Daan Drum in Italië
'N REIS ALS PRIJS
[Een preek in de Ridderz-
Affaire-Marcovic in
Parijs weer opgerakeld
Dertigduizend
Arabieren
trokken weg
uit bezette
ebieden
Revolutionaire volksleger in Argentinië verboden
Kennedyschool
naar Londen
Rusland
en V.S.
ont
wikkelen
„bom
wolk"
VERMOORDE LIJFWACHT ALAIN DELON
NEVEL VAN VLOEIBARE BRANDSTOF
kleine
stem
BOEK VAN PIM KAMP:
ZESDE KLASSERS OVER DE TROONREDE:
TE GROOT
LIJFWACHT
Woensdag 26 september 1973
Daan Drum in Italië heet het eerste boek, dat Pim Kamp heeft geschreven. Pim vermeldt daar.
bij, dat hij 9 jaar en 1.49 lang is, dat hij 34 kilo weegt, buitenaf woont en in de vierde klas van
de St.-Bavoschool in Kijsbergen zit.
Dit alles staat te lezen op de achterkant van zijn boek. Daarbij staat ook, net als bij andere
boeken, een foto van de schrijver en een korte inhoud van het boek. Het gaat over de jongen
Daan Drum, die met een andere jongen achter de boeven aangaat en probeert die te pakken te
krijgen. Pini heeft er ook een aantal tekeningen bij geplaatst.
In de rij voor een bezoek aan een van de vele bezienswaardig
heden in Londen. De Londense bobby heeft kennelijk schik in
de Hollandse toeristen.
De tekeningdie de eerste
prijs opleverde van de milieu
wedstrijduitgeschreven door
de Nederlandse afdeling van
de Verenigde Naties. Kees
Wouters en Hans Luyten maak
ten de tekening.
(Van onze corespondent)
BREDA. Xander Klerekoper heeft naar aanleiding van de reis van zevenendertig kinderen
van de Kennedy-school uit Breda-Noord naar Londen een reisverslag gemaakt. De aanleiding
van de reis was het winnen van de eerste prijs in een tekenwedstrijd uitgeschreven door de
sectie Nederland van de Verenigde Naties.
Het moest een tekening zijn
over milieuvervuiling. De
leerlingen van de hoogste klas
Kees Wouters en Hans Leijten
hebben indertijd voor hun
school met de gekleurde teke
ning „Doe er zelf wat aan" de
eerste prijs gewonnen. Voor
de school betekende dit een
prijs van f 500,-, waarvoor in
middels geluidsapparatuur is
aangeschaft., maar bovendien
een reis ter waarde van niet
minder dan twaalf duizend
gulden voor de klas waaruit
de winnaars kwamen.
Zo vertrokken deze zomer
zevenendertig leerlingen met
hun klasseleraar naar Londen.
Hoe deze reis is verlopen, ver
telt Xander Klerekoper aan de
heren der Verenigde Naties.
„Iedereen was zenuwachtig
en daardoor deden we alles
verkeerd. De kinderen waren
heel vroeg wakker. Op het
schoolplein stond de Speed-
well-bus klaar en na onze kof
fers ingeladen te hebben ver
trokken we om zeven uur. In
Nederland en België zagen we
weilanden met bruine en bon
te koeien. Net over de Franse
grens zagen we krotten en vil
la's. Om kwart over drie kwa
men we in Calais aan om met
de Hoovercraft de overtocht te
maken. Er werden heel wat
fotorolletjes verknipt. De aan
komst na veertig minuten was
imposant door de vele krijtrot
sen. Met de bus gingen we
naar het Londense hotel Mon
tague waar ieder een kamer
kreeg met telefoon en eigen
bad enz. Na het diner dat ih
onze Hollandse monden maar
matig smaakte reden we met
de ondergrondse naar de
Westminster-bridge, waar tie
boot voor een rondvaart over
de Theems klaar lag. We za
gen het House of Parlements,
de Tower Bridge, de Tower of
Londen en de Big Ben.
