Streekgids niet klaar jVoor gevraagde datum zeeuws „Als werkeloze voel je je maatschappelijk uitgeteld" Hooge Natie! titels naar Brab K. de Vries uit Middelburg: „Op visite" LAATSTE P Expositie „klein formaat" DRUKKER IN BRIEF AAN GEMEENTEBESTUREN: Op de keien Ingreep Geanimeerde receptie in Oostburg ZANGER JACO LOÜWERSE TREEDT OP IN ÏERSEKE COMMISSIE VOOR JACHTHAVENPLAN KOMT BIJEEN stad streek door NETTY VAN ZALINGE DEVALUATIE VAN DE KIKKERORDE? Ter neuzen Zuiddorpe IJzendijke Aardenburg RESUMé TIJDSCHEMA Woensdag 9 januari 1974 „Werkeloos zijn betekent iets verschrikkelijks- Je kunt je eeenvoudig niet voorstellen hoe erg dat is» als je het zelf niet aan de lijve hebt ondervonden. In het begin als je werkloos wordt, dan zie je de situatie niet zo somber- in. Je denkt, och, er zal voor mij wel weer werk te vin den zijn. Je hebt uiteindelijk je diploma's en je beschikt bovendien over de nodige vakkennis. Maar als het dan na weken, maanden solliciteren, naar het arbeidsbureau lopen al alles uit proberen dan nog niet lukt, dan gaat de wereld langzaam maar zeker voor je instorten. „Je voelt: Ik hoor er niet meer bij. Ze hebben me niet meer nodig. Ik ben waarde loos. En dat gevoel is met geen pen te beschrijven. Als ik nu dan al die mensen hoor schreeuwen om hogere Ionen, de vakbonden te keer hoor gaan over een paar gulden meer in de maand, dan zou ik ze wel willen toeschreeu wen: Mensen wees toch ver standig. Je kunt toch wel goed leven met minder geld, maar als je zonder werk komt te zitten, dan sta je ineens aan de andere kant van de maatschappij. Je bent uitgeteld, je hoort er niet meer bij. Je bent nog goed genoeg om je hand op te houden"! Deze verzudhibiinig toornt uit <le mond van d»e 58-jiarige K, die Vries uit Midöelburg, een man, die ail vanaf november 1972 werkeloos is. De Heer De Vries is jarenlang zelf standig aannemer geweest. Omdat hij zijn werkplaats uit de Middelburgse binnen stad moest gaan verruilen voor een hele nieuwe werk plaats op het industrieter rein, en deze verandering on dier -andere met zich mee zou brengen, dat er verschillende nieuwe dure machines zou den moeten worden aange schaft en er bovendien enor me kapitalen zouden moeten worden geïnvesteerd in de nieuwbouw, besloot de heer De Vries een streep te zetten onzer zijn zelfstandig onder nemersschap en als werkne mer in dltensit te treden bij een aannemersrnaatscbap- PÜ- Alles ging precies zoals van te voren was gepland. De vaste groep van zes vak lieden, die bij de heeT De Vries in dienst waren, werd ondergebracht bij collega aannemers. „Ik had dian ook een prima stel vakmensen in dienst. Zo vind je er tegen woordig nog maar weinig", zegt bij. Zelf kon hij onmid dellijk in dienst komen als bouwkundig opzichter bij een bouwbedrijf, waar hij de supervisie kreeg over de bouw van 200 woningen. Dat werk duurde van 1 januari 1971 tot 31 oktober 1972. Het nieuwe projekt dat zou worden opgezet kwam niet van de grond in verband met de "rote leegstand van huizen. „Ik kwam op de kei en te staan", zegt de heer De Vries triest. Och toen leek het allemaal ook zo erg nog niet. Het was zo vlak voor Kerstmis. „Dat werkeloos zijn in de decembermaand beschouw den we eigenlijk meer als een onverwachte vakantie. Maar daarna begon d'a ellen de pas goed. Je solliciteert en solliciteert, van de een krijg j-e een uitnodiging om te komen praten, de ander