ïsi Breda wappert de rode vaan: PvdA in KVP-bastion
sen
i-jobs
Fundamenteel wantrouwen:
van
deze
tijd
ste
iewerket
ïtkamer
1I
Autoloze zon- en feestdagen
roepen „beeldenstorm" op
OP WEG NAAR
DE PERFECTIE
iewerkers.
In het (turf)schip
Onvoorspelbaar
Onberekenbaar
Onregeerbaar
ise
-ROUND
EN(NE)
flOUNTANTS
ATSCHAP
Een beetje
opjagen
ITALIANEN WILLEN WAT HEILIGEN AFSCHAFFEN
Teveel van
het goede...
DOOR
CORN. I
VERHOEVEN
laart (01686-852)
be indiensttreding
honteren van ataalkoj,
|g loon en goede social
bovengenoemd adrej
EILINGEGNEN PEIUNGEN™ PEILINGEN- PEIUNGENPEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN
PFIl INGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN
ElllNftEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN
I PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINC
PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGE
rland zoekt jonge
I opticiën
basis-salaris
Igspetiode meerdere
Kunnen runnen, c.q.
te leiden.
atie met opgave van
no. 12079 bureau
IN ZUID-NEDERLAND
WORDT BESLIST:
'DEN UYL OF WIEGEL'
(Van een onzer redacteuren)
>ERLANDSE
srbreda
ielaan 18
(JS1195
4304
1)22400
e
ten:
3 a: Mulo/Mavo-
ing en typediploma.
net enige ervaring.
e b: voor gevarieerde
aamheden, zoals
rukken, postverzorging,
stige
sidsvoorwaarden, o.a.
goede salarisregeling
13e maand,
intiegeld en minimaal
icantiedagen per jaar.
oor een afspraak
)0) 22400.
M Is een accountants-
ar met 21 vestigingen
derland.
rk verricht en foto-
naakt.
ïgstelling heeft voor een
ree funkties stuurt een
je of belt naar:
'erkoop Nederland bv
1171
2011 (ENKA)
eer P. B. Palma
BREDA Vandaag wappert in Breda de rode
vaan. Rond 600 P.v.d.A.-bestuurders uit het
hele land zijn daar bijeen om de strategie te be
palen voor de Staten- (27 maart) en gemeente
raadsverkiezingen (29 mei) van dit jaar. Dit In k lift
partijcongres in het hart van wat eens onom
streden K.V.P.-gebied was, wordt gehouden in
het congrescentrum „Het Turfschip".
getrouwen als een demonstra
tieve aanzegging dat zij ook
van de „bevriende" zijde een
grootscheepse aanval op hun
(werknemers-)aanhang kunnen
verwachten. Daarom voelt de
K.VP zich door de P.v.d.A. in
het (turf) schip genomen.
De P.v.d.A. bijeen in het
Bredase Turfschip. De ge
slonken KVP-aanhang in
deze contreien heeft er
moeite mee, dat de PvdA
juist hier haar verkiezings
congres belegt. Zoals Breda
tijdens de Tachtigjarige
Oorlog een sleutelstelling is
geweest in de vrijheidsstrijd
van de Nederlanden tegen
Spanje, zo is nu het (katho
lieke) zuiden het nog steeds,
zij het in afnemende mate
belangrijkste bastion, van-
waaruit de KVP zich pro
beert te handhaven in de po-
larisatiestrijd tussen PvdA
en VVD.
Het gaat immers bij de ver
kiezingen in maart en mei niet
op de eerste plaats om provin
ciale of gemeentelijke belan
gen. Zoals de kaarten nu lig
gen, worden die verkiezingen,
met name in Brabant en Lim
burg, in hoge mate beïnvloed
door de kreet: „Den Uyl of
Wiegel". In dat voortgezette
polarisatieproces dreigt de
KVP, uitgeweken naar de va
ge, weinig geloofwaardige,
nieuwe identiteit van een
Christen Democratisch Appel
(CDA), tussen VVD en P.v.d.A.
gemangeld te worden en naar
twee kanten veel stemmen te
verhezen.
