Spannende momenten tijdens
ontsnapping
overval en win tervakantie
Bt'NNy 5"
'étlü hett
'fy li kc>« t
voor
Eikels
Knip en Knap
Meerderheid Italianen vóór
mogelijkheid tot echtscheiding
Handig
brok
franjeloze
ALI
Moliani
COSTER: „IR
WE AJAX
NIET
KAPOTMAKEN"
OPZIENBARENDE UITSPRAKEN PROF.D'AVACK
55
s
Olieconcerns
lieten NAVO
in kou staan
„DE WORTELS VAN DE NEDERLANDSE POLITIEK"
Kleine
stem
OVERVAL
ONTSNAPPING
WINTERSPORT
Moppen voor
het mannetje
Stap verder
Seksuele taboe's
Woensdag 30 januari 1974
Woensdag 30 januari 1974
Van klas 6a van het insti
tuut Ste.-Marie in Huijbergen
ontvingen we drie verhalen.
Omdat we ze alle drie even
goed vonden hebben we beslo
ten ze allemaal te plaatsen.
Hier volgen ze.
Doris Boef en zijn makker
Keeska zouden een wagen van
de PTT overvallen, want er
werd met de PTT-wagens
goud vervoerd. Toevallig wis
ten ze welke auto van de PTT
dienst had.
„Aha", zei Keeska, „daar komt
de wagen van de PTT aan".
Doris en zijn makker stapten
vlug in hun auto en reden de
PTT achterna. De PTT wist
dat er twee dieven waren,
maar ze wisten niet dat de
dieven achter hun aanzaten,
want Doris en zijn makker
hadden zich vermomd. Toeval
lig lag een krant in de achter
bak en daar stonden de twee
boeven op. Doris gaf ineens
gas en sneed de twee van de
PTT af. Ze reden een beetje
door en op 1 kilometer stopten
ze. Ze stapten er uiit met hun
pistool in hun hand en riepen-
„Omhoog met die handen of ik
schiet je dood. En gooi dat
goud hier naar toe". „Maar we
hebben geen goud" zeiden ze
„Aha dat zal wel achterin lig
gen". zei Doris. Doris ging kij
ken en deed een deur open eo
zag een gorilla en riep: „Weg
wezen". De twee mannen
stonden te lachen. Keeska had
zich vergist want er stond mef
kleine letters op: Dierenwa-
gen. Het was een dierenwagen
van Artis, die twee gorilla1*
vervoerde. Doris Boef en
Keeska zijn nooit meer ge
zien.
Willem-Henrie de Bruijn
„Jij mafkees, zie je nou wat
je hebt gedaan, dank zij jou
zitten we in het gevang", zei
Rooie Spin. „Maar daar kan ik
toch niks aan doen", zei Prins.
Had toch gedaan wat ik had
gezegd, maar nee hoor, hij
gaat rustig door hoor met ju
welen stelen, mafkees die je
er bent. Nou zitten we in het
gevang, lekker gezellig hoor!
We hadden al lang in Mallorca
kunnen zijn en in de zon kun
nen liggen. Maar nou is de
vraag hoe komen we hier
uit?"
„Luister es even Rooie", zei
Prins „Als we nou eens door
het luchtfilter zouden krui
pen". „Dat gaat toch niet die
is veel te klein". „Hé moet je
daar eens kijken, die tegel
daar zit los. Ik liep er net
overheen en toen bewoog hij".
„Ja hoor zie je ik heb hem al
omhoog getild, misschien kun
nen we er ons uitgraven met
een theelepeltje". „Ach man
doe niet zo gek, dat duurt veel
te lanig. Nou zullen we eens
even kijken: door het luchtfil
ter gaat niet." Opeens gaat de
celdeur open en zegt de cipier:
„Mannen jullie moeten bij de
directeur komen." Met knik
kende knieën lopen ze door de
gang tot ze bij de directeur
zijn. „Dag mannen hoe gaat
het ermee.'" „Goe.. goed, me
meneer de directeur". „Jon
gens ik heb blij nieuws voor
jullie, jullie mogen overmor
gen naar huis, want de juwe
len die jullie gestolen hadden
waren vals. Zo ga dan maar
weer". „Hé Rooie had je ge
dacht, dat we er zo makkelijk
uit zouden komen?" zei Prins.
