„Verkopers van de dood
doen uitstekende zaken
HERZIENING KERKELIJK
RECHT VERGT VELE JAREN
NEDERLANDERS
IN ARGENTINIË
BEDREIGD MET
ONTVOERINGEN
EN OVERVALLEN
DE
GA
VA
„Geen
NAVO pra.
GROOTSTE WAPENAFNEMER IS DERDE WERELD
binnenland
buitenland
ll
i
99
Pacifisten
Energie
Mirage
China
VROUW
NIET PRETTIG
MIDDENWEG
HET HUWELIJK
Lijfwacht
Verdediging
Telefoon
Blokje om
Huurauto
JT,
Vrijdag 7 december
WASHINGTON (AP) De Amerikaanse wapen
verkoop is dit jaar verdrievoudigd tot 4,5 miljard
Amerikaanse dollar sinds de regering Nixon bij de
verkoop van Amerikaanse wapens zijn aandacht be
gon te richten op het buitenland. Deze verkopen zul
len in het fiscale jaar dat 1 juli begint met nog eens
900 miljoen dollar stijgen.
Als de andere wapen-exporterende landen bang zijn om te
worden uitgemaakt voor „verkopers van de dood" dan tonen zij
dit evenwel niet. De Sovjet-Unie verkoopt naar geschat wordt
voor ongeveer 2 miljard dollar aan wapentuig en militaire goe
deren per jaar.
Hoewel het nog wel achter
blijft bij de Amerikaanse om
zet, is Frankrijk in de Zuid-
Amerikaanse landen toch een
concurrent van de Verenigde
Staten geworden en tot op ze
kere hoogte ook in de Perzi
sche Golf; tegenwoordig een
van de beste wapenafzetgebie
den ter wereld.
Andere wapenverkopers zijn
o.a. Groot-Brittannië, Italië,
Canada, Zweden, Tsjechoslo-
wakije, Polen, België en Ne
derland. Israël dat zelf de fa-
brikage van raketten en kleine
wapens ter hand heeft geno
men, zoekt klanten in het bui
tenland en heeft er al zeker
een gevonden, Nationalistisch
China.
Zelfs Indië, dat al lang de
naam heeft pacifistisch te zijn,
blijkt bereid te zijn tanks te
verkopen, zowel als oorlogs
vliegtuigen en andere wapens.
Dit kwam aan het licht tijdens
een internationale beurs in
Nieuw Delhi.
Twee industriële giganten,
West-Duitsland en Japan, heb
ben zich geconcentreerd enkel
en alleen op de wapenvoorzie-
ning van hun eigen legers en
hebben tot nu toe niet deelge
nomen aan het op grote schaal
verkopen van wapens aan het
buitenland, hoewel West-
Duitsland wel de Navo-part-
ners van wapens heeft voor
zien.
Zowel Japan als West-Dults-
land hebben tot nu toe 'n enigs
zins afwachtende houding aan
genomen, om te voorkomen
dat de herinneringen aan de
tweede wereldoorlog weer
worden wakker geroepen.
ongeveer 30 tot 90 landen,
de meeste in de onderontwik
kelde „derde wereld" in het
Midden-Oosten, Latijns-Ame-
rika, Azië en Afrika, kopen
wapens aan.
De olierijke staten aan de
Perzische Golf zullen naar
verwacht wordt de belangrijk
ste afnemers van oorlogsmate
riaal worden.
De energiecrisis echter heeft
de Westerse landen, die met
een olietekort kampen, in een
positie gemanouvreerd waarbij
zij vriendschappelijke banden
moeten onderhouden met Iran,
Koeweit, Saoedi-Arabië en een
groep van kleine emiraten.
Tezamen met Irak, hebben de
ze landen langs de Perzische
Golf de beschikking over on
geveer 70 procent van de olie
voorraden in de wereld.
Iran is de grootste wapen af
nemer van de Verenigde Sta
ten. Het bestelt gevechtsvlieg
tuigen, helikopters, tanks en
militair materieel ter waarde
van meer dan 2 miljard dollar,
hetgeen neerkomt op ongeveer
de helft van alle buitenlandse
wapenverkopen van de Vere
nigde Staten in het fiscale jaar
1973. Bovendien verwachten
Amerikaanse functionarissen
dat in het nieuwe fiscale jaar
Iran nog eens wapenaankopen
zal doen ter waarde van 1
miljard dollar.