Dat een oppositiepartij als de
WD alles op alles zet om de 4 Wim Aantjes, politiek lei-
KVP in het zuiden, djus „op dar van de A.R.
eigen terrein", een gevoelig
verlies te bezorgen, kan onder
de gegeven omstandigheden
niet i anders dan normaal wor
den genoemd. Maar met de
socialisten ligt dat anders. De
P.v.d.A. is een politieke bond
genoot. Den Uyl kan regeren
mede dank zij de KVP. Die
steun aan het kabinet bezorgt
de KVP nogal wat moeilijkhe
den met de eigen achterban, te
meer omdat uitgerekend KVP-
ministers als Lubbers en Wes
terterp ais eerst verantwoor
delijken worden aangemerkt
voor impopulaire kabinetsbe
slissingen ten aanzien van
onder meer de benzinedistri
butie, de energiecrisis, de
grondstoffenschaarste en het
prijsbeleid.
En wat krijgen we nu voor
onze constructieve opstelling
tegenover dit kabinet? vragen
vele KVP'ers zich af. Stank
voor dank!! Want het feit, dat
„bondgenoot" P.v.d.A. uitgere
kend in Breda, dus in het
zuiden, haar verkiezingscon
gres belegt, ervaren die KVP-
Die verhoogde bloeddruk aan
KVP-zijde zal de P.v.d.A. een
zorg zijn. Vriend of vijand: bij
verkiezingen gaat het hard te
gen hard. Je haalt je winst
waar je die maar halen kunt.
Toen de KVP nog de grootste
en sterkste partij was, gebeur
de hetzelfde. Inderdaad. Maar
toch....
De socialisten zitten aardig in
de lift. Opiniepeilingen duiden
op een groeiende aanhang. De
KVP in Brabant en Limburg
lijkt eindelijk stormrijp te
zijn en dat alles te zamen
opent perspectieven, die het
partijcongres in Breda een
stemming, een sfeer kunnen
geven van: „De overwinning
is ons; nu is alles mogelijk".
Is dat optimisme gerechtvaar
digd? Daar zouden wij geen
weddenschap op durven af
sluiten en wel in hoofdzaak
om deze twee redenen:
1) De'P.v.d.A. is als partij een
levende vulkaan: daar kan al
tijd van alles gebeuren;
2) Het kabinet Den Uyl komt
in de grootst mogelijke moei
lijkheden als de KVP (en ook
de ARP) bij de komende ver
kiezingen een zeer zware ne
derlaag zouden lijden.
Als een vulkaan: de P.v.d.A.
is een partij van overwegend
actieve leden, waarvan de lei
ding, tot nu toe overwegend
gematigd hervormingsgezin-
den, voortdurend onder zware
druk staat van een basis,
waarvan de ideeën en wensen
in hoofdzaak verwoord worden
door extreem hervormingsge-
zinden. Dat ievert een boeiend,
maar ook verwarrend schouw
spel op. Dat maakt ook ieder
P.v.d.A.-congres tot een avon
tuur met onvoorspelbaar einidiei.
„Het is goed, dat er
ook mensen met geest
drift zijn, zoals het mis
schien ook wel goed is,
dat er conservatieve
mensen zijn, hoewel
die zullen er altijd ge
noeg zijn. Genoeg of te
veel, maar je moet ais
gematigd hervormings
gezind altijd weer Mij
zijn, dat er extreem her-
vormingsgezinden zijn,
omdat die de conserva
tieven een beetje opja
gen. Ik vind wel, dat je
ze desondanks moet te
genspreken wanneer ze
iets zeggen, dat je niet
juist lijkt".
PROF. MR. G.E.
LANGEMEIJER (in HP)
4 Prof. mr. G. E. Lange-
meijer.
Zo is het best mogelijk dat
premier Den Uyl vanavond in
Breda een ovationeel applaus
krijgt; omdat hij met het
schip van staat ondanks ener
giecrisis etc. aardig koers
heeft weten te houden.
Het is echter evenzeer moge
lijk, dat de man bedolven
wordt onder kritiek, omdat al
lerlei plannen uit Keerpunt '73
nog niet gerealiseerd zijn. Na
tuurlij is het onzinnig in die
huidige wereldcrisis zoiets te
verlangen, maar daarvan zijn
mensen, die bezeten zijn van
„Heilig Ongeduld" zelden te
overtuigen.
