Brugs stadsbestuur
hield monumentendag
Sasse wielrennertjes
kunnen zich
uitleven in „Eierrit"
Bloemenventer moet
wijk Breskens opgeven
zeeuws
Kunstschilder Dick Pieters:
DE DREIGING VAN EEN
KRANKJOREME WERELD
[ERE
•ELE!\
GROND
LOOP
ïoom
Weekenddienst
Stemredactie
Water
KLEIGROND
rEVRAAGD
EIGEN ZAAK OP
VRIJE TIJD
I uur te werken in uw eigr
Iderneming.
'ostorder B.V.
Ijnbedienden
jrling
konteur
igeman
ïwerkers
gelijke
stratieve
Sn
Verwaarloosd
Grachten
Breskens
DE KLINGE
WIL
ZELFSTANDIG
BLIJVEN
Trim-
wandeling
in Breskens
GEEN VERGUNNING VOOR VRIJDAG
Zaterdag 6 april 1974
stad
streek
r WHBH
feBL MM
aseufantrën Rd NM
Tel.0«04-4*®1
lan ca. 1200 m2, di-
}id aari de rand van
assen in Westen-
fij Haamstede,
plicht.
Ie inlichtingen:
01115-1202
RDAPPELTEELT. Oogst 197|
lede prijs betalen.
de Greef, Achterstraat
Telefoon 01676-310.
R'
ge'
500,— PER WEEK EXTR.
roep van maakt zijn de in»
nog veel hoger,
voor Nederland unieke reioi
Jnee u praktisch zondre
f kunt realiseren en een
nt opbouwen in een nagenot
narkt.
1 de daad bent, een auto
iedrag van tenminste
Iw eigen zaak, maar voor
iresseerd, schrijf dan
llNDUSTRIES,
1)4100 - 41 32 5 of 04103-
endaal, Tel. 01650-37855
I de toenemende aktivitei0|
luw een aantal jonge wee
|team toevoegen.
i gaat het?
P op onze horloge-afdeling
(bpleiding instrumentmaker) j
ost-verzendafdeling.
ppleiding MAVO)
gaat het?
In in de leeftijdsgroep
lillen werken in een pl®
Ig zijn om, waar nodig, wee]
ytwoordelijkheid te drag®"'
vaarden van onze kant?
In behoorlijk salaris, daaJJfj
jrkweek (dagelijks van KV;
vijf en vrijdags van 1
lart over drie).
fg.
Idagen vakantie.
|1 onze artikelen.
lesteden wij naast de be® f|
[aandacht aan amusement,
puziek.
(Van een onzer
verslaggevers)
BRUGGE Deze week
werd in de Belgische stad
Brugige voor de eerste maal
een monumentendag gehou
den. Deze dag was door het
stadsbestuur op touw gezet
om pers en andere belang
stellenden te laten zien wat
er de laatste tien jaar in
Brugge zoal is gebeurd. Het
drastische restauratiebeleid
heeft hier en daar tot ver
rassende resultaten geleid in
deze nog steeds Middel
eeuws aandoende stad.
Onder de deskundige bege
leiding van schepen F. Traan
van cultuur en schepen D. van
de Abeele van stadsontwikke
ling bezocht een gezelschap
van afgevaardigden van com
missies voor stedeschoon van
Gent en Mechelen, fotografen
gemeenteraadsleden en archi
tecten enkele tientallen geres
taureerde gebouwen in de
Brugse binnenstad. De gebou
wen, die worden gerenoveerd,
zijn meestal eigendom van de
stad Brugge. Zo zijn er tot nu
toe 120 huizen voor restauratie
aangekocht.
Een van de gebouwen, waar
men nog steeds aan het ver-
nieuwinig'swerk bezig is, is het
Brugse Belfort. Ais voortzet
ting van een ngrijpeinde to-
renrestauratie, is men in no
vember van 1973 met een her
stel van de fraai bewerkte ge
vels. Een ander bouwwerk
wat gerestaureerd wordt is de
bekende Proostdij aan het
Burgplein vlakbij het Brugse
stadhuis. Dit werk hoopt men
in de loop van 1974 te voltooi
en. De Pro-ostdijk wordit tij
dens deze restauratie voorzien
van nieuwe beeldhouwwerken
die in de gevel van het ge
bouw geplaatst worden.