Er lag een schip uit de
tweede wereldoorlog. Aan het
eind van de tocht viel ons het
mooi verlichte gemeentehuis
van Londen op. Om twaalf uur
lagen we pas op bed. De ande
re dag kregen we ham en eggs
als ontbijt. Om acht uur ver
trokken we voor een rondrit
per bus door Londen. De Bel
gische gids kon ons plezant
vertellen over de vele beziens
waardigheden van Londen.
Het leukste was wel dat we er
na tien minuten in geslaagd
zijn de Guard, die normaal
geen spier van zijn gezicht
vertrekt, aan het lachen te
maken. In de St.-Pauls Cathe
dral vertelde de gids van En-
gelands koningen, dichters en
geestelijken. We hebben de
aflossing van de wacht voor
het Buckingham Palace gefo
tografeerd. Na de lunch brach
ten we een bezoek aan het
Wassenbeeldenmuseum van
Madame Tussaud. In het grote
Woolworthwarenhuis kochten
we een presentje voor thuis.
De avond hebben we doorge
bracht met liedjes zingen bij
de padvinders. Om 7 uur ver-'
trokken we met de bu-s naar
Ramsgate waar we met de
Hoovercraft over het Kanaal
werden gezet. Na een busreis
van vier uur keerden we in
Breda weer, vermoeid maar
met een geweidie ervaring
rijker. De reis was fantastisch.
We kunnen de Nederlandse
Vereniging voor de Verenigde
Naties niet dankbaar genoeg
zijn voor deze reis".
0 Hierboven een tekening van de 11-jarige André Kusters uil
Ulicoten. Tegelijkertijd met deze kwamen nog tekeningen bin
nen van Hans Kusters en Marian Boeren. We hadden hier echter
geen plaats meer voor. Zij komen misschien een andere keer
aan de beurt.
Aangezien het een boek is
kunnen wij het niet in een
keer plaatsen. Daarom hebben
we er een vervolgverhaal van
gemaakt. Voor hij aan het eer
ste deel begint stelt Pim even
de figuren voor, daarna volgt
het verhaal.
„Ik begin bij Daan. Hij ls 9
jaar. een fors kereltje en niet
opvliegend. Heel aardig en
heeft veel vrienden, b.v. Jan
Schoen, Klaas Hak, Hugo Zooi,
Come Fokkema, Court Eijk,
Lex Domino en zijn naamge
noot Daan Molenbroek. Hij wil
weieens iemand helpen maar
dat lukt niet altijd. O, ja ik
ben nog iets vergeten. Ik moet
zijn moeder nog voorstellen.
Een jonge moeder van 28 jaar.
Ze is in 1945 geboren, heeft
een stevig karakter en je mag
bijna alles van haar. En nou
Mies de poes nog. Zei heeft 2
kralende glanzende groene
ogen.
Daan werd 's morgens al
vroeg wakker door een luid
gejuich, hij liep naar het raam
Een groep zesdeklassers
van een jongensschool in
Breda kreeg vorige week
dinsdag, prinsjesdag, de op
dracht te kijken en luisteren
naar het voorlezen van de
troonrede door komngiit Juli
ana. Deze gebeurtenis werd
via de televisie uitgezonden.
Weer terug in de klas wer
den de jongens aan een op
stel gezet over wat ze ge
hoord, gezien en er van he.
grepen hadden.
Lees maar eens even mee
wat sommigen er van ge
maakt hebben.
Guitlaume: In het Binnen
hof kwamen eerst de Konink
lijke maraiosees binnen,
daarna de Koninklijke boe-
renkapel.
Gerard: Door
poortje kwamen
benten binnen.
een smal
de drum-
Frank: In het eerste rijtuig
zat oppermeesterkamerheer
jonkheer De Graaf. Hij was
vanmorgen veel in het
nieuws geweest omdat er ge
ruchten waren dat hij de ko
ningin niet mocht aankondi
gen. Deze geruchten waren
erkelijkheid geworden.
Arie: In de tweede koets
-aten baron en barones hu-
peldepup tot..
