Broers van de
Moosdijk
donderdag voor
rechtbank
in Den Bosch
SHARON ZONDER TOESTEMMING
SUEZ-KANAAL OVERGESTOKEN
900.000 GULDEN ZOEKNA OVERVAL OPBANKLOPER
binnenland
buitenland
"ffü umakë Wfiü!
Voortvarend
Aanval
Gekwelde man
Israëlische generaals vechten om politieke kluif
'^l?ikhlaSrUe2-kanaal ?e'
Clar\?ensuur °m vanuit
papiep
uw pen
Telefoonmisère
Defensief biljarten
Tractors (4 en slot)
Olieboycot II
Chirurgen wél
paraat
Zaterdag 10 november 1973
13
%-jÉÈÊ I wÊsÊr
I (Van een onzer verslaggevers)
DEN BOSCH Kruidendokter Willem van de Moos
dijk (46) houdt zijn mond. Met geen woord rept hij over
de verblijfplaats van de meer dan 900.000 gulden, die
nog over zijn van de overval op de kassier van het Eind-
kovense kantoor van de grenswisselkantoren, waarvan
deze „ex-weldoener van de mensheid" samen met zijn
broer verdacht wordt.
Een en een kwart miljoen
gulden levert die overval op
10 novembei van het vorig
jaar de gebroeders op.
Slechts een klein deel daar
van is teruggevonden, maar
naar meer dan 900.000 gul
den speurt de politie nog
steeds. Tot nog toe zonder
resultaat.
Ook een recente reis naar
Spanje er gingen geruchten
dat het geld bij een bank in
Alicante was gestort levert
niets op.
De enige die met de verblijf
plaats van het geld op de
hoogte is, zwijgt. Willem
wacht af. Wacht af wat de
Bossche rechtbank, waar hij
donderdag 15 november sa
men met zijn broer voor
moet verschijnen, met hem
gaat doen.
Ongetwijfeld staan hem ja
ren opsluiting te wachten.
Maar negen ton zo is mis
schien zijn redenering is
het wachten waard. De straf
uitzitten, het geld opnemen en
wegwezen, is wellicht in zijn
'gen een niet zo'n onaantrek
kelijke toekomst. Of hij
daarmee wegkomt, zal die
zelfde toekomst moeten uit
wijzen.
Vrij algemeen wordt aange
nomen dat broer Frans niet
weet waar het geld zit. Frans
duidelijk een zwakkere
persoonlijkheid dan zijn broer
zou allang gezegd hebben,
waar het geld is.
Het begint in 1960 allemaal
zo mooi voor de toen 34-
jarige Willem van de Moos
dijk, die op dat moment zijn
dagen slijt als kantoorbe
diende bij de gloeilampenfa
briek in het zuiden van het
land. DE MET HET GE
TUIGSCHRIFT VAN DE
LAGERE SCHOOL GEBRE-
VETEERDE Willem krijgt
een „goddelijke ingeving",
die hem bewust doet worden
van zijn sluimerende „godde
lijke gaven". Is het wellicht
een visioen? „Nee", aldus
Willem in het weekblad Vrij
Nederland. „Nee dat niet di
rect. Meer een ingeving. Ik
wist al jaren dat ik die ga
ven had, maar het is een in
geving geweest van Onze
Lieve Heer dat ik dit werk
moest gaan doen. Ik werd er
van binnenuit herhaaldelijk
op gewezen, dat ik de mensen
moest beter maken".
En Willem gaat aan de slag
als kruidendokter. Zeer
voortvarend aan de slag,
want hij wordt snel rijk. Op
het hoogtepunt van zijn
praktijken rijden er 22
Volkswagen-bestelauto's
kriskras door Nederland om
de pakketten met kruiden af
te leveren. Prijzen van
150,— tot 250,— gulden
voor een pak van een jaar-
kuur. Willem: „Een mengsel
van zo'n 22 geneeskrachtige
kruiden, door mijzelf samen
gesteld. Heel veel mensen,
tienduizenden hebben er baat
bij gehad".