laat het beleefd of onbeleefd afweren, weer een and-er schrijft: Tot onze grote spijt enz. Je wordt er moedeloos van. De meeste sollicitatie gesprekken verliepen heel hoopvol. Och je weet het wel. Je hebt kennis van za ken. Je weet er bijoa nog meer van d-an de baas zelf. Misschien dat velen deze kennis niet op prijs stelden. Onder jouw 1-ediding konden ze niet met inferieure mate rialen gaan werken, dat zou je te gauw opvallen. Dus zou je op de lange duur toch te duur kunnen bJdtjiken voor je werkgever. Meestal namen ze li-ever een jonge jongen, die nog om te vormen was naar de ideeën van de baas"., „Op mijn eigen bedrijf was ik aültijid gewend hard mee te werken je wist dus meestal precies wart en w-a-ar er bepaalde dingen moesten gebeuren. Ip hert eigen be drijf wordt zo'n instelling bijzonder gewaardeerd, maar wordt je werknemer dan verandert dit ineens Ook die fijne sollicitatie gesprekken werden altijd ge volgd met het al zo bekende briefje. „Weet je wat het al lerergste is van dat werke loos zijn", zegt de heer De Vries. „Je mist het contact, het respect van de medear beiders". „Vroeger was je iemand. Wij hadden ook een gewel dig goede sfeer op het be drijf. Ik heb nooit een van mijn vaste werknemers hoe ven te ontslaan. Zelfs voor die losse arbeiders wisten we wel een oplossing te versie ren. Diajamom is hert nu voor mij onbegrijpelijk, dat dit mlij nu o-verkoimit. Dan denk je: Zelf zou ik do-lbllij zijn geweest m-ert een degelijke vakman, maar hert lij-kit wel of dat tegenwoordig niet meer telt". .„Zoals ik al eerder heb gezegd, het is niet zo belang rijk of je minder geld iin het laatje krij-gt. De sociale voor zieningen zijn goed. Het erg ste is het gevoel: Niet meer miee te tellen! De mensen waarderen hun rijkdom niet. Je hebt nu soms het gevoel, dat dè rijkidbm ook bij de arbeiders niet op kan. Kijk miaiair in de schaftlokalen. De mannen brengen allemaal brood mee belegd met ham, worst, kaas en noem maar op. Maar dacht je d-ait het opgegeten werd! Moet je eens op het eind van de week in het schaftlokaal ko men, dan kun je een kruiwa gen vol brood met beleg opha len. 's Morgens wordt er al een kilst bier gehaald, 's mid dags dito. Niemand bekom mert ztóh o-m het statiegeld. Als de melkboer komt, kan hij de koeken niet aange sleept krijgen, terwij-l het broo-d voor oud vuil in de hoek gesmeten ligt. Kijk en als je dan al die dingen op een rijtje zet, da-n denk je: Is dat nu genieten van die wel vaart, hebben we het nu zo vreselijk slecht? Moeten we daarvoor nu de hele zaak op stairug jagen. Ik heb geen 0 K de Vries. goed Woord over voor de werkelozen in die rij is. Dat wekt die stemming van de vakbonden. Er wordt veel te weinig nagedacht over datge ne wat er m-et de werkne mers gaat gebeuren als de kioek op is en ze werkeloos worden! Da,n val je in eeen bo. demloze put! Dan mag je met dertig, veertig andere werkelozen op het stadhuis om je centen ga-an vragen. De mensen zouden daarvoor één keer eens een kijkje moeten gaan nemen. Dan zou ik ze willen aanra den!" Ook voor het gezin bete kent het werkeloos worden van man en vader eer: ernsti ge ingreep in de gewone gang van zaken. Mevrouw de Vries werkt als lerares op een nijverheidsschool. „Vroeger was dat werken voor mij een hobby", bekent ze. „Ma-ar nu ik moet, bete kent het een zware belasting. De rallen in huize De Vries zijn raidika-all omgedraaid. Pa