Rob: In de gouden koets
zaten dan ook de belangrijk
ste personen van heel deze
optoch*
Bram: De preek werd i»
de Ridd :rzaal gehouden
Willem: Ze ging zitten,
pakte de brieven en wachtte
dat iedereen zat. En ze be
gon
Evert: De troonrede heeft
leuke en niet leuke dingen.
Bijvoorbeeld: de benzine
wordt duurder of een wedu
we-weduwnaar behoeven
miltder belasting te betalen.
Ar ie: De koningin zei dat
ze nog steeds vol was van
vijf september. Verder zei ze
een heleboel over benzine-
prijsverhoging, prijsverho
ging van dieselolie en nog
veel meer waar ik eerlijk
gezegt niets van snapt
Thomas: Prijzen voor de
scholen, bijvoorbeeld kleu
terscholen, werden verlaagt
van 36 tot 34 en lagere scho
len van 36 tot 33. Wat dat
allemaal te beteken en heeft
weet ik ook niet.
Eric: Als dan de troonrede
afgelopen is zei de minister:
Een hoeraatje voor de konin
gin. En dan komen er inder
daad een paar hoeraatjes
voor de koningin. Maar nu
moeten wij het Neder
landse volk en de minis
ters enz. enz. dit alles waar
proberen te maken.
Tobias: En toen de konin
gin alles had voorgelezen
trad ze af.
Bennie: Daarna ging de
koningin met haar gevolg
naar de ontvangstkamer van
de Ridderzaal waar zij zich
terugtrokken om een sigaret
te roken.
Evert: Het is leuk om te
zien dat Prins Claus en Prins
Bernard niet buigen maar sa-
lueeren naar het vaandel.
Het is mooi om al die mili
taire koppelen te zien. Dus
er is veel te zien onder de
troonrede.
Een jongen, die vergat zijn
naam op te geven, besloot
zijn opstel tenslotte met de
kernachtige zin: Toen ging
de hele bende van het Bin
nenhof weg.
eindredactie ria van aart.
en keek naar buiten. Hij zag
al zijn jongens van zijn klas
voor het tuinhekje staan. Hij
deed het raam open en riep:
„Wat is er aan de hand?" „We
hebben vandaag vrij Daan,
want de meester is ziek", „Joo,
riep Daan, wat fijn en de
zon schijnt zo lekker". Hij
kleedde zich bliksemsnel aan
om te gaan spelen, maar li»
struikelde over zijn fototoestel
en viel daardoor tegen zijn
nachtkastje. Kreunend zei hij,
„als ik me niet vergis, kan ill
daar een grap mee uithalen",
hij liep met het fototoestel
naar zijn sportafdeling en
dacht even na.
WORDT VERVOLGD
0 Lucien Braat, Breda, 5 jaar. De dansende vlieger.
(Van onze correspondent)
PARIJS Woensdag en
vrijdag zullen in het paleis
van justitie van Versailles
andermaal de acteurs optre
den van een drama waarvan
men aannam dat het begra
ven en vergeten was: de af
faire Marcovic, die in het
najaar van 1988 de Parijse
tongen in beroering bracht.
Meer wegens de daarmee in
verband gebrachte geruchten
en verzinsels, dan om de
moord op de Joegoslaaf Ste
fan Marcovic, wiens lijk men
in de omgeving van Parijs
op een vuilnisbelt gevonden
had.
De eerste van de acteurs van
woensdag en vrijdag is er
ook een in het dagelijks be
staan: Alain Delon, hij wie
Marcovic als lijfwacht in
dienat was. De ander is de
broer van het slachtoffer
Alexander Marcovic, verder
Francois Marcantoni, een au
thentieke Corsicaanse gang
ster, die zijn rol met talent
en overtuiging speelt. De
laatste is de nieuwe rechter
Jean Ferré, die van plan is
deze mysterieuze zaak einde
lijk op te helderen of er
voorgoed een streep onder te
zetten bij gebrek aan over
tuigend bewijsmateriaal.