De oude huizen die d-e stad
onder zijn beheer heeft zijn
vaak volledig verwaarloosd. In
1975 zal de gemeente een boek
uitgeven met een overzicht
tien jaar restauratie. Dit boek
dat de titel krijgt „Tien jaar
monumenen zorg in Brugge",
is bedoeld als naslagwerk voor
de liefhebbers.
In de afgelopen tien jaar
heeft de gemeente Brugge ge
tracht om in de stadsplanning
de verhouding groen-bebou-
wing zoveel mogelijk in even
wicht te houden. Volgens
schepen Traan, is dit princi
pe aardig gehandhaafd. Het
Brugse stadsbeeld is nog niet
ontsierd door de zogenaamde
„buildings", die het aanzien
van andere Belgische steden
zoals Brussel en Gent nu al
kenmerken. Ook de schreeu
wende licht-reelames die bij
voorbeeld in Brussel de histo
rische gebouwen visueel ver
vuilen hebben in Brugge geen
kans gekregen. De gemeente
conserveert de stad zeer zorg
vuldig.
Behalve het herstellen van
oude gebouwen, houdt ook de
zuiverheid van het water in
de Brugse gradhten d-e gemoe
deren in Brugge druk beziig.
Ruim twee jaar geleden is
men begonnen met de aanleg
van een totaal nieuw riole
ringssysteem, dat niet meer
loost <vp de grachten van de
'tad. De grachten worden ook
uitgebaggerd en het water
wordt, door zuurstof inbreng
levensvatbaar gemaakt. Het
resultaat van d'it werk is al
merkbaar. Het water van d-e
trachten, dat tot voor ko-rt een
yieze groen-zwarte kleur had.
''bijgekleurd en beeft nu een
meer doorschijnende tint ge
kregen, een ontwikkeling ten
goede, die de exploitanten van
fe rondvaartboten tot grote
vreugde Heeft gestemd en due
aantrekkelijkheid van
"rasse zeker nog groter
Gevonden Op het rayon-
bureau van de rijkspolitie te
Breskens zijn inlichtingen te
'«krijgen over de volgende
Bevonden voorwerpen: een
Stene herenfiets, merk Ex
clusief, een zwarte damesfiets,
merk Phoenix, een blauwe da
mesfiets, merk Locomotief een
mini-fiets, een zwarte
damesfiets, merk Phoenix, een
Kinderfietsje, merk Rivel een
hndertraininigspak, een verze-
'Wingsplaatie van een brom-
ets. letters LNG-588 en een
-«eciiuroejE.
In afspraak met mevr.
len binnen.
Voor redactionele aan
gelegenheden kunt u zich
Jut weekeinde wenden tot
°e heren T. Koopman
91180-7438 (voor Midden-
beland) en B. Augustijn
91150-5745 (voor
eoeuwsch-Vlaanderen).
Een kijkje in oud-Brugge.'
(ADVERTENTIE)
(Van onze correspondent)
DE KLINGE (B) Door
hét gemeentebestuur van De
Kinge (B) werd een volks
stemming gehouden over de
zelfstandigheid van de ge
meente. Er werden in totaal
1708 formulieren uitgereikt,
waarvan er 869 ingevuld wer
den ingeleverd. Slechts één
stem was voor fusie met een
andere gemeente, terwijl 767
zich tegen een fusie uitspra
ken. De overige formulieren
moesten als ongeldig worden
aangemerkt.
(ADVERTENTIE)
OFF. DEALER
K.T.V.