De Amerikaanse staatssecre
taris van defensie, William P.
Clements, die openhartiger is
dan vele andere Amerikaanse
functionarissen, bevestigde on
langs, dat ook andere belang
rijke drijfveren meespelen
bij de voorgestelde verkoop
van 30 f4-phantom gevechts
vliegtuigen aan Saoedi-Arabië,
en misschien een paar f4's aan
Koeweit.
„Als we dit zullen doen, dan
betrekkingen met Saoedi-Ara-
betrekkingen met Saoedi Ara-
bië en Koeweit gewaarborgd,
deze landen zijn ons erg dier
baar, en mede door de voort
durende olie- en energiepro
blemen zijn beide partijen bij
een verkoop gebaat...„Of zou
den we in gebreke moeten
blijven en de Fransen de kans
geven om hun Mirages aan
hen te verkopen" vroeg Cle
ments retorisch, daarbij geen
twijfel erover laten bestaand
dat het antwoord ontkennend
zou moeten luiden.
ges gevechtsvliegtuigen aan de
Verenigde Arabische Emiraten
verkocht. Volgens Amerikaan
se cijfers hebben de Fransen
tot nu toe ongeveer 450 mira
ges aan onderontwikkelde lan
den verkocht.
In de landen rondom de
Perzische Golf en elders in
hot Midden-Oosten bestaat
een enorme rivaliteit tussen
oost en west.
Als tegenwicht tegen de
Amerikaanse wapenleveranties
aan Iran, staat de Sovjet en de
Tsjechoslowaakse verkoop van
Mig-gevechtsvliegtuigen, pa
trouilleboten met uiterst effec
tieve raketten en andere wa
pens. In het begin van dit jaar
hebben de Tsjechoslowaken en
Irakezen wapencontracten on
dertekend ter waarde van 300
miljoen dollar, zo hebben
Amerikaanse deskundigen
meegedeeld.
De Verenigde Staten ver
schaft Israël jaarlijks voor 300
miljoen dollar aan oorlogsma
teriaal, ondër meer in de vorm
van Phantom-gevechtsvliegtui-
gen; klaarlijkelijk hoopt Was
hington, dat de Arabische sta
ten aan de Perzische Golf dit
de Verenigde Staten niet kwa
lijk zullen nemen en ertoe
overgaan de oliekraan dicht te
draaien, wat dan tevens weer
tot gevolg heeft dat dit land
wapens ook aan de Arabieren
blijft leveren
De Amerikaanse functiona
rissen geven toe, dat zij moei
lijk kunnen vaststellen welk
percentage van de wapenle
veranties van de communisti
sche landen aan het Midden-
Oosten een geschenk is, en
hoeveel er nu verkocht al dan
niet op krediet, of geruild
wordt.
Irak is in staat deze wapens
te bekostigen uit de olie-op
brengsten. Syrië echter, een
van de beste klanten van de
Sovjet-Unie, die dit jaar alleen
al 60 gevechtsvliegtuigen ont
ving, is een arm land.
Egypte heeft naar wordt
aangenomen, zijn katoenoogst
al jaren van te voren verpacht
om de wapens te kunnen be
kostigen, die het zelfs voor de
Arabisch-Israëlische oorlog
van 1967 al bestelde.
Behalve de olie en de inter
nationale machtspolitiek liggen
ook sterke economische motie
ven aan de steeds groter wor
dende wapenverkopen van de
westerse landen ten grondslag.
Met andere woorden, dergelij
ke verkopen aan het buiten
land houden de Amerikaanse
Met aan het hoofd de
Verenigde Staten stellen
de geïndustrialiseerde lan
den alles in het werk om
steeds meer en meer wa
pens te verkopen lm een
soort wedloop die ver
scherpt wordt door het
olietekort, de internatio
nale machtspolitiek en
de economische proble
men.
De wereldmacht China Is
nog steeds een dwerg op het
gebied van de wapenverkoop
en zet jaarlijks slechts ter
waarde van 75 miljoen dollar
af. De meeste Chinese wapens
gingen naar Pakistan en om
mogelijke bondgenootschappen
te sluiten tegen de Sovjet-
Unie naar Afrikaanse landen,
waar een paar vliegtuigen en
geweren al een hoop „goede
wil" kweken.
