S-SLAG Weverij De Ploeg: vijftig jaar sociaal beleid PABLO CASALS: SOCIAAL BEWOGEN KUNSTENAAR Heeft spaargeld dat u voorlopig niet nodig heeft? Neem dan een RPS beleggingsrekening: Meer rente! Rijkspostspaarbank TENTOONSTELLING IN AMSTERDAM Gentenaren kregen geen Sextant Regering kan wapenvervoer met niet tegengaan Tiener Sticker Toer buitenland bij park winkel het daar écht t meer met m'n komen. Nee, dere week. lAN&stf 6,95 3,45 2,75 100,- 69,55 il,5ó 7,95 I7,5ö 12,95 13*7$ 9,75 12i5ö 10,75 rrrrrrrtrmrrrrtjj 8,95 7,95 2,75 1,95 109,'- 99,- yrfr 157,50 1 76,50 65,50 I rend heeft gewerkt. Gemeenschap Bureau Raam Ik wil meer weten «oensdag 24 oktober 1973 - De laagste prijs. 1TREK5,95 4,95 IAN 7,50 5,95 i;«n. MET GARANTIE! TCOOXCOTCOC weg Hulst-St. Jansteen VEER EEN NIEUWE KON HULST. dit filiaal gaan vormen en TIEVE JONGE MENSEN die als: ktie verdient U reeds tijdens en aimbitie biedt ons bedrijf meer, bovendien reiskosten- icember 2% GRATIFICATIE" BIJBLIJVEND op 19.00 uur aanwezig zij" ,TIONSPLEIN 2 TE HULST' ■n zijn wij bereikbaar onder (Van onze kunstredactie) BEBGEIJK. „Wan neer De Ploeg maandag zou sluiten, worden 300 mensen werkloos, maar zijn duizenden mensen een idee armer." Dat is een treffende zin uit de cata logus bij de tentoonstelling „Raamwerk", een ten toonstelling over ramen, raamafsluitingen en gor- djjnen. naar aanleiding van vijf jaar weverij De Ploeg N V. in het Stede lijk Museum te Amster dam (tot en met 11 no vember). De Ploeg is niet alleen een idee, maar een 50-jarige realiteit van een sociaal beleid binnen het bedrijfsleven, die inspire- Een zeker op dit moment tot de verbeelding sprekende uitspraak is: „Een bedrijf als duizend anderen, ogenschijn lijk. De enige formele bij zonderheid is, dat geen aan deelhouder ooit een cent uit De Ploeg zal krijgen. Via een slichting wordt alle winst neer direct in het bedrijf teruggeploegd, tot glorie van liet collectief en van de 300 werknemers". Bovendien is De Ploeg een artistieke realiteit Floeg- stoffen ajn een algemeen bekend begrip waaraam nu in een museum bijzonde re aandacht wordt geschon ken. Ook de tijd na de eerste wereldoorlog was rijp voor nieuwe sociale experimenten; idealisten zochten naar nieu we leef- en werkvormen, waarbij door het uitbannen van agressie en competitie, »jn gegarandeerd.^^id eeén van b.v. een iet zijn Walden-ex periment, wanen daaraan niet vreemd. Men ontdekte dat de oorlog een gevolg is van de verkeerde organisatie van heel de maatschappij. Men zag in dat de maatschappij begint bij de mens zelf. Van uit de gedachte dat talenten er niet zijn om te verdienen, maar om te dienen, en door het verlangen om weer dich ter bij de natuur te leven, ontstond in 1920 bij Best een landbouwcoöperatie De Ploeg, Een groep mensen, bestaande uit bouwvakkers, tuinbouwers en een analist, ging in gemeenschap leven om een stuk heidegrond in cultuur brengen. Dat ging niet al te best, en daarom werd het plan opgevat om het labiele landbouwbedrijf wat stabieler te maken door de opzet van een kleine in dustrie. M et tien tweede handse mechanische getou wen ging men in een nood lijdend rusthuis in Bergijk katoen weven voor lakens, handdoeken enz. Deze Berg- J™ werkgemeenschap had «11 haar oprichting ook de rechtsvorm van de coöpera- 22 ^6reniSing gekozen. De «ste jaren waren hard voor ansje van Straalen, huis houdster; Hendrik