HIFI - STEREO
APPARATUUR
(Van onze correspondent)
SAS VAN GENT „Ze
hebben een licentie, ze hebben
een racefiets die het nodige
kost, ze trainen een heel jaar
hard, en dam zouden ze nog
moeten smeken en Mdiden of
er alstublieft een koensje voor
hen georganiseerd wordt. Dit
is voor mij en Gerri tBijvank
de voornaamste reden geweest
om op 6 april een koerje te
organiseren". Dit zegt Georg
van Boven, eigenaar van de
Amstel Bar, en een groot wie-
lerenjthousiast uit Sas van
Gent. „We hebben het niu nog
niet te groots opgezet, omdat
we eerst eens willen afwach
ten wat het word, het staat
echter wel vast dat het een
jaarlijks terugkerend evene
ment wordit. Valt het allemaal
mee dian zetten we het vol
gend jaar veel royaler op".
George van Boven doelt op to
jeugdige rennertjes die officieel
lid zijn van d-e KNWTJ en
die zatend-ag in Sas van Gent
voor de eer gaan strijden in
diverse leeftijdsgroepen.
De leeftijdsgroep 8-9 jaar
rijden 5 kilometer, 10-11 jaar
12, 12-13 jaar 17 kilometer, en
de leeftijdsgroep van 14 jaar
25 kilometer. „We hebben niet
alleen voor de licentieouders
de koers georganiseerd, maar
ook de gewone jeugd in deze
leeftijdsgroep komt in aan
merking. Deze moeten natuur
lijk tegen elkaar rijden, zij
kunnen zich laten inschrijven
zaterdag tot 14.00 uur in de
Rose-laer te Sas van Gent. De
koers draagt -d-e naam „de Ei
errit". De prijzen die uitge
reikt worden staan min of
meer in het teken van Pasen'.
We hebben de gewone jeugd
er bijgehaald omdat zij zich
hier ongetwijfeld mee kunnen
amuseren. Er wordt hier voor
de jeugd nooit zoiets in die
trent georganiseerd". De groep
licentiehouders zullen met zo'n
28 deelnemers vertegenwoor
digd zijn. De plaatselijke fa
vorieten die in de leeftijds
groep van 12-13 rijden, Rob
Bijvank en Alex van oven,
zullen er ongetwijfeld alles
aan doen om de eindzege in
de wacht te slepen. „De Sasse
politie heeft ons alle mede
werking verleend die nodig
was, om een goed parcours te
vinden, daar zijn we dan ook
eindelijk in geslaagd. Het par
cours ligt op het eiland hier in
Sas van Gent, het omvat de
straten Prinsenkade, Oostkade
en Oostidiam. We zijn echt blij
dat we dit kunnen organiseren
voor deze jeugdige rennertjes,
ais je ziet ze zijn in januari al
volop beginnen te trainen, in
Axel en de Braakman, onder
de leiding van trainer Rinus
Mark-usse.
Neem dan zo'n fietsje dat kost
altijd tussen de 450 en 800
gulden, dan de ouders die er
alles voor over hebben en er
veel van hiun vrije tijd in
steken, als deze rennertjes dan
geen wedstrijden kunnen rij
den, dan gaat de animo bij
henzelf en bij bun ouders er
snel af'.
Ook „The Arno's" ')het
plaatselijk drum- en majoret
tekorps) verlenen hun mede
werking. Zij zullen alle deel
nemers, bij „De Roselaer" af
gaan halen e n met hen gaan
ze door het gehele centrum zo
naar het parcours, waar zij
nog een demonstratie geven
hierna straten eerst de gewone
deelnemers, ook in volgorde
van leeftijdsgroep, zij rijden
in groepjes van tien man zoda
het gevaar voor valpartijen
minder is. Dan starten de li
centiehouders ook op volgorde,
en na de wedstrijden worden
de prijzen uitgereikt in café
De Amstelbar.
(Van onze correspondent)
BRESKENS Vandaag
wordt in Breskens een trim-
wandeling gehouden in het
kader van de nationale trim-
wandeldag. De organisatie be
rust bij de turnvereniging DI-
O. Er zal gelopen worden over
een afstand van tien kilometer
en deelname is voor iedereen
mogelijk. Na afloop zal men
een trimwandelspeld ontvan
gen. De kosten voor deelname
zijn f 1,50 en men vertrekt
vanaf het voetbalveld. De
starttijd is tussen 12.00 en
14.00 u. De wandeltocht gaat
in de richting van Nieuwers-
lui».