Marcovic lijk werd in sep
tember 1968 op een vuilnis
belt gevonden, gewikkeld in
een plastic hoes, waarin een
matras gezeten had. Hij had
ais lijfwacht van Alain Delon
(de vraag waarom Delon een
lijfwacht nodig had is nim
mer bevredigend beant
woord) kennis gemaakt met
de grote society-wereld van
Parijs, een groot aantal mon-
daidaine contacten gemaak'
van de gelegenheid ge
bruik gemaakt om van een
aantal van deze fraaie socie-
t.v-Ieden compromitterende
foto's te vervaardigen en
chantage te plegen.
Zijn contacten met de onder
wereld leidden intussen tot
allerlei verwikkelingen,
vooral omdat hij blijkbaar
„te groot" aan het worden
was. Naar alle waarschijn
lijkheid is Marcovic door de
ze onderwereld uit de gewo
ne wereld geruimd. Een aan
tal weinig scrupuleuze politi
ci maakten van de moord op
Marcovic gebruik om des
tijds de meest fantastische
geruchten de wereld in te
sturen teneinde hun politieke
tegenstanders te compromit
teren.
Een en ander leidde in 1969
tot een ware rioolliteratuur
in dag- en weekbladen. Al
dra bleek dat de meeste en
in elk geval de meest krasse
geruchten en laster op geen
enkel feit berustten, Marcan
toni draaide de gevangenis in
wegens medeplichtigheid aan
moord omdat diverse landge
noten van de vermoorde Ste
fan hem beschuldigd hadden.
Bovendien was ook gebleken
dat de uitzonderlijk grote
matrashocs waarin het lijk
van de onfortuinlijke lijf
wacht-afperser gevonden
werd zeer goed de verpak
king geweest kon zijn van
een matras van gelijke onge-
hruikeli'ke afmetingen dat
Marcantoni kort voor de
•noord aangeschaft had.
Maar Marcantoni beweert:
„46 miljoen Fransen hebben
een zelfde soort matras en
bovendien slaap ik in een
hangmat". Onderwijl is hij
—or'no't. vrije voeten ge
steld en woont in een van de
elegante forcnsenplaatsen ten
westen van Parijs in een ka
pitaal landgoed met vier
bloedhonden, een verzame
ling vuurwapens en een uit
gelezen collectie spiritualiën
en houdt zich hoofdzakelijk
onledig met zijn onschuld te
proclameren.
„Nadat ik vrijgelaten was",
vertelt hij, „heb ik myste
rieuze bezoeken gehad van
lieden die mij vroegen of ik
die of die kende. Ze wilden
mij gebruiken om vooraan
staande persoonlijkheden in
opspraak te brengen. Als ik
nu niet van rechtsvervolging
ontslagen wordt ga ik al die
verhalen met naam en toe
naam vertellen". Met deze
uitlating van Marcantoni is
deze cirkel min of meer
rond: degenen die in 1968 en
'69 de affaire-Marcovic wil
den gebruiken om politieke
schandalen te ontketenen en
hun pogingen na Marcanto-
ni's voorlopige vrijlating her-
haaiden dreigen nu voor het
voetlicht van de openbaar
heid geplaatst te worden als
Marcantoni verder over de
zaak last met de justitie
krijgt, of hij nu aan de
moord op Marcovic schuldig
is of niet.
De lasteraars van vier en
vijf jaar geleden hebben er
nu alie belang bij dat de
Corsicaan van rechtsvervol
ging ontslagen wordt, hun
verdachtmakingen zijn prak
tisch alle ongefundeerd ge
bleken en als hun namen
openbaar zouden worden zul
len zij zelf en politiek en
juridisch in de grootste
mocili'khcden komen. Overi
gens zal het waarschijnlijk
niet zover komen. De nieuwe
rechter die de zaak behan
delt heeft het enorme dossier
doorgeworsteld zonder er ook
maar een afdoende bewijs
tegen wie dan ook in te vin
den en de broer van de ver
moorde die voorgaf „gehei
men" te kennen zal vermoe
delijk maar bijzonder mage
re gegevens kunnen aandra
gen.