Dregt, te-wae Drost) land_ W ™r! Hijner, chemi- i,6,1 Wilhelmiria Slam, 1?rau* Het ontbrak hun voldoende vakkennis, D° en aan kopers, nma fV g stond argwa- S 'e2en?ver de nieuwlich- stnku-o z(3n weiniS arehief- Plowm" U.1Vdl? t3d' want de Pioegmentabtert verzette zich viduelo6h-aile'gg6n van indi" deTv v')dragerl waTllt niet oe enkeling telde, alleen De was,. belangrijk. Allen oud»11 "h®" werkte jr zelfgekozen le ding ie- v er diende evenveel, de belanjgen vain die gemeen schap gingen boven die van het iradSwudu. In 1923 voegde zich de in 1967 gestorven Piet Bleyeniburg bij de werkgemeenschap. Deze Zaankanitse koopman was het die De Ploeg maakte tot dat gene wat het nu is; een werkgemeenschap met een eigen soc aal en artistiek ge zicht. De Ploeg eist niet het al leenrecht op voor de titel werkgemeenschap, Anderen zijn inmiddels misschien al verder met deze opzet, wordt er op De Ploeg gezegd. Daar van getuigt onder andere de instelling in 1962 van de zoge naamde Ploeg-prijs. Deze prijs is bestemd voor instan tais, bedrijven of personen die hebben bijgedragen a«n de uitwerking of het in praktijk brengen van <ie werkgemeen sc hapsgedac hte. Onlangs werd deze voor 1973 uitgereikt aan de coöpe ratieve vereniging Inge nieursbureau Van Steenis C.A. in Utrecht. De uitgangs punten van dit bureau zijn: le iedere werker in het bedrijf heeft gelijke rechten en plichten; 2e het kapitaal verschaffen geeft geen zeggenschap; 3e het verkregen bezit is gemeenschappelijk bezit 4e het werk wordt verricht als dienst aan de gemeen schap. In 1937 werd b.v. op De Ploeg in verband met de noodzaak om vakmensen bui ten de eigen kring aian te trekken het principe van gelijke beloning voor ieder losgelaten; die eerste mede werker verdient meer dan zijn werkgevers, (coöperan- ten). Om bezig te blijven en het contact met de afnemers te onderhouden, werd in het eersite jaar van de oorlog 40- 45 de maatschappij voor kunstnijverheid 't Spectrum opgericht, die nu ais meubel fabriek deel uitmaakt van de stichting Werkgemeenschap Bergeiijk. Na diie oorlog werkten bui ten de coöperanten circa twaalf mensen bij De Ploeg; in 1957 waren er bijna 200 thans zijn het ruim 300 vaste medewerkers en -stère. In 1957 werden De Ploeg en 't Spectrum, tot dusver eigen dom van de drie overgeble ven coöperanten van het eer ste uur door deze coöperan ten overgedragen aan een hiervoor in het leven geroe pen stichting. Hoewel de ooöperaniten in zekere zin zich een fortuin hadden ver warven in de vonm van deze tot een miljoenenbedrijf uit gegroeide onderneming, heb ben zij vrijwillig afstand ge daan van hun bezit en dit geschonken aan genoemde stichting. In deze stichting, waarvan dus geen kapitalen op de aandelenmarkt liggen, beheert als „rentmeester" het kapitaal van de onderneming en haar werknemers. Het iidee om via een stichting de spanning tussen kapitaal en arbeid weg te halen is' van prof. mr. W. F. de Gaay Fortman, die door zijn ministerschaps het stich tingsbestuur heeft moeten verlaten. Maar niet alleen ook socdaal-psy- tracht De Ploeg jaren de gedachte werkgemeenschap inlhoud te kunnen ge ven. De voornaamste ken» merken van dliit groepswerk zijn: die groep heeft kennis van het orderbestand; de chef bepaalt wat moet wor den gemaakt; de groep zelf beslist over de manbezetting van de groep, de indeling van het werk over de