De West-Europese landen
zijn er niet zo op gebrand
cijfers over hun wapenver
koop vrij te geven, maar
Amerikaanse deskundigen
vermoeden dat de Fransen,
Britten en anderen voor meer
dan 2 miljard dollar aan wa
pentuig aan de derde wereld
in hun orderboeken hebben
staan.
oorlogsindustrie gezond op een
moment dat de verkoop aan
het teruglopen was als gevolg
van beëindiging van de Viet
namese oorlog.
Hierbij komt nog, zo stellen
de wapenleveranciers, dat
door de verkoop van wapens
aan het buitenland de prijs
van bepaalde wapens voor de
Amerikaanse strijdkrachten
verlaagd kan worden.
Zij geven tevens toe, dat
door verkoop aan het buiten
land de Amerikaanse handels
balans weer in evenwicht kan
worden gebracht. „Europa was
vroeger onze beste afnemer,
maar daar maakt men nu zijn
eigen wapens en op de natio
nale begrotingen wordt steeds
minder geld vrijgemaakt voor
defensie", zei een belangrijke
Amerikaanse wapenhandelaar.
De Fransen bijvoorbeeld, heb
ben zulk een klein leger, dat
zij zich wel moeten richten op
de export om zodoende de
prijs van hun wapens voor
zichzelf zo laag mogelijk te
kunnen houden. Zonder export
zou de prijs voor een Mirage
voor eigen gebruik hemelhoog
stijgen.
Voor iedereen gaan de prij
zen omhoog door de inflatie,
maar een andere reden voor
de prijsstijgingen is, dat de
derde wereld steeds meer in
gewikkelde moderne wapens
bestelt.
Behalve de Fransen en Sov
jets verkopen ook de Britten
steeds meer aan de Latijns-
Amerikaanse landen, zoals fre
gatten en oorlogsvliegtuigen,
de Italianen kanonnen en
vliegtuigen, de Canadezen
vliegtuigen, die ironisch ge
noeg Amerikaanse machines
zijn die in licentie door de
Canadezen vervaardigd wor
den. Nederland cn Zweden
hebben oorlogsschepen aan
Zuid-Amerika verkocht.
In Juni van dit Jaar gaf pre
sident Nixon toestemming
voor de verkoop van Ameri
kaanse f-5 jagers aan Chili,
Argentinië, Brazilië, Columbia
en Venezuela.
Aangemoedigd door de poli
tiek van het Witte Huis ten
aanzien van de wapenleveran
ties aan het buitenland, zijn
de functionarissen in het Pen
tagon op voorzichtige wijze
oezig met het opstellen van
een 200 miljoen dollar bedra
gend verkoopprogramma voor
het komende jaar. Dit pro
gramma is gericht op Zuid-
Amerika, en komt neer op on
geveer een verdubbeling van
de Amerikaanse wapenver-
Koop aan dat gebied.
Het enige obstakel vormt
een uitspraak van het congres,
op grond waarvan het verbo
den is dat jaarlijks meer dan
150 miljoen dollar aan ge
schonken of verkocht oorlogs
materiaal mag worden uitge
voerd.
Terwijl de Saoediërs mo
menteel onderhandelinger
voeren over de aankoop var
Amerikaanse gevechtsvliegtul
gen, schijnen ze ook van plai
te zijn 30 supersonische ge
vechtsvliegtuigen Jaguars, var
een Frans-Britse vliegtuigfa
briek te kopen ter waarde var
120 miljoen dollar.
Tegelijkertijd hebben de
Fransen kortgeleden 23 Mira-
(V-an onze correspondent)
ROME Over het kerkelijk
recht en de actuele herziening
daarvan in de geest en volgens
de besluiten van het tweede
Vaticaanse Concilie is het laat
ste woord nog niet gezegd,
niet op het onlangs in Mi-
Ook niet of beter zeker
laan gehouden internationale
congres over dat kerkelijk
recht.
„Het congres hee^t bewust een
middenweg gekozen, geen
knieval voor alle behoudenden
van dat reaht, maar evenmin
een stevige omhelzing van alle
eigentijdse verlangens en
voorkeuren voor veranderin
gen in het kerkelijk recht",
aldus prof. Pietro Agostino
D'Avack, sinds kort rector-af
van de universiteit van Rome,
en zowel organisatorisch, als
j'uiridiseh-vaktechnisch een der
hoofdrolspelers op genoemd
congres.