(Van een onzer verslaggevers)
BRESKENS Bloemhande-
laar L. Waldschmidt uit West-
dorpe moet noodgedwongen
zijn goede ventwijk in Bres
kens opgeven. Tot op heden
had hij vergunning op donder
dag te venten. Doordat hem
echter een standplaats is toe
gewezen op de (vrijdagse)
wijkmarkt in Terneuzen-zuid
moet hij donderdags bloemen
gaan inkopen voor de verkoop
op vrijdag. Hierdoor wordt het
voor hem onmogelijk zijn wijk
in Breskens te doen, reden het
gemeentebestuur van Oosfburg
een ventvergunning voor deze
dag te vragen.
De vergunning is hem ech
ter geweigerd omdat", a-ldus
gemeentesecretaris P. J. 1.
Verhage, „het college geen
termen aanwezig achtte de
ventvergunning te wijzigen. In
Breskens zijn de maandag en
de dinsdag de officiële vent-
dagen. „Door de heer
Waldschmidt een vergunning
voor donderdag te geven we
ken wij hier al van af en nu
wil hij de vrijdag". Overigens
was de heer Verhage niets be
kend van de argumentatie
die de heer Waldschmidt aan
voert om een vergunning voor
ie vrijdag te krijgen. „Hier
van blijkt niets uit het dos
sier", zo zei hij.
De bloemenhandelaar heeft
nu inmiddels een stencil af
scheid genomen van zijn Bres-
kense klanten en heeft daarbij
een strook gevoegd die zijn
klanten kunnen invullen en
opsturen naar het gemeente
huis. Hierin verklaren de
klanten dat zij het op prijs
stellen als de Westdorpse bloe
menhandelaar op vrijdag langs
komt.
De heer Waldschmidt is ui-
t"raard teleurgesteld over de
beslissing van het Oostbuirgise
college. Hij was vroeger
örandstoffenhandelaar en
moest door de komst van het
aardgas overschalelen op een
andere stiel. „Het is jammer,
ik had een goede wijk in
Breskens opgebouwd"..'hij had
overigens nog wel een grief.
„Ik kan geen vergunning voor
de vrijdag krijgen, maar jon
getjes van 1011 jaar mogen
wel bossen bloemen verkopen.
Kan dat zomaar?". Op het ge
meentehuis was hiervan niets
bekend. „Daar zou de politie
op moeten letten", zo werd
gezegd.
Het Vestje is een dood
lopend straatje in de wijk
Finland in Oostburg. Om
dat het doodloopt is het er
waarschijnlijk altijd zo
vriendelijk, stil en rustig in
en om de zeven huisjes,
die uitzicht hebben op een
echt eiland. In de laatste
van die zeven woont kunst
schilder Dick Pieters. Pie
ters behoort niet tot die
grote groep van Zeeuwse
beeldende kunstenaars die
in werkelijkheid import uit
andere provincies zijn. Hij
is volbloed Zeeuw van ori
gine.
„Ik werd op 3 mei 1941
geboren in Zierikzee", ver
telt hij, terwiijl wij tegenover
elkaar in de huiskamer zit
ten te praten, door zijn
vrouw verzorgd met vers ge
zette koffie. „Ik heb er de
openbare lagere school be
zocht en toen verhuisden
mijn ouders naar Vlissingen,
daar heb ik de HBS doorlo
pen". Pieters spreekt be
daard en rustig, geeft zich re
kenschap van wat hij zegt en
kijkt zijn gesprekspartner
met grote aandacht en open
heid aan.
„Was er in die tijd al spra
ke van tekenen of schilde
ren"?
„Ik kan wel zeggen dat in
mijn HBS-tijd eigenlijk voor
mij de beslissing gevallen is
om mij aan de beeldende
kunst te wijden. Ik had name
lijk een heel goed contact
met mijn tekenleraar en die
moedigde mij aan, niet alleen
tijdens de lessen op school,
maar ook daarbuiten. Zo
ging ik vrijwel iedere zon
dag naar hem toe, in Zierik
zee waar hij woonde, om sa
men met hem te schilde
ren".
