt en dat de op haar betrokken kosten geheel in de privésfeer lagen. Hoe de dokter ook protesteerde, niets hielp. De inspecteur deelde het kostenbedrag door midden en trok derhalve maar f 4000,- af. Ook tegen dit botte mes tekende de chirurg verzet aan. Als ik een éénpersoons-kamer had genomen zou ik in ieder geval meer dan de helft zijn kwijtgeraakt, luidde zijn be toog. En daar had hij gelijk in. Maar de inspecteur die bloed rook, liet niet los. Ja, was zijn repliek dat mag zo zijn maar ge zijt op de terugweg in Montreal aangeweest om fami lie te bezoeken, dat was ook niet zakelijk. Daarvoor mag ook wel iets in mindering van het bedrag van f 8000,- ge bracht worden! De dokter toog naar het gerechtshof. Hij wees erop dat zijn vrouw -gezien haar voor opleiding- toch ook iets van een dokter had, dat zij de operatiefilms van (iet congres had bijgewoond, dat ze mee was gegaan naar de ziekenhui zen en dat ze zodoende vak technische bekwaamheden had opgedaan. Ten slotte wees hij er het hof op dat in geen geval het door hem uitgegeven bedrag tot de helft mocht wor den teruggebracht omdat de reis meer dan de helft zou hebben gekost indien hij zijn vrouw zou hebben thuisgela- ten. Het hof sloeg aan het denken en kwam met een salomons- oordeel uit de bus. Het is begrijpelijk dat mevrouw de reis heeft meegemaakt gezien haar betrokkenheid met de praktijk van haar man; ook nemen wij aan dat het nuttige rendement van het congres voor haar man verhoogd is door haar aanwezigheid o.m. door het leggen van contac ten; ook voor haar eigen werk moge het zijn nut hebben af geworpen; maar alles bijeen is het niet aannemelijk dat een en ander van zo groot gewicht was dat ze om die reden de reis heeft meegemaakt; het was meer om een kijkje te nemen in een ander wereld deel en om de genoegens ver bonden aan een congres dat ze meekwam met haar echtge noot; het zijn dus geen be roepskosten maar uitgaven in de privésfeer. Maar een beetje kreeg de dokter toch gelijk van het hof. Het bezoek aan Montreal -geeft geen aanleiding aan te nemen dat de reis mede om privéredenen is onderno men; bovendien nergens blijkt uit dat dit' extra uitgaven heeft' veroorzaakt. Ook kreeg de dokter gelijk met zijn stel ling dat twee personen samen goedkoper reizen dan twee maal een persoon. En zo stond het hof hem toe 60% van de totaalkosten in mindering van zijn inkomen te brengen. Ik zei het al dokters en boeren zijn vasthoudend. De dokter wendde zich tot de Ho ge Raad. Hij vond er echter geen troost omdat de Hoge Raad (als regel) niet over fei ten oordeelt. Het hof heeft nu eenmaal gezegd dat het plezier bij de vrouw op de voorgrond heeft gestaan. En dat is een feitelijke beslissing waar wij niet over gaan. 1) Mijn indruk, vraagt UWat een gemiïlimeter Zouden on ze ministers ook hun vrouwen thuis laten op diners? Of op congressen? En zouden zij de ze kosten voor eigen rekening nemen? Het is duidelijk dat een congres geen congres is zcmder dames. Als men toe staat congreskosten ails be roepskosten te boekenlaat men dan ook redelijk zijn en niet zo pietepeuterig. Theore tisch onjuist is wat het hof doet, de aftrekbare kosten op minder ddn de helft zetten. Immers het fiscaal recht re kent niet met de kosten die men zou hebben kunnen ma ken maar met de kosten die men inderdaad heeft gemaakt. En -dat was in de zienswijze van het hof voor man en vrouw ieder de helft. Moge deze toegeeflijkheid van het hof een beetje als zalf werken op het geschonden rechtsge- hof een beetje als zalf werken voel van onze dokter. Immers al moge het zijn dat „het con gres danst" 2) dit neemt niet weg dat er goed werk verricht kan worden. D'OUWE 1) HR 9 mei 1973 Fed 26 juli 1973 VStN 9 juni 1973. 2) „Der Kongress tanzt" zei men van het Weense congres van 1815 dat niet tot besluiten kon komen na de val van Napoleon. scheepsbericht en Alkmaar 11 vn Aruba nr Kingston, Anne Christina 12 te Hamburg, Ar es 11 1000 o. St.- Maarten nr Delfzijl, Atlantic Crown 11 vn Le Havre nr New York, Batu 11 vn Rotter dam nr Antwerpen, Bilderdijk 12 vn Sheeriieas nr Bremerha ven, Chevron Kentucky 11 25 zo Ras Alhadd nr Ras Tanura Chiriqui 11 vn Southampton nr Cristobal. Chiron 11 vn Hamburg nr Amsterdam, Dia- dema 11 45 zo Kp. Palmas Tranmere, Dutch Faith 11 vn Rotterdam nr Billingham, Ga- nymedes 12 Le Havre verw„ Dutch Mate 11 pass. Bruens- buettel nir Hensinki, Gooiland 11 vn Maceio nr Tqnerife, Gulf (talian 11 220 w Freetown nr Escravos, Gull Swede 11'160 n Dakar nr Cabinda, Kalydon 11 ie Perz. Golf verw., Lycaon 11 vn Honig Komg nr Yosu, Ma- chaon 11 80 zw Ouessant nr Le Havre, Merwe Lloyd 12 te Bremerhaven, Metula 11 vn Hovic nr Bonny, Neder Elbe 11 750 w Walvis baai nr Kaap stad, Neder Lek 11 vn Timaru nr Balboa, Neder Waal 11 vn Midway Island nr Panama Ka naal, Nedlloyd Kimberley 11 vn Singapore nr San Francis co, Nedlloyd Nile 11 t.a. rede Douala, Nieuw Holland 11 vn Adelaide nr Melbourne, Ondi- na 11 vn Umm Said nr Mina a) Fahal, Onoba 16 te Yokoha ma verw., Pericles 12 vn Bre men nr St.