zeeuws BLUES UNITED: glamour moet nog komen 6» Bewoners Markt hebben last Jonge Sluise onderzoekers vonden 15e eeuwse spullen aart van verlichting 12 KLACHTEN IN SLUIS fpenburg Opening van kleuterschool in Hoofdplaat 5oo >168 'Uwcellier-allerbeste kguze streek SCHOUDER KARBONADE gram AMSTERDAMSE LEVERWORST 200 1 19 gram JL e COX'S ORAMïE een fijne handappel -98 VERSE ANDLIVIE 1 kilo omzet TE HUUR ÏMCK 305 Aardenburg ponderdag 27 september 1973 (ADVERTENTIE) GELDIG T/M ZATERDAG twee van de drie broers. De oudste is inmiddels getrouwd en verhuist. „Een expert schatte een bepaalde tinnen voorwerp toch wel op zo'n 2009 gulden, maar wat je ei genhandig hebt opgedolven, dat verkoop .je niet", aldus Jan Leenhouwers. De waarde is inmiddeïs door een expert geschat op rond 10 mille. „Eigenlijk gingen ze op zoek naar oude munten, toen bleek dat ze op de restanten van het Magdalenaklooster waren ge stuit. Maar naast enkele kleine muntstukjes bleven vondsten zoals in Serooskerke, achter wege", aldus vader Leenhou wers. Een keer dacht men prijs te hebben. Men vond het restant van een spaarvarken, de bij behorende munten waren spoorloos. Een der opmerke lijkste vondsten evenwel wa ren een drietal kippeëieren, die nog volkomen gaaf waren. „Dat hou je niet voor hoge lijk, maar het is gebeurd", zo zeiden zij. De gebroeders Leenhouwers zijn nog niet uitgegraven. „Waar je hier in Sluis een spa in de grond steekt, vind je restanten van het verleden. Maar wij hebben nog een plek op het oog, die wij graag wei eens willen onderzoeken. We moeten echter toestemming van de eigenaar hebben". Het plekje houden ze nog even geheim. Inmiddels hebben de broers nog wel enig huiswerk. In de kelder van hun woning staan in een fiks aantal dozen een onvoorstelbare hoeveelheid potscherven. „Die heb ik al gesorteerd, maar om de bij elkaar behorende stukken te zoeken is nog niets van geko men". Als ze echter weer gaan graven, zal dit karweitje nog wel even ultsesteld worden, kregen wij de indruk. GOES, VRIJDAGAVOND 21 SEPTEMBER Een kille wind waait over de verlaten 's-Heer Hendrikskinderen- dijk. Bij nummer 25 valt een smalle streep licht onder de deur door. Erachter zitten twee jongens gespannen te zagen aan kolossale geluids boxen. Ze maken overuren: nog één nachtje, en dan moe ten ze klaar zijn. Michael (21) en Achim (20) zijn zo ingespannen aan het werk dat ze niet eens horen dait de deur open gaat. Pas als ze begroet worden kijken ze op van hun arbeid en laten een verbaasd ,Komm' mal hinein" horen. Éven later komt ook Alfred binnen, en dan is Blues Uni ted kompleet. Blues United, de Duitse bluesgroep die rock speelt, en die twee jaar geleden naar Goes uitweek om er „Karriere zu machen", zoals een Duits dagblad bij hun vertrek schreef. „In Duitsland is het heel moeilijk om professioneel te spelen", legt Alfred even la ter uit. We zitten dan op de zolcter van het oude huis en luisteren tussen de loei ende windvlagen op de ach tergrond door naar een paar maanden oud bandje dat door Phonogram werd geretour neerd met de simpele mede deling: niet commercieel ge noeg. Was dat ook in Duitsland het bezwaar, vraag ik me hardop af. „Nee het lag daar heel anders", geeft Alfred meteen ten antwoord. „Het bezwaar is dat je daar eigen lijk geen popscene hebt. Je hebt er alleen een under- groundscene. En dat was net niks voor ons; wij wilden geen elektronische muziek maken". Blues United, opgericht in de tijd dat grootheden als John Mayall en Eric Clapton met hun formaties juist in het middelpunt van de be