„Nee Prins dat had ik nooit
gedacht" zei Rooie.
Robert Koch
Ik was op vakantie in Oos
tenrijk. Het was in de winter.
Mijn vader en ik hadden van
de hotelhouder een soort slee
gekregen. Hij zag er zo uit:
het was een soort kist met
twee ijzeren pinnen dat waren
de remmen.
Op een mooie dag, toen het
wat sneeuwde, gingen we,
mijn zus en ik, sleeën. Na
twee uur te hebben gegleden
zei ik: „We glijden nog één
keer". „Oké" zei mijn zus. De
laatste keer gingen we ontzet
tend hard.
Hoor maar
De eerste belevenis. We gle
den over de weg en er kwam
net een auto aan. Zzzzoeff net
e?r langs. De man claxonneer
de. Wat hadden we een pret.
Nog meer pret kregen wij,
toen we op een dikke boom
afstoven. Er zat een kuil in de
sneeuw en zzoef net erlangs.
Maar de pret was bijna op en
we beleefden weer iets anders:
luister maar... Met een vaartje
van veertig stoven we een ra
vijn tegemoet. Ik wilde rem
men, maar de rem brak af.
Maar... gelukkig, we bonkten
nét tegen een steen. De steen
rolde het ravijn in en wij stop
ten op het kantje. Wij kropen
uit ons vehikel. De slee kan
telde in het ravijn. We werden
gevonden door een reddings
brigade en die brachten ons
naar het hotel. Daar mochten
we ons relaas vertellen.
li m
BlinnrtnlIiliijllliiliiÜllllllllililfiy^W'tili —vrijage:.
Benny Delaruelle uit Heikant tekende deze zeven dwergen.
eindredactie
rieja van aart
Van de vijfjarige Annemiek van Bijnen uit Ulvenhout kregen we een hele grote tekening. Hier
boven een gedeelte van haar werkstuk.
Er was eens een mannetje,
die zag een struik. Bij die
struik stond een koektrommel.
Er zaten roomboter koekjes in.
Hij nam er een uit, maar er
zaten geen roomboterkoekjes
in. Die man dacht dat wel,
maar het waren paardenmop-
pen en het ging ook: boem,
boem, boem. Dat waren de
paardehoeven van het paard
waar die paardenmoppen van
daan kwamen.
ANGELINA HERMUS
PRINSENBEEK
ent
I
t
9
t
1
9
Knip en Knap zijn twee
eekhoorns. ,Knip", zegt Knap,
„we moeten zo zwoegen om
onze wintervoorraad bijeen te
krijgen". „Je hebt gelijk
Knap, ik wou dat er een fee
bestond die voor ons eikels en
noten kan toveren...
„Knip moet je kijken wat
een grote eikel! Zal ik hem
eens mooi laten glimmen?"
Knap pakt een afgevallen blad
en begint daarmee de eikel te
poetsen. „Wie heeft mij geroe
pen?" kiinlkt er een stem.
„Wie bent u?", roepen Knip en
Knap uit. „Ik ben de bosfee,
wie heeft er over de eikel
gewreven?" „Een mooie grote
eikel?" vraagt Knap. „Ja, dat
is hem". „O, dus u bent eigen
lijk de fee van de eikel?" zegt
Knip. „Ja", zegt de bosfee.
„Wat kan ik voor jullie
doen?" „O, zoudt u voor ons
eikels kunnen toveren?" be
delt Knap. „Dat mag ik niet
doen. Maar ik kan wel wat
anders doen". „Wat?" vragen
Knip en Knap. „Dat is een
verrassing". Ze spreekt een
toverspreuk uit. Dan is ze ver
dwenen. „Wat zal ze gedaan
hebben", zegt Knip. „Dat moet
je niet aan mij vragen". Knip
neemt een eikel op en op de
plaats waar de eikel lag ligt
weer een eikel. „Knap eet
eens een eikel dan weet je
wat de fee gedaan heeft". Ze
hoefden nooit meer eikels te
zoeken. Aan twee hadden ze
er genoeg! Want als ze er een
opaten kwam er weer een
nieuwe!