Wie in de P.v.d.A. aan de top
staat, moet van grote klasse
zijn om in zo'n sfeer overeind
te blijven. Mr. Langemeijer,
tot voor kort procureur-gene
raal bij de Hoge Raad „Ne
derlands grootste jurist" is
zo'n man. In de Haagse Post
zei hij laatst zichzelf te reke
nen tot gematigd linies in de
P.v.d.A. met dien verstanidle
dat zijn sympathie bij ex
treem links ligt „die mensen
heb je nodig, omdat de voor
uitgang anders te langzaam
zou gaan" maar dat zijn
uiteindelijke politieke keuze
meer zou aansluiten bij socia
listen van gematigd rechtse
signatuur.
Dit is een voorbeeld van genu
anceerd denken, dat helaas
zeldzaam wordt, in de P.v.d.A.,
althans verloren gaat in het
rumoer van extreem links,
waar de sfeer gekenmerkt
wordt door gebrek aan ver
draagzaamheid en doordram-
merij. De P.v.d.A. heeft er
goede mensen daardoor afge
stoten, ook een stuk van de
oude achterban daardoor van
zich vervreemd. Zij is dienten
gevolge een onberekenbare, ir
ritante, wat wezensvreemde
die groeperingen binnen de
coalitiegenoot geworden voor
confessionele partijen, waar
onorthodoxe hervormingsdrift
ingekapseld wordt in „Roomse
Blijheid" of gemakkelijk te
pletter loopt op het rechtlijnig
denken van de „Mannenbroe
ders".
Nederland zou bij zo'n stem
busuitslag op korte of op lan
gere termijn onregeerbaar
worden, KVP en AR zouden
immers, als er te weinig kie
zers achter hen staan, behoren
terug te treden. Dan valt het
kabinet-Den Uyl. Nieuwé ver
kiezingen? Die hebben alleen
zin indien er enige kans be-
staat dat er rond de P.v.d.A.
dan wel de WD een nieuw,
op een werkbare parlementai
re meerderheid steunend, ka
binet te vormen is.
Die kans lijkt in beide geval'
len uiterst gering.
4 KVP's politieke leider: Frans
Andriessen.
Andriessen en Aantjes hebben
tot nu toe zij het met pijn
en moeite de mensen weten
te bewegen trouw te blijven
aan hun toezegging dit Habinet
een kans te geven. Nu al is
het duidelijk, dat de KVP en
AR die steun zullen moeten
bekopen met stemmenverlies
aan WD, CHU en kleinere
ontevredenheidspartijtjes.
Zou echter deelname aan dit
kabinet bovendien tot gevolg
hebben, dat beide confessionele
partijen door bewust daar
op gerichte verkiezingscam
pagnes van de P.v.d.A. en PPR
ook nog een groot aantal
stemmen aan de progressieven
verliezen (ze zouden dan
ongeveer worden weggevaagd)
dan is Leiden eerst goed in
last.
Tegen deze achtergrond gezien
is het duidelijk, dat het Bre
dase verkiezingscongres van
de P.v.d.A. belangrijke gevol
gen kan hebben voor de poli
tieke verhoudingen in Neder
land, voor de stabiliteit ook
van ons democratisch bestel.
Qua ideologie moet dit congres
voor verdere polarisatie zijn,
qua temperament voor het wa
gen van de gok om de confes
sionele partijen voor eens en
voor altijd weg te vagen en
daarmee wie weet, wellicht
de progressieve partijen al
leen aan de macht te brengen.
De verlokking om dat te doen
is des te groter omdat het
scherm van het CDA, waar
achter zich KVP en AR met
de CHU (een oppositiepartij
notabene) „eendrachtig" heb
ben teruggetrokken, zo' door
zichtig is, zo kwetsbaar, diat het
als het ware schreeuwt om om-
vergewalst te worden.
Er is voor een partij als de
PvdA enig genuanceerd
denken nodig om voor de
komende verkiezingen een
„plan de campagne" te ont
werpen, dat Nederland
ook op wat langere termijn
gezien regeerbaar houdt.
Voor de grootste partij van
ons land ligt hier zeker
in deze tijd een grote ver
antwoordelij kheid.