langstelling stonden, wisten zich met het nieuwe pop delirium geen weg. Wel met de hard-roek, die kort daarop een soort re-entrance maak te. Onder invloed van beken de groepen als Black Sab bath en Led Zeppelin ging Blues United heel het oude repertoire tot en met de nummers van Muddy Waters in een heavy-rock uitvoering spelen. De bluesgroep die rock maakt was geboren. Er was echter nog een re den die de jongens Duitsland de rug deed toekeren: Alfred heeft daar een merkwaardige theorie voor. Naar zijn me ning werken de onderling grote afstanden van de grote steden in Duitsland sterk be lemmerend op de uitbouw van een groep. Hier in Nederland, met al die kleine dorpjes, slaat dat veel makkelijker over, vindt hij. Bovendien, vertelt hij verder^ wou Blues United na drie jaar amateurisme in wisselende bezetting toch zachtjesaan ook wel eens op de professionele toer. Zodat na een paar weken een Duit se krant het volgende bericht had: „Die Essener Rock- und Blues Band „Blues United" ist nach Holland ausgewan- dert. Die Amateure wollen dort als Profis gross heraus- kommen. Man hofft ermu- tigt durch Konzertangebote und die Aussieht auf einen Schallplattenvertrag im Nachbarland Karriere zu ma chen. Viermal wöchentlich, funf Stunden lang, wird hard geprobt. Erste Erfahrunv der Essener Gruppe in Hofland: Man würdigt den Fleiss ei- ner Band un legt ihr von seiten der Manager und Kon- zertagenturen nicht soviel- 0 De Duitse groep Blues United, met van links naar rechts Michael Baumerick. (basgi taar), tweede zang), Achim Domnick (drums) en Alfred Nitzenski sologitaarzang, synthesi zer). De groep speelt in deze (semi-professionele) bezetting ongeveer zeven maanden. Steine in den Weg wie in Deutschland, Nahziel der Blues United ist die Aufna- me einer ersten Single". Het is niet bij het Nach barland gebleven. Kwamen de jongens in augustus '71 naar Goes, na een succesvol optreden in het voorprogram ma van Golden Earring in Kapelle (13 november '71 in De Vroone, enige en uitslui tende bekendheid in Zee land), in maart '72 vertrok ken ze alweer voor een tour nee naar Engeland, waar een soort promotion voor newco mers gehouden werd. Blues United leerde er dat ze qua muziek aardig meekon, dat het instrumenta rium nog te beperkt was en dat er aan de show nog van alles mankeerde. Met een omweg over Duitsland, waar de Yoegoslaaf Daniël Toplak (die in dienst moest) werd ingewisseld voor basgitarist Michael Baumerick kwamen de jongens weer terug naar Goes, om er in eerste instan tie het instrumentarium op te bouwen. De hele installa tie is nu bijna kompleet, en vertegenwoordigt volgens het drietal een waarde van zestig a zeventigduizend gulden. Alleen de glamour moet nog komen. „Iets in de geest van David Bowie oi Alice Coo per", aldus Alfred, die toch een zekere mate van com mercieel denken me: ontzegd kan worden, „We willen pro beren om straks een pure rookshow te brengen. Mor genavond in De Hiking (een bar in Westkapelle - red.) is het voor ons eigenlijk proef draaien. We gaan nu al een beetje schmincken, en straks als we weer geld hebben dan gaan we een stroboskoop aanschaffen en met magnesi um een versterker laten ont ploffen. en rookbommen gooien en dan een diaprojek- tor daarop zetten en dan... ja, misschien gaan we ook nog wel een beetje elektronische muziek maken", besluit hij lachend. WESTKAPELLE, DE VI KING ZATERDAG 22 SEPTEMBER Een typisch Walcherse tent. Wie ze niet kent moet maar eens gaan kijken. Speakerboxen, die met een zachte ruis de Sto nes- en Beatlesound van de