Madeleine Jochems,
Goes,
11 jaar.
(Van onze correspondent)
ROME Ruim 63 procent van de Italianen is voor de
rechtsgeldigheid van de echtscheiding in hun land. Als ook
de 16- tot 21-jarigen stemmen stijgt dat percentage voor
standers tot bijna 65 procent. Dat zijn de uitslagen van de
eerste opini-peilingen die in Italië zijn gehouden, nu
steeds duidelijker wordt dat het referendum over het „ja"
of »,neen" tgeen de echtscheiding dit voorjaar wel zal
doorgaan.
Dag- en weekbladpers heb
ben specialisten ingeschakeld
om de meningen bij „het volk"
te peilen, en hoe aanvechtbaar
dit soort enquêtes ook mogen
zijn, uit de eerste steekproeven
blijkt een overduidelijke meer
derheid voor de mogelijkheid
tot echtscheiding te zijn.
Tégen de rechtsgeldigheid van
die echtscheidingswet ver
klaarde zich 28 procent van de
ondervraagden; de resterende
7 procent wist het nog niet
allemaal zeker.
De enquête is nagenoeg fifty-
fifty verdeeld gehouden onder
mannen en vrouwen; voorna
melijk onder echtparen (met
en zonder kinderen).
Vrijwel gelijktijdig met het
bekend worden van deze eer
ste opinie-cijfers zorgde een
van de meest gewaardeerde en
deskundige rechtsgeleerden op
het terrein van het kerkelijk
recht, professor D'Avack, voor
een opzienbarende bijdrage in
de totale discussies over hu
welijk en scheiding.
Professor Pietro D'Avack was
tot vorig jaar rector vam de
universiteit van Rome. Hij is
een absoluut erkend vakman
op vooral kerkelijk-juridisch
ting als advocaat in de zoge
naamde Rota, de huweüjKs-
rechtbank van de kerk en is
president van de internationa
le vergadering voor kannoniek
recht.
Enkele maanden geleden ver
klaarde prof. D'Avack in een
interview voor deze krant
nog, dat net juridisch onmoge-
ujk is om te verKlaren dat ei
zonder liefde geen huwelijk
zou zijn. Ook zonder de iieiat
olijft de rechtsgeldigheid van
net nuweiijk van kracht. Hij
haalde toen tevens het voor
beeld aan dat ook een huwelijk
zonder kinderen bij voorbeeld
even normaal en geldig is. Dat
alles dus puur juridisch ge
zien. Hij deed die uitspraken
naar aanleiding van het toen
in Milaan gehouden internatio
nale congres over het kerk<
lijk recht.
De hooggewaardeerde D'A
vack is nu een duidelijke stap
verder gegaan. Evènals een
grote groep kritische priesters
en gelovigen, verenigd in de
zogenaamde „7 november be
weging", heeft nu ook D'A
vack voor een grotere mense
jn (je kerkelijke wet
geving gepleit.
Hij hield zijn verrassende, en
voor veel Vaticaan-prelaten
nogal schokkende pleidooi,
toen hij het woord voerde in
het paleis van Lateranen tij
dens de openingszitting van
het rechterlijk jaar van het
Tribunaal van het Vicariaat
van Rome.
De kerkelijke rechtbanken
spreken recht, ook en vooral
in huwelijkszaken, op basis
van wetteksten die „overleefd,
anachronistisch en paradoxaal
onmenselijk zijn", aldus de
letterlijke uitlating van de Ro
ta-advocaat.
Hij drong er bij de oommissie,
die bezig Is het kerkelijk wet
boek te herzien op aan, zowel
spoed als menselijkheid te be
trachten bij het opstellen van
de nieuwe richtlijnen.
D'Avack kwam eerder al in
het nieuws, door zijn poging
om met compromis-voorstellen
het echtscheidingsreferendum
in Italië te omzeilen.