-Maiarten, Phillipia 11 vin Bombay nr Fahal, Pool ster 11 600 zo Groenland nr Cristobal .Rijnborg 12 vn Delfzijl nr Mantyluoto, Seine Lloyd 11 te Amsterdam, So crates 12 te Georgetown verw., Straat Futami 10 vn Hong Kong nr Durban, Straat Hobart 11 vn Hong Kong nr Kobe, Straat Talbot 11 60 zo Recife nr Santander, Thames- haven 11 330 zw Kp. Verdi- sche Eilanden nr Rio de Janei ro, Waalekerk 11 240 zzW Die- go Garcia nr Singapore, Wal cheren 11 180 zw Kp. St.- Vincent nr New Orleans. (ADVERTENTIE) '1 onze sociaal-economische I medewerker). TILBURG Het Verbond I Ben3 6 ®rem*es 'n 4e af geio- 'aren is gestegen van llict procent van nationale inkomen.' van'ta!j>ete.lcfn't dat de helft l'crm JL {*omens óf m de lVa» sociale gen in I le Premieheffing te rechtkomt bij de overheid, die daaruit haar uitgaven fi nanciert. Als dlit zo door gaat dan zal bij de huidige stagna tie vam de groei van de natio nale produktiie het jaarlijkse surplus geheel im de vorm van belastingen en extra premie druk naar de staat vloeien. Dit betekent dat voor verbetering van de consumptiemogelijkhe den bij de loontrekker geen plaats meer is. Stagnerende ci nsumptiie leodt tot stagneren de produiktie en derhalve tot werkeloosheid. De kritiek van het Verbond van Nederlandse Ondernemingen is met nieuw zij is ail meer geuit en is eigenlijk politiek van aard. Het .verbond heeft weliswaar geen bezwaar tegen een ver dere uitbouw van het systeem vain sociale en collektieve (ge- metinschaps-) voorzieningen maar vindt het tempo waarin dit gebeurt niet in overeen stemming met de ontplooi.ngs- rr.ogelij küeden van het be drijfsleven, De perfectionering van de zogenaamde verzir- gmgsstaat moet worden afge zwakt. De belastingdruk, die de werkende bevolking moet opbrengen wordt zó zwaar dat :iet voor niemand meer inte. ressant is om nog iets te on. derntmen, zo luidt de redene ring op de achtergrond Wie de ambitieuze programma's van de poditieke partijen be ziet, zal tot de conclusie moe ten komen dat tn de komende tien jaren de overheid een nog groter deal van de nati male koek zal nodig hebben om het een en ander te financieren. L>it betekent dat stabilisatie vam de belasting- en jo'-iale premiedruk voorlopig niet totl de mogelijkheden behoort, wil bedrijfsleven niet steeds in a.en althans deze program.>-.u s serieus nemen. De overheid nermt steeds meer taken in het sociaal-economische Itven voer haar rekening. In een complexe samenleving als de onze valt daaraan ook i.et te ontkomen. Om de ontwikke lingen aan de basis van de economie niet te laten ontspo ren, is het nodig dat de overheid de belangengroepe ringen in de maatschappij aan Je tafel krijgt om van tijd tot tijo de te volgen strategie te bepalen. Dit betekent dat overheid, vakbonden en werk gevers bereid moeten zijn met elkaar tot langlopende afspra ken te komen. In deze „over legeconomie" moet getracht worden tot een lange termijn planning te komen zodat het onzekerheid verkeert over wat er weer kan gebeuren. Een dergelijke planning kan nooit grote zekerheid geven, al was het alleen maar vanwege het feit dat ons land beïnvloed wordt door vele buitenlandse krachten die niet onder con trole kunnen worden gehou den. Maar een dergelijke p'an- nirag, met de daaraan verbon den noodzaak tot bezinning over de economische mogelijk heden en de reële kansen op realisering van de sociale wenselijkheden, zet meer zo den aan de dijk dan een koers waarbij het bedrijfsleven maar moet afwachten wat de overheid nu weer wil. Boven dien worden de belangrijkst.' sociaal-economische partners dan tevens beiast met een gro tere verantwoordelijkheid voor de te volgen weg hetgeen hen zal noodzaken naar compro missen te zoeken zonder welke een veelvormige samenleving als de onze niet te sturen is. drs. A. A. WENTINK. Bossen, water, wandelingen, vissen, minigolf, speelpleinen, zwembad met cafetaria, restaurant, camping, caravanning, week-end huisjes. Dit alles is te vinden in het hartje van de Kempen. |j Daarom, alle twijfels weg en kom je zelf overtuigen! RECREATIECENTRUM BREEBOS Merksplassesteenweg 53 RIJKEVORSEL Via E10 (Breda) afslag Hoogstraten/Loenhout. N-B. Week-éndhuisjes ook te koop interessante belegging.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1974 | | pagina 23