doet nu het huishouden en moeder gaat naar haar werk. Het mag dan een gedachten- gang zijn die door de eman- oipatie-beweging luid wordt toegejuichd, als deze situatie noodgedwongen ontstaat, dan is er helemaal niets leuks meer aan. „Daarom maak ik me zo'n zorgen over de hui dige ontwikkeling", ze@t de heer De Vries. In j-ainuari worden sommige jeugdlonen met de helft verhoogd. Dat betekent, dlat er ook veie jongeren werkeloos zullen worden. Goed, ze kunnen dain wel werkeloosheidsuit kering krijgen, financieel zit het wel goed, maar wat komt er terecht van hum gevoel v-oor eigenwaarde hun ver antwoordelijkheidsgevoel? Wjïïien wij zo'n toekomst aan onze jeugd schenken. Hebben zij dam niet het recht de voldoening te smaken een volwaardig lid van d»e maat schappij te zijm? En hoe zul len zij de financiële klappen op moeten vangen als er te veel werkelozen komen en de staait de uitkeringen niet meer helemaal na kan ko men. Voor ons is het alle maal niet zo erg. Wij hebben de malaiisetiijd van voor de oorlog meegemaakt. Wij we ten wel wat het is geen eten of luxe te hebben. Zo erg zal het wel nooit meer worden. De werklozen van de komen de tijd zullen voorlopig nog wel een beroep kunnen doen op de sociale dienst. Maar iedereen die altijd gewend is voor zichzelf te 'zorgen, zal die gang maar de so-ciaie dienst zwaar vallen. Daarom zou ik de mensen wel willen toeroepen: Ga niet te ver! Want als ^werkeloze voel je je volledig' uitgeteld en dat zoiu ik niemand willen toe wensen". De laatste weken hebben er regelmatig artikelen in deze krant gestaan in ver band met Aardenburg „KIKKERSTAD". Dat Aar den-burg deze bijnaam zou krijgen wist ik al 'n hele tijd. Ook dat er kikkerme dailles zouden uitgedeeld worden aan mensen die zich verdienstelijk hebben ge maakt voor de gemeenschap. Hiervoor was er namelijk in de raadsvergadering van 6 november een bedrag van 375,- voor uitgetrokken. De ze subsidie was aangevraagd door het Evenementen Comi té die namelijk deze hele kikkerbedoening had georga niseerd. Doch de bedeling van deze kikkermedailles is toch anders verlopen dan aan de raadsleden was medege deeld. Er zouden er een stuk of vijf aangeboden worden, doch het zijn er bijna veertig geworden. En dan nog aan personen die het niet ver diend hebben. Deze personen zoals bijvoorbeeld de burge meester, de wethouders en de meeste raadsleden (enke le raad-sleden hebben gewei gerd) hebben voor de ge meente n-iets speciaal gedaan, dan alleen hun taak verricht waarvoor zij zijn aangesteld. Daarbij worden zij er nog voor betaald ook. Verder is er nog de oudste en de jong ste inwon-er van Aardenburg en de burgemeester met an dere heren uit de omliggende Belgische gemeenten. Wat hebben zij voor Aarden-burg gedaan??? De grootste grap is nog dat de leden van het Evenemen ten Comité (voor mij' het Ei genbelang Comité), zichzelf niet vergeten hebben. Deze leden vonden het namelijk nodig om zichzelf ook te be lonen met een kikker-me daille. Door deze bedoening is het voor de mensen,die werkelijk een medaille ver dienden. minder aantrekke lijk geworden dat zij ook een medaille ontvingen. Mensen zoals bijvoorbeeld G. van Vooren, archeoloog Trimpé-Burger, J. Rossel, J. van Hinte (heeft medaille geweigerd) en tandarts Jans sen hebben zich werkelijk verdienstelijk gemaakt met hun werk en hun hobby's. En er zijn nog meer mensen in de gemeente