jaren zestig de zaal in brul len. En jawel hoor, precies een half jaar verder dan zes maanden geleden, dus lopen ze nog exact dertien jaar achter. Gedempt licht, gepoetste vloer, kleedjes op de tafels, voorgevormde stoelen - hoe kan hier een roek-groep spe len, op dit podium waar al leen een strijkorkest niet zou misstaan? Blues United is er op berekend: in smetteloos wit hangen ze een half uur te laat hun instrumenten om, dat hoort er óók bij En pre cies zoals ze dat zelf om schreven hadden brengen ze dan hun eerste sessie woest maar toch beheerst, in een heavy-rock stamp die het bluesschema waar dart er nop is ver overheerst. Shakin' all over, clap your hands en I uist wanna make love to you. Titels, die net zo snel weer uit je geheugen verdwijnen als ze gekomen zijn. Jeugd sentiment op je twintigste. Maar Blues United gaat onverstoorbaar door, zet so lo's in, heel voorzichtig, schakelt een booster in zon der dat iemand het ziet of hoort. Probeert dan het pu bliek in de rocky atmosphere te betrekken. Vraagt of ze mee willen doen clappin' your hands. Maar tegen de tijd dat de eerste het dóór heeft is het nummer klaar. Jammer, nog een keer probe ren. Are you happy? Geluk kig is er een jongen die net van Sinterklaas een lp heeft gekregen waar dat ook op staat. Zodoende wwet hij dat je dan heel hard en tamelijk langgerekt „yeaeaeah" moet roepen. Hij doet het, geluk kig, een paar anderen ook, het wordt een geslaagde avond. Niet zoals een poosje terug bij een optreden van de Zeeuwse sessiegroep Liveli hood toen sologitarist toen nog bluesgitarist) Jan Blok door een lief Walchers vet- kuifje net na een zeer uit puttende solo voorzichtig aan zijn broek getrokken werd. met het verzoek „Ajax wint de wereldcup" te spelen, en Jan Blok toen lijzig maar o zo vriendelijk gezegd had: „Jongetje, hae jie mar an d'andere kant van de mu re kieke...". Ik bedoel er maar mee: als Blues United nu stopt met door te stoten in de opmars der popcultuur ze over pakweg tien jaar van succes in de Walcherse bad plaatsen verzekerd kunnen voorin, ook al heb ik dan de zijn. Daar sta ik persoonlijk tweede sessie helemaal ge mist. Maar die kan ik wel dromen.... Frans Boogaard eindredactie bas augustijn U vindt alle andere VIVO-aanbiedingen op pagina 2 en 3 van Uw damesblad. 0 De verlichting van de buitenkant van het Belfort is niet tot ieders genoegen. De lampen zouden te laag zijn opgehangen, zo dat ze de bezoekers van de terrasjes rond de markt verblinden. Ook zou het verkeer er hinder van ondervinden. izers helpen u, irt er in te brengen BEKWAAM MACHINIST Te bevragen LAB Slut®' Postbus 25, Telefoon 01178-1443 of 's avonds 0177 - 1698. (Van een omzesr verslaggevers) SLUIS Drie jonge Sluise amateurarcheologen hebben in de achtertuin van hun ouder lijk huis een forse hoeveelheid 15e en 16e eeuwse aardewerk en tin opgegraven. Van het toen gegraven gat, met een diepte van ruim 4 meter, is in de tuin achter de Kapelle- straat niets meer te zien. Fris jong groen gras bedekt de bo dem. Johnny, Peter en Martien Leenhouwers werden indertijd geïntrigeerd door een restant van een oud gewelf, dat zij aantroffen in de muur rondom hun tuin. Met een spa werd ter plaat se gegraven en al spoedig stuitte met op tabakspijpen uit de tijd van de Franse Revolu tie. Verder graven bracht de restanten van wat zij nu een middeleeuwse vuilnisstrt noe men, naar boven. Hieronder erg veel gebroken aardewerk, allemaal laat 15e begin 16e eeuw. Maar daarnaast kwamen bepaalde waardevolle voor werpen naar boven zoals een