„Hebt u daarna een acade
mie bezocht'
„Nee, dat zou nog een ogen
blikje duren voor het daartoe
kwam. Ik moest na mijn
HBS-tijd eerst in militaire
dienst, maar na twee maan
den heb ik dienst geweigerd.
Toen ben ik gaan varen en
zo ben ik op het Griekse
eiland Kreta terecht geko
men. Daar heb ik van 1961-
1963 in Hiraklion gewoond.
Als Pieters de naam van
dit eiland noemt dat ik zelf
zo goed ken en waaraan ik
in de trits van mijn Grieken
land-boeken het deel „Kreta,
Eiland van Oorsprong" wijd
de, ontlokt dit mij als van
zelf de vraag: „Verlangt u
daar niet naar terug"?
Pieters glimlacht: „O ja, om
zo te zeggen iedere dag,
maar dat gaat nu eenmaal
niet. Ik ben Jehovah-getuige
en behoort niet tot een ge
meenschap waaruit ik me niet
kan losmaken, mijn plaats is
hier.
„Leefde u op Kreta ook als
schilder"?
„Och, wat ik er deed was
landschapjes maken, een
beetje bazaarwerk voor de
toeristen, het had niet zoveel
om het lijf en ik kon er op de
duur toch ook niet van be
staan. Reden waarom ik naar
Vlissingen teruggekeerd ben,
ik ben altijd een liefhebber
van water geweest. In die
Vlissingse tijd kreeg ik voor
het eerst behoefte iets van
een academische opleiding te
0 Dick Pieters.
volgen. Dat gebeurde aan het
Yger Istituiut in Antwerpen.
In 1965 ben ik daar naar toe
gegaan.
„Wie waren daar uw leer
meesters"?
„Rik Slabbinck en Jan Vaer-
ten. Maar het onderwijs van
Rik Slabbinck was erg teleur
stellend, hij kwam meestal
zo'n tien minuten per week
eens kijken naar ons werk,
maakte een paar opmerkingen
en was dan weer verdwe
nen. Bij Jan Vaerten ging
het heel anders, daar hadden
we 's avonds model tekenen.
Die man, zelf een geweldige
creatieveling en een meester
lijk tekenaar, maakte je en
thousiast en je leerde veel
van hem. Aan Jan Vaerten
heb ik dan ook het meest
gehad".
„Hoe lang bent u in Ant
werpen gebleven'?
„Eigenlijk maar een vol
jaar, ik vond het geheel van
de academie toch te teleur
stellend om er mee door te
gaan. Ik keerde weer terug
naar Walcheren, trouwde daar
met mijn tweede vrouw en
samen hebben we toen een
poos in een hotel gewerkt
om wat geld te verdienen'
„Wanneer hebt u zich ln
Zeeuwsch-Vlaanderen geves
tigd"?
„In 1967. Toen zijn we een
huisje gaan zoeken in West-
Zeeuwsch-Vlaanderen en dat
lukte in Waterlandkerkje.
Daar hebben we vier jaar
gewoond en, vandaar zijn we
naar hier verhuisd". Er han
gen bij Dick Pieters niet veel
schilderijen aan de wand, en
die er hangen zijn niet meer
representatief voor het werk
dat hij nu maakt. Er is na
melijk een hemelsbreed ver
schil tussen het werk van
D.ick Pieters vroeger en dat
van nu. Vroeger werkte Pie
ters met grote vlakken en
streken, ietwat gematigd feu-
vistisoh of expressionistisch,
nu schildert hij uiterst minu
tieus met een fijn penseeltje
kleine formaten en voert hij
ons binnen in een beklem
mende droomwereld verwant
aan Breuighel en Jeroen
Bosch. Hij behoort nu tot de
fantastische realisten.
„Hoe heeft die verandering
zich zo voltrokken", vraag ik
Pieters.