Aardenburg, die beloond konden worden met een kikker-medaille, maar die niet eens een uitno diging kregen. In de artikelen is niet één keer met name genoemd, wie er over besliste, wie er zoal zou beloond worden. Wel heb ik hierzelf mijn vermoedens over. Maar ware het niet be ter geweest dat iedere inwo ner hierover kon beslissen door bijvoorbeeld een briefje in te dienen op het stadhuis met een naam of meerdere namen erop en even-eens hun goede daden erbij vermeld. Dit zou volgens mij veel eer lijker zijn en meer waarde geven aan de „KIKKEROR DE". p.s. Ik hoop dat de redactie van dit blad deze brief durft publiceren en niet eerst om toestemmimg vraagt bij het gemeentebestuur van Aar denburg. „De Aktiegroep" p.a. H.C.A. van Rie. Mgr. de Backerstraat 26, Eede. Eindredactie Bas Augustijn Woensdag 9 janue 9 Eddy Merckx is d< trekpleister in de Zes van Rotterdam. iS (Van ot DEN HAAG Het het gewonnen van het 1 namelijk maakte de spor vergadering met het hi monde van Bas Goud landse kampioenscliappe: en dames zullen worden comité „Hoogerheide V- Een besluit dat eigenlijk teidagmiddag al viel nadat I sportcommissie na het keul van „Hoogerheide" (de c derdag daarvoor) ook nog el het alternatief van vergl ninghouder Ton Vissers en aangepast Adsteeg-circuit I bij het Limburgse Beek bekeken. Toch werd toen beslissing ten gunste M Hoogerheide nog niet bekt gemaakt, omdat de sportco missie bezwaren had tegen t kele opmerkingen die van het hoofdbestuur van KNWU waren gemaakt. C merkingen, die inhielden», men het niet eens was met 1 feit, dat het parkoers te Ho gerheide pas kandidaat geste werd door Vissers nadat J zijn officiële voordrach? n- vier andere parkoersen al honoreerd had gezien met e toewijzing, Met weer als genprestatie 72.000 guide Da-t wel. De sportoommis: was echter van mening Vissers de vrijheid had (Van een omzer verslaggevers DEN HAAG Het bestU' van de WISO, onderling ernstig verdeeld over de volgen koers, zal vandaag e» laatste poging doen om de vi Nederlandse rijders te bew gen -donderdag op het vlie: tuig richting Zweden te stai Pen, om daar komend weed? einide deel te nemen aan eei proftoernooi in Rattvik. In dit beraad tussen rijders e bestuur, dat plaatsvindt op d Haagse kunstijsbaan „De Uit hof', neemt Ard Schenk ee: centrale positie in. Schenk na melijik is momenteel degen die zich het hardst opstel door keihand vast te houdei aan zijïi eis dat de WISO eers de tweede termijn vaft 5.000,- moet uitbetalen voorda hij bereid is naar Zweden a te reizen. De benodigde gelden voor dej ze uitbetaling die contrac tueel eigenlijk al eind voria Jaar had moeten gebeuren - ontbreken echter bij gebrel aan sponsors. Pogingen va: Marten Barel, een van de lel den van het WlSO-bestuui p in de afgelopen dagen geld bijeen te krijgen, zijn mislukt. (Van een onzer verslaggevers) OOSTBURG Tijdens een gezellige en geanimeerde re ceptie op het Oostburgse ge meentehuis heeft het college van b. en w. nieuwjaarswen sen uitgewisseld met een flink aantal ingezetenen. Van 19.00 tot 21.00 uur was het een ko men en gaan van burgers die het college de beste wensen voor 1974 aanboden. Onder de aanwezigen bevonden zich ook de raadsleden van de gemeen te. Benoeming De heer A. Wolfert te Hoek, voorzitter van de Zeeuwsch-Vlaamse Au- tomobielsport Club (Zevac) is benoemd tot lid van het dage lijks bestuur van RAC- Zuid, het overkoepelend