getou wen en over de indeling van werk- en rusttijden. De groep handhaaft ook de orde in eigen kring. Dit uitgangs punt heeft zich in de prak tijk waargemaakt. Momen teel staat het formele directe (niet vertegenwoordigende) overleg centraal. „Er is een vrij grote betrokkenheid van de werknemers te constate ren, zelfs in tijden dat het goed gaat", zo wordt ge- 0 Weverij De Ploeg in 1930. schakeringen het gezicht be paald van een modern inte rieur. De toenemende con currentie in binnen- en bui tenland ook niet giek als zij de Ploeg-successen zien en het warrige cultuurpa troon, waarin wij leven, heb ben in de jaren '60 mis schien wel wat gepeuterd aan a dit eigen gezicht van De Ploeg. Bovendien raakte de werkgemeenschap na het wegvallen van Piet Beleijen- burg in '67 ook een beetje de draad kwijt. Maer de experimenten van het laatste jaar, waarhij ge tracht wordt oude weeftech- raieken met machines tot stand te brengen en een har monie te vinden tussen we ven era gedrukte stoffen, doen vermoeden dof het ar tistiek sociale weefsteJ van De Ploeg weer in duide lijk herkenbare banen wondt geleid. Op de tentoonstelling zijn daarvan voorbeelden te aten. Waarom is niet alleen het bedrijf, maar ook de naam Ploeg-stoffen een begrip ge worden? Getuigde de opzei van een werkgemeenschap indertijd van durf, even ge durfd was het produkt, waarmee De Ploeg met name in de jaren '20 en '30 op de markt kwam. Het zijn niet zozeer commerciële maar veeleer sociale overwegingen geweest, die inspiratie putten uit bewegingen ais die van het Bauhaus en de Stijl. Wa ren de duffe donkere Neder landse interieurs al wat op gefrist met wat gemoderni seerde boerenbontjes, met de dobby-stoffen je kunt hei je nu nog nauwelijks voorstel len De Ploeg bracht een ware doorbraak teweeg in onze Nederlandse woonka mers. Lange tijd heeft De Ploeg ook ma die oorlog met zijn landbuiissitreepjes en dergelij ke recht-toe-recht-aan stof fen in typische eigen kleur- De expositie in het Stede lijk Museum van Amsterdam heeft ais uitgangspunt het raiam als cultureel verschijn sel. De talrijke treffende fo to's maken je raiam-bewust; niet zozeer omtrent het gat in de muur waar je een lap stof voor-hangt, maar veeleer als veelsoortige schakel tus sen binnen- en buitenwereld. Naituiurillijk is er een ge schiedkundig overzicht van de verschillende Ploeg-stof fen gedurende die 50 jaar te zien, met daamoast de expe rimenten van het laatste jaar: het wegscheren en weg branden van draden op weefsels, het spelen -met fij ne rasters (boekdruk-offset op stoffen;, machinaal gebor duurde gordijnen, etc. Bo vendien deed De Ploeg een beroep op enkele academic's in Nederland, Polen en de Verenigde Staten om totaal on-orthodoxe, nieuwe ven ster-afsluitingen te vinden. Uit de honderden ideeën zijn er voor deze tentoonstelling ruim een dozijn gekozen voor uitvoering. Variaties op het thema lichtgevoelige cel, aluminium jalouzieën, kli- maatramen, afsluitingen via allerlei vouw- en dichtklap systemen etc. presenteren het raam als een gat met vele mogelijkheden. Maar De Ploeg is niet voot één gat te vangen en voorlopig wil de werkgemeenschap er ook nog wel graag gordijnen voor hangen. HENK EGBERS '^aa een onzer verslaggevers) 'abto" rSvY' De overleden »er h ]s was naast een e„ mA: cellist, dirigent meils A"mst ook een groot leer veeI \het feit dat hij ™ier wi»"!.