Terwijl het huwelijk, in theo
logische zin een sacrament is,
wordt het in de kerkelijke
wetgeving uitgelegd en toege
past als „het meest aardse en
materialistische".
In de „Osservatore Romano"
de officieuze spreekbuis van
het Vaticaan, is D'Avack
prompt - en onder meer ovei
de hierboven aangehaald!
zinsnede - geattaqueerd.
D'Avack ging voor zijn ge
schokte toehoorders helemaal
ver in zijn beweringen, dat in
de kerkelijke opvatting het
huwelijk op de eerste plaats
bedoeld lijkt als voorplan
tingsinstituut. Een sociaal-bio
logische aangelegenheid dus,
waarbij de liefde tussen man
en vrouw geen rol speelt.
In gewijzigde tijden, waarin
de vrouw in deze normale
maatschappij in alle opzichten
gelijkberechtigd is aan de
man, blijft de kerkelijke wet
geving gebaseerd op verouder
de situaties.
Nog altijd baseert dat kerke
Lijk recht zich in haar huwe
lijksrechtspraak op „seksuele
taboe's" en op paternalistische
familiebanden.
D'Avack pleitte ervoor dat een
huwelijk niet langer en uit
sluitend ontbonden kan worden
als één der partners zich aan
de voortplantingsactiviteit ont
trekt, maar ook en vooral als
de essentiële liefde ontbreekt,
of nog erger als de partners
elkaar in haat geestelijk naar
het leven staan.
Begrijpelijk heeft de uitspraak
van D'Avack, dat voortaan ook
de ontbinding van een huwe
lijk mogelijk moet zijn als
blijkt dat de wil om in liefde
samen te leven tussen beide
partners ontbreekt, in het Va'
ticaan opschudding verwekt
en verwarring gesticht.
D'Avack deed voor een aantal
van zijn kerkelijke toehoor
ders helemaal de deur dicht
toen hij opmerkte, dat met
name in Nederland deze nieu
we tijd beter begrepen wordt,
en dat daar het kerkelijk hu
welijksrecht in de nieuwe
maatschappijvisie beter geïn
terpreteerd en toegepast
wordt.
FRANS WIJNANDS
BRUSSEL (ANP) De
grote particuliere oliemaat
schappijen hebben de NAVO
lij de recente oliecrisis in de
kou laten staan. In verschil
lende NAVO-landen ontston
den er bevoorradingsmoeilijk-
ïeden die onder meer een on-
:unstige invloed hadden op
ezamenlijke oefeningen van
AVO-strijdkrachten.
Dat is maandag verklaard
oor de chef van de logistiek
an het NAVO-hoofdkwartier
an de geallieerde strijdkrach-
en in Europa (Shape), gene-
aal Van den Heijden.
Hij verklaarde dat er moel-
ijkheden ontstonden „nog
onder dat er een feitelijk ge-
rek aan brandstof was en
crwijl het militaire verbruik
imper 3 tot 4 procent van het
iviele verbruik vertegenwoor-
ligt".
In kringen van het Atlan-
isch bondgenootschap wijst
len er op dat de NAVO,
•venals de burgers, aan de
trillen van de oliemaatschap
pijen was overgeleverd. De
NAVO heef in verband
met een en ander de voorge
nomen oefeningen in april in
Noorwegen veranderd in staf
oefeningen.
^/eel mensen die hetzij
rechtsstreeks, hetzij zij
delings met de politiek te
maken hebben, zitten nogal
eens te broeden op mogelijk
heden om „het grote pu
bliek" in een of andere vorm
de informatie te verschaffen,
die nodig is om van de poli
tiek iets te begrijpen. Veel
burgers immers, komen er
eerlijk voor dat ze „van
politiek geen verstand heb
ben" en veel politici, die
idealiter werken voor het
welzijn van de gemeenschap,
dus ook voor hen die er geen
verstand van hebben, moeten
deze veel verbreide politieke
„onkunde" dagelijks onder
gaan als een enorme frustra
tie.