orgaan van de Zuidnederlandse autosport binnen de KNAC. Schieting Aan de binnen schieting in café Centraal werd door 42 schutters deelge nomen. Uitslag: hoogvogel en eerste zijvogel M. van Boven, Axel, tweede zijvogel A. Groenewegen, Koewacht. Meeste kleine vogels (3 stuks) K. van Boven, Koewacht ('t Zand.) Eerstvolgende schie ting, zaterdag 12 januari om 15.00 uur. Schieting In het Hofzicht- theaiter werd een schietdnig op de liggende wip gehou-d-en. De hoogvogel was voor Arn. Boerman, eerste zijvogel Luc. Groosman, tweede zijvogel W. van Nispen. Vliegende vo-gel G. Doen-s. De meeste kleine vogels werden afgeschoten door C. Neijssen en de gebroe ders Boerman, allen met drie stuks. BEVOLKING Een be trekkelijk laag geboortcijfer en een hoog sterftecijfer zijn er in 1973 de oorzaken van geweest dat de bevolking van Aardenburg wat is vermin derd O 32 december 1973 waren er precies twaalf inwoners minder dan een jaar tevoren. Aardenburg telde aan het eind van 1973 in totaal 3864 inwo ners, namelijk 1939 mannen en 1925 vrouwen. In 1973 wer den 36 kinderen geboren (25 jongens en 11 meisjes) en er overleden 49 mensen (26 man nen en 23 vrouwen). Er kwa men 173 nieuwe inwoners en 172 mensen vertrokken. In to taal werden er 35 huwelijken gesloten en twee echtscheidin gen werden ingeschreven. YERSEKE In d-e jeugd soos Mens Erger Je Niet aan de Kijkuit in Yerseke treedt zaterdagavond twaalf januari Jaco Louwerse op. Deze uit Vlissingen afkomstige zanger begeleidt zichzelf op gitaar en mondharmonica. De aanvang van het optreden is acht i uur. (Van een onzer verslaggevers) BRESKENS de streek gids West-Zeeuwsch-Vlaande ren zal niet per 1 maart ge reed kunnen zijn. Dit laat drukkerij J.J. Drewes in Bres- kens weten aan de drie colle ges van b. en w. in deze streek. Met enige verwonde ring, zo schrijft de heer Dre wes, heeft hij de brief van de colleges ontvangen waarin staat vermeld dat men hem nog een kans wil geven, mits de streekgids gereed is op 1 maart. „Indien wij op 2 januari hadden kunnen starten met de produktie vanuit kant-en-klare teksten met alle advertentie teksten beschikbaar, dan nog zon een datum van 1 maart niet haalbaar zijn vanwege het feit dat wij papier moeten be trekken met een levertijd van 4 tot 6 weken", zo deelt hij mee. voor de 9.000 streekgidsen is meer dan 1.000 kilogram papier nodig, die desgewenst apart aangemaakt kunnen worden. Verder wijst de drukker er op, dat indien in de streekgids de dienstregelingen van het openbaar ervoer worden opge nomen, de gegevens hiervoor niet eerder dan eind april be schikbaar zijn. Hij vindt dat gezien de huidige situatie die dienstregelingen dienen te worden opgenomen. Volgens de heer Drewes heeft hij een redelijke planning overgelegd, waarbij de gids eind mei of begin juni ver spreid kan worden. In de brief, waarvan alle raadsleden in de drie gemeen ten een afschrift hebben ge had, geeft de heer Drewes nog een resumé van de (lange) geschiedenis van de totstand koming van de streekgids. Zoals bekend was in de raad Oostburg al meegedeeld dat die drie colleges een soort ultima tum aan de drukker hadden gesteld. Desgevraagd werd la ter meegedeeld dat bij eel in gebreke blijven van de drukker, naar een andere drukker zou worden uitgeke ken. De drie gemeenten staan gezamenlijk voor 3.000 garant in een eventueel verlies dat de gids zou opleveren. „Reeds lang voor de