majolica tulpenschaal. die nu wordt gerestaureerd door een deskundige en enkele zeer fraaie tinnen voorwerpen, zo als kannen en schalen. „Er is niets van verkocht, zoals weieens is gesuggereerd", aldus (Van een onzer verslaggevers) SLUIS Sinds eind augustus baadt het Sluise Beifort (het stadhuis) 's avonds tot 23.00 uur in een zee van licht. Een viertal lichtmasten met een gezamenlijk vermogen van 14 kilowatt ont hullen de toeschouwer alle details van het na de oorlog gerestau reerde gebouw. De nieuwe (permanente) verlichting is, aldus burge meester mr. H.P.L. van den Beid in de laatste raadsverga dering, tot stand gekomen dank zij de P.Z.E.M. Deze in stantie heeft de installatie ook aangelegd. Niet iedereen in .Sluis echter is gelukkig met deze nieuwe (Van onze correspondent) HOOFDPLAAT De nieu we r.-k. kleuterschool in Hoofdplaat, die morgen (vrij dag) officieel door burgemees ter A. Schipper van Oostburg wordt geopend, zal „De Krab betjes" heten. De bijeenkomst begint om 10.00 uur in het bijzijn van vele genodigden, waaronder het school-, kerk- en charitas- bestuur en alle ouders van de kleuters. 's Middags zal het poppen theater „De Kriekeputte" uit Hulst voor de kleuters een poppenkastvoorstelling geven, die om 14.00 uur begint. MERKOOPACTIE De winkeliersvereniging Aarden burg Vooruit (WARVO) is van plan van 12 tot en met 27 oktober een najaarsverkoop actie te houden. Hieraan zul len twee financiële acties verbonden worden ten bate van de Koninklijke Aarden- burgse Fanfaren en de plaat selijke V.V.V. Aan het ge meentebestuur is gevraagd om tijdens deze verkoopactie de winkels te mogen openhou den tot 20.00 uur 's avonds. verlichting. Omwonenden van Markt en Grote Markt zeggen hinder te hebben van de felle schijnwerpers. Die stralen 's avonds bedrijf, huis- en slaaji- kamer binnen. Het verkeer dat vanaf de Markt Sluis wil verlaten krijgt geen zicht op 'entueei verkeer vanuit de Kapellestraat, omdat men al leen een felle lichtstraal ziet. De schijnwerpers oefenen voorts een bijzondere aantrek kingskracht uit op ongedierte, zoals een winkelier iedere morgen weer merkt, als hij van zijn pui honderden nacht vlinders etc. moet verwijde ren. Een der omwonenden heeft zich al beklaagd op het gemeentehuis, waar hij - zoals werd gezegd - de opmerking kreeg „dat hij er mee moest leren leven". „De burgemeester was toen met vakantie. Nu hij terug is gaan wij hem benaderen. En als er niet geluisterd wordt gaan we er met geweld tegen aan", zo werd gezegd. De schijnwerpers, opgesteld aan de kant van de openbare toiletten, veraangenamen een zitje op het terras aan de zerkant niet, zoals wij kon den constateren. Fel licht priemt de bezoeker recht in de ogen. „De lampen staan veel te laag, die hadden 5 meter hoger moeten staan", aldus een der omwonenden. Men vindt het bovendien onnodig dat thans de lichten nog branden. „Dat moet je in het toeristenseizoen doen, n.aar nu toch niet meer. Er loopt geen kip op straat en het kost toch wel een paar een ten". Aurgemeerster mr. H.P.L. van den Beid van Sluis zei een open oor te hebben voor de klachten van de omwonen- ien. „Als er reële klachten komen, gaan wij met de P.Z.E.M. overleggen wat er aan te doen is". Desgevraagd zei de heer Van den Beid dat liet de bedoeling is na 1 okto ber de lichten 's avonds niet meer te ontsteken. „Dan is het seizoen voorbij". De heer Leenhouwers jr. met 'n paar bodemvondsen die hij samen met zijn vader uit de Sluise grond haalde.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1973 | | pagina 9