Louis Sinner, als journalist
zijdelings en als gemeente
raadslid in Terheijden regel
recht bjj de politiek betrok
ken, moet dat gevoel ook
hebben gekend. Anders had
hij zich wellicht niet gezet
tot het schrijven van „De
wortels van de Nederlandse
politiek", een 230 pagina's
omvattende paperback, ver
schenen' bij de Wetenschap
pelijke uitgeverij in Amster
dam.
Men moet zich door dat
laatste niet laten afschrik
ken. In zijn „ter v antwoor
ding" zet Sinner onmiddel
lijk uiteen, dat zijn boek
niet is bedoeld als weten
schappelijk werk. Het is
meer een overzichtelijke
schets, schrijft hij, over het
ontstaan en de ontwikkeling
van het Nederlandse politie
ke leven. Als zodanig is het
speciaal bestemd voor geïn
teresseerde buitenstanders
die zegt de auteur on
danks een doorlopende
stroom van politieke infor
matie in kranten en via de
ether door de bomen het bos
niet kunnen zien. Sinner
schrijft dat in de eerste
plaats toe aan de onmacht
van de politici zelf, die er
namelijk niet in slagen de
juist „franjeloze informatie"
te geven. Ziedaar Sinners in
spiratiebron. Een juist uit
gangspunt dacht ik, want er
is inderdaad behoefte aan
een overzichtelijke schets.
Het is echter wat preten
tieus het boekje de titel „De
vortel van de Nederlandse
rolitiek" mee te geven. Sin
ner heeft er wel naar gegra
ven maar binnen de be
knoptheid, die een werkje
van 230 pagina's nu eenmaal
vereist is hij er niet in ge
slaagd ze allemaal bloot te
leggen. En dat kon ook nau
welijks, natuurlijk.
Het blijft niettemin een
goede poging een breed pu
bliek te bereiken en aan de
stijl zal het niet hoeven lig
gen, want de autenr is er in
geslaagd een paar eeuwen
politieke en staatskundige
geschiedenis op heldere wij
ze samen te vatten. Hij on
derscheidt drie politieke
hoofdstromingen: het libera
lisme, het confessionalisme
en het socialisme. Tenslotte
besteedt Sinner een hoofd
stuk aan wat hij zelf noemt:
„Splinters, vernieuwers en
kruimels", te zamen (als klei
ne partijen) het speciale
kenmerk van de parlemen
taire democratie in ons land.
Onder splinters verstaat de
auteur afsplitsingen van gro
te partijen (bijvoorbeeld de
RKPN), onder kruimels „ge
legenheidspartijen" en de
„erkende" stromingen (een
aanvechtbaar begrip, lijkt
me, want eenmaal gevestigde
vernieuwers kunnen natuur
lijk tot de erkende stromin
gen gerekend worden men
zie D'66 maar Sinner ver
staat onder erkende stromin
gen nu eenmaal liberalisme,
confessionalisme en socialis
me).
Al bij al is het een handig
brok „franjeloze'; informatie
geworden, waarvan natuur
lijk gemakkelijk gezegd kan
worden dat er niets in staat
dat nog niet is geschreven.
Vanuit de filosofie echter,
dat het boekje speciaal op de
markt is voor hen die er
naar eigen zeggen geen ver
stand van hebben, zou deze
al te voor de hand liggende
kritiek niet eerlijk zijn.
E.t.
Van plastic, leer of vilt kun je een heel leuk tasje maken. Knijl
vijf vierkanten en naai er vier aan elkaar zoals op de tekeninjf
Naai vervolgens de twee uiteinden van de lange lap aan elkaaf
vast en maak tenslotte het vijfde vierkant onderaan vast
bodem.
Aan de binnenkant moeten op de vier opstaande kanten tel-l
kens drie-ringen worden bevestigd. Nu heb je alleen nog tw«|
touwtjes nodig. Maak het eerste aan een van de ringetjes
en rijg het door de andere ringen totdat je helemaal rond bent
Haal het ook nog door het eerste. Het tweede touwtje maak j!
vast aan dezelfde ring. Dit moet je ook door alle ringen rijgen
maar nu in de andere richting. Als je hiermee klaar bent kun je
het tasje vullen en dichtmaken.