herin deling zijn wij reeds bezig met de voorbereiding van de streekgids waaraan wij toch wel enige, zij het niet juridis che rechten ontlenen", aldus de brief. Gevraagd wordt de collegs tijd om deze uitgave in het door de drukker geplande tijdschema uit te voeren, „o- verwegend dat wij reeds voor meer dan 2.500 kosten heb ben gemaakt voor de voorbe reidingen van deze gids en dat er contacten zijn gelegd met enkele grote adverteerders". Het lijkt de heer Drewes onjuist de gids buiten de streek bij uitgevers onder te brengen die dit object op zui ver commerciële basis benade ren. Tot nadere berichten zijn ontvangen schort men overi gens de activiteit met betrek king tot de streekgids op. (Van een onzer verslaggevers) OOSTBURG Ter uitvoe ring van een besluit van de Oostburgse gemeenteraad is een commissie ad hoe ge vormd, die de plannen voor de inrichting van de nieuwe jach- haven in Breskens zal bestu deren. De commissie komt donderdagmorgein om 10.00 uur voor de eerste keer bü- een. Zoals bekend bestaan voor de inrichting van de nieuwe jachthaven verschillende plan nen. Een opgesteld door pro vinciale waterstaat en twee alternatieven ontwikkeld in opdracht van de Stichting Jachthavenbelangen Breskens. Vlak voor de sluitingsdatum waarop alternatieven konden worden.- ingediend, kwam de stichting met twee Dlannen qd de proppen. De gemeenteraad besloot een definitieve beslissing over de inrichting van de jachtha ven uit te stellen totdat een cimmissie alle plannen bestu deerd had en eventueel uit elementen van de drie plannen een nieuw zou vormen, of voor een der drie Dlannen to kiezen. De commissie bestaat uit de heren J. Barendregt, voorzit ter, F. Baarends, Th. Cambier en A. de Feijter (raadsleden), M.J.B. Dooms, directeur ge meentewerken, J.G. Krijnders, ambtenaar rijkswaterstaat, J. van der Linde, ambtenaar Pro vinciale Waterstaat en P Vroon, voorzitter van de stich ting Jachthavenbelangen Bres kens. 9 Flessen met inhoud. [(Van een onzer verslaggevers) TERNEUZEN In de bene denhal van het Terneuzense stadhuis is op het ogenblik een collectie te zien van werk van Nederlandse beeldhouwers onder de dertig jaar. „Klein formaat", zoals de expositie is genoemd, kwam tot stand op initiatief en onder verantwoor delijkheid van CRM. De beelden en objecten val len nauwelijks onder het gangbare begrip beeldhouw werk: er is bijna sprake van een „anti-plastiek". Traditionele beeldhouwkunst zal men dan ook in de collec tie niet aantreffen. Niettemin hebben sommige jonge kunste naars klassieke materialen als marmer en natuursteen geko zen om hun ideeën tot uit drukking te brengen. Paul Damsté bijvoorbeeld tekent met scherpe zuren prachtige patronen in marmer. Van een heel andere dimensie is de „wildklem" (killer) van Johan Claassen, die de be schouwer iets van de kille wreedheid van dit martel werktuig meegeeft. Dat de beeldende kunste naar niet altijd zijn toevlucht hoeft te zoeken in kostbare materialen toont Paul Goede met stenen, In enkele waarvan een holletje is gemaakt als bergplaats voor een hoopje mos. Doorwrochte werkstukken zijn de verchroomde beelden van Elderen-Bos. Verder ver dienen naast eigentijdse plas tieken in plexiglas hun tegen polen in klassiek brons van kunstenaars als Zijlstra, Van Wijk, Waterreus en anderen de aandacht. 0 Loden tassen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1974 | | pagina 12