In Parijs houdt men er nu
ernstig rekening mee dat de
rechter slechts een laatste
confrontatie organiseren wil
om daarna een streep onder
de zaak te zetten waarna als
enige conclusie van de affai
re-Marcovic blijft dat in be
paalde high - society-kringen
vreemdsoortige dingen ge
beuren wat iedereen wel
wist of vermoedde; dat het
desalniettemin gevaarlijk is
deze te fotograferen en ver
volgens chantage te gaan
plegen; dat er altijd iemand
gevonden kan worden om
een vuil karweitje op te
knappen; dat er eveneens al
tijd lieden zijn om elke gele
genheid aan te grijpen om
laster en verdachtmakingen
te fabriceren en dat in de
politiek ijverig onder de
riem geslagen wordt en dat
deze figuren het lid op de
neus dreigen te krijgen en
opgelucht zullen zijn als de
gangster Marcantoni on vriie
voeten mag blijven rondlo
pen.
Bepaalde bladen roeren de
zer dagen nog wat voorzich
tig in het viool, maar sedert
de watervervuiling een uni
verseel probleem en ver
schijnsel geworden is trekt
dit minder belangstelling.
Een hardnekkige enkeling
zal niettemin nog wel willen
weten waarom de filmspeler
Alain Delon tenslotte een
lijfwacht nodig had.
(Van onze redactie
buitenland)
WASHINGTON Russi
sche militaire geleerden zetten
momenteel vaart achter de re
search naar manieren waarop
z.g. bomwolken boven het
slagveld tot ontploffing kun
nen worden gebracht, zo heeft
het persbureau AP uit bron
nen van de Amerikaanse in
lichtingendienst vernomen. Bij
deze nieuwe techniek wordt
een nevel van vloeibare
brandstof in de lucht gespoten.
De zo ontstane bomwolk kan
boven troepen en-of materieel
tot ontploffing worden ge
bracht en zeer zware schade
aanrichten.
Het Russische onderzoek
lijkt parallel te lopen met
soortgelijk Amerikaans onder
zoek dat hoofdzakelijk in het
diepste geheim wordt ver
richt.
Deskundigen van de inlich
tingendienst verklaarden van
mening te zijn dat er in het
Moskouse instituut voor che
mische fysica belangrijk werk
wordt verricht op het gebied
van de bomwolk".
Hoewel men in Washington
van officiële zijde een bijna
volledig stilzwijgen in acht
neemt, is wel bekend dat de
Amerikaanse marine voldoen
de vooruitgang heeft geboekt
om een uitgebreid testpro
gramma voor dit belastingjaar
aan te vragen.
Ook bij leger en luchtmacht
lopen researchprogramma's
voor dit nieuwe wapen.
In een vorige week gehou
den redevoering noemde de
chef luchtmachtstaf generaal
George S. Brown de bomwol
ken als onderdeel van, belang
rijke veranderingen in het
bewapeningspakket", die de
luchtmacht voor het einde van
de zeventiger jaren tegemoet
mag zien.
Experts van het Pentagon
hebben aangegeven dat zij
zich bij de ontwikkeling van
de „bomwolk" hoofdzakelijk
concentreren op het vernieti
gen van vijandelijke mijnen
velden te land en ter zee.
Lt-generaal William C.
Gribble, chef van de afdeling
research van het leger, ver
klaarde in de afgelopen maan
den tot de senaatscommissie
voor de strijdkrachten: „Onze
belangstelling voor de bom
wolk in operationele zin is ge
richt op het neutraliseren van
vijandelijke mijnenvelden
d.m.v. de overdruk die bij de
ontploffing ontstaat in de om
geving van deze mijnenvel
den".
Dr. Peter Waterman, een ho
ge funktionaris op het marine-
researchdepartement, vertelde
over een aanpak waarbij ,,een
container onder aan een
vrachthelicopter...een lineaire
reeks bomwolken uitstoot
waardoor een mijnenveld
wordt opgeblazen".
Ook het leger neemt proe
ven met verneveling via een
helicopter maar bestudeert te
vens de mogelijkheid om de
bomwolken te .leggen" met
morti :ren of artillerie -ge
schut.