™ der aarde"- van 1,2 hllvoorbeeld leden koii>i>fsiiuir>ormaiise si>aanse nedv toV v -n Pres><«ent Ken- 4ch „„1 ood had, wist nij pass™ en omtS'tekeild 1311 te «nvouflil te gaan mct de F'C*L-nrners va" het lijn intrek na rades waar hij 0Tername na de maclits- Spanje Van Franc0 in 'aar"aft' j?ren Ieefde hij de domh» ewoner onder ■teugd ah m °ners en was ver- Pmten „v™en ™et hem kwam gen alledaagse din toonde hi?12,'C bew°genheif' Vele miiïAft als kunstenaar steeddèuPeseta's he- petten van ,1 et op P°ten to Bareelrma v°IKsconcerter hij onvaardoor maakte om tTrr-n, moge- weinig geld con- certen bij te wonen waar be roemde solisten en dirigenten optraden. Politiek was Pablo Casals sterk geëngageerd. Niet alleen de eerder genoemde protestac tie tegen het régime van Fran co is daar een voorbeeld van. Toen Hitier begon met de ver volging van joden en vakbon den riep Casals op tot een boycot van Duitsland en op het moment dat Mussolini sa menging met Hitier betrok hij ook Italië in zijn boycot. Koppig heeft hij zijn leven standgehouden aan de zijde van vrijheid en democratie. In die strijd was de cello zijn wapen. Hij zei eens: „Mijn beste wapen is mijn cello, niet zo dodelijk als een machinege- vc"r mmr a'h'd aan de zijde van de vrijheid". Casals' muzikale talenten kwamen reeds vroeg aan het licht zij het op de piano. Met de financiële maar vooral mo rele steun van zijn moeder ontwikkelde hij zijn talenten achtereenvolgens op de ge meentelijke muziekschool van Barcelona en de conservatoria van Madrid en Brussel. Zijn debuut in Parijs was niet erg succesvol, integendeel. Hij kreeg een zwaar onderbetaal de baan als cellist in een or kest. Hij leed zware armoede waarschijnlijk voedingsbodem voor zijn medemenselijk heid. Casals keerde terug naar Barcelona waar hij het geluk had een aantal leerlingen van zijn oude meester die naar Ar gentinië vertrok te kunnen overnemen. Door de vele con certreizen die hij maakte in Europa en Amerika groeide zijn roem snel. Maar hij wilde meer: dirigeren. Daarom stichte hij in 1919 in Barcelo na een symfonieorkest. Vele malen heeft hij gezegd het cello spelen te willen opgeven voor het dirigeren. In 1940 brak hij tijdens een bergtocht zijn linkerwijsvinger. Zijn eerste reactie zou zijn ge weest: „Gelukkig, nu hoef ik geen cello meer te spelen". Tot genoegen van velen bleek hij een beter cellist dan profeet. Vanaf 1950 maakte hij geen concertreizen meer. In zijn woonplaats Prades verza melde hij bekende musici uit de hele wereld rond zich voor een internationaal muziekfesti val: het Casalsfestlval. Verder bracht hij daar zijn tijd door met het componeren van mu ziek voor de cello en met zijn vrouw Marita Montanez, een leerlinge van hem met wie hij op tachtigjarige leeftijd op Porto Rico in het huwelijk trad. Marita was toen eenen- wintig. BRUSSEL (ANP) Inwo ners van Gent, die anders re gelmatig het blad „Sextant" krijgen, moeten het deze maand zonder doen. Een be ambte van de posterijen in Gent heeft namelijk alle (on geveer 1500) nummers van dit NVSH-blad terug naar de af zender gestuurd. De verspreiding van Sextant is in België niet officieel ver boden, d.w.z. dat het blad niet voorkomt op de lijst van „ver boden tijdschriften". De post beambte beroept zich echter op een boek, uitgegeven door het Belgische ministerie van justitie, waarin alle boeken en tijdschriften