NEW YORK (ANP) In
de Madison Square Garden
van New York is maandag
nacht een episode in de ge
schiedenis van het wereld
kampioenschap boksen in het
zwaargewicht afgesloten- Na
ziin nederlaag tegen Moham
med Ali zal Joe Frazier terug
moeten treden. Zijn kansen
om ooit wraak te nemen op
George Foreman, de bokser
die hem een jaar geleden op
Jamaica de wereldtitel ont
nam zijn vervlogen. Moham
med Ali, die op 25 februari
1964 door een overwinning op
knock out in de zevende ronde
als Cassius Clay de toenmalige
wereldkampioen Sonny Liston
onttroonde, weet zich in elk
geval zeker van een gevecht
tegen George Foreman. Wan
neer het dit jaar inderdaad nog
tot een partij Foreman - All
met de wereldtitel als inzet
komt, zal deze ontmoeting on
getwijfeld weer het gevecht
van de eeuw worden genoemd.
IK
MEE,
NEW YORK. Op de pe
houden, hadden de zwaar get
dan vriendelijke woorden voa
„Joe is een veel hetere bok
hogelijk verbaasd door de kv
dat ik gewonnen heb."
(Van onze speciale
verslaggever)
AMSTERDAM Cor Coster,
de schoonvader van Johan
Cruyff, wijst de beschuldiging
van Ajax-trainer George Kno
bel „Coster voorspelde Ajax
te ruïneren" resoluut van
de hand. Hij zei gisteravond
„Wie ervan uitgaat of wie be
weert dat ik Ajax kapot wil
maken, heeft het mis". Coster
maakt er echter geen geheim
van dat er een reeks van oorza
ken is waardoor hij van plan is
Johan Neeskens te helpen naar
Barcelona te vertrekken. Zulks
o.a. op verzoek van Johan
Cruyff.
Coster: „Er zijn
eigenlijk drie hoofdoorzaken.
Op de eerste plaats is Nees
kens een van de weinigen ge
weest die het jammer heeft
gevonden dat Johan Cruyff
naar Barcelona is gegaan.
Neeskens heeft dat ook altijd
kenbaar gemaakt. Er is een
innig kontakt tussen het twee
tal. Cruyff is er ook van over
tuigd dat hij bij Barcelona nog
beter zal gaan spelen met
Neeskens achter zich op het
middenveld".
„Op de tweede plaats: Nees
kens heeft een aantal zaken in
Zaandam opgezet. Die zijn
niet, overigens buiten zijn
schuld, verlopen zoals hij zich
had voorgesteld. Daardoor is
hij in financiële moeilijkheden
gekomen. En tenslotte heeft
het bestuur van Barcelona
Neeskens anderhalf miljoen
•gulden tekengeld beloofd voor
een driejarig contract. Dus
exclusief premies en salaris.
Verder moet je ook niet ver
geten dat Neeskens gewoon
weg wil bij Ajax. Daar heeft
hij nog verschillende redenen
voor".
„De affaire ligt er nu eenmaal
en ik probeer Johan Neeskens
te helpen. Het verwondert me
niet dat de belangen van
werkgever en werknemer ook
hier uit elkaar lopen. Dat is
vaker zo. Ik wil best praten
met het bestuur van Ajax".
De kwestie Johan Cruyff,
waarbij Coster meent dat zijn
schoonzoon recht heeft op
tweezevende van het con-
tractgeld, noemt de Amster
damse zakenman een „verschil
van interpretatie".
Ajax-trainer George Knobel
had gisteren een gesprek met
Johan Neeskens. Knobel daar
over: „Het was een zeer posi
tief gesprek. Neeskens heeft
me beloofd dat hij zich de
komende maanden onvoor
waardelijk zal inzetten voor
Ajax".
VOETBAL De Neder
landse oud-international Willi
Lippens zal bij Rot Weiss Es-
zen blijven. De vleugelspeler
zal deze week zijn contract,
dat in juni afloopt, verlengen
voor een periode van drie of
•ier jaar.