L. LEIJENDEKKER.
(Van een onzer
redacteuren)
BREDA De Nederlander
onderscheidt zich voor de
één in gunstige (betrokken
heid), voor de ander in on
gunstige bemoeizuchtzin
door een opvallend grote
belangstelling voor het we
reldgebeuren. Politieke ont
wikkelingen elders hebben
invloed op ons consumptiepa
troon (Angola-koffie, Ont
span sinaasappels en Rhodesi-
sche tabak) en kunnen van
wege onze reacties erop
(Midden-Oosten) ingrijpende
gevolgen hebben voor onze
bewegingsvrijheid en porte
monnee.
Hoe men ook over de Ne
derlandse getuigenispolitiek
oj betweterij, moge denken,
juist in de komende weken
en maanden kan het erg pro-
fijtelijk zijn onze aandacht
voor het buitengebeuren niet
te laten verslappen onder in
vloed van de tumultueuze
toestanden, die in eigen land
rond de staten- en gemeente
raadsverkiezingen verwacht
kunnen worden.
Natuurlijk is het nuttig,
kennis te nemen van wat
Den Uyl over Wiegel, Aan
tjes over mevr. Vorrink, An-
riessen over zich zelf etc.
etc. te zeg,gen hebben, maar
hoe belangwekkend die uit
spraken ongetwijfeld ook
zullen zijnhet zou toch ver
standig zijn tenminste één
oor-oog blijvend gesvitstge
richt te houden op de wereld
om ons heen.
Want anders zouden wij
bij al dat onderlinge gerede-
kavel enkele andere belang
rijke zaken uit het oog kun
nen verliezen, zoals bijvoor
beeld:
De nog steeds uiterst ex
plosieve siiuatie in het Mid
den-Oosten;
De prijsstijging van grond
stoffen, die voor zowel rijke
als arme landen ruineuze ge
volgen kan hebben;
De toenemende werkloos
heid in tal van industriële
landen;
Het wereldvoedseltekort,
dat vooral in overbevolkte
ontwikkelingslanden tot on
houdbare spanningen leidt;
De dreigende ontwrichting
van de internationale geld
markt;
Het gevaar van militaire
interventie, omdat honderden
miljoenen Europeanen en
Amerikanen niet blijvend
kunnen accepteren dat enke
le miljoenen Arabieren hier
de wet voorschrijven.
Het is al moeilijk genoeg
om. voor ieder van deze pro
blemen afzonderlijk een be
gin van een oplossing te vin
den. Het gegeven is echter,
dat zij zich allen tegelijk
aandienen. In feite staan wij
daardoor voor een wereldom
vattende crisissituatie, die al
leen langs de weg van inter
nationale samenwerking kan
worden opgevangen.
Er is echter geen sprake
van internationale solidari
teit:
De EEG-landen vallen uit
een;
er bestaat een fundamen
teel wantrouwen tussen
Amerika en Rusland, tussen
Oost en West tussen Noord
en Zuid, tussen arm en
rijk;
over heel de wereld wordt
de vrijheid in toenemende
mate .bedreigd door „sterke
mannen" en de democratie
ondergraven door Poujadis
me.
Als je al deze problemen
bij elkaar veegt en zij
Hangen onderling samen
dam is het eigenlijk een
godswonder, dat we al niet
midden in een wereldcrisis
zitten. En als je dat niet
-onder opluchting consta
teert. ga je je afvragen, of
Nederland zich wel kan ver
oorloven zoveel tijd. energie
en geld te besteden aan de
komende verkiezingen.
L.L.
(Van onze correspondent)
ROME De Italianen onder
gaan nog altijd gelaten hun
autoloze zondag. Al weken op
een rij gaan de Italianen zon
dags te voet, of ze maken
gebruik van taxi's, het open
baar vervoer en natuurlijk de
fiets, die de laatste maanden
het belangrijkste vervoermid
del op zondag is geworden.
De regering kondigt bijna da
gelijks aan, dat binnenkort op
distributie zal worden overge
schakeld en dat zal ook wel
nodig zijn, willen we straks
niet met een nieuwe „beelden
storm" zitten.
De periodieke rij-onthouding
geldt voor de Italianen name
lijk niet alleen op zondag,
maar ook voor alle feestdagen
en dat zit ze niét lekker.
Ze hebben namelijk - ook ter
meerdere eer en glorie van
zichzelf - ruimschoots over de
honderd officiële feest, en hei
ligendagen per jaar.