Volgens de gegevens van de
Amerikaaanse inlichtingen
dienst lijken de Russen hun
onderzoek in hoofdzaak te
richten op de methoden waar
mee de bomwolk tot ontplof
fing kan worden gebracht als
mede praktische toepassingen
op het slagveld.
De experts wijzen erop dat
dit nieuwe wapen zeer wel
aan doeltreffendheid zou kun
nen inboeten bij harde wind
of regen die de explosieve
wolken uit hun gewenste posi
tie zouden kunnen brengen.
JERUSALEM Ongeveer
dertigduizend Arabieren ziW
sinds 1967 geëmigreerd uit de
door Israël bezette gebieden
naar Arabische landen, naar
de Verenigde Staten en naai
Europa, zo is uit officiële
bronnen in Jerusalem verno
men.
Vele der emigranten hadden
verzocht, of zij zich zouden
mogen voegen bij reeds in het
buitenland gevestigde verwan
ten. Maar vele emigranten
hadden hun bezittingen in Is"
raël niet verkocht. Zij hadden
het beheer hierover toever
trouwd aan plaatselijke verte
genwoordigers.
Uit kringen van het Israëli
sche militaire bestuur is nog
vernomen, dat sommige emi
granten, die dit jaar waren
teruggekeerd naar Israël voor
bezoeken tijdens de zomerva
kantie, een verzoek ingediend
hadden voor terugkeer naar de
plaatsen waaruit zij wegge
trokken waren. Maar op de
meeste van deze verzoeken
was afwijzend beschikt. Hoe
veel van deze laatste verzoe
ken er zijn ingediend en hoe
veel Arabieren toestemming
hebben gekregen zich weer in
de bezette gebieden te vesti
gen is niet bekend gemaakt.
(Van onze redactie
buitenland)
BUENOS AIRES De Pe-
ronistische regering van Ar
gentinië heeft de actieve guer
rilla-organisatie het marxisti
sche revolutionaire volksleger
(ERP) verboden.
De voorlopige president,
Raul Lastiri tekende het de
creet dat alle activiteiten van
de organisatie, die een reeks
ontvoeringen en gewapende
overvallen op haar naam heeft
staan, verbiedt.
De ERP is vermoedelijk de
enige guerrilla-organisatie die
actief is gebleven nadat de
regering, en de in h,t week
einde gekozen president Juan
Feron hadden aangedrongen
op het neerleggen van de wa
pens.
Het ERP liet voor het eerst
van zich horen in 1969 onder
het bewind van generaal Juan
Ongania. Onder leiding van
Mario Roberto Santucho kreeg
het snel grote bekendheid
door ontvoeringen en talrijke
aanslagen, waarbij de moorden
op de admiraals Hermes Quij-
ada en Emilio Barisso.
In mei 1971 ontvoerde het
ERP de Britse consul in Rosa-
rio, Stanly Sylvester, en be
gin 1972 maakte de organisatie
400.000 dollar buit bij een
overval op de ontwikkelings
bank. In maart 1972 werd de
directeur van Fiat in Argenti
nië, Oberdam Sallustro. ont
voerd en later vermoord.
De acties van de strijd
krachten tegen het revolutio
naire volksleger hadden wei
nig resultaat. Er werden dertig
leden van het ERP gearres
teerd, maar velen slaagden er
in te ontsnappen.
Na het aan de macht komen
van de Peronisten op 11
maart.nam het ERP een be
stand in acht dat echter maar
een maand zou duren. Presi
dent Hector Campora kondig
de een amnestie af en de ERP
staakte zijn acties. Een maand
later deelde Santucho op een
persconferentie mee dat zijn
organisatie zich gedwongen
zag de acties te hervatten om
dat de regering ,de belangen
van de imperialisten bleef die
nen". Toen generaal Peron OP
20 juni in zijn land terugkeer
de, brak op het vliegveld van
Buenos Aires een schietpartij
uit tussen aanhangers "an Pe
ron en leden van het ER"-
Sedertdien is het aantal aan
sla een weer sterk toegeno-