„Ook dit congres heeft weer
kansen laten liggen. De kerk
verleent op deze wijze geen
dienstbaarheid, zolang het
haar wetten niet aanpast aan
de mensen. Momenteel is het
juist omgekeerd, en zijn de
mensen ondergeschikt aan dat
verre van soepele recht van de
kerk". En dat zegt Carlo Cro-
cella, priester, gespecialiseerd
in het canoniek recht en afge
vaardigde van het district La-
zio (Rome en omgeving) in de
„Zeven November Beweging",
een organisatie die wat betreft
haar contesterende houding te
genover die hiërachieke kerk
vergeleken kan worden met
de Septuaigint-beweging -n
Nederland.
Zoals bekend, is men bezig
het kerkelijk recht te herzien;
aan te passen aan de nieuwe
tijd. Een gigantisch karwei,
waarmee een internationaal
samengestelde commissie van
ruim 100 man en geen enke
le vrouw zich bezighoudt.
Vijf jaar geleden werd met
dat werk begonnen onder
voorzitterschap van kardinaal
Felici, die op genoemd congres
overigens geen vriendelijk
woord ovei had voor de con
testerende groeperingen, die
geen hervorming, maar kenne
lijk een revolutie voorstaan.
Felici schaarde zich met zijn
toespraak helemaal aan de
kant van wat met recht „con
servatief" mag worden ge
noemd. Weliswaar is het voor
hem ook een uitgemaakte
zaak, dat het kerkelijk recht
herzien moet worden, maar hij
wijkt in zijn manier van her
schrijven bijna hemelsbreed af
van de denkwijze van een
grote groep die een „humane
re" kerkelijke wetgeving pre
fereert en noodzakelijk vindt
in deze tijd.
Het herschrijven van het ker
kelijk wetboek is niet alleen
kerkelijk juridisch vakwerk,
het is ook een theologische
opgave en zeker niet op de
aatste plaats een stuk sociaal
werk. Alles te zamen is het
-en geduidiwerk, zeker nu op
essentiële punten, zeker nu op
weer zover uiteenlopen; zeker
ook als men een bredere in-
spraak zal toestaan. Een in
spraak die dan bijvoorbeeld
niet eens verder zou gaan dan
de bisschoppen. Dat ook „het
volk Gods" een inbreng in
zijn eigen kerkelijke wetten
zou hebben lijtot vooralsnog
een droombeeld.
Het congres in Milaan is niet
bepaald prettig geweest, de
sfeer was met plezierig. Te
grote meningsverschillen ston
den schouder aan schouder
werken eigenlijk in de weg.
Er is dan ook nogal wat kri
tiek geweest na afloop. Er is
vooral meer twijfel gekomen
omtrent het in snel tempo her
schrijven van het kerkelijk
wetboek.
Het zou natuurlijk in ver
schrikkelijk korte tijd kunnen
als iedereen het met elkaar
eens zou zijn, of als er doorlo
pend compromissen gesloten
zouden worden, maar dat is
niet het geval. Het wordt een
meerjarig karwei „Tien vijf
tien jaar?" Prof. D'Avack is
reeel in zijn voorzichtige prog
nose. Het Milanese congres
heeft eens te meer aangetoond,
dat er inderdaad fundamenteel
van inzicht verschillende stro
mingen binnen de kerk mee
denken over een teherzien ca
noniek recht. De kunst echter
zal zijn om dc* al!«s t» kanali
seren.
„Het congres heeft een mid
denweg willen en kunnen be
wandelen', zegt prof. D'A
vack. Hij noemt, terugblik
kend op de bijeenkomst in Mi
laan drie, maai zijn mening
voornaamse punten die ter
discussie zijl- geweest:
- De noodzaak om in het ker
kelijk recht de post-conciliaire
visie op de kerkelijke samen
leving te regelen;
- De opwaardering van de
mens, van elke gelovige dus,
en zijn fundamentele rechten
in die kerk;
- De daaruit logisch voort
vloeiende noodzaak om de Co
dex te herzien en aan te pas
sen.
In samenhang met deze drie
punten zal er ook in de naaste
toekomst veel geregeld moeten
warden omtrent de verhoudin
gen tussen de kerk als insti
tuut en de kerk als gemeen
schap van gelovigen; de ver
houdingen tussen geestelijken
en leken en de juridische sta
tus van die beide groeperin
gen. Kortom, de nieuwe struc
tuur van de kerk zou juridisch
omschreven moeten worden.
„De hiërarchie in de kerk zal
bewaard moeten blijven", al
dus prof. D'Avack, daarmee
herhalend wat ook Paus Pau-
lus nog eens benadrukte toen
hij de congressisten in audiën
tie ontving. „De kerk als ge
meenschap der gelovigen zal
anderzijds meer gewicht moe
ten krijgen", aldus D'Avack.
Maar de hiërarchie mag dan
geen macht meer zijn, maar
moet in feite dienstbaar zijn
aan de kerk.
Juist op dat kardinale punt is
heftige kritiek te beluisteren
in kringen van progressieven,
en natuurlijk contesterende
groeperingen.
„Het wordt de hoogste tijd dat
de menselijke rechten in de
kerk worden aangepast aan de
menselijke rechten zoals die
bestaan in onze totale samen
leving. De kerkelijke wetten
zijn op oude fundamenten ge
grondvest; de mens de gelovi
ge diende er zich tot nu toe
kritiekloos aan te onderwer
pen. Maar de tijden zijn ver
anderd; er zijn wetten en
zeker in kerkelijk verband
die in dienst van die mensen
moeten staan en niet omge
keerd".
Carlo Grocella, Italiaans pries
ter, preekt in feite de revolu
tie tegen de „kerk van de
pracht en de praal". „Het
woordje democratie is in de
kerk niog te weinig bekend,
daar geldt slechts de suprema
tie van de autoriteit. Het ge
zag berust bij de technocraten
van het woord.
Kijk maar naar de bisschop
pensynoden. Louter consulta
tief. Van de daar genomen be
sluiten trekt men zich in de
kerkelijke top nauwelijks iets
aan. De bisschoppen staan
vrijwel buitenspel bij dat be
langrijke werk van het her
schrijven van de Codex. De
kerkelijke wetten gaan vol
gens miij op te veel punten
lijnrecht tegen het recht in".
Crocel'la baalt abt Franzoni j
duidelijkste en meest recente
voorbeeld aan. Franzoni moet
tegen de heie kerkelijke hiërar
chie oproeien, omdat hij zijn
functie als abt neerlegde om
in de Romeinse krottenwijken
pastoraal werk te kunnen gaan
doen.
Een teer. actueel en wereld
wijd, belangrijk facet van die
kerkelijke wetgeving betreft
het huwelijk. „Er is", zo zegt
prof. D'Avack, „in de marge
van het congres over het hu
welijk gesproken. Omdat het
een verduidelijkend concreet
voorbeeld in de algemene dis
cussies was. Er is niet in
hoofdzaak over het huwelijk
gediscussieerd". Thema van de
discussies over dit onderwerp
was de opvatting, dat het hu
welijk zonder liefde geen hu
welijk zou zijn.
D'Avack is daarover heel dui
delijk. „Nee, je kunt juridisch
niet zeggen dat er zonder lief
de geen huwelijk zou zijn. Ju
ridisch blijft dat huwelijk, ook
zonder liefde, een perfect hu
welijk en volledig geldig. De
afwezigheid van de liefde is
geen juridische basis om het
huwelijk als niet gesloten te
verklaren. Net zo min als een
huwelijk zonder kinderen bij
voorbeeld. Ook dat is juridisch
een geldig huwelijk". Als
evenwel de partners uit vrije
wil, openlijk en tegenover el
kaar uitspreken elkaar niet te
willen liefhebben, dan ontstaat
daar eein geestelijk voorbe
houd, lat als het ware een
essentiële vereiste van diat hu
welijk uitsluit.
De inzegening van dat huwe
lijk op zich is voor de kerk in
de loop der eeuwen als een
soort sociale garantie inge
voerd. I*i de Middeleeuwen en
eerder konden *wee mensen
die tegenover elkaar verklaar
den zich als getrouwd te be
schouwen op die wijze hun
huwelijk zelf sluiten.
De kerk heeft daaraan later
de mzegeningsplechtigheid
toegevoegd, mede ter bescher
ming van de huwelijksband en
trouw, waarop immers de hele
familieband berust. Het vorm
de een bijna psychologische
rem op bijvoorbeeld bigamie
en het verwekken van onwet
tige kinderen.
Er is tijdens en na het congres
met klem ontkend, dat in de
nieuwe Codex zonder meer za!
worden opgenomen, dat een
huwelijk zonder liefde als niet
gesloten beschouwd zou kun
nen worden.
J. WIJNANDS
'■Mi
(Van onze correspondent)
BUENOS AIRES De ruim
vijfduizend Nederlanders in
Argentinië beschikken sinds
kort over een beknopte hand
leiding tegen ontvoeringen en
overvallen. De diepgaande
crisis waarin de Argentijnse
maatschappij is geraakt, gaat
de afgelopen jaren gepaard
met een schrikbarende stijging
van de misdaad in het land.
Een van de gevolgen hiervan
is een grote uittocht van bui
tenlandse ondernemers.
Voor de achterblijvers is nu
na eén uitvoerige discussie
in ondernemerskringen in het
jongste nummer van het tijd
schrift „Nederland" een
reeks „veiligheidsmaatrege
len" aanbevolen, die beogen
de taak van de aspirant-
overvallers wat te bemoeilij
ken. De aanbevelingen zijn
op de eerste plaats bedoeld
voor de tientallen Nederland
se ondernemers en zelfstan
digen in Argentinië.
De topfunctionarissen van de
internationale concerns be
schikken veelal reeds over
een lijfwacht, die de kans op
„gewone" ontvoeringen al be
langrijk verminderd. Hier
schuilt evenwel het gevaar
vooral in de guerrilla-organi
saties die het speciaal ge
munt hebben op de plaatse
lijke vertegenwoordigers van
de internationale concerns,
en die hun ontvoeringen met
grote perfectie voorbereiden
en uitvoeren en aldus „scha
deloosstellingen" van vele
miljoenen guldens verkrij
gen. Hier blijkt vaak noch
een lijfwacht noch het regel
matig veranderen van onder
komen afdoende te zijn.
In verband hiermee hebben
de afgelopen maanden vele
topfunctionarissen van bui
tenlandse bedrijven Argenti
nië verlaten. Zo vluchtte en
kele maanden geleden de
volledige staf van het Ame
rikaanse bedrijf Otis naar
Bi*azilië en zochten 25 leider;
van het Coca Cola-bedriji
met hun families een uitweg
naar Uruguay.
Voorts maakten Engelse bla
den de vorige week melding
van een uittocht van Britse
ondernemers. Ook verschei
dene Nederlandse directeu
ren hebben de koffers al ge
pakt. Zo vertrokken de afge
lopen maanden o.a. Jan Smit
(Shell), Rocus van Wingerde
(Petroquimica Sudamericana
- AKZO), Jan van Uden
(AKZO - nadat in september
j.l. een ontvoeringspoging
mislukte) en W. De Ma-
rez Oyens (Algemene Bank
Nederland - naar Brazilië).
De werving van plaatsver
vangers is volgens het Engels
talige ondernemersblad
„The Buenos Aires Herald"
een heidense klus en bijna te
vergelijken met „de recrute-
ring voor het Vreemdelin
genlegioen". Toch blijven er
ter verdediging van de over
zeese belangen voorlopig nog
voldoende manschappen
over, die in de loop der jaren
vergaande verdedigingstech-
nieken hebben ontwikkeld.
De voor de Nederlandse ko
lonie aanbevolen veiligheids
maatregelen lopen uiteen van
„eenvoudige" adviezen als
„in de tuin moet men zo
snoeien, dat de bomen en
struiken zo weinig mogelijk
kans geven tot goede dek
king (vervang dikke bomen
door dunnere)"en „het ver
dient aanbeveling een hond
te hebben", tot instructie
over. het openen van deuren
„nooit opendoen voor perso
nen die men niet kent en die
met een of ander voorwend
sel - pakje, bloemen, etc. -
willen binnenkomen.