Maar wat heb je aan zo'n vrije
heiligendag als je er niet met
de auto met vrouw en kroost
op uit kunt?
Vooral de stedelingen zijn ge
wend om zondags in dichte
drommen het wijde platteland
in te trekken, de heuvels in te
gaan om er op dorre hellingen
te picknicken, of om er in de
ontelbare en sfeervolle restau
rantjes uitgebreid te eten. En
voor de Romeinen speciaal is
er bovendien het begeerde uit
je naar het strand.
Dat alles blijft evenwel onmo
gelijk zolang de regering het
rijverbod handhaaft.
Nu die heiligen-vererlng in ei
gen vlees gaat snijden, -zijn
massa's Italianen ogenblikke
lijk bereid om een aantal hei
ligen van de kalender te
schrappen en vandaar dat men
vreest voor een nieuwe „beel
denstorm" als je ook de hele
lieve lente nog met dat rijver
bod zouden blijven zitten.
Welke heiligen, oneerbiedig
gezegd, voor de bijl gaan is
uiteraard niet te zeggen, maar
het moet gevreesd worden dat
de beeldenstormers andere
maatstaven zullen aanleggen
dan de meer of minder waar
neembare geur van heiligheid
waarin de heiligen zich mogen
verheugen.
Vandaar dat de regering alles
doet om die massale volksop
loop te voorkomen. En
wordt er straks
neerd. In maart wordt
weerd, zoals ook gefluisterd
wordt over 60 liter per maand
voor elke normale weggebrui
ker.
Tegen die tijd evenwel zal het
spreekwoordelijke fantasie
vermogen van dit zuidelijke
volk op volle toeren werken,
en wat dan overblijft is maar
een handjevol „normale rjj"
dus
gerantsoe-
be-
ders", pakweg mensen, met
een al lang verlopen rijbewijs,
bezitters van antieke brom-
fietsjes en wat lakse buiten
landers. Maar de rest van het
automobilistenleger zal God
weet wat voor argumenten op
tafel leggen om een extra
rantsoen benzine te krijgen.
Om de te voorziene chaos in
die administratie, om de be
minnelijke corruptie en de
vriendelijk verpakte oplichte
rijen tegen te gaan, wordt be
weerd, dat de extra porties
benzine ook extra duur be
taald zullen moeten worden.
Inmiddels is die selectie toch
al op gang gekomen, omdat de
regering opnieuw een benzine
prijsverhoging in het vooruit
zicht heeft gesteld al zou de
literprijs voor super niet hoger
dan 1,25 mogen gaan!
Op zoek naar alternatieve
energiebronnen is intussen ook
opnieuw de gaswinning in de
Adriatisehe Zee ter sprake ge
komen. Een paar kilometer uit
de kust bij Rimini zou iets
zitten, maar te weinig om het
lonend te delven en dat is een
pak van het hart in Rimini.
Alles wat er in deze vermaar
de badstad met toerisme te
maken heeft -en dat is de hele
bevolking - zag in boze nach-t
merries al een bos van boorto
rens en platforms voor het
veelgeprezen strand van hun
vakantieparel.
FRANS WIJNANDS
ROME (DPA) Ita
lië kent „beslist teveel
vrije dagen", zo heeft
een woordvoerder van
de Italiaanse bisschop
penconferentie voor de
Vatikaanse radio gezegd.
Het Italiaanse episco
paat, aldus de woord
voerder, is dan ook be
reid met de burgerlijke
autoriteiten samen te
werken om te komen tot
samenvoeging of schrap
ping van feestdagen. Ita
lië moet tenslotte binnen
het kader van de EEG
kunnen concurreren met
andere landen. Italië is
in de EEG het land met
de meeste vrije dagen.
De regeringscoalitie
bereidt op het ogenblik
een wetsontwerp voor
om het aantal vrije da
gen te beperken.
£?en ideaal wordt gewoonlijk
voorgesteld als een vorm
van volmaaktheid die het na
streven waard is en die dut een
opdracht inhoudt.