voorkomen die ooit wel eens door een gerech telijk verbodsvonnis getroffen zijn. Voor zulke boeken of tijdschriften geldt een automa tisch vervoersverbod door de Belgische PTT. aldus die amb tenaar. Deze kwestie heeft aan het licht gebracht dat de moge lijkheid bestaat dat iedere willekeurige postbeambte in België met de „gele lijst van justitie" in de hand, op eigen houtje tijdschriften en boeken naar de afzender kan gaan re tourneren. De „gele lijst" van justitie houdt geen enkele re kening met het feit of een verbod van een blad of bock jaren geleden heeft plaatsge vonden. Het blad Sextant wordt in België onder meer verspreid door de Belgische zustervere niging van de NVSH, het CGSO (Centrum voor Gezins planning en Seksuele hervor ming). DENSHAAG (ANP De regering beschikt niet over enig middel om transporten als het vervoer van een aantal tanks door een Nederlands vrachtschip qjpar Saoedi-Ara- bië tegen te gaan. Dit heeft minister Van der Stoei van Buitenlandse Zaken gisteren geantwoord op de schriftelijke vragen van het kamerlid De Brauw (DS '70). Volgens de regering ter be schikking staande gegevens ging het in het geval, waar naar de heer De Brauw infor meerde ,over het vervoer van elf oefentanks door een Ne derlands vrachtschip (de Heel- sum) naar Saoedi-Arabië. Wanneer, zoals in dit geval, het schip in „time-charter" is verhuurd, heeft niet de ver huurder maar de huurder de zeggingschap gp de te vervoe ren lading. 0 DEN HAAG Rund Blonk heeft gisteren in Den Haag de eer ste prijs gekregen voor de Tiener Sticker Toer prijsvraag 1973. Hij verzamelde zoveel mogelijk stickers van verschillende stationsrestauraties en maakte de mooiste limmerick (links). Hij kreeg, toevallig op zijn. 17e verjaardag, als prijs een vijf daagse reis naar Parijs voor twee personen. (ADVERTENTIE) Hoe spaart u nu? Wellicht heeft u een paar duizend gulden ergens op een spaarrekening of boekje staan, waarvoor u 4 a 4'/2 rente krijgt. Denkt u daar langer dan 3 maanden. 1,2 of 3 jaar niet aan te komen? Waarom zou u dat spaargeld dan niet op een rekening met een hoger rentepercentage zetten: de RPS Beleggingsrekening met opzegtermijn Hoe langer de opzegtermijn hoe hoger de rente. Kijk en kiest u maar: 5% rente bij een opzegtermijn van 3 maanden. 6%rentebii een opzegtermijn van 1 jaar. 7%rente bij een opzegtermijn van 2iaar. En zelfs 8% rente bij een opzegtermijn van 3 jaar? Toch is uw'spaargeld niet geblok keerd. Het kan natuurlijk gebeuren dat u onverhoopt tóch uw spaargeld nodig hebt, terwijl het niet van tevoren is opgezegd. Geen noodu kunt er altijd over beschikken. In zo'n geval worden natuurlijk wel kosten in rekening gebracht. Nog meer RPS voordelen. Via een bank- of girorekening kunt u uw geld overmaken op zo'n renterijke beleg gingsrekening. Gemakkelijk en snel. Voor stortingen in contanten is er altijd wel een postkantoor in de buurt. En tenslottede Rijkspostspaar bank is onze nationale spaarinstelling, veilig en vertrouwd 1 Stuur mij de brochure waarin alles staat over de RPS Beleggings rekeningen met opzegtermijn. P Jl D naam: adres plaats U kunt deze bon in èen envelop zonder postzegel sturen naar de Rijks» postspaarbank in Amsterdam. U kunt de brochure ook tele fonisch aanvragen. Bel - gratis - 0017. Of haal hem even in het postkantoor.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 11