„Ja", zegt hij, „ik heb vroe
ger geprobeerd in verschil
lende stijlen te schilderen,
maar het bevredigde me ei
genlijk nooit, wat ik ook
deed. Ik wijt dat ook aan
een gemis van weten. Op de
HBS wist men je in mijn
tijd wel te vertellen hoe je
bij de KLM kon komen maar
op het gebied van kunst
leerde ik met mezelf te zijn
zonder me aan anderen te
storen. Ik had toen een serie
van die kleine schilderijtjes
klaar en toen zei een kennis
van me die ze zag: Dat zou
iets zijn voor Galerie Mokum
in Amsterdam. Daar zijn ze
toen getoond en ze werden
geaccepteerd".
„En sinds dat ogenblik be
hoort u tot de équipe van
Galerie Mokum
„Ja, dat zou je wel kunnen
zeggen. Al het werk dat ik
maak gaat daar naar toe en
die galerie zorgt voor exposi
ties, verkoop en propaganda.
Mokum is de Galerie die
zich al jaren specialiseert in
de schilders van het fantas
tisch realisme, waartoe van
de oudere generatie mensen
als Sal Meyer, de eveneens
in Zeeuwsch-Vlaanderen in
Philippine woonachtige Cor
nells Doolaard, Teun en van
de jongere generatie schil
ders als Koosje van Keulen
Wout Meller, Klarie Masten
broek, Chr. van Geest, Jas
per van Putten, Tobias Baan-
ders en nog zovele andere te
rekenen zijn. In een klein
zelfgebouwd vierkant houten
atelier komen Pieters' werken
tot stand, met veel geduld;
er is geen sprake van een
grote jaarproduktie bij deze
minutieuze techniek.
„Vaak zijn op uw schilde
rijen kinderen het motief".
„Ja, maar daarbij gaat het
niet zozeer om de kinderen
als wel om mijn liefde voor
het kinderlijke ik ben ge
boeid door de onschuld van
een kind, ik heb altijd een
beetje angst voor volwasse
nen gehad. Ook in vroeger
werk kwamen vaak kinderen
voor, maar ze worden nu an
ders uitgebeeld".
„Wat zou u aanduiden als
de inspriratiebron van uw
werk"?
Pieters denkt even na:
„Nou, mijn inspiratiebron is
wel mijn kijk op de wereld
vanuit mijn geloofsovertui
ging als Jehovah-getuige.
Onze wereld is toch een
krankjoreme wereld, angst
wekkend en vervelend en
benauwend. Je confronteert
je zelf daarmee en daarom
komen er ook nogal wat zelf
portretten op mijn laatste
werk voor".
„Uw kijk op deze wereld
is dus voornamelijk nega
tief"?
„Ja, dat kan niet anders,
maar daarnaast is er toch
ook wel veel positiefs dat ik
tracht te symboliseren in
takken, bladeren en boom
pjes en zo
„Kunt u uw Jehovahgetui-
geschap goed kombineren
met uw bestaan en werk als
kunstenaar? Botsen beide
soms niet met elkaar"?
„Nee, de plicht om te ge
tuigen, om voor je beginselen
te werken legt discipline op
en heeft me veel goed ge
daan. Toch weet ik dat ik
me nog maar ten dele in
mijn werk kan verwezenlij
ken, ik zou méér willen
doen, ook grafiek b.v. maar
ik heb er gewoon geen tijd
voor".
„Geeft dat laatste dan juist
geen gevoel van kortslui
ting:"?
Pieters kijkt een ogenblik
nadenkend voor zich uit. Dan
zegt hij: „Je moet natuurlijk
wel steeds naar een even
wicht zoeken tussen getuig-
plicht en werk. Maar tenslotte
is alles maar tijdelijk, dat
weten we. Gods koninkrijk
zal komen, dat verwachten
we binnenkort, een betere
gelukkiger wereld. En als je
je dat bewust bent, kan er
geen echte frustratie ont
staan tussen mijn getuig-
plicht en mijn werk als schil
der
WILLEM ENZINCK
eindredactie:
rein v. d. helm
Miniatuur van Dick Pieters.