Over de manier waarop die
opdracht uitgevoerd moet wor
den, vernemen we nooit iets
en evenmin over de vraag of,
wij het ideaal wel uit eigen
kracht kunnen verwezenlijken,
tot welke prijs dat moet ge
beuren en binnen welke gren
zen. Voorzover de verwezenlij
king van een ideaal niet een
gunst is die ons geschonken
wordt, kan het streven ernaar
ook wel eens een behoorlijke
terreur uitoefenen op de dage
lijkse gang van zaken. Er ont
staat dan, in afwachting van
de ideale toestand en door de
grimmigheid waarmee ge
poogd wordt die te realiseren,
een negatieve fase, waarvan
misschien al te lichtvaardig
wordt aangenomen, dat zij als
doorgangsstadium noodzakelijk
is en voorlopig van aard.
Op zoek naar de perfectie,
bijvoorbeeld in de democrati
sering van een systeem, wordt
het bestaande systeem ge
woonlijk onder een zo zware
druk gezet, dat er in plaats
van de nagestreefde democra
tie een ware tyrannie van per
fectionisten ontstaat. Bij het
streven naar verbetering wor
den als neveneffecten een aan
tal frustraties voor lief geno
men die aanzienlijk zwaarder
kunnen wegen dan de onvol
komenheden van het minder
perfecte, maar zonder kramp
achtigheid toegepaste sys
teem. Als we dan nog beden
ken, dat zelfs in de ogen van
de hardnekkigste idealisten en
verbeteraars het perfecte sys
teem niet bestaat, dan zouden
we ons kunnen afvragen of
het ideaal en de utopie wel
iets positiefs vertegenwoordi
gen en of ze niet geformuleerd
en opgelegd worden als een
excuus voor een lang bestaan
de frustratie. Persoonlijk ge
loof ik volstrekt niet in de de
mocratische gezindheid van
mensen die door middel van 'n
tyranniek optreden de demo
cratie willen uitbreiden en ze
daardoor voorlopig lam leggen.
Als het doel wit is, kan het
middel niet zwart zijn. Op
de weg naar het ideaal hoort
de terreur niet thuis.
Het is niet alleen in de poli
tiek zo. Ik ken een schilder
die zo ontzettend veel ver
stand heeft van schilderen, die
zo precies weet hoe het alle
maal moet en hoe anderen het
zouden moeten doen, dat hij
nooit schildert. Hij is dus
geen schilder en wel om geen
andere reden dan dat hij zo'n
knappe schilder is. Zo zijn er
ook schrijvers die een supe
rieure minachting aan de dag
leggen voor slordige veel
schrijvers en zo kritisch
staan ten opzichte van hun
eigen schriftelijke uitingen, dat
zij nooit iets schrijven. Nie
mand weet dus, dat zij zulke
enorme schrijvers zijn en zij
zijn het ook niet. Het is zelfs de
vraag of ze het zouden willen
zijn. Zij worden, zouden we
kunnen denken, verlamd door
de eisen die zij zich zelf stel
len en door hun drang naar
perfectie; zij doen niets omdat
zij alleen maar iets volmaakts
willen doen, iets wat niet an
ders en niet beter kan. Maat
intussen is er zelfs niets dat
ze zouden kunnen verbeteren.
Op die manier ben ik zelf,
zonder dat iemand het weet,
een groot zanger en een ui
terst begaafd violist; maar zin
gen of strijken doe ik nooit,
omdat ik alleen verpletterend
volmaakt wil optreden. En zo
verdwijnen heel wat schitteren
de kwaliteiten in het graf.
Ik weet dus eigenlijk niet
zo zeker of de drang naar
perfectie wel dè oorzaak van
al die zure onvruchtbaarheid
is. Het zal wel eens voorko
men, maar het is ook heel
goed mogelijk, dat het oorza
kelijk verband omgekeerd ligt
en dat de drang naar perfec
tie is uitgevonden als een ex
cuus voor een misschien wel
ten onrechte betreurde on
vruchtbaarheid. Wie niets kan,
kan altijd nog een utopie be
denken. Het is mogelijk, dat
vruchtbaarheid samen gaat met
een vitaal soort van slordig
heid en dat met het toenemen
van de nauwkeurigheid en' dé
kritische zin de vruchtbaar
heid wat afremt; maar het lijkt
mij weinig aannemelijk dat op
de weg naar de perfectie dè
onvruchtbaarheid, de frustra
tie, de negativiteit, het tegen
deel van leven, als gids zou
moeten optreden. Dan liever
geen perfectie.
1