Op 13 december 1963 wordt
de grote aanval op van de
Moosdijk ingezet door de
Hilversumse M. Eerenberg-
In de „Vuist" van Willem
Duys houdt Eerenberg een
vernietigend requisitoir,
daarbij gesteund door Wil
lem Diuys, die spreekt over
de „soepgroenten" van Van
de Moosdijk. De kruidendok
ter over die uitzending: „In
een tijd van twintig minuten
ben ik door het slijk gehaald
in Nederland. Ik ben er van
overtuigd, een geweldig goed
medicijn aan het Nederland
se publiek te brengen, dat
nog nooit gekend is. Duizen
den, ja honderdduizenden
mensen drinken mijn won
derbaarlijk geneeskrachtige
kruiden".
Eerenberg, later in 1970: „Er
zijn tien mensen overleden,
doordat ze wel kruiden slik
ten, maar nalieten naar een
echte arts te gaan. Er zijn
me op dit moment 240 slacht
offers van dè Casterense
kruidendokter bekend".
De tv-uitzending ruïneert
van de Moosdijk. Steeds
Willem v. d. Moosdijk
meer ontevreden kruiden-ge
bruikers melden ioh. Hij
verlegt zijn werkterrein naar
België en Frankrijk, maar ook
dat kan het getij niet keren.
De justitie neemt de krui
dendokter op de korrel. Pro
cessen volgen, waarbij van
de Moosdijk wegens „onbe
voegd uitoefenen van de ge
neeskunde" veroordeeld
wordt.
In maar 1972 wordt zijn
faillissement uitgesproken.
Er wordt voor bijna een half
miljoen gulden aan vorderin
gen ingediend. Van de Moos
dijk: „Gezondheid gaf ik,
nou willen ze mijn geld".
Het definitieve einde kondigt
zich in oktober 1972 aan. De
kruidendokter moet dan in
hoger beroep terecht staan in
Den Boseh. Er komen getui
gen, slachtoffers die heilig
geloofden in wat hij zelf ve
le malen tijdens de zitting
herhaalt: „Mijn zesde zin
tuig".
Er is die Belgische vrouw,
die aan evenwichtsstoornis
sen lijdt. De dokters kunnen
haar niet helpen. Zij hoort
van de wonderdoener uit
Casteren. Deze offreert haar
een zakje van 2,5 kilo krui
den (kilo-gramwaarde 19,50)
voor de som van 34.000 Bel
gische frank, bijna 2400 gul
den. Binnen drie maanden
zouden die haar beter ma
ken. De vrouw heeft wat be
zwaar tegen de hoge prijs.
Van de Moosdijk: „Ge wilt
beter worden? Venkoop Uw
huisje dan".
Er is die debiele jongen. Niet
meer te genezen zeggen de
specialisten. Van de Moos
dijk ziet er voor 5000 gulden
wel kans toe. Het blijkt
weggegooid geld.
Van de Moosdijk wordt tot
negen maanden veroordeeld.
Verdediger mr. N. van Ba-
kel: „Heel deze affaire is
mosterd na de maaltijd. Maar
we kunnen nu zien hoever
haat het kan brengen. En we
kunnen er aan toevoegen: de
operatie is geslaagd en de
patiënt is overleden. Hier zit
een gekwelde man, die de
laatste jaren door een hel is
gegaan".
Op liO november 1972 on -
biedit van de Moosdijk een
bankbediende van het grens
wisselkantoor om een trans
actie tot stand te brengen.
In de woning van de krui
dendokter wordt de man op
gevangen en neergeslagen
met een rubber hamer door
de kruidendokter en zijn
broer Frans. De broers ma
ken zioh met 1,25 miljoen
gulden uit de voeten. De
banfcloper wordt gewond op
genomen in het ziekenhuis.
Een paar dagen later wordt
de kruidendokter in zijn ei
gen huis gegrepen. Weer een
tijdje later volgt de arresta
tie van broer Frans in het
Duitse Neurenberg. Een
klein deeltje van de buit
wordt in de bossen rond Cas
teren teruggevonden.
Aanstaande donderdag ko
men de broers voor de Bos
sche rechtbank. Of het doek
dan definitief valt? Willem
van de Moosdijk, in betere
dagen: „Ik ben net een
worm. Ik wordt tienmaal
doorgestoken, maar ik blijf
doorgroeien. De groeten aan
Uw familie".
Het is toch ongehoord, dat
een generaal zijn opperbevel
hebber openlijk van fouten be
schuldigd en hem via de New
York Times laat weten dat al
leen generaal Dayan begrip had
voor zijn „geniale zet" het Suez-
kanaal over te steken.
En wat moet de opperbevel
hebber wel niet denken van de
ernstige beschuldiging van ge
neraal Sharon dat het opperbe
vel hem in eerste instantie maar
wat aan de andere kant van het
kanaal liet aanmodderen en
hem zelfs geen tanksteun gaf.
Al te vinnig is de vergelij
king die generaal Sharon trekt
tussen het onbenul van het
Egyptische en Israëlische op
perbevel die beide geen raad
wisten met de betekenis van do
Israëlische oversteek.
Veel duidelijker had generaal
Sharon de wereld niet kunnen
laten weten, dat hij op eigen
gezag zonder raadpleging van
het opperbevel het Suez-kanaal
liet oversteken door de onder
zijn commando staande eenho
den.
^"'bevelhebber van hei Is..'"li he leger generaal David Elazar (rechts) en zijn
T QS11GTÜ.CL1 Rnr—T.ai (inten-ot lirt wc\
generaal Bar-Lev uiterst linns).
Als het niet allemaal zo ern
stig was en ondermijnend
werkte op de moreel van be
volking en leger, zou het te zot
zijn om waar te zijn.
Maar generaal Erik Sharon is
behalve een bejubelde generaal
daardoor ook een politieke per
soonlijkheid die zelfs niet door
de opperbevelhebber kan wor
den aangepakt.
Voordat hij de rechtse oppo
sitie twee maanden geleden tot
de Likoed-oppositie smeedd"
was hij nog commandant van
het zuidelijke front.
Kennelijk ter neutralisering
van de positie van generaal
Sharon heeft opperbevelhebber
Elazar zijn tweede man gene
raal Tal tot commandant van
het zuidelijke front benoemd
zodat de militaire activiteiten
van generaal Sharon van nabij
kunnen worden gecontroleerd.
Maar generaal Sharon is on
gevoelig voor de militaire hië
rarchie.
Hij is uit op politieke winst
en vecht tegen de generaals en
politici die zijn militaire succes
sen. die Israel's onderhande
lingspositie flink hebben verbe
terd, aan het oog van de publie
ke opinie willen onttrekken.
Het is een hard gevecht dat
veel Israëli's pijn doet, omdat
er in deze oorlog zo verschrik
kelijk veel bloed is gevloeid,
omdat er zulke onvoorstelbare
fouten zijn gemaakt.
„De oorlog der joden" is ech
ter niet meer te stoppen. Gene
raal Chaim Bar Lev die zijn
ministerspost inmiddels weer
heeft ingenomen kruist ook via
pers en radio de degens met
zijn politieke en militaire te
genstanders.
Hij heeft vrijdag in Maariv
geschreven, dat het leger een
(Door onze correspondent)
aaSf* srote politieke afrekening van de grote ver-
]sn?sï'00r'OS 's begonnen. Gedekt door de betrekkelijke rust
ss ae grenzen hebben de op politieke loopbanen beluste gene-
tuan zclf,>e,,eersing verloren Het zijn geen in Tel Aviv op
vria gen r°4delpraatjes meer die de ronde doen, maar keiharde
liik»!°freltl'en, die generaals aan de internationale en lande-
Pers geven.
^Sejijk dat de
itepk i ïsraelische over-
terview2VSaaron na "J" m-
»es L vet de New York-Ti-
4e Bfflta- en de macht van
Md rln„ w York werd ge-
beraal Da$frp7eUlebber ge'
functie Elazar m zijn
gehandhaafd blijft.
.„.SSgSSSSSSffiK
IV Generaal Mosje Da jan.
■HM
onderzoek zal instellen naar de
fouten die voor en tijdens de
oorlog zijn gemaakt.
Een andere opperbevelheb
ber generaal Rabin, die deze
oorlog watertandend aan de
kant heeft mogen staan, heeft
tegenover Haaretz verklaard
dat de „gemaakte fouten niet
mogen worden verdoezeld".
Al dit wapengekletter moet
gezien worden tegen de achter
grond van de algemene verkie
zingen.
Iedere Israëli voelt dat het er
op 31 december op aan komt.
Die dag moet Israël voor vrede
of oorlog te kiezen. Die dag kan
het volk de sluier afnemen, die
de leiders haar zes jaar lang
hebben voorgehouden. Die dag
klinkt de uitspraak vam gene
raal Dayan dat hij het bezit
van Sjarm el Sjeich boven vre
de verkiest vals.
President Sadat heeft de door
generaal Dayan, mevrouw Meir
en minister Galili gekoesterde
vaas der status-quo gebroken.
Israël heeft zijn grootste poli
tieke nederlaag uit ziin bestaan
geleden.
Afrika en Europa hebben het
land in de steek gelaten. De
V.S. hebben het bestand bemid
deld en zullen Israël ongetwij
feld in een later stadium van
het Israëlisch-Arabisch vredes
overleg tot verregaande territo
riale concessies dwingen. Voor
het nemen van die historische
verantwoordelijkheid zullen
nieuwe Israëlische leiders moe
ten opstaan.
In kringen van de Arbeiders
partij is al sprake van front
vorming van de duiven Sapir -
Allon-Bar-Lev tegen de door
generaal Davan geleidde havik
ken.
Het thans ingeleide vredes-
moment in het Midden-Oosten
kan de arbeiderspartij ten goe
de komen. Indien de Israëlische
kiezer op realistische wijze met
het begrip „duurzame vrede"
wordt geconfronteerd zal de
rechtse oppositie de tijdens de
oorlog gewonnen winst op de
Arbeiderspartij wel weer moe
ten prijs geven. De Israëli's zijn
zo moe van de oorlog, dat als
ze ditmaal kiezen moeten tus
sen vrede of gebieden zij hun
stem aan een verantwoorde vre
despolitiek zullen geven. Door
het bloed van 1854 gesneuvelde
soldaten heeft Israël het pla
fond van zijn mogelijkheden
gezien.
generaal Dayan geleidde havik
dag dat de „Arabieren anders
zijn dan in 1967". Hij had er
aan toe moeten voegen: ,,de Is
raëli's ook".
SALOMON BOUMAN
(ADVERTENTIE)
B V. HOTEL
DE KROON
BREDA
Ruime zalenaccommodatie;
onbeperkte parkeerruimte
Gelegen in centrum Breda
Boschstraat 28
Tel. 01600 - 32687
■w
Brieven voor ceze rubriek moeten
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatfe zullen dez»
vermeld wordin. Slechts bij hoge uit*
zondering zal van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bi|
de redactie bekend. Publikatie van brie
ven (verkort of onverkort) betekent niet
dat de redactte het In alle gevallen
•ens is met Inhoud, c.q. strekking.
Op de oprit bij Gilze, rich
ting Breda staat een heer uit
Sprundel met een defecte
vrachtauto. De man houdt mij
aan, geeft me een kwartje en
vraagt bij het nabijgelegen
Shell pompstation zijn garage
in Breda te bellen. De pomp
bediende verwijst me naar een
PTT telefooncel. Uit de serie
telefoonboeken zoek ik onder
Breda naar de bewuste garage.
Het nummer is 47850. Na dit
nummer gedraaid te hebben
volgt ae toon van „afgesloten".
Ik draai het nummer dat er
onder staat. Eveneens afgeslo
ten. Spoedig blijkt dat hier
nog telefoonboeken hangen
van jaren geleden. Sinds Bre
da nieuwe telefoonnummers
kreeg en dat is ruim 2 jaar
geleden zijn hier op deze in
ternationale weg vermoedelijk
nimmer nieuwe boeken komen
hangen. Maar het nummer van
de wegenwacht dat op een
grote plaat in de telefooncel
voor noodgevallen duidelijk is
weggehangen zal wel uitkomst
brengen. Na me eerst bij
de pompbediende van een
gulden nieuwe kwartjes te
hebben voorzien draai ik de
wegenwacht. Ik vertel de man
mijn verhaal en vroeg hem
voor mij de garage even te
bellen om de pechvogel uit de
puree te halen. Maar nee, de
wegenwacht meende dat ik de
situatie ter plaatse beter ken
de en ik kon volstaan met het
juiste telefoonnummer van ge
noemde garage. Om de chauf
feur niet langer met zijn vehi
kel in de trubbel te laten zit
ten belde ik de garage. Krijg
ik iemand aan de telefoon met
5 cijfers die alle vijf totaal
anders waren dan de opgege
ven 77850. Mijn volgende
kwartje gaat er aan. Ik krijg
iemand in Moerdijk aan de
telefoon. Nog maar een kwart
je er tegen aan gegooid. Nu
zat ik naar ik meen in Zee
land met iemand aan de lijn.
Omdat mijn kwartjes weer
bijna op dreigden te raken bel
de ik wéér de wegenwacht
welk nummer kennelijk wél
bereikbaar was. Omdat men
daar meende dat ik de situatie
van de vrachtwagenchauffeur
beter kende dan zij heb ik de
man toch maar duidelijk ge
maakt dat ik het toch wel zeer
op prijs zou stellen als hij nu
de garage maar eens wilde
bellen. Uiteindelijk is het niet
mijn schuld dat de boeken van
de dure PTT op onze over
drukke verkeersweg nog van
het jaar nul zijn. Ook niet dat
die telefooncel kennelijk niet
deugt. De wegenwacht dient
te weten dat ze hulpverlening
niet moeten afschuiven naar
iemand die ten behoeve van
een gestrande automobilist
kwartje voor kwartje staat te
verdraaien ten bate van een
PTT die zelf helemaal ondeug
delijk materiaal heeft wegge
zet. Wellicht wil de PTT de
moeite eens nemen eens naar
die cel en wellicht ook de
anderen te gaan kijken. Wel
licht wil ook de wegenwacht
bij een verzoek om zo'n gara
ge even te bellen niet zo
moeilijk meer doen.
BREDA
W. LIJNZAAD
In een commentaar in uw
blad van 5 november 1973 op
het in Oosterhout gespeelde
nationaal kampioenschap ere
klasse driebanden, wordt de
suggestie gedaan uit te zien
naar een nieuwe formule,
waarbij met name het moyen
ne, zwaarder zou moeten tel
len. Dit zou dan een middel
moeten zijn om defensief spel
zo veel mogelijk te voorko
men. Naar aanleiding daarvan
wil ik het volgende opmerken.
Op de eerste plaats betwijfel
ik of dit invloed zou hebben
op het resultaat, immers door
defensief spel drukt men het
moyenne van zijn tegenstan
ders stijgen de eigen kan
sen. Op de tweede plaats wil
ik opmerken dat defensief
spel in een driebandenpartij
onontbeerlijk is. Ook indien
men bij een matig driebanden
speler niet op de defensie let
zal men bemerken dat hij de
partij in een minimaal aantal
beurten beëindigt. Over de
overbrugging van het verschil
met België ben ik pessimis
tisch. Bij een Belgisch drie
banden-kampioenschap wordt
zeker zo defensief gespeeld als
in Nederland het geval is. Dat
de prestaties daar desondanks
hoger liggen is gelegen in het
feit dat men daar het serie-
spel over het algemeen beter
beheerst. Men produceert er
evenveel niullen. maar indien
men de carotte doorbreekt
worden 6 a 7 caramboles ge
maakt, waardoor uiteindelijk
toch een hoog gemiddelde
wordt bereikt Dat dit moge
lijk is komt omdat de Belgi
sche topmannen in het drie-
bandenspel beter zijn, waar
mee ik bedoel dat zij a'l-
round zijn. Zowel Ceulemans,
Dielis als Boulanger behoren
in alle kaderspelen, het libre
en het bandstoten tot de we
reld-top, en daarvoor is een
zeer groot technisch vermogen
vereist, wat hen in staat stelt
in het driebandenspel, ook bij
defensief spel, tot grote hoogte
te reiken. Ook onze Neder
landse topspelers Doggen on
Van Bracht hebben bewezen
dat zij het antwoord weten op
defensief spel, hun moyennes
mogen er zijn.
Tenslotte nog dii: afdalend
naar een lager niveau ziet
men, dat veel biljarters welke
in het libre nauwelijks een
gemiddelde van 1,5 a 2 spelen
zioh in het driebandenavon-
tuur storten. Velen doen dat
met plezier en accepteren de
voor hen meestal onoplosbare
carotte en passen het op hun
beurt ook toe. Zo behoort het
ook als men driebanden wil
spelen. Zeer dikwijls hoort
men dergelijke spelers echter
klagen over de slechte posities
die voor hen op het biljart
worden nagelalen en woixlt de
tegenstander onsportiviteit
verweten. Dit laatste is zeer
misplaatst. Daarvoor is de ca
rotte in het driebandenspel
een te belangrijk facet. Bo
vendien is het zo dat men dtxyr
mede te spelen aan drieban
denwedstrijden eigenlijk te
kennen geeft er prijs op te
stellen moeilijke stootbeelden
op te lossen, dan moet men
niet klagen als men deze in
derdaad gepresenteerd
krijgt.
OOSTERHOUT J. ANSEMS
Het jammere van de stukjes
van J. J. M. Veltman in uw
krant is, dat deze persoon
geen antwoord kreeg op de
vraag waarom landbouwers
vrijstelling van belasting heb
ben. In de historie is het
maatschappelijk verkeer aan
gepast aan het economisch
verkeer. Onze wederzijdse
voorouders trokken of duwden
handkar, kruiwagen of trek
schuit. Omzetting van energie
door mensenkracht, ossen,
wind of water kreeg concur
rentie van stoomkracht. Door
foktechniek lukte het paarden
fokkers een enorme evolutie
van het paard te bewerken
zodat dit voor alle soorten ma
chineaandrijving en wegver
voer toonaangevend werd. De
culturele, politieke, economi
sche, ontwikkeling schiep be
hoefte aan contact en vlot ver
voer van mensen. De oude na
poleonswegen werden gefinan
cierd door tol, overeenkomstig
het profijtbeginsel. De primai
re en secondaire wegen van
rijk en provincie worden uit
belasting gefinancierd. Ge
meenten en waterschappen als
derde bestuurslaag zitten ver
der van dit vuurtje af. Tolhef
fing is hun verboden. Ze moe
ten snelheidsmonsters op hun
wegen dulden, de wegen goed
onderhouden. Ambulance, poli
tie, zieken- en dodenhuizen
moeten ter beschikking staan.
Hun kosten moeten geheel of
gedeeltelijk uit straat of we
genbelasting komen. Het be-
kaaist komen er de landbou
wers af die openbaar wegver
voer op hun wegen moeten
duldien terwijl ze de belastin
gen van andere moeten beta
len zonder tegemoetkoming uit
de belastingopbrengst. Ze
moeten zich gelukkig prijzen
(nog) geen minister J. J. M.
Veltman te hebben die tractor
belasting invoert tot last van
's-Rijksbelastingdienaars.
ROOSENDAAL C VAN TIL
BURG.
(Discussie gesloten (redac
tie).
Een verstandig besluit van
onze regering om zo snel de
autoloze zondag in te voeren.
Alle Nederlanders zullen moe
ten meewerken om onze ener
giebronnen zo zuinig mogelijk
te gebruiken. Via krant, radio
en televisie werden de huisge
zinnen opgewekt om de huizen
zo efficiënt mogelijk te ver
warmen en te verlichten. Ver
der zou een grote besparing
van energie kunnen opleveren
een verbod, waardoor in alle
winkels 's avonds na 19.00 uur
(en bij openstelling tot 21.00
uur dan om 22.00 uur) etala
ges en lichtreclame onverlicht
zouden blijven.
BREDA VAN OORSCHOT
Sedert Jaar en dag nemen
de chirurgen in Zeeuwsch-
Vlaanderen elkaar zodanig
Waar dat in elk der vier zie
kenhuizen chirurgische hulp
binnen de kortst mogelijke
tijd gegarandeerd is. De
titel van het artikel in uw
dagblad van 7 november j.l.:
„Chirurgen hadden geen
dienst" doet dan ook onrecht
aan de naar mijn mening ab
soluut gegarandeerde paraat
heid van de chirurgen in
Zeeuwsch-Vlaanderen. De
zinsnede: „Noch in het Oost-
burgse Antoniusziekenhuis,
noch in 't Sluiskilse Eilsabeth-
ziekenhuis kon hij geholpen
worden." is in strijd met de
werkelijkheid wanneer het
gaat om dringende hulp. Het
is dan echter wel noodzakelijk
dat de betroffen operatieka
merafdeling een juiste mel
ding ontvangt. Een echte mel
ding van het ongeval van M.C.
vond niet plaats. Het slachtof
fertje was namelijk al onder
weg naar het ziekenhuis te
Sluiskil toen zijn komst aldaar
werd aangekondigd. Ter plaat
se bleek toen de ouderlijke
bezorgdheid en niet de des
kundige opinie de enige
reden te zijn geweest voor een
verder en overbodig transport
naar Hulst
HULST W. EYSINK, HUIS
ARTS