U kunt gerust zeggen, dat
om veiligheidsredenen niet
open gedaan wordt en zet
het pakje maar in de tuin"
Het opnemen van de tele
foon „indien de telefoon
gaat dan opnemen zonder
zich bekend te maken. Geen
hallo' of wa,t dan ook. Ge
woon stilte. Degene die belt,
hoort tooh de hoorn opnemer
en zal wel beginnen. Op dit
manier kan een onbekende
niet controleren of er een
man, vrouw of wie dan ook
in huis is... Bovendien in
structies geven aan personeel
thuis of op kantoor, dat men
nooit weet waar de familie is
en of ze vroeg of laat tel I
komen. Zijn ze met vakaitiil
dan nog wordt gezegd, dat al
elk ogenblik kunnen W|
komen".
Het thuiskomen Is 9V®Ö
een probleem op zich
advies luidt: eerst een blW
om het huis rijden -„staat
ergens een andere
persoon verdacht <>L
dan doorrijden naar pw»
post en assistentie was»
Voor de flatbewoners ver»
nen de liften met uitkijk i?
de etages de voorkeur:
zo'n lift kan men M«r j
verdieping gaan die volgt s-
die waar men woont
kunnen zien of er acü
mand op zijn etage be™»
Wat te doen als je nu t«!f
lig op de bovenste
ping woont, meldt de
gens uitvoerige han"
er niet bij.
Zeer kwetsbaar is de
nemer in en bij het 'er J
van zijn auto. Daarvoor
o.a. het recept: altijd «U
met de deuren op slot, aj
overwegen en f»eVl
ook de ramen sluiten en
danig afstand houden
men eventueel uit "e
kan ontsnappen.
Woont men w»t
dan verdient het aanoe
's nachts gebruik te
van huurauto's met
men;
en voor het
met de eigen
komt, dan het bmne"™
zo vlug mogelijk d j|
mdien mogelijk v0
waarschuwen, zodat
noten bij een veilig
loodsen behulpzaam
Om eventuele
een dwaalspoor te W
er in Nederlandse ""J
merskringen in
een apparaatje ?n m
waardoor de autolij
ven branden. De 0iaCMo(;':.
menen dat hun s'aC»>|
zich nog in de aut
of ieder moment k»
keren. Terwijl ..him #i i>|
echter al veilig en m
zijn vesting zit, ê1aa
minuut automatisch 1
lichten uit.
(Van onze correspo
TOKIO Alle 95
giers, die op een vrot
gen in een vliegtuig
voor de 1000 lun lai
van Tokio naar Kaj
droegen onberispelijk
kleding en hun kort
haren zagen er b
verzorgd uit. Een rei
had de plaatsen voor
zelgschap besproken t
bij meegedeeld, dat 1
om de leden van ee
club. In werkelijkht
stond de groep uit lei
een Japanse misdadig
den.
Het komt dikwijls vc
in een lijnvliegtuig
voor een hele groep e
veerd worden. De luel
maatschappij kon
ook niet vermoeden,
ditmaal de klandizie
van een stei bandiete
toen de groep op de li
ven aangekomen was,
de maatschappij er erg
Bij wijze van voorzor;
aan de andere reizigei
dezelfde vlucht in de
737 met 115 zitplaatsei
gedeeld, dat zij desg
in een 35 minuten late
trekkend toestel plaat;
den nemen, als zij b<
hadden tegen het geze
vande zogenaamde
Iers.
Als de luchtvaartmaat
Wf
«f.
°eDEo^deHtAG"BRUSSEL
'ussen baakverdelir
komt vanrft NAVO-lande
0p de half^ f?" de on
fentie v!!t u ,kse c°nl<
-N'AVo n zo8enaamd
Committee^" n PIannin
ministers A ®russel, All
(le \'ivè)>y Defensie va
uitK»mVerd Fra"kl'Ü
conferentie a ,men aan d
jaar geleden Een M
Vredeli„„ h R®eft m'niste
men om 1 IIUtiatief geno
ling ,°yw de taakverde
"taken. Van^"^ studie t(
ele ra„ *"daa6 komen en
Subïroepen df» Van de vie
gebogen er zich ovei
,a"tl- ei] ''ebben (luchl-
hek, t" zeemacht en Iogis
j^bbende k aldus gezag
bijzonder 'ngen in Dei
aanbeveiinB. definitievi
°Ver Öe de